Apetyt turysty. O doświadczaniu świata w podróży

Anna Wieczorkiewicz

Książka poddaje refleksji siły kulturotwórcze, dzięki którym turystyka przybiera  zmienne społecznie i historycznie kształty, a mimo to wciąż pozostaje sobą. Opowiada o strategiach, do jakich jednostki oraz społeczności uciekają się, by nadać podróżniczym doświadczeniom znamię autentyczności. Ukazuje też tworzenie się  tkanki wyobrażeń, oczekiwań i przekonań, decydujących zarówno o tym, w jaki sposób podróżujemy, jak  i o sensach nadawanych temu o przedsięwzięciu. Zmierza do odpowiedzi na pytanie: na czym polega powiązanie zjawisk określanych mianem turystycznych z życiem społeczno-kulturowym.

Cypr. #Travel&Style. Wydanie 2

Peter Zralek, Piotr Jabłoński

Cypr. #Travel&Style. Wydanie 2 Cypr to miejsce narodzin bogini Afrodyty. Może to właśnie dlatego tak łatwo zakochać się w wyspie. Zróżnicowane wybrzeże, wspaniałe piaszczyste plaże, ciepłe morze i ponad 300 słonecznych dni w roku. Cypr ma wiele do zaoferowania turystom spragnionym wypoczynku. Nie trzeba jednak ograniczać się do zajmowania plażowego leżaka. Na wielbicieli aktywnego wypoczynku czeka wiele możliwości - od sportów wodnych po górskie wycieczki. Wyspa jest nie mniej interesująca pod względem kulturowym. To miejsce, w którym krzyżują się kultury, a starożytność spotyka ze współczesnością. Także w lokalnej kuchni spotkają się tradycje greckie, tureckie i Bliskiego Wschodu. Kto raz odwiedzi Cypr, na pewno zapragnie tu powrócić. Przekonajcie się o tym sami!

Dominikana. Travelbook. Wydanie 1

Anna Kiełtyka

Dominikana to jedno z ulubionych miejsc odwiedzanych przez spragnionych słońca mieszkańców zimnej Północy. Nic w tym dziwnego. Ta skąpana w karaibskim słońcu wyspiarska republika wita gości szczerym uśmiechem mieszkańców, zachwyca wspaniałymi plażami, oryginalną kuchnią, a także ciekawą kulturą pełną muzyki i zamiłowania do sportu. Turkusowe ciepłe morze Czyste piaszczyste plaże Raj dla miłośników sportów wodnych Gwarne kurorty i zaciszne wioski rybackie Cygara, rum i mamajuana Karaibskie rytmy merengue i bachaty Travelbook to Twój niezastąpiony towarzysz podróży. Wskaże Ci najważniejsze atrakcje, podpowie, czego szukać poza głównymi szlakami, i wprowadzi w świat miejscowych obyczajów. Znajdziesz w nim opisy najciekawszych regionów i miast, a sprawdzone informacje praktyczne umożliwią staranne zaplanowanie podróży.

Gdyby to nie był Everest

Leszek Cichy, Piotr Trybalski

Historia pierwszego zimowego wejścia na Mount Everest Opowieść Leszka Cichego legendarnego lodowego wojownika O ambicji, pragnieniu przekraczania granic i sensie eksploracji świata Gdyby to nie był Everest, tobyśmy chyba nie weszli to słynne zdanie wypowiedział Leszek Cichy 17 lutego 1980 roku. Tego dnia wraz z Krzysztofem Wielickim dokonał czegoś, co wydawało się niemożliwe. Jako pierwsi ludzie stanęli zimą na szczycie ośmiotysięcznika. I to od razu najwyższego! Jak do tego doszło? Dlaczego polscy himalaiści zdecydowali się oblegać szczyt Góry Gór zimą? Przecież było powszechne przekonanie, że Mount Everestu o tej porze roku zdobyć się nie da. Grupa śmiałków dowodzona przez Andrzeja Zawadę podjęła wyzwanie. Leszek Cichy ze swadą i szczerością opowiada o wydarzeniach sprzed czterdziestu lat. Już opis samych przygotowań do wyprawy w końcówce lat 70. powoduje szybsze bicie serca. I zdumienie ekipa dysponowała jednym porządnym namiotem szturmowym, a Krzysztof Wielicki wspinał się w okularach do spawania. Odwaga i strach, racjonalizm i brawura, ambicja, brak pokory i chęć zapisania się w historii z jednej strony, z drugiej - liczne chwile zwątpienia i słabości. Książka Gdyby to nie był Everest..., ukazująca się w czterdziestą rocznicę pierwszego zimowego wejścia na najwyższą górę świata, to świetny dokument, w którym Leszek Cichy i słuchający jego wspomnień Piotr Trybalski nie tylko odtworzyli całą drogę na szczyt Everestu, ale też uchwycili niezwykły, najważniejszy moment złotej epoki polskiego himalaizmu. Książkę Gdyby to nie był Everest... wzbogacają publikowane po raz pierwszy rozmowy z bazy i obozów pod Mount Everestem z 1980 roku spisane z oryginalnych taśm, nieznane, wyjątkowe fotografie ze słynnej wyprawy oraz fascynująca historia początków batalii o Górę Gór.

