Nędznicy t.1

Victor Hugo

Nędznicy łączą elementy powieści realistycznej z silnymi elementami romantycznymi, ale także fragmentami o charakterze eseistycznym. Można wręcz powiedzieć, że jest to synteza gatunków: powieści przygodowej, obyczajowej, kryminału oraz umoralniającej „powieści o bohaterach”. W planach Wiktora Hugo utwór miał być panoramicznym obrazem całego społeczeństwa francuskiego XIX wieku oraz wykładnią poglądów autora na kwestie sprawiedliwego porządku społecznego, walki z nędzą i wykluczeniem. Na kartach Nędzników, poprzez główne wątki fabularne oraz liczne dygresje o charakterze filozoficznym i historycznym, Hugo prezentuje swój program polityczny i społeczny, oparty na wierze w możliwość pozytywnej przemiany każdego człowieka oraz w ciągły, obejmujący wszystkie dziedziny życia postęp. Praca nad utworem trwała blisko dwadzieścia lat, jego szczegółowa koncepcja ulegała w tym okresie wielokrotnym zmianom i rozszerzeniom. Akcja powieści rozpoczyna się w 1815 w prowansalskim miasteczku Digne opisem życia prowadzonego przez biskupa Myriel, zwanego przez mieszkańców diecezji Mile Widzianym (fr. Bienvenu). Biskup ten dobrowolnie zrezygnował z mieszkania w przeznaczonym dla siebie pałacu, oddając go na szpital. Dawał przykład skromności i dobroci, wspierał dobroczynność. Któregoś dnia w miasteczku zjawił się wypuszczony z więzienia galernik Jean Valjean. Jedyną osobą, która przyjęła go przychylnie, był biskup. Valjean ucieka jednak w nocy, kradnąc srebrną zastawę stołową Myriela. Zostaje zatrzymany przez policję i zawrócony, jednak biskup zapewnia, że sam podarował mu srebra. Po odejściu policjantów stwierdza, że w ten sposób wykupił duszę Valjeana od sił zła i oddał Bogu. Opuszczając Digne, zszokowany minionymi wydarzeniami Valjean spotyka na gościńcu nastoletniego kominiarza z Sabaudii i kradnie mu monetę 40 sous, po czym pojmując swój błąd, woła „Jestem nędznikiem!” i postanawia zmienić swoje życie. Akcja przenosi się do Paryża, dwa lata później czterech młodzieńców żyje w wolnych związkach z czterema dziewczętami, z których jedna, Fantyna, zostaje porzucona z małą córeczką. Kobieta postanawia opuścić Paryż i szukać pracy. Nie chcąc, aby wyszła na jaw historia jej romansu, zostawiła córeczkę Kozetę u przypadkowo spotkanej rodziny oberżystów z Montfermeil koło Paryża. Fantyna trafiła do miasta przeżywającego prawdziwy rozkwit. Stało się tak za sprawą nieznanego nikomu przemysłowca, Madeleine'a. Dzięki wprowadzeniu nowinek technologicznych do zakładów produkujących sztuczne szkło mógł nie tylko wzbogacić się sam, ale i sfinansować budowę szkół, ochronek i przytułków. Otoczony powszechnym szacunkiem został wreszcie merem miasta. W Montreuil tylko inspektor policji Javert mu nie ufa. Jego podejrzenia zwiększyły się jeszcze po tym, gdy Madeleine, chcąc ratować woźnicę Faucheleventa, podniósł na barkach ciężki wóz. Javert stwierdził wówczas, że znał tylko jednego człowieka o takiej sile: galernika nazwiskiem Valjean…  

