Miłość to wybór. O terapii współuzależnień

Robert Hemfelt, Paul Meier, Frank Minirth

Dzięki tej książce: Dowiesz się, na czym polega współuzależnienie i w jaki sposób może dotyczyć również Ciebie Poznasz 10 sposobów na rozpoznanie współuzależnienia Odkryjesz, jak przełamać cykl współuzależnienia przechodząc przez 10 etapów procesu uzdrowienia Zyskasz wskazówki, jak budować zdrowsze i wolne od współuzależnienia relacje z ludźmi Zobaczysz siebie w nowym świetle. Być może nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak zranienia i niespełnione potrzeby emocjonalne z dzieciństwa wpływają na Twoje obecne relacje z ludźmi. Być może czujesz, że w Twoim życiu często obecna jest bolesna zadra, powodująca niewypowiedziane cierpienie i nieszczęście. Nieustannie starasz się wypełnić tę wielką, emocjonalną pustkę wewnątrz siebie. Próbując to zrobić, łatwo możesz wpaść w pułapkę uzależnienia od innych ludzi, alkoholu, narkotyków, pieniędzy, seksu, pracy. Ten stan to współuzależnienie. Szacuje się, że z powodu problemów współuzależnienia cierpi nawet jedna trzecia ludzkości. W najszerszym znaczeniu współuzależnienie można zdefiniować jako uzależnienie od ludzi, zachowań bądź rzeczy. Współuzależnienie to fałszywe przekonanie, iż można kontrolować wewnętrzne uczucia poprzez kontrolę ludzi, rzeczy i wydarzeń na zewnątrz. Dla współuzależnionych kontrola lub jej brak jest centralnym aspektem życia. Można być uzależnionym od drugiej osoby. W tej międzyosobowej relacji uzależniony zostaje wplątany w drugą osobę tak mocno, iż jego poczucie własnej tożsamości ulega poważnemu ograniczeniu, przytłoczone tożsamością i problemami drugiego. Ponadto, uzależnieni mogą stać się jak szalone odkurzacze, wciągające w siebie nie tylko drugą osobę, ale również chemikalia (w pierwszym rzędzie alkohol czy narkotyki) lub rzeczy pieniądze, pokarm, seks, pracę. Nieustannie starają się wypełnić wielką emocjonalną pustkę wewnątrz siebie. Nasi pacjenci tak opisują ten stan: czuję się pusty. Czegoś w środku mi brakuje. (fragment książki)

Dzieła wszystkie, tom 1

Mistrz Eckhart

Pierwszy tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza. Wyjdź całkowicie z siebie dla Boga, a On wyjdzie cały z siebie dla ciebie. Kiedy Bóg i człowiek wychodzą z siebie, to, co pozostaje, jest prostym Jednym. Jeśli brak pobożności i skruchy sprawia ci ból, to właśnie jest teraz twoją pobożnością i surowością. Niektórzy chcą patrzeć na Boga tymi samymi oczyma, którymi patrzą na krowę, i chcą kochać Boga tak, jak ją kochają. A kochają ją z powodu mleka i sera, ze względu na swoją własną korzyść. Historia dzieł Mistrza Eckharta sama w sobie jest fascynująca, od jego wielkiego ucznia XV-wiecznego mistyka Mikołaja z Kuzy począwszy, a na współczesnej kontynuacji edycji rozpoczętej przez Josefa Quinta (jego następcy to G. Steer i W. Klimank) skończywszy. Wydawnictwo W drodze nadając niniejszej edycji tytuł Dzieła wszystkie, odnosi tę formułę do dzieł wszystkich Mistrza Eckharta (dotąd odnalezionych i wydanych w Niemczech), które powstały w języku niemieckim (Spätmittelhochdeutsch). Oprócz tego istnieje cały zbiór dzieł łacińskich (Die latteinischen Werke, wyd. A. Zimmermann, L. Sturlese, t. 1-5).

