Dziennik więzienny II. Czyściec

Jeffrey Archer

Poruszający obraz brytyjskiego systemu penitencjarnego, gdzie słowo ,,resocjalizacja" często bywa dalekim od prawdy sloganem! Jak wyglądało życie Archera po opuszczeniu więzienia w londyńskim Belmarsh? Czy znany pisarz przyzwyczaił się do warunków życia za kratami i miał siłę, by kontynuować swoje osobiste zapiski skazańca? Druga część trylogii biograficznej ,,Dziennik więzienny" to relacja autora z 67-dniowego pobytu w więzieniu kategorii C - Wayland na terenie hrabstwa Norfolk, nieopodal Thetford, gdzie czekał on na przeniesienie do więzienia o najmniejszym rygorze. Podobnie jak w dziennikach z ,,Piekła" czyli Belmarsh Archer ukazuje różne aspekty przebywania w zakładzie karnym, zwracając uwagę na to, że przeważnie nie zachodzi tam proces resocjalizacji. Niestety większość kryminalistów to właśnie w więziennych warunkach utrwala złe postępowania oraz planuje dalsze czyny dalekie od moralnych oraz zgodnych z prawem. Jeśli interesują cię realia życia w więziennym odosobnieniu, chcesz wiedzieć, jakie są obowiązki skazańców i na co strażnicy potrafią czasem przymknąć oko, sięgnij po drugi tom dziennika J. Archera.

Rosja i Polska. Wspomnienia Casanovy

Giacomo Casanova

Giacomo (Jacques) Girolamo Casanova, kawaler de Seingalt, wenecki James Bond - literat, podróżnik, dyplomata, duchowny (sic!) i poeta, jest powszechnie kojarzony głównie ze swoimi miłosnymi podbojami. My jednak przygotowaliśmy ten tekst z myślą nie o jego romansach - ponieważ te, o ile dawniej mogły powodować wypieki na twarzach i sprawiać, że pamiętniki te były swoistym owocem zakazanym, nierzadko ukrywanym pod łóżkami i na dnie szuflad - dziś, w zestawieniu z całą gamą literatury erotycznej i jej wszelkich odmian i skrajności, wydają się wręcz subtelne. W tym wyjątkowym tomie słynny awanturnik i dyplomata w niezwykle barwny i zaskakująco trafny sposób przedstawia kulturę dwóch narodów - Rosjan i Polaków. Pikanteria jego opowieści nieco wypłowiała, ale godne uwydatnienia są inne szczegóły - wątki, które pozwalają zrozumieć kulturę Europy XVIII wieku, dzięki wejrzeniu w nią znakomitego obserwatora, człowieka inteligentnego, zaradnego, czujnego. Jeśli spojrzymy na tę postać, przykładając mniejszą uwagę do jej miłosnych podbojów, które oczywiście także nadają jego opowieści kolorytu, a skupimy się na opisach zwyczajów i kultury, zobaczymy dzięki temu wycinkowi jego pamiętników, ciekawy szkic na temat Rosji i Polski, posiadający zarówno walory etnograficzne, historyczne, jak i kulturoznawcze, a szczerość i trafność jego osądu, wierzymy, że wywołają na twarzach wielu Czytelników niemałe zdumienie, zwłaszcza, że w wybranym przez nas tomie Casanova, ów wenecki James Bond, odwiedza Rosję i Polskę, poznając szlachtę, zwyczaje, a nawet monarchów obu tych państw! Życzymy owocnej lektury Wydawnictwo Horyzont Idei

Weselna fucha opowiadanie erotyczne

Annah Viki M.

