Mundra

Sylwia Szwed

"Mundra" to zapis dziesięciu rozmów z położnymi. Najstarsza ma ponad dziewięćdziesiąt lat i pierwsze porody przyjmowała podczas II wojny światowej, najmłodsza - dwadzieścia sześć i pracowała w szpitalu w Tanzanii. Należą do różnych środowisk, mają odmienne doświadczenia i światopogląd. Opowiadają o cudzie narodzin, o ogromnej sile, którą natura obdarzyła każdą matkę, ale także o ciemnej stronie swojego zawodu - poronieniach, aborcjach, powikłaniach okołoporodowych, przemocy wobec rodzących. Poruszają wiele aktualnych i kontrowersyjnych tematów - problem medykalizacji porodu, odejścia od natury, cesarskiego cięcia na życzenie czy zapłodnienia in vitro. To książka o "mundrości" natury i kulturowej sile kobiety. "Kiedy w 1983 roku rodziłam swoją pierwszą córkę, do kobiety, która była przypięta pasami do łoża boleści na sali porodowej po mojej prawej stronie, położne krzyczały: "Ty krowo!" (bo krowa ryczy). Do kobiety po lewej: "Ty świnio!" (bo się spasła). Ja ze strachu byłam cicho, co okazało się złą taktyką, bo nikt się mną nie zajął. Tak wtedy wyglądały polskie szpitale. Pełne odcięcie od rodziny, dziecko na osobnej sali. Ale już wtedy po korytarzu krzątała się niesamowita osoba, która usiłowała pomóc w rozpoczęciu karmienia piersią. Oficjalnie - ledwie ją tolerowano, ale to była jaskółka zmian. Wspominam ją z wdzięcznością do tej pory. W latach dziewięćdziesiątych nastąpiła rewolucja w podejściu do rodzących. Nowe metody, porody rodzinne i domowe, możliwość poruszania się i wyboru pozycji, dziecko razem z matką, nastawienie na pomoc (a nie przemoc). Przez pewien czas wydawało się, że ta zmiana jest jednym z niewątpliwych i wymiernych efektów demokracji. Można było zobaczyć w porodzie kluczowy moment egzystencji. Rola położnej się zmieniła: to już nie jest wykonawczyni odgórnych instrukcji, ale doświadczona przewodniczka, która wie, że potrzebna jest współpraca z rodzącą. Ba! W grę wchodzą nawet uczucia, bo pozwalają pozbyć się lęku, który blokuje otwarcie. Jesteśmy w tej chwili w dziwnym momencie. Z jednej strony - poszukiwania poziomu reakcji instynktownych i nurt ekologiczny. Z drugiej - coraz większa medykalizacja porodu, rosnąca liczba cesarskich cięć. To, co mają do powiedzenia położne, z którymi rozmawia Sylwia Szwed, pozwala wśród sprzeczności odnaleźć pewien ład. Nie bez przyczyny w różnych kulturach tradycyjnych przypisywano akuszerkom mądrość, a nawet dostęp do ciemnych sił. One stoją u początku życia, widzą splot bólu i nadziei." Anna Nasiłowska "Najstarszy zawód świata. Przez całe lata nisko ceniony, zdegradowany, zdewaluowany. Dziś pomału wraca na należne mu miejsce. Położna. Pierwszy człowiek, z którym styka się nowo narodzone dziecko. To na położne Sylwia Szwed kieruje reflektor, rozmawiając z trzema pokoleniami kobiet, które postanowiły przyjmować dzieci przychodzące na świat. Dzięki tym rozmowom dowiadujemy się, że ten zawód wymaga nie tylko wrażliwości, ale również odwagi, niezależności i siły. Dobrze, że ta książka pomaga nam to docenić." Justyna Dąbrowska

Mutyzm wybiórczy w codzienności

Magdalena Mordzak

Mutyzm wybiórczy jest to zaburzenie o charakterze lękowym. Najbardziej widoczną cechą charakterystyczną osób mutystycznych jest brak możliwości nawiązania kontaktu werbalnego w niektórych sytuacjach i jednocześnie swobodne mówienie w pozostałych sytuacjach. Książka ta skierowana jest do każdego człowieka, ponieważ ludzie mutystyczni na co dzień funkcjonują w społeczeństwie – można ich spotkać w trakcie pracy zawodowej i podczas spędzania czasu wolnego, a także w różnych sytuacjach społecznych.

