Czcij ojca swego

Ela Sidi

Czcij ojca swego to gorzka i poruszająca opowieść o zranionym dzieciństwie oraz młodości, która zawsze żywi nadzieję na lepsze jutro. Na kartach swojej powieści Ela Sidi kreśli sugestywne emocjonalnie krajobrazy, których tłem jest rzeczywistość PRL wprawdzie widziana z perspektywy dziecka, lecz pozbawiona infantylizmu i sentymentalnego idealizowania. Odważny styl autorki intryguje przenikliwością oraz intensywnością odczuć. W surowych dekoracjach Polski przełomu lat 70. i 80. XX wieku toczy się życie wychowywanej przez ojca-alkoholika Ani. Dziewczynka doświadcza okrucieństwa ze strony najbliższego człowieka, ale dziecięca mądrość i wrażliwość pomagają jej budować własny świat, którego fundamentem staje się miłość. Historia bolesna, lecz niepozbawiona optymizmu, bo choć dziewczynka cierpi i nienawidzi za doznawane krzywdy to zarazem bezwarunkowo kocha i uczy się wybaczać. Czcij ojca swego to powieść z gatunku tych, które są tak prawdziwe i mocne, że mogło je napisać tylko życie. I choć konfrontuje czytelników z ciemną stroną ludzkiej natury, to jednocześnie przypomina, że karta ludzkiego losu zawsze może się odwrócić. Ela Sidi (ur.1965) polska pisarka mieszkająca w Izraelu, tłumaczka z języka hebrajskiego, autorka bloga Gojka z Izraela. Ceniona publicystka, nominowana do Nagrody PAP i uhonorowana w 2014 roku laurem Grand Press. Jej głośny bestseller Izrael oswojony, znalazł się na liście książek nominowanych do Nagrody im. Beaty Pawlak.

Saga rodziny Neshov (Tom 2). Raki pustelniki

Anne B. Ragde

"Raki pustelniki" to kontynuacja losów rodziny Neshov, którą czytelnik poznał w bestsellerowej powieści "Ziemia kłamstw". Po burzliwych wydarzeniach, które mieliśmy okazję śledzić w "Ziemi kłamstw", rodzina Neshov staje przed nowymi dylematami. Po śmierci matki Tor nadal prowadzi rodzinne gospodarstwo w Byneset niesiędaleko Trondheim. Jego córka, Torunn, cieszy się z tego, że w końcu odzyskała kontakt z ojcem, ale ma swoje życie w Oslo i nie potrafi zdecydować się na przeprowadzkę na rodzinną farmę. Margido, właściciel niewielkiego domu pogrzebowego, próbuje w końcu ułożyć sobie życie osobiste, ale pojawiają się na tej drodze pewne przeszkody, Najmłodszy z braci, Erlend, razem ze swoim partnerem również stają w obliczu ważnych wyborów. Ragde napisała powieść, w której stawia do góry nogami życie swoich bohaterów. Czy więzy krwi okażą się wystarczające, aby rodzinie udało się przetrwać razem niełatwe chwile? Jak silna jest więź między ludźmi, którzy tak naprawdę ledwo się znają? Czym jest dla siebie rodzina - podporą czy obciążeniem? Tytuł książki nawiązuje do jednej z figurek ze zbiorów Erlenda. Rak pustelnik rodzi się nagi, pozbawiony ochrony przed światem. Musi znaleźć muszlę, która stanie się dla niego osłoną i domem. Gdy urośnie, wyrusza na poszukiwanie kolejnego schronienia... Książka zdobyła The Norwegian Booksellers Prize (2005) oraz The Norwegian Readers Prize (2005). Razem z "Ziemią kłamstw" została sprzedana w nakładzie ponad 500 tysięcy egzemplarzy. Framenty recenzji: "Piękna, choć czasem soczyście nieprzyzwoita, zabawna, a jednocześnie smutna książka... Raki pustelniki Ragde dadzą ci okazję do uśmiechu, czas na refleksję i z pewnością wzbudzą chęć na ciąg dalszy!" Berit Kobro, VG "Piękna, choć czasem soczyście nieprzyzwoita, zabawna, a jednocześnie smutna książka... Raki pustelniki Ragde dadzą ci okazję do uśmiechu, czas na refleksję i z pewnością wzbudzą chęć na ciąg dalszy!" Berit Kobro, VG "Ci, którym spodobała się poprzednia książka, pokochają również i tę. Ragde jest jak zawsze absolutnie i wyjątkowo precyzyjna w tworzeniu scenografii". Bjorn Gabrielsen "Ragde nie dopuszcza, aby akcja zdominowała urok książki. Przeciwnie, ma właśnie taką umiejętność zauważania zjawisk, która odróżnia wybitnego powieściopisarza od przeciętnego. Zaraz po przeczytaniu ostatniej strony czytelnik jest gotów na ciąg dalszy". Mie Hindle, Stavanger Aftenblad "Mocna, wzbudzająca prawdziwe emocje saga rodzinna. Ragde napisała powieść zachwycającą, niesamowitą, a zarazem pouczającą i pełną współczucia". "Andresseavisen"  "Powieść Anne B. Ragde zdobyła nie tylko rzesze czytelników, ale też uznanie krytyki i jurorów prestiżowych nagród. Ragde napisała wspaniałą wielowątkową powieść o postępującym rozpadzie dysfunkcjonalnej rodziny i nieudolnych próbach walki z chorymi emocjami. Dowiodła, że popularna saga norweska wcale nie musi być określeniem pejoratywnym." Grzegorz Wysocki, Tygodnik Powszechny

