Religie świata antycznego. W sześciu tomach. Tom II: Religia Religia hellenizmu

Tadeusz Zieliński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Pośród wszystkich religii tak zwanych pogańskich nie ma ani jednej, która by naszej inteligencji była jednocześnie i tak dobrze znana i tak głęboko nieznana jak religia starożytnej Grecji. Może się to wydawać paradoksalnym, ale tak jest. Jeśli chodzi o religię hellenizmu, to można o niej powiedzieć, iż jest to przenikanie się religii greckiej i wierzeń wschodnich. W kolejnych tomach autor ukazuje relacje pomiędzy hellenizmem a judaizmem. Wreszcie w tomach piątym i szóstym Zieliński zajmuje się religią Rzeczypospolitej Rzymskiej, o której tak pisze: Znaczenie kultury Rzymu włącznie z jego religią dla kultury nowożytnej Europy polega na dwu jej osobliwościach. Po pierwsze na tym, że Rzym będąc pojętnym uczniem twórczej Grecji, wskutek swych losów dziejowych został łącznikiem między nią a barbarzyńską Europą; po drugie na tym, że nie był jednak biernym przenośnikiem twórczych idei swej greckiej mistrzyni, lecz zdołał przniknąć je właściwościami swego geniuszu, wzmacniając przez to ich siłę i zdolność rozrodczą. Mamy nadzieję, że wznawiane przez nas to potężne dzieło przyniesie pożytek wszystkim tym, których interesuje świat antyczny i jego wierzenia, ponieważ niniejsze dzieło dostarcza nam wyczerpujących (w znacznej mierze) informacji dotyczących owych zapomnianych już religii.

Lecznicze nalewki na owocach warzywach i orzechach

Andrzej Sarwa

Książka "Lecznicze nalewki na owocach, warzywach i orzechach" to zbiór przepisów na łatwe do wykonania domowym sposobem trunki, które mają dobroczynne działanie, doskonały smak, wygląd i zapach. Amatorzy tych trunków znajdą tu wiele ciekawych receptur, a sporządzone w domu napitki nie tylko poprawią zdrowie, ale i uprzyjemnią spotkania rodzinne i towarzyskie.

Kronika Węgierska na początku wieku XII i Kronika Czeska na początku wieku XI w łacińskim języku pisane: z tłumaczeniem na polski język

Anonim

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Starożytne kroniki średniowieczne węgierska i czeska, zawierające wiele również informacji o Polsce. Fragment wstępu: Naród Hunnów, mówi Annonym Węgierski, niema nie wspólnego z narodem Hungarów, prócz źe iedni i drudzy mienili się pochodzacemi od Magoga Syna Jatetowego. Hungarowie przybywszy do Pannonii w kilka wieków po Hunnaeh, korzystali z gminnego mniemania (iakoby byli Rodakami tamtych) dla postrachu Słowian, i dla przeciągnienia do swojej strony Hunnów pozostałych w Transylwanii pod nazwiskiem Sikulów. Roku 37. gdy Valens Cesarz na woynę z Persami gotował się, Himnowie Naród nieznany przeprawiwszy się przez Morze Azowskie, rzucili postrach na wszystkie narody z tey strony Donu...

Lecznicze nalewki 265 receptur

Andrzej Sarwa

"Lecznicze nalewki. 265 receptur" to bogaty zbiór przepisów na łatwe do wykonania domowym sposobem trunki, które mają dobroczynne działanie, doskonały smak, wygląd i zapach. Amatorzy nalewek znajdą tu mnóstwo ciekawych receptur, a sporządzone w domu napoje nie tylko poprawią zdrowie, ale i uprzyjemnią spotkania rodzinne i towarzyskie.