Święty Dominik

Jan Andrzej Spież OP

W trudnym okresie ważnych przemian w Europie odżywa w Kościele pragnienie odnalezienia pierwotnej ewangelicznej prostoty i ubóstwa. Pojawiają się zakony nowego typu, zwane żebraczymi: Bracia Mniejsi franciszkanie i założony przez św. Dominika (ur. ok. 1170, zm. 1221) Zakon Braci Kaznodziejów dominikanie. Franciszek, którego życie było związane z Asyżem w Toskanii, gdzie się urodził i zmarł, nie pragnął niczego, jak tylko być naśladowcą Jezusa w jego ubóstwie i uniżeniu. Dominik swoją drogę naśladowania Chrystusa widział w głoszeniu Ewangelii na wzór apostołów. Dominik odkrył swe powołanie nie tylko dla siebie. Potrafił je ukazać, czasem w sposób niezwykle odważny i ufny wobec Boga, rzeszy swoich naśladowców, którzy później w niejednym go wyprzedzili, jedni w mądrości i wiedzy, jak Tomasz z Akwinu, inni w zapale misjonarskim, jak św. Jacek (). Można powiedzieć, że w tym ujawnił się jeszcze jeden jego dar: był dobrym ojcem, który z radością pozwala i pomaga rozwijać się swoim dzieciom

Najdroższej Dianie

Jordan z Saksonii

Bł. Jordan z Saksonii był bezpośrednim następcą św. Dominika w kierowaniu zakonem. Adresatką jego listów była bł. Diana Andal (1201-1236). Jordan poznał Dianę w 1222, będąc już prowincjałem Lombardii. W sierpniu 1223 Diana przyjęła z jego rąk habit dominikański i zamieszkała w klasztorze w Bolonii. Jordan napisał do Diany blisko 50 listów w latach 12221236. Łączyło ich wiele: dominikański habit, gorący temperament, silna wola, lecz przede wszystkim głęboka przyjaźń, której pasjonującą pamiątką jest niniejszy zbiór listów. Zbiór ten stawia autora w rzędzie mistrzów duchowości chrześcijańskiej. Brat Jordan, sługa nieużyteczny Zakonu Kaznodziejów, śle pozdrowienie wieczne swojej umiłowanej córce Dianie, służebnicy klasztoru Świętej Agnieszki. Umacniaj się w Panu Jezusie Chrystusie i niech mieszka On zawsze w Twoim sercu. Albowiem serce, w którym brakuje Chrystusa, jest jak łupinka pozbawiona ziarna i każda pokusa, jak wiatr, może je porwać ze sobą. Łupina zawierająca ziarno, jeżeli nawet uderza w nią podmuch, pozostaje nieporuszona. To właśnie ciężar ziarna sprawia, ze wiatr nie może odrzucić jej zbyt daleko. Tak samo serce, gdzie mieszka Chrystus, niechaj tak się z nim zjednoczy, aby nie porwał go poryw pokusy. Mów zatem, a za ustami niech powtarza serce: Inni ufają, komu tylko zechcą, mnie zaś dobrze jest przebywać blisko Boga.

Krupówki warszawskie. Kazania na lato i jesień

Paweł Krupa OP

Krupówki warszawskie. Kazania na lato i jesień to trzeci i ostatni tom kaznodziejskiego notatnika, który powstał w oparciu o homilie wygłaszane przez o. Pawła Krupę w dominikańskim kościele na warszawskim Służewie. Msze odprawiane przez ojca w niedziele i święta o godzinie czternastej gromadziły mnóstwo wiernych zasłuchanych w Słowo. Prezentowane kazania, obejmujące liturgicznie drugi okres zwykły, można czytać po kolei lub na wyrywki, można do nich zaglądać jak do komentarza na daną niedzielę czy święto albo potraktować jako rozważania biblijne.

Oczko. Miniatury (anty)klerykalne

Krzysztof Popławski

Oczko pokazuje księżowski świat w dwudziestu jeden krótkich opowiadaniach. Każdy z bohaterów to wyświęcony grzesznik poddawany presji z różnych stron. Kocha (nie tylko Kościół), upada, mozolnie się dźwiga i idzie dalej po drodze, która ciągle zaskakuje. Jak każdy z nas zmaga się z samym sobą, otaczającą rzeczywistością, z Bogiem. Odległość między naszymi światami może okazać się zaskakująco niewielka... jak stąd do najbliższej plebanii. Biskup rozejrzał się po pokoju i rzekł: Proszę księdza, można powiedzieć, że mamy tutaj wszystko: wino, kobiety i śpiew. Trzeba z czegoś zrezygnować. Ksiądz odpalił: To ja, ekscelencjo, rezygnuję ze śpiewu. fragment opowiadania Wino, kobiety i śpiew

