JavaScript i wzorce projektowe. Programowanie dla zaawansowanych. Wydanie II

Simon Timms

JavaScript przez mnóstwo lat był wykorzystywany głównie jako technika uzupełniania podstawowej funkcjonalności stron internetowych. Dziś to się zmienia: JavaScript należy do najpopularniejszych języków i jest wykorzystywany na wiele sposobów. Wzorce projektowe to jedna z ciekawszych możliwości: dzięki nim programista bierze pod uwagę sprawdzone rozwiązania. Niniejsza książka jest przeznaczona dla osób używających JavaScriptu, które chcą nauczyć się programowania obiektowego w tym języku, a także dobrze poznać standard ECMAScript 2015. Przedstawiono tu wzorce kreacyjne, strukturalne i operacyjne oraz metody ich stosowania. Przeanalizowano wzorce widoku modelu i wzorce do budowy aplikacji internetowych. Obszernie omówiono mikrousługi, a także wzorce do testowania kodu za pomocą atrap obiektów i środowisk atrap obiektów oraz techniki monkey patching. Opisano też kilka wzorców zaawansowanych, w tym wzorzec wprowadzania zależności i przetwarzania końcowego w czasie rzeczywistym. Najważniejsze zagadnienia omówione w książce: czym są wzorce projektowe i jak należy organizować kod poszczególne grupy wzorców projektowych i ich zastosowanie programowanie funkcyjne i reaktywne programowanie aspektowe inne narzędzia zgodne ze standardem ECMAScript 2015/2016 Wzorce projektowe — niezbędne w przyborniku programisty! Simon Timms — jest głównym projektantem oprogramowania w firmie Clear-Measure w Austin, w Teksasie. Jest ekspertem w dziedzinie technologii serwerowych .NET, interesuje się wizualizacjami i przetwarzaniem w chmurze. Angażuje się w rozwijanie metodyki DevOps. Często wypowiada się na jej temat w ramach grupy Calgary.Net, której jest przewodniczącym.

Albertyna odeszła

Marcel Proust

Główną oznaką tego, że Proust nie zdążył dokończyć pracy nad szóstym tomem, jest po prostu nieobecność finału. Gdy spodziewamy się zapowiedzianego parę stron wcześniej wyjazdu narratora w okolicę, w której w pierwszym tomie zaczynała się cała historia, opowieść urywa się nagle w przypadkowym miejscu. W rękopisach Prousta odnaleziono fragment z opowieścią o tym wyjeździe, został więc wklejony jako zakończenie. Ale i w nim brakuje ostatecznej puenty. Jak autor chciał to zakończyć, nigdy się nie dowiemy - z tą myślą mieliśmy pozostać. z posłowia Magdaleny Tulli

Pieśń wiślańska

Gustaw Ehrenberg

Gustaw Ehrenberg Dźwięki minionych lat Pieśń wiślańska Szum wśród wiślańskich łamie się fal, Cichszą już nutą zapada w dal; Moję téż lutnią dźwiękiem Bogdana Z lekka kołysze myśl obłąkana. Każdy błędniejszy, niezwykły szał, Moc czarodziejską jak gdyby miał, Brzęczy po strónach, a głos w dolinie Brzęczy i z Wisły nurtami płynie. Płynie nurtami i staje tam Myślą, gdziem często błąkał się sam, Staje, poznaje, z przeciągłém drzeniem Wita ostatniém kraj swój wejrzeniem... Gustaw Ehrenberg Ur. 14 lutego 1818 w Warszawie Zm. 28 września 1895 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Dźwięki minionych lat (1848), Szubienica Zawiszy, Gdy naród do boju Polski poeta, tłumacz Dantego i Shakespearea. W 1833 r. przyjechał z Warszawy do Krakowa, gdzie wstąpił do tajnego Stowarzyszenia Akademickiego. W 1836 r. dołączył do podziemnego Stowarzyszenia Ludu Polskiego. Pisał propagandowe pieśni, prowadził działalność wśród ludu, walcząc o prawa dla chłopów, prowadził tajne odczyty w Warszawie. W 1837 r. został aresztowany i oskarżony o agitację patriotyczną i radykalno-społeczną oraz o podjudzanie ludu przeciwko władzy. Został skazany na konfiskatę majątku i wywieziony do ciężkich robót na Syberię. Tam dalej dużo czytał oraz pisał wiersze. W 1858 r. wrócił do Warszawy, gdzie pracował w Bibliotece Zamojskich. W 1870 r. przeprowadził się do Krakowa. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dlaczego nie jesteśmy bogaci

