Drzewo różane

Marcin Królik

Umarli rzucają cień... Ona straciła dziecko, on – cały świat. Ona – zwykła dziewczyna koło trzydziestki, która po poronieniu nie może wrócić do równowagi. On – stary Żyd, który po latach emigracji w Ameryce, gdzie odnalazł kruchy spokój, wraca do miasta swego dzieciństwa, gdzie przeżył traumę pogromu; ma uświetnić otwarcie obserwatorium astronomicznego w dawnej wieży ciśnień. Jest również ten trzeci – jej mąż, dziennikarz prowincjonalnej gazety z niespełnionymi literackimi ambicjami, któremu szef pewnego dnia zleca zrobienie relacji z uroczystości w wieży. Całą trójkę łączy ból utraty i każde z nich na swój sposób stara się z nią uporać. Co wyniknie z ich spotkania? Niemniej istotnym zbiorowym bohaterem jest miasteczko, w którym, niczym na scenie, krzyżują się ich losy. Nie jest to jednak ani powieść o małżeńskiej tragedii, ani o piętnie Holokaustu. Jej fabuła została zbudowana z kilku pięter, znaczenia zapętlają się, tworząc niekiedy ryzykowne sploty. Próżno tu szukać łatwych pocieszeń czy krzepiącego morału. Fikcja i rzeczywistość splatają się w niezwykły sposób, odsłaniając nieoczekiwane powiązania i ukryty, symboliczny wymiar faktów.  

Z krainy kucyków

Joanna Łukowska

Zbiorek czterech opowiadań dla dzieci. W rolach głównych występują dzieci, kucyki i duże konie. Opowiadania o dziewczynce, która cicho mówiła, czy o chłopcu, który obraził się na cały świat to piękne i mądre przypowieści z morałem. Bo w Krainie Kucyków zawsze znajdzie się jakiś koń, mały lub duży, dzięki któremu wszystko dobrze się kończy albo wszystko się dobrze... zaczyna. Z recenzji: "Z natury strasznie uprzedzona jestem do kucyków, zwłaszcza w bajkach dla dzieci. Kojarzą mi się z tęczowymi kucykami Pony i jako takie wywołują dreszcze wstrętu. Na szczęście trafiłam na niewielką książeczkę J. Łukowskiej, która zupełnie odmieniła mój stosunek do tych ciekawych zwierząt. Cztery opowiadania w sam raz dla przedszkolaków i dzieci z młodszych klasach szkoły podstawowej do samodzielnego lub wspólnego (np. z rodzicami) czytania. Ujęło mnie w powyższej publikacji zwrócenie uwagi na problemy w relacjach dziecko-dziecko lub dziecko-dorosły. Polecam wszystkim mamom, tatusiom, babciom, dziadkom, nauczycielom, przede wszystkim zaś dzieciom! Taka lektura od czasu do czasu przyda się każdemu".

Gra o duszę

Aneta Rzepka

„Gra o duszę” jest zmysłowo-brutalną opowieścią o młodej kobiecie, która zakochuje się w najmniej odpowiednim mężczyźnie i pada ofiarą zmyślnie uknutego spisku. Doskonała kumulacja emocji, cierpienia oraz erotyki nie pozwala na przejście obok tekstu obojętnie. Wątek nieba i piekła oraz walki dobra ze złem wbija powieść w nurt fantasy, miłość nadaje jej barwy romansu, a wiarygodność psychologiczna postaci oraz realizm opowieści sprawiają, że tekst jest na wskroś współczesny.   Z recenzji:   „Miałam dreszcze i wypieki... Dawno żadna literacka historia nie wzbudziła we mnie takich emocji”.   „Odważne. Wciągające. Powieść wzrusza, podnieca, bulwersuje i przeraża jednocześnie. Uczciwie ostrzegam cnotki i szczerze polecam bezpruderyjnym”.  

