Powieść o kłótni Iwana Iwanowicza z Iwanem Nikiforowiczem

Nikołaj Gogol

“Powieść o kłótni Iwana Iwanowicza z Iwanem Nikiforowiczem” to utwór Nikołaja Gogola, rosyjskiego pisarza, poety, dramaturga. Jednego z najbardziej znanych klasyków literatury rosyjskiej.   “Iwan Iwanowicz bardzo lubi, gdy mu co kto podaruje. Bardzo mu się to podoba!  Również bardzo dobrym człowiekiem jest Iwan Nikiforowicz. Jego dom tuż przy domie Iwana Iwanowicza. Świat nie widział lepszych, aniżeli oni, przyjaciół! Anton Prokopowicz Pępopuz, który dotychczas chodzi w cynamonowym surducie z błękitnemi rękawami i w niedzielę jada objad u sędziego, zwykle mawiał: „Iwana Nikiforowicza i Iwana Iwanowicza sam djabeł związał sznureczkiem: gdzie jeden, tam i drugi się wlecze!“” Fragmenty z książki: Nikołaj Gogol. „POWIEŚĆ O KŁÓTNI IWANA IWANOWICZA Z IWANEM NIKIFOROWICZEM”  

Przygody Piotrusia Pana

James Matthew Barrie

“Przygody Piotrusia Pana” to słynna powieść Jamesa Matthew Barrie’go,  szkockiego dramaturga i powieściopisarza.   Głównym bohaterem jest tytułowy Piotruś Pan, psotny chłopiec, który nie chce dorosnąć. Piotruś, znakomity szermierz, spędza swe niekończące się, pełne przygód dzieciństwo na wyspie Nibylandii, przewodząc grupie Zagubionych Chłopców. Głównym antagonistą Piotrusia jest grupa piratów pod dowództwem kapitana Haka.  

Moje życie

Anton Czechow

  “Moje życie” to nowela Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.   “Moje życie” jest to wspaniała nowela Czechowa, opisująca historię młodego szlachcica który zapragnął żyć z pracy własnych rąk.

Ave Patria

Władysław Reymont

„Ave Patria„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   Władysław Reymont poświęcił to opowiadanie wydarzeniom rewolucyjnym, przestrzegając przed ich skutkami, choć prywatnie opowiadał się za walką o niepodległość.  

Malcy

Anton Czechow

  “Malcy” to opowiadanie Antoniego Czechowa, jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy i dramaturgów. Uznawany jest powszechnie za mistrza małych form literackich.   Jest to wspaniałe, zabawne opowiadanie znane również pod tytułem “Bezprawie”.

Satyry

Horacy

Satyry to utwór Horacego, rzymskiego poety, często określany mianem największego łacińskiego liryka i mistrza satyry.   Satyry to zbiór prześmiewczych utworów autorstwa Horacego. W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak O tolerancji, Gaduła czy Rady życiowe.  

Nowele

Rudyard Kipling

“Nowele” to zbiór nowel Rudyarda Kiplinga, angielskiego prozaika i poety, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak: Lispeth, Wykolejony, W jarzmie z niewiernym, Tamten.  

Moralność Pani Dulskiej

Gabriela Zapolska

„Moralność Pani Dulskiej” to najsłynniejsza sztuka autorstwa Gabrieli Zapolskiej, jednej z najwybitniejszych przedstawicielek polskiego naturalizmu. Sztuka Zapolskiej jest tragifarsą. Główna bohaterka – Aniela Dulska – jest postacią obłudną, dwulicową, fałszywą, chciwą, gardzącą ludźmi biednymi, słabymi i wrażliwymi. Wszystko co robi, robi na pokaz. Prezentuje pozorną moralność, żyje jednak w zakłamaniu i obłudzie.

Poor Folk

Fyodor Dostoyevsky

Poor Folk - a novel by Fyodor Dostoyevsky, a Russian novelist, philosopher and short story writer. Many literary critics rate him as one of the greatest psychological novelists in world literature.   Poor Folk is written in the form of letters between the two main characters, Makar Devushkin and Varvara Dobroselova, who are poor third cousins twice removed. The novel showcases the life of poor people, their relationship with rich people, and poverty in general. A deep but odd friendship develops between them until Dobroselova loses her interest in communicating with Devushkin after a rich widower Mr. Bykov proposes to her.  

Old Shatterhand

Karol May

„Old Shatterhand” to powieść przygodowa autorstwa Karola Maya. Akcja powieści rozgrywa się w pustynnej okolicy na Dzikim Zachodzie, pomiędzy obozami plemion indiańskich, w okolicach Yellowstone. Długi Dave i Gruby Jemmie natrafiają na nietypowe ślady na pustyni. Wkrótce badając sprawę śladów poznają pozostałych bohaterów powieści, z którymi przeżywają przeróżne przygody.

