Las obiecany

Halina Bajorska

Zemsta to jedyna myśl, która prowadzi lisa do domu. Niesłusznie oskarżony o morderstwo miał sporo czasu na wygnaniu, by obmyślić doskonały plan. Teraz wraca przedwcześnie, ignorując prawo, nie bojąc się konsekwencji, a nawet śmierci. Niektórzy Mieszkańcy Lasu zaczynają czuć niepokój.  Nawet bóg, Wielki Human, do którego modlą się wyznawcy wydaje się być bezradny.  Lis niewierca nie będzie miał skrupułów, by wykorzystać wiarę do swoich ponurych planów.

Lśnienie

Stephen King

To jeden z najlepszych współczesnych horrorów. Nastrój grozy i napięcia potęguje się w niej z każdą minutą. Pięcioletni chłopiec Danny znalazł się z rodzicami w opustoszałym na zimie hotelu. Wrażliwe, obdarzone zdolnościami wizjonerskimi dziecko odbiera fluidy czające się w jego murach; były one świadkami krwawych porachunków świata przestępczego i milionerów. Straszliwe zdarzenia, które kończą fabułę, są jednak niczym w porównaniu z przejściami psychicznymi bohaterów.

Lucifer

Jan Gnatowski

Lucyfer - niesamowita opowieść o satanizmie i satanistach, o ludzkich losach, dekadentyzmie, poszukiwaniu sensu i celu życia, drogi życiowej, wyborach, skrajnościach i duchowych przemianach. Książka nie pozbawiona nadziei i pokazująca, że ze złej drogi można zawrócić, że Pan Bóg zna tajniki naszych serc i że łaska Boża działała i działa, że zawsze ma się szanse na powrót do Boga, jeśli się tylko nie odtrąci Jego ręki.

Ludwik Lambert. Louis Lambert

Honoré de Balzac

Ludwik Lambert. Louis Lambert. Powieść francuska w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Ludwik Lambert (oryg.fr. Louis Lambert) powieść Honoriusza Balzaka z 1832, przeredagowana w 1833, należąca do Studiów filozoficznych cyklu Komedia ludzka. Należy do grupy utworów mistycznych Balzaka obok powieści Serafita, Jaszczur i Wygnańcy. Akcja powieści rozgrywa się w kolegium oratoriańskim w Vendôme w czasie Restauracji Burbonów. Tytułowy bohater jest genialnym młodzieńcem, niezrozumianym przez otoczenie i nauczycieli ze względu na nadzwyczajną wrażliwość i fascynację filozofią mistyczną (zwłaszcza Swedenborgiem). Od najmłodszych lat czytał książki, a jego nauka w kolegium została sfinansowana przez zachwyconą nim pisarkę Anne Louise Germaine de Staël... (http://pl.wikipedia.org/wiki/Ludwik_Lambert) Louis Lambert est un roman français dHonoré de Balzac, paru en volume aux éditions Gosselin en 1832, puis en 1836 suivi de Séraphîta chez Werdet. Il figure la mme place dans les Études philosophiques de lédition Furne 1845 de la Comédie humaine.Le roman, écrit la premire personne, décrit la rencontre du narrateur avec un jeune homme surdoué, étudiant au collge des oratoriens de Vendôme grâce la protection de Madame de Staël. Absorbé par ses études personnelles, Louis reste lécart des autres. Il est souvent lobjet de railleries et de brimades. Parmi ses lectures, on retrouve Swedenborg, dont les théories apparaissent encore dans Séraphîta. Le jeune homme est un génie dont ses professeurs ne comprennent pas la soif dabsolu, car ce génie passe pour fou auprs de tous, excepté Pauline, sa femme, qui prend soigneusement note de ses pensées et les réunit dans le Traité des volontés quil na pas eu le temps dachever. (http://fr.wikipedia.org/wiki/Louis_Lambert)

