Puszcza domowa. Co kryje Kampinos

Adam Robiński

Czym jest puszcza? Gdy człowiek słyszy to słowo, od razu stają mu przed oczami majestatyczne dęby, których korony zasłaniają niebo. Stare i grube albo martwe i gnijące. Musi być ciemno i wilgotno. Gdzieś w tle przebiegnie łoś, a nocą zawyją wilki. A to przecież zupełnie nie tak. Mówiąc o puszczy, nie można mieć na myśli tylko drzew. Bo puszcza to tak naprawdę mozaika. Na przykład boru, bagna i łąki. Mogą się w niej kryć średniowieczne grodzisko na skraju wielkiego moczaru i zgliszcza tartaku, gdzie słychać jeszcze echa wielkiej wojny. Albo most, na którym biesiadowali kiedyś mieszkańcy nieistniejącej już wsi. Czy piwnice, w których trzymali kiszonki, a w których dziś zimują gacki. Mieści się w niej też uczucie, które sto lat temu zakiełkowało pośród mokradeł między parą obiecujących naukowców. I sosnowy las, który razem zasadzili na progu europejskiej stolicy, gdy ta dopiero podnosiła się z ruin. A potem obwołali go parkiem narodowym. Tym wszystkim jest Puszcza Kampinoska, zielona siostra Warszawy.

Pył z landrynek. Hiszpańskie fiesty

Katarzyna Kobylarczyk

Pył z landrynek. Hiszpańskie fiesty to opowieść o kraju, gdzie wieje tramontana, szatański wiatr z opowiadania Márqueza, gdzie ludzie dla zabawy podpalają styropianowe figury większe od domów, a w święta obrzucają się cukierkami, błotem, zdechłymi szczurami i rzepą. To relacja z miejsc, gdzie w Wielki Piątek bije się w bębny, aż krwawią dłonie, a czarownice odpędza się ciepłą wódką. To także zbiór historii o bandytach, rzeźnikach, królach i tancerkach z zapomnianych miasteczek Kastylii-La Manchy, Andaluzji, Estremadury i Katalonii. Książka jest owocem trzech lat życia i podróży po Hiszpanii, a przede wszystkim pogoni za iberyjskimi fiestami.

Rajd Katyński. Twardziele z Polską w sercach

Katarzyna Wróblewska

Pierwszy swój rajd przejechałam maszyną Suzuki Intruder C 1800 R. Motocykl, bagaże, kierowca i pasażer w sumie ponad 640 kilogramów. Wtedy się nauczyłam, że enduro, to nie motocykl, tylko styl jazdy. Na następne dwa rajdy wybrałam się motocyklem turystycznym BMW R 1100 RT. Bardzo zwinny, łatwy w prowadzeniu i po wzmocnieniu ramy wręcz pancerny. Bo prawda jest bezlitosna: do rajdu przygotować się nie da. Jeśli nie wyobrażasz sobie życia bez codziennej porannej kąpieli albo wygodnego łóżeczka, to na rajdzie raczej się umęczysz. Najczęściej warunki są polowe, harcerskie. Powiedzmy uczciwie: z tego bardzo starego harcerstwa Długodystansowy rajd dla prawdziwych twardzieli. Pomysłodawcą i twórcą rajdu był Wiktor Węgrzyn, który w 2000 roku zaproponował wyprawę motocyklową do miejsc związanych ze zbrodnią katyńską. Od tego czasu w siedemnastu dotychczasowych edycjach Rajdu Katyńskiego uczestniczyło już prawie siedemset pięćdziesiąt osób. Wśród uczestników przewinęło się sto pięć kobiet, z tego za kierownicą motocykla piętnaście. Reszta to plecaki, czyli pasażerki. Trasa rajdu w każdym roku jest nieco inna, lecz zawsze obejmuje miejsca związane ze zbrodnią katyńską i historią Polski na Kresach Wschodnich, a także kontakt z Polakami mieszkającymi na tych terenach. Katarzyna Wróblewska zapalona motocyklistka, w cywilu właścicielka kancelarii finansowej. Ukończyła 10 Rajdów, jeden raz pełniła rolę komandora i raz komandora trasy standard. Autorska relacja z rajdów jest jej debiutem książkowym.

