O wieczerzy Zborów Luterskich, Pikardskich, Zwingliańskich, Kalwińskich i Nowochrzczeńskich

Stanisław Karnkowski

Nie masz żadnego artykułu wiary Chrześcijańskiej, na któryby się duszny nieprzyjaciel diabeł, przez naczynia swe heretyki tych czasów, swawolniej rozpuścił i srodzej oborzył, jako jest przenajdostojniejsza tajemnica ciała i krwi Pana Zbawiciela naszego pod osobą chleba i wina. O którą, acz się sami między sobą zgodzić żadną miarą nie mogą; ale się, już to od ośmdziesiąt lat niemal, jako się z nową Ewangielią swoją na świat ukazali, jadowicie o to swarzą, i uszczypliwymi skrypty, częstym łajaniem, srogimi klątwami, sromotnie lżą i heretykują: wszakże na to się wszyscy, jakoby sprzysiągłszy, usadzili; aby naukę prawdziwą Kościoła powszechnego o tej tajemnicy z gruntu wywrócili, zatłumili i zniszczyli. Przeto najświętszą ofiarą ciała i krwi Pańskiej pod postacią chleba i wina, wszyscy się, jako rzeczą najsprośniejszą brzydzą: a ciało Pańskie w Sakramencie, niektórzy, jako Luteranowie Augsburskiej Konfesji, z chlebem albo w chlebie być powiadają: niektórzy, jako Sakramentarze, to jest, Zwinglianowie Szwajcarskiej Konfesji, i Kalwinistowie, a z nimi Pikarci i Nowochrzczeńcy, znaki tylko ciała i krwi Pańskiej, to jest, prosty chleb i wino, w tym Sakramencie ukazują; a rzeczy same wyznaczone w niebie być twierdzą i tam ich wiarą szukać rozkazują.

Życie Hieronima Savonaroli. Epizod z dziejów Florencji

Piotr Klemens Kantecki

Książka opowiada o życiu jednego z najbardziej znanych przeciwników zła i brudu w Kościele Zachodnim. Jeśli Savonarola nie był heretykiem, ani schizmatykiem, to kim był właściwie? Można go chyba nazwać reformatorem, co poróżniło go z papiestwem do tego stopnia, iż musiał stracić życie... Hieronim (Girolamo) Savonarola urodził się 21 września 1452 roku. Wychowaniem chłopaka, najmłodszego spośród rodzeństwa, zajął się dziadek lekarz nadworny książąt D'Este z Ferrary. Mniemał, iż jeśli zapewni wnukowi gruntowne wykształcenie i towarzyską ogładę, uczyni go tym samym szczęśliwym. Tu wszakże się pomylił. Hieronim bowiem nie był w niczym podobny do swoich rówieśników. Skryty, zamknięty w sobie, nadzwyczaj nieśmiały, pogardzający światem poeta... Gdyby go było stać na więcej odwagi, pewnie zaakceptowałby ów świat, w którym żyć mu wypadło takim, jakim był. Ale skoro go nie było stać, pozostawało jedno schronienie się w czymś wyimaginowanym, własnym i bezpiecznym.

Krwawe znamię

Józef Ignacy Kraszewski

Akcja powieści toczy się w XVIII w., w Lubelskiem. Mielsztyniec to gniazdo rodowe w dawnych czasach nader wpływowego rodu Spytków Leliwitów. Senior rodu, hrabia Spytko, wraz ze swą małżonką Elizą mieszka w owym majątku. Mieszkają sami (nie licząc służby oczywiście), albowiem ich syn Eugeniusz wyjechał za granicę na studia. Z Melsztyńcem związane są przerażające legendy i opowieści, głoszące jakoby ów starożytny ród był obciążony pokoleniowym przekleństwem, a na domiar w dworze pojawiają się duchy i upiory, między innymi babka hrabiego, która tak jak i inne widma zmarłych kobiet, ma krwawą szramę na szyi. Jaki jest powód owych nieprawdopodobnie przerażających zdarzeń? Czemu tak się dzieje. Jaka jest tajemnica i rodu i pałacu? Próby ich rozwikłania podjął się dziedzic sąsiedniego majątku, pan Nikodem Repeszko. Pod rozmaitymi pozorami próbował się on zbliżyć do rodziny Spytków, aby poznać ich sekrety. Lecz nie było to proste bowiem Spytkowie unikali kontaktu z innymi. Czy mu się udało? Jaka była ta straszliwa tajemnica? Tego czytelnik dowie się po lekturze całej książki. I ręczymy, że się nie zawiedzie...

