Potrawy z wołowiny

Elżbieta Kiewnarska

Poradnik kulinarny Potrawy z wołowiny autorstwa Elżbiety Kiewnarskiej (publikującej w międzywojennej Polsce pod pseudonimem Pani Elżbieta) to jedna z wielu niezwykle wartościowych książek kucharskich. Poradnik ten zawiera 57 przepisów na smaczne i łatwe do wykonania potrawy z wołowiny. Są to m.in.: sztuki mięsa, pieczenie, befsztyki, kotlety, zrazy, bitki, klopsy, kołduny, sosy do potraw z wołowiny i wiele, wiele innych.

Tatarzy w Sandomierzu

Ferdynand Kuraś

Wierszowana opowieść o zdobyciu Sandomierza przez Tatarów w XIII wieku. Legenda o bohaterskiej Halinie, która oddała życie za miasto.

Kobiety rewolucji francuskiej

Teodor Jeske-Choiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Autor omawia rolę kobiet w zainicjowaniu, a później przebiegu, czy nieraz wręcz kierowaniu biegiem zdarzeń rewolucji francuskiej. Zawartość książki: Znaczenie Kobiety Francuskiej W XVIII Stulecia. Wychowanie Kobiety Francuskiej XVIII Stulecia. Salony Paryskie. Pani De Condorcet. Pani Bailly. Żony Dantona. Lucylla Desmoulins. Pani Roland. Kobiety Z Ludu. Prostytutki. DAMY Z Hal. Rybaczki. Théroigne De Méricourt. Jakobinki. Róża Lacombe. Emancypantki. Olympia De Gouges. Wielbicielki Robespierrea. Boginie Rozumu. Szarlotta Corday Darmont. Reakcja Przeciwrewolacyjna. Kobiety Z Ludu. Pani Tallien. Pani De Staël. Zakończenie.

Kodeks dzikowski

Franciszek Piekosiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Należący do kolekcji Jana hr. Tarnowskiego z Dzikowa dlatego właśnie znany jako Kodeks Dzikowski przedstawia rękopis pergaminowy in 4-to, liczący kart 200. Oprawa nowożytna. Kompatury tekturowe powleczone pąsowym aksamitem, spięte są klamrą. Na wierzchniej kompaturze umieszczony jest za szkłem miniaturowy portret króla Kazimierza W. w srebrnej ażurowej ramce kształtu czworobocznego. W narożnikach tej ramki zamieszczone małe jednogłowe orzełki. Klamra również srebrna, ażurowa, przedstawia w obwódce ośmiobocznej podłużnej na krwawniku owalnym dużego orla jednogłowego, w srebrze starannie rzeźbionego. Brzegi rękopisu złocone; przy oprawie obecnej został rękopis widocznie obrzynany, na skutek czego uszkodzone zostały malowane winiety marginesowe. Rękopis przedstawia jednolitą całość, chociaż dwóch pisarzy z kolei czasu nad nim pracowało. Pierwszy pisarz, który w r. 1501 założył główny zrąb rękopisu; drugi pisarz uzupełnił po roku 1523 ten główny zrąb. Kodeks ten to rękopis zawierający: 1. Rejestr artykułów całego kodeksu; 2. I. Zwód statutów króla Kazimierza W. obejmujący artykułów 163. 3. II. Statut króla Kazimierza Jagiellończyka, wydany w Nowem mieście Korczynie r. 1465, art. 13; 4. III. Artykuły sądowe, art. 39; 5. IV. Statut h-61a Kazimirza Jagiellończyka, wydany w Piotrkowie r. 1457 przeciw drapieżcom dóbr kościelnych; 6. V. Statut króla Kazimierza Jagiellończyka, wydany w Piotrkowie r. 1447, art. 7; 7. VI. Zwód statutów małopolskich króla Kazimierza W. obejmujący art. 98; 8. VII. Statut króla Kazimierza Jagiellończyka, wydany w Opatowcu r. 1474, art. 18; 9. VIII. Statut króla Kazimierza Jagiellończyka postanowiony w Opatowcu a wydany w Nowem Mieście Korczynie r. 1474 przeciw drapieżcom dóbr kościelnych; 10. Rota przysięgi woźnych. 11. Sposób składania przysięgi przez żydów przeciw chrześcijankom; 12. Artykuł statutu nieszawskiego króla Kazimierza Jagiellończyka z r. 1454; 13. IX. Przywilej króla Kazimierza Jagiellończyka, wydany w Piotrkowie r. 1458 w przedmiocie zatwierdzenia statutu króla Władysława Jagiełły, wydanego w Krakowie r. 1433 przeciw wyklętym; 14. X. Statut króla Kazimierza Jagiellończyka wydany w Nieszawie r. 1454, art. 31; 15. XI. Suma statutów małopolskich króla Kazimierza W. art. 65; 16. XII. Uchwały zjazdu piotrkowskiego z r. 1444, art. 14; 17. XIII. Uchwała zjazdu sieradzkiego z r. 1445. 18. Postanowienie zjazdu piotrkowskiego z r. 1445. 19. XIV. Artykuł statutu piotrkowskiego króla Zygmunta I. c. r. 1523 w przedmiocie rozgraniczenia dóbr królewskich od dóbr szlacheckich i duchownych. 20. XV. Statut warcki króla Władysława Jagiełły z r. 1423, art. 27. 21. XVI. Statut króla Władysława Jagiełły z r. 1423 w odmiennym układzie, art. 31. 22. XVII. Suma statutów małopolskich króla Kazi mirza W. art. 42. 23. XVIII. Statut króla Władysława Jagiełły wydany w Krakowie r. 1433, art. 23. 24. XIX. Statut króla Jana Olbrachta wydany w Piotrkowie r. 1493, art. 25. 25. XX. Statuty wielkopolskie króla Kazimierza W. art. 35. 26. XXI. Statut króla Jana Olbrachta, wydany w Piotrkowie r. 1501, art. 22. 27. XXII. Zwyczaje ziemi krakowskiej, art. 40