Ramiona wagi

Józef Musiol

Praca sędziego to nie tylko satysfakcja z wymierzania sprawiedliwości i karania przestępców. Rzeczywistość nie jest czarno-biała, a każdy wyrok zostaje okupiony ciężarem odpowiedzialności. Zachowanie szacunku wobec prawa i wierność ideałom mimo zewnętrznych nacisków wystawiają na próbę głównego bohatera Ramion Wagi". Choć warunki historyczno-polityczne ulegają zmianom, wyzwania przed którymi staje sędzia są uniwersalne. Dylematy moralne w pracy na sali rozpraw doskonale zna sam autor książki. Józef Musioł przez wiele lat pracował jako sędzia Sądu Najwyższego, obecnie przebywa w stanie spoczynku. Jego doświadczenia z pracy prawniczej posłużyły do stworzenia ciekawej narracji o jednym z najbardziej poważanych zawodów we współczesnym świecie.

Raport z rzeźni

Lina Gustafsson

Wiedzieć, a widzieć – to duża różnica. Lina Gustafsson zatrudniła się w ubojni świń jako weterynarz. Przez 90 dni stawiała się do pracy, w której każdego dnia przywożono transporty trzody. Jej zadaniem było sprawdzenie stanu zdrowia każdej świni, a po uboju stanu tuszy. Na pozór całość wygląda względnie dobrze. Są procedury. Jest komunikacja. Są osoby odpowiadające za dobrostan, za jakość, za inspekcje i kontrole. Wszyscy, którzy zajmują się zwierzętami, mają odpowiednie kwalifikacje i certyfikaty. Kilku weterynarzy w niebieskich kaskach codziennie nadzoruje wszystkie czynności. Ale cała reszta, o której nie rozmawiamy? Wyjątkowy reportaż, jakiego jeszcze nie było! Nie ocenia! Nie przekonuje! Nie nagina rzeczywistości! Dlaczego więc jest tak przerażający?

Ratuj Maluchy. Rodzicielska rewolucja

Karolina Elbanowska, Tomasz Elbanowski

Inicjatorzy akcji Ratuj Maluchy ujawniają jej kulisy. Czy dwoje młodych ludzi ze zwykłego blokowiska, wychowujących siedmioro małych dzieci, może zagrozić rządzącym i wywołać ferment na politycznej scenie? Okazuje się, że tak. Akcja Ratuj Maluchy stała się dla władz tym, czym lustro dla Bazyliszka doprowadziła do drastycznego spadku poparcia koalicji rządzącej. Niezgoda Elbanowskich na przymusowe posyłanie sześciolatków do szkół zmobilizowała do protestów tysiące rodziców. Ratuj Maluchy to porywająca opowieść o obywatelskiej walce z systemem. Zdolności organizacyjnych mogłaby im pozazdrościć niejedna profesjonalna partia polityczna i korporacja. Ich nieustępliwości większość służb specjalnych świata. Ich zdolności mobilizacji współpracowników niejeden Kościół. Tygodnik Wprost z okazji przyznania inicjatorom akcji Ratuj Maluchy tytułu Człowieka Roku 2014

Remember Miranda - With Audio Level 1 Oxford Bookworms Library

Akinyemi, Rowena

A level 1 Oxford Bookworms Library graded reader. This version includes an audio book: listen to the story as you read. Written for Learners of English by Rowena Akinyemi. Cathy Wilson is driving to Norfolk, to begin her new job with the Harvey family. She is going to look after the two young children, Tim and Susan. Cathy meets the children's father, and their grandmother, and their aunt. She meets Nick, the farmer who lives across the fields. But she doesn't meet Miranda, the children's mother, because Miranda is dead. She died two years ago, and Cathy cannot learn anything about her. Everybody remembers Miranda, but nobody wants to talk about her . . .

Reportaż po polsku

Maciej Siembieda

"Są książki o reportażu napisane jak dobra powieść i równie interesujące. Ich autorzy (...) przechadzają się ze sławami polskiego reportażu lat powojennych, spacerując po obszarach ich niezwykłości. To książki salonowe - w najlepszym tego słowa znaczeniu. "Reportaż po polsku" ma wyłącznie ambicje kuchenne". Poradnik pisania reportażu nie musi być nudnym teoretycznym wykładem. Autor - niekwestionowany autorytet w swojej dziedzinie - stawia na subiektywne odczucia i prywatne doświadczenia. Nawiązuje z czytelnikiem partnerską więź i prowadzi go za rękę przez cały proces tworzenia reportażu - od szukania tematu, przez gromadzenie materiału, aż po konstrukcję samego tekstu. Świetne uzupełnienie dla poradników Marka Millera czy Jacka Snopkiewicza.