Nędznicy wydanie ilustrowane t.2

Victor Hugo

Rodzina Jondrette, złożona z ojca, matki, dwóch nastoletnich córek Eponiny i Anzelmy oraz dwunastoletniego Gavroche'a żyje w paryskie ruderze. Ich sąsiadem jest Mariusz Pontmercy. Narrator cofa się w czasie, by opisać dzieciństwo Mariusza: wychowywał go dziadek, zajadły rojalista, nienawidzący rewolucji i Napoleona. Uniemożliwiał on chłopcu kontakt z ojcem, pułkownikiem napoleońskim. Mariusz dowiaduje się, że jego ojciec, nie mogąc się z nim spotykać, wielokrotnie obserwował syna podczas nabożeństw w kościele, ukrywając się za filarem. Ta i inne opowieści wstrząsają młodym człowiekiem i skłaniają go do poznania historii rewolucji i Cesarstwa, których dotąd nienawidził. Któregoś dnia, w czasie spaceru w Ogrodzie Luksemburskim, Mariusz spotyka młodą dziewczynę w towarzystwie starszego mężczyzny. Zachwycony jej urodą, zaczyna śledzić oboje. Zostaje dostrzeżony przez jej opiekuna; w rezultacie dziewczyna przestaje przychodzić do ogrodu. Nieoczekiwanie tajemnicza piękność razem z opiekunem, znanym z dobroczynności trafia do jego sąsiadów. Ci jednak szykują na bogatego filantropa pułapkę. W tym czasie zaczyna się kolejny zryw Wiosny Ludów (tzw. dni czerwcowe). Gavroche i Javert dołączają do ochotników na barykadach…

Nie ma Albertyny

Marcel Proust

Nie ma Albertyny to szósty tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, uznanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. (Pierwsza część nosi tytuł W stronę Swanna, druga W cieniu zakwitających dziewcząt, trzecia Strona Guermantes, czwarta Sodoma o Gomora, piąta Uwięziona). Albertyna odchodzi. Zostawia bohatera, potem umiera, a następnie odchodzi z pamięci. Proust opisuje z chirurgiczną dokładnością proces znikania człowieka z życia i pamięci ludzkiej.

Nie z salonu

Teresa Prażmowska

Nie wszystkie dzieci spełniają wymagania swoich rodziców; niezbyt mądre, średnio rozgarnięte, a nierzadko leniwe - Franek, Wicek i Miecio nieświadomie niszczyli marzenia rodziców o idealnym dziecku, z którego będą mogli być dumni. Oczywiście, że przed szerszą publicznością nikt chętnie tego nie przyzna, ale w zaciszu domowym sytuacja wygląda inaczej.

Niebezpieczne związki

Pierre Choderlos de Laclos

Niebezpieczne związki zapisały się w rzędzie trwałych bogactw literatury francuskiej. Jest ona podwójnie ciekawa; raz jako nieporównany wyraz doby, w której powstała i którą maluje, po wtóre jako arcydzieło psychologii, mało równych sobie mające. Całą książkę wypełniają jedynie sprawy miłości, tak jak wypełniały one życie „towarzystwa” tej epoki. Najrasowsza szlachta francuska, zamknięta, od czasów Ludwika XIV, w złotej klatce dworu i skazana na przymusową bezczynność, odsunięta stopniowo od polityki, od administracji, nie znajduje naturalnych upustów dla swoich sił życiowych. Bujna młodzież, niezbyt garnąca się do służby wojskowej, wymagającej, w nowożytnym swym przeobrażeniu, za wiele karności, dającej zbyt wiele utrudzeń, a za mało zaszczytów, zużywa temperamenty w łowach i w tych innych łowach, w których rolę osaczanej zwierzyny gra kobieta…

Niebezpieczne związki

Pierre Choderlos de Laclos

Klasyka literatury w nowej edycji to znakomity pretekst, by powrócić do dzieł wybitnych i ważnych – przypomnieć je sobie, przeżyć i zinterpretować na nowo lub odkryć, czytając po raz pierwszy. Seria obejmuje arcydzieła polskiej i światowej literatury pięknej – utwory, które mimo upływu lat wciąż zachwycają, intrygują, wzruszają i skłaniają do refleksji.

Nieoswojone ptaki

Maria Rodziewiczówna

Tola została sierotą jeszcze jako niemowlę. Po śmierci rodziców dziewczynką zaopiekował się stryj, Kazimierz Łużycki. W jego domu Tola wyrasta na piękną młodą kobietę. Na jej drodze pojawia się wreszcie miłość. To przystojny malarz Jan Stankar, który zasypuje Tolę romantycznymi gestami, rozkochując ją w sobie na tyle, że ta decyduje się porzucić dotychczasowe życie. Bez zgody stryja, który od początku sprzeciwia się małżeństwu Toli i Jana, dziewczyna wyjeżdża za wybrankiem do Warszawy. Tam jej wizje szczęśliwego życia szybko niweczy rzeczywistość. Jan okazuje się hulaką, zaciągającym coraz większe długi, który ostatecznie porzuca rodzinę i emigruje z kraju. Dla Toli oznacza to bój o życie dla niej i jej dziecka.