"Zrobił krok do przodu, w moim kierunku. Krew w moich żyłach buzowała. Nagle moja skóra, całe moje ciało zapragnęły jego dotyku. Nie wiedziałam, kim jest, a resztki świadomości przypomniały mi, że jestem w pracy i powinnam się jak najszybciej ewakuować z tej sytuacji. (...) Mężczyzna stanął nade mną i unieruchomił kolanami zwisającą część moich nóg. Od dołu wyglądał jeszcze potężniej i seksowniej. Zakręciło mi się w głowie z nadmiaru wrażeń. Przestraszyłam się, dotarło do mnie, że jesteśmy sami, a on jest dużo większy ode mnie i może zrobić ze mną, co tylko zechce. A widać było, że chce". Magda, studentka ASP, dorabia pracując jako kelnerka na weselach. Na jednym z nich spotyka mężczyznę, który bardzo jej się podoba, ale który okazuje się zajęty. Kim jest i jak skończy się to spotkanie? Magda nawet nie przypuszcza, że do pokoju, w którym się znajdują, zmierza właśnie jego żona...

Obudź mnie zanim umrę (#1)

Aleksandra Jonasz

Umysł to labirynt bez wyjścia. Co zrobisz, by się z niego uwolnić? Opinią publiczną w Chicago wstrząsa seria bestialskich zbrodni. Zagadkowy rytuał mordercy, który myje, ubiera i perfumuje swoje ofiary, po czym pozostawia je w pozornie przypadkowych miejscach, nie daje spokoju młodej detektyw, Rosalie Evans. Bezsenne noce spędzone na analizowaniu każdej najdrobniejszej poszlaki, poranki w samochodzie z mocną kawą, ściana zapełniona fotografiami ofiar, butelki po antydepresantach i szklanki z wódką oto jej codzienność. Prawdziwy koszmar rozpocznie się jednak wtedy, gdy kobieta zda sobie sprawę, że krwawe wizje w jej umyśle stają się rzeczywistością... Aleksandra Helena Jonasz - urodzona 16 maja 1998 roku w Zamościu. Miłośniczka książek, swoją przygodę z pisaniem rozpoczęła na poważnie w wieku 15 lat. W jej zbiorach literackich znajdują się tomiki poezji, opowiadania, fan-fiction oraz wolna proza. W kręgu jej zainteresowań literackich znajdują się thrillery psychologiczne, horrory, norweskie kryminały oraz opowieści true crime. Jej debiutancka powieść nosi tytuł Obudź mnie zanim umrę i jest pierwszą częścią trylogii kryminalnej, w której poznajemy dwójkę detektywów badających sprawę tajemniczych morderstw w Chicago. Pierwszą książkę napisała w wieku 19 lat, trzy miesiące po zdaniu matury, natchnięta weną i zainspirowana twórczością Samuela Bjrka. Trylogia kryminalna jest początkiem jej kariery literackiej.

Mentalność zwiadowcy. Dlaczego niektórzy ludzie widzą rzeczy jasno, a inni nie

Julia Galef

Do audiobooka jest dołączony plik PDF z materiałami z wydania drukowanego!!! Błyskotliwa książka, która pokazuje, dlaczego mózg nas oszukuje i co możemy zrobić, aby zmienić sposób myślenia W codziennym życiu ludzie widzą to, co chcą widzieć. Innymi słowy, działamy według zasad, które autorka książki nazywa mentalnością żołnierza. Z takich powodów jak plemienność, myślenie życzeniowe, racjonalizacje i tym podobne mechanizmy wykazujemy skłonność do obrony idei, w które najbardziej chcemy wierzyć, a równocześnie odrzucamy te, w które nie wierzymy. Jedn ak jeśli chcemy częściej mieć rację, powinniśmy wyszkolić się w myśleniu zwiadowcy. W odróżnieniu od żołnierza, celem zwiadowcy nie jest obrona przed wrogiem. Zwiadowca ma zbadać teren i wrócić z jak najdokładniejszą mapą. Niezależnie od tego, na co licz y, chce on przede wszystkim poznać prawdę. W swojej książce Julia Galef pokazuje, że zwiadowcy funkcjonują lepiej nie dlatego, że są mądrzejsi czy mają większą wiedzę niż inni, lecz dzięki zbiorowi umiejętności i nawyków myślowych oraz sposobów patrzenia n a świat, których każdy może się nauczyć. Julia Galef jest jedną z najmądrzejszych i najciekawszych myślicielek na świecie. Jeśli przeczytacie tę znakomitą książkę, będziecie jaśniej myśleli i widzieli oraz po prostu staniecie się mądrzejsi. Johann Har i, autor książki Złodzieje. Co okrada nas z uwagi

