Bezwstydnie krótkie

“Bezwstydnie krótkie” to utwór Janusza Korczaka, polsko-żydowskiego lekarza, pedagoga, pisarza i publicysty, który był prekursorem działań na rzecz praw dziecka.   Zbiór mikrodialogów opublikowany przez Korczaka w 1926 roku. To osobliwe dzieło o charakterze satyrycznym zawiera fragmenty rozmów, jakie mogli prowadzić Polacy w połowie lat dwudziestych XX wieku.  

Spotkanie

Władysław Reymont

„Spotkanie„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “ Na środku pokoju, grupa młodych mężczyzn, obywatelskich latorośli, rozmawiała coś żywo, a zajmująco, bo co chwila wybuchali dyskretnym śmiechem, zatykając sobie usta.  — Buzie w ciup, chłopaczki, bo dziekan spogląda na nas, może przyjdzie — szepnął z nich jeden.  Dziekan, niski, gruby ksiądz przystąpił do nich. Witali go z szacunkiem.  — Na co czekamy, księże dziekanie?  — Na siostrę nieboszczki.  — Straszny wypadek... Taka młoda kobieta i zdrowa zupełnie.  — Zupełnie. Przez omyłkę wypiła kwasu saletrzanego, zamiast lekarstwa od kaszlu.  — Zażyła lekarstwa od życia — szepnął na uboczu stojący, wysoki, blady brunet.”   Fragment  

Nad morzem

Stanisław Przybyszewski

“Nad morzem” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “Nad morzem” to utwór Stanisława Przybyszewskiego składający się z modlitwy oraz trzech wspaniałych rapsodów. Obok samej twórczości rozgłos Przybyszewskiemu przynosiła także atmosfera, jaką wokół siebie wytwarzał. Był uważany za legendarną postać europejskiej bohemy, przez Strindberga nazywany był „genialnym Polakiem”. Przybyszewskiego uważa się za prekursora współczesnego satanizmu intelektualnego.  

Dzieło

Emil Zola

„Dzieło” to powieść z cyklu „Rougon-Macquartowie” znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku.  „Dzieło” opowiada o losach malarza Klaudiusza Lantiera i paryskim świecie sztuki. Główny bohater ponosi porażki, ponieważ w odróżnieniu od promowanych przez państwo akademików głosi konieczność malowania prawdziwych przedmiotów i ludzi. Jeden z obrazów Klaudiusza budzi skandal i od tamtej pory jego życia zbacza na coraz to gorsze tory.

Wokół Księżyca

Juliusz Verne

“Wokół Księżyca” to powieść Juliusza Verne’a,  uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Jest to druga część małej trylogii Verne’a składającej się z następujących powieści  “Z Ziemi na Księżyc”, “Wokół Księżyca”, “Bez przewrotu”. Pan Barbicane – prezes Klubu Puszkarzy, zawzięty przeciwnik i rywal Barbicane'a – kapitan Nicoll oraz francuski ekscentryk Michał Ardan decydują się polecieć na Księżyc. Pojazd z pasażerami wystrzelony z Ziemi nie dociera tam jednak wskutek odchylenia od celu. Ostatecznie pojazd okrąża Księżyc, co autorowi stwarza okazję do przedstawienia ówczesnej wiedzy na jego temat.  