Sport w świecie islamu. Religia - rozrywka - polityka

Katarzyna Górak-Sosnowksa

Świat islamu i sport? Dla przeciętnego polskiego odbiorcy, nawet tego, który cokolwiek czyta, to jakaś niedorzeczność. Muzułmanie co najwyżej zajmują się sportowo terroryzmem. Taki obraz serwują nam w pierwszym rzędzie politycy, a za nimi zaraz dziennikarze z Bożej łaski. Wśród całej gamy skojarzeń, jakie przywołuje współczesny świat islamu, nie ma z pewnością sportu. Co więcej, wydaje się, że spośród wszystkich religii to właśnie islam jest najmniej przychylny uprawianiu sportu przez swoich wyznawców. Dowodów widzimy aż nadto ograniczenia związane z ubiorem kobiet, post w miesiącu Ramadan, który może negatywnie przekładać się na sportowe osiągnięcia, czy wreszcie w zakresie twardych danych stosunkowo skromna liczba medali olimpijskich zdobywanych przez reprezentantów państw muzułmańskich. To wszystko nie oznacza jednak, że muzułmanom sport jest obcy i że nie można łączyć islamu i sportu. Wręcz przeciwnie, wystarczy przyjrzeć się miejscu, w którym narodził się islam. Surowe warunki geograficzne Półwyspu Arabskiego zachęcały wręcz pierwszych muzułmanów do aktywności fizycznej osoba, która nie była wystarczająco silna i sprawna fizycznie mogła nie przeżyć bez wsparcia innych. Podobnie mobilizująco działał system plemienny, który poprzez rywalizację między plemionami, a nierzadko i otwartą walkę, sprzyjał rozwijaniu kunsztu różnych stylów walki. O tym, że piłka nożna dziś jest w świecie arabskim popularna, wiemy wszyscy. Ale że rozpala emocje polityczne jak w Ameryce Łacińskiej, nie mieliśmy pojęcia. Tymczasem tak co jasno wynika z opowieści Marianny Chlebowskiej o politycznych funkcjach piłki nożnej w Egipcie i Jordanii oraz z prezentacji futbolu syryjskiego przez Magdalenę Rozenek. Z recenzji prof. Janusza Daneckiego

Szczera prawda o nieuczciwości. Jak okłamujemy wszystkich, a zwłaszcza samych siebie

Dan Ariely

 Wybitna New York Times Autor bestsellera New York Times, Potęga irracjonalności powraca ze skłaniającą do refleksji książką, która podważa nasze przekonania na temat uczciwości i zmusza nas, byśmy byli ze sobą szczerzy. Czy ryzyko wpadki wpływa na naszą skłonność do oszustwa? W jaki sposób firmy torują drogę oszustwu? Czy współpraca czyni nas bardziej czy mniej uczciwymi? Czy religia sprawia, że stajemy się bardziej uczciwi? Większość ludzi uważa się za uczciwych, tak naprawdę jednak wszyscy oszukujemy. Od Waszyngtonu po Wall Street, od klasy szkolnej po miejsce pracy nieetyczne zachowania są wszechobecne. Nikt nie jest na nie odporny niezależnie od tego, czy chodzi o białe kłamstwo mające uchronić nas przed kłopotami, czy też o zawyżenie poniesionych kosztów w sprawozdaniu. W Szczerej prawdzie o nieuczciwości Dan Ariely, nagradzany autor bestsellerów, pokazuje, dlaczego w jednych sprawach jest łatwiej kłamać niż w innych; że ryzyko przyłapania ma mniejsze znaczenie dla tego, czy oszukujemy, niż nam się wydaje; oraz w jaki sposób praktyki biznesowe torują drogę nieetycznym zachowaniom umyślnie lub mimo woli. Ariely analizuje mechanizmy nieetycznego zachowania w życiu osobistym i zawodowym oraz w świecie polityki i pokazuje, w jaki sposób wpływają one na nas wszystkich, nawet jeśli uważamy się za ludzi o wysokich standardach moralnych. Nie wszystko jednak stracone. Ariely pokazuje również, co sprzyja naszej uczciwości, wskazując nam drogę do osiągniecia wyższego poziomu etycznego w życiu codziennym. Szczera prawda o nieuczciwości, pełna osobistych spostrzeżeń i fascynujących odkryć naukowych, zmieni sposób, w jaki spostrzegamy samych siebie, swoje działania oraz innych ludzi. Ariely podnosi poprzeczkę dla wszystkich. () Jego pisarstwo odznacza się nadzwyczajnym połączeniem werwy i roztropności. Washington Post DAN ARIELY jest profesorem psychologii i ekonomii behawioralnej na Uniwersytecie Duke. Jest założycielem i dyrektorem Center for Advanced Hindsight (Centrum Zaawansowanego Spoglądania Wstecz). Jego prace prezentowano w wielu uznanych tytułach prasowych, takich jak New York Times, Wall Street Journal, Washington Post, Boston Globe i innych. Dan Ariely mieszka w Durham w Południowej Karolinie ze swoją żoną Sumi i dwojgiem ich twórczych dzieci, Amitem i Netą. RECENZJE: Przyszło mi do głowy, że ta książka jest znakomitym podsumowaniem życzliwego, wyrozumiałego klimatu moralnego naszych czasów.  David Brooks, The New York Times Zdumiała mnie wszechobecność drobnych krętactw i nieuczciwości oraz to, że łącznie mogą być one dużo bardziej szkodliwe niż spektakularne oszustwa. To najbardziej interesująca i pożyteczna spośród książek Dana Arielyego. Nassim Nicholas Taleb, autor Czarnego łabędzia Każdy, kto kłamie, powinien przeczytać tę książkę, a ci, którzy twierdzą, że nie kłamią, są kłamcami. Dlatego oni również powinni ją przeczytać. To fascynująca, mądra i zabawna książka, dzięki której staniesz się lepszym człowiekiem.  A. J. Jacobs, autor książek The Year of Living Biblically i Drop Dead Healthy Ariely pisze z wielką wnikliwością, a jego poczucie humoru uwidacznia się na każdej stronie tej książki. To przystępna lektura dla każdego, kto chce poznać psychologiczne i ekonomiczne przyczyny nieuczciwości.  Library Journal Ariely wypełnił swoją książkę zabawnymi przykładami tego, jak psychologia oszustwa wpływa na nasze życie codzienne.  Bloomberg.com Odwołując się do serii znakomitych eksperymentów, Ariely udowadnia, że chociaż wszyscy pragniemy uważać się za uczciwych, ulegamy nieodpartej chęci czerpania korzyści z oszustwa, co nie przeszkadza nam spostrzegać siebie jako uczciwych, wspaniałych ludzi. () Klarowna i zwięzła jak zawsze. () Lektura obowiązkowa dla polityków i finansistów z Wall Street.  Booklist

