Na nowych fundamentach

Monika Malita-Bekier

Czy w sercu pełnym nienawiści jest jeszcze miejsce na miłość? Poukładane życie Zuzy diametralnie się zmienia, kiedy po śmierci ojca wraca w rodzinne strony, by podczas sezonu poprowadzić gospodarstwo agroturystyczne. Kobieta próbuje odnaleźć się w nowej sytuacji, w czym nie pomaga on Marcin jej dawny wróg. Mężczyzna, który w przeszłości ją prześladował, teraz nieoczekiwanie staje się jej współpracownikiem. Stare nieporozumienia ponownie nabierają intensywności, aatmosfera między bohaterami jest bardzo napięta. Zuza z trudem znosi towarzystwo Marcina i od początku trzyma go na dystans. Do czasu Na nowych fundamentach to wciągająca i pełna niespodzianek powieść z motywem enemies to lovers. Książka wydana nakłedem wydawnictwa Nie powiem, Hm... zajmuje się dystrybucją ebook.

Zaskakujący dar traumy. Droga do rozwoju potraumatycznego

Dr. Edith Shiro

Przełomowe podejście do leczenia traumy i doświadczenia potraumatycznego rozwoju. Trauma od zawsze była częścią ludzkiego doświadczenia, a traumatyczne wydarzenia zarówno fizyczne, jak i emocjonalne mogą wstrząsnąć naszymi fundamentami i pozostawić nas zmienionymi już na zawsze. Chociaż coraz więcej wiemy o trwałych neurologicznych i fizycznych skutkach traumy, nie wiele osób zdaje sobie sprawę, że doświadczenie traumy nie musi być wyrokiem na życie w żalu i cierpieniu. Doktor Edith Shiro dzieli się potężnym narzędziem transformacyjnym, które pomaga nie tylko leczyć, ale także poszerza świadomość w obliczu traumy. Zainspirowana losami swoich dziadków, którzy byli ocalonymi z Holokaustu i uchodźcami, dr Shiro poświęciła swoje życie jednostkom, rodzinom i społecznościom stojącym w obliczu traumy i jej następstw. Opracowany na wieloletnich badaniach i praktykach model osiągania rozwoju potraumatycznego opiera się na pięciu etapach: świadomości, przebudzeniu, stawaniu się, byciu i przemianu, które pomagają odzyskać siły i się rozwijać. Poznaj jedyny w swoim rodzaju sposób leczenia traumatycznych doświadczeń.

Wybrane zagadnienia z frazeologii rosyjskiej wraz ze słownikiem rosyjskich jednostek stałych

Agata Piasecka

Niniejsza publikacja w bezpośredni sposób nawiązuje do problemów poruszonych w Zarysie frazeologii współczesnego języka rosyjskiego (ujęcie funkcjonalno-teoretyczne), który w 2021 roku ukazał się nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego. Niektóre kwestie były we wspomnianym opracowaniu zaledwie zasygnalizowane. Teraz postanowiłam zaprezentować je w sposób bardziej pogłębiony, sięgając po wybrane teorie frazeologiczne. Są to następujące zagadnienia: wąskie i szerokie rozumienie frazeologii, znaczenie frazeologii w nauczaniu języka, relacja między przysłowiem a klasycznym frazeologizmem w różnych teoriach frazeologicznych, synonimy i warianty leksykalne. Praca łączy cechy monografii i podręcznika, a zatem jest dobrą pomocą podczas realizacji wszelkiego typu kursów akademickich o profilu językoznawczym lub kulturologicznym i wraz z Zarysem frazeologii... tworzy kompendium, po które powinien sięgnąć każdy student filologii rosyjskiej. Opracowanie może być pomocne podczas zajęć z gramatyki opisowej języka rosyjskiego. Część teoretyczna została przygotowana w dwóch wariantach językowych i pozwala na zapoznanie się z niełatwymi problemami lingwistycznymi zarówno początkującym studentom-rusycystom, jak i tym, którzy zdecydują się kontynuować studia na poziomie magisterskim. W Zarysie frazeologii... umieściłam kilkadziesiąt ćwiczeń sprawdzających umiejętności wykorzystywania różnych frazeologizmów w codziennych sytuacjach komunikacyjnych. Teraz natomiast, oprócz nie tak już licznego zestawu ćwiczeń, przygotowałam słownik zawierający 1000 popularnych i często używanych stałych związków wyrazowych, po które użytkownicy języka rosyjskiego chętnie sięgają, by dodać swoim wypowiedziom kolorytu i ekspresji.