Żabeł trojański

Jan Siwmir

Powieść kryminalna z mocnym tłem obyczajowym. Żabeł trojański to historia dwóch inteligentów na samym dnie drabiny społecznej. Wygadany Żabeł i ambitny Maryśka zostają wyrobnikami na obczyźnie. Muszą się przystosować nie tylko do walijskich realiów i ciężkiej pracy fizycznej, ale i do stylu życia oraz poczucia humoru obowiązującego w rejonach z pogranicza klasy robotniczej, marginesu i jaskiniowców. A przy tym mają niełatwe zadanie: rozwiązać sprawę tajemniczych zaginięć Polaków na Wyspach... Prolog i niezwykle sugestywne grafiki Kornela Marva Kwiecińskiego dodają powieści barw, a epilog zaskakuje. O Autorze: Jan Siwmir nauczyciel z powołania, kryminalista z zamiłowania, poeta z wściekłości na rzeczywistość. Nikt nie wie, jak się do niego zwracać, ponieważ jest... dwuosobowy. Dla relaksu ucieka w fotografię, krwi upuszcza (sobie i innym), pisząc teksty publicystyczne. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Więcej na www.jansiwmir.com

Nieznajomi z parku

Joanna Łukowska

On jest bogaty, doświadczony, nieufny. Ona wrażliwa, introwertyczna, pełna kompleksów. Oboje niosą bagaż trudnego dzieciństwa. Po raz pierwszy spotkali się w parku. Wtedy też po raz pierwszy od niego uciekła... Zafascynował ją i przeraził jednocześnie. Zawsze bała się takich mężczyzn: silnych, pewnych siebie do granic arogancji, mrocznych i skomplikowanych. Był zły i przestraszył ją, ale nie mogła o nim zapomnieć. Irracjonalny lęk, jaki w niej wzbudził, przekonał ją, jak pozorny był jej spokój i ćwiczone całymi latami opanowanie. Bezpieczeństwo, którego szukała w swoim cichym, uporządkowanym świecie, okazało się złudne i kruche... Debiut prozatorski autorki, wydany pod pseudonimem Joan Bowen. W pewnych kręgach „Nieznajomi” uchodzą za powieść kultową i obowiązkową lekturę każdej romansoholiczki. Nowe wydanie zyskało wielu czytelników, stając się bestsellerem. Z recenzji: "Powiedzieć, że dobrze mi się czytało, to za mało. Za każdym razem, kiedy byłam zmuszona sobie przerwać, czułam żal. To jak autorka buduje napięcie, sprawia, że lektura zwyczajnie pochłania czytelnika. Wartka akcja w żadnym momencie nie siada, a opisy, sprowadzone do optymalnych rozmiarów, są bardzo naturalne i kończą się na dwa zdania przed pojawieniem się myśli: no dobrze, ale co tam dalej będzie się działo". "Myślę, że określenie romans jest w tym przypadku określeniem nie do końca prawdziwym. Czytelniczki, bo jednak to kobiety sięgają po tego typu lektury, znajdą tu o wiele więcej niż historyjkę rodem z Harlequina. Dla mnie to książka bardzo kinowa, bo odnoszę wrażenie, że mógłby być z niej naprawdę dobry film". "Nie jest to przesłodzony romans, bardziej melodramat, a raczej powieść psychologiczna o trudnym uczuciu i erotycznej fascynacji".  

Sprawa Jarosława Ziętary

Krzysztof M. Kaźmierczak

Jarosław Ziętara, poznański dziennikarz śledczy, natrafił jesienią 1991 roku na trop wielkiej afery gospodarczej, podobnej do słynnej afery alkoholowej z lat 1989–1990. Korzyści czerpali z niej biznesmeni z zachodniej części kraju, należący do najbogatszych ludzi w Polsce, którzy wykorzystywali swoje powiązania z ludźmi z kręgów władzy. Dziennikarza zamordowano, bo jego publikacja zablokowałaby dalsze prowadzenie przynoszących kolosalne zyski nielegalnych interesów i obnażyłaby powiązania okresu transformacji ustrojowej Polski.