Pieśń ostatniego minstrela

Walter Scott

Pieśń ostatniego minstrela: opowieść o zakazanej miłości i waśniach klanowych Zanurz się w XVI-wiecznej Szkocji za sprawą narracji poetyckiej Waltera Scotta w "Pieśni ostatniego minstrela", wydanej w 1805 roku. Ta epicka opowieść, podzielona na sześć pieśni, wyróżnia się niezwykłą konstrukcją. Akcja rozgrywa się w połowie XVI wieku, a historia jest przedstawiana jako pieśń śpiewana przez starzejącego się minstrela pod koniec XVII wieku. Minstrel, szukając schronienia w zamku Newark, opowiada gospodyni, księżnej Buccleuch, oraz jej damom historię o dawnej waśni granicznej. W centrum opowieści znajduje się Lady Margaret Scott z Buccleuch, znana jako "Kwiat Teviot", zakochana w baronie Henry'm z Cranstoun. Niestety, między ich rodami - Scottów i Kerów - tli się odwieczna nienawiść. Konflikt ten pogłębia morderstwo ojca Lady Margaret, Sir Waltera Scotta z Buccleuch, dokonane przez klan Kerów. Wdowa po Sir Walterze, matka Lady Margaret, kierowana żalem i nienawiścią do Kerów, stanowczo sprzeciwia się związkowi córki z Henry'm. Jednak odwaga Henry'ego, który ratuje młodego syna wdowy z niewoli, zmienia jej nastawienie i prowadzi do upragnionego pojednania, a tragiczna waśń kończy się triumfem miłości. "Pieśń ostatniego minstrela" to nie tylko wciągająca historia o miłości, honorze i odwadze, ale również niezwykłe dzieło literackie, które przenosi czytelnika w realia historycznej Szkocji i ukazuje tło konfliktu klanowego. Poemat zachwyca bogatym językiem, plastycznymi opisami i barwnymi postaciami, a całość okraszona jest nutą melancholii i refleksji nad przemijaniem.

Wśród sępów. Powieści z Dzikiego Zachodu

Karol May

Zapraszamy na niezwykłą podróż po Dzikim Zachodzie, zawartą w jednym obszernym tomie autorstwa Karola Maya. Znajdziesz tu sześć pasjonujących powieści, w tym "Old Shatterhand," "Sępy Skalne," "Skarb w Srebrnym Jeziorze," "Król Naftowy," "Czarny Mustang," i "Sapho and Carpio." To opowieści o nieustraszonych bohaterach i bezlitosnych poszukiwaczach skarbów, którzy ścigają się po malowniczych Górach Skalistych i bezludnych pustkowiach. Poznaj życie Dzikiego Zachodu, towarzysząc Old Shatterhandowi i innym odważnym postaciom, w ich niezwykłych przygodach. Poznaj legendarnego wodza Indian, Winnetou, i przekonaj się ponownie, jak potężna może być prawdziwa przyjaźń w obliczu największych wyzwań.