Nadzwyczajne przygody człowieka osłabionych nerwów

Washington Irwing

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Irving jest w dużej mierze uznawany za pierwszego pisarza i pierwszy, który zarabiał na życie wyłącznie dzięki pisaniu. Irving udoskonalił amerykańskie opowiadanie i był pierwszym amerykańskim pisarzem, który umieszczał swoje historie mocno w Stanach Zjednoczonych, nawet gdy fascynował się niemieckim lub holenderskim folklorem. Jest on także powszechnie uznawany za jednego z pierwszych, który pisał opowiadania po prostu by bawić, a nie uczyć. Irving wspierał także potencjalnych pisarzy. Jak zauważył George William Curtis , "nie ma w tym kraju młodego aspiranta literackiego, który, gdyby kiedykolwiek osobiście poznał Irvinga, nie usłyszał od niego najgłośniejszych słów sympatii, szacunku i zachęty". Niniejsza książka, wydana po polsku blisko dwieście lat temu pozwoli nam nie tylko poznać kunszt pisarski, ale i ducha twórczości Irvinga, a to, że jest to wznowienie bardzo wiekowego dzieła, nie powinno być jego minusem, a przeciwnie plusem i to dużym. Książka zawiera dziewięć znakomitych opowiadań autorstwa tego amerykańskiego mistrza pióra. Są to: Wielki nieznajomy, Obiad myśliwski, Przygoda mego wuja, Przygoda mojej ciotki, Śmiały dragon, Przygoda studenta niemieckiego, Obraz tajemniczy, Historia młodego Włocha. Zapraszamy do lektury! Książka dla wymagającego czytelnika.

O ofierze Mszy Świętej

Abp Szymon Kozłowski

Msza święta, co do istoty swej, jest powtórzeniem ofiary krzyżowej; albowiem w niej jest ten sam najwyższy Kapłan i tenże przedmiot ofiary, to jest, Jezus Chrystus; różnica zachodzi tylko w sposobie ofiarowania. I tak: Na krzyżu Jezus Chrystus sam bezpośrednio ofiarował się Bogu Ojcu, dając dobrowolnie życie swe za nas; we Mszy zaś świętej ten sam Jezus Chrystus, jako Arcykapłan nasz, ofiaruje się za nas, lecz za pośrednictwem kapłana, który jest podrzędnym ministrem i widzialnym zastępcą Chrystusa Pana. Dlatego kapłan nie sam od siebie, ale w imieniu i osobie Chrystusa, w czasie konsekracji powtarza Jego słowa, wyrzeczone na ostatniej Wieczerzy: To jest ciało moje ten jest kielich krwi mojej; Na krzyżu Jezus Chrystus ofiarował się widzialnie, we własnej postaci przelewając krew i umierając za nas; we Mszy zaś świętej ofiaruje się mistycznie, to jest niewidzialnie, czyli tajemniczo i duchownie, pod postaciami chleba i wina; Na krzyżu poniósł rzeczywistą mękę i śmierć; we Mszy zaś ofiaruje się sposobem niekrwawym, to jest bez cierpień i rzeczywistej śmierci.