Arabska Wiosna. Kulturowy obraz przemian w świecie arabskim po 2010 roku

Katarzyna Górak-Sosnowska

Nie minęło sześć lat od rozpoczęcia się burzliwych przemian społeczno-politycznych, określanych jako Arabska Wiosna Ludów, a Bliski Wschód i Afryka Północna zmieniły się nie do poznania. Tylko kilka państw pozostało względnie niewzruszonych Algieria i Maroko w Afryce Północnej oraz Katar, Oman i Zjednoczone Emiraty Arabskie na Półwyspie Arabskim. W pozostałych doszło do zasadniczych przeobrażeń i jakkolwiek je oceniać w zdecydowanej większości na gorsze. Arabska Wiosna nie przyniosła wprawdzie spełnienia postulatów politycznych i gospodarczych, ale pozostawiła po sobie spuściznę określonych postaw, idei i wytworów kultury. I to właśnie o tych świadectwach Arabskiej Wiosny traktuje niniejsza książka. Nie stanowi ona encyklopedycznego przeglądu wszystkich państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, ale raczej zbiór różnych ujęć i tematów, których wspólnym mianownikiem są przemiany kulturowe, jakie zaszły w regionie podczas Arabskiej Wiosny Ludów. Ze Wstępu, Katarzyna Górak-Sosnowska Kultura okazuje się równie podatna na wydarzenia polityczne, jak sama polityka. prof. Marek Dziekan Książka porusza arcyciekawe dla polskiego czytelnika zagadnienie rewolucji, wpływających na współczesną tożsamość społeczeństw. prof. Wiesław Godzic

Gdzie podziewa się nasza pamięć. Od pamięci autobiograficznej do pamięci zbiorowej

Tomasz Maruszewski

Każdy z nas ma swoją pamięć to dzięki niej wiemy, kim jesteśmy. Ale czy istnieje jakieś My, które swoją tożsamość również buduje na pamięci? A jeśli tak, to czy pamięć owego My, pamięć zbiorowa, składa się z pamięci indywidualnych, autobiograficznych? To byłoby zbyt proste. Tak jak zbiorowość nie jest wyłącznie sumą jednostek, tak samo pamięć zbiorowa nie może być sumą jednostkowych pamięci. Istnieją wprawdzie pewne analogie, lecz mogą one posłużyć tylko jako wskazówki do badania tego złożonego zjawiska, interesującego zarówno dla psychologów, jak i dla historyków, antropologów, socjologów czy literaturoznawców. Zagadnienie pamięci zbiorowej ma więc charakter interdyscyplinarny. Przedstawiciele różnych dziedzin szukają odpowiedzi na pytanie, co owa pamięć zawiera, jakie informacje trafiają do jej zasobów, a jakie z niej znikają lub są wymazywane. Z pamięcią zbiorową łączą się bowiem pewne procesy: jej formowania, zniekształcania, a nawet zawłaszczania. To, do jakiej pamięci się odwołujemy czy tej, która gloryfikuje naszą przeszłość, celebruje męczeństwo i chwali dokonania, czy może tej, w której obraz naszej wspólnoty jest nieco mniej idealizowany wywiera istotny wpływ na to, jak traktujemy samych siebie, a także innych ludzi, tych, którzy tworzą odrębne zbiorowości. Znacząco wpłynie też na naszą przyszłość, którą dopiero zbudujemy. Książka Tomasza Maruszewskiego jest cennym źródłem wiedzy psychologicznej nie tylko o tym, jak tworzy się i jak funkcjonuje pamięć zbiorowa, lecz przede wszystkim o tym, w jaki sposób jest użytkowana w społecznej codzienności. Ma to szczególne znaczenie w społeczeństwach trapionych przez konflikty światopoglądowe czy polityczne, bo skonfliktowane strony tworzą odmienne wersje zbiorowej pamięci dotyczącej tych samych faktów, zdarzeń czy idei. Zrozumienie istoty wielu konfliktów społecznych jest tym samym niemożliwe bez rekonstrukcji różnych wersji pamięci zbiorowej. Z recenzji Wiesława Łukaszewskiego Książka podejmuje ważne zagadnienie relacji między pamięcią jednostki, zwłaszcza autobiograficzną, a pamięcią zbiorową. Ta ostatnia często bywała i wciąż bywa przedmiotem rozważań historyków i socjologów, jak również politologów i antropologów kulturowych. Ale zarówno ich pojmowanie, jak i sposoby badania stosowane w tych dziedzinach wiedzy albo w ogóle ignorowały osiągnięcia psychologii akademickiej, albo też czerpały z niej bardzo selektywnie. Tomasz Maruszewski, wychodząc od ustaleń swojej nauki dotyczących funkcjonowania pamięci jednostkowej, twórczo porównuje ją z pamięcią zbiorową. Znajduje wiele podobieństw między nimi, ale też znaczące różnice. Z recenzji Macieja Dymkowskiego Tomasz Maruszewski profesor psychologii, wybitny badacz pamięci autobiograficznej, od pewnego czasu zajmuje się też pamięcią zbiorową. Pracuje na Wydziale Zamiejscowym Uniwersytetu SWPS w Sopocie. Specjalizuje się w psychologii poznawczej, ale w kręgu jego zainteresowań badawczych znajdują się również zagadnienia z pogranicza psychologii poznawczej i psychologii emocji, takie jak poznawcza reprezentacja emocji. Autor Psychologii poznania i Pamięci autobiograficznej, współautor monografii Emocje aleksytymia poznanie (wspólnie z Elżbietą Ścigałą) oraz Psychologii. Podręcznika akademickiego. Opublikował wiele artykułów naukowych, a także prac popularyzatorskich. Ma dwoje dzieci Joannę i Krzysztofa. Pasjonuje się muzyką barokową i fotografią.

