Córka króla 1: Sekretna namiętność opowiadanie erotyczne

Nadia Drozd

Dostałem dziś wieści oznajmił nagle. Jakie? zainteresowałam się. Ku mojemu zdumieniu na twarzy Alexa nie było podekscytowania. Czy to złe wieści? Nie do końca. A raczej nie powinny być złe. Mój ojciec wybrał dla mnie żonę. Wiadomość, którą powinnam odebrać obojętnie, jednak mnie zabolała. Wiedziałam, że zaprzyjaźniłam się z księciem, jednak to ukłucie w sercu podejrzanie przypominało zazdrość, a to nie powinno mieć miejsca. Żeby to ukryć, szybko przywołałam na twarz uśmiech. To doskonale, gratulacje powiedziałam nieszczerze. Alex się nie uśmiechnął. Może ci się spodoba? Nie sądzę odparł. Jest inna kobieta, na której mi bardziej zależy. Ach, a więc to tak. Też miał wziąć ślub z kimś, kogo nie kocha. Zatem jest nas dwoje. Ale kim jest ta druga kobieta? Nigdy nie wspominał, że jest ktoś taki. Zazdrość w mojej duszy wzrosła. Przykro mi szepnęłam. Nie ma szans, żebyś ożenił się z tamtą kobietą, która jest bliższa twojemu sercu? Niestety nie. Ona też jest obiecana innemu. Powiedział to takim tonem, że dopiero teraz przyjrzałam mu się uważniej. Wpatrywał się we mnie z intensywnością, jakiej u niego nie znałam. W jego oczach był żal, tęsknota, żarliwość i pragnienie. Dopiero teraz połączyłam fakty. Serce zabiło mi mocniej." Pierwsze opowiadanie z cyklu Córka króla" autorstwa Nadii Drozd. W życiu księżniczki Charlotte zbliża się moment, kiedy będzie musiała postawić dobro królestwa ponad swoim. Gdy spotyka swojego przyszłego męża, początkowo jest zachwycona, wkrótce jednak poznaje jego prawdziwe oblicze. Tymczasem jego młodszy brat, już też obiecany innej, zaczyna wzbudzać w niej niepożądane emocje, a oczywiste wybory stają się coraz mniej oczywiste...

Córka mojej macochy opowiadanie erotyczne

K. O. Thomas

Gorąca jak lato w pełni opowieść o zakazanej relacji. Nikodem wraca po latach w rodzinne strony na pogrzeb ojca, gdzie spotyka Irminę, córkę jego żony. Kiedyś bardzo jej pragnął, ale ojciec wybił mu to z głowy. Mimo upływu lat jego uczucia pozostały niezmienne, jednak stara się ich nie okazywać, zwłaszcza że Irmina przyjechała z mężem. Nikodem nie jest w stanie znieść nagromadzonego latami napięcia i ucieka z uroczystości, a Irmina podąża za nim... Czy mężczyzna odważy się wykonać wreszcie jakiś ruch? I jak zachowa się mąż Irminy, gdy zauważy jej zniknięcie? K. O. Thomas dla niej szklanka jest zawsze do połowy pełna. Lubi Queen i słońce. Poza tworzeniem literatury erotycznej namiętnie piecze zdrowe ciasta i uprawia seksowne rośliny. Swoim bohaterom pozwala wkraczać do świata głęboko skrywanych emocji i uczuć. Wierzy, że prawdziwa miłość istnieje nie tylko w książkach.