Atalanta w Kalydonie

Algernon Charles Swinburne

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Atalanta – w mitologii greckiej piękna uczestniczka łowów kalidońskich, której Meleager przyznał głowę dzika. Według arkadyjskiego mitu Iasos ojciec Atalanty chciał mieć tylko synów, rozczarowany narodzeniem się dziewczynki, porzucił ją więc na górze Partenion. Niemowlę wykarmiła niedźwiedzica, zesłana przez boginię Artemidę. Znaleźli ją potem myśliwi, którzy ją przygarnęli i wychowali. Po dojściu do pełnoletności Atalanta, wzorem swej ulubionej bogini, wędrowała po lasach, polując. Kiedy król Kalidonu w Etolii Ojneus zapomniał złożyć ofiary Artemidzie, zagniewana bogini zesłała na jego królestwo olbrzymiego dzika, by pustoszył jego ziemie. Król rozesłał heroldów, zapraszając najdzielniejszych wojowników na polowanie na dzika i obiecując skórę zwierzęcia temu, kto go zabije. Wraz ze swymi stryjami Ankajosem i Cefeuszem przybyła też do Kalidonu Atalanta. Stryjowie nie chcieli się początkowo zgodzić, by ich bratanica wzięła udział w polowaniu, syn królewski, Meleager ogłosił jednak w imieniu króla, że jeśli nie zmienią zdania, odwoła w ogóle polowanie. Meleager, chociaż był już wówczas żonaty z Kleopatrą, córką Idasa, zakochał się nagle w Atlancie i starał się jej przypodobać. Jego wujowie, słysząc, jak wzdycha: „Jakże szczęśliwy będzie ten, którego ona poślubi”, poczuli antypatię do dziewczyny. Podobno sama Artemida postarała się o to, by wśród myśliwych pojawiły się niesnaski. Pierwszą krew przelała podczas łowów właśnie Atlanta. Uzbrojona w łuk i strzały, zajęła miejsce na lewym skrzydle tyraliery myśliwych. Kiedy nieco się od nich oddaliła, zaatakowały ją dwa centaury, Hylajos i Rajakos, pragnąc ją zgwałcić po kolei. Gdy biegły ku niej, Atalanta zastrzeliła je z łuku. Po tym wydarzeniu polowała już jednak u boku Meleagra. Dzik wypłoszony ze strumienia zabił dwóch myśliwych, przewrócił trzeciego, a młodego Nestora zapędził na drzewo. Oszczepy wyrzucone przez Jazona i kilku innych myśliwych chybiły celu. W pewnym momencie walczący wspólnie z Peleusem, Telamon potknął się i gdy przyjaciel pomagał mu wstać, zaatakował ich dzik. Strzała z łuku wypuszczona przez Atalantę zmusiła go jednak do ucieczki. Wkrótce potem dzik stratował Ankajosa, Peleus w zamieszaniu zabił Eurytiona, wreszcie Meleager przebił wyrzuconą dzidą prawy bok dzika, a gdy zwierzę zaczęło kręcić się w kółko, próbując wyrwać oszczep, dobił go drugą dzidą. Zdjąwszy skórę z dzika, Meleager ofiarował ją Atalancie, twierdząc, że słusznie się jej ona należy, skoro to ona pierwsza zadała zwierzęciu ranę i gdyby inni jej nie przeszkodzili, niechybnie by go zabiła. Czyn ten wzburzył wujów Meleagra, który doprowadził do rodowej waśni, śmierci dwóch wujów z ręki zakochanego w Atalancie Meleagra, a wreszcie do śmierci samego Meleagra. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Atalanta)

Nad Rio de La Plata

Karol May

Wyrusz w niezwykłą podróż przez oba kontynenty amerykańskie, zagłębiając się w książce "Nad Rio de La Plata" autorstwa Karola Maya. Tym razem autor przenosi nas w głąb masywnych Kordylier Ameryki. Bohaterowie tej fascynującej opowieści zmierzą się z dziką przyrodą, stawiając czoła niebezpieczeństwom zarówno ze strony natury, jak i ludzi. Ich wyprawa przyniesie im wiele niezapomnianych przeżyć, a także postawi przed nimi pytania: Czy uda im się wyjść zwycięsko z trudnych sytuacji? Czy odkryją legendarny skarb, który tajemniczo pojawił się w tle ich podróży? Tym razem Karol May zabiera czytelników do Urugwaju, prezentując fascynujący kraj, w którym główny bohater, przybywając jako podróżnik, zostaje wplątany w niebezpieczne sytuacje związane z miejscowym ruchem rewolucyjnym. Jego podobieństwo do miejscowego bojownika o wolność stawia go w tarapatach, gdy banda powstańcza próbuje obalić panujący reżim. Czy uda mu się przeżyć w dzikim kraju, unikając zasadzek i niebezpieczeństw, jednocześnie poszukując zaginionego skarbu? "Nad Rio de La Plata" to opowieść pełna napięcia, przygód i tajemnic, która wciągnie czytelnika w mroczne zakamarki Ameryki Południowej. Książka ta zakończy się zaskakująco, pozostawiając czytelników w napięciu i gotowych na dalsze przygody, które zostaną rozwinięte w kolejnej części, zatytułowanej "W Kordylierach".