Krawędź

Lidia Yuknavitch

Mała Anastazja trafia do domu ciotki, która hoduje dzieci na organy. Litewska nastolatka, przemycona do Stanów i zmuszona do prostytucji, wyobraża sobie wilki, które pożrą starych mężczyzn zmuszających ją do fellatio. Kobieta robi sztuczną inseminację siostrze, a wcześniej zapewnia jej chwilę rozkoszy. Wszyscy naznaczeni przez życie, niedoskonali, pełni smutku, a jednocześnie niewinni. Krawędź to brutalny, prowokujący i odważny zbiór opowiadań o świecie skupionym na ciele, bólu i pożądaniu. Lidia Yuknavitch jest kronikarką niesamowitości, wydobywa z niej przemoc, cierpienie, odrazę, miłość i troskę. Oddaje głos tym, którzy balansują na krawędzi upadku i odkupienia.

Obrazy mimo wszystko

Georges Didi-Huberman

W styczniu 1944 roku więźniom z oddziału Sonderkommando udało się sfotografować proces zagłady w Auschwitz. Do dziś zachowały się cztery fotografie, których historię i fenomenologię stara się opisać Didi-Huberman. Jednocześnie podejmuje kwestię tego, jak historia jako nauka może wykorzystywać źródła wizualne, oraz prowadzi do filozoficznej krytyki tego, co niewyobrażalne, jako pojęcia, z pomocą którego często definiuje się Shoah. Didi-Huberman jest przekonany, że cztery zachowane fotografie umożliwiają nam jednak wyobrażenie sobie doświadczenia obozów śmierci. Jego stanowisko stało się przedmiotem ostrej polemiki. Odpowiadając w drugiej części na padające w niej zarzuty, Didi-Huberman uściśla znaczenie podwójnego porządku obrazu w kontekście jego wartości użytkowej. Przekonująco pokazuje też, jak obraz może mimo wszystko dotknąć rzeczywistości, analizując między innymi Shoah Claude'a Lanzmanna i Historie(s) du cinema Jean-Luca Godarda oraz pojęcie "odkupienia przez obraz" Waltera Benjamina i Siegfrieda Kracauera. Georges Didi-Huberman(ur. 1953) - francuski filozof i historyk sztuki, wykłada w Ecole des hautes etudes en sciences sociales w Paryżu. Główny przedmiot jego badań stanowi historia i teoria obrazów, w ostatnich latach zaś coś, co sam określa mianem polityki wyobraźni. Jego najważniejsze prace to: Invention de l'hysterie. Charcot et l'Iconographie photographique de la Salpetriere (1982); Devant l'image. Questions posees aux fins d'une histoire de l'art (1990); Phasmes. Essais sur l'apparition (1998); Ninfa moderna. Essai sur le drape tombe (2002);L'Image ouverte. Motifs de l'incarnation dans les arts visuels (2007).

Czas egzorcystów

Konrad T Lewandowski

Komisarz Krzysztof Louvain jest człowiekiem pękniętym wewnętrznie były oficer SB, tropiciel solidarnościowej opozycji, przeżył nagłe i niespodziewane nawrócenie, z którym pomimo upływu lat nie może sobie poradzić. Ukrywa przemianę duchową pod jawnym cynizmem, a ostentacyjne praktyki religijne i znajomości w kręgach kościelnych pomagają mu skutecznie unikać policyjnej emerytury. Nikt nie wie, w co naprawdę wierzy, nawet on sam stara się nad tym nie zastanawiać. I oto nagle zaczynają ginąć pomocnicy znanego warszawskiego egzorcysty, a władze kościelne chcą za wszelką cenę uniknąć skandalu. Komisarz Louvain znajduje się w sytuacji, która wytrąca go z duchowej i profesjonalnej rutyny, prowadząc do dramatycznego kryzysu sumienia. O AUTORZE Konrad T. Lewandowski  - ur. 1966, pisarz i filozof, autor ponad 30 książek. Mieszka w Warszawie, na Woli, gdzie zwykł umieszczać akcję swoich powieści i opowiadań, m.in. Anioły muszą odejść. Jest autorem brawurowych opowiadań SF z podgatunku fantastyki socjologicznej (Pacykarz, Noteka 2015). Duże uznanie czytelników zyskał jego cykl kryminałów retro o nadkomisarzu Jerzym Drwęckim, działającym w latach 20. ubiegłego wieku, rozpoczęty przez Magnetyzera (2007). Tym razem w Czasie egzorcystów Lewandowski mierzy się z konwencją kryminału współczesnego, łącząc dawne doświadczenia literackie ze świeżą pasją wnikliwego badacza mody na egzorcyzmy, która opanowała Polskę w ostatnich latach. Mimochodem roztacza przed nami porażającą wizję społeczną, która może się ziścić w każdej chwili...

