Rzeka

Karolina Milik

Wszystko płynie i nic nie pozostaje takie samo.  SAMA NA ŚWIECIE? ALE CZY NA PEWNO SAMA? CO KRYJĄ JEJ OSOBISTE PAMIĘTNIKI?  Zoja nigdy nie pasowała do współczesnego świata, dlatego stworzyła swój własny.  Jednak droga do spełnienia marzeń potrafi być kręta i wyboista.  Alicja trafiając do osady Zoi nie spodziewała się, że dzięki zapomnianym pamiętnikom wyruszy w podróż do przeszłości, ale też do własnego wnętrza, odkrywając przy tym świat magii, zapomnianych wierzeń, rytuałów i innego spojrzenia na życie i otaczającą ją rzeczywistość.

Saga o policjantach z Lipowa. Motylek. Tom 1

Katarzyna Puzyńska

Doskonale skonstruowany kryminał, gęsta atmosfera małej społeczności i zagadki z przeszłości, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. W mroźny zimowy poranek na skraju mazurskiej wsi zostaje znalezione ciało zakonnicy. Początkowo wydaje się, że kobietę potrącił samochód. Szybko okazuje się jednak, że ktoś ją zabił i potem upozorował wypadek. Kilka dni później ginie kolejna osoba. Ofiary nie wydają się być ze sobą w żaden sposób związane.  Zaczyna się wyścig z czasem. Policja musi odnaleźć mordercę, zanim zginą następne kobiety.  Śledztwo ujawnia tajemnice mrocznej przeszłości zakonnicy, przy okazji odkrywając też mniejsze lub większe przewiny mieszkańców sielskiej tylko na pozór miejscowości.  Puzyńska z równą starannością portretuje zarówno postaci pierwszego, jak i drugiego planu. Intryga do końca przykuwa uwagę. Autorka stosuje sprawdzony chwyt rodem z prozy Christie w małej społeczności niemal wszyscy są podejrzani, każdy coś ukrywa, kłamie i kluczy, bo ma na sumieniu mniejsze lub większe grzeszki, więc istotne jest nie tylko główne pytanie: kto zabija?, ale również wyświetlanie tajemnic kolejnych bohaterów. Debiutująca autorka ma już świetnie opanowany warsztat prozy kryminalnej i ewidentny talent do wymyślania kryminalnych historii. Robert Ostaszewski Katarzyna Puzyńska (ur. 1985) z wykształcenia psycholog, z zawodu nauczyciel akademicki na wydziale psychologii, z powołania pisarz. Wielbicielka Skandynawii i Hiszpanii. Motylek to jej debiut powieściowy. Pracuje już nad kolejnymi częściami cyklu o policjantach z Lipowa.

Wojna i Pokój

Lew Tołstoj

Klasyka rosyjskiej literatury, uważana za rosyjską epopeję narodową. To wielowątkowa opowieść o losach obywateli carskiej Rosji w burzliwych czasach wojen napoleońskich. Tołstoj przedstawił realistyczną panoramę polityczno-społecznych układów w cesarstwie, wnikliwie budując psychologię postaci, przedstawiając ówczesne obyczaje i kulturę. Nic dziwnego, że misternie zbudowany utwór pełen historycznych wydarzeń, działań wojennych, wystawnych przyjęć, a także zwykłego życia często uważany jest za powieść kompletną. To imponujące arcydzieło dało podwaliny współczesnego powieściopisarstwa. Z Wojny i pokoju" inspiracje czerpał Ernest Hemingway. Jej widowiskowy potencjał przez lata wykorzystywali artyści filmowi. Doczekała się wielu ekranizacji, a w 2016 roku BBC na jej podstawie stworzyło bardzo dobrze przyjęty przez widzów miniserial.