Szyty na miarę Tom 1

Marta Kuchcińska

Szyty na miarę historia miłości, która miała się nigdy nie przydarzyć. Sophie Berg, singielka pochodząca z Polski. Osierocona zaraz po przeprowadzce na Wyspy Brytyjskie, trafia do rodziny zastępczej, u której odkrywa pasję, jaką jest projektowanie ubrań. Marzy o wielkiej karierze w blasku fleszy, lecz kiedy z biegiem lat osiąga sukces i błyszczy na salonach, dociera do niej, że nie chce być częścią tego sztucznego świata. Pragnie zostać matką, dlatego postanawia zrobić wszystko, żeby mieć dziecko. Sam Hemsworth, przystojny i bogaty biznesmen, mieszkający w malowniczej wiosce w dolinie Cotswolds. Wdowiec i ojciec niesfornych bliźniaków, dorywczo pracujący jako strażak ochotnik. Po stracie ukochanej żony, próbuje wypełnić pustkę przelotnym seksem. Można powiedzieć, że kochanki mijają się w drzwiach jego zabytkowej rezydencji. W skutek tragicznego wydarzenia i uknutej intrygi, drogi Sophie i Sama się łączą, a ich życie wywraca do góry nogami. Ich relacja od początku jest budowana na kłamstwie i obawie, że prawda może wyjść na jaw. Szyty na miarę jest to historia o pasji, przyjaźni, wielkiej miłości i równie wielkiej manipulacji, o bańce mydlanej, która może pęknąć w każdej chwili, rujnując życie głównych bohaterów.

Szopen a Naród

Stanisław Przybyszewski

“Szopen a Naród” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Szopen a Naród” to esej autorstwa Stanisława Przybyszewskiego napisany w setną rocznicę urodzin Fryderyka Szopena. Młodopolski poeta wskazuje na nieocenioną rolę kompozytora w kulturze polskiej, daleko większą niż ta odegrana przez znanych literatów. Autor eseju omawia rolę pianisty w kontekście narodowym, porównuje jego talent z innymi wielkimi twórcami, a także łączy jego postać z własną ogłoszoną wizją sztuki. Szopen był dla Przybyszewskiego jednym z najważniejszych i najbardziej inspirujących twórców.  

Bez atu

Barbara Gordon

Kryminał jednej z najpoczytniejszych autorek czasów PRL. Spokojny ośrodek wczasowy, szum jeziora, przyjemny czerwcowy wiatr i...brutalne morderstwo. Zwyczajna dniówka pani Jadzi, sprzątaczki na polu namiotowym przy jeziorze Kierskim, przeradza się w koszmar, gdy odkrywa zwłoki martwego mężczyzny. Kapitan Stefan Raba i porucznik Jolanta Kostal muszą rozwikłać zagadkę tajemniczej śmierci. Czy zeznania pani Jadzi doprowadzą milicję do zakończenia śledztwa? To nie tylko kryminał milicyjny, to także psychologiczno-społeczna analiza PRL-u. Tutaj milicjanci są nie tylko stróżami prawa, ale i obiektami społecznej fascynacji. Idealna dla fanów Joanny Chmielewskiej i Marka Krajewskiego!