Przemysław Słowiński

Dlaczego nie jesteśmy bogaci, a przed prywatnym domem każdego Polaka nie stoi okazały Mercedes? Nie umiemy, jesteśmy gorsi od innych, pracujemy niewydajnie? Czy położenie geograficzne naszej ojczyzny to przekleństwo czy dobrodziejstwo? Czy dyskutując o szansach rozwoju Polski w następnych dziesięcioleciach, zwracamy uwagę na punkt startu, na historyczne przesłanki współczesnego ekonomicznego status quo? Niektórzy autorzy piszą naiwnie, ze I wojna światowa toczyła się na Zachodzie, a polski chłop nic o niej wiedział. A przecież największe zniszczenia infrastruktury objęły właśnie ziemie polskie. W gruzach legło 60% dworców kolejowych, w Kongresówce zniszczono 40% dróg bitych. Szacowana kwota strat to 80 miliardach franków szwajcarskich, czyli w przybliżeniu 100 miliardach w obecnej polskiej walucie. Za moment wojna polsko-bolszewicka zostawiła po sobie spaloną ziemię. W wyniku II wojny światowej utraciliśmy 20 proc terytorium państwa, 40 proc. Infrastruktury, a straty ludzkie nigdy nie zostały do końca podsumowane. Zmuszono nas do rezygnacji z Planu Marshalla, na wniosek ZSRS zrzekliśmy się reparacji, a Anglicy obciążyli nas kosztami pobytu polskiego wojska na Wyspach. Ziemie Odzyskane otrzymywaliśmy od Sowietów doszczętnie rozgrabione. Trudno dziś wycenić straty wynikające z komunistycznej nacjonalizacji handlu i przemysłu. Do dziś nikt nie podsumował całościowych strat okresu gierkowskiego, stanu wojennego i kolejnej Wielkiej Emigracji Niechcianych na Zachód. Niechętnie liczy się koszty transformacji, może dlatego, że jej autorzy nadal funkcjonują jako autorytety moralne. Wielkim wysiłkiem wydobywamy się konsekwentnie z nędzy i zacofania. Doganiamy. Wyprzedzamy na zakrętach dziejowych, tych, którym kiedyś było łatwiej. Spróbujmy docenić ten wspólny wysiłek. Bo - dajemy radę. Mimo iż mamy pod górkę.

Zanim ziemia katyńska wchłonęła jego krew. Listy Pawła Słani do narzeczonej Marii Lortz z lat 1933 - 1939

Praca zbiorowa

Górny Śląsk, dwudziestolecie międzywojenne. Tu w 1932 roku rodzi się uczucie Pawła Słani i Marii Lortz, rodowitych mieszkańców Piekar Śląskich. On student historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, oficer rezerwy Wojska Polskiego i początkujący belfer. Ona dziewczyna z rodziny powstańców śląskich, księgowa z powołania. Brzmi jak proza, wręcz proza życia, ale to nie fikcja literacka. To kronika życia w uniwersyteckim Krakowie, wojskowych koszarach w Oświęcimiu i na Górnym Śląsku w latach 30., ale przede wszystkim historia prawdziwej miłości, którą w bestialski sposób postanowiły zniszczyć dwa totalitaryzmy, hitlerowski i stalinowski, oraz zbrodnia, której nie da się zrozumieć, ani tym bardziej wybaczyć.

CentOS System Administration Essentials. Become an efficient CentOS administrator by acquiring real-world knowledge of system setup and configuration

Andrew Mallett, Andrew Mallett

Jaki to pająk? Atlas dla dzieci

Jacek Twardowski

Jaki to pająk? Atlas dla dzieci przedstawia 62 bardziej i mniej znane gatunki pająków świata. Oprócz charakterystyki wyglądu i trybu życia oraz informacji o występowaniu znajdziesz tu również ciekawostki i mnóstwo zdjęć. Dzięki atlasowi poznasz m.in. jadowitego karakurta, sprytną mrówczynkę czy przepięknie barwnego pająka pawiego.