Antologia Kryminalna 13

Opracowanie zbiorowe

Antologia „Kryminalna 13” to jedyny w swoim rodzaju projekt, firmujący pierwszy konkurs literacki organizowany przez Oficynę wydawniczą RW2010. To konkurs otwarty na powieść kryminalną, którego szczegóły znajdziecie w regulaminie, a regulamin – na końcu antologii. Znaleźliśmy 13 specjalistów od zbrodni, 13 sprawdzonych fachowców od literackiej mokrej roboty i umieściliśmy ich zabójczo świetne opowiadania w jednym zbiorze. Zarazem poprosiliśmy szanowne autorskie grono, aby wzięło udział w pracach profesjonalnego, kompetentnego i niezależnego jury. Cały zysk ze sprzedaży antologii zostanie przeznaczony na sfinansowanie kampanii reklamowej dla najwyżej ocenionej przez jury konkursowej powieści. Nasz sponsor, firma pwn.pl, wszystkim autorom prac zakwalifikowanych do finału przekaże – za naszym pośrednictwem – skromny upominek, czyli Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN na pen-drive. Medialny patronat nad konkursem objęła redakcja „Świtu ebooków” oraz serwis literacki „Książka zamiast kwiatka”, platforma „Maszyna do pisania”, serwis „E-fantastyka”, „Kawiarenka kryminalna”, Portal Rynku Wydawniczego „Wydawca”. Zapraszam do wzięcia udziału w konkursie, a przede wszystkim do lektury naszej antologii. Prezentujemy wysmakowany zestaw opowiadań kryminalnych i sensacyjnych, podlanych tajemnicą, doprawionych szczyptą fantastyki, zbiór tekstów na wskroś współczesnych oraz sięgających w przeszłość, a nawet dotykających wydarzeń i postaci historycznych. Przed Wami ponad 250 stron, 13 autorów i jeden motyw...

Flashback 2. Okradziony świat

Eugeniusz Dębski

Przygody detektywa przyszłości Owena Yeatesa to najdłuższy cykl powieściowy w polskiej literaturze science fiction; obecnie liczy dziewięć tomów. Pierwsza część cyklu ukazała się w roku 1989 pod tytułem „Podwójna śmierć”; wznawiana była jeszcze dwukrotnie, jako „Ludzie z tamtej strony świata” w roku 2000 (Wydawnictwo 3,49) i „Tamta strona świata” w roku 2008 (Fabryka słów). Dziś z dumą i satysfakcją prezentujemy wersję elektroniczną najlepszej polskiej detektywistycznej powieści science fiction, wierząc głęboko, że znajdzie ona nowych czytelników, a ci starsi, którzy – tak jak ja – w świat Owena Yeatesa weszli ponad ćwierć wieku temu, także z przyjemnością powrócą do doskonałej prozy Eugeniusza Dębskiego. Polecam wszystkim bez względu na wiek i preferencje literackie – bo to po prostu świetna książka. Maciej Ślużyński, Oficyna wydawnicza RW2010     Były już różne opowieści o zuchwałych kradzieżach. W książkach okradano kolekcjonerów, muzea, galerie, zbiory narodowe, kościoły – podobnie jak w życiu. Ale okraść cały świat? Ukraść 2 742 obrazy ze wszystkich znanych galerii wszystkich znanych malarzy? Kto to mógł zrobić? Po co to zrobił? I najważniejsze pytanie – jak to zrobił, do cholery?! Wszystkiego dowie się detektyw Owen Yeates, który wprawdzie już oficjalnie przestał być detektywem, ale dla tej jednej sprawy powraca do swojego dawnego zawodu. W swoim niepowtarzalnym stylu.

Furia błękitna jak ogień

Andrzej W. Sawicki

Rok 1863. W Polsce trwają buntownicze walki z wojskami Imperium Rosyjskiego. Drugi dyktator powstania zostaje pokonany i zmuszony do ucieczki, kolejne polskie bandy miażdżone są karzącą carską pięścią. Nadzieja umiera po raz kolejny. Ale gdzieś w lasach formuje się oddział straceńców złożony z odmieńców o krwi skażonej czynnikiem mutatio. Obdarzeni nadludzkimi mocami desperaci rzucają wyzwanie carskiej potędze. Szpiedzy donoszą, że mutanci zbierają niedobitki rozbitych powstańczych partii i kierują się na Warszawę. Ruszą do ostatniego, desperackiego boju. Rozniecą ogień, mogący spalić nie tylko carskich wrogów, ale wszystko wokół. Pozwolą porwać się furii, która może zniszczyć nawet ich samych.