Głos Pana kruszącego cedry libańskie, czyli rekolekcje dla osób, które się nawracają

Marcin Rubczyński

Zbiór nauk rekolekcyjnych dla osób zakonnych, jak też i świeckich, które się nawracają, zrywając z grzechem. Do nich to Pan Bóg kieruje te oto słowa: Dziecko moje! Łaski, które codziennie odbierasz ode mnie, są dwojakiego rodzaju, jedne wewnętrzne, drugie zewnętrzne. Wewnętrzne są to oświecenia rozumu i pobudki woli, prowadzące do dobrego lub od złego odciągające. Ileż to razy odbierasz je ode mnie w samych nawet upadkach twoich! Ale zauważ wielką złość twoją! Ileż to razy, zaślepiony niepowściągniętą żądzą, sprzeciwiłeś się tym łagodnym i słodkim moim poruszeniom! Gdy, niegodziwie zatykając uszy serca twego na mój głos, sprzeciwiałeś się moim natchnieniom, Ja jako kochający cię Ojciec twój nie oddalałem się jeszcze od ciebie, ale, pragnąc twego dobra, nowe dawałem ci pobudki. Patrz, jak wielka jest dobroć moja! Dziękuj za nią, a żałuj za twoją złość i popraw się z niej! Łaski zaś zewnętrzne są to te, które wziąłeś ode mnie na pożytek innych, jako to: nauka i większa wiedza różnych rzeczy, zdolności, roztropność itd. Te łaski na to dałem ci, abyś mnie doskonalej chwalił i służył, a bliźniemu twemu dopomagał. Czy tak czyniłeś? Przypomnij sobie, ile to razy podobnych łask używałeś dla własnej chluby, dla niegodziwego zysku! Przypomnij sobie twoją pychę, którą nadęty, więcej o sobie rozumiałeś, aniżeli o równych, a podobno i godniejszych od ciebie!