Nieśmiertelne głupstwo

Bogusław Adamowicz

Zapiski z pamiętnika młodego chłopaka wydają się zwyczajne. Jego świat kręci się wokół przyjaciół: Jany, Eryka i Estelki. Wspólnie spędzają czas na rozmowach i zabawach. Szczególną sympatią główny bohater obdarza Janę. Obserwujemy początki rodzącego się uczucia. Jednak prawdziwe przygody przyjaciół rozpocznie wycieczka do Miasta Umarłych. Jakie tajemnice kryją w sobie starożytne ruiny?

Niewidzialny człowiek

Herbert George Wells

Jedna z najsłynniejszych powieści science fiction o zgubnych skutkach niebezpiecznych naukowych eksperymentów Do wiejskiej gospody przybywa mężczyzna w wielkim pilśniowym kapeluszu, od stóp do głów ubrany tak, że nie widać ani centymetra ciała. Nieznajomy jest zziębnięty i pragnie jedynie wynająć ciepły pokój. Prosi też, aby mu nie przeszkadzano, gdyż prowadzi bardzo ważne badania. Zaintrygowana tajemniczym gościem gospodyni usiłuje dowiedzieć się, kim on jest, skąd przybywa i dlaczego z jego pokoju wydobywają się dziwne dźwięki. Niedługo potem wychodzi na jaw, że mężczyzna to naukowiec, który wynalazł sposób na... niewidzialność, przy okazji sam stając się niedostrzegalnym dla ludzkiego oka. Chciwość i chęć zdobycia profitów przejmują władzę nad jego umysłem do tego stopnia, że nie zawaha się nawet zabić, aby osiągnąć cel... Niewidzialny człowiek to jedna z najpopularniejszych książek prekursora nowoczesnej fantastyki Herberta Georgea Wellsa, należąca do kanonu powieści fantastycznej i będąca źródłem inspiracji dla wielu współczesnych autorów i filmowych twórców. Film inspirowany powieścią w reżyserii Leigh Whannella z Elisabeth Moss, gwiazdą Opowieści podręcznej w roli głównej, w kinach w marcu 2020! KLASYKA LITERATURY SCIENCE FICTION

Niewidzialny człowiek

Herbert George Wells

Senna atmosfera gospody leżącej na prowincji Anglii zostaje zaburzona pojawieniem się tajemniczego mężczyzny. Ma ciemne okulary i zabandażowaną głowę, co każe właścicielom gospody przypuszczać, że został dotkliwie poparzony. Gość wynajmuje bezterminowo jeden z pokoi. Dopóki opłaty uiszczane są na czas, gospodarze zachowują dyskrecję, ignorując ekscentrycznego mężczyznę. Problem pojawia się, gdy pieniędzy zaczyna brakować. Wierzyciele dostają się do pokoju, w którym mężczyzna urządził zadziwiające laboratorium. Na tym jednak nie koniec złowrogich wydarzeń. Lokator niespodziewanie znika. Okazuje się, że jest niewidzialny. Utwór Wellsa trudno jednoznacznie sklasyfikować. Fantastyka, w której jednak nie brak zarówno elementów grozy, jak i slapstickowego humoru taka definicja wydaje się być najbardziej satysfakcjonująca. Mroczny klimat tworzy to nie tylko złowroga tajemnica, lecz także pesymistyczna historia kogoś, kto jest w stanie poświęcić człowieczeństwo dla zysków wypływających ze złowrogich eksperymentów.

Niewinni

Georges Simenon

Jedna z powieści psychologiczno-obyczajowych Georges'a Simenona. Dwadzieścia lat wspólnego życia Annette i Georgesa Célerinów przerwał nagły wypadek. Annette zginęła pod kołami samochodu, przebiegając przez jezdnię. Dziwne było miejsce tego zdarzenia - ulica Washingtona. Czego szukała tam żona Célerina, policja nie ustaliła. Ale Georges - szacowny jubiler, prowadzący ze wspólnikiem renomowany zakład - chciałby tego dociec. Bo analizując kolejne lata szczęśliwego - jego zdaniem - małżeństwa, powoli dochodzi do wniosku, że tak naprawdę nie znał własnej żony...