Ludzie cienia

Graham Masterton

BOHATEROWIE WIRUSA I DZIECI ZAPOMNIANYCH PRZEZ BOGA ZNOWU ŁĄCZĄ SIŁY. Londyńska policja dokonuje makabrycznego odkrycia w starej, opuszczonej fabryce. Wszystko wskazuje na to, że odbyła się tam uczta kanibali. Wkrótce dochodzi do serii porwań i zaginięć, a ślady prowadzą do pewnej tajemniczej grupy wyznawców szerzej nieznanego kultu religijnego. Śledztwo prowadzą Dżamila Patel i Jerry Pardoe, policyjni specjaliści od nietypowych spraw kryminalnych związanych z działaniem sił nadprzyrodzonych. Czczony przez sprawców zbrodni bożek, przedstawiany jako mężczyzna z głową kozła, okaże się najtrudniejszym przeciwnikiem dwojga policjantów

Majorat. Das Majorat. Le Majorat

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann: Majorat - Das Majorat - Le Majorat - tekst: polski / deutsch / français. Przełożył Józef Pracki. Traduit par Henry Egmont. Książka w 3 wersjach językowych polskiej, niemieckiej i francuskiej. Fragmenty tekstu tego znakomitego, po mistrzowsku napisanego powiadania z dreszczykiem: Niedaleko od brzegów morza Bałtyckiego stoi zamek dziedziczny rodziny Her...., który zowią Her... burg. Okolica jest surowa i pustynna. Zaledwie tu i ówdzie na piaszczystym gruncie dostrzeżesz garści trawy. Zamiast tych ogrodów, jakie zazwyczaj zdobią siedziby pańskie, ponad gołym murem widać tylko jakiś nędzny gaj sosnowy, którego żałoba ponura i nieustanna zda się lekceważyć uśmiechniętą szatę wiosny. W tym lasku, zamiast wesołego świergotu ptasząt, słychać tylko monotonne krakanie kruków albo świst mew zapowiedź burzy. Dem Gestade der Ostsee unfern liegt das Stammschloß der Freiherrlich von R..schen Familie, R..sitten genannt. Die Gegend ist rauh und öde, kaum entsprießt hin und wieder ein Grashalm dem bodenlosen Triebsande, und statt des Gartens, wie er sonst das Herrenhaus zu zieren pflegt, schließt sich an die nackten Mauern nach der Landseite hin ein dürftiger Föhrenwald, dessen ewige, düstre Trauer den bunten Schmuck des Frühlings verschmäht, und in dem statt des fröhlichen Jauchzens der zu neuer Lust erwachten Vögelein nur das schaurige Gekrächze der Raben, das schwirrende Kreischen der sturmverkündenden Möwen widerhallt. Non loin des bords de la mer Baltique est situé le vieux château seigneurial des barons de R*** quon appelle R....sitten. La contrée qui lentoure est déserte et sauvage. peine voit-on verdir par-ci par-l quelques brins dherbe au milieu de cette plage couverte de sable amoncelé; la place dun jardin dagrément, tel quil sen trouve de contigu partout ailleurs une habitation de ce genre, un mur nu, élevé du côté des terres, sert dappui un méchant bois de pins attristé dun deuil éternel. Jamais sa sombre verdure ne revtit la robe émaillée du printemps; et ses échos, au lieu de résonner des joyeux concerts des petits oiseaux célébrant leurs plaisirs au lever de laurore, ne sont frappés que du croassement sinistre des corbeaux, et des cris de la mouette précurseurs de lorage.

Małe miasteczko

Adam Zalewski

Równo przystrzyżone trawniki i szerokie uśmiechy. Co kryje się za fasadą beztroskiego miasteczka? Nowo mianowany szeryf małej miejscowości Abraham spodziewa się lekkiej służby. Uprzejmi mieszkańcy, zadbane posesje, malownicze widoki - czego chcieć więcej? Sielanka mija, gdy w niewyjaśnionych okolicznościach znika małe dziecko, a w uroczym ogródku odnaleziony zostaje jego bucik. Śledztwo pozwala wniknąć głębiej w tkankę miejskiej społeczności i dostrzec istniejące w niej rany, zrosty i konflikty. To jasne, że musiało dojść do makabrycznej zbrodni. Pytanie tylko, kto jest jej autorem? Fabuła przywodzi na myśl atmosferę serialu "Miasteczko Twin Peaks". Powieść grozy dla miłośników stylu Stephena Kinga.