Brat marnotrawny

Eugeniusz Dębski

Przygody detektywa przyszłości Owena Yeatesa to najdłuższy cykl powieściowy w polskiej literaturze science fiction; obecnie liczy dziewięć tomów. Pierwsza część cyklu ukazała się w roku 1989 pod tytułem „Podwójna śmierć”; wznawiana była jeszcze dwukrotnie, jako „Ludzie z tamtej strony świata” w roku 2000 (Wydawnictwo 3,49) i „Tamta strona świata” w roku 2008 (Fabryka słów). Dziś z dumą i satysfakcją prezentujemy wersję elektroniczną najlepszej polskiej detektywistycznej powieści science fiction, wierząc głęboko, że znajdzie ona nowych czytelników, a ci starsi, którzy – tak jak ja – w świat Owena Yeatesa weszli ponad ćwierć wieku temu, także z przyjemnością powrócą do doskonałej prozy Eugeniusza Dębskiego. Polecam wszystkim bez względu na wiek i preferencje literackie – bo to po prostu świetna książka. Maciej Ślużyński, Oficyna wydawnicza RW2010     Owen Yeates po raz kolejny wycofał się z branży. Ale branża nie rezygnuje z detektywa Owena Yeatesa. Tym razem w wir wydarzeń wciąga go… brat. Wprawdzie marnotrawny, ale jednak. Razem szukają zaginionych, razem przekraczają granicę między światami, razem lądują „po drugiej stronie”. A tam to się dopiero dzieje. Same kłopoty i żadnej pomocy. Żadnej? Na szczęście jest sierżant Kaszel. Tylko czy jest prawdziwy, czy to sobowtór? Czy pomoże, czy raczej przeszkodzi Owenowi Yeatesowi w powrocie do swojej rzeczywistości? Ciężko powiedzieć – po tamtej stronie wszystko jest niby takie samo, ale jednak zupełnie inne. Tylko Owen Yeates wciąż pozostał taki sam – skuteczny do bólu i zabójczo dowcipny. I znajdzie problem na każde rozwiązanie.  

Szablą i wąsem

Antologia

Prawdziwych Sarmatów już nie ma. Co się nam ostało? Ognie i miecze, potopy, Wołodyjowskie pany... Wilcze gniazda, diabły łańcuckie, samozwańce.... Charakterniki, szubieniczniki i licho wie, co jeszcze... No i fajnie, ale czy fikcyjni Sarmaci muszą być wszyscy na jedno kopyto? Szablą i wąsem to zbiór opowiadań polskich autorek i autorów, którzy Sarmacji nadmierną rewerencją nie darzą i opowiedzieć chcą o niej inne, świeższe historie. A opowiadać jest przecież o czym. Czasy Pierwszej Rzeczypospolitej to sensacje, thrillery i komedie pisane historią, której niestety albo się wstydzimy, albo którą się chełpimy, zamiast po prostu się nią interesować. Zebrane w tym tomie opowiadania gromko jednak krzyczą „Veto!” i na spuściznę po Sarmacji patrzą z nowego punktu widzenia, czasem trzeźwo, czasem krzywo, a czasem zezem. Od latających machin królowej Ludwiki, przez patriotyzm diabła Boruty, po alternatywne oblężenie Jasnej Góry – ten fantastyczny zbiorek bez czołobitności wyciąga z legendy i historii Sarmacji to, o czym wciąż warto snuć opowieści. 