Lili

Gustaw Daniłowski

Niezwykła, wzruszająca książka opowiadająca o latach dawno minionych, o uczuciach dawno przebrzmiałych, o sercach, które już rozsypały się w proch. O miłości, która tak naprawdę chyba miłością nie była, a o której tak mówi sama bohaterka powieści: Brunon drgnął. Lili! zawołał, głos mu się zwinął z nadmiaru wzruszenia. Lili przygarnęła jego głowę do piersi, z miłosną twarzą usunęła mu się w ramionach. Miała na ustach wyznanie winy, chciała powiedzieć, zaczęła nawet mówić, ale jej słowa zginęły w zmąconej świadomości, zalanej rozkoszą. Następnych dni Lili była niezwykle małomówna i jakby obca. Dopiero znalazłszy się sam na sam ze Stefanem, powiedziała z rozdzierająco smutnym uśmiechem: Dopuściłeś się jednego grzechu, pewnej małej zbrodni w stosunku do mnie spełnionej: boś mi dał odczuć zanadto dobitnie, że miłość wasza wraz z ciałem moim w proch się rozsypie... Może to jest naturalne, może się to dzieje zawsze, może ja bym nie była pod tym względem lepsza, ale niemniej ciągnęła złamanym głosem to jest bardzo bolesne dla tych, co odchodzą...

Królewicz-żebrak

Mark Twain

Królewicz-żebrak, Książę i żebrak lub Królewicz i żebrak powieść Marka Twaina, opowiadająca historię nagłej zamiany miejscami niezwykle podobnych chłopców: dziedzica tronu księcia Walii, późniejszego króla Edwarda VI i żebraka Toma Canty'ego. Akcja powieści rozgrywa się w szesnastowiecznym Londynie. Pewnego jesiennego dnia w jednej z biednych rodzin urodził się chłopiec Tomek Canty. W tym samym czasie na królewskim dworze urodził się także chłopiec - królewicz Edward Tudor. Chłopcy byli do siebie podobni jak dwie krople wody. Tomek mieszkał w ubogiej dzielnicy londyńskiej Offal Court. Miał dwie piętnastoletnie siostry bliźniaczki: Elżunię i Anię, z którymi mieszkał, mieszkał także z matką, ojcem oraz jego stara babką. Ojciec Tomka Jan był złodziejem, a matka żebraczką. Matka i siostry były dobre, jednak ojciec i babka źli. Ksiądz Andrzej uczył Tomka łaciny, czytania, pisania. Kiedy wieczorem Tomek wracał do domu z pustymi rękami, wiedział, że ojciec Jan go zbije, a gdy skończy, zacznie go bić babka. Tomek nieraz wyobrażał sobie życie księcia, rozpieszczanego przez wszystkich. Bardzo pragnął ujrzeć na własne oczy kogoś takiego. Gdy czytał stare księgi, z czasem zaczął wstydzić się swojego ubioru. Zaczął dbać o siebie o swój wygląd, czystość. Swoją mądrością zachwycał swoich kolegów. Coraz bardziej pragnął zobaczyć księcia... (Za Wikipedią).

Królowa Margot

Aleksander Dumas (ojciec)

"Królowa Margot" to powieść historyczna autorstwa Alexandre'a Dumasa. Osadzona w Paryżu, w 1572 roku, w czasach panowania Karola IX, książka opowiada o Małgorzacie de Valois (Margot), córce Henryka II, oraz jej intrygującej matce, Katarzynie Medycejskiej. Historia przedstawia małżeństwo Margot z protestanckim księciem Henrykiem de Bourbon, mające na celu pojednanie religijne w czasach francuskich wojen religijnych. Jednak Katarzyna planuje masakrę w dzień św. Bartłomieja, która prowadzi do rzezi tysięcy hugenotów. Margot, mimo małżeństwa, zakochuje się w protestanckim żołnierzu La Mole'u. Dworskie intrygi, morderstwa i spisek Katarzyny zagrażają życiu głównych bohaterów. Książka łączy historyczne fakty z literacką fikcją, tworząc fascynującą opowieść o miłości, zdradzie i walce o władzę.