Krupówki warszawskie. Kazania wiosenne

Paweł Krupa OP

"Krupówki warszawskie. Kazania wiosenne" to drugi tom kaznodziejskiego notatnika, który powstał w oparciu o homilie wygłaszane przez o. Pawła Krupę w dominikańskim kościele na warszawskim Służewie. Msze odprawiane przez ojca w niedziele i święta o godzinie czternastej gromadziły mnóstwo wiernych zasłuchanych w Słowo. Prezentowane kazania, obejmujące okres od Środy Popielcowej do Bożego Ciała, można czytać po kolei lub na wyrywki, można do nich zaglądać jak do komentarza na daną niedzielę czy święto albo potraktować jako rozważania biblijne.

Dziennik Galfryda

Michał Zioło OCSO

Dziennik Galfryda to zapiski mnicha, trapisty, który prowadzi życie ukryte za murami klasztoru życie egzotyczne, a zarazem powszednie, zwyczajne i proste, po prostu ludzkie. Oddany modlitwie i pracy, Michał Zioło, wnikliwy obserwator, potrafi zarazem z pewnego dystansu spoglądać na rzeczy tego świata. Pisze o życiu duchowym i osobistych zmaganiach, ale też o współczesnym Kościele i jego bolączkach, obchodzi go rzeczywistość polskiej i francuskiej polityki, uczestniczy w intelektualnej debacie, przygląda się współczesnym modom. O mnichach mówi się, że żyją poza światem i zarazem w sercu świata. Takie właśnie jest życie, którego strzępy zawiera Dziennik Galfryda. Galfryd to imię kota z poematu Christophera Smarta. Galfryd został nazwany w tym wierszu sługą Boga żywego, służącego Mu co dzień punktualnie i pilnie, który poświęciwszy uwagę Bogu i samemu sobie, poświęca ją swojemu bliźniemu. I mruczy z wdzięcznością, gdy Bóg pochwali go jako dobrego kota. Przy lekturze poematu Smarta pisze Zioło myślałem przekornie, że właśnie tak powinien wyglądać spełniony mnich i szczery chrześcijanin. Umieściłem więc to imię w tytule niejako życzeniowo, dla zawstydzenia siebie, człowieka wciąż szukającego i wciąż w drodze.

Msza święta

Adrienne von Speyr

Książeczka Adrienne von Speyr skrywa prawdziwe skarby. Szwajcarska autorka dokonała w niej tego, czego tak bardzo brakuje współczesnemu uczestnikowi liturgii Eucharystii. Ożywiła rytuał, który przez wielokrotne powtarzanie zatraca świeżość i powszednieje, mimo że wyraża najgłębsze i najbardziej żywotne prawdy wiary. Niewielkie zaangażowanie uczestników, którzy w trakcie celebracji walczą o utrzymanie uwagi, zdaje się prowokować duszpasterzy do uatrakcyjniania formy, tak by w zużyte ceremonie tchnąć nowy entuzjazm. Tymczasem zwycięstwo w walce ze spowszednieniem nabożeństwa leży nie w zmianie form, a w odczytaniu duchowej treści Eucharystii.

Duchowa podróż w głąb mszy świętej. Jak świadomie przeżyć Eucharystię?

Christopher Carstens

Po co chodzić na mszę świętą? Co zrobić z ciszą podczas Eucharystii? Czym tak naprawdę jest ofiara? Niewidzialny Bóg objawia się człowiekowi za pośrednictwem znaków dostępnych dla zmysłów. By poznać sens mszy świętej, trzeba je wyostrzyć. Słuchaj, by usłyszeć; patrz, by zobaczyć. Christopher Carstens wyjaśnia duchowe znaczenie gestów, słów i symboli mszy świętej. Daje narzędzia, dzięki którym można się do niej dobrze przygotować i owocnie ją przeżyć. Wydobywa szczegóły, w których objawia się Bóg.