Gorzki smak wody

Ryszard Kapuściński

Po raz pierwszy publikowany w formie książkowej zbiór reportażowych opowieści z podróży do Indii oraz z kolejnych: do Afganistanu i Japonii, które Ryszard Kapuściński odbył w latach 1956-1957. Tom ubogacają nieznane dotąd fotografie z Indii, Japonii i Chin wykonane przez samego autora. Reportaże zebrane w ebooku "Gorzki smak wody" były drukowane tylko raz, w "Sztandarze Młodych" w latach 1956-1958. Ryszard Kapuściński, gdy je pisał, miał 24-25 lat. Ale był też już sprawnym reporterem, uważnym obserwatorem i po prostu człowiekiem wrażliwym, ciekawym świata i ludzi. "Gorzki smak wody" to reportaże precyzyjnie skonstruowane, napisane ze swadą. W pamięci czytającego na długo pozostają opisy rytuałów pogrzebowych w Benares, czy też relacja z Sealdah Station w Kalkucie, ogromnego dworca kolejowego przepełnionego uchodźcami krążącymi od lat między Pakistanem a Indiami. Te teksty pokazują już wyraźnie, w jaką stronę twórczość dojrzałego Kapuścińskiego będzie zmierzać. A rozmowa z człowiekiem, który własną ręką udusił tygrysa, znamionuje pióro przyszłego mistrza. Opowieści z Afganistanu z kolei, gdzie Kapuściński znalazł się przypadkiem (miał wracać z Indii statkiem, ale Kanał Sueski był zablokowany; samolot miał międzylądowanie w Kabulu, gdzie reporter został... aresztowany, bo nie miał wizy) w swym opisie tamtejszej biurokracji zderzonej z miejscową mentalnością są nie tylko dociekliwe, ale też przezabawne. W tekstach z Japonii poznajemy zaś Kapuścińskiego dojrzałego, który ma ambicje zaglądania pod podszewkę wydarzeń, dogłębnego poznawania kultury i procesów dziejowych, rzucania na szersze tło i tłumaczenia ich czytelnikowi. Tokio było jedynie przystankiem Kapuścińskiego na drodze do Chin. Z Państwa Środka nie ma jednak żadnych opowieści - Kapuściński wrócił stamtąd przytłoczony totalitarnym porządkiem, dał temu wyraz dopiero w "Podróżach z Herodotem". W jego archiwum zachowało się kilka unikatowych zdjęć, które zrobił m.in. na Wielkim Murze. W "Gorzkim smaku wody" publikowane są po raz pierwszy.

Madera. #travel&style. Wydanie 1

Joanna Mazur, Julita Kucińska

Madera, zwana wyspą wiecznej wiosny, to miejsce z pewnością niezwykłe. Już przy pierwszym spotkaniu skutecznie przekonuje swoich gości, że raj na ziemi może się znajdować się całkiem blisko, i że wcale nie trzeba lecieć na drugi koniec świata, by doświadczyć prawdziwego cudu natury. Położona u wybrzeży Afryki wyspa szczyci się wspaniale zachowaną i dobrze chronioną przyrodą oraz niesamowicie łagodnym, przyjemnym klimatem. To kraina ciągłych zaskoczeń i zachwytów. Według jednej z legend Bóg po stworzeniu świata był tak zadowolony ze swego dzieła, iż ucałował ziemię – i tak właśnie miała powstać Madera…