Łże-reportaże i prawdziwe fikcje. Powieść dziennikarska i reportaż w czasie postprawdy i zwrotu performatywnego

Izabella Adamczewska-Baranowska

Celem autorki było zdefiniowanie i usystematyzowanie gatunków literacko-dziennikarskich powstających współcześnie, w czasie postprawdy, oraz warunkowanych zwrotem performatywnym. Autorka odtwarza historyczne tło narodzin powieści oraz dziennikarstwa, a następnie analizuje realizacje gatunków literacko-dziennikarskich ostatnich dwu dekad w literaturze polskiej. Zjawiska te interpretuje w odniesieniu do analogicznych gatunków w literaturze anglojęzycznej. Książka stanowi ciekawe studium na temat współczesnego, szeroko rozumianego reportażu. Napisana kompetentnie i ciekawie, będzie, jak sądzę, ważną lekturą dla czytelników zajmujących się formami literacko-dziennikarskimi. Autorka wykorzystała oryginalny pomysł uporządkowania - na tle historycznym i europejskim - nowych gatunków dziennikarskich, wyłaniających się z kolejnych zwrotów w humanistyce. Innowacyjność pracy polega na umiejętnym przełamywaniu przez autorkę stylu naukowego stylem dziennikarskim, felietonowym, co jest niewątpliwie zaletą książki napisanej "z pazurem", miejscami lekko i dowcipnie, szczególnie gdy autorka włącza w narrację anegdoty. Eklektyczność stylu - zindywidualizowanego i oryginalnego - właściwie koresponduje z rozważanymi przez nią gatunkami-hybrydami. Z recenzji dr hab. Elżbiety Konończuk, prof. UwB

Odsłonięcie. Epistemologiczne podstawy filozofii języka religijnego w poglądach Iana T. Ramseya

Zbigniew Bomert

„Odsłonięcie” jest systematyczną rekonstrukcją koncepcji doświadczenia zawartej w pismach Iana T. Ramseya, oxfordzkiego myśliciela, który w środowisku filozofii analitycznej bronił poznawczej wartości języka religijnego. Tytułowe „odsłonięcie” jest kluczowym pojęciem tej koncepcji, określającym składnik każdego, nie tylko religijnego, doświadczenia. Jest on źródłem rozróżnienia wrażeń i pojęć, i jednocześnie świadectwem tego, że pojęcia są strukturami wywodzącymi się z treści doświadczenia, a za pośrednictwem zjawisk poznajemy rzeczy. Na gruncie tej koncepcji język religijny, choć niepozbawiony tajemnicy, jest zakorzeniony w doświadczeniu w analogiczny sposób jak język potoczny i naukowy.

14:57 do Czyty. Reportaże z Rosji

T. Miecik Igor

Pociąg osobowy do Czyty jedzie pięć dni. Do stacji końcowej, Władywostoku, okrągły tydzień Tak zaczyna się podróż, która może pomóc zrozumieć rosyjski fenomen. Jak pojąć ten wielki kraj rozpięty na dwóch kontynentach, w którym nic nie jest tym, czym powinno? W jaki sposób spojrzeć na to egzotyczne miejsce, gdzie dobrą wiadomością jest to, że w Murmańsku ociepli się do minus 30 stopni Celsjusza, a dzień będzie trwać godzinę i siedem minut? To tutaj polski ksiądz, były jeniec cudem ocalony z Katynia, w podziemiach dawnej siedziby twerskiego NKWD gdzie rozstrzeliwano jeńców Ostaszkowa dokonuje kolejnego cudu, nawracając pułkownika Armii Czerwonej. To tutaj młodzież uczy się w szkole, że prawa człowieka i wolność jednostki są wartością najwyższą, a jednocześnie, że narody nie mają prawa do samostanowienia. To tutaj przechodzenie od komunizmu do demokracji polega na tym, że wczorajszy komunista nazywa siebie dziś demokratą. 14:57 do Czytyto zbiór pasjonujących reportaży o kraju, który fascynuje, zaskakuje i nieustająco zdumiewa.