Czysta miłość. Q&A dla młodzieży

Jason Evert

Jak mam znaleźć miłość? Kto by chciał czekać z seksem do małżeństwa? Czy nie jest tak, że każdy to robi? Jeżeli nie zamierzamy uprawiać seksu, to jak daleko możemy się posunąć? To tylko kilka przykładowych pytań, z którymi na co dzień boryka się młodzież. Na ich podstawie Jason Evert napisał poradnik, którego celem jest pomoc nastolatkom w odnalezieniu drogi do czystości, obalenie serwowanych wokół półprawd i mitów na temat taniego szczęścia. Dzięki formule konkretnych pytań i krótkich, ale wyczerpujących odpowiedzi (Q&A), młody człowiek ma szansę zostać bezpiecznie przeprowadzony przez charakterystyczne dla okresu dojrzewania zawirowania, by finalnie znaleźć, zbudować i utrzymać związek zbudowany na prawdziwej miłości. Czystość to powiedzenie TAK czemuś pozytywnemu, w opozycji do NIE dla niedozwolonego seksu. Wybór wydaje się oczywisty. Ta niewielka objętościowo książeczka posiada wielką moc. Powinien po nią sięgnąć każdy nastolatek, ale także jego rodzice, wychowawcy, a także duszpasterze. Jak pisze autor: Seks powinien być wspaniałym darem, więc łatwo można się zmęczyć, słuchając o chorobach i wskaźnikach niechcianych ciąż u nieletnich. Jeżeli jesteś gotowy na inne podejście i chcesz, aby ten dar był tak wspaniały, jak powinien być, zapraszam do lektury. Odpowiadając zaś na pytanie czym jest czystość? mówi: Czystość to cnota (podobnie jak odwaga lub uczciwość), która odnosi się do ludzkiej seksualności. Oznacza uporządkowanie seksualnych pragnień, zgodnie z wymaganiami prawdziwej miłości. Kiedy na przykład kogoś kochasz, to robisz wszystko, co konieczne, aby chronić tę osobę przed krzywdą, i będziesz skłonny do heroicznych poświęceń dla jej dobra. Czystość oznacza przyjęcie takiej właśnie definicji miłości i zastosowanie jej w sprawach seksu. Niektórzy myślą, że czystość oznacza po prostu życie bez seksu. Taki wybór należałoby nazwać raczej abstynencją: koncentrowaniem się na tym, czego nie należy robić i czego nie wolno mieć. Czystość natomiast skupia się na tym, co można robić i mieć teraz: na stylu życia, który przynosi wolność, szacunek, pokój, a nawet romans bez żalu. Ponieważ z czystością wiąże się cnotliwość i samokontrola, to niektórzy ludzie myślą, że oznacza ona seksualną represję. Przeciwnie, ona uwalnia dwoje ludzi z samolubnej postawy traktowania siebie przedmiotowo i dzięki temu czyni ich zdolnymi do prawdziwej miłości. (fragmenty książki)

Mistyka codzienności

Joachim Badeni OP

Czy żywe doświadczenie religijne, mistyka i spotkanie z Bogiem to tylko puste hasła, z którymi rozprawiły się współczesna psychologia i nauki ścisłe? Mistyka codzienności to zbiór w większości niepublikowanych dotąd tekstów Joachima Badeniego, znakomitego dominikańskiego kaznodziei, duszpasterza akademickiego i arystokraty o nietypowym jak na duchownego poczuciu humoru. Ojciec Badeni przedstawia bardzo osobistą wizję życia duchowego, w której Bóg pociąga nas poprzez piękno i urok swej Osoby, a wiara jest zmaganiem się, wzajemnym przymierzaniem Stwórcy i człowieka. Książka ojca Joachima to z jednej strony świadectwo własnych duchowych poszukiwań, z drugiej bezcenny przewodnik dla tych, którym pytania o Boga i sens życia nie dają spokoju.