Логіка : 3+

Марко Беденко

У посібнику запропоновано цікаві завдання, укладені відповідно до освітньої лінії «Дитина в сенсорно-пізнавальному просторі» Базового компонента дошкільної освіти, спрямовані на розвиток логічного мислення та вироблення у дітей практичних умінь і навичок, необхідних у повсякденному житті. Для вихователів дошкільних закладів і дбайливих батьків.

Kultury i porównania

Beata Szymańska

Książka stanowiąca oryginalny i cenny wkład w rozważania nad istotnymi problemami filozofii kultury. Myślą przewodnią pracy i centralnym zagadnieniem postawionym przez autorkę jest pytanie o możliwość wzajemnego zrozumienia na gruncie różnych kultur, ich przekładalności. Jako przedmiot swych dociekań wybrała Szymańska dwa kręgi kulturowe – śródziemnomorski oraz dalekowschodni, w kolejnych esejach analizując m.in. problem spotkania kulturowego, kategorię tzw. „mistycznego myślenia”, zagadnienie istoty umysłu w ujęciu fenomenologicznym oraz tradycji taoistycznej i buddyjskiej, kwestię dychotomii podmiotowo przedmiotowej, możliwość dialogu międzykulturowego w warunkach współczesności. Na szczególną uwagę zasługują interesujące rozważania poświęcone analogii między poetyckim opisem świata w japońskich haiku i w wierszach okresu Młodej Polski.

Різдвяні повісті

Чарлз Дікенс

Різдвяні повісті. 201c2014 Чарлз Дікенс, 2014 по складах прочитала бабуся. За все своє життя вона не прочитала жодної книги. 2014 Гарне ім2019я. 2014 Гарне?! 2014 вигукнув я. 2014 Хай йому грець! Це велике ім2019я! Проте я був упевнений... Прибулець, йому було близько 60 років, озирнувся і поглянув на мене... 2014 Я гадав, що ви... 2014 Що я... помер? 2014 Чарлз Дікенс розсміявся. 2014 Нічого подібного! Живий-здоровий! І дуже радий зустріти тут читача і шанувальника, і знавця!201d 2014 чомусь зринув у пам2019яті саме цей епізод із фантастичного оповідання Рея Бредбері 201cПриятель Ніколаса Ніклбі 2014 мій приятель201d. Гадаю, що той Чарлз Дікенс мав на увазі і нас 2014 його відданих читачів, шанувальників і знавців. А нам водночас зостається лише підтвердити, що він, себто справжній Чарлз Дікенс, і дійсно живий-здоровий навіть у третьому тисячолітті. Тому що, за винятком Вільяма Шекспіра, жоден із англійських письменників не здобув такого визнання як у широкого загалу, так і в рафінованих інтелектуалів. Тому що наклади його книжок давно перейшли за всі мислимі числа. Тому що... цей перелік можна продовжувати і продовжувати.

Holy game

ks. Sebastian Picur, Małgorzata Bęben, Tobiasz Hebda, Julia Korzeniowska, ...

