Pani na Hruszowej

Jadwiga Skirmunttówna

Jadwiga Skirmunttówna była najbliższą przyjaciółką Marii Rodziewiczówny. Mieszkały razem 25 lat. Towarzyszyła pisarce podczas wojen i pokoju, zarówno w Warszawie, jak i w Hruszowej. Była z nią aż do chwili śmierci. Wspomnienia spisała w książce Pani na Hruszowej – zapisie przepięknej przyjaźni, czy nawet miłości dwóch niezwykłych kobiet, ale też zapisie wyjątkowych czasów w wyjątkowych miejscach, które tak bardzo obie ukochały – Warszawie i Kresach.

Paryska bagietka

Wilhelmina Skulska

Pełen wdzięku tytuł wprowadza w autobiografię Wilhelminy Skulskiej, autorki kryminałów PRL, a ściślej w czas, który spędziła, mieszkając w Paryżu. Skulska przebywała w stolicy Francji wraz z mężem, Andrzejem Kruczkowskim, oraz dwiema córkami. Kilkuletni pobyt pozwolił jej nie tylko poznać miasto, ale i jego mieszkańców. Dziennikarka z humorem oraz dystansem opisuje zarówno przedstawicieli elit, jak również zwykłych mieszkańców Paryża. Czytane po latach wspomnienia mogą stać się okazją do refleksji zorientowanych na trwaniu i przemijaniu.

Pewien żołnierz. Opowieści szkolne

Tadeusz Borowski

"Jak uczyłem się podczas okupacji" - temat wypracowania szkolnego nakłonił uczniów pewnego profesora do osobistych opowieści na temat codziennego życia podczas II wojny światowej. Tadeusz Borowski zebrał te rękopisy, przeczytał i na ich podstawie stworzył zbiór opowiadań, w których młodzieńczy, prostoduszny, niewinny narrator zdaje sprawozdanie ze społecznych niesprawiedliwości, środowiskowych napięć czy subtelnych sposobów łamania życiorysów ludzi mieszkających pod okupacją. Doskonała lektura dla czytelnika poszukującego źródła informacji na temat wojennej codzienności z dala od frontu walki.

Pewnego razu w Piekarach

Praca zbiorowa

Pewnego razu w Piekarach...   Trzynaście opowieści. Różnej długości, o różnej tematyce, w różnej stylistyce. Niketóre są wspomnieniami osobistych doświadczeń, inne stanowią wycinek historii, kolejne zostały całkowicie zmyślone. Łączy je jedno: wszystkie dzieją się w jednym mieście.   Kilkunastu twóców: Różnią się płcią, wiekiem, obraną drogą życiową. Występują pod prawdziwym nazwiskiem, używają pseudonimu bądź zachowują anonimowość. Łączy ich jedno: są związani z Piekarami Śląskimi.   Zanurz się w tych osobliwych opowieściach i poczuj klimat wyjątkowego miasta na Górnym Śląsku.   Antologia opowiadań z miastem Piekary Śląskie w roli głównej.

Pewnego razu w Piekarach... 2

Praca zbiorowa

Pewnego razu w Piekarach 2 to ponowna podróż ulicami i zakamarkami miasta. Tym razem prezentujemy aż czternaście historii, w których śląski powiat odgrywa rolę główną. Napisane w różnych gatunkach opowiadają prawdziwe przeżycia, wzruszające wspomnienia, ale i wymyślone przygody rozgrywające się w realnych miejscach. Opublikowane zarówno pod pseudonimami, jak i prawdziwymi nazwiskami połączyły pokolenia najmłodszy z autorów ma 13 lat, a najstarszy 81. Stworzone przez mieszkańców oraz osoby mocno związane z tymi terenami.

Pięć razy rak czyli kolekcjoner mimo woli

Antoni Włodzimierz Piotrowski

Historia opisana przez Antoniego Włodzimierza Piotrowskiego to opowieść o walce z chorobą i o tym, jak się nie poddać. Autor książki pięć razy usłyszał od lekarzy straszną diagnozę, kiedy wykryto u niego różne choroby nowotworowe. Mimo wszystko nie poddał się i udało mu się wygrać z chorobą. Teraz dzieli się swoimi refleksjami z innymi, którym chciałby dać nadzieję i siły do walki, którą można wygrać – historia autora jest na to najlepszym dowodem.

Piękna pięćdziesiątka. Jak wyglądać 10 lat młodziej

Anna Popek

Przez niemal trzydzieści lat pracy przed kamerą nauczyłam się, jak najlepiej zaistnieć w różnych sytuacjach. Musiałam wiedzieć, jak zadbać o skórę, by od wczesnego rana poprowadzić program, jak dobrać dietę, by trzymać linię i w co się ubrać, by w każdej sytuacji dobrze wyglądać. Przyznaję, wiedza nie przyszła od razu. Nie obyło się bez wpadek, fałszywych przyjaciół, nietrafionych czy wręcz szkodliwych pomysłów na siebie. Znacie takie powiedzenie Oby młodość wiedziała, a starość mogła!. Opatrzność obdarzyła mnie wielkim przywilejem i pozwoliła zgromadzić wiedzę w takim momencie mojego życia, gdy już wiem, a jeszcze spokojnie zdążę tę wiedzę spożytkować. To bardzo osobista książka łącząca porady ze wspominkami, kobiece wypróbowane sposoby z zawodowym doświadczeniem dziennikarki. Odkrywanie sekretów własnej osobowości, piękna i kobiecości pójdzie Wam łatwiej. 50+? Bo następne pięćdziesiąt lat zapiszemy sobie tylko na plus, prawda, dziewczyny?