Mené-Mené-Thekel-Upharisim!... Quasi una fantasia

Tadeusz, Miciński

Mene-Mene-Thekel-Upharisim jest powieścią niezwyczajną i niekonwencjonalną, pisaną z jednej strony jako pamiętnik, z drugiej zaś jako pełen fantazji twór nieposiadający w sobie nic z realności. Jej wyjątkowość polega jednak nie tylko na tym, że stanowi swoisty ewenement wśród wszystkich powieści młodopolskich, ale przede wszystkim na tym, że szczegółowo rozwija problem osobowości głównego bohatera. Miciński mieszcząc w powieści marzenia, urojenia, fantazje czy też wizje senne, płynnie przeistaczające się w rzeczywistość, która również, mając podłoże halucynacyjne, nie stanowi realnego bytu, powoduje, że utwór nabiera cech specyficznych dla zespołu zjawisk określanych ogólnie jako oniryczne lub wręcz parapsychologiczne. Powieść natomiast poprzez swoją strukturalną i fabularną mglistość nabiera właściwości typowych dla koncepcji czerpiących z tendencji surrealistycznych. Poruszając się w niej bez "ingerencji trzeźwego, obserwującego narratora", możemy w zupełności stwierdzić, iż jest ona pełną wizyjności fantazją powieściową. Pozorny chaos, który zatem może się rodzić w naszym umyśle przy pobieżnej lekturze tego utworu, okazuje się być wyłącznie iluzorycznym, gdy wnikniemy głębiej w jego treść i poznamy kompozycję. Wojciech Kowalewski

Miasteczko Nonstead

Marcin Mortka

Młody brytyjski pisarz Nathaniel McCarnish ucieka przed swoją przeszłością. Ucieczka przywodzi go do Nonstead, zagubionego wśród lasów amerykańskiego miasteczka, które na pierwszy rzut oka nie różni się niczym od tysięcy podobnych. W Nonstead bowiem całkiem przypadkowo Nathan przeżył najbardziej romantyczną przygodę w życiu i liczy, że wśród wspomnień znajdzie ukojenie. Tymczasem los krzyżuje jego ścieżki z kobietą, której córka rozmawia z nieziemską istotą. Radio odbiera audycje, których odebrać nie powinno. Gdzieś wśród drzew kryje się Samotnia – stara chata, którą wielokroć palono, a nadal stoi. Wnet Nathan przekonuje się, że wśród mgieł Nonstead czyha tajemnica, nieprzyjemna, śliska i złowroga. To, że wszyscy usilnie próbują o niej zapomnieć, w niczym nie pomaga, bo tajemnica lubi wyciągać łapy po przybyszów. Pazurzaste łapy.

Mistrz Zachariusz. Maître Zacharius

Jules Verne

Mistrz Zacharius to zegarmistrz, który stracił swoją duszę. Jest to fantastyczna opowieść głęboko przesiąknięta wpływem Hoffmanna. Zacharius, mistrz zegarmistrzowski mieszkający w Genewie, niedościgniony konstruktor zegarów, dążył do stworzenia zegara idealnego. Tymczasem szatan stanął mu w tym na przeszkodzie, sprawiając, że wszystkie zegary jakie dotychczas Zacharius skonstruował stawały się psuły się... Ale pewnego dnia, zły duch złożył mu pewną propozycję, na którą zegarmistrz przystał. Co to była za propozycja i jak się jej przyjęcie skończyło dla Zachariusa, można się dowiedzieć po przeczytaniu książki do końca. W tym opowiadaniu po raz pierwszy w twórczości Juliusza Verne'a pojawia się temat czasu, który najwyraźniej go fascynuje. Opowiadanie napisał we współautorstwie ze swym bratem Paulem. Maître Zacharius ou l'horloger qui avait perdu son âme. C'est un conte fantastique profondément imprégné de l'influence d'Hoffmann. Zacharius, maître-horloger de Genve, a rendu ses horloges si régulires qu'elles sont devenues parfaites Mais un jour, elles se dérglent une une. Pour la premire fois dans l'uvre de Jules Verne apparaît le thme du Temps, qui aura de nombreux dérivés, le plus célbre étant celui que l'on retrouve dans Le Tour du monde en quatre-vingts jours. (https://fr.wikipedia.org/wiki/Jules_Verne)