Raskoł i sekty w prawosławnej Rosji

Karol Dębiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Ponieważ sekciarstwo stanowi jeden z przejawów życia religijnego w Rosji, dlatego sądzimy, że nie będzie od rzeczy podać choćby krótkie wiadomości o tak mało znanych u nas rosyjskich sektach i ruchach religijnych. W książce opisano: 1. Sekty rosyjskie do czasu Raskołu, są to: Adrian, Lasjiusz, Dymitr, Marcin, Strygolnicy, Żydowini, Subbotnicy i Bracia dnia niedzielnego, Kosoj, 2. Raskoł: Określenie Raskołu, jego charakter, przyczyny dalsze i bliższe jego powstania. Jego powstanie i rozwój aż do dnia ostatecznego wydzielenia się z Cerkwi w 1667 r., Usiłowania Raskolników utrzymania jedności z Cerwkią. Rozruchy. Steńko Razin. Rokosz sołowieckich mnichów. Śmierć Awwakuma. Bunt Strzelców. Sobór z 1682 r. Ukaz z 1685 r. Ukaz z 1716 r. Późniejszy stosunek rządu do Raskolników. Rozpadnięcie się na popowców i bezpopowców. Popowcy Określenie. Początek. Gminy: Wiatska, Starodubowska i Rogożska. Jednowiercy. Hierarchia Białokrynicka. Okrużniki i Protiwookrużniki. Ogólna charakterystyka Bezpopowców. Pomorcy albo Daniłowcy. Powstanie sekty. Ignacy Solowieckij. Andrzej Denisow i jego działalność. Monaster Wygorecki. Nazwa Daniłowcy. Stosunki do rządu. Jeromonach Neofit i 106 punktów. Modlitwa za panującego. Upadek powagi Daniłowców. Nauka Daniłowców. Fiedosiejewcy Powstanie sekty, Fieodosij. Oderwanie się od Pomorców. Eustachy zakłada kolonię w Rapinie. Rozproszenie się sekciarzy. Eliasz Kowylin i Cmentarz Preobrażeński. Zakłady i monastyry Kowylina. Moralność zakładów. Wzrost sekty. Zebrania przedstawicieli sekty. Stosunek do rządu. Śmierc Kowylina. Sekta zaczyna upadać. Testament Ojców. Stan moralny Fiedosiejewców. Nauka. Bezżeństwo. Staro i nowożony. Arystowcy. Aleksiejew. Moninskaja Czasownia. Filipowcy albo Staropomorcy Początek sekty. Nazwa. Stosunek do innych sekt i do rządu. Niektóre drobniejsze bezpopowskie sekty: Pastucha, Adamanta, Dusicieli, Kapitonowców, Podrieszetnikowców, Wędrowców-Tułaczy-Zbiegów, Poszukujących Chrystusa, Babki, Jarzębinowców, Dziurników, Środziarzy, Melchizedeków, Akulinowców, Stefanowców, Razzini, Messalianów, Potiemkinowców, Nietowców-Spacowców, Nietowców Otriecanców, Niemolaków, Łuczynkowców, Lubuszkinów. 3. Sekty racjonalistyczne: Duchoborcy, czyli Duchowni Chrześcijanie Rodowód sekty. Nazwy pierwotne. Czas powstania. Siluan Kolesnikow. Itarion Pobirochin. Sawelij Kapustin. Wędrówka na Mołoczne wody. Nowe kolonbie i ich stan. Dom sierocy. Państwo Duchoborców. Następcy Kapustina: Kałmykow Wasilij i Iłarion. Przesiedlenie sekciarzy na Zakaukazie. Łukerja. Wergin. Rozpadnięcie się sekty. Nauka. Nabożeństwa. 2. Mołokoanie albo Prawdziwi Duchowi Chrześcijanie. Nazwa. Początek sekty i jej rozpowszechnienie się za życia Ukleina. Następcy Ukleina: I. Kryłow, M. Bogdanow i N. Iwanow. Pieśń zwycięska wiary chrześcijańskiej Schillinga. Pseudo chrystusowie i ich cuda. Nauka. Nabożeństwa. Rozdrabnianie się Mołokanów. Subbotnicy dawniej sekta Żydowinów. Subbotnicy talmudyści. Subbotnicy Karaimowie. Presniki. Sekta Obszczych. Pryguny albo Sopuny, Wiedlency, Sjoncy, Napoleonici, Tambowski i Władmimirski tołk. Doński tołk, albo Chrześcijanie Ewangeliczni. Rozdrabnianie się Sztundy. Młodosztundyści, Adwentyści, Malewańcy. Paszkowcy początek sekty. Redstock. Wasilij Paszkow. Obszczestwo poobszczerenija duchowno-nrawstwiennaho cztionia - nauka i nabożeństwa. Tołstojowcy: Nauka Tołstoja. Powstanie sekty i jej dalsze dzieje. Desnoje Bractwo albo Wieść Sijońska. 4. Sekty mistyczne Chłysty albo Ludzie Boży. Rodowód sekt mistycznych w Rosji, a w szczególności sekty chłystów. Nazwa. Początek sekty. Daniło Filipowicz. Dwanaście przykazań. Iwan Susłow. Prokopiusz Łupkin. Andrzej Pietrow. Awwakum Kopyłow. Sawickij. Radajew. Nauka chłystów. Moralność. Radienija. Urządzenie sekty. Prześladowanie. Rozpowszechnie się sekty. Przyczyny tego. Nowochłystowstwo. Szałopuci. Drobniejsze sekty chłystowskie. Mormoni i Metodyści. Tieleszy. Joanici. Bratcy. Skopcy Powstanie sekty. Konrad Soliwanow. Aleksander Szyłow i Emilian Retiwyj. Seliwanow na wygnaniu. Seliwanow Piotrem III. Seliwanow i Aleksander I. Projekt Jeleńskiego. Śmierć Seliwanowa. Kary na Skopców. Rozpowszechnianie się sekty. Nauka sekty. Obrzęd wybielania. Następstwa nauki skopcowej. Sposób na życie Skopców. Nowoskopcy. Drobne sekty o charakterze nieokreślonym.