Grasz w LoL-a lub inne gry? Często przesiadujesz na Discordzie? Godzinami skrolujesz TikToka? Interesujesz się sportem? A może zastanawiasz się też nad sensem wiary i próbujesz odnaleźć w życiu prawdziwe szczęście? Jeśli twoje odpowiedzi są twierdzące, to znak, że książka, którą trzymasz w ręce, jest dla Ciebie! Holy game to powieść napisana o młodzieży, dla młodzieży i przez młodzież wraz ze znanym z TikToka ks. Sebastianem Picurem. Książka jest głęboko zakorzeniona w rzeczywistości współczesnego świata, a jednocześnie ma wartościowe przesłanie. Inez, zbuntowana nastolatka, pakuje się w poważne tarapaty... Wraz z grupą przyjaciół malują sprayem budynek nową inwestycję jej ojca, który wpada z tego powodu w histerię. Życie dziewczyny powoli staje się niekończącą serią porażek. Z pomocą Inez przychodzi tajemniczy nieznajomy z sieci, który całkowicie odmienia jej życie. Czy nowy przyjaciel pomoże naprawić jej relacje z rodziną? Czy życie bohaterki na nowo zyska sens? Co łączy Inez z pierwszym beatyfikowanym millenialsem Carlem Acutisem? Ksiądz Sebastian Picur to kapłan archidiecezji przemyskiej. Aktualnie jest wikariuszem w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krośnie oraz katechetą w tamtejszym II LO. Jego największą pasją jest kapłaństwo, przez które w sposób szczególny może odkrywać miłość Jezusa. Od kilku lat aktywnie angażuje się w ewangelizację w internecie, zwłaszcza na TikToku. Pragnie, aby ten nowy kontynent, na którym przebywa mnóstwo osób, w jak największym stopniu był wypełniony Bożymi treściami. Owocem miłości do Boga i ewangelizacyjnej posługi wśród młodzieży stała się właśnie książka Holy game. Gosia, Julka, Piotrek, Tobiasz i Kamil to nastolatki, którzy najlepiej wiedzą, jak wygląda świat współczesnej młodzieży. Z jednej strony świat pełen entuzjazmu, marzeń, superpomysłów, a z drugiej niszczącego hejtu, okaleczonych relacji pocovidowej izolacji oraz karmienia się iluzją wirtualnej rzeczywistości. Wymienieni współtwórcy książki Holy game wraz z ks. Sebastianem stworzyli świetny team, który w krótkim czasie ułożył fabułę powieści. Młodzież sama wielokrotnie odnosiła się w niej do najważniejszych aspektów egzystencjalnych, takich jak cierpienie, przebaczenie, śmierć, nadzieja, przyjaźń, bezinteresowność, rodzina, wiara, Pan Bóg, pokazując, że te wartości nadal są głęboko obecne w sercach współczesnych nastolatków

Islamofobia jako technologia władzy. Studium z antropologii politycznej

Monika Bobako

Islamofobia jest zjawiskiem, które od przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku coraz mocniej zaznacza się w życiu europejskich społeczeństw. Książka zawiera omówienie różnorodnych dyskursów antyislamskich, które konstruując islam jako zagrożenie, a muzułmanów jako „innych” i „obcych”, wyrastają często z bardzo odmiennych przesłanek. Niektóre z nich są częścią dyskursu krytycznego wobec religii w ogóle i wiążą się z oświeceniowymi ideami postępu, emancypacji i racjonalizmu, inne wyrastają z konserwatywnej troski o czystość chrześcijańskiego dziedzictwa i europejskiej tożsamości (a także jej narodowych wariantów). Punktem wyjścia jest dla autorki pytanie o to, w jakim stopniu współczesna islamofobia powtarza wzory znane z historii europejskiego antysemityzmu. Ważną część tekstu wypełnia refleksja na temat relacji między figurą Żyda jako Innego a procesami konstruowania symbolicznej obcości, jaką w europejskim kontekście zostają naznaczeni muzułmanie. Wiążąc te procesy z wydarzeniami polityczno-ekonomicznymi z ostatnich dekad, autorka przedstawia je na tle historycznych związków Europy z islamem. Pokazuje przy tym, w jaki sposób wytworzone w epoce kolonialnej orientalistyczne wyobrażenia na temat tej religii kształtują dzisiejsze nastawienia wobec muzułmanów. Poszukując odpowiedzi na pytanie o przyczyny wzmagającej się w Europie antymuzułmańskiej ksenofobii, autorka szczególną uwagę zwraca na przemiany ekonomiczne związane z rozwojem neoliberalnego kapitalizmu, a także z kryzysem logiki rozwojowej, na której ufundowana została zachodnia nowoczesność. Zastanawiając się na fenomenem polskiej „islamofobii bez muzułmanów”, podkreśla rolę, jaką w jej tworzeniu się odgrywa półperyferyjny charakter Polski.

Rozważania nad statusem teologii. Analiza "Prologu" z "Reportatio Parisiensis" Jana Dunsa Szkota