Dziesięć godzin polowania

Juliusz Verne

“Dziesięć godzin polowania” to nowela Juliusza Verne’a,  uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   “Znajdują się ludzie, którzy nie lubią polowania i po części może mają słuszność.  Czyliżby dlatego, że każdy szlachetny pan czuje wstręt do zabijania zwierzyny, jaką mu później podadzą na stół?  A być może dlatego, że zwykle panowie myśliwi opowiadają dowolnie ubarwione własną fantazją epizody polowania, często o wiele przenoszące istotną prawdę.  Mnie samemu nie bardzo się to podoba.  Otóż przed dwudziestu laty ja sam popadłem w ten błąd i polowałem! Tak jest polowałem! Za to też postanowiłem się ukarać i opowiedzieć wam moje przypadki na wyprawie łowieckiej.  Gdybyż przynajmniej to szczere i proste opowiadanie mogło wywołać wstręt w moich bliźnich do przebiegania pól w towarzystwie psa, z torbą przez plecy, z ładownicą u pasa i z fuzją na ramieniu, ale jednak wątpię. Mimo to zaczynam moją opowieść.”   Fragmenty z książki: Juliusz Verne. „DZIESIĘĆ GODZIN POLOWANIA”  

The Efficiency Expert

Edgar Rice Burroughs

“The Efficiency Expert“ is a novel by Edgar Rice Burroughs, an American fiction writer, who created such great characters as Tarzan and John Carter of Mars.   One of a small number of Burroughs' novels set in contemporary America as opposed to a fantasy universe, The Efficiency Expert follows the adventures of Jimmy Torrance as he attempts to make a career for himself in 1921 Chicago. The book is remarkable for the criminal livelihoods of the hero's friends. It was also admitted to be a fictionalization of Burroughs' own difficulties in finding a job prior to becoming a best-selling writer.   

Podróż do Bieguna Północnego

Juliusz Verne

“Podróż do Bieguna Północnego” to powieść Juliusza Verne’a,  uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Powieść opisuje przygody brytyjskiej ekspedycji dowodzonej przez kapitana Johna Hatterasa, której celem jest zdobycie bieguna północnego. Hatteras jest przekonany, że morze wokół bieguna jest wolne od lodów, a jego obsesją jest, aby tam dotrzeć za wszelką cenę. Bunt załogi prowadzi do zniszczenia ich statku, ale Hatteras wraz z kilkoma wiernymi mu ludźmi z załogi kontynuuje wyprawę.  

Legenda

Władysław Reymont

„Legenda„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „Maciej był mocno zgniewany; klął, potykając się o kamienie i głębokie wyboje. Tak go już ponosiło od paru dni, że, nie mogąc wytrzymać w samotności, wybrał się pomiędzy ludzi. Gryzła go bowiem dokuczliwie strata pięciu owiec, które, niewiadomo gdzie, były się zapodziały. Wilcy ich przecież nie porwali, piesekby coś o tem powiedział, więc nic drugiego, tylko jakiś zły człowiek porwał. A jak? Z pola czy z zagrody? I kiedy?  „To jakaś nieczysta sprawa!”  Splunął od uroku za siebie i biegł coraz prędzej, aż trącone nogami kamienie spadały za nim w podskokach.”   Fragment książki „Legenda”  

Ofiary

Ajschylos

Ofiary to utwór Ajschylosa, jednego z najwybitniejszych, obok Sofoklesa i Eurypidesa, tragików ateńskich. Powszechnie uważany za rzeczywistego twórcę tragedii greckiej.   Ofiary, znane również pod nazwą Ofiarnice, to druga część Oresteji, czyli trylogii starogreckich tragedii autorstwa Ajschylosa. Orestes, syn Agamemnona, powraca do Argos z zamiarem zemszczenia się na Klitajmestrze, za zabójstwo jego ojca. Rozkaz taki dostał od Apolla.   

Walka życia

Karol Dickens

“Walka życia” to nowela Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “ Briten, posępnie przysłuchujący się przemowom współbiesiadników, nagle przychylił się do ostatniego sądu i z piersi jego wyrwał się jakiś głuchy, niepojęty dźwięk, który miał wyobrażać śmiech. Ale ponieważ twarz jego pozostała nieruchomą jak dotychczas, nikt z obecnych nie podejrzywał, że to on dźwięk ów wydał, choć niektórzy zwrócili się w jego stronę. Jedna Klemensi Niukom domyśliła się tego, i wyrwała go z zadumy, trącając go w bok jednym ze swych ulubionych łokci.  — Czemuż ty się tak śmiejesz? — zapytała upominającym szeptem.  — Nie z ciebie — była odpowiedź.  — No, a z czego?  — Z ludzkości wogóle — wyraził Briten. — Oto z czego.”   Fragment.  