Niewolnicy słońca

Antoni Ossendowski

To zapis wyprawy jaką Ossendowski, wraz z żoną i znajomymi odbył w latach 1925-1926. Pisarz podróżował przez tereny dzisiejszej Gwinei, Mali, Burkina Faso i Wybrzeża Kości Słoniowej, a ówcześnie skolonizowane przez Francję. Relacje tego wybitnego globtrotera z podróży mają szczególny smak. Opisuje miejsca, które poznaje, afrykańskie krajobrazy, faunę i florę, piasek i słońce. Opisuje złoża historii, religii, legendy i mity, które oddziałują na siebie, dając wyjątkowy obraz innych światów i kultur egzotycznego Czarnego Lądu. Przytacza fascynujące anegdoty, opowiadane mu przez napotkanych ludzi. Najbardziej jednak interesują go tubylcy, ich pochodzenie, tradycje i wierzenia. Czytając tę pozycję, mamy bolesną świadomość tego, że to świat, którego już nie ma. Nie istnieją ani te plemiona, ani te miejsca, ani ci podróżnicy, ci dżentelmeni. Dzięki Antoniemu Ferdynandowi Ossendowskiemu Afryka nie pozostaje dłużej kontynentem obcym i nieprzeniknionym. "Z Bordeaux do Dakaru nasz Kilstroom płynął dziesięć dni. Już po opuszczeniu Garonny Atlantyk zaczął dość nieprzyjaźnie kołysać czarnym kadłubem naładowanego po same uszy statku ..."

Nieznajomy na tratwie

Mitch Albom

Co by się stało, gdybyśmy poprosili Boga o pomoc, a Bóg rzeczywiście by się pojawił? W najnowszej powieści Mitcha Alboma grupa rozbitków wyciąga z morza nieznajomego, który twierdzi, że jest Bogiem, i mówi, że może ich uratować tylko wtedy, gdy wszyscy w niego uwierzą. Dziesięć osób na tratwie ratunkowej walczy o przetrwanie na otwartym morzu po katastrofie jachtu. Brakuje im wody, jedzenia, a przede wszystkim nadziei, kiedy dostrzegają unoszącego się na falach mężczyznę. Dzięki Bogu, znaleźliśmy cię mówi jeden z rozbitków. To ja jestem Bogiem odpowiada nieznajomy. Tak zaczyna się najnowsza powieść Mitcha Alboma, autora bestsellera Pięć osób, które spotykamy w niebie. Czy ten dziwny cichy człowiek rzeczywiście jest tym, za kogo się podaje? Co spowodowało eksplozję jachtu? Czy rozbitkowie tak naprawdę trafili już do nieba, czy wręcz przeciwnie są w piekle? Odpowiedzi na te pytania stara się znaleźć Jarty LeFleur, główny inspektor wyspy Montserrat, na której rok później znaleziono pustą tratwę i notatnik jednego z rozbitków opisujący tę niesamowitą historię. Ta pełna nadziei i wiary opowieść zmusza do zastanowienia się nad naszymi najgłębszymi przekonaniami i pokazuje, że odpowiedzi na nasze modlitwy można znaleźć tam, gdzie ich się najmniej spodziewamy.

Nieznanym szlakiem

Antoni Ossendowski

Zbiór opowiadań, do których natchnienie i tematy autor czerpał ze swoich licznych podróży po Europie, Azji i Afryce. Opowieści krótkie i proste, ale za to bardzo barwne i ujmujące. Dla czytelników lubiących bardzo realistyczne tło historyczne. Tom jest wachlarzem różnorodnych utworów przesyconych egzotycznymi kolorami, atmosferą dalekich krajów i obcych lądów: tych gorących i tych lodowatych. Każda z nowel stanowi jednak odrębną historię dramatu człowieka doświadczonego przez los i daje czytelnikowi możliwość głębokich refleksji na tematy ogólnoludzkie. Wystarczy jedynie sięgnąć ręką i wybrać któreś z tych opowiadań, by znaleźć się na kilka chwil w niezwykłej scenerii i niepowtarzalnym klimacie utworów wielkiego podróżnika i wnikliwego obserwatora - Andrzeja Ferdynanda Ossendowskiego. "Cała osada rybacka wyległa na brzeg Jeniseju, gdy dwumasztowa łódź "Nadzieja" odpływała od miasta. Południowy wiatr szybko porwał łódź i poniósł ją z prądem pięknej rzeki ku północy. Znikł im z oczu Jenisejsk, tylko dłużej od innych budynków widniały kopuły cerkwi i dach więzienia, ale i to nareszcie utonęło w mgle oddalenia..."