Podstawy poznawcze procesu kształcenia

Ewa Szadzińska

W pracy przedstawiono podstawy poznawcze procesu kształcenia w aspekcie teoretycznym oraz praktycznym. Zaprezentowano stan wiedzy o procesie kształcenia w dydaktyce ogólnej. Poszukiwania badawcze skoncentrowano na podstawach poznawczych – niezbędnym, istniejącym w każdym procesie elemencie decydującym o przebiegu procesu kształcenia. W jego określeniu znaczenie ma związek ucznia będącego podmiotem z przedmiotem jego poznania. Odwołano się do uznawanych w dydaktyce aspektów poznania: aksjologicznego – decydującego o ukierunkowaniu procesu według wartości poznawczych, społecznego – wskazującego stosunek wiedzy do rzeczywistości, filozoficznego – opisującego właściwości świata i ich reprezentacje poznawcze, psychologicznego – określającego czynności indywidualnego poznawania. Przedstawiono teoretyczne i metodologiczne założenia badania podstaw poznawczych. Uzasadniono przeprowadzanie badań dwufazowo. W pierwszej, teoretycznej fazie zrekonstruowano rodzaje czynności ucznia oraz nauczycieli, cechy ich przedmiotu poznania oraz zamieszczono opis czynności poznawczych ujętych w psychologii i logice. W drugiej fazie badań – empirycznej – przedstawiono wyniki badań nad wykorzystaniem przekształcania wiedzy do opisu przebiegu procesu kształcenia w praktyce edukacyjnej w gimnazjum. Opisano dominujące typy przekształcania wiedzy w praktyce edukacyjnej oraz ich związek ze zróżnicowaniem indywidualnych doświadczeń poznawczych uczniów. Przedstawiono sposób konstruowania teoretycznego modelu poznania oraz jego wykorzystanie do waloryzacji procesu kształcenia w praktyce edukacyjnej. Ukazano perspektywę badań nad podstawami poznawczymi procesu kształcenia.

Bajki arabskie nie tylko dla dorosłych

George Kass

Dwadzieścia opowieści o zwierzętach, które, jak na bohaterów bajek przystało, zachowują się jak ludzie. Autor zastosował tu konwencję baśni, mającą wielowiekową tradycję w piśmiennictwie arabskim. W pewnym z miast zamieszkałych przez szarańczę, a pozostającym pod opieką Sowy, żyła szarańcza życiem szczęśliwym, w pewnym sensie. Należało, co cesarskie — oddać cesarzowi; każdego dnia szarańcza dawała królowej Sowie trzy szarańcze, a ona zjadała jedną po drugiej. Dzięki temu jej opieka rozciągała się nad miastem — a przynajmniej tak się to nazywało. Owego ranka przywędrowała do miasta zielona modliszka i zaatakowała pierwszą napotkaną szarańczę. Połamała silnymi szczękami, po czym przełknęła kawałek po kawałku. I utrwalił się następujący stan rzeczy: każdego dnia trzy szarańcze dla Sowy, aby zapewnić dalszą opiekę, a czwarta dla modliszki, ponieważ nikt ich nie ochraniał. Mieszkańcy szarańczego miasta zebrali się i zadecydowali, że do Sowy uda się delegacja starszyzny, przekaże jej trzy szarańcze na obiad i zażąda ochrony, ponieważ to jej płacą za opiekę.

Znaczenie mediów społecznościowych dla samooceny i zachowań związanych z wyglądem ciała młodych dorosłych. Perspektywa społeczno-pedagogiczna

Karina Leksy

Celem opracowania jest diagnoza znaczenia mediów społecznościowych dla samooceny, sposobów internetowej autoprezentacji oraz zachowań związanych z wyglądem ciała młodych dorosłych. W monografii zaprezentowano wyniki badań własnych potwierdzających m.in., że dla ok. 30-40% młodych dorosłych media społecznościowe stanowią przestrzeń, która w istotny sposób wpływa na postawy względem własnego ciała. Są one bowiem miejscem kreowania własnego wizerunku, źródłem motywacji do podejmowania zachowań ukierunkowanych na poprawę wyglądu ciała i dbania o jego prezencję, ale także przestrzenią społecznych porównań odnoszących się do wyglądu własnego ciała. W konkluzji Autorka podkreśla znaczenie kształtowania silnego "Ja cielesnego" oraz wewnętrznego umiejscowienia kontroli, potrzebę profilaktyki zaburzeń związanych z zaburzeniami wizerunku ciała, interwencji psychoedukacyjnych oraz roli edukacji zdrowotnej w kontekście podjętej w opracowaniu problematyki badawczej.