Córka oligarchy: antologia erotyki mafijno-kryminalnej

LUST authors

"Co tu robisz? zapytał, chociaż miał ochotę potrząsnąć nią i krzyczeć. Miał też ochotę rzucić ją na łóżko. Chcę cię zatrudnić. Nie. Minął ją i wszedł do domu, chciał trzasnąć drzwiami, ale zamiast tego trzymał je, czekając, aż Tajfun wejdzie. Weszła i ona. Była inna niż wcześniej, wydawała się dojrzalsza, a gdy ściągnęła płaszcz, wciągnął z sykiem powietrze. Pod płaszczem była naga". Porwana dziewczyna, wichura i niebezpieczny mężczyzna. Córka Oligarchy" to sensacyjna historia spotkania dwójki ludzi w sytuacji, w której jedno jest pewne: ktoś zginie. Anastazja może wygląda na niewinną dziewczynę, którą trzeba ratować z opresji, ale czy córka multimilionera słynącego z ciemnych interesów może być niewinna? Jacek próbuje ułożyć sobie życie na nowo, z dala od świata przemocy, w którym żył niegdyś. Jednak czasami wybory nie są takie oczywiste, i gdy w środku lasu wpada na niego pobita i ścigana kobieta będzie musiał zabijać, aby ją uratować. Bezwzględny świat włoskiej mafii, aranżowane małżeństwa, porwania, ciemne interesy, kryminaliści i... zakazane fantazje. Jeśli szukasz trzymającej w napięciu erotyki wymieszanej z elementami kryminału i thrillera, to ten zbiór jest właśnie dla Ciebie! W skład tomu wchodzą: W imię zasad mafii 1: Aranżowane małżeństwo W imię zasad mafii 2: Żona capo Spłata długu Córka oligarchy Niebezpieczne uzależenienie Wykradziona mafii Adwokat Skóra Nova 1 Nova 2 Nova 3