Muzykofilia

Oliver Sacks

Jazz i rock z ich silnym dźwiękiem i swobodą improwizacyjną mogą być szczególnie atrakcyjne dla muzyków z zespołem Tourette'a i znałem wielu znakomitych jazzmanów z taką dolegliwością (chociaż niektórzy muzycy z Tourette'em wolą strukturę i rygor muzyki klasycznej). David Aldridge, zawodowy perkusista jazzowy, rozwija ten temat we wspomnieniach zatytułowanych "Rhythm Man". "Od wieku sześciu lat nieustannie bębniłem na chłodnicach samochodowych, aż rytm wylewał mi się z uszu. [...] Rytm i Tourette splotły się ze sobą od chwili, gdy odkryłem, że wybijanie rytmu na blacie stołu pozwala ukryć niekontrolowane podrygiwanie moich rąk, nóg i szyi. [...] Odkrycie to spowodowało, że mogłem pokierować moją niepohamowaną energię, porządkując ją i formując. [...] To "pozwolenie na eksplozję" pozwoliło mi czerpać z wielkiego zasobu dźwięków i fizycznych doznań, co sprawiło, że nareszcie wiedziałem, jakie jest moje przeznaczenie: zostanę człowiekiem rytmu." W Muzykofilii Oliver Sacks bada potęgę muzyki, analizując doświadczenia pacjentów, muzyków i zwykłych ludzi, a znajdą się między nimi: chirurg, który po porażeniu piorunem dostaje obsesji na punkcie muzyki Chopina, osoby z amuzją, dla których symfonia brzmi jak brzęk rondli i pokrywek, oraz człowiek, którego pamięć nie obejmuje więcej niż siedem sekund chyba że chodzi o muzykę. Doktor Sacks opisuje, jak muzyka potrafi ożywić zastygłych w bezruchu parkinsonistów, pozwala przemówić niemym ludziom po zawale, a także uspokaja i organizuje życie chorych na Alzheimera czy schizofreników. Muzyka potrafi inspirować, porywać na szczyty emocji i rzucać w ich głębie, bywa też czasami najlepszym lekarstwem. Gatunek ludzki jest pod tym względem absolutnie unikalny. W Muzykofilii Oliver Sacks tłumaczy, dlaczego. "Jak można żyć, nie poddając się czemuś tak tajemniczemu, czarownemu, wyzbytemu lęku jak muzyka? - pyta Oliver Sacks, wybitny neurolog i pisarz w swojej najnowszej książce Muzykofilia. Możemy postrzegać muzykę i jeszcze łączyć z nią silne emocje, gatunek ludzki jest w tym unikalny, twierdzi. Ten zachwycający mechanizm może jednak łatwo ulec mniejszym lub większym uszkodzeniom, jak to się dzieje w przypadku bohaterów jego książki. Muzyka może stać się przekleństwem, jak to się zdarza chorym, którzy na jakiś określony rodzaj muzyki reagują atakami epilepsji. Ale też może być nadzieją, jak dla pacjentów dotkniętych demencją, którzy poprzez muzykę są w stanie, choćby na chwilę, nawiązać jakiś kontakt z zewnętrznym światem". Anna Bikont, "Gazeta Wyborcza" Oliver Sacks jest praktykującym lekarzem i autorem dziesięciu książek, między innymi bestsellera Mężczyzna, który pomylił żonę z kapeluszem oraz Przebudzeń (które stały się podstawą scenariusza filmu nominowanego do Oscara). Aktualnie mieszka w Nowym Jorku; jest profesorem neurologii i psychiatrii w Columbia University Medical Centre, jest też pierwszym Columbia University Artist. W 2009 nakładem Zysk i S-ka Wydawnictwo ukazały się nowe wydania wcześniejszych książek Olivera Sacksa, Antropolog na Marsie oraz Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem.

My, rodzice, jesteśmy tylko ludźmi!