Kłopot za kłopotem. Katolik w dryfującej Europie

Maciej Zięba OP

Europę ukształtowało chrześcijaństwo, kto temu przeczy, zasługuje na pałę z historii, ten cytat Autor zaczerpnął od prof. Krzysztofa Pomiana, którego trudno posądzać o krzewienie kościelnego imperializmu. Co może ono zaproponować współczesnej postmodernistycznej Europie? Czy Kościół jako wspólnota ponadpolityczna powinien się wiązać z jakąkolwiek polityczną formacją? Jak rozwiązać rosnące jak grzyby po deszczu gospodarcze i polityczne kłopoty? Czy obecność religii na forum publicznym prowadzi do nietolerancji, dyskryminacji i przemocy? Jak poszukiwać porozumienia z ludźmi, którzy sytuują się na zewnątrz Kościoła i są otwarci na dialog? To tylko kilka z licznych pytań, na które próbuje odpowiedzieć Autor tej książki, znawca nauki społecznej i nauczania Jana Pawła II.

Żywot Świętej Katarzyny ze Sieny

Rajmund z Kapui

Pierwsze w historii pełne wydanie żywota Świętej Katarzyny ze Sieny autorstwa Rajmunda z Kapui Katarzyna ze Sieny wielka mistyczka i Doktor Kościoła, współpatronka Europy nie ma drugiej takiej świętej w dziejach chrześcijańskiej Europy. Poucza papieży, kardynałów i arystokratyczne rody włoskich miast; w podróży towarzyszy jej nieustannie orszak wielbicieli - poetów, malarzy i dobrze urodzonych młodzieńców; jej dzieło: Dialog o Bożej Opatrzności, stawia ją w jednym szeregu z Petrarką i Boccaciem. Dzięki niej papież powróci z niewoli awiniońskiej. Umiera młodo, ale to nie koniec jej rewolucyjnego ducha, którego poniosą w świat jej wybitni współtowarzysze i emisariusze Bożej Sprawy, m. in. bł. Rajmund z Kapui. Kiedy skończyła mówić, papież uśmiechnięty nawiązał do jej słów, streszczając całą wypowiedź i tak rzekł do kardynałów: Bracia, jakżeż godni nagany jesteśmy w oczach Bożych, kiedy drżymy ze strachu, a ta kobietka nas zawstydza. Mówię kobietka nie dla lekceważenia jej płci, ale dla podkreślenia jej kruchości i dla naszego zbudowania. Ona z natury powinna się lękać, nawet wtedy, gdybyśmy sami czuli się bezpieczni, a tymczasem my doznajemy strachu, a ona nic się nie boi, i jeszcze nas umacnia. Powinniśmy się wstydzić".

Wieloryb nie może latać. O sztuce stawania się sobą

Max Lucado

Max Lucado napisał tę książkę, aby pomóc ludziom wydźwignąć się z szarości życia i dostrzec ich własną i niepowtarzalną drogę. Odkrywanie tej drogi i pójście nią sprawia, że najpełniej stajesz się sobą. Spróbuj odkryć rzeczy, które lubisz robić i które jednocześnie robisz dobrze. Możemy nazwać je momentami radosnej harmonii. Pomyśl o chwilach pełnych szczęścia i energii, gdy nie liczyłeś czasu. O chwilach, gdy pomyślałeś: Tak, jestem do tego stworzony!. Przypomnij sobie ten czas, kiedy miałeś poczucie spełnienia i odniesionego sukcesu. Ty w swoim najlepszym wydaniu! Te fundamentalne doświadczenia ukazują, że jesteś kimś wyjątkowym i pomagają ci odkryć twoje miejsce przeznaczenia.

Dialog o Bożej Opatrzności

Św. Katarzyna ze Sieny

Drugie wydanie fundamentalnego dzieła św. Katarzyny ze Sieny. Nasz świat jest naznaczony głodem tożsamości. Dla wielu ludzi najbardziej palącym pytaniem jest: Kim ja jestem?. To było pytanie Katarzyny. Współczesne poznawanie samego siebie jest często narcystycznym zajmowaniem się sobą, introwersyjną koncentracją na własnym samopoczuciu i spełnianiu się. Jednak według Katarzyny, kiedy w końcu widzę siebie takim jaki jestem, nie odkrywam małego okruchu samotnego bytu. Katarzyna opisuje siebie jako zamieszkałą i zadomowioną w celi poznania siebie. Jeśli odważę się podjąć tę podróż w celu poznania siebie, wówczas odkryję jak jestem mały, nieporadny i ograniczony, lecz poznam również, że cały jestem kochany i ceniony.