Dwaj rywale

Kurt Matull, Matthias Blank

94 część serii powieści kryminalnych noszących wspólny nadtytuł: Lord Lister - tajemniczy nieznajomy. Lord (Eward) Lister to postać fikcyjnego londyńskiego złodzieja-dżentelmena, kradnącego oszustom, łotrom i aferzystom ich nieuczciwie zdobyte majątki, a także detektywa-amatora broniącego uciśnionych, krzywdzonych, niewinnych, biednych i wydziedziczonym przez los, która po raz pierwszy pojawiła się w niemieckim czasopiśmie popularnym zatytułowanym Lord Lister, genannt Raffles, der Meisterdieb i opublikowanym w 1908, autorstwa Kurta Matulla i Theo Blakensee. Po wydaniu kilku początkowych numerów serię kontynuowano, pt. Lord Lister, znany jako Raffles, Wielki Nieznajomy, który był tytułem pierwszej powieści. Seria stała się bardzo popularna nie tylko w Niemczech (ukazało się tam 110 cotygodniowych wydań, a ostatnie wydanie cyklu zakończyło się w 1910); została przetłumaczona na wiele języków, i wydawana w wielu krajach na całym świecie. W Polsce od początku listopada 1937 do końca września 1939 wydawano serię 16-stostronicowych zeszytów pt. Tygodnik Przygód Sensacyjnych. Lord Lister. Tajemniczy Nieznajomy Każdy numer zawierał jedną mini-powieść cyklu, która stanowiło oddzielną całość.

W puszczy. Opowieści o sercu zwierzęcym

Julian Ejsmond

Julian Ejsmond postawił sobie zadanie podobne podobnie jak Kipling, choć inną metodą dochodzi do swych celów. Nie tworzy fantastycznych bajek, lecz tłumaczy nam znane instynkty i zwyczaje naszych zwierząt leśnych. Ale, podobnie jak Kipling, usiłuje przeniknąć tajemnice ich dusz, rozumować ich logiką, nie zaś zewnętrzną, ludzką logiką przyrodnika lub strzelca. I jak Kipling, unika w tym tomie antropomorfizacji, przypisywania zwierzętom charakterów ludzkich: lisowi zmysłu oszukaństwa, gołębiowi romantyzmu, albo osłu tak gruntownej, jak ludzka, głupoty. Przedstawia nam objawy psychiki zwierzęcej: bohaterstwo rysicy matki; zadufanie odyńca w swej mocy; poglądy niedźwiedzia na cywilizację; samczą zajadłość jeleni; dumanie żubra nad zanikiem swej rasy; złowieszczość i mściwość kruków. Ejsmond, nie naśladując bynajmniej Kiplinga, pisze tu w jego duchu jakby wyjawiał nam zwierzenia podsłuchane czy otrzymane od dzikich bestyj. Biegły wywiadowca wszedł w puszczę polską i dał nam poznać nowe jej dziwy.

Ksieni z Castro - LAbbesse de Castro

Stendhal

"Ksieni z Castro - LAbbesse de Castro. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Opowieść o trudnej miłości między Eleną Campireali, młodą dziewczyną ze znakomitego rodu, a synem rabusia. Oczywiście rodzina panny nie może dopuścić do takiego związku i zamyka dziewczynę w klasztorze. Narracja mimo iż udaje tłumaczenie starej XVI-wiecznej kroniki włoskiej, trzyma w napięciu. Kochankowie, mezalians, znakomite rody, bandyci, klasztory, tajemnicze lochy, pojedynki, skrwawiony sztylet wszystko to znajdzie czytelnik w tej powieści. Fragment po francusku: En Italie, un homme se distinguait par tous les genres de mérite, par les grands coups dépée comme par les découvertes dans les anciens manuscrits: voyez Pétrarque, lidole de son temps; et une femme du XVIe sicle aimait un homme savant en grec autant, et plus quelle net aimé un homme célbre par la bravoure militaire. Alors on vit des passions et non pas lhabitude de la galanterie. Voil la grande différence entre lItalie et la France, voil pourquoi lItalie a vu naître les Raphaël, les Giorgion, les Titien, les Corrége, tandis que la France produisait tous ces braves capitaines du XVIe sicle, si inconnus aujourdhui et dont chacun avait tué un si grand nombre dennemis. Je demande pardon pour ces rudes vérités. Quoi quil en soit, les vengeances atroces et nécessaires des petits tyrans italiens du moyen âge concilirent aux brigands le cur des peuples. On hassait les brigands quand ils volaient des chevaux, du blé, de largent, en un mot, tout ce qui leur était nécessaire pour vivre; mais au fond le cur des peuples était pour eux; et les filles du village préféraient tous les autres le jeune garçon qui, une fois dans la vie, avait été forcé dandar alla machia, cest--dire de fuir dans les bois et de prendre refuge auprs des brigands la suite de quelque action trop imprudente."