Verlaque i Bonnet na tropie (Tom 1). Śmierć w Château Bremont

M. L. Longworth

Akcja powieści kryminalnej pt. "Śmierć w Château Bremont" rozgrywa się w uroczej, zabytkowej miejscowości Aix-en-Provence we Francji. Czytelnicy poznają Antoinea Verlaquea, przystojnego i uwodzicielskiego głównego sędziego w Aix, oraz profesor prawa, Marine Bonnet, jego dawną miłość. Kiedy miejscowy szlachcic Étienne de Bremont wypada z okna rodzinnego zamku i ginie na miejscu, całe miasto aż huczy od plotek. Verlaque podejrzewa, że śmierć nie była przypadkowa. Dowiedziawszy się, że Marine jest bliską przyjaciółką Bremontów, prosi ją o pomoc. Śmierć w Château Bremont to wartki kryminał, zanurzony w romantycznej atmosferze południowej Francji. Tom pierwszy z serii "Varlaque i Bonnet na tropie". Głos Longworth jest jak wykwintny rocznik musującej Dorothy Sayers i dojrzałej Donny Leon. Booklist Obiecujący debiut Longworth, która pokazuje, że Francja to więcej niż Paryż i że są ciekawsze tajemnice niż te w serii z Maigretem. Kirkus Reviews Longworth ma dobre oko i ostry dowcip, a pierwsze przygody Verlaquea i Bonnet zapowiadają naprawdę przerażającą serię. Margaret Cannon, Globe and Mail Śmierć w Château Bremont przedstawia urocze francuskie miasteczka, ciekawe postacie i intrygującą tajemnicę. Kevin R. Kosar, autor książki Whiskey. A global history Mamy nadzieję, że seria będzie kontynuowana latami. RT Book Reviews Twoi czytelnicy połkną tę książkę. Library Journal Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla Washington Post, Timesa (Wielka Brytania), Independent (Wielka Brytania) i czasopisma Bon Appétit. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. Śmierć w Château Bremont to jej pierwsza powieść.

Potęga irracjonalności. Ukryte siły, które wpływają na nasze decyzje

Dan Ariely

Dlaczego ból głowy nie ustępuje po zażyciu aspiryny o wartości jednego centa, ale znika bez śladu, kiedy weźmiemy aspirynę, która kosztuje pięćdziesiąt centów? Dlaczego przepuszczamy pieniądze na wystawny posiłek, ale wycinamy kupony, aby zaoszczędzić dwadzieścia pięć centów na puszce zupy? Jeśli chodzi o podejmowanie decyzji życiowych, wydaje nam się, że dokonujemy mądrych, racjonalnych wyborów. Czy naprawdę tak jest? W nowym, poprawionym i rozszerzonym wydaniu przełomowego bestsellera New York Timesa Dan Ariely obala popularne przekonanie, że my, ludzie, zachowujemy się racjonalnie. Od picia kawy po odchudzanie się, od zakupu samochodu po wybór partnera życiowego nieustannie przepłacamy, nie doceniamy i odwlekamy decyzję. Takie zachowania nie są jednak przypadkowe ani pozbawione sensu. Przeciwnie, są systematyczne i przewidywalne, a co za tym idzie czynią nas przewidywalnie irracjonalnymi. Wspaniała, pouczająca książka. Wnikliwa, przystępna, pełna dowodów empirycznych na to, że w pewnych dziedzinach i sytuacjach zachęty materialne działają w nieoczekiwany sposób. My, ludzie, jesteśmy obdarzeni zaletami, które można zniszczyć poprzez wprowadzenie zysków ekonomicznych. Lektura obowiązkowa! - Nassim Nicholas Taleb, autor bestsellera New York Timesa, Czarny łabędź. O skutkach nieprzewidywalnych zdarzeń Pomysłowa i klarowna Potęga irracjonalności jest książką dużo bardziej rewolucyjną, niż może się wydawać na podstawie jej lekkiego tonu. - New York Times Book Review Zaskakująco frapująca. Przystępna. W książce Arielyego ekonomia i dziwactwa ludzkiego umysłu stają się zabawne i zajmujące. Fascynująca wycieczka po nauce o podejmowaniu decyzji, która odkrywa przed nami sposoby, w jakie normy społeczne, oczekiwania i okoliczności wodzą nas na manowce. - Time Dan Ariely w pomysłowy sposób wystawia racjonalność na próbę. () Nowe eksperymenty i optymistyczne idee wypływają z niego niczym woda z fontanny. - Boston Globe Zajmująca wycieczka po rozmaitych sposobach, w jakie ludzie działają wbrew własnym interesom, oparta na pomysłowo zaprojektowanych eksperymentach Arielyego. () Osobista i przystępna. - BusinessWeek Książka Arielyego traktuje o ważkich sprawach z nieoczekiwaną szczyptą humoru. - Entertainment Weekly Pomysłowa i przystępna. Ariely ma wielki talent do opowiadania historii. Gdyby inni badacze potrafili tak pisać, to świat byłby lepszym miejscem. - Financial Times Inteligentny, barwny styl Arielyego i jego skłaniające do myślenia argumenty składają się na fascynującą, a zarazem pouczającą lekturę. - Publishers Weekly Taksonomia głupoty finansowej. - The New Yorker

Seria o komisarzu Williamie Wistingu. Szumowiny

Jorn Lier Horst

Stavern w samym środku lata: fale wyrzucają na brzeg odciętą lewą stopę w bucie do biegania. Potem następną. I jeszcze jedną.  Łącznie cztery lewe stopy w ciągu jednego letniego tygodnia. Cztery odrąbane stopy stanowią jądro tej zdumiewającej zagadki, w której ważną rolę odgrywają również skazani mordercy, ludzie ginący bez wieści, tajna organizacja stay-behind oraz ogromne ilości niezarejestrowanej broni. Rozpoczynając nowe dochodzenie, inspektor William Wisting zawsze zastanawia się, dokąd zaprowadzi go kolejne śledztwo. Nie domyśla się jednak, że ta sprawa zmusi go do zakwestionowania najbardziej fundamentalnych zasad pracy policjanta. Doskonały kryminał rzucony na głęboką wodę. Morten Abrahamsen, VG Kolejny celny strzał Horsta. Terje Stemland, Aftenposten Podobnie jak stale rosnąca rzesza wiernych czytelników już nie mogę się doczekać kolejnej powieści. Svend E. Hansen, stlandets Blad bardzo pomysłowy i ekscytujący kryminał, a rozwiązanie zagadki znajduje się o wiele dalej niż można by sądzić. Kurt Hanssen, Dagbladet Historia toczy się wartko i porywa czytelnika z jednej kartki na drugą. Helge Ottesen, Varden Jrn Lier Horst (ur. 27.02.1970) to norweski pisarz i dramaturg; do września 2013 pracował jako szef wydziału śledczego norweskiej policji, obecnie jest pełnoetatowym pisarzem. Studiował kryminologię, filozofię i psychologię. Jest autorem przedstawień dla Teater Ibsen; od dwóch lat ukazują się również jego powieści kryminalne w tzw. serii CLUE, przeznaczone dla młodszych czytelników. Horst zadebiutował w 2004 powieścią Nkkelvitnet (Świadek koronny). Stworzył w ten sposób cykl powieści kryminalnych, w których głównym bohaterem jest William Wisting, policjant pracujący w Larviku. W Polsce wyszły następujące tomy z serii o Williamie Wistingu: "Jaskiniowiec" (2104), "Psy gończe" (2015) i "Poza sezonem" (2015); Ślepy trop (2016).  