KLASYKA LITERATURY KOREANSKIEJ e-book 2 książki

Pak Wanso, Han Malsuk

1) Matczyna droga Pak Wanso, ur. w 1931 roku – jedna z najpopularniejszych pisarek południowokoreańskich; zadebiutowała dość późno (1970) powieścią Nagie drzewo, która przyniosła jej pisarską sławę. (…) jako obserwator ludzi oraz zjawisk Pak Wanso została znakomitą i cenioną pisarką. (…) Pak Wanso zyskała szeroką rzeszę czytelników w Korei i do dziś cieszy się dużą popularnością. Porusza w swych utworach problemy społeczne, zwłaszcza dotyczące kobiet i ich miejsca w społeczeństwie koreańskim, powraca do bolesnych wydarzeń koreańskiej wojny domowej, a większość z nich opiera na własnych doświadczeniach, stąd w jej dorobku pisarskim tak wiele utworów autobiograficznych. Dzięki uniwersalnej treści utwory te mogą być równie dobrze odbierane przez cudzoziemców. Fragmenty Przedmowy Tłumaczki Autorka jest laureatką kilku koreańskich prestiżowych nagród literackich. Matczyna droga jest pierwszą częścią trylogii, którą autorka poświęciła postaci swej matki. Historia małej dziewczynki, która siłą zabrana z przytulnego i pełnego miłości domu na wsi musi zmagać się z trudami życia w obcym mieście, została zaczerpnięta z życia pisarki.   2) Filiżanka kawy. Wybór nowel koreańskich Han Mal-sook (ur. 27 grudnia 1931 w Seulu) – koreańska pisarka. Jej dorobek literacki jest pokaźny i różnorodny. Nie zamyka się w kręgu jednej tematyki, lecz opisuje sprawy i zdarzenia dziejące się współcześnie w różnych środowiskach społeczeństwa koreańskiego. Nie stroni też od tematyki historycznej. Najczęściej koncetruje się na opisie i analizie stanów psychicznych swych bohaterek, bo to głównie kobiety przyciągają jej uwagę. Potrafi bardzo plastycznie i przejmująco oddać przeżycia i cierpienia swych bohaterek, ukazać warunki ich życia, atmosferę ich domów, stosunki rodzinne, zderzenie tradycji z nowoczesnością... Każdy z jej utworów, czy to powieść, czy nowela, stanowi zamkniętą całość, opisuje coś szczególnego, wartego zapamiętania. (…) że prezentowane i zebrane w dwu tomikach nowele Han Malsuk pozwalają zrozumieć, dlaczego autorka stawia sobie takie pytania i skąd bierze się jej wiara w ową „niewidzialną siłę” — Opatrzność? Los?, a może po prostu w Boga, choć nie nazwanego po imieniu. W Korei, gdzie koegzystują różne religie, gdzie ścierają się ze sobą i oddziałują na siebie w umysłach ludzkich szamanizm, konfucjanizm, buddyzm, taoizm i chrześcijaństwo — żeby wspomnieć tylko o najbardziej znaczących systemach wierzeń — poglądy i zachowania każdego człowieka są wypadkową tych oddziaływań. Ich rezultaty obserwujemy również w losach bohaterów i bohaterek opowiadań Han Malsuk. Fragmenty Posłowia Tłumaczki

(P)o zaborach, (p)o wojnie, (p)o PRL. Polski dyskurs postzależnościowy dawniej i dziś