Silva Rerum Księdza Szymona Krzysztofowicza

Szymon Krzysztofowicz, Franciszek Salezy Potocki

Jest to Silva Rerum Księdza Szymona Krzysztofowicza, Kanonika Katedry Kamienieckiej Oficjała. Podolskiego i proboszcza mohylowskiego (1763-1808). Sylwa (łac. silva rerum dosł. las rzeczy) forma piśmiennictwa popularna wśród szlachty polskiej, wywodząca się m.in. ze zbioru Silvae rzymskiego poety Stacjusza, obejmująca niejednorodne formalnie teksty zapisywane na gorąco i wyróżniające się różnorodną tematyką. Sylwy cechuje różnorodna konstrukcja, znajdziemy w nich coś z roczników, kroniki, dziennika i pamiętnika. Służy dokumentacji, archiwizacji, zabezpieczeniu pamięci. Pisana również w celach rozrywkowych i towarzyskich. (za Wikipedią).

Złoty trójkąt. Le Triangle dor. The Golden Triangle

Maurice Leblanc

Książka w trzech wersjach językowych: polskiej, francuskiej i angielskiej. Złoty trójkąt dwuczęściowa powieść autorstwa Mauricea Leblanca opisująca przygody Arsnea (Arseniusza) Lupin. Podobnie jak w powieści Wyspa trzydziestu trumien nie jest on w centrum opowieści, ale jest kimś w rodzaju deus ex machina (i pojawia się dopiero w 3 rozdziale II części powieści). Głównym bohaterem powieści jest oficer armii francuskiej, weteran wojenny, kapitan Patrice (Patrycjusz) Belval, który leczy swoje rany w paryskim lazarecie. Poznaje tam mamę Coriale (mateczka Koralia) - młodą, piękną i uroczą pielęgniarkę miłosierdzia, w której się od razu płomiennie zakochuje. Akcja I części powieści zaczyna się od momentu, gdy kapitan Belval, podsłuchawszy w pewnej restauracji rozmowę, z której wynika, że Koralii grozi niebezpieczeństwo uprowadzenia, organizuje doraźnie grupę, która ratuje mateczkę z tej groźnej opresji... (za Wikipedią).

Pojęcie o Bogu w chrześcijaństwie i u filozofów

Ks. Antoni Langer

Publikacja polecana szczególnie dla katolików tradycjonalistów. Wiara i filozofia powinny na drodze poznawania Boga iść ręka w rękę, jak się to działo wieki całe, tak powinno było zostać i nadal. Lecz niestety w nowszych czasach stało się inaczej. Wielkiej liczbie myślicieli podobało się porzucić utartą przez objawioną mądrość Boga ścieżkę i spróbować, jak też daleko duch ich, światła wiary pozbawiony, dojść potrafi; a byli przekonani, że wynik tych badań musi być prawdą nieomylną. Nic więc dziwnego, że właśnie tu, gdzie o poznanie Boga idzie, między filozofią nową, nowości szukającą, a wiarą na nieodmiennych opartą posadach, przedział jest niezmierny. Występują filozofowie, którzy po dowolnie obranej drodze krocząc, nie znajdują nic oprócz materii nic poza nią, ani też nad nią dla nich Bóg jest błędem i kłamstwem. Stanęli tym samym na stanowisku, na jakim przed 2000 laty byli epikurejczycy, zostali nowymi poganami, podobni dawnym w obyczajach i nauce. A czymże to jest, jeśli nie jawnym wyznaniem ateizmu? Inni tego kierunku filozofowie posunęli się trochę dalej, nadając temu materialnemu światu nazwę Boga, albo przypisując mu własności jedynie Bogu należne, jak np. byt absolutny, bezwzględny, a to znowu niczym innym nie jest, jak tylko filozofią materialnego panteizmu.