Wampir. Jesteśmy odpowiedzialni za to, co uratowaliśmy opowiadanie erotyczne

Catrina Curant

Wszedł do apartamentu i się zatrzymał. Nie czuł tego zapachu od lat, od dokładnie dwunastu lat. Odłożył torbę na szafkę, ściągnął skórzaną kurtkę i spokojnie ruszył do salonu. Dużo się zmieniło w jego życiu, bardzo dużo. Zrobił czystkę w mieście, rozszerzył swoje wpływy na całe wybrzeże, zlikwidował większość wrogów i się znudził. Zresztą nie pierwszy raz w swoim zbyt długim życiu znudził się i zostawił jedno życie, aby zacząć inne. Walka o władzę i sama władza w końcu zawsze go nudziły. Odchodził wtedy, czasem z dnia na dzień, i rozpoczynał inne życie w nowym miejscu. Teraz, od dwóch lat, żył w Europie, chociaż bardziej wegetował, wędrując wieczorami po coraz to nowszych uliczkach kolejnych miast. Witaj, Katarzyno powiedział, wchodząc do salonu. Siedziała w fotelu z kieliszkiem białego wina. Czytała książkę, którą zostawił na stoliku. Dawno cię nie widziałem. Jej usta smakowały tak, jak sobie wyobrażał, smakowały życiem, pełnią lata, winem. Podniósł ją i nie przestając całować, ruszył w stronę łóżka. Jego palce odnalazły zamek sukienki, odpinał go pomału, delektując się tym, bawiąc. Już dawno pośpiech przestał mieć dla niego znaczenie." Trzy spotkania, trzy momenty w życiu. Mroczny mężczyzna, który nie jest człowiekiem od tak dawna, i kobieta, która budzi w nim zapomniane emocje. Ich spotkania zmieniają się z biegiem czasu, stają się jak wino bardziej wytrawne, pełniejsze w smaku. Gdy spotkał ją pierwszy raz, uratował jej życie. Co się wydarzy, gdy spotkają się ponownie? I czy zakończenie tej historii jest szczęśliwe? Żądza, pożądanie i instynkt drapieżnika... tylko kto nim jest?

Zabierz moją duszę

Susanne Schemper

Kajsa z różnych powodów chce porzucić swoje dotychczasowe życie. Kiedy dziedziczy po babci dom w małym Solinge, postanawia zacząć od nowa. Wkrótce poznaje nauczyciela gimnazjum Henrika i widzi w nim to wszystko, czego jej brakowało. Dochodzi do wniosku, że są sobie przeznaczeni. Na początku Henrikowi bardzo pochlebia zainteresowanie, jakim obdarza go młodsza kobieta. Jego małżeństwo trochę się chwieje, a on po raz pierwszy od dłuższego czasu czuje, że ktoś go zauważa i słucha. Szybko jednak się orientuje, że zainteresowanie Kajsy nie jest zdrowe. Kiedy zaczyna czuć się winny i próbuje się wycofać, uświadamia sobie, że Kajsa nie należy do tych kobiet, które się poddają. Henrik dowiaduje się, dlaczego porzuciła swoją przeszłość, i nagle ogarnia go panika na myśl o tym, co może jej przyjść do głowy. „Zabierz moją duszę” to mroczna, wręcz klaustrofobiczna opowieść o obsesji kobiety na punkcie mężczyzny, jego pogłębiającej się udręce i otaczających go ludziach, którzy mimowolnie zostają wciągnięci w dramat. Podobnie jak „Chlew”, również rozgrywa się w fikcyjnej społeczności szwedzkiej miejscowości Solinge.