Niezwalczone sztandary

Jerzy Bandrowski

Niwiński jest typem artystycznego lekkoducha, który spędza życie na grze na pianinie i pisaniu poematów. Niestety kończy się jego dobra passa i na skutek coraz bardziej odczuwalnej biedy postanawia znaleźć dla siebie jakieś zajęcie. A czasy są dość niespokojne... Nieco z przypadku Niwiński dołącza do zorganizowanej wyprawy słowackich konspiratorów do Penzy.

Nim nadejdzie lato

Erich Maria Remarque

Wyścigi samochodowe i związani z nimi ludzie pasje Remarque'a. On zblazowany, zbliżający się do końca kariery kierowca wyścigowy. Ona nieuleczalnie chora, piękna, dużo od niego młodsza pensjonariuszka położonego wysoko w górach sanatorium. Oboje mają za sobą traumatyczne przeżycia drugiej wojny światowej. Choć nie szukają już miłości, odnajdują ją w sobie uczucie powoli się rozpala między nimi, uciekają przed sobą i przyszłością, wracają. Czasu mają tak niewiele Na podstawie tej powieści Sidney Pollack nakręcił film Boby Deerfield z Alem Pacino i Marthe Keller w rolach głównych. Ludziom zaangażowanym w wyścigi samochodowe Remarque poświęcił również jedną ze swych najwcześniejszych powieści Przystanek na horyzoncie.

Nostromo

Joseph Conrad

II połowa XIX wieku, fikcyjne państwo Costaguana leżące w Ameryce Środkowej po okresie politycznego chaosu zaczyna się coraz lepiej rozwijać. Szczególny wzrost notuje portowe miasto Sulaco. Na skutek przewrotu wojskowego nowy prezydent zostaje usunięty ze stanowiska, a w mieście wybuchają zamieszki. Tytułowy Nostromo wraz z kompanem próbuje wywieźć w bezpieczne miejsce srebro należące do wpływowego zwolennika prezydenta. Na wodzie dochodzi jednak do wypadku. Nostromo usiłuje dołączyć do wojsk wspierających Sulaco. Ostatecznie miasto uzyskuje niepodległość, jednak pod płaszczykiem stabilizacji wciąż tlą się społeczne konflikty.

Nostromo. Opowieść z wybrzeża

Joseph Conrad

Przełożył Maciej Świerkocki Posłowiem opatrzył Michał Komar Druga połowa XIX wieku, portowe miasto Sulaco, stolica Zachodniej Prowincji fikcyjnej Republiki Costaguany w Ameryce Południowej. Po latach dyktatur wojskowych i wojen domowych oraz słabych rządów republika wkracza w okres prosperity i stabilizacji. Sulaco dzięki pobliskim pokładom srebra i budowie kolei staje się najzamożniejszą prowincją kraju. Lecz tam, gdzie są pieniądze, jest i władza - nie ma więc miejsca na sentymenty - i nad krajem zbiera się kolejny przewrót wojskowy. Umieszczając akcję w niestabilnym młodym państwie, przeżartym korupcją, wstrząsanym przewrotami i rewolucjami, prowadzonymi w imię dobra ludu, a kończącymi się zamianą jednego tyrana na innego - Conrad w przenikliwy sposób zarysował mechanizmy polityczne i ideologiczne typowe dla miejsc gdzie korupcja, bezwzględność, chciwość i poczucie niesprawiedliwości osiągają skrajne formy. Jednak mechanizmy władzy to tylko jeden z bohaterów powieści. Innym jest Nostromo - młody genueński marynarz, nadzorca robotników, filar społeczności, człowiek honorowy, dumny i nieustraszony, wzór w oczach biednych i bogatych. Postać nieskazitelna i niemal mityczna. Oraz złodziej. Co pchnęło osobę prawą do sprzeniewierzenia się własnym przekonaniom? Jakie konsekwencje niesie za sobą taki dylemat moralny? Czy możliwe jest odkupienie? Joseph Conrad ponownie zadaje pytania o granice etyki i trudne wybory w sytuacjach ekstremalnych. Nowy przekład Macieja Świerkockiego wydobywa z tej prozy to wszystko, dzięki czemu uznaje się Conrada za giganta literatury światowej.

Nouveaux Contes Ninon

Émile Zola

Cette collection comprend des ouvres sélectionnées de lun des représentants les plus significatifs du réalisme dEmile Zola. Le piege et la nouvelle Le forgeron sont deux ouvres sur la classe ouvriere. Mais, en ce qui concerne le tragique et sans espoir Le piege, Le forgeron est optimiste et joyeux. Lauteur en arrive a la conclusion que le bonheur regne dans une atmosphere saine, dans un travail source de satisfaction, dans une famille conviviale.

