Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe II Rzeczypospolitej 1919-1939

Krzysztof Jan Rej

Rok 1919 obfitował w powołanie wielu instytucji nowo powstałego po latach niewoli państwa polskiego. Do jego najpilniejszych zadań w obszarze wojskowym należało m.in. ustalenie ram prawno-organizacyjnych działalności kapelanów wyznań niekatolickich. Sprawa ta wymagała jednak wzajemnych uzgodnień i regulacji prawnych na szczeblu państwowym pomiędzy przedstawicielami wojska oraz odpowiednimi władzami, reprezentującymi określone środowiska wyznaniowe. Proces ten, uwieńczony ostatecznie sukcesem, rozpoczął się właśnie w 1919 roku, oficjalnie inaugurując instytucjonalną działalność ewangelicko-augsburskiego duszpasterstwa wojskowego w armii polskiej. W 2019 roku minęła więc setna rocznica wydarzenia, które nie tylko wypada wspomnieć, lecz o którym także warto pamiętać i dziś, zwłaszcza że reaktywowane w III Rzeczypospolitej duszpasterstwo wojskowe nawiązuje do dawnych tradycji. Tym celom niechaj posłuży niniejsza publikacja prezentująca działalność ewangelickiego duszpasterstwa wojskowego w Polsce okresu międzywojennego.

Tak bardzo mnie przypominasz

Sandra Nosal

Kogo dziś przypomina ta chora na emocje dziewczyna? Czy będzie dziś radosna, pełna wiary w lepsze jutro? Czy przeciwnie - znowu będzie musiała walczyć z lękiem, poczuciem osamotnienia, depresją? Te pytania bohaterka wierszy Sandry Nosal zadawała sobie niemal codziennie. "Tak bardzo mnie przypominasz" to zbiór utworów będących świadectwem wieloletniego zmagania się z nawracającą chorobą nerwową. Kreślą one swego rodzaju sinusoidę - raz pisane są z perspektywy pacjentki oddziału zamkniętego, tworzącej w stanie polekowego otępienia, walczącej z nocnymi koszmarami, kiedy indziej ich autorką jest osoba silna, bez problemu pokonująca niesione przez życie trudności. Wiersze Sandry Nosal stawiają Czytelnika przed trudnymi emocjami i pozostawiają z ważnymi pytaniami. Notatka o Autorce: Sandra Nosal urodziła się w 1995 roku w Koszalinie. Ukończyła studia licencjackie z zakresu kosmetologii oraz studium masażu. Interesuje się anatomią i psychologią. Lubi długie spacery w pogodne dni, czytanie książek o tematyce kryminalnej oraz poezję, a w szczególności utwory Agnieszki Osieckiej. Tomik "Tak bardzo mnie przypominasz" jest jej debiutem literackim.

Poezja naszych dni, tom 3

Antologia

Poezja naszych dni  to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 169 utworów 43 poetów – są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, więc spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy – mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Kilka z nich nawiązuje do życia w cieniu pandemii koronawirusa oraz szukania swego miejsca w postpandemicznej rzeczywistości. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w trzecim tomie antologii Poezja naszych dni składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Stygmat

Mariusz Michalak

Paweł Bury powraca!  W ostatniej części trylogii młody, zdolny podkomisarz musi zmierzyć się z dwoma zagadkowymi morderstwami, w tym jednym przypominającym zbrodnię z czasów stanu wojennego. Zamieciona pod dywan zbrodnia dokonana ponad 30 lat temu na młodym chłopaku, Konradzie Skalskim, wypływa ze zdwojoną siłą, kiedy to odnalezione zostają zwłoki – dopiero co zamordowanych – dwóch mężczyzn. Czy znali oni zabitego szesnastolatka i jeśli tak, to co ich z nim łączyło? Dlaczego jeden z nich zginął w ten sam sposób, co młody opozycjonista? Na te pytania musi odpowiedzieć Paweł Bury, w którego ręce trafia ta tajemnicza sprawa. Czy uda mu się odgadnąć kto jest mordercą i wyjść z tego cało...? „Stygmat” to po „Micie” i „Bezsensie” ostatnia część historii o trzydziestoletnim podkomisarzu Pawle Burym. Dokąd zaprowadzi go najnowsza sprawa i jak wpłynie ona na jego życie…?

Dziewczynka i kryształowe pantofelki

Teresa Korecka

Ukrytymi w leśnych zakamarkach ścieżkami dzielnie maszeruje mała dziewczynka. W rączce trzyma koszyczek z tajemniczą zawartością. Tuż za nią podąża Cień, który wcale nie należy do niej. Dokąd zmierza mała bohaterka? Czy uda jej się dotrzeć do celu? Do kogo należy Cień i czy warto liczyć na przyjaciół? Dowiecie się tego, czytając tę pięknie ilustrowaną książeczkę. Dziewczynka i kryształowe pantofelki to urocza, napisana wierszem bajeczka, ukazująca dzieciom moc przyjaźni, bliskości, wsparcia kochających nas osób, dzięki którym możemy stawić czoła najstraszniejszym lękom.

