AI Handlarz złomem

Marek Tarnowicz

Zawodnik MMA, hazardzista i awanturnik wpada w kłopoty finansowe po utracie pieniędzy pożyczonych od mafii. Jego problemy zaczynają się, gdy staje się ofiarą intrygi wykraczającej poza Ziemię. Wracając do wynajętego mieszkania, następuje zaskakujący atak na niego. Niewidzialna postać ogłusza go ciosem, zapina mu na dłoni metalową bransoletę i wysyła na inną planetę za pomocą starożytnej i nieznanej na Ziemi technologii, zwanej Strefą Zero na licznych zamieszkałych światach wszechświata. Planetę zamieszkuje rasa humanoidalna, technologicznie przewyższająca Ziemię o setki lat. Fragment: To, co w jednym miejscu wszechświata jest złomem, w innym miejscu, w innej galaktyce i na innej planecie jest skokiem technologicznym. Mała odległość pomiędzy gwiazdami to tylko złudzenie, gdy się patrzy w niebo. Tak naprawdę zamieszkałe planety, a nawet całe Imperia są oddalone od siebie setki tysięcy lub miliony lat świetlnych. Mimo tych astronomicznych odległości, zainteresowanych kupnem nowinek technicznych jest całkiem sporo. Każdy zapłaci nawet wygórowaną cenę po to, aby zdobyć przewagę i zostać hegemonem w swoim świecie. Problemem nie jest odległość, ale przemycenie towaru. Chociaż nie chodzi o tradycyjny przemyt, a o ominięcie zabezpieczeń... Ale nie uprzedzajmy wydarzeń.

Arneb. Synteza nadprzestrzeni

Krzysztof Bonk

Trzecia część Syntezy Nadprzestrzeni. Obecna Ziemia to świat po wielu apokalipsach, który zamieszkują już nie tylko ludzie, ale także androidy, kosmici oraz cyber-istoty z wirtualnej Sieci. Tymczasem w pobliżu orbity okołoziemskiej przelatuje asteroida spoza znanej części kosmosu. Zaś na jej powierzchni odnaleziony zostaje zahibernowany chłopiec. Od tego momentu każdy pragnie wejść w posiadanie gwiezdnego dziecka. Do akcji wkraczają krysztolit Irvin, android Jane, cyber-konstruktor Eiden oraz oficer Arneb. Jednak początkowo nikt nie zdaje sobie sprawy, że kosmos skrywa jeszcze większą tajemnicę, a jest nią nadprzestrzeń. Rozpoczyna się wyścig i walka na bezprecedensową skalę.

Ci z wieżowców

Anna Nazabi

Niekonwencjonalny romans, będący tłem dystopijnej opowieści o pragnieniu wolności i możliwości decydowania o własnym losie. To, jak żyją ci z wieżowców, stanowi pilnie strzeżoną tajemnicę. Klasa średnia, do której należy Adrian, snuje domysły na ich temat. Wszystko zmienia się, gdy w zakładzie pracy Adriana prezesem zostaje mieszkaniec wieżowca, wprowadzający zamęt w jego uporządkowany świat. Adrian uświadamia sobie, że trwał w kłamstwie. Coraz bardziej odczuwa zaciskający się na szyi sznur uciemiężenia. Czy z tej sytuacji jest jakieś wyjście? Czy ten, kogo pokocha, będzie w stanie zmienić jego los? Anna Nazabi Odkąd pamiętam, moje zainteresowania krążyły wokół baśni, dziwnych historii, tajemniczych istot, wszechświata i aniołów. Przez to byłam dzieckiem, które bało się ciemności. Obawiałam się tego, że spod łóżka może wyskoczyć chimera, a w szafie czai się potwór. Byłam typowym dzieckiem lat 80., włóczącym się po hałdach z ustami pełnymi słonecznika i niewypowiedzianych słów. Zawsze snułam opowieści - na głos, strasząc rówieśników zjawami na wakacyjnym obozie, czy we własnej głowie, z lizakiem ze skarmelizowanego cukru w ustach. Potem pokochałam Orwella, Davida Bowie i groteskę. Lubię rzeczy niekonwencjonalne. Uwielbiam satyrę, chociaż nie rozumiem większości żartów. Gdy dorosłam, wiedziałam już, że aby zostać autorem książek, niezbędne jest posiadanie życiowego doświadczenia. Jeżeli chcę pisać o emocjach, muszę je najpierw przeżyć. Przeżywałam więc, starając się jednocześnie nie zapominać o swoich marzeniach z dzieciństwa. W międzyczasie świat się zmienił. Z rzeczywistości lat 80. niewiele pozostało, a ja nadal kocham stare kamienice, hałdy i pokopalniany krajobraz. Jestem dzieckiem Śląska, które przeżyło już na tyle dużo, by móc się tym wreszcie podzielić.