Nowe szaty Cesarza

H.C. Andersen

Dawno, dawno temu żył cesarz, który uwielbiał piękne stroje. Nie dbał o swoich podwładnych, a wszystkie pieniądze wydawał na coraz to nowe szaty. Pewnego dnia do cesarza przybyła dwójka nieznajomych, podających się za tkaczy. Zaproponowali władcy uszycie najwytworniejszych szat, które miały pewną niezwykłą cechę. Były całkowicie niewidoczne dla głupców. Jedynie ludzie odznaczający się wielką mądrością mogli je ujrzeć. Król zafascynowany nadzwyczajnym materiałem od razu rozkazał tkaczom zabrać się do pracy. Jaki będzie jej efekt i przede wszystkim, kto go zobaczy? Nowe szaty cesarza" to jedna z najbardziej popularnych baśni autorstwa Hansa Christiana Andersena. Pokazuje do czego prowadzi próżność i nadmierne zapatrzenie w siebie.

O czym się nawet myśleć nie chce

Gabriela Zapolska

Marysieńka, wychowywana zgodnie z XIX-wieczną obyczajowością, jak większość dziewcząt w jej wieku, nie ma pojęcia, jak wygląda pożycie małżeńskie, ani jakie może nieść za sobą konsekwencje... Wkrótce boleśnie przekona się, że pozamałżeńskie kontakty jej męża nie tylko godzą w jej honor. Niewierny małżonek zaraża Marysieńkę chorobą przenoszoną drogą płciową. Dolegliwości dotkną nie tylko kobietę, ale i ich nowo narodzone dziecko. Gabriela Zapolska kolejny raz pokazuje moralne zepsucie mieszczańskiego środowiska. Porusza tabuizowany dotychczas problem chorób wenerycznych, a także wychowania dziewcząt nieprzystosowanego do realiów codziennego życia.

O czym się nie mówi

Gabriela Zapolska

Urzędnik bankowy Krajewski ma już dosyć swojego nudnego życia. Odstawia na bok podatki i rekompensuje sobie nużącą pracę lekturą filozofów, a także... niezliczonymi romansami. Na kochanki wybiera porządne" dziewczęta. Obsesyjnie wymaga od nich wierności, lecz los płata mu figla. Okazuje się, że Frania Poranek", kobieta, w której prawdziwie się zakochał jest prostytutką. Zapolska podejmuje tabuizowany w kulturze temat prostytucji, kolejny raz szokując współczesnych jej czytelników. Opowieść o Frani Poranek" to głębokie studium psychologiczne, pokazujące sytuację kobiet, które wybrały nieakceptowaną społecznie profesję. Historia przedstawiona przez autorkę została oparta na prawdziwych wydarzeniach.

O kawał ziemi

Michał Bałucki

Młody Adolf Schmidt wraca właśnie z kilkuletnich studiów za granicą. Pochodzi z niemieckiej rodziny osiadłej i zasymilowanej w Polsce. Jego dziadek pracował w dworskiej kuźni, a ojciec po kilku perturbacjach został kapitalistą, z sukcesem rozwijającym fabrykę. Adolf ma w sobie niezmierzone pokłady energii, posiada wszechstronne wykształcenie oraz rozsądne podejście do polityki. Chce rozwijać fabrykę ojca. Na drodze do realizacji jego zamierzeń staje baron. Konserwatywny dworzanin nie zgadza się na dobrowolne oddanie kawałka swojej ziemi. Nie jest zwolennikiem nowej cywilizacji i ma wrogie nastawienie do starego Schmidta. Przed Adolfem trudne wyzwanie. Czy uda mu się pogodzić dwóch zwaśnionych mężczyzn z przeciwległych światów? Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi.

O leczeniu dusz, kształceniu moralności i poskramianiu wad

Hazm Ibn

Autor (994–1064) pochodzi z Kordoby, w arabskiej Hiszpanii. Książka jest zbiorem maksym, aforyzmów i przypowieści ujętych w prostą i lekką formę. Twórczość Ibn Hazm uniknęła całopalenia okresu rekonkwisty dlatego, że zanim w Hiszpanii doszło do niszczenia wszystkiego, co muzułmańskie, dzieła Ibn Hazma zasłynęły w arabskim wschodzie, gdzie zyskały wielką popularność.