Pisma wybrane, tom 1-3 (Stanisław Stomma)

Stanisław Stomma

„Stanisław Stomma to nie tylko polityk, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli środowiska polskich intelektualistów katolickich, ale także bardzo aktywny publicysta, który zadebiutował już w 1931 r. na łamach wileńskiego „Słowa” i tworzył do początku XXI w.  Jego publicystyka ma charakter ponadczasowy; bazując na historii Polski i uniwersalnych wartościach, jest użyteczna zarówno dla teoretyków polityki, jak i dla jej praktyków, również dla wszystkich zainteresowanych wyborami ideowymi katolików świeckich nie tylko ubiegłego stulecia. To też własne drogi myśli politycznej, oryginalne poglądy i idee, a przede wszystkim realizm polityczny. Kierując się swoją wiedzą i wyznawanymi wartościami, poszukiwał zawsze „mądrości etapu”. Z dzisiejszej perspektywy przywołanie ideałów Stommy wydaje się istotne. Polska refleksja i praktyka polityczna nadal cierpią na niezwykle głęboki deficyt racjonalizmu, szerszej analizy i poważnej debaty. Z tej perspektywy przywołanie jego bogatej publicystyki, sięgnięcie choćby do wzorców refleksji historycznej i geopolitycznej jest bardzo wartościowe. Całość 3-tomowego wydania tworzy zbiór wybitnej publicystyki, pasjonującą, obejmującą trzy okresy polskiej historii opowieść o polityce, historii i kulturze. Stanowi to oczywiście świadectwo czasu, ale ze względu na poruszanie się w świecie wartości uniwersalnych, myśli katolickiej i humanizmu posiada ogromną wartość ponadczasową – buduje polską tożsamość kulturową i myśl polityczną w wielu aspektach, zarówno konserwatywnych, chrześcijańsko-demokratycznych, jak i liberalnych”.   Radosław Ptaszyński   „Edycja, opatrzona cennymi przypisami, spełnia wszelkie wymogi profesjonalnego warsztatu historyka. Jest owocem prawdziwie benedyktyńskiego trudu, wielkiej staranności i pieczołowitości. Zasługuje na podziw oraz na udostępnienie w możliwie najszerszym obiegu. Zwłaszcza dla młodych pokoleń stanowi wartość bezcenną, świadczącą o ciągłości polskiej tradycji”.    prof. dr. hab Andrzej Romanowski  „Radosław Ptaszyński złożył obszerny wybór zawierający najważniejsze wystąpienia publicystyczne Stanisława Stommy, poprzedzony bardzo kompetentnym i wnikliwym wstępem. […] Ukazuje on rozwój myśli, koncepcji, zmianę sposobu argumentowania, pozwala rozpatrywać teksty na tle zmieniających się epok”. dr. hab. Andrzej Friszke   Radosław Ptaszyński –  politolog, socjolog, historyk; adiunkt w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego; pracownik Ośrodka Badań Biograficznych US, sekretarz redakcji Polish Biographical Studies; członek zarządu Polskiego Towarzystwa Historycznego Oddział w Szczecinie; członek Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej. Opublikował m.in.: Wojskowy Sąd Rejonowy i Wojskowa Prokuratura Rejonowa w Szczecinie w latach 1946-1955, Szczecin 2010; Jacky Jean Etienne Challot przyjaciel Solidarności, Warszawa 2013. Sensus catholicus. Katolicy świeccy w Polsce Ludowej. Postawy - aktywność - myśl. Studia i szkice (współred.), Toruń 2014.   Pierwszy tom „Pism wybranych” Stanisława Stommy obejmuje okres, którego ramy wyznacza debiut publicystyczny w 1931 r. i druga wojna światowa. To czas, w którym młody działacz Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Akademickiej „Odrodzenie”, publicysta wileńskiego pisma „PAX” „Głosu Narodu”, „Polityki” i „Kuriera Wileńskiego” kształtuje swoje poglądy i osobowość, poszukuje  ideowych źródeł. Jest publicystą katolickim, o tyle interesującym, że znajdujemy w jego tekstach i społeczną wrażliwość, i „zezowanie na prawo”. Nie brakuje w nich również charakterystycznego dla Stommy myślenia geopolitycznego.    Drugi tom „Pism wybranych” Stanisława Stommy prezentuje publicystykę z lat 1946–1975. To okres, w którym rodziła się koncepcja minimalizmu, jako odpowiedzi na budowany nad Wisłą system totalitarny typu stalinowskiego, ale zakończony procesem „odwilży” i przełomu Października 1956 r. W tym też czasie powstawać będzie neopozytywizm jako praktyka funkcjonowania politycznego niezależnych katolików świeckich w zmienionych warunkach politycznych. To także czas obejmujący 20 lat bezpośredniej działalności politycznej w sejmie PRL.    Trzeci tom „Pism wybranych” Stanisława Stommy to teksty powstałe w latach 1976–2003. Cezurę początkową wyznacza kryzys związany z wprowadzeniem poprawek do Konstytucji PRL i zakończenie okresu posłowania Stommy. Kolejne lata to wzmożenie działalności publicystycznej katolickiego intelektualisty, który pozostał aktywny pisarsko i politycznie również po 1989 r., aż do późnej starości zabierając głos w najistotniejszych sprawach polskiej polityki wewnętrznej i zagranicznej.