Portrety

Iwaszkiewicz Maria, Papieska Agnieszka

Na książkę Marii Iwaszkiewicz pt. "Portrety" składa się sto barwnych gawęd o ludziach, którzy wyraźnie zaznaczyli swoją obecność w życiu autorki oraz odegrali ważną rolę w historii polskiej kultury. Mocno podeszły wiek pani Marii (ponad 90 lat) sprawił, że nie była już w stanie zapisywać swoich wspomnień, mogła je tylko opowiadać. Wysłuchała tych wspomnień, a potem je spisała Agnieszka Papieska, edytorka "Dzienników" Jarosława Iwaszkiewicza, która sprawdziła opowieści Marii Iwaszkiewicz pod względem merytorycznym i nadała im ostateczny kształt stylistyczny oraz kompozycyjny, zatwierdzony przez Marię Iwaszkiewicz. Upływ czasu pokazał, że to był ostatni moment na utrwalenie bezcennych zasobów pamięci Marii Iwaszkiewicz, która zmarła w marcu 2019 roku. Maria Iwaszkiewicz, córka Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów, cieszyła się rzadko spotykaną możliwością poznania wielu wybitnych osób, należących do kręgu przyjaciół i znajomych rodziców. Już jako mała dziewczynka autorka wspomnień miała kontakt z wszystkimi skamandrytami, Karolem Szymanowskim, Witkacym, Czesławem Miłoszem, Jerzym Liebertem – by wymienić tylko niektórych spośród wielu. W późniejszych latach krąg jej przyjaciół poszerzył się nie tylko o ludzi znanych Iwaszkiewiczom, do grona jej bliskich dołączyli ci, których spotkała na własnej drodze życia. Należą do nich zwłaszcza osoby związane z wydawnictwem Czytelnik, gdzie Maria Iwaszkiewicz przez kilkanaście lat była redaktorem. Są to zatem pisarze publikujący w Czytelniku (m.in. Władysław Broniewski, Kazimierz Brandys, Stanisław Dygat, Tadeusz Konwicki, Zofia Nałkowska, Jan Parandowski), luminarze polskiej kultury przesiadujący w legendarnej, założonej przez Marię Iwaszkiewicz kawiarni Czytelnika (w tym Gustaw Holoubek i Andrzej Łapicki), muzycy (Artur Rubinstein, Zygmunt Mycielski, Grzegorz Fitelberg, Witold Lutosławski) oraz zespół pracowników Spółdzielni Wydawniczej Czytelnik, m.in. grafik Jan Młodożeniec oraz Olimpia Grochowska, sportretowana przez Leopolda Tyrmanda w Złym jako Olimpia Szuwar. Jest jednak rzeczą oczywistą, że nawet najwybitniejsze postacie, pozostające się w czyjejś pamięci, nie gwarantują dobrych wspomnień - potrzeba do tego specjalnego daru, polegającego na wyłuskaniu z czyjejś biografii takiego zdarzenia, które najpełniej oświetla ludzkie życie. Takim darem dysponowała Maria Iwaszkiewicz, która jak mało kto potrafiła w krótkich słowach opowiedzieć o człowieku w taki sposób, że przed słuchaczem jawił się cały los bohatera opowieści. Ten dar nie tylko jest ściśle związany z talentem narracyjnym, być może odziedziczonym po ojcu, ma on wiele wspólnego z najlepszymi cechami charakteru samej autorki wspomnień, która niemal zawsze mówiła o ludziach z wyrozumiałością dla ich wad, często z czułością, toteż kiedy nawet kreśli jakieś śmieszne historie, to zabarwia je na ogół ciepłym humorem, który nie ośmiesza człowieka, lecz zjednuje mu sympatię czytelnika. Każda z zapisanych opowieści, nazywana przez Marię Iwaszkiewicz portretem, na papierze liczy zwykle półtorej strony. I o dziwo te półtorej strony starcza za kilkadziesiąt, mamy bowiem przed sobą żywego człowieka w sytuacji, która określa go jak żadna inna. Kto przeczyta historię o filozofie Bolesławie Micińskim uciekającym przed żabą na drzewo, ten już inaczej będzie czytał takie jego eseje, jak Portret Kanta czy Podróże do piekieł: za filozoficznym pochylaniem się nad ludzką słabością będzie widział jakże ludzką słabość filozofa, pozwalającą mu spojrzeć na Kanta z nieoczekiwanej perspektywy.

Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Książęta, kniaziowie, hrabiowie i baronowie - tom I

Jerzy hr. Dunin Borkowski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Z przemowy: Pragnąć zastąpić tak u nas rozpowszechnione Almanachy Gotajskie wydawnictwem polskim, ułożyłem niniejszy Almanach błękitny, który zawiera na sposób ogólnoeuropejski zestawienie członków żyjących utytułowanych rodzin polskich. Chociaż w Polsce tytuły nie miały właściwie urzędowego znaczenia, a nawet używanie ich kilku konstytucjami wprost było zabronione, jednak gdy obecnie większa część wybitniejszych rodzin polskich otrzymała tytuły honorowe, przeto w zestawieniu są one uwzględnione. Za polskich bowiem czasów znaczenie rodziny nie w tytule, ale w ilości senatorów po największej części spoczywało. Dlatego też oznaczam gwiazdkami, a mianowicie jedną, rody które wybitną odgrywały rolę w swojej prowincji czy województwie, dwoma rody ogólnego znaczenia w całej Rzeczypospolitej, czyli magnackie...