Jacek Surzyn

Książka próbuje przybliżyć czytelnikowi jeden z najciekawszych aspektów myśli Jana Dunsa Szkota poświęcony metateologicznym rozważaniom nad naukowym statusem teologii. Pierwszym zagadnieniem podjętym w książce są rozważania nad tym, czym jest nauka w ogóle i co jest jej pierwszym przedmiotem. Szkot analizuje tu zagadnienie statusu nauki jako takiej, ujętej w ramach konfrontacji tradycyjnego chrześcijańskiego modelu z modelem perypatetyckim. Celem jest przy tym wskazanie istoty nauki i wiedzy naukowej (poznania naukowego) w kontekście czterech podanych przez Arystotelesa warunków, które nauka musi spełniać. Szkot rozszerza to zagadnienie o problem statusu teologii jako wiedzy-nauki o Bogu. Ostatecznie, zdaniem Szkota, teologia spełnia podane przez Arystotelesa warunki bycia nauką, choć nie wszystkie, bo bez warunku czwartego, który jednak, jak uzasadnia Szkot, nie jest konieczny, aby formalnie teologię za naukę uznać. Innym podjętym w książce problemem jest wyznaczenie pierwszego przedmiotu nauki. Szkot eksponuje tu podmiotowy charakter przedmiotu wiedzy, który jako pierwszy przedmiot poznania musi wirtualnie zawierać wszystko to, co w danej nauce może być poznane. Po ustaleniu statusu nauki jako takiej i określeniu jej pierwszego przedmiotu odnosi się Szkot do kwestii teologii, pokazując, w jakim sensie jest ona nauką (czy spełnia warunki naukowości), a także co jest (musi być) jej pierwszym przedmiotem. Warunek pierwszego przedmiotu dla teologii spełnia wyłącznie Bóg ujęty w pełni Jego istoty, to znaczy Bóg jako Bóg. Teologia tak rozumiana jest wiedzą absolutną i możliwą wyłącznie dla intelektu proporcjonalnego względem jej przedmiotu – Boga jako Boga. Szkot ogranicza tym samym taką teologię, czyli rozumianą w sensie ścisłym, do intelektu najwyższego, czyli intelektu Boga, gdyż tylko ten intelekt jest zdolny poznać samą istotę Boga. Szkot pyta także, czy Bóg może być poznany w sensie poznania naukowego w ramach treści odmiennych od tych, pod jakimi jest ujęty w swej istocie. Zatem Szkota interesuje zagadnienie istnienia poza teologią w sobie, dostępną tylko Boskiemu intelektowi, jeszcze innej wiedzy o Bogu, dostępnej intelektowi człowieka. Pytanie odnosi się zatem do człowieka i zdolności poznawczych jego intelektu. Teologia w sobie jest dla człowieka niedostępna, nie znaczy to jednak w konsekwencji, że poznanie Boga dla człowieka jest w ogóle niemożliwe. Ostatecznie przedmiotem teologii dostępnej człowiekowi, to znaczy – jak określa ją Szkot – teologii dla nas (pro nobis), nie jest Bóg ujęty w pełni Jego istoty, lecz Bóg ujęty pod pewnym aspektem, w przysługujących Mu właściwościach. W dalszej części książki przedstawione są Szkotowe rozważania nad warunkami teologii w sobie i zarazem teologii dla nas, to znaczy teologii objawionej, dostępnej człowiekowi-pielgrzymowi. Teologia dostępna człowiekowi ma oparcie w Objawieniu i możliwości intelektualnej analizy jego treści. Ludzki intelekt z definicji jest ograniczony, Objawienie z kolei stanowi podstawę zdobycia wiedzy o Bogu. Szkot pyta więc, w jakim zakresie ludzki intelekt jest zdolny poznać treści przekazane na drodze Objawienia. Ostatecznie przyjmuje, że prawdziwa wiedza o Bogu, jeśli ma być nauką, musi się opierać na prawdach zgłębionych na drodze wiary, lecz analizowanych rozumowo. Pozwoliło to wypracować Szkotowi koncepcję teologii ludzkiej wychodzącej od prawd objawionych, które mogą być rozpatrywane i poznawanie przez ludzki intelekt pro statu isto. Możliwości poznania Boga w sposób naturalny – to kolejne zagadnienie podjęte w książce. Zawiera się ono w kwestii relacji teologii do metafizyki (filozofii). Szkot ostatecznie opowiada się tu za stanowiskiem Awicenny, że metafizyka jest najwyższą wiedzą dostępną człowiekowi w obecnym ziemskim stanie bytowania, jednak jej przedmiotem nie jest Bóg, lecz byt ujęty jako sam w sobie, to znaczy byt jako byt (ens inquantum ens). Bóg jawi się człowiekowi z perspektywy bytowej – zasadniczo i przede wszystkim Bóg jest bytem (bytem nieskończonym – to jest aspekt poznania Boga, do którego jest zdolny ludzki intelekt). Tak więc zakres teologii dostępnej człowiekowi przedmiotowo jest ograniczony przez metafizykę. Teologia ludzka czerpie z metafizyki (filozofii) i tym samym puste pojęcie bytu nieskończonego (o proweniencji metafizycznej) wypełnia się w teologii treścią zaczerpniętą z Objawienia.