Ballada o Żydziaku

Zuzanna Ginczanka

Zuzanna Ginczanka Ballada o Żydziaku W styczniu trzeba było mrugać ciągle raz za razem ciągle raz za razem bo inaczej szron siadał na rzęsach, rudych rzęsach, co ciążyły głazem i nie widać było uliczników, co skradali się skądsiś znienacka, i krzyczeli: Meszygener Motl!, wyrywając mu z rąk kawał placka Gdy się w styczniu długo stało w bramie, mróz kosteczki po jednej przebierał, a w zaułkach soplą ubrodzony podszczypywał, jak jasna cholera; można było stać sobi... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dusiciel

Sonia Nowalińska

Kilka miesięcy po zabójstwie wśród kamiennych kręgów Rockcircle Alice Baltimore otrzymuje zawiadomienie o kolejnej zbrodni. W środku nocy nad stawem grupka licealistów odnajduje zwłoki uduszonej kobiety. Zło skrywa się za rogiem i wypełza na powierzchnię w najmniej oczekiwanym momencie. Ile ofiar zbierze tym razem? Wszystkie kobiety zostają pozbawione życia w podobny sposób, co pozwala wysunąć wniosek, że w Darkwood pojawił się seryjny zabójca. Przeciwnik, z którym mierzy się Baltimore i jej zespół, zdaje się być odpowiednio przygotowany. Jednak czy zbrodnia doskonała istnieje? Alice prowadzi najtrudniejsze śledztwo w karierze, równocześnie stawiając czoła kilku osobistym problemom. Emocjonalny rollercoaster rusza z zawrotną prędkością. Wsiadasz?

Borys i Zajączki

Magdalena Zarębska

Zajączki to siostry Zajączkowskie, Patrycja i Magda, tak pieszczotliwie nazywane przez tatę. A kiedy pewnego dnia zepsuła się kosiarka, niespodziewanie na podwórku Zajączkowskich pojawił się Borys – kuc szetlandzki, którego tata kupił, by już nie trzeba było strzyc trawy. I w ten sposób dziewczynki zyskały nowego przyjaciela, z którym nie będą chciały się rozstać, a on chętnie będzie im towarzyszył na każdym kroku – do szkoły, na zakupy, a nawet na grzyby.  

Gogol w Rzymie. Listy z zagranicy

Pawieł Annienkow

Czytelnik otrzymuje dwa utwory mniej znanego w Polsce rosyjskiego pisarza z XIX wieku Pawła Annienkowa. Wspomnienie "Gogol w Rzymie" powstało w 1857 roku i jest przenikliwym portretem jednego z najważniejszych dla literatury rosyjskiej twórcy. Annienkow znał Nikołaja Gogola od przełomu lat 1831/1832 a w 1841 roku odwiedził go w Rzymie, gdzie spędził z nim kilka tygodni i był świadkiem pracy pisarza nad bodaj najgłośniejszym jego utworem, "Martwymi duszami". Oryginalność i przenikliwość obserwacji Annienkowa poświadcza ten zapis: „Jeśli słuszne jest określenie tego utworu mianem pomnika, jaki pisarz wystawił sam sobie, to nie mniej słuszne będzie stwierdzenie, że dzieło to okazało się grobem, jaki jeszcze za życia zaczął sobie pisarz kopać. <> były celą pokutną, w której Gogol bił się i cierpiał do chwili, aż wynieśli go z niej nieżywego”. "Listy z zagranicy" powstały w latach 1840–1843 i są świadectwem obserwacji i refleksji pisarza z dwuipółletniej podróży. Współczesny Annienkowowi czytelnik otrzymał obraz przemian, jakie zachodziły w tym czasie w krajach Europy Zachodniej, kiedy na gruzach feudalnego porządku powstawały instytucje społeczeństwa kapitalistycznego. Zmiany te w szczególny sposób były widoczne we Francji, gdzie – jak pisze Robert Papieski – „Miejsce bogów zajęli ludzie, miejsce Boga – człowiek”. Annienkow opisuje i komentuje różne fragmenty rzeczywistości – wydarzenia kulturalne, naukowe i polityczne - odwiedzanych krajów: Francji, państw niemieckich, Szwajcarii, Włoch, Belgii i Austrii. Robi to z poczuciem humoru, ironią, umie zainteresować i zaintrygować czytelnika. Obu utworom poświęcony jest esej Roberta Papieskiego (Posłowie), w którym tłumacz przedstawia życie i twórczość Pawła Annienkowa na tle prądów literackich i społecznych Rosji i Europy tego czasu.

Niebezpieczna zabawa

Daniel Zimakoff

Noah i Carl nie mogą grać w gry komputerowe. Muszą iść na dwór i się bawić, mimo że na zewnątrz jest zimno. Ale co mają tam robić? W końcu Carl wpada na pomysł. Bardzo niebezpieczny pomysł. I oczywiście wszystko idzie nie tak jak powinno. W lesie wybucha pożar! Czy chłopcy zdobędą się na odwagę, żeby poprosić o pomoc zgorzkniałego, starego mężczyznę z wielkim, przerażającym psem? Niezwykle ciekawa opowieść, którą łatwo się czyta. Polecana głównie dla chłopców w wieku 7-9 lat.