Sprawa kryminalna

Józef Ignacy Kraszewski

Jak najstarszych ludzi pamięć sięgała, nigdy jeszcze nic podobnego nie trafiło się na kilkadziesiąt mil wokoło. Bywały historie straszne, dziwne, jakich by się nikt spodziewać nie mógł wśród dworów spokojnych obywateli – kilka panien nader przyzwoitych i dobrze urodzonych dały się wykraść, ale natychmiast błogosławieństwo kościelne wybryk ten rozgrzeszyło; kłócili się ze sobą bracia aż do porywania na siebie i odgróżek, ale sąd polubowny zaraz zgodę ułatwił; sędzia poróżnił się raz z żoną tak, że od niego do klasztoru brygidek uszła – ano na drugi dzień przebłagał, powróciła, i żyli jak najzgodniej. W Zaborowie pokazywał się duch i łomotało na strychu, a po kilku pobożnych ofertach zupełnie straszyć przestało…

Na dnie życia

Waleria Marrené-Morzkowska

Zbiór nowel autorstwa Waleriii Marrené primo voto Morzkowskiej, de domo Mallet de Grandville-Malletski (1832-1903) polskej pisarki, publicystki i krytyczki literackiej okresu pozytywizmu. Zbiór zawiera następujące utwory: Czarna Maryś, Dziki Tomek, Odnowione rany, Nie miała szczęścia, Mięśnie i nerwy, W wieczór zimowy, Z wędrówek po mieście, Stasiek, Mój przyjaciel Jacenty, Ostatnia fala.

O modlitwie Pańskiej

Św. Cyprian z Kartaginy

Św. Cyprian, biskup Kartaginy przygotował niniejszy zbiór rad jak należy się modlić, czym jest modlitwa, a w szczególności modlitwa Pańska, jakie pożytki z niej płyną dla naszych dusz, z przede wszystkim jak przysparza chwały Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu. Wreszcie, że nasza modlitwa ma być powszechna i wspólna, co ujmuje w takie słowa: Tu przede wszystkim zauważyć należy, że nasz Mistrz pokoju i jedności, nie chciał aby modlitwa nasza do jednostek była ograniczoną albo zgoła osobistą, tak iżbyśmy się wyłącznie za siebie samych modlili. Nie każe nam bowiem mówić: Ojcze mój któryś jest w niebiesiech ani chleba mojego daj nam dzisiaj, ani też dla siebie tylko prosić o darowanie win lub o zachowanie od pokus i od złego, ale żąda, aby modlitwa nasza powszechną i wspólną była tj. abyśmy się za wszystkich modlili, jak wszyscy jedno jesteśmy. Innymi słowy, ten Bóg pokoju i nauczyciel zgody tak pragnie, aby każdy pojedynczy człowiek za wszystkich innych się modlił, jak On sam, który jest jeden, wszystkich nas w sobie nosił.

Freja z Siedmiu Wysp. Opowieść o płytkich wodach

Joseph Conrad

"Freja z Siedmiu Wysp" to fascynująca nowela autorstwa Josepha Conrada, cenionego pisarza o polskich korzeniach. Akcja rozgrywa się na jednej z malowniczych wysp w Holenderskich Indiach Wschodnich, gdzie duński kupiec Nielsen mieszka z córką Freją. O jej serce rywalizują dwaj mężczyźni: odważny angielski kapitan brygu, Jasper Allen, oraz holenderski oficer marynarki wojennej, Heemskirk. Freja podejmuje decyzję o ucieczce z Jasperem, ale dalszy ciąg ich losów przyniesie liczne niespodzianki. Przekonaj się, jakie intrygi i przygody czekają na bohaterów, sięgając po tę pełną napięcia i emocji opowieść.

Myśli św. Jana Chryzostoma

Św. Jan Chryzostom

Dokonywanie wyboru Myśli świętego Jana Chryzostoma jest zadaniem niełatwym choćby z tego względu, że chciałoby się w tym wyborze uwzględnić przynajmniej wszystkie główne jego dzieła. To zaś jest niemal niepodobieństwem, gdyż dzieł tych jest wprost zdumiewająca obfitość. Morzem bezbrzeżnym nazwał jego literacką spuściznę jeden z najświetniejszych znawców literatury greckiej. Dość wspomnieć, że w słynnej Patrologii greckiej Mignea (na której tekście opieraliśmy wybór niniejszy) obejmuje ona osiemnaście grubych tomów, z których każdy liczy z górą półtora tysiąca stronic... Podziw dla tej imponującej pod każdym względem twórczości piśmienniczej wzrośnie jeszcze bardziej, gdy dowiemy się, że autor ten wziął się do pióra stosunkowo dość późno, licząc lat 27, i że następne lata jego ziemskiego pobytu, aż do chwili, gdy w sześćdziesiątym roku życia dokonał dni swoich, zapełnione były czynną pracą kapłańską, duszpasterską, administracyjną, modlitwą i ascezą, a wreszcie udziałem w sprawach politycznych, połączonym z wieloma trudami, przeciwnościami i niebezpieczeństwami. Dodajmy do tego, że Jan Chryzostom był pod względem fizycznym nader słabowity i że kilkakrotnie poważnie zapadał na zdrowiu. Wszystko to da nam pojęcie o sile geniuszu tego człowieka, na którą się składała: siła rozumu i myśli, siła wielkiego artyzmu a nade wszystko siła nieugiętego charakteru i woli.