Pan Dudkowski i jego folwark

Bolesław Prus

  „Pan Dudkowski i jego folwark” to opowiadanie autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. “Pociąg miał ruszać. Niskie taczki tragarzy biegały z podwójną szybkością, spóźnieni podróżni niespokojnie wypytywali się o miejsca w wagonach, roznosiciele pism kręcili się między przedziałami, dokuczliwi jak komary. Zawiadowca co chwilę podnosił do ust świstawkę, ażeby wydać ostatnie hasło, a zniecierpliwiona lokomotywa parskała kłębami pary.  Pan Dudkowski już miał miejsce w drugiej klasie. Walizkę i torbę położył w siatce, laskę i parasol oparł w kącie, a szal rozesłał na siedzeniu. Potem, zdjąwszy kapelusz, umieścił go obok walizki, a na głowę włożył czarną, jedwabną czapeczkę z miękkim daszkiem. Wydobył ukradkiem lusterko z kieszeni i przekonawszy się, że szpakowata broda i płócienny kitel nadają mu powierzchowność ziemianina z krwi i kości, uśmiechnął się i stanął w oknie.  Na platformie, jego małżonka, Hermancja, prowadziła ożywioną rozmowę z młodzieńcem o bladej twarzy i niebieskich oczach, a kilkunastoletnia córeczka, ziewając, zapytywała guwernantki: kiedy nareszcie ruszy pociąg, gdyż ją bolą nogi od stania?”

Halszka

Józef Ignacy Kraszewski

“Halszka” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.  “Halszka” to dramat w trzech aktach, napisana przez jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy XIX wieku. “Takie Kniaziów kochanie! — O! biada nam biada! Jeśli z niska wyszedłszy podlecim wysoko — Kniaź orzeł nas uniesie, gdzie nie dojrzy oko — Kniaź orzeł tam zostanie — dziewczyna upada — Na cóż mi było kazać kochać ciebie? I na co brać mnie było z spokojnego domu? Znalazłbyś równą sobie na kniaziowskiém niebie, I żył z nią tak szczęśliwy! bez troski, bez sromu! Jam biedna! Nie myśl Kniaziu, że gdym tobie cała, Siebie i duszę swoją i życie oddała — Żem z sukniami, kobiécy wstyd z siebie zrzuciła? — O! nie — i ja się wstydzę! — Gdy twoi dworzanie — Szydzą, wskazując moje kozacze ubranie; — Krew mi się pali w sercu, w ziemię bym się skryła, Lub gdy wieczorną porą, do twojéj komnaty Idę, a oni w kącie zasiadłszy na czaty — Wołają za mną — A dokąd kozacze? — Myślisz że się nie wstydzę, że wówczas nie płaczę?” Fragment

Menażeria ludzka

Gabriela Zapolska

„Menażeria ludzka” to zbiór dwunastu opowiadań autorstwa Gabrieli Zapolskiej, jednej z najwybitniejszych przedstawicielek polskiego naturalizmu. Irytujące osły, ukochane żabusie, wredne małpy — w codziennych rozmowach przewija się czasem cały zwierzyniec. Dwanaście opowiadań łączy wyjątkowy zmysł obserwacji autorki, która w scenkach z życia powszedniego uchwyciła wychodzące z ludzi zwierzęta, te przerażające i te budzące współczucie.

Tajemniczy ogród

Frances Hodgson Burnett

“Tajemniczy ogród“ to powieść Frances Hodgson Burnett, słynnej brytyjskiej powieściopisarki i autorki sztuk teatralnych.   Książka ta uważana jest za najlepszą powieść tej wyjątkowej autorki i zaliczana jest do klasyki literatury dziecięcej.  

Press Cuttings

George Bernard Shaw

“Press Cuttings” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Press Cuttings, is a play by George Bernard Shaw. It is a farcical comedy about the suffragettes' campaign for votes for women in Britain. The play is a departure from Shaw's earlier Ibsenesque dramas on social issues. Shaw's own pro-feminist views are never articulated by characters in the play, but instead it ridicules the arguments of the anti-suffrage campaigners.  

Z życia realisty

Eliza Orzeszkowa

"Z życia realisty" to dzieło jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "Z życia realisty" to dzieło autorstwa Elizy Orzeszkowej ilustrujące dyrektora fabryki, który samodzielnie się bogaci jednocześnie rozwijając przemysł krajowy. Jednak główny bohater przed laty uwiódł i okropnie potraktował robotnicę ze swojej fabryki. Nie czuł on żadnych wyrzutów sumienia, a nawet gratuluje sobie samemu, iż udało mu się uniknąć pułapki, która mogłaby mu stanąć na drodze kariery. Ostatecznie bohater na początku wydający się dobrym i miłym człowiekiem, okazuje się bezdusznym egoistą.