nie Wszystko o straszeniu. Przewodnik dla młodych tropicieli duchów w Polsce

Anna Jurczyńska

  Hu, hu, tu mieszka duch! Duuuch! Ponure ruiny zamku odstraszają przypadkowych turystów. Wiekowe drzewa w okalającym go parku pochylają się złowrogo nad zbłąkanymi duszami. Zimne, nieprzyjazne mury nie zachęcają przeciętnego spacerowicza do odkrywania nieznanego, o nie! Straszne potrafią być nie tylko zamki, ale również opuszczone kopalnie, podziemia zabytkowych stuletnich kamienic, monumentalne kościoły, a czasami nawet miejski rynek... Takie miejsca bowiem najchętniej na swoje wędrówki wybierają duchy. Pojawiają się w dawnych włościach w dzień, spacerują o zmierzchu i nocą, najlepiej podczas księżycowej pełni. A gdy już ktoś się na ducha natknie, uprzejmie jest na powitanie krzyknąć "ratunku!" Duchy uwielbiają, gdy się ich boimy. Choć trochę. Tak ciut-ciut. Dreszczyk emocji nie przeszkadza jednak prawdziwym śmiałkom w tropieniu nieziemskich zjaw. To oni odwiedzają słynące z nich okolice, przychodzą niestrudzenie w nocy, z latarkami, skradają się cichutko, rozglądają uważnie wokół siebie i... jeśli mają szczęście, duch się im ukazuje. A jeżeli jeszcze krzykną "ratunku!", on (albo ona, bo wielu miejsc pilnują białe damy!) postraszy i wszyscy wracają zadowoleni. Duch, bo przecież spełnił swój podstawowy obowiązek straszenia, i odważny tropiciel duchów, bo przeżył niesamowitą przygodę, o której będzie długo pamiętać i opowiadać. Gotowi, by stawić czoła strachom i wyruszyć na emocjonujące poszukiwanie zjaw, fantomów, widziadeł...? Szykujcie więc śpiwór, latarkę i czekoladę! Ruszamy tam, dokąd inni boją się zapuszczać! Oto 40 straszliwych miejsc w Polsce, gdzie nie sposób nie spotkać ducha. Ruszamy tam, gdzie straaaszy! Hu, hu, huuu! O książce mówili: Diana - Bardziej Lubię Książki Niż Ludzi

Szlaki rowerowe Polski. 70 najpiękniejszych tras na jeden i na kilka dni

Daniel Sienkiewicz i Aleksandra Szczepańska

Szlaki rowerowe Polski. 70 najpiękniejszych tras na jeden i na kilka dni Turystyczna infrastruktura rowerowa w Polsce cały czas się rozwija, ale już teraz nie mamy się czego wstydzić. Szlaki rowerowe pozwolą przeżyć niezapomnianą przygodę, inne będą dobrym materiałem na trening, a jeszcze inne okażą się idealnym pomysłem na spędzenie rodzinnego weekendu. Jesteśmy przekonani, że niezależnie od Twojego rowerowego doświadczenia, znajdziesz tu swój ulubiony szlak, do którego będziesz wracać z uśmiechem.  A jest z czego wybierać! Przygotowaliśmy 70 propozycji długodystansowych i krótkich tras oraz wycieczek rowerowych. Każda z nich posiada techniczne wskazówki, kod QR do mapy i śladu GPS, zdjęcia i całą paletę inspiracji oraz ciekawych miejsc. Do zobaczenia na polskich szlakach rowerowych!

Uciec z Wysp Owczych

Kuba Witek

Wyspy Owcze, chociaż coraz liczniej odwiedzane przez podróżników, pozostają nadal daleką, dziką Północą. To świat, którego chce się doświadczyć, aby móc z niego uciec i potem za nim tęsknić. Kuba Witek spędził na archipelagu prawie dwa lata. Przemierzył większość farerskich szlaków, doświadczając piękna i surowości natury, podczas wszystkich pór roku. Jednak w tej podróży najważniejsze były spotkania z ludźmi. O mieszkańcach archipelagu nakręcił dwa filmy dokumentalne. Niezwykle bliskie jak na cudzoziemca więzi z Farerami pozwoliły mu poznać prawdziwe motywy owianego złą sławą polowania na grindwale. Miał też możliwość docenić nadzwyczajną solidarność wyspiarzy w pierwszych miesiącach pandemicznej izolacji. Uciec z Wysp Owczych to także zapis z podróży w czasie – od trudnych początków pierwszych osadników do życia w dobrobycie, rodzącego nadmierny konsumpcjonizm. Współczesną historię archipelagu piszą także przedstawiciele całkiem licznej Polonii, do której należą pochodzący z Polski i cieszący się dużą sławą piłkarze. Książka jest częścią multimedialnego projektu i jej treść została wzbogacona o filmy i serię mini-dokumentów autora.