Szary len

Marcin Orlik

 Powieść sf, postentropijna antyutopia ze szkła. Witaj w świecie, w którym bałbyś się własnego cienia... Gdybyś go tylko rzucał. Ludzie, otoczeni ze wszech stron strefą chtoniczną, desperacko walczą o przetrwanie, za obronę mając jedynie małe, szare kulki – nasiona szarego lnu. Ale przyjdzie czas, kiedy będzie trzeba wejść prosto w napierającą chtoniczność. Tylko czy głównemu bohaterowi wystarczy odwagi? Kiedy Noit budzi się o brzasku na polanie, nie ma pojęcia, ani gdzie się znajduje, ani kim jest. Wokół niego leżą ludzie, których nie zna, a jedyną osobą, która może mu coś powiedzieć o otaczającym go świecie, jest dziewczynka o imieniu Ome. Chyba ją zna... Tak, to jego siostra. Dzięki jej pomocy ludzie odnajdują wioskę zbudowaną ze szkła, znajdującą się na dnie krateru we wnętrzu wzgórza i zaczynają bronić się przed atakującą ze wszech stron strefą chtoniczną. A to dopiero początek... Z recenzji: "Kiedy czytałem, nieustannie nasuwały mi się skojarzenia z prozą Philipa K. Dicka, z jedną drobną różnicą – entropia i rozkład nie są dla autora końcem świata. Szary len to próba odpowiedzi na pytanie, czy będąc otoczonym entropią, można jeszcze coś zbudować. Ilość niewiadomych, choć naprawdę spora, nie przytłacza. I mimo że każda tajemnica nakręca kolejną, nie zagubiłem się w fabule. Wielbicielom serialu LOST książka z pewnością przypadnie do gustu". "Szary len, kolorowy język. Autor często używa poetyckiego języka; czytając początek, przez chwilę odniosłem wrażenie, że czytam poemat prozą. Ułożona achronologicznie fabuła sprawia, że jako czytelnik czułem się, jakbym miał przed sobą małą kostkę Rubika, która otworzy się przede mną po odpowiednim ułożeniu..."

Tęsknota

Dariusz Kankowski

Koncepcyjny zbiór dziewięciu zróżnicowanych stylistycznie i tematycznie opowiadań, połączonych wspólnym motywem. Podróż przez czasy i światy, pozwalająca na panoramiczne przedstawienie problemu - efekt rozmyślań nad naturą tęsknoty i jej implikacjami. Dodajmy, że zbiór tworzy nienachalną całość poprzez system subtelnych powiązań, odniesień, wątków mitologicznych, baśniowych, historycznych, literackich z przeplatającym się motywem Pięknej i Bestii, osadzonym w realiach XXI wieku. Z recenzji: "Zaskakujące ujęcie tematu miłości, oczekiwania, marzeń. Orzeźwiające. Polecam wszystkim. Gratuluję autorowi". "Jest w tych historiach coś, co nie pozwala długo po zakończeniu lektury zapomnieć przedstawionych postaci, sytuacji... Jakaś wciągająca melancholia, intrygująca nuta,tęsknota właśnie, za... Tu każdy wstawi coś innego. Młody autor posiada niewątpliwy dar czarowania czytelnika. Talent ów, poparty erudycją, oczytaniem, bogatą wyobraźnią tworzy z niego niebezpiecznie wciągającego w swój świat pisarza". „Sceny z Anną-piękną i jej mężem-bestią – mocne i poruszające”.  

Wybory

Joanna Łukowska

Gdy dorastasz, rodzice wciąż traktują cię jak dziecko, zarazem każą ci podejmować życiowe decyzje. „Wybory” to zbiór siedmiu pełnych ciepła i humoru nowelek, opowiadających o dorastaniu, przyjaźni, miłości i podejmowaniu decyzji: tych błahych i tych na całe życie. Coś dla młodszych i starszych, dla dziewcząt i chłopaków, dla wszystkich, którzy nie wstydzą się swoich uczuć. Tytułowe „Wybory” to historia rozgrywki między prymuską Zosią a nonszalanckim Antkiem Romanem, dwojga imion, z których jedno jest nazwiskiem. Oboje, nieco wbrew sobie, zostają wmanewrowani w wybory na przewodniczącego samorządu szkolnego. Kto wygra? A może inne wybory okażą się dużo ważniejsze… Kolejne opowiadania o znamiennych tytułach zapewnią czytelnikom wiele emocji i zaskakujących point: „Pyzo, wróć”, „Dziennik, pryszcze i cudze sekrety”, „Działka, moja zmora”, „Wakacje w siodle”, „Korepetycje z przyjaźni”, „Smok i dziewica”.