Moje córki

Karolina Kasprzak-Dietrich

Gnieźnieński policjant Paweł Mikito nawet w najgorszych snach nie przypuszczał, że jego sielankowe życie rodzinne w tak krótkim czasie zmieni się w prawdziwe piekło. W ciągu dwóch dni zaginęły bez śladu nie tylko jego żona i pięcioletnia córka, ale i kochanka z sąsiedztwa. Na domiar złego to on jest głównym podejrzanym o potrójne zabójstwo! Nie wie jeszcze, jak przerażającą tajemnicę skrywa bliska mu osoba i na jak wielkie niebezpieczeństwo naraził swoją rodzinę.

Morderstwo przy Rue Morgue

Edgar Allan Poe

Zabójstwo przy Rue Morgue, w polskim przekładzie także: Morderstwo przy Rue Morgue nowela napisana przez Edgara Allana Poego, opublikowana w czasopiśmie Grahams Magazine w roku 1841. Autor zaliczał ją do grupy jego historii analitycznych. Określana jest jako pierwszy utwór detektywistyczny. Podobne dzieła, poprzedzające jednak utwory Poego, to Panna de Scudery (1819) Ernsta Hoffmanna oraz Zadig (1748) Woltera. C. Auguste Dupin jest detektywem z Paryża, który decyduje się rozwiązać zagadkowe morderstwo dwóch kobiet w tym mieście po tym, jak podejrzany został już aresztowany. Wielu świadków było cytowanych w gazetach, że słyszeli podejrzanego, jednak każdy z nich uważał, że był to inny rodzaj głosu. Na miejscu zbrodni Dupin znajduje podejrzany włos... (Za Wikipedią). A co było dalej będzie można się dowiedzieć po przeczytaniu noweli do końca.

Mystery Tales of Edgar Allan Poe - Opowieści niesamowite. Wydanie dwujęzyczne ilustrowane

Edgar Allan Poe

Zbiór dwudziestu najlepszych opowiadań grozy w wersji dwujęzycznej angielsko-polskiej wzbogacony ponadczasowymi ilustracjami kilku artystów oraz informacjami o autorze. Proponowane wydanie dzieł Edgara Allana Poe to bogaty zbiór liczący 20 oryginalnych utworów w języku angielskim oraz 20 bardzo dobrych tłumaczeń tychże opowiadań wykonanych przez Bolesława Leśmiana. Dodatkowo publikację wzbogacono pełnymi informacjami o życiu i śmierci pisarza - w języku angielskim oraz polslkim. Na szczególną uwagę zasługuje również bogaty zbiór ilustracji, jakie powstawały do kolejnych wydań publikowanych w wieku XIX. Zbiór ten jest różnorodny i pojazuje rozmaite wyobrażenia, jakie opowiadania grozy wzbudzały w takich artystach, jak Harry Clarke, Byam Shaw, J P Laurens, Arthur Rackham i Aubrey Beardsley. Publikacja pozwala zatem nie tylko porównać wydanie angielskie z doskonałym polskim tłumaczeniem Bolesława Leśmiana (co jest bardzo przyjemnym sposobem nauki języka angielskiego). Dzieło pobudza też wrażliwość artystyczną i ukazuje, jak różnorodne i bogate wyobrażenia wywoływały przerażające opowieści u najlepszych ilustratorów. Urodzony na początku XIX wieku Poe uważany jest za mistrza grozy, gotyku i postać samą w sobie owianą wieloma tajemnicami. Opisywał doświadczenia z pogranicza snu i jawy, zdrowia i psychozy. Mimo, iż nie są to skrajnie przerażające historie, ich charakter w pełni poznamy, gdy uświadomimy sobie, iż pisarz ten zwykle czerpał inspirację… z własnych doświadczeń, a raczej stanów psychicznych. Poe miał niezwykle nieszczęśliwe życie, tracił wszystkie bliskie mu osoby (zmarły matka, ojciec, macocha, młoda żona), a jego wewnętrzną nędzę i upadek pogłębiał jeszcze głęboki nałóg alkoholowy. W jego twórczości znajdziemy obrazy rozmaitych psychoz, które (jak twierdzą badacze) raczej były również udziałem autora.  Wszystko to opisane jest przy tym pięknym, poetyckim, gotyckim językiem. Opowiadania Poe wydają się straszne nie dlatego, że trup ściele się gęsto i towarzyszą mu stosy poodcinanych głów i kończyn, ale dlatego, że opowiadania te w dużej mierze trzeba traktować jako zapis życia wewnętrznego, wyobrażeń rzeczywistego, żywego człowieka.