Математика. Довідник учня 5-6 класів.

Григорій Возняк

Довідник складено відповідно до чинної програми з математики для 520136 класів загальноосвітніх навчальних закладів. Означення та опис понять, формулювання правил, приклади розв2019язування задач 2014 це тільки короткий перелік необхідної інформації, яку ви знайдете у цьому довіднику. Для учнів 520136 класів, батьків, учителів.

Beniowski. Ocean (#2)

Wacław Sieroszewski

Drugi tom historii Maurycego Beniowskiego, opartej na prawdziwych wydarzeniach. Bohatera dylogii Sieroszewskiego poznajemy w powieści Beniowski". Jest nim żołnierz uczestniczący w Konferedacji Barskiej, który jako rosyjski jeniec trafił na Kamczatkę. Tam stanął na czele grupy zesłańców, którzy przejęli statek wroga i wyruszyli w podróż do Chin. To właśnie rejs przez ocean jest głównym tematem drugiej części opowieści. Pełna niebezpieczeństw podróż wyzwala w jej uczestnikach pierwotne instynkty.

Kinematograf kontrolowany. Cenzura filmowa w kraju socjalistycznym i demokratycznym (PRL i USA). Analiza socjologiczna

Anna Misiak

Ściśle obserwowani i sprawdzani filmowcy w PRL marzyli skrycie o wolności, jaką oferowała ideologia demokracji. Jednak niemal w każdym przypadku moment, gdy reżyser z kraju socjalistycznego zaczynał stawiać pierwsze kroki w USA, prznosił rozczarowania. Choć nie było juz politycznych ideologów, cenzura uzależniona od praw runku także miała ogromą siłę. W tej książce doświadczenia twórców stają się punktem wyjścia do szerszej refleksji socjologiczno-filmoznawczej. Autorka zabiera czytelnika w podróż po historii cenzury filmowej w PRL i USA. Bogato zrelacjonowane fakty sytuują kino w kontejście społecznym i politycznym, gdzie wolność reżysera staje się luksusem i niedoścignionym ideałem. Oprócz twórców, kamer i widowni istnieją jeszcze mechanizmy kontroli, tej prostej i tej zawoalowanej, która nosi wiele imion, a o której współczesny widz powinien wiedzieć, aby w pełni czerpać ze swoich kinowych doświadczeń.

Wieczna wojna

Joe Haldeman

POWIEŚĆ ZDOBYŁA NAGRODY HUGO, NEBULA, LOCUS. Nazwanie Wiecznej wojny najlepszą powieścią wojenną SF byłoby krzywdzącym niedopowiedzeniem. Oprócz błyskotliwego technologicznego i społecznego wizjonerstwa jest ona tak dobrą i przejmującą powieścią wojenną jak żadna z tych, które czytałem. - William Gibson, autor Neuromancera. Znakomita powieść należąca do kanonu literatury SF. Łączy pełen rozmachu obraz przyszłego konfliktu z wizjonerskim i ponadczasowym spojrzeniem na człowieka i zmiany wywołane przez wojnę. Wojna to piekło i William Mandella przekonuje się o tym na własnej skórze, walcząc z Taurańczykami. Towarzyszymy mu przez całą służbę, obserwując jego oczami okrucieństwa, ogrom cierpień i absurdy walk a także przemiany na Ziemi, która w ciągu jego życia na skutek efektów relatywistycznych starzeje się o kilkaset lat. Wieczna wojna to powieść wojenna, ale i pacyfistyczna, w której walka z wrogiem przeradza się w walkę o człowieczeństwo.