Jörg Mangold

My, rodzice, jesteśmy tylko ludźmi! Samowspółczucie - między tygrysem szablozębnym a smartfonem Książka o samopomocy, od neuronauki do życia rodzinnego Myślę, że jako rodzice i tak mamy już sporo na swoich barkach, a często obciążenie to tylko się zwiększa. Niektórzy narzekają na brak poczucia bezpieczeństwa i spadek umiejętności rodzicielskich w dzisiejszych czasach, inni zaś uważają, że rodziny nie spędzają już wystarczająco dużo czasu razem. Są też tacy, którzy utrzymują, że wszystko wiedzą najlepiej i zasiewają w innych lęk, ostrzegając przed najróżniejszymi możliwymi katastrofami; cieszyliby się bardzo, gdyby wprowadzono obowiązek posiadania licencji na zostanie rodzicem. Słyszy się najróżniejsze, często sprzeczne opinie ekspertów na temat rodzicielstwa, co prowadzi do wzrastającej presji, by być doskonałym, zamiast po prostu pozwolić ludziom wychowywać dzieci w sposób dla nich naturalny. O tym właśnie jest ta książka: o lepszym zrozumieniu i porzuceniu pragnienia doskonałości. O większym zaufaniu do siebie i współczuciu wobec siebie i innych jako przewodniku. Życie, zwłaszcza w rodzinach z dziećmi, jest kolorowe i różnorodne, dramatyczne i intymne, radosne i smutne, ale z pewnością nie jest procesem optymalizacji. Rzadko się podkreśla, że nasze ciała, mózgi i umysły są wynikiem procesu ewolucji trwającego od milionów lat. Większość trudności, jakich doświadczają współcześni rodzice, wydaje się wynikać z tego, że w pokoju dziecięcym często nadal reagujemy mózgiem dinozaura na wyimaginowanego tygrysa szablozębnego. Czytanie tej książki i zagłębianie się w jej treść ma sens, jeśli choć trochę pomoże ci lepiej zrozumieć siebie i swój rodzicielski mózg, zaufać swojemu życzliwemu sercu, współczuciu wobec siebie, współczującej radości oraz zrównoważonemu spokojowi, a także traktować siebie jak dobrego przyjaciela - zarówno w dobrych, jak i złych chwilach! Wspaniała książka, która zaznajamia nas ze złożonością naszych uwarunkowań, pokazując, ile dobrego wnoszą w życie rodzica postawy uważności i życzliwości. Co za ulga przeczytać, że wszyscy opiekunowie miewają tak jak my i że mamy wpływ na swoją rolę dzięki budowaniu i wzmacnianiu zasobów! dr Krystyna Boroń-Krupińska, vice-dyrektorka Mindfulness Association Polska Autor opiera się na badaniach naukowych i latach własnych doświadczeń jako ojciec i terapeuta. Prowadzi w głąb, pod podszewkę popularnej wiedzy poradnikowej, do czułości serca, aby w kolejnym kroku wskazać, jak mądrze przejść przez trudne sytuacje, w jakie obfituje rodzicielstwo. Ewa Sanko Orłowska, pedagożka, nauczycielka mindfulness i kursów MCP Ta książka pomoże ci odkryć, jak rodzicielstwo z uważnością i współczuciem może przekształcić twoje relacje z dziećmi, pozwolić wykorzystać dary codzienności oraz otworzyć drogę do głębszego zrozumienia potrzeb i emocji twoich najbliższych. Każdy rodzic znajdzie tu coś dla siebie. Weronika Chmielewska, Prezeska Fundacji Edumind Uważność w Edukacji

Myśl pozytywnie

Dorota Sawicka

Książka "Myśl pozytywnie" zajmuje się znaczeniem pozytywnego myślenia i emocji w naszym codziennym życiu, oferując praktyczne wskazówki dotyczące tego, jak wprowadzać pozytywne zmiany.