Wędrówki przez czas. Nieoczywiste rozmowy o dziejach Europy

Beata Janowska

Historyczny przewodnik turystyczny Żyjemy w czasach, w których turystyka jest niezwykle popularna. Tak popularna, że zwykłe podróżowanie wielu osobom już nie wystarcza. Ludzie szukają ekstremalnych wrażeń. A gdyby tak ruszyć w podróż w czasie? Oczywiście nie dosłownie, ale na przykład w wyobraźni. Jednak żeby to zrobić, trzeba uzbroić się w wiedzę. Przewodnicy zazwyczaj podają konkretne informacje: "Oto kościół z XIV wieku w stylu gotyckim, proszę zwrócić uwagę na niezwykle cenne ołtarze i polichromie - a teraz idziemy dalej". Rzeczowo, ale sucho i nazbyt lakonicznie, prawda? Czymś zupełnie innym będzie rozmowa z kimś, kto z racji zawodu i własnych zainteresowań przeprowadził wnikliwe badania nad danym zagadnieniem. Choćby historią któregoś miasta. Co na jego temat odkrył? Do jakich wniosków doszedł? Czego nowego możemy się od niego dowiedzieć o miejscu, które wydaje nam się dobrze znane z autopsji albo ze stron przewodników turystycznych? Ta książka składa się z dwunastu rozmów, które autorka przeprowadziła ze znawcami i z pasjonatami historii. Punktem wyjścia do każdej z nich jest miasto - między innymi Paryż, Wenecja, Gandawa, Drezno, Lwów - oraz czas, niekiedy parę lat, innym razem aż kilka stuleci. Jeśli przed wyjazdem do Anglii ktoś zdecyduje się na lekturę rozmowy o Oksfordzie, to dzięki niej dowie się, jak funkcjonowały średniowieczne uniwersytety, jak wyglądało życie studentów: co czytali, skąd brali pieniądze, gdzie i jak się bawili. Rozmowa o Olsztynie to swoista instrukcja "czytania" miasta na prawie lokacyjnym i późniejszego - zawiera informacje o tym, co wynika z takiego, a nie innego układu ulic i dlaczego budynki publiczne wznoszono w danym stylu architektonicznym. Nieco inny charakter ma tekst o Poznaniu. To właściwie opowieść o wojnach z połowy XVII stulecia i straszliwych zniszczeniach, jakie pozostawiły w całej Rzeczpospolitej, nie tylko w tym mieście. W składających się na tę książkę rozmowach z wybitnymi historykami dzieje europejskich miast są pretekstem do pokazania przeszłości z nieoczekiwanych perspektyw. Litwa była zapóźniona cywilizacyjnie w stosunku do Korony? Akurat! W Koronie nigdy nie skodyfikowano prawa, Litwa zaś od końca XVI wieku miała swój Statut Litewski. W szlacheckiej Rzeczpospolitej prawo do herbu miała wyłącznie szlachta? Tak, ale nie w Wilnie. Tamtejsi mieszczanie, o ile wywodzili się z rodów zasiadających z pokolenia na pokolenie w radzie miejskiej, mieli swoje herby, równe szlacheckim . Niejedna rozmowa starcza za monografię. Skąd XIX-wieczne szaleństwo na punkcie oper? Dlaczego jedno z najcudowniejszych dzieł europejskiego malarstwa powstało akurat w Gandawie? Czy do sięgnięcia po nieśmiertelność w historii architektury wystarczał talent, czy trzeba było jeszcze w XVI wieku wynaleźć całkiem nowoczesną sztukę promocji swojej twórczości? Rozmowy Beaty Janowskiej skrzą się rozkosznymi okruszkami czasu przeszłego dokonanego. Oto damy w Wenecji zaczynają spacerować na koturnach wyższych niż pół metra. Oto Bolesław Prus mimo swojej agorafobii pruje po Wiśle w barwach Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego, bo to patriotyczny lans. To książka ciekawskim dla nauki, melancholikom ― dla uśmiechu, każdemu zaś jako dowód, że nie ma to jak historia. Włodzimierz Kalicki, dziennikarz, publicysta i reporter „Gazety Wyborczej” Lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć . Ale jeszcze lepiej z mądrym znaleźć. Beata Janowska pozwala nam odkrywać fascynującą przeszłość europejskich miast i instytucji, biorąc za przewodników wybitnych historyków, znawców różnych epok i krajów. Z prof. Michałowskim poznajemy średniowieczny Paryż i początki państwa Franków, prof. Manikowska opowiada, dlaczego i jak powstała Wenecja, prof. Hrycak zaś zabiera nas do Lwowa, stolicy habsburskiej Galicji. Tę książkę można polecić miłośnikom zarówno historii, jak i podróży ― także tym, którzy lubią w nie wyruszać w wyobraźni, w domowym zaciszu. prof. Dariusz Stola, historyk, w latach 2014 – 2019 dyrektor Muzeum Historii Żydów Polskich Polin Już samo zestawienie bohaterów tej książki jest nieoczywiste. Co bowiem łączy Paryż z 250 roku naszej ery z Pasymiem z 1958? Co między Oksfordem a Gandawą robi „nasz” Olsztyn? Dzięki Beacie Janowskiej wędrujemy po europejskich miastach, za przewodników mając wybitnych znawców historii. Książka jest pełna smaczków i intelektualnych pasaży. Z każdą kolejną stroną zaskakuje czytelnika. Gdzie zniknął kanclerz Oksfordu? Jaką gażę otrzymywał Jan van Eyck? Wszystko podane lekko i ze smakiem. dr hab. Marcin Zaremba, historyk W mediach o "Wędrowkach przez czas" i Beacie Janowskiej: Wyborcza.pl Ale historia: fragment książki  Lwów, Lwiw, Lemberg. "Rosjanie chcieli nam zabrać tylko ciało, a Polacy duszę"  Wyborcza.pl Duży Format: Włodzimierz Kalicki Wenecja to kolos na podmokłych nogach. Wydarta morzu, powstała z lęku i ucieczki 