Na wzgórzu róż

Stefan Grabiński

Zbiór opowiadań znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Tom zawiera sześć opowieści grozy, które polecamy do czytania ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy by ich nie czytać po zmroku! Kto sięgnie po ten zbiorek na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenia opowiadań: Na Wzgórzu Róż, Szalona zagroda, Po stycznej, Zez, Cień, W willi nad morzem...

Namiętność. Opowieści niesamowite

Stefan Grabiński

Zbiór opowiadań znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Tom zawiera 17 opowieści grozy, które polecamy do czytania ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy, by ich nie czytać po zmroku! Kto sięgnie po ten zbiorek, na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenia opowiadań: Dzieża, Namiętność – L'appassionata, Przypadek, Pojednanie, Znak, Kochanka Szamoty, W domu Sary, Tajemnica hrabiny Maspery, Kruk, Projekcje, Strych, Pani z Białego Kasztelu, Nocleg, W willi nad morzem, Przypławek Jana Mrocha, Porumbica, Wizyta.

Narożne okno - Des Vetters Eckfenster

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann

"Narrator poszukuje w Berlinie swojego kuzyna, schorowanego pisarza. Zgryźliwy inwalida nie jest w stanie opuścić swojego mieszkania, jednak z narożnego okna ma widok na cały plac teatralny i obserwuje razem z jego gościem zgiełk na rynku. Z dialogu kuzynów rysują się sylwetki niektórych znajdujących się tam aktorów. Okazjonalnie dochodzi również do dyskusji na temat stosunku inwalidy do przemysłu literackiego. Chory chce przybliżyć cieszącemu się dobrym zdrowiem narratorowi ideę przejrzenia sztuki, jednego z elementów pisarstwa. Znane berlińskie ulice jak Charlottenstraße i Unter den Linden znajdują się w pobliżu mieszkania schorowanego pisarza. Opowiadanie jest częścią biografii ciężko chorego E.T.A. Hoffmanna. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Narożne_okno) In Berlin sucht der Ich-Erzähler seinen Vetter, einen kranken Schriftsteller, auf. Der Vetter, der durch eine hartnäckige Krankheit den Gebrauch seiner Füße gänzlich verloren hat, kann seine Wohnung nicht mehr verlassen, doch von seinem Eckfenster aus übersieht er den Theaterplatz und beobachtet gemeinsam mit dem Besucher das Markttreiben unterm Fenster. In einem Dialog der Vettern werden Beobachtungen und Geschichten zu einigen Marktleuten und Besuchern des Markttages ausgetauscht. Bei der Gelegenheit kommt u.a. das Verhältnis des Kranken zur Literatur zur Sprache. Dabei will der Kranke seinem jungen Besucher die Kunst zu schauen, eine der Grundlagen der Schriftstellerei, nahebringen. Berlin: Gendarmenmarkt um 1815. (http://de.wikipedia.org/wiki/Des_Vetters_Eckfenster)"