iGen. Dlaczego dzieciaki dorastające w sieci są mniej zbuntowane, bardziej tolerancyjne, mniej szczęśliwe i zupełnie nieprzygotowane do dorosłości - i co to oznacza dla nas wszystkich

Jean M. Twenge

Urodzeni po 1995 roku. Dorastali z telefonem komórkowym, mieli konto na Instagramie, zanim poszli do liceum, nie pamiętają czasów sprzed internetu. Różnią się od każdego poprzedniego pokolenia. Mowa tu o jednej czwartej Amerykanów. To iGen (skrót od iGeneracji) pokolenie internetu. Właśnie nadeszło. W tej fascynującej, pełnej życia książce dr Jean Twenge maluje odkrywczy portret nowego pokolenia, które dojrzewa wolniej i wyrasta na bardziej znerwicowane ale również bardziej tolerancyjne i bezpieczne od poprzednich pokoleń. Jego przedstawiciele trzymają się z dala od pokus dla dorosłych, takich jak alkohol czy seks, ale też unikają odpowiedzialności wiążącej się z dorosłością nie śpieszy im się z nauką jazdy, wyprowadzką z domu ani z osiągnięciem finansowej samodzielności. Są otwarci i postępowi, a przy tym rozważni jak żadne wcześniejsze pokolenie młodych ludzi. Cechy i trendy charakteryzujące to pokolenie mogą wydawać się zdumiewające lub nawet sprzeczne z intuicją, ale jeśli chcemy z powodzeniem nawiązywać z nim kontakty czy to jako rodzice, pedagodzy, w pracy, czy też w relacjach handlowych musimy zrozumieć, kim są jego przedstawiciele i dlaczego zachowują się w taki a nie inny sposób. Obecne podziały pokoleniowe są głębsze i szersze niż kiedykolwiek w historii. Właśnie dlatego rodzice, pedagodzy i pracodawcy pilnie potrzebują zrozumieć dzisiejsze pokolenie nastolatków i młodych dorosłych, dopiero co wchodzące na rynek pracy. Media społecznościowe i esemesowanie wypierają inne formy rekreacji i komunikowania się iGen spędza mniej czasu z przyjaciółmi i rodziną, co może wyjaśniać niespotykany dotąd u młodych ludzi poziom lęku, depresji i samotności. Ale technologia to nie jedyna rzecz wyróżniająca tę generację. Korzystając ze swoich obszernych badań, odkrywczych wywiadów i głębokiej analizy danych zgromadzonych od ponad 11 milionów respondentów na przestrzeni kilku dekad, Twenge pokazuje, że wyjątkowość osób z tego pokolenia przejawia się również w sposobie spędzania czasu, zachowaniu, a wreszcie w zaskakującym stosunku do religii, seksualności i polityki. Całkowita dominacja smartfonów odbija się na każdej sferze życia nastolatków z iGen, od interakcji społecznych po zdrowie psychiczne. To pierwsze pokolenie, które miało nieograniczony dostęp do internetu przez cały czas. Nawet jeśli ich smartfona wyprodukował Samsung, a ich tablet to Kindle, ci młodzi ludzie nadal zaliczają się do iGen. (Również w wypadku grupy o niższych dochodach: nastolatki z uboższych środowisk spędzają w sieci tyle samo czasu, co nastolatki ze środowisk zamożnych oto kolejny efekt smartfonów). Podczas gdy ta nowa grupa młodych ludzi wkracza w dorosłość, wszyscy musimy spróbować ich zrozumieć. Ponieważ kierunek, w jakim pójdą, wyznacza kierunek naszego kraju i całego świata. Dr Jean M. Twenge Profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym w San Diego, jest autorką ponad 120 publikacji naukowych i dwóch książek, które napisała w oparciu o własne badania Generation Me oraz The Narcissism Epidemic, a także poradnika The Impatient Womans Guide to Getting Pregnant. Artykuły na temat jej badań pojawiały się w takich gazetach, jak Time, The Atlantic, Newsweek, The New York Times, USA TODAY i The Washington Post. Występowała również w programach telewizyjnych Today, Good Morning America, Fox and Friends oraz w radiostacji NPR. Mieszka w San Diego wraz z mężem i trzema córkami przedstawicielkami iGenu. Wszyscy pragniemy się dowiedzieć, jaki wpływ ma na nastolatków intensywne korzystanie z mediów społecznościowych. Dzięki wnikliwej analizie Jean Twenge teraz już to wiemy: sprawia, że są samotni, niespokojni i delikatni szczególnie dziewczyny. Musisz przeczytać tę fascynującą książkę, żeby zrozumieć, jak bardzo iGen różni się od milenialsów, których dopiero co zaczynałeś rozgryzać.... - Jonathan Haidt, NYU-Stern School of Business, autor Prawego umysłu Jeśli chcesz zrozumieć, jak wychowywać, uczyć, rekrutować, zatrudniać osoby urodzone w latach 1995-2012, a także jak im coś sprzedać albo jak walczyć o ich głosy, koniecznie przeczytaj tę książkę. iGen zmieni twój sposób myślenia o następnym pokoleniu młodych ludzi. - Julianna Miner, prof. ds. zdrowia publicznego, George Mason University Pełna wartościowych spostrzeżeń nieoceniona z punktu widzenia rodziców, pedagogów i liderów. Odkrycia Jean Twenge przykuwają uwagę, jej pomysły są fascynujące, a rozwiązania bezcenne. - Michele Borba, dr pedagogiki, psycholog edukacyjna i autorka książek