Fileb. Dialog o rozkoszy

Platon

Dialog Platona, napisany około roku 350 przed Chrystusem. Zaliczany do dialogów późnych. Rozmówcy spierają się o to, czy najwyższe Dobro polega na przyjemności, czy na mądrości. Zamiarem Platona było wykazać, że zarówno przyjemność sama w sobie, jak i wiedza sama w sobie nie może być dobra, a zatem dobre życie musi być mieszaniną przyjemności i wiedzy (poznania). A więc pojawiają się pytania, który element ma dominować, i który ma stanowić ograniczenie dla drugiego. Sokrates twierdzi, że to wiedza ma być granicą dla przyjemności (tzn, dozwolone są te przyjemności, które sprzyjają pełnemu rozwojowi umysłowemu). Dialog zawiera psychologiczne i etyczne analizy przyjemności i mądrości oraz klasyfikacje pierwszych zasad i przyczyn, przyjemności i rodzajów wiedzy. (za Wikipedią). Tłumaczył Bronisław Kąsinowski.

Awesta

Nieznany

Awesta (Avesta), natchniona księga zaratusztrianizmu, została zredagowana w bardzo starożytnym języku zwanym awestyjskim, a zawiera przekazy przez niektórych datowane na niezwykle zamierzchłą przeszłość, bo aż na II tysiąclecie przed naszą erą. Tekst Awesty prawdopodobnie został ostatecznie zredagowany w VI wieku p.n.e., ale gdy Aleksander Wielki podbił imperium perskie, nakazał tę świętą księgę zniszczyć. Została ona odtwarzana przez bardzo długi czas, by ostateczną redakcję uzyskać dopiero za panowania szacha Szapura II (309-379) z dynastii Sasanidów. Istniejąca obecnie Awesta składa się z dwudziestu jeden ksiąg (nasków) i dzieli się na kilka części. Oferowana księga zawiera całość świętego tekstu: Wendidad, Sîrôzahy, Yasty, Nyâyisy, Yasna, Visparad, Âfrînagân, Gâhs i pozostałe fragmenty.

Goworek herbu Rawicz, wojewoda sandomierski powieść z widoku we śnie

Franciszek Salezy Jezierski

Powieść historyczno-polityczna dotycząca wybitnej postaci polskiego średniowiecza - wojewody sandomierskiego Goworka. Franciszek Salezy Jezierski (1740-1791) ksiądz, powieściopisarz i publicysta polityczny, działacz społeczno-oświatowy okresu Oświecenia. Pochodził z rodziny drobnej szlachty z ziemi łukowskiej. Doktor teologii i filozofii w Akademii Krakowskiej. Należy go uważać za współtwórcę reformy szkolnictwa podjętej przez Komisję Edukacji Narodowej. Był najbliższym współpracownikiem i przyjacielem Hugona Kołłątaja, należał do Kuźnicy Kołlątajowskiej. Odegrał dużą rolę w obradach Sejmu Czteroletniego. Dążył do wzmocnienia władzy państwowej.

Rys historyczny oświecenia Słowian

Aleksander Tyszyński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Mimo iż Słowianie są najliczniejsi pośród ludów, zamieszkujących Europę to ich kulturą i umysłowością wiele się nie zajmowano. Raczej odwrotnie od ponad dwustu lat usiłuje się wyrobić fałszywy obraz Słowian jako podludzi, którzy od reszty ludów w sensie negatywnym drastycznie odstawali, którzy niczego nie wymyślili, nie wytworzyli, a byli wyłącznie konsumentami, a w najlepszym razie lichymi naśladowcami swych mądrzejszych sąsiadów z zachodu i południa. Jest to wszakże fałsz. Autor w swoim dziele klarownie prezentuje, że tak nie było, a jeśli tak, to Słowianie zasługują na szacunek i podziw. Dokonana w książce analiza oświecenia Słowian w rozbiciu na ludy i okresy jasno tego dowodzi.