Związek tajemnicy Niepokalanego Poczęcia z niepokalanością życia Chrystusowego i naszego

Ks. Zygmunt Golian

Niepokalane Poczęcie Matki Pana naszego Jezusa Chrystusa, czcząc dzisiaj z całym Kościołem katolickim słusznie uczynim, gdy rozważając tę najpierwszą w czasie tajemnicę, od której rozpoczyna się szereg wszystkich tajemnic naszego odkupienia, weźmiemy to na pilną i głęboką uwagę, jakie owa tajemnica w odniesieniu do niepokalaności życia Chrystusowego przedstawia nauki.

Mistrz Wincenty Kadłubek. Sentencje

Artur Lis

Ze wstępu: Ostatnie 50-lecie obfitowało w liczne konferencje naukowe, których tematem były rozważania wokół pierwszego polskiego uczonego, patrona diecezji sandomierskiej, kronikarza, biskupa, cystersa – błogosławionego Wincentego Kadłubka (ok. 1150-1223). Wspomnieć należy o sympozjum pt. „Mistrz Wincenty Kadłubek – pierwszy uczony polski – w 750-lecie śmierci”, zorganizowanym w dniach 23 i 24 listopada 1973 roku w Poznaniu staraniem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Polskiego Towarzystwa Historycznego, którego materiały opublikowano w 20. numerze „Studiów Źródłoznawczych”. W pierwszym artykule pt. „Mistrz Wincenty – autor i utwór” Gerald Labuda poddał krótkiej charakterystyce dotychczasową historiografię. Mediewista wymienił poszczególne wydania „Kroniki polskiej” i jej badaczy począwszy od Adama Naruszewicza. Kolejny referat pt. „Ośrodki i peryferie kultury umysłowej w Europie XII wieku” przygotował Aleksander Gieysztor. Podkreślił on, iż pierwsze uniwersytety zostały zorganizowane już wieku XII. Charakteryzując przodujące ośrodki kultury umysłowej w Europie, badacz ten wymienił m.in. we Francji Chartres i Paryż, w Italii Bolonię i Salerno, a ponadto Oxford, Cambridge i Salamankę.

Chrystianizm i materializm

Bp Michał Nowodworski

Wszystkie wrogie chrystianizmowi doktryny: idealne, realne i realno-idealne, ustąpiły ostatecznie przed materializmem. Materializm stał się za dni naszych potęgą wielką, i ufny w tę swoją potęgę, do otwartego już wystąpił z chrystianizmem boju, do walki na śmierć lub życie. Widział jednak, że walki tej zwycięsko prowadzić nie zdoła w sferze prawdziwej nauki i ścisłej myśli, przeto wydrwił wszelką naukę, której skrzywić nie mógł do swojej służby, ścisłość logiczną rozumowania wyśmiał jako scholastyczną staroświecczyznę, odezwał się do niskich chuci człowieczych, i przywłaszczywszy sobie prawo dalszego prowadzenia ludzkości po drodze postępu, wypowiedział chrystianizmowi w imię światła, nauki, rozumu, swobody i powszechnego szczęścia, nieubłagany bój na polu życia społecznego. I wmówił w swoich wiernych, że wszystko, czym się szczyci cywilizacja nowożytna, jego jest dziełem, że chrystianizm przeszkadza ziemskiemu szczęściu człowieka, stawiając mu marę pozaziemskiego żywota, że Kościół, jako tamujące dalszy pochód ludzkości rumowisko przeszłości, powinien być z drogi uprzątnięty i precz odrzucony. Sofiści tak skrzętnie około swego chodzili dzieła, tylu tajnych i jawnych, świadomych rzeczy i nieświadomych jej mieli popleczników, że obóz antychrystusowy wzmagał się ustawicznie. Całą wiedzę o stworzeniu, jaką zdobyły długie wieki pracy naukowej, obrócono przeciwko Stwórcy.