Między grupami. Przewodnik po relacjach z ludźmi, którzy się od nas różnią

Tomasz Besta, Natasza Kosakowska-Berezecka

Książka Między grupami. Przewodnik po relacjach z ludźmi. którzy się od nas różnią nieprzypadkowo została nazwana przewodnikiem. Zawiera bowiem wiele użytecznych informacji, które niczym drogowskazy pomagają sprawnie się poruszać w otaczającym nas świecie. Spotykamy w nim ludzi, którzy różnią się od nas pod względem płci, pochodzenia, kultury, języka, poglądów politycznych, tożsamości seksualnej i wielu, wielu innych rzeczy. Różnorodność może stanowić źródło dobrych, wzbogacających doświadczeń, ale może też być przyczyną licznych nieporozumień, frustracji i konfliktów (niekiedy bardzo groźnych). Niezależnie od tego, czy budzi to w nas zachwyt, czy przerażenie, świat po prostu jest zróżnicowany. Oczywiście możemy zamknąć oczy i potykać się co krok o jakąś różnicę, raniąc przy tym siebie i innych. Możemy jednak zapytać o drogę tych, którzy gruntownie zbadali teren relacji między ludźmi i wiedzą, jak pokonać bariery pomiędzy "naszymi" a "obcymi". Z recenzji wydawniczych: Największym walorem książki jest jej bardzo popularny, wręcz potoczny język oraz wielość życiowych przykładów, do których odwołują się autorzy. Mówiąc o bardzo poważnych sprawach, takich jak konflikty, przemoc czy dehumanizacja, nie wiodą czytelnika w gąszcz zawiłych rozważań teoretycznych lecz raczą go barwnymi przykładami, takimi jak dzielenie się biletami na festiwal Opener, zachowania szympansów Bonobo czy postrzeganie czeczeńskiego zawodnika MMA Mameda Chalidowa. - prof. Michał Bilewicz Teoria łączy się tu z praktyką w niebanalny sposób, po pierwsze, dlatego, że opisywane rozwiązania  praktyczne są umocowane w teorii, a po drugie, że zarówno w część teoretycznej książki, jak i w części praktycznej, widoczny jest własny wkład autorów, czy to w postaci własnych badań, czy opracowanych przez siebie programów radzenia z konfliktami powstającymi na tle różnic międzygrupowych. - prof. Anna Kwiatkowska

Trening twórczości

Edward Nęcka, Aleksandra Gruszka, Jarosław Orzechowski, Błażej Szymura

Czy twórczości można się nauczyć? Czy można ją trenować i rozwijać, jak trenuje i rozwija się mięśnie? Czy warto być twórczym? Trening twórczości to podręcznik sprawdzonych metod, ćwiczeń i sposobów oddziaływania, które rozwijają twórcze myślenie i działanie, a przy okazji są świetną zabawą. Zostały opracowane bardzo starannie przez grono dociekliwych naukowców i praktyków. Książka pokazuje mnóstwo praktycznych zadań i analizuje ich wpływ na rozwój twórczości. Jest to świetny przewodnik dla psychologów, trenerów, rodziców, szefów i wszystkich, którzy chcieliby pobudzać kreatywność w swoim otoczeniu. Dziesiątki ćwiczeń, zestaw problemów dyżurnych do pracy na sesjach kreatywnych i ćwiczenia na rozgrzewkę. Zawarte w książce ćwiczenia oprócz twórczości rozwijają też skutecznie komunikację i sprzyjają budowaniu relacji międzyludzkich. Chociaż głównym adresatem tej książki są osoby organizujące treningi w ścisłym sensie, zwłaszcza treningi grupowe, istnieje możliwość jej wykorzystania w sytuacjach mniej standardowych, na przykład w szkole. Przypuśćmy, że nauczyciel biologii uczy o tym, w jaki sposób wirus atakuje komórkę: wprowadza on do wnętrza komórki swój materiał genetyczny, który replikując się, zakłóca metabolizm komórki-nosiciela aż do jej zniszczenia. Postępuje więc tak, jak oddział dywersantów na tyłach nieprzyjacielskiej armii. Być może analogia mogłaby być bardziej trafna, chodzi jednak o to, aby w ogóle nauczać w konwencji analogii i metafory. Takie nauczanie bliższe jest myśleniu twórczemu, a przecież uczymy się najlepiej wtedy, gdy robimy wynalazki (Piaget). Inaczej mówiąc, wykorzystanie analogii, metafory lub innego narzędzia twórczości sprawia, że uczeń zdobywa wiedzę w sposób bardziej trwały i bardziej atrakcyjny, niż dzieje się to w wypadku klasycznych zabiegów metodycznych. Fragment Wstępu Edward Nęcka - profesor psychologii w Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracuje również z Uniwersytetem SWPS. Specjalizuje się w problematyce z pogranicza psychologii poznawczej i psychologii różnic indywidualnych. Prowadzi badania na temat poznawczego podłoża cech osobniczych, takich jak kreatywność, inteligencja i samokontrola. Oprócz licznych artykułów zawierających opis wyników badań, opublikował osiem książek podręczników i monografii. Jest współautorem (z J. Orzechowskim i B. Szymurą) podręcznika pt. Psychologia poznawcza oraz autorem książki Trening poznawczy. Od roku 2001 jest członkiem Polskiej Akademii Nauk.