Otchłań Ganimedesa. Otchłań Ganimedesa 1: Emigrant (#1)

Tomasz Biedrzycki

Czerwiec 2012. Mieszkaniec Ziemi Martin van Hansen opuszcza przeludnioną macierzystą planetę w poszukiwaniu lepszego życia. Jego celem jest Ganimedes, największy księżyc Jowisza, gdzie potężna korporacja zdobyła dla ludzkości podwodne, niedostępne wcześniej obszary. Z pozoru idylliczne miejsce okazuje się źródłem wielu niebezpieczeństw. Holender musi stawić czoła sytuacjom, o których nikt nie mówił, kiedy wyruszał z Ziemi. Czy zdoła ocaleć?

Z siedmioletniej wojny

Józef Ignacy Kraszewski

“Z siedmioletniej wojny” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    Do pruskiego Berlina przybywa osierocony młody Szwajcar – Maks Henryk de Simonis, w stolicy państwa Fryderyka Wielkiego poszukujący możliwości zrobienia kariery. W usilnych staraniach o kontakty z dworem królewskim przypadek styka go z samym monarchą. Wobec dojrzewającego konfliktu z Saksonią zostaje wyprawiony do Drezna, gdzie ma pełnić rolę informatora Prusaków.  

Bramin u kresu żywota

Wincenty Korotyński

Wincenty Korotyński Czem chata bogata, tem rada Bramin u kresu żywota Darmo gasnący promyk łowię Jak w ciemnym lesie znika życie Czyż nie powiecie mi, bogowie, W co mnie po śmierci mej wcielicie? Wprawdziem nie ulżył ludzkiej sosze, Ale szeptałem: ohm! najczulej O wielki Brahmo! Grzecznie proszę, Przemień mnie w konia Kaliguli! Wielbiciel Słońca i Xiężyca Byłem golutki jak i oni: Niechajże z pereł uździenica Na mojej głowie hardo dzwoni, Niechaj z kauczuku mam kalo... Wincenty Korotyński Ur. 15 sierpnia 1831 we wsi Sieliszcze (powiat nowogródzki) Zm. 7 lutego 1891 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Czem chata bogata, tem rada (1857), Tomiło (poemat, 1858), Kilka szczegółów o rodzinie, miejscu urodzenia i młodości Adama Mickiewicza (1860) Poeta, dziennikarz, tłumacz, członek komisji Archeologicznej oraz Komitetu Statystycznego w Wilnie, jeden z redaktorów Słownika Języka Polskiego wydawanego w Wilnie przez Mieczysława Orgelbrandta. Do podjęcia twórczości literackiej zachęcił go Ludwik Kondratowicz (Syrokomla), autor wierszowanej przemowy do debiutanckiego tomu Korotyńskiego Czem chata bogata, tem rada. Później Korotyński odwdzięczył się, redagując 10-tomowe wydanie poezji zebranych Syrokomli. W swojej poezji często sięgał po motywy ludowe oraz zwracał uwagę na postaci biednych i wykluczonych. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Granice niewiary

Jan Woleński

Książka cenionego filozofa i logika jest niezwykłym głosem w dyskusji o możliwości dialogu ludzi niewierzących i wierzących. Autor przedstawia stanowisko agnostyczne wobec religii, odróżnia agnostycyzm od ateizmu, wyjaśnia, że i niewiara także ma swoje granice. Rozważania te mają charakter epistemologiczny - religia jest tu traktowana jako fakt społeczny. Analiza wiary opiera się tu na pokazaniu różnych postaw wobec kwestii istnienia Boga i uzasadnieniu przeświadczeń religijnych.