Udręka życia. Jak ludzie radzą sobie z lękiem przed śmiercią

Wiesław Łukaszewski

Kolejna książka w znakomitej serii Mistrzowie Psychologii, tym razem autorstwa cenionego polskiego psychologa, profesora Wiesława Łukaszewskiego. Czy ludzie myślą o śmierci? Czy zwykły człowiek boi się jej? Dlaczego niektórzy decydują się na samobójstwo? Czym jest teoria opanowania trwogi?  "Uspokajam: nie napisałem książki o śmierci. Nie jest to książka ani o śmierci, ani o umieraniu. To książka o tym, że ludzie chcąc lub nie chcąc niekiedy myślą o śmierci. Trudno byłoby temu zaprzeczyć. Ludzie przejmują się śmiercią, nie jest im ona obojętna. Więcej, myśli o śmierci prawie zawsze i prawie u wszystkich wzbudzają przykre skojarzenia i przykre emocje.To jest książka o tym, co dzieje się z ludźmi (w ludziach), którym myśli o śmierci przyszły do głowy. O tym, jak radzą sobie z przykrymi emocjami, i o tym, co daje im ukojenie. Także o tym, co wzmaga niepokoje dotyczące śmierci, co myśli o śmierci czyni bardziej dostępnymi, a niekiedy wręcz natrętnymi".  "Kontakt ze śmiercią prawie zawsze budzi Ja. Nawet Ja najbardziej otorbione, najbardziej harde i nieczułe. Śmierć nieodmiennie ma ton osobisty. Nieważne, czy chodzi o zabitego drozda, czy o kota zmasakrowanego przez samochód, czy wreszcie o człowieka, który zasłabł na ulicy i nikt nie zdołał go uratować. Nie musi to być nasz drozd lub kot, nie musi to być bliski nam człowiek.Być może ten osobisty ton pojawia sie zawsze wtedy, gdy stykamy się z czymś nieuchronnym, nieodwracalnym, niezależnym od naszych pragnień i naszych działań. A śmierć w największym stopniu spełnia to wszystko. Musi się zda rzyć, choć nie zawsze musi się zdarzyć w tym właśnie momencie. Wręcza nam bilet w jedną stronę. Nie wiemy, dokąd. Wiemy tylko, że tam, a nie tutaj. W jej obliczu najbardziej uniwersalna strategia walcz lub uciekaj staje się całkowicie bezużyteczna. Jak napisał Vladimir Nabokov, śmierć to samotność. I dla tych, którzy umierają, i dla tych, którzy pozostają z poczuciem straty".  Fragmenty Wstępu

Królobójcy

Wacław Gąsiorowski

Królobójcy polski esej historyczny autorstwa Wacława Gąsiorowskiego. Utwór ten opublikowano po raz pierwszy w 1905 roku. W wydaniu z 1932 roku, książka została poszerzona przez autora o opis definitywnego upadku dynastii Romanowów i śmierć ostatniego cara z ręki bolszewików. Tematem książki jest historia życia i śmierci carów, którzy rządzili Rosją od XVI do XX wieku. Władcy ci nie cofali się przed żadną zbrodnią, by zdobyć i utrzymać władzę. Jednocześnie sami często padali ofiarą zabójstw. Gąsiorowski rozróżnia wyraźnie zabójstwa dokonywane przez rywali do tronu, celem przejęcia władzy od zabójstw, które dokonywali XIX wieczni idealiści - celem zmuszenia carat do ustępstw i nadania konstytucji. (opis za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kr%C3%B3lob%C3%B3jcy)

The Human Drift

Jack London

“The Human Drift” is a book by Jack London, an American novelist. A pioneer of commercial fiction and an innovator in the genre that would later become known as science fiction.   "The Human Drift" is a collection of essays and short sketches by Jack London, also including a number of plays. The collection consists of these titles:   The Human Drift, Small-Boat Sailing, Four Horses and a Sailor, Nothing that Ever Came to Anything, That Dead Men Rise up Never, A Classic of the Sea, A Wicked Woman (Curtain Raiser), The Birth Mark (Sketch)