Tolerancja w czasach niepewności

Małgorzata Kossowska, Ewa Szumowska, Paulina Szwed

Żyjemy w zaskakujących czasach. Do tej pory wiele osób nie może uwierzyć w brexit, wybór Trumpa na prezydenta USA, kryzys zaufania do Unii Europejskiej, ani też w popularność skrajnie prawicowych ugrupowań w Europie. Wiele osób jednak te zmiany popiera. W Polsce duża część obywateli ze zgrozą obserwuje determinację, z jaką rządzący burzą demokratyczny ład: demolują niezależne sądy, niszczą wolne media, ograniczają możliwość tworzenia niezależnych organizacji []. Wiele osób jednak uznaje te działania za właściwe i pożądane, i na pewno niegroźne. Komentatorzy i badacze starają się za wszelką cenę te zmiany zrozumieć, odwołując się do tradycyjnych rozróżnień: zwykli ludzie (suweren) versus elita, prowincja versus miasto, religia versus jej brak, prawica versus lewica. I chociaż wymiary te są ciągle ważne w opisie złożoności świata społecznego, to jednak wydaje się, że straciły moc objaśniającą to, czego jesteśmy dzisiaj świadkami. Nie pozwalają także na przewidywanie, co nas czeka w bliższej lub dalszej przyszłości. W moim przekonaniu mamy do czynienia z pracą wybitną, co wynika z jej oryginalności i solidności materiału dowodowego. Z pracą o ogromnym ładunku poznawczym i (jeśli tylko ktoś zechce sobie zadać trochę trudu) ogromnej wartości pragmatycznej. Z pracą, która mimochodem, ale z całą jaskrawością ukazuje absurdy życia politycznego w Polsce. Z recenzji prof. Wiesława Łukaszewskiego Oryginalność (by nie rzec rewolucyjność) to pierwsza i niekwestionowana zaleta tej książki. Innym jej walorem jest niezwykłe bogactwo prezentowanych treści i wielka erudycja Autorek. Jeszcze inna ważna cecha Tolerancji w czasach niepewności to jej aplikacyjność. Jest to jednak aplikacyjność nie bezpośrednia, lecz może nawet tylko (i aż!) potencjalna. Autorki słusznie przyznają, że potrzebne są dalsze solidne badania empiryczne nad możliwością bezpośredniego wykorzystania prezentowanych przez nie odkryć w praktyce życia społecznego. Z recenzji wydawniczej prof. Dariusza Dolińskiego

Trylogia Diny (Tom 2). Syn szczęścia

Herbjorg Wassmo

Nagroda Księgarzy Norweskich przyznawana za najlepszą książkę dekady (1990) Syn szczęścia jest drugą, długo oczekiwaną częścią kultowej norweskiej trylogii, którą rozpoczyna bestsellerowa i owiana już legendą Księga Diny. Cykl Trylogia Diny kończy zaskakujący tom 3. Dziedzictwo Karny (2017). Matka zabija swojego rosyjskiego kochanka. Świadkiem morderstwa jest jej jedenastoletni syn. Zostaje sam z prawdą i nie może nikomu powiedzieć, dlaczego wrzosy koło mężczyzny zabarwiły się na czerwono. Jednak pytań bez odpowiedzi jest więcej: Czy świadek jest winny? Czy milczenie jest kłamstwem? Czy matka ma prawo poświęcić, kogo chce? Powieść opowiada o losach Benjamina, syna Diny z Reinsnes i ukazuje jego dojrzewanie od chłopca do mężczyzny. Tytułowy bohater poszukuje Diny w Berlinie, ale także w kobietach, które spotyka: w żonie garbarza z Troms, w Karnie ze szpitala polowego pod Dybbl oraz w córce profesora, Annie, która jest zaręczona z jego najlepszym przyjacielem. * "Nowa, wielka Wassmo." Tinic Talén, VG "Opowieść o Benjaminie staje się czymś więcej, niż tylko legendą. Wassmo przedstawia własną fikcję oraz bawi się nią. Linn Ullmann, Dagbladet Herbjrg Wassmo to wybitna norweska pisarka urodzona w 1942 roku w Vesterlen. Zadebiutowała w 1976 roku zbiorem wierszy Skrzydlaty zespół, zasłynęła jednak jako powieściopisarka. Jest autorką wielu znakomitych powieści, w tym dwóch trylogii poświęconych dwóm bohaterkom: Torze i Dinie. Wielokrotnie nagradzana, między innymi otrzymała prestiżową Nagrodę Literacką Rady Nordyckiej, Nagrodę Krytyków, Nagrodę Księgarzy oraz nagrodę im. Amalie Skram. Jej najpopularniejszą książką jest Księga Diny, która została zekranizowana w roku 2002. Herbjrg Wassmo napisała również wiele noweli i sztuk teatralnych. Jej książki zostały przetłumaczone na 26 języków, między innymi angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, rosyjski, japoński i hebrajski.

Psychologia Okrągłego Stołu

Andrzej Friszke, Janusz Grzelak, Mirosław Kofta, Adam Leszczyński, ...