Ci zza muru

Anna Nazabi

Iwan Nawrotny, człowiek surowy i bezkompromisowy, twardą ręką zarządza więzieniem za murem, pozornie nie dostrzegając swojej młodej asystentki. Magdalena całe swoje życie podporządkowała pracy, w skrytości darząc jednak uczuciem wiecznie zapracowanego szefa. Ciąg dramatycznych zdarzeń zbliża tych dwoje ku sobie, odsłaniając powoli, co kryje się za bezwzględnością i okrucieństwem Iwana. Czy będzie on w stanie pokonać demony przeszłości i znaleźć w swoim sercu miejsce na współczucie i prawdziwą miłość? "Ci zza muru" to kontynuacja powieści "Ci z wieżowców", demaskująca kuriozalny świat bohaterów znanych z pierwszej części. Groteskowa fasada opada, odkrywając przed czytelnikiem gnijące od środka mury zbudowanego na kłamstwie świata, w którym żyją bohaterowie. Czy Adrianowi uda się odnaleźć samego siebie, zrozumieć kim jest i dlaczego wszyscy sugerują mu bycie głupcem? Czy, pomimo przeciwności, udowodni im, że się mylą i stanie do walki o samego siebie i ludzi, których kocha? A może stchórzy, uciekając ku śmierci, gdy bezwzględny Iwan Nawrotny niczym kat stanie na jego drodze? "Ci zza muru" to pełna nadziei historia, dająca wiarę, że nawet w sytuacjach pozornie bez wyjścia, ideały i miłość są w stanie zburzyć mur zła i manipulacji. To powieść o walce dobra ze złem w odcieniach szarości.

Drugi czas Rozdzielone Tom II

Kamil Kozieł

Prawie dziesięć lat po eksplozji w Grocie – tajnej bazie badawczej, w której powstawało lekarstwo na śmierć – życie toczy się zgoła normalnie, ale to ma się niebawem zmienić. Próbując zapobiec kolejnemu nieszczęściu, Edwin sprowadza do przyszłości Adę, Maksa i Arinę. Podróż w czasie przynosi też ogromną nadzieję na zdobycie gadżetu, dzięki któremu Ada będzie mogła wrócić do swojego wymiaru, lecz wiąże się to z niebezpieczną eskapadą. Z chwilą jej rozpoczęcia czwórka osób – połączonych przez eksperyment naukowy i posiadających paranormalne zdolności oraz ponadprzeciętne umiejętności – odkrywa, że spotkały się nieprzypadkowo, a kluczem do poznania prawdy o tym, co im się przydarzyło, jest przeszłość ich rodzin.

Eiden. Synteza nadprzestrzeni

Krzysztof Bonk

Czwarta część Syntezy Nadprzestrzeni. Obecna Ziemia to świat po wielu apokalipsach, który zamieszkują już nie tylko ludzie, ale także androidy, kosmici oraz cyber-istoty z wirtualnej Sieci. Tymczasem w pobliżu orbity okołoziemskiej przelatuje asteroida spoza znanej części kosmosu. Zaś na jej powierzchni odnaleziony zostaje zahibernowany chłopiec. Od tego momentu każdy pragnie wejść w posiadanie gwiezdnego dziecka. Do akcji wkraczają krysztolit Irvin, android Jane, cyber-konstruktor Eiden oraz oficer Arneb. Jednak początkowo nikt nie zdaje sobie sprawy, że kosmos skrywa jeszcze większą tajemnicę, a jest nią nadprzestrzeń. Rozpoczyna się wyścig i walka na bezprecedensową skalę.

Fabryka Absolutu

Karel Čapek

"Słuchaj, Bondy, mój Karburator to rzecz ogromna. Wywróci do góry nogami cały świat, pod względem technicznym i społecznym; koszty produkcji potanieją niesłychanie, zniknie nędza i głód, a kiedyś tam mój Karburator ochroni naszą planetę przed zmarznięciem. Ale z drugiej strony rzuca on w świat bóstwo jako produkt uboczny. Zaklinam cię, przyjacielu, nie lekceważ tego. My nie przywykliśmy do obcowania z prawdziwym bóstwem. Nawet pojęcia nie mamy, ile mogłaby nabroić jego obecność, powiedzmy kulturalnie, moralnie i tam dalej. Człowieku, tu chodzi przecie o ludzką cywilizację!" (Fragment)

Fabryka absolutu. Wydanie Ilustrowane

Karel Čapek

W Nowy Rok 1943 pan G.H. Bondy, prezes zakładów MEAS, czytał sobie gazetę, jak zwykle trochę niegrzecznie przeskoczył wiadomości wojenne, uchylił się od czytania o przesileniu gabinetowym i na pełnych żaglach (tak, na pełnych żaglach, bo „Lidové Noviny”* już dawno powiększyły swój format pięciokrotnie i płachty ich nadawałyby się nawet do żeglugi morskiej) wpłynął na obszary gospodarki narodowej. Krążył przez chwilę tam i sam, po czym zwinął żagle i pozwolił kołysać się marzeniom. Karel Čapek (1890–1938) czeski pisarz, prozaik i dramaturg. Jeden z pionierów fantastyki naukowej, który po raz pierwszy użył słowa „robot” (wymyślonego przez jego brata Josefa) i spopularyzował je. Josef Čapek (ur. 23 marca 1887 w Hronovie, zm. w kwietniu 1945 w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen) − czeski malarz, pisarz i poeta. Brat pisarza Karla Čapka. Jest znany głównie dzięki długoletniej współpracy ze swoim bratem, jednak najważniejszym polem jego artystycznych zainteresowań było malarstwo. Podczas pobytu w Paryżu zetknął się z ówczesną awangardą i zafascynował kubizmem. Jego rysunki ukazywały się w różnych czasopismach, m.in. w Lidovych novinach. Wspólnie napisali szereg sztuk teatralnych i opowiadań, publikował również na własny rachunek. Według Karla to właśnie Josef wymyślił słowo robot (po raz pierwszy użyte w dramacie R.U.R. Karla), rozpowszechnione w wielu językach jako określenie mechanicznego urządzenia wykonującego automatycznie pewne zadania człowieka.