Tajemniczy dwór. La Grande Breteche

Honore de Balzac

"Honoré de Balzac: Tajemniczy dwór. La Grande Bretche. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Trzymająca w napięciu opowieść genialnego francuskiego autora. Fragment: O jakie sto kroków od Vendôme, nad brzegami rzeki Loir rzekł znajduje się stary, ciemny dom z wysokim dachem, a tak zupełnie samotny, że nie ma w pobliżu ani cuchnącej garbarni, ani lichej oberży, jaką widuje się prawie pod każdym miasteczkiem. Przy domu jest ogród dochodzący do rzeki, w którym dawne szpalery rosną obecnie dziko. Wierzby, kąpiące się korzeniami w rzece, wyrosły szybko niby żywopłot i zasłaniają prawie zupełnie dom. Bujne chwasty stroją wody. Drzewa owocowe, zaniedbane od dziesięciu lat, przestały dawać owoce, a dziczki ich tworzą zarośla. Podobnie wyglądają szpalery. Ścieżki, niegdyś gracowane, zarosły zielskiem; po prawdzie nie ma już ani śladu ścieżek. Z góry, na której sterczą ruiny starego zamku książąt Vendôme, jedynego miejsca, skąd oko może jeszcze zajrzeć w tę posiadłość, widzi się, że w epoce którą trudno jest oznaczyć zakątek ów tworzył mały raik jakiegoś posiadacza zajętego różami, tulipanami, ogrodnika, ale zwłaszcza lubującego się w owocach. Widać też altankę, a raczej jej szczątki, a wśród nich stół, któremu czas nie dał jeszcze rady. Z ruin tego ogrodu, którego już nie ma, odgaduje się leniwe rozkosze prowincji, tak jak zgaduje się życie poczciwego kupca czytając napis na jego grobie. Jakby dla dopełnienia smutnych i cichych myśli, które ogarniają duszę, na jednej ze ścian znajduje się kompas ozdobiony tym zbożnym napisem: Ultima Cogita. Dach na tym domu jest straszliwie pozapadany, żaluzje zawsze spuszczone, balkony pokryte gniazdami jaskółek, drzwi stale zamknięte. Bujna trawa znaczy zielonymi liniami szczeliny w kamiennych schodach, żelazne poręcze pordzewiały. Księżyc, słońce, zima, lato, śnieg wyżłobiły drzewo, spaczyły deski, zżarły malowania. Głuchą ciszę, która tam panuje, mącą jedynie ptaki, koty, kuny, szczury i myszy, mogące tam swobodnie uganiać, bić się, zjadać się wzajem. Niewidzialna ręka wypisała wszędzie to słowo: Tajemnica. une centaine de pas environ de Vendôme, sur les bords du Loir, dit-il, il se trouve une vieille maison brune, surmontée de toits trs élevés, et si compltement isolée quil nexiste lentour ni tannerie puante ni méchante auberge, comme vous en voyez aux abords de presque toutes les petites villes. Devant ce logis est un jardin donnant sur la rivire, et o les buis, autrefois ras qui dessinaient les allées, croissent maintenant leur fantaisie. Quelques saules, nés dans le Loir, ont rapidement poussé comme la haie de clôture, et cachent demi la maison. Les plantes que nous appelons mauvaises décorent de leur belle végétation le talus de la rive. Les arbres fruitiers, négligés depuis dix ans, ne produisent plus de récolte, et leurs rejetons forment des taillis. Les espaliers ressemblent des charmilles. Les sentiers, sablés jadis, sont remplis de pourpier; mais, ai vrai dire, il ny a plus trace de sentier. Du haut de la montagne sur laquelle pendent les ruines du vieux château des ducs de Vendôme, le seul endroit do lil puisse plonger sur cet enclos, on se dit que, dans un temps quil est difficile de déterminer, ce coin de terre fit les délices de quelque gentilhomme occupé de roses, de tulipiers, dhorticulture en un mot, mais surtout gourmand de bons fruits. On aperçoit une tonnelle, ou plutôt les débris dune tonnelle sous laquelle est encore une table que le temps na pas entirement dévorée. A laspect de ce jardin qui nest plus, les joies négatives de la vie paisible dont on jouit en province se devinent, comme on devine lexistence dun bon négociant en lisant lépitaphe de sa tombe. Pour compléter les idées tristes et douces qui saisissent lâme, un des murs offre un cadran solaire orné de cette inscription bourgeoisement chrétienne: ULTIMAM COGITA!"