Flashback

Eugeniusz Dębski

Przygody detektywa przyszłości Owena Yeatesa to z pewnością najdłuższy cykl powieściowy w polskiej literaturze science fiction; obecnie liczy dziewięć tomów. Pierwsza część cyklu ukazała się w roku 1989 pod tytułem „Podwójna śmierć”; wznawiana była jeszcze dwukrotnie, jako „Ludzie z tamtej strony świata” w roku 2000 (Wydawnictwo 3,49) i „Tamta strona świata” w roku 2008 (Fabryka słów). Dziś z dumą i satysfakcją prezentujemy wersję elektroniczną najlepszej polskiej detektywistycznej serii science fiction, wierząc głęboko, że znajdzie ona nowych czytelników, a ci starsi, którzy – tak jak ja – w świat Owena Yeatesa weszli ponad ćwierć wieku temu, także z przyjemnością powrócą do doskonałej prozy Eugeniusza Dębskiego. Polecam wszystkim bez względu na wiek i preferencje literackie – bo to po prostu świetna książka. Maciej Ślużyński, Oficyna wydawnicza RW2010   W trzeciej części cyklu pod tytułem „Flashback” detektyw Owen Yeates przechodzi na wcześniejszą emeryturę i zostaje… literatem! Ale jak powiada stare przysłowie, Yeates może porzucić pracę, ale praca nie porzuci Owena. W książce jedną z ról głównych gra legendarny koniak AYO, poza tym dzieje się mnóstwo rzeczy mniej przyjemnych niż kosztowanie szlachetnego trunku. Bohater po raz kolejny zostaje wplątany w historię tak niesamowitą, że gdyby chciał ją opisać – nikt by mu nie uwierzył. A wydarzyła się naprawdę…

Maski

Katarzyna Szewczyk, Jacek Skowroński

  Zbiór opowiadań grozy, thriller, horror   „Maski” to zbiór siedmiu przesyconych grozą historii, w których prawda i fałsz grają z czytelnikiem w ciuciubabkę. Nic nie jest oczywiste, zdrowy rozsądek może okazać się zdrajcą, a szaleństwo – błogosławieństwem. Po lekturze czytelnik zastanowi się sto razy, nim sięgnie po lukrowane pączki, nie zmruży oka, nocując w hotelu, i dowie się, do czego potrafi być zdolny człowiek kochający literaturę... ponad życie.   Z recenzji czytelników:   „Czuję się tak, jakby Autorzy przewieźli mnie naprawdę szybkim autem. Przejażdżka była super”.   „Czyta się szybko, sprawnie (może miejscami aż za gładko), ale to jest to, co w tego typu opowiadaniach lubię najbardziej – proste słowa, a treść sama przesuwa się przed oczami”.   „Od początku do końca przemyślane. Wciąga, a w momencie gdy akcja spowalnia, nagle jest solidny kopniak w goleń, który znowu pobudza”.     O Autorach:   Kasia Szewczyk i Jacek Skowroński − jedyny w swoim rodzaju duet autorski − pierwsze zbrodnie literackie popełnili w roku 2008 i do dziś nie mogą przestać. Publikowali w magazynach: QFANT, SFFiH, „Lśnienie”, „Coś na progu”; wydali też zbiór opowiadań bizarrocrime „Toast za Temidę” (2012). Kasia Szewczyk pisała również felietony dla Wydawnictwa Fu Kang; krążą plotki, że hoduje nietoperze w dzwonnicy i że to ona odpowiada za literackie ekscesy duetu. Jacek Skowroński jest autorem powieści sensacyjno-kryminalnych: „Był sobie złodziej” (2009), „Mucha” (2010), „Zabić, zniknąć, zapomnieć” (2013).