Cienka granica przyzwoitości

Agnieszka Szygenda

>>„Ładna, dwudziestoczteroletnia blondynka bez nałogów szuka sponsora”. Elwira umieściła to ogłoszenie obok kilkudziesięciu innych o podobnej treści. Czuła się zażenowana, że je napisała, ale równie dobrze mogłaby przecież ogłosić, że „szuka męża”. Czyż związki między ludźmi nie opierają się na pieniądzach? Ileż żon pozwala się poniżać za utrzymanie? Ileż dziewczyn wdzięczy się na dyskotekach do chłopaków za kilka drinków? << Sponsoring staje się coraz powszechniejszym sposobem na życie wśród młodych kobiet. Jakie naprawdę są dziewczyny utrzymywane przez bogatych mężczyzn? Złe, wyrachowane i zachłanne czy zagubione i zmanipulowane? Każda z nich ma inną historię. Opowieść Elwiry jest wyjątkowa. Pokazuje, że tylko ten, kto popełnia błędy, uczy się żyć w zgodzie z sobą samym. Książka opisuje historię młodej dziewczyny, przyjeżdżającej z małej wioski do wielkiego miasta z nadzieją, że uda jej się zacząć nowe życie i zapomnieć o traumie przeszłości. Zachłyśnięta wielkim miastem, samotna i zagubiona staje się łatwą zdobyczą w swojej walce o przetrwanie. Manipulacje, upokorzenie, wyrzekanie się siebie i swojego dziecka to towarzysze jej podróży. Czy starczy jej sił, by zerwać z przeszłością, odzyskać niezależność, wybaczyć sobie i przeżyć prawdziwą miłość? Projekt okładki: Marcin Labus

Oddani istnieniu

Tomasz Jastrun

"Tomasz Jastrun, od pierwszych wierszy poeta dojrzały i świadomy. Jakby urodził się w piśmie... Proste zdania, czyste obrazy, mocne puenty, to się u Jastruna nie zmienia. Zero werbalnej gry, mgławicowości, zacierania śladów. Dostajemy konkret, detal, szczegół, najsilniej działające na wyobraźnię. Krótkie utwory, minimum słów, a w nich cała prawda o ludzkiej egzystencji. Pełnia ludzkiego życia pod pustym niebem: od czułości dla dzieciństwa po zdumienie starością, od oczarowania erotyzmem po koniec miłości, której nawet wtedy należy się trochę ciepła. To chyba jedyny w polskiej współczesnej poezji autor, który tak konsekwentnie zbiera dowody na mijanie czasu. Dla Jastruna przemijanie jest żywiołem nie mniej niszczącym niż ogień czy woda. Paradoksalnie, podlegamy mu w zwolnionym tempie, w końcu jednak znikamy doszczętnie. Poeta mówi o ludzkim losie, starając się chronić czytelnika przed grozą; rzec można - z wielką delikatnością używa słów mocnych, a obrazy zderza, pozostawiając nas w zdumieniu, że tak łatwo stało się tak wiele... W ten sposób tworzy, jakby mimochodem, przekaz tak silny, że aż boli". Anna Janko

Banasiowa

Maria Konopnicka

Lwów topi się w upale południowego słońca. Już niedługo ludzie zaczną szukać schronienia w cieniu drzew łyczakowskiego parku. Na razie jest tu spokojnie i pusto. Ciszę przerywa miarowy stukot kija, na którym opiera się staruszka w białym czepcu. Idzie przygarbiona. Na ramieniu dźwiga duży kosz. Widać, że każdy krok kosztuje ją sporo wysiłku. Kim jest i jaką nosi w sobie historię? Kobieta przystaje przy ławce i zaczyna snuć opowieść...

LUST. Cisza na planie, kamera, seks! opowiadanie erotyczne

B. J. Hermansson

Cisza! Kamera! Sex!" Sytuacja była zupełnie surrealistyczna. Najwidoczniej nie tylko Malin było przyjemnie. Martin jęknął głośno, gdy w nią wchodził. Gwałtownym ruchem wtargnął głęboko. Malin siedziała na nim, by być jeszcze bliżej. Martin chwycił ją mocno tuż nad pośladkami. Jej piersi prezentowały się przed kamerami w pełnej krasie." Malin to wschodząca gwiazda. Dostała rolę w głośnym filmie. U jej boku stanie seksowny aktor Martin. Do odegrania sceny erotycznej potrzeba jednak czegoś więcej. Malin chce zagrać swoja rolę jak najlepiej, ale jednocześnie okazję do uwiedzenia Martina. Cisza! Kamera! Seks!" to opowiadanie erotyczne o chęci odniesienia sukcesu i czerpania jak największej przyjemności z grania na planie.