#wspinaczka. Podręcznik dla początkujących i średnio zaawansowanych

Marcin "Yeti" Tomaszewski

Autorska metoda "Yetiego" Co każdy wspinacz wiedzieć powinien, czyli kompleksowo o wspinaczce Podręcznik, który trzymasz w ręku, to kompleksowa baza wiedzy o wspinaczce, pozycja obowiązkowa dla każdego wspinacza - od początkującego po bardziej zawansowanego. Porusza szeroki zakres zagadnień: od podstawowych informacji o tym, czym właściwie jest wspinaczka, jakie są jej rodzaje, jakie zasady w niej obowiązują, przez przegląd sprzętu, węzłów i technik wspinania zarówno na sztucznej ściance, jak i skałkach, po praktyczne wskazówki dotyczące wspinaczki wielowyciągowej. Nie zabrakło też kwestii związanych z treningiem wspinaczkowym czy autoratownictwem. Przy czym to nie tylko papierowa, ale również multimedialna instrukcja wspinaczki - zamieszczone w środku zdjęcia, rysunki i kody QR pozwolą Ci w jednej chwili zobaczyć, jak wygląda praktyczne zastosowanie danej techniki czy sposób wiązania węzłów. Konstrukcja podręcznika ułatwi szybkie znalezienie odpowiedniego działu, a następnie wystarczy jedno spojrzenie, by zrozumieć zagadnienie, które Cię interesuje. Nie musisz czytać tej książki od pierwszej do ostatniej strony - może Ci towarzyszyć podczas wyjazdów czy treningów, by w dowolnym momencie dostarczyć podstawowej wiedzy, niezbędnej do realizacji Twoich wspinaczkowych planów. Podręcznik, który trzymasz w ręku, jest odzwierciedleniem mojej filozofii poruszania się w terenie skalnym po drogach ubezpieczonych, jak również drogach wielowyciągowych z naturalną asekuracją. Zakres i treść podręcznika nie są zbieżne z programem szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu, wynikają z moich osobistych doświadczeń. Pamiętaj, że w trakcie uprawiania wspinaczki należy zachować najwyższą ostrożność.   Marcin "Yeti" Tomaszewski