CRUCIFIXIO. Polski Rausz

Jakub Rawen

O czym pisze Jakub Rawen? I dlaczego? Przede wszystkim o tym, czego sam doświadczył, ale w moim obszernym opowiadaniu CRUCIFIXIO nie brakuje też losów innych ludzi, których spotkałem w swoim już dość długim życiu. Poznając wielu mężczyzn, którym alkohol pokiereszował życie, a pewnie i trochę zniszczył moje, uznałem, że niektóre fragmenty ich i swojego losu trzeba zapisać. Mam nadzieję, że wyszło z tego coś interesującego. A dlaczego piszę? To niby proste pytanie jest jednocześnie ogromnie trudne do krótkiego, precyzyjnego zdefiniowania. Myślę, że zabierając się za pisanie, za CRUCIFIXIO, chciałem przede wszystkim opowiedzieć fragment życia Piotra, które niszczył alkohol. Pewnie też przez tę opowieść chcę przestrzec innych, którzy mniej bądź bardziej uzależnieni od picia, nie zdają sobie sprawy, jak marny czeka ich los, jeśli w porę nie zaczną się leczyć. Alkoholizm to choroba niebezpieczna, jak na przykład nowotwór. Jeśli przez to opowiadanie uratuję choćby jedno życie, to tak jakbym uratował cały świat… Ostatnie zdanie niemal dosłownie pochodzi z filmu LISTA SCHINDLERA. Historie z życia, obserwacje, fantazja? Gdzie Jakub Rawen szuka inspiracji? W opowiadaniu jest wszystko, co wymieniłeś. Inspiracji do CRUCIFIXIO generalnie nie musiałem szukać, taki trochę był mój los, takie było życie tych, których nieraz bardzo polubiłem, ale niewielu już z nich chodzi po ziemi, nie dali sobie rady z uzależnieniem. Dlaczego proza, a nie inna forma twórczej ekspresji? Chyba powinno się pisać o tym, czego się doświadczyło. Mnie nie interesuje świat wymyślony, wydumany, nieprawdziwy, oderwany od prawdziwości ludzkiego losu. Jestem przekonany, że ktoś kto na przykład nie przeszedł przez alkoholowe piekło, nie ma prawa pisać o nim, bo go nie zna. Krótko, ale szczerze. Alkohol. Czy da się żyć w kraju w którym nikt nie pije? Jak on by wyglądał. Nie ma takiego kraju. Różnica polega tylko na kulturze picia. Jasne, można temat rozszerzyć i rzec, że w naszym kraju piło się zawsze i przeważnie zbyt dużo. Najpierw w socjalizmie celowo rozpijano naród, brakowało podstawowych artykułów, ale jakaś berbelucha zawsze była w zasięgu ręki. Pito wówczas nawet wódkę Bałtyk, co za piękna nazwa, produkowaną podobno z… karbidu. Po wypitej ćwiartce głowa bolała tydzień. Dziś z kolei półki uginają się od alkoholu, jest zbyt łatwo dostępny, szczególnie dla młodych. W USA, gdy się wejdzie do lokalu i chce zamówić alkohol, trzeba mieć skończone 21 lat. A u nas…? Pije się praktycznie o każdej porze i w każdym miejscu, a społeczeństwo to akceptuje. Nie wypijamy najwięcej alkoholu na świecie, przeliczając na czysty spirytus, ale kultura picia leży u nas na łopatkach, a poza tym nasze trunki są przeważnie mocne, minimum 40%. Jakby wyglądał świat bez wódki? Jestem w stanie to sobie wyobrazić, ale refleksję w tym temacie zachowam dla siebie. Dlaczego ludzie piją? Gdzie jest ta cienka granica, czy w ogóle istnieje? Powodów jest całe mnóstwo. Ograniczę się do kilku podstawowych: dla dodania sobie odwagi, pokonania stresu, dla zabicia czasu i poradzenia sobie z samotnością. A także dlatego, że osoba niepijąca w naszym kraju jest postrzegana, jako chora, ułomna. Jest towarzysko podejrzana! Może dlatego, ze kiedyś, w tamtym ustroju, gdy ktoś odmawiał kieliszka to uważano go za konfidenta, za kogoś współpracującego z bezpieką. Granica? Powolne uzależnienie jest raczej nie do wychwycenia dla przeciętnego człowieka. Dopiero, gdy ktoś już po części uzależniony trafi na psychologa, psychiatrę lub niepijącego alkoholika, ci bardzo szybko dostrzegą u niego objawy choroby. Długi i skomplikowany temat. Można o nim poczytać na stronach internetowych Crucifixio. Ku przestrodze? Jaki jest prawdziwy sens szarej codzienności Piotra? Niewątpliwie tak. Książka nie jest jednak li tylko o piciu wódki. Powiedziałbym, że raczej o miłości, w kilku odcieniach, z którą Piotr sobie nie radzi. Jego dość nietypowy los nie jest łatwy do jednoznacznego określenia. Dla mnie, autora, najważniejsze jest to, co on myśli szamocąc się z życiem, i to, co przyczyniło się do tego, że stał się alkoholikiem. Jaki jest prawdziwy sens szarej codzienności Piotra? W całym tym losowym konglomeracie jego losu może i nie ma sensu, ale… Ale może opisując jego – wcale nie takie monotonne – życie udało mi się coś ważnego powiedzieć tym, którzy – po przeczytaniu POLSKIEGO RAUSZU – będą się z nim utożsamiać, przede wszystkim w kwestii uzależnienia alkoholowego, a kończąc lekturę klepną się dłonią w czoło i krzykną: jestem jak Piotr! Życiowe decyzje. Czy celem mężczyzny jest poszukiwanie spokoju? Jak radzić sobie z monotonią życia i nudą. Co robić, by nie wpaść w pułapkę alkoholizmu? Absolutnie nie, mężczyzna z krwi i kości wszystkiego powinien szukać w życiu,tylko nie spokoju, hm, może na stare lata. Tak wyobrażam sobie prawdziwego mężczyznę, jako wojownika. Prawdziwy facet powinien być dzielny, twórczy i szlachetny. No i musi mieć wielkie serce do miłości, gdyż bez niej życie nie ma sensu. W życiu nudzą się ci, którzy nie wierzą w Boga i nie mają pasji. A co czynić ze swoim życiem, by nie wpaść w pułapkę alkoholizmu? Mimo że w życiu doświadczyłem wielu wzlotów i upadków, nierzadko towarzyszył im alkohol, to nie potrafię jednoznacznie wskazać remedium, które zabezpieczy nas przed alkoholizmem. Chociaż… nie do końca jestem szczery… Uważam bowiem, że odpowiedź na to pytanie przynosi ta książka.  