Infantka. Powieść historyczna (Anna Jagiellonka)

Józef Ignacy Kraszewski

Infantka - Józef Ignacy Kraszewski. Zanurz się w burzliwych czasach Rzeczypospolitej XVI wieku! "Infantka" to wciągająca powieść historyczna, która przenosi czytelnika na królewski dwór, gdzie rozgrywa się pasjonująca gra o władzę. Anna Jagiellonka, siostra Zygmunta Augusta, to silna i ambitna kobieta, która walczy o swoje prawa i godność w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Zmuszona znosić upokorzenia i intrygi, nie poddaje się i dąży do realizacji swoich celów. Po śmierci brata, infantka staje się kluczową postacią w rozgrywkach politycznych. Jej decyzje mają ogromny wpływ na losy kraju, a ona sama musi zmierzyć się z licznymi przeciwnościami losu. Dlaczego warto przeczytać tę książkę? Żywe postaci: Poznaj barwnych bohaterów, których losy zapadną Ci w pamięć. Intrygi i spiski: Zanurz się w świecie dworskich intryg i politycznych rozgrywek. Historia opowiedziana wciągająco: Autor mistrzowsko łączy fakty historyczne z fikcją literacką, tworząc pełną napięcia opowieść. Silna bohaterka: Anna Jagiellonka to postać, która inspiruje i pokazuje, że nawet w trudnych czasach można walczyć o swoje. "Infantka" to nie tylko powieść historyczna, to także poruszająca opowieść o miłości, przyjaźni i zdradzie. Książka, która skłania do refleksji nad przemijalnością władzy i kruchością ludzkiego szczęścia. Jeśli interesuje Cię historia Polski i lubisz wciągające powieści, to "Infantka" jest lekturą obowiązkową!

Królowa Gizella

Helena Mniszek

Przystojny młody cesarz i młodziuchna śliczna księżniczka spotkali się w różanym ogrodzie i zakochali się w sobie. Pobrali się i zdawać by się mogło, że tych dwoje zazna we wspólnym życiu tylko szczęścia i radości. Okazało się jednak, że miało być inaczej zaborcza i nieznosząca sprzeciwu matka cesarza, która nie znosiła synowej na skutek intryg odizolowała syna od niej. Cesarz, stroniąc od żony wdawał się w liczne romanse, a ona oddawała się bolesnym rojeniom, tęskniąc za miłością i wspominając czasy swej młodości...

Pięć pestek z pomarańczy. The Five Orange Pips

Arthur Conan Doyle

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. John Openshaw przybywa do Sherlocka Holmesa by wyjaśnić sprawę tajemniczego listu, jaki niedawno otrzymał. Wcześniej takie same listy otrzymali kolejno jego stryj Elias i ojciec Joseph Openshaw, którzy potem zginęli w dziwnych okolicznościach. Treść listu: Połóż papiery na zegarze słonecznym. K.K.K. Do listu dołączone jest pięć wyschniętych pestek pomarańczy. Sherlock Holmes dochodzi do wniosku, że listy przysyła Ku Klux Klan, bowiem z opowiadania klienta wynika, że jego stryj był kiedyś plantatorem na Florydzie, a po otrzymaniu listu spalił zawartość przywiezionej stamtąd mosiężnej kasetki zawierającej widocznie archiwum organizacji. Detektyw przekonuje Openshawa, by pozostawił na zegarze w ogrodzie jedyny ocalały skrawek i powiadomienie, że reszta spłonęła. Następnego dnia John Openshaw zostaje znaleziony martwy w rzece pod mostem.

Więzień na Marsie. Le Prisonnier de la plante Mars

Gustave Le Rouge

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français. Robert Darvel, młody francuski wynalazca, opowiada swojemu przyjacielowi, że wraz z astronomem o nazwisku Bolenski odbył wyprawę na Syberię, aby spróbować nawiązać komunikację z planetą Mars za pomocą gigantycznych postaci umieszczonych na ziemi. Wieczorem Robert otrzymuje list od tajemniczego pana Ardaveny, który mówi, że zna się na swojej pracy i chce się z nim natychmiast spotkać i złożyć mu ofertę. Robert znika... A gdzie i co było dalej, czytelnik dowie się, po przeczytaniu książki. W polskim przekładzie imiona bohaterów powieści zostały przetłumaczone na nasz język. Dalszy ciąg powieści to Niewidzialni. La Guerre des vampires.