Niezbadane wyroki. Szlak pokutnika

Maciej Wągiel

W świecie zamieszkanym przez ludzi, elfy, krasnoludy, demony i wysłanników Niebios zło przybiera jawną postać rogatych, skrzydlatych bestii poddanych woli największego z okrutników, Zerotha. Stać się jednak może, że w demonie obudzi się sumienie, wkracza on na szlak pokutny i kolejnymi stuleciami swego życia stara się odkupić wyrządzone zło. Sariel, Upadły Anioł, który dziś przynależy do grona Odkupionych, prowadzi prywatną krucjatę przeciwko swemu dawnemu zwierzchnikowi, Zerothowi. Nie ustanie w swych działaniach, dopóki największe zło Rivdale nie spłonie w ogniach piekielnych, a zastępy zniewolonych demonów nie odzyskają wolnej woli. W tej podróży czeka go wiele przygód i wyzwań, których powodzenie z czasem zjedna mu coraz więcej zwolenników. Droga do odkupienia jest wyboista, pełna ludzkiej wrogości i wspomnień o wyrządzonych krzywdach. Sariel jest jednak niezłomny i gotowy poświęcić własne życie dla wyższego celu. Czy będzie do tego zmuszony? Notka o Autorze Maciej Wągiel, urodzony 3 kwietnia 1998 roku we Wrocławiu, z wykształcenia analityk chemiczny. Fantastyką zainteresował się głównie za sprawą kina, muzyki i gier komputerowych. Zainspirowany filmami i grami zdecydował się przelać na papier własną wizję fantastycznego świata i w ten sposób narodziły się Niezbadane wyroki, gdzie czarne nie zawsze jest czarne, a białe nie zawsze jest białe.

Dogonić wózkiem szczęście

Rafał Waliszewski

Niezapomniana opowieść o miłości i spełnieniu Niewiele jest książek, które tak subtelnie opisują problem dotyczący milionów ludzi na świecie. Seksualność osób niepełnosprawnych to wciąż temat wstydliwy, temat tabu, którego unikamy, utożsamiając seks z prostą czynnością fizjologiczną, przypominającą sport wyczynowy lub wyścig prowadzący do spełnienia. A przecież miłość w wymiarze fizycznym to najpiękniejszy sposób na kontakt z drugim człowiekiem, na budowanie relacji opartych na szacunku i fascynacji. Pisze o tym Rafał Waliszewski, autor książki Dogonić wózkiem szczęście. Jej bohaterem jest młody niepełnosprawny mężczyzna, który zakochuje się w swojej rehabilitantce opiekującej się nim po skomplikowanej operacji kręgosłupa. Czy Kuba ma szansę na prawdziwą miłość i wymarzony seks? Czy atrakcyjna Ewelina będzie chciała związać się z wrażliwym, mądrym człowiekiem, poruszającym się na wózku? Książka, która przełamuje tabu Dogonić wózkiem szczęście to książka szczera i uczciwa, napisana przez autora od lat zmagającego się z niepełnosprawnością ruchową. Rafał Waliszewski w 1998 roku uległ wypadkowi motocyklowemu, doznając poważnego urazu rdzenia kręgowego. Jego skutkiem był paraliż ciała z porażeniem czterokończynowym. Dogonić wózkiem szczęście to druga książka autora, debiutującego w 2015 roku Historią prawdziwą patykiem pisaną, będącą opisem wypadku i walki o zdrowie (obie książki autor napisał, wciskając klawisze na klawiaturze patykiem trzymanym w ustach). W swoich książkach Waliszewski przełamuje tabu: pisze o sprawach intymnych, związanych ze zdrowiem i seksualnością, dzieli się kłopotami dnia codziennego i przede wszystkim przynosi czytelnikom nadzieję, że bez względu na wszystko trzeba iść przez świat z podniesioną głową i walczyć o każdą chwilę, o każdą sekundę szczęścia.

Teoria tego brzegu

Adam Granacki

Teoria tego brzegu to zbiór wierszy wieloznacznych, inspirujących, trudnych do zaszufladkowania, przesyconych intymnością, wrażliwością i skupioną obserwacją świata. Znajdziemy w nim to, co skłania nas do wejścia w świat literatury, a więc przede wszystkim kalejdoskop barw ludzkiego życia. Adam Granacki pisze o wierze, nadziei, miłości, przemijaniu i bliskości ukochanej osoby. Jego teksty emanują emocjami, tętnią zmysłowością, delikatnością i czułością, otwierając przed nami przestrzeń wyjątkowych, niezapomnianych doświadczeń. Teoria tego brzegu jest w pewnym sensie pamiętnikiem autora, w którym zapisane zostały nostalgiczne kadry z dalszej i całkiem bliskiej przeszłości, wrażenia zarejestrowane w pamięci zmysłów i obrazy osób, których już nie ma.

Nic jak pierwszy raz

Kacper Kordalski

Poruszający, wypełniony smutkiem i utraconą miłością… Miłością nie przez wszystkich akceptowaną… Taki właśnie jest tomik wierszy Nic jak pierwszy raz. Wzruszające, głęboko osobiste i do bólu szczere są utwory, które wypełniają ten tomik poezji. Mówią bowiem o uczuciu, które u jednej osoby wygasło, ale u drugiej cały czas się tli… O odrzuceniu, do którego nie można się przyzwyczaić… O samotności, która przyszła niezapowiedziana… Ale także o stawaniu się sobą, o trudnych emocjach, o tym, co czyni nas ludźmi. Nic jak pierwszy raz to również wiersze mówiące o miłości, którą nie wszyscy akceptują, z którą część osób musi się skrywać, która nie zawsze ma poparcie i wsparcie otoczenia… Jaka to miłość? Niech poezja Kacpra Kordalskiego sama odpowie na to pytanie.