Hanna Gosk, Ewa Kraskowska

W trzeciej edycji rozważań poświęconych polskiemu dyskursowi postzależnościowemu, której podsumowaniem jest niniejszy tom, przyglądaliśmy się jego diachronii, dialektyce i dynamice. Diachronii – gdyż pragnęliśmy wydobyć i opisać historyczne zmienności i ciągłości PDP; dialektyce gdyż PDP jawi się nam jako nieustanny ruch między tożsamością „zależną” i wyemancypowaną; dynamice – gdyż głęboko ugruntowany w naszej kulturze PDP sięga swoim oddziaływaniem nie tylko w jej teraźniejszość, ale również modeluje przyszłość. Te trzy dominanty zadecydowały o przyjęciu porządku chronologicznego w układzie zgromadzonych w naszej książce tekstów. Formuła „(p)o zaborach, (p)o wojnie, (p)o PRL”, z owym inkluzywnym i dwuznacznym zapisem przyimka, ma zarazem wskazywać, iż pisząc o każdym „po”, nie sposób nie pisać „o” – czyli o źródłowych, historycznych uwarunkowaniach każdej polskiej zależności. Skonstruowane za pomocą tej formuły kontinuum zależnościowe pozwala przy tym uwydatnić fakt, że w naszych studiach nie chodzi wyłącznie – jak to niekiedy bywa odbierane – o postsowiecki i postkomunistyczny wymiar stanu polskiej świadomości zbiorowej i kultury, ale że na stan ten składały się i nadal składają również inne doświadczenia zależności i podporządkowania, zwłaszcza te związane z rozbiorami, i których szczególnie dramatyczny akcent w wieku XX przypadł na II wojnę światową. Porządek chronologiczny nie jest zresztą tożsamy z perspektywą linearną, gdyż problematyka postzależnościowa ma to do siebie, iż poszczególne epizody historyczne i doświadczenia zbiorowe nieustannie się w jej obrębie splatają, wzajem oświetlają i determinują, stąd konieczność retrospektywnych powrotów, porównań i interpretacji.

Damy radę, kochanie

Magdalena Krauze

Ta historia udowadnia, że miłość to najlepszy plan na życie. Minęło osiemnaście lat, odkąd Paulina i Igor powiedzieli sobie "tak". Zawsze wierzyli, że razem mogą wszystko. Ale ostatnio życie rzuca im wyzwania, którym sprostanie wymaga odwagi, determinacji i... planu. Dziś są rodzicami dwojga nastolatków. Michalina i Mikołaj testują granice, a rodzicielskie zasady przegrywają z cyfrową rzeczywistością i młodzieńczym buntem. Do tego trzeba pomóc przyjaciółce Pauliny, Malwinie, i jej toksycznemu małżeństwu. Zmartwieniem jest również postępująca demencja matki Igora, odbierająca jej wspomnienia i siły. Na dodatek ich ukochane pismo dla kobiet walczy o przetrwanie w świecie, gdzie papier przegrywa z ekranem. Kiedy codzienność zaczyna ich przerastać, Paulina i Igor wpadają na pomysł, który może zmienić wszystko. Wysyłają dzieci do pensjonatu w Karpaczu, by tam pod czujnym okiem Adama nauczyły się pracy, obowiązków i tego, że w życiu nie ma nic za darmo. Czy ten plan zadziała, czy wywoła lawinę kolejnych problemów? "Damy radę, kochanie" to trzeci tom uwielbianej serii o Paulinie i Igorze, pełen wzruszeń, humoru i życiowej prawdy. Opowieść wciągająca, jak rozmowa z najlepszą przyjaciółką, i emocjonalna, jak chwila, gdy zrozumiemy, co jest w życiu naprawdę ważne.

Neopragmatyzm Roberta B. Brandoma

Tomasz Zarębski

Filozofia analityczna w początkowej fazie rozwoju wyznaczała sobie dość skromne cele. Odżegnując się od metafizycznych uwikłań i rezygnując z tradycyjnych filozoficznych pytań o ostateczną naturę rzeczywistości, „programowo” koncentrowała się na badaniu właściwości naszych wypowiedzi jako niezbędnego warunku wstępnego do dalszych, już naukowych i pełnoprawnych twierdzeń o świecie. Stawiała sobie wtedy skromne pytania o źródła i determinanty znaczenia, o to, w jaki sposób używamy języka, kiedy i jak sensownie posługujemy się słowami, co gwarantuje sensowność i sukces naszej komunikacji. Późniejsze losy filozofii analitycznej pokazały, że takie pytania doprowadziły do poszerzenia perspektywy badawczej, a w rezultacie do przeformułowania naszego podejścia również do tradycyjnych pytań filozoficznych: o naturę wiedzy, umysłu, działania i racjonalności, o naturę człowieka i jego aktywności, naturę wspólnoty, a wreszcie i samej filozofii. Wychodząc więc od refleksji nad kwestiami ściśle językowymi, można z powrotem dojść do pytań filozoficznie ważkich. Wydaje się też, że filozofia Roberta B. Brandoma to znakomity przykład tego, jak wychodząc od ściśle analityczno-filozoficznego pytania o istotę i genezę treści pojęciowej, można w nowy sposób podejść do najistotniejszych kwestii filozoficznych.