Cudowna podróż Gwiazdy Polarnej

Jerzy Bandrowski

Część polskich rybaków stale wędruje po morzach. Ciężko wyżyć z samego rybołówstwa. Gdy ryb nie starcza, nie ma czego sprzedawać, a gdy jest ich dużo, spadają ceny i zarobki nie są wystarczające do wyżywienia wielodzietnych rodzin. Pochodzący z Kuźnicy Paweł Kąkol jako syn słynnego okrętnika marzył o tym, by jak najszybciej udać się na morze. Z wielką ekscytacją słuchał opowieści swojego ojca o przygodach z podróży. Gdy skończył szesnaście lat ojciec wyprawił go do Gdyni, by tam syn zaciągnął się na statek. Na miejscu okazało się, że nie jest to wcale takie łatwe. Po długich próbach zrezygnowany chłopak postanawia wrócić do domu. I wtedy pojawia się okazja, która może odmienić jego życie.

Cudzoziemiec oraz inne przypadki

Roman Staniek

Opowiadanie to składa się z zasłyszanych lub wymyślonych historyjek, które autor "wrzucił do jednego kosza" i przy pomocy fikcyjnych bohaterów połączył ze sobą. Integracja społeczeństw oraz rasizm są aktualnymi tematami we wspólnej Europie. Wielu polityków debatuje i łamie sobie głowy nad rozwiązaniem tych problemów. Tomasz Janowski, bohater mojej książki, w niekonwencjonalny sposób pracuje nad tymi jakże skomplikowanymi sprawami. Książka przeznaczona jest dla dorosłych czytelników.

Cytryna

Motojirō Kajii

Druga książka z serii Tajfuny Mini, prezentującej dzieła pisarzy i pisarek pierwszej połowy XX wieku, którzy nie byli wcześniej tłumaczeni na język polski, a zdecydowanie na to zasługują. Antologia opowiadań nieznanego w Polsce japońskiego modernisty, którego krótką karierę pisarską przerwała ciężka choroba.Opowiadania Motojirō Kajiego to krótkie, niezwykle poetyckie teksty. Rysuje się w nich dużo więcej niż tylko portret niespełnionego artysty, którego zdrowie krzyżuje plany na wielką karierę. W Cytrynie możemy dostrzec portret całego pokolenia japońskich literatów, którzy marzyli o wielkiej sztuce i tworzyli na przełomie dwóch epok, zawieszeni między tradycją a nowymi nurtami. Tajfuny Mini to seria nagrodzona Polish Graphic Design Award 2020 w kategorii Wydawnictwa (Beletrystyka, publicystyka, reportaż) oraz zdobywca specjalnej nagrody Arctic Paper 2020. Seria otrzymała również nominację do Nagrody Pióro Fredry 2020.

Czapla, ryby i rak

Ignacy Krasicki

Ignacy Krasicki Bajki nowe Czapla, ryby i rak Czapla stara, jak to bywa, Trochę ślepa, trochę krzywa, Gdy już ryb łowić nie mogła, Na taki się koncept wzmogła Rzekła rybom: Wy nie wiecie, A tu o was idzie przecie. Więc wiedzieć chciały, Czego się obawiać miały. Wczora Z wieczora Wysłuchałam, jak rybacy Rozmawiali: wiele pracy Łowić wędką lub więcierzem; Spuśćmy staw, wszystkie zabierzem. Nie będę mieć otuchy, Skoro staw będzie su... Ignacy Krasicki Ur. 3 lutego 1735 r. w Dubiecku (Sanockie) Zm. 14 marca 1801 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Myszeida (1775), Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia (1778), Pan Podstoli (1778 i 1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779 i 1782), Antymonachomachia (1779), Wojna chocimska (1780) Wybitny polski poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta. Kasztelanic chełmski, hrabia, przeznaczony do stanu duchownego ze względu na trudną sytuację materialną rodziny. Od 1766 r. biskup warmiński. Blisko współpracował z królem Stanisławem Augustem w dziele kulturalnego ożywienia kraju. Tworzył w duchu oświecenia (m.in. napisał w latach 1781-83 dwutomową encyklopedię Zbiór potrzebniejszych wiadomości, był twórcą pierwszego pol. czasopisma, (Monitor), ale jego Hymn do miłości ojczyzny (1774) oraz przekład Pieśni Osjana odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu polskiego romantyzmu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.