Myśli

Blaise Pascal

Przygotuj się na intelektualną podróż przez labirynt ludzkiego umysłu, sięgając po "Myśli" Blaise'a Pascala. To mistyczna i filozoficzna refleksja nad naturą człowieka, w której Pascal prowadzi czytelnika przez głębiny ludzkiej egzystencji, dotykając tematów takich jak wiara, rozumienie, i relacje społeczne. Jego przemyślenia są nie tylko głęboko osobiste, ale także uniwersalne, sprawiając, że każdy czytelnik może odnaleźć w nich coś dla siebie. Pascal w sposób niezrównany łączy wątki teologiczne z psychologicznymi, tworząc arcydzieło literatury filozoficznej, które będzie inspiracją dla każdego poszukiwacza prawdy i głębszego zrozumienia ludzkiego bytu. Odkryj w "Myślach" Pascala skarbnicę mądrości, która wciąż pozostaje niezwykle aktualna i inspirująca, przemawiająca do serc i umysłów czytelników na całym świecie.

Myśli

Blaise Pascal

Człowiek wyraźnie stworzony jest do myślenia, to cała jego godność: cała zaś jego zasługa i cały obowiązek to myśleć jak się należy Blaise Pascal W 1653 roku Blaise Pascal postanowił porzucić studiowanie fizyki i matematyki, aby całą swoją energię poświęcić na stworzenie dzieła życia: wielkiej apologii chrześcijaństwa, która stanowiłaby jego kompletną analizę i obronę. Przygotowując się do tego zadania, spisywał swoje myśli w postaci krótkich, rozproszonych notatek. W 1658 roku zaczął porządkować zebrany materiał, jednak pracę nad traktatem przerwały choroba i śmierć. Kilka lat później przyjaciele filozofa wydali Myśli - skomponowane na podstawie zachowanych zapisków, w formie zgrupowanych tematycznie uwag, maksym i aforyzmów. Myśli są wybitnym dziełem teologicznym, a przy tym kamieniem milowym francuskiej prozy. Pascal podjął w nim wiele zagadnień, które nurtują nas do dziś: nieskończoność i nicość, wiara i rozum, duch i materia, sens i próżność. W słowach wielkiego myśliciela, przekonującego, że wiara w Boga nie jest ograniczeniem wolności, możemy odnaleźć głęboki sens i pociechę. W czasach rozdarcia i niepokoju Myśli przypominają o poszukiwaniu Boga jako źródła czystego dobra. W ich lekturze znajdziemy inspirację do podjęcia decyzji o tym, jak pokierować swoim życiem, aby żyć godnie i szlachetnie. Z niej bowiem wynika prawdziwie rozsądna etyka człowieka, który choć jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, to jest trzciną myślącą. Największy wysiłek rozumu - to uznać, że istnieje nieskończona mnogość rzeczy, które go przerastają Blaise Pascal

Na intymnym gruncie. Praca terapeutyczna z parami

Gordon Wheerer, Stephanie Backman

Dekonstruktywistyczny, intersubiektywny, oparty na dialogu i fenomenologiczny model pracy terapeutycznej z parami. Terapia par od dawna uważana jest za jedną z najbardziej wymagających form psychoterapii ze względu na sposób, w jaki stawia terapeutom wyzwanie łączenia spostrzeżeń psychologii dynamicznej z siłą i klarownością teorii systemów. W tym ekscytującym tomie Gordon Wheeler i Stephanie Backman, terapeuci par z szerokim wykształceniem i wieloletnim doświadczeniem, przedstawiają radykalne nowe podejścia, które w końcu integrują psycho dynamiczną, systemową i behawioralną szkołę myślenia. Opierając się na spostrzeżeniach psychologii i psychoterapii Gestalt, autorzy pokazują nam, w jaki sposób prawdziwie fenomenologiczne podejście, oparte na własnych doświadczeniach klientów, staje się kluczem do wzrostu świadomości relacyjnej i elastyczności w życiu pary. Piętnaście wciągających rozdziałów demonstruje zastosowanie tego podejścia do kwestii intymności, władzy i nadużyć, "oporu", wzrostu i wstydu - oraz do tak różnorodnych zagadnień jak przemoc w relacji partnerskiej, par i rodzin rekonstruowanych, rodzin patchworkowych, par lesbijskich, homoseksualnych. Autorzy proponują przy tym świeżą perspektywę, która ożywi pracę terapeutów par, niezależnie od podejścia i nurtu.