Okrągły Stół został uznany wśród psychologów na całym świecie za wielki sukces negocjacyjny, który pozwolił rozwiązać bardzo trudny konflikt społeczno-polityczny w sposób cywilizowany. Czy można w pokojowy sposób zakończyć konflikt polityczny dzielący kraj na dwoje? I jak przekroczyć głęboką polaryzację polityczną? Te dwa pytania są dziś równie aktualne, co w 1989 roku, kiedy opozycja i władza w Polsce usiadły do wspólnych rozmów przy Okrągłym Stole. Chociaż historia się nie powtarza, ufamy, że doświadczenie Okrągłego Stołu pozostaje bardzo ważną i ponadczasową lekcją, także na poziomie techniki politycznej. Książka zawiera zapis rozmów pomiędzy ludźmi zaangażowanymi bezpośrednio i pośrednio w Okrągły Stół (Janusz Reykowski i Janusz Grzelak) oraz komentatorów prezentujących różne punkty widzenia: psychologiczny (Mirosław Kofta), historyczny (Andrzej Friszke) i społeczny (Wiktor Osiatyński). Poza zapisem rozmów są w niej również dwa aktualne eseje dotyczące oceny tego ważnego wydarzenia społeczno-politycznego: Od Okrągłego Stołu do autorytarnej kontrrewolucji Janusza Reykowskiego i Okrągły Stół bez legend mówią dokumenty Andrzeja Friszkego, a także niepublikowany wcześniej artykuł Wiktora Osiatyńskiego z 1991 roku Obrady Okrągłego Stołu w Polsce. Chcielibyśmy, żeby po naszą książkę sięgnęli wszyscy żywo zainteresowani życiem politycznym, ale też historią najnowszą. Warto jednak zwrócić uwagę, że książka ta może być szczególnie przydatna osobom zajmującym się w swoich studiach lub w pracy badawczej konfliktem politycznym i procesami negocjacyjnymi (w psychologii społecznej i politycznej, socjologii, politologii i tak dalej). Mogą w niej poszukiwać odpowiedzi na fundamentalne pytanie, jakie warunki muszą być spełnione, by udało się konstruktywnie rozwiązać konflikt uważany za nierozwiązywalny (intractable). Ważnym pytaniem jest więc nie tylko, jak to było możliwe w Polsce, lecz także jaka lekcja płynie z analizy procesu Okrągłego Stołu w odniesieniu do innych konfliktów. Czego mogą się dowiedzieć ludzie, którzy zajmują się występującymi dziś pod każdą szerokością geograficzną konfliktami (etnicznymi, religijnymi, politycznymi, gospodarczymi), z przeprowadzonej przez nas analizy fenomenu Okrągłego Stołu? Czy rozwiązania przyjęte przy Okrągłym Stole da się zastosować w innych czasach i w innych okolicznościach? To pytania, na które dziś jeszcze nie znamy odpowiedzi. ze Wstępu Mirosława Kofty i Adama Leszczyńskiego Rekomendacje: Okrągły Stół wciąż budzi kontrowersje zarówno jego geneza, jak przebieg i rezultaty. Wczorajsi więźniowe zasiedli do negocjacji z wczorajszymi strażnikami więzień. Ta książka mówi o psychologicznych uwarunkowaniach, które wyznaczały postawy negocjatorów z obu stron. Dla mnie, uczestnika obrad Okrągłego Stołu, był to wielki zbiorowy sukces polskich elit politycznych, które wykorzystały konstelację międzynarodową (przemiany w Związku Sowieckim) i wypracowały pokojowy mechanizm demontażu dyktatury. Okrągły Stół otworzył drogę do wyborów 4 czerwca 1989 roku, które stały się narodowym referendum na rzecz demokracji. Wciąż jednak niemało jest takich, którzy widzą w nim zdradziecką zmowę czerwonych z różowymi, albo też zręczny manewr komunistów, który pozwolił im zachować władzę i pieniądze. Kto ma rację? Adam Michnik Czyż nie jest zastanawiające, że nasz kraj, słynący z rokoszy, insurekcji i powstań, w ostatnim stuleciu dwukrotnie wywalczył suwerenność i demokrację nie w krwawym boju, ale przy stoliku negocjacyjnym? W tej specyficznej walce o której dziś wielu wolałoby zapomnieć liczyła się rozwaga, zaufanie, racjonalność i świadomość zewnętrznych uwarunkowań. Cnoty nie żołnierza, lecz psychologa. W książce Psychologia Okrągłego Stołu Janusz Reykowski i Janusz Grzelak, wybitni naukowcy, zaangażowani po przeciwnych stronach negocjacji 1989 roku, w pasjonujący sposób opowiadają o procesie, którego przebieg stał się wzorem pokojowego przekazania władzy dla całego regionu. W odkrywaniu tła epoki towarzyszą im znawca psychologii społecznej, konstytucjonalista i dwaj historycy. Nie jest to jednak wyłącznie opowieść o przeszłości ta książka to lekcja, że skoro nawet po półwieczu opresji dało się odbudować zaufanie, ostudzić emocje i wypracować zasady współdziałania, to może i my powinniśmy myśleć o przyszłości Polski z większym optymizmem. Michał Bilewicz

Bez litości. Poznaj moc treningu mentalnego

Erik Bertrand Larssen

Nie ważne co robisz, bądź najlepszy. To mantra powtarzana przez Larssena w tej niesamowitej książce. Autor daje Ci przydatne narzędzia, żebyś stał się lepszą wersją siebie samego. Larssen pomaga Ci spojrzeć na życie z dystansu i tak pokierować swymi uczuciami, aby zacząć myśleć inaczej. Książka zmotywuje Cię do tego, aby przekraczać swoje granice i pokaże, że nie ma litości, jeśli chodzi o Twój własny rozwój. Bez litości różni się od innych książek o samorozwoju. Opowiada ona wspaniałą historię o małym chłopcu, który był wiele lat ofiarą bullingu, wiecznym przegranym, a który jednak chciał czegoś więcej od życia i swojej przyszłości. Dzięki tej książce możesz uczestniczyć w podróży Larssena, podczas której stawał się coraz silniejszą i odnoszącą sukcesy osobą. Autor opowiada w niej, jak radzić sobie z kłopotami i pokazuje jak małe modyfikacje mogą zmienić Twoje życie. Wszyscy w Norwegii kupili tę książkę. Biznesmeni, najlepsi sportowcy, studenci i sfrustrowane gospodynie domowe, ponieważ Larssen może pomóc im wszystkim. Wielu wielkich sportowców i biznesmenów używa jego metod dzięki, którym sięga po swoje cele i marzenia. Spotkasz niektórych z nich w tej książce, i również otrzymasz specyficzne rady i narzędzia, które pomogą Ci także to osiągnąć. Poznaj metodę najbardziej fenomenalnego trenera mentalnego w Norwegii! Zastanawiasz się, jak uwolnić swój potencjał i osiągać wyniki, których się po sobie nie spodziewasz? Trener mentalny Erik Bertrand Larssen sprawia, że rekiny biznesu, najlepsi norwescy sportowcy i zupełnie zwykli ludzie osiągają swoje cele, zarówno w życiu codziennym jak i zawodowym. Jego metoda odnosi sukces, raz za razem. Erik Bertrand Larssen był zawodowym żołnierzem, służył w wojskach spadochronowych, ukończył także ekonomię. Uczestniczył w wielu misjach zagranicznych organizowanych pod egidą norweskich sił specjalnych. Ma również duże doświadczenie w biznesie. W 2010 roku założył firmę Bertrand AS i jest obecnie rozchwytywanym mówcą motywacyjnym.