Dusze w Niewoli

Bolesław Prus

  „Dusze w niewoli” to pierwsza powieść autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. Jest to debiut powieściowy Bolesława Prusa. Opowiada historię młodego malarza Ludwika Lachowicza, utrzymującego młodszą siostrę Zosię i ojca alkoholika. Potrzebne pieniądze pożycza od swego przyjaciela Sielskiego, z którym popada w konflikt. Sytuację komplikuje fakt, że Zosia i Sielski wyraźnie mają się ku sobie...

Bóg wie kto

Eliza Orzeszkowa

"Bóg wie kto" to dzieło jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". "...A teraz, opowiem z dziejów wiosny owej historyjkę śmieszną. Jakto, - dziwisz się, - pośród tragedyi takiej - śmiech? O, moja droga, życie jest zlepem gliny i marmuru, uplotem sznurów pereł i sznurów korali. Perłowe gamy śmiechu nad koralową strugą krwi, cień nocy na jutrzni porannej, cień grzechu na szacie anioła, na złotogłowiu łzy, - skaczący i ubielony klown w ponurej celi smutku. Wszystko bywa i bywa razem, w jednym momencie czasu, - w jednem sercu ludzkiem. Pewien pisarz słynny, ilekroć kreślił słowo: życie, tylekroć obok umieszczał w nawiasie inne: galimatias. Galimatias taki, że niech już w niem samo tylko oko Boże rozróżnia glinę od marmuru, rdzę, która plami płatek białej róży, od spalonego w żarach słonecznych jej serca, śmiechem dzwoniące perły - od sznurów korali, ciekących kroplami krwi... I to zważ jeszcze, że im serce głębsze, im klawiatura jego szersza i cieńsze, zwinniejsze palce, które klawiszami poruszają, tem częstszemi być w niem muszą spotkania chmur z błękitem, wybielonych klownów z czarnemi smutkami, rdzy z białością, łez ze śmiechem..." Fragment

You Never Can Tell

George Bernard Shaw

“You Never Can Tell” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   The play is set in a seaside town and tells the story of Mrs. Clandon and her three children, Dolly, Phillip, and Gloria, who have just returned to England after an eighteen-year stay in Madeira. The children have no idea who their father is and, through a comedy of errors, end up inviting him to a family lunch. It was published as a part of Plays Pleasant, which also included Arms and the Man, Candida, and The Man of Destiny. Shaw titled the volume Plays Pleasant in order to contrast it with his first book of plays, Plays Unpleasant.  

Paryzyna

George Gordon Byron

"Paryzyna" to utwór George'a Gordona Byrona, jednego z największych angielskich poetów i dramaturgów. Znany jest przede wszystkim jako autor takich dzieł jak "Giaur" czy "Mazepa".  W skutku doniesienia jednego ze służących, książę Mikołaja III d’Este, władca Ferrary, Modeny i Reggio przekonał się o kazirodczych miłostkach swojej żony, Paryzyny, z jego synem, Hugonem, pięknym i walecznym młodzieńcem. Książę jest zmuszony podjąć, być może najtrudniejszą z decyzji, w swoim życiu.

Wojna chocimska

Ignacy Krasicki

“Wojna chocimska” to utwór Ignacego Krasickiego, jednego z głównych przedstawicieli polskiego oświecenia. Nazywany „księciem poetów polskich”.   Poemat opisuje walki hetmana Jana Karola Chodkiewicza podczas wojny polsko-tureckiej 1620-1621. Krasicki, mający już w dorobku parodystyczne utwory Myszeida i Monachomachia, próbował w Wojnie chocimskiej stworzyć poważny poemat heroiczny.