Katechizm polemiczny czyli wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych zaprzeczanych lub przekształcanych

Jan Jakub Scheffmache

Jan Jakub Scheffmacher: Katechizm polemiczny czyli wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych zaprzeczanych lub przekształcanych, na język polski przełożył: Nestor Higin Soter Bieroński. W publikacji tej zawarta jest analiza różnic pomiędzy tradycyjną rzymskokatolicką, a protestancką nauką kościelną. Różnice owe zostały przedstawione w sposób bardzo przystępny. Mimo, iż książka napisana jest dość archaicznym językiem, niemniej jednak pozwoli przeciętnemu czytelnikowi, który nie posiada jakiejś większej wiedzy dotyczącej katolicyzmu i protestantyzmu, poznać czym one są, czym się różnią, a w czym są podobne do siebie te obydwa wyznania. Jednocześnie lektura owego katechizmu pozwoli przekonać się, jak bardzo tzw. Kościół posoborowy (po Soborze Watykańskim II), zerwał z własną katolicką nauką i tradycją, przechodząc na pozycje protestanckie, słowem jak Kościół rzymskokatolicki sprotestantyzował się.

Mistyczne Ciało Chrystusa a charaktery sakramentalne

Włodzimierz Piątkiewicz

Nie jest prawdą, żeby teologia tylko dla teologów była. Tylko teolog pisać o niej może, ale każdy wykształcony chrześcijanin może zrozumieć z niej wszystko, co mu się w sposób odpowiedni wyłoży. Każdy też chrześcijanin może być święcie ciekaw wielkich rzeczy, których teologia uczy. Jeżeli tak pozytywny myśliciel, jak Arystoteles, zrobił tę uwagę, że wiadomość choćby tylko prawdopodobna o zagadnieniach wyższych, więcej człowieka zadowala, niż najpewniejsza wiedza o rzeczach poziomych o ileż bardziej obchodzić człowieka może, i umysł i serce jego pociągać, przedmiot cieszący się w głównych swych zarysach pewnością absolutną a tak wysoki, że aż do zetknięcia z Bogiem dochodzi a przy tym nie abstrakcyjny, lecz silnie i wielorako z życiem związany.

Górskie powietrze i inne opowieści

Arne Garborg

Arne Garborg, właśc. Aadne Eivindsson Gaborg (1851-1924) – norweski poeta, dziennikarz i tłumacz. Pochodził z gminy Time (w Jæren, Rogaland). Był jednym z ośmiorga dzieci rolnika. Od 1872 r. pracował jako dziennikarz m.in. „Dagbladet” i założonej przez siebie „Den 17de Mai”, później „Norsk Tidend”. Pisał w języku nynorsk. W powieściach, esejach i wierszach poruszał tematykę konfliktów między tożsamością narodową a europejską, jednostką a społeczeństwem, wymogami religii a współczesną cywilizacją i codziennym życiem człowieka. (za Wikipedią). Ta właśnie tematyka występuje w niniejszym zbiorze opowiadań, który zawiera utwory: „Morze”, „W stowarzyszeniu młodzieży”, „Śmierć”, „Lars z Lia”, „Górskie powietrze”, „Starzy i młodzi”, „Na halach”.