Fletnik z Hamelnu. The Pied Piper of Hamelin

Robert Browning

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Tłumaczył Jan Lemański. Utwór jest opracowaniem dawnej legendy o muzyku, który uwolnił niemieckie miasto Hameln od plagi szczurów. Rzecz działa się w średniowieczu. Jak zaznaczono w tekście, opisywane zdarzenia miały miejsce 22 lipca 1376. Kiedy miasto Hameln zmagało się z plagą szczurów, pojawił się w nim tajemniczy muzyk, który zadeklarował, że uwolni mieszkańców od problemu. Miejscy rajcowie i burmistrz od razu się zgodzili. Nieznajomy grą na flecie wywabił gryzonie z miasta i zaciągnął do rzeki Wezery, w której się potopiły. Gdy władze miasta odmówiły mu obiecanej zapłaty, zagrał raz jeszcze i ze wszystkich domów zwołał dzieci. Kiedy doszedł z nimi na górę, jej zbocze rozstąpiło się i we wnętrzu ziemi znikli wszyscy, z wyjątkiem jednego kulawego chłopca, który nie nadążał za grupą. (za Wikipedią).

Oko za oko. Opowiadania z życia wzięte

Tadeusz Jaroszyński

Zbiór trzynastu opowiadań, z których każde jak mówi podtytuł zostało z życia wzięte. Niektóre z nich są zabawne, niektóre smutne, niektóre nastrajają nostalgicznie i budzą zadumę. Wszystkie jednak opowiadają o zwykły życiu zwykłych ludzi, których spotykają zwykłe zdarzenia, chociaż... autor potrafi w nich także i zaskoczyć niczego nie spodziewającego się czytelnika. Miła lektura zarówno dla starszych, jak i dla młodszych miłośników dobrej literatury.

Czarny karzeł

Walter Scott

Zanurz się w barwnej scenerii szkockich krajobrazów, gdzie historia splata się z legendami, a tajemnica ukrywa się za każdym zakrętem. "Czarny karzeł" Waltera Scotta przeniesie Cię w czasy tuż po Unii Szkocji z Anglią w 1707 roku, do pagórków Liddesdale, które autor doskonale znał, zbierając ludowe ballady dla swojego dzieła "Minstrelsy of the Scottish Border". Głównym bohaterem jest Sir Edward Mauley, nazywany Czarnym Karłem - pustelnikiem, który zdaniem mieszkańców miał niewątpliwe związki z Diabłem. Staje się on głównym uczestnikiem zawiłej opowieści o miłości, zemście, zdradzie, spiskach jakobickich i przymusowym małżeństwie. Postać ta jest wzorowana na Davidzie Ritchie, którego Scott spotkał na jesieni 1797 roku. "Czarny karzeł" przeniesie Cię, miły Czytelniku, w świat pełen emocji, zaskakujących zwrotów akcji i niezapomnianych bohaterów. Jednak nawet mistrzowie literatury mogą czasem poddać się wewnętrznym burzom. Scott przyznaje, że choć początki powieści były obiecujące, zmęczył się powtarzaniem tych samych motywów. Ale jednak, mimo wszystko, pozostawił nam dzieło, które wciąż zachwyca swoją intrygą i swoim urokiem.

Kronika Słowiańska. Chronica Slavorum

Helmold

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Kronika Słowian (łac. Chronica Slavorum) średniowieczne dzieło historyczne autorstwa mnicha Helmolda, który towarzyszył jako kronikarz niemieckim wyprawom chrystianizacyjnym na Połabiu i Pomorzu Zachodnim. Jest kontynuacją dzieła Gesta Hammaburgensis ecclesiae pontificum napisanego przez Adama z Bremy. Kronika jest jednym z najważniejszych źródeł opisujących wierzenia, obyczaje, kulturę, organizację społeczną oraz życie codzienne Słowian połabskich z okresu przed przyjęciem przez nich chrześcijaństwa, źródłem wiedzy dotyczącej stosunków społeczno-politycznych w XII wieku na ziemiach Obodrzytów i Wieletów - dzisiejsza Meklemburgia Niemcy. Kronika pisana była przez Helmolda proboszcza z Bozowa w Wagrii (obecnie Bosau - Niemcy) w okresie od daty śmierci biskupa Gerolda w roku 1163 do narodzin drugiej córki Henryka Lwa - Matyldy w roku 1172. Dzieło opisuje czas od panowania Karola Wielkiego do ostatecznego podboju Rugii i kraju Obodrytów dokonanego podczas Krucjaty połabskiej w roku 1147.