Cyd albo Roderyk

Pierre Corneille

Cyd (fr. Le Cid) – dramat Pierre’a Corneille’a napisany na przełomie lat 1636 i 1637. Akcja utworu rozgrywa się w XI wieku w Sewilli. Syn don Diega, Rodryg, zakochany jest z wzajemnością w Chimenie, córce don Gomesa. Między obydwoma mężczyznami dochodzi jednak do sprzeczki, w czasie której Gomes uderza Diega w twarz. Ten, zbyt stary, by osobiście wyzwać go na pojedynek, prosi syna, by go zastąpił. Rodryg, mimo konfliktu wewnętrznego, zgadza się i w walce zabija ojca ukochanej. Chimena udaje się do króla Sewilli Fernanda z prośbą o ukaranie sprawcy śmierci don Gomesa, jednak daje do zrozumienia Rodrygowi, że mimo tego, co zaszło, nie potrafi go znienawidzić. Ten opuszcza miasto i odnosi wielkie zwycięstwo w walce z Maurami, zyskując przydomek Cyd (z arabskiego sayyid – „pan”). Król oznajmia Chimenie, że Rodryg zmarł z powodu odniesionych ran, na co ta mdleje, a dowiedziawszy się prawdy, żąda, by stanął on do pojedynku-sądu bożego z don Sanchem. W momencie zwycięstwa Rodryg-Cyd zdobywa tym samym prawo do jej poślubienia. Król nakazuje mu jednak, by ponownie oddalił się na wojnę i odzyskał tym samym dawną pozycję w sercu kobiety. (za Wikipedią).

Płodność. Fécondité

Émile Zola

"Płodność" Emile Zoli to fascynująca powieść, która stanowi część cyklu "Cztery Ewangelie" autorstwa znanego francuskiego pisarza. Emile Zola jest uważany za głównego przedstawiciela naturalizmu, co czyni tę książkę jeszcze bardziej interesującą. Akcja powieści ukazuje konieczność zakładania rodzin wielodzietnych jako kluczową drogę do osiągnięcia prawdziwego szczęścia. Czytelnik poznaje radość życia głównych bohaterów, rodziców dwanaściorga dzieci, którzy czerpią z tego ogromną satysfakcję. To poruszająca opowieść, która kontrastuje z duchowym ubóstwem par, które zdecydowały się na jedno dziecko lub w ogóle zrezygnowały z posiadania potomstwa. Książka Emile Zoli to nie tylko fascynująca lektura, ale także ważne spojrzenie na społeczne i moralne kwestie związane z rodziną i płodnością. "Płodność" to literatura, która skłania do refleksji nad naszymi wyborami i wartościami, a jednocześnie dostarcza wspaniałych chwil czytelniczej przyjemności. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et francaise.

Ostatni z Nieczujów. Gniazdo Nieczujów, tom 6 cyklu powieści

Zygmunt Kaczkowski

Ostatni z Nieczujów cykl historycznych powieści i opowiadań autorstwa Zygmunta Kaczkowskiego, których akcja toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku. Cykl był publikowany w latach 1851-1858. Głównym bohaterem jest pan Marcin Nieczuja, ostatni z rodu Nieczujów. Akcja większości utworów cyklu toczy się w środowisku szlachty galicyjskiej, na ziemi sanockiej. Ich lektura pogłębia wiedzę o obyczajowości tamtejszej szlachty pod koniec XVIII wieku. Głównym bohaterem utworów oraz narratorem większości z nich jest szlachcic Marcin Nieczuja, nazywający siebie ostatnim ze "starożytnego" rodu Nieczujów. Ów sędziwy już człowiek wspomina czasy swojej młodości, która przypadła na burzliwe lata rozbiorów, konfederacji barskiej i wojen napoleońskich. Bohater, który brał udział w większości z tych wydarzeń opisuje je z perspektywy czasu. Oprócz wydarzeń historycznych wiele miejsca zajmują też wydarzenia lokalne, takie jak sejmiki, spory, zajazdy, jakie zajmowały szlachecką społeczność w Galicji. Teraz z perspektywy czasu z sentymentem wspomina czasy przed rozbiorami jako szczęśliwe, kiedy panował sarmacki styl życia, a główną rolę odgrywała warstwa szlachecka, odznaczająca się umiłowaniem tradycji i troską o jej przechowanie, przywiązaniem do zasad religijnych i etosu rycerskiego oraz żarliwie patriotycznym duchem. Marcin Nieczuja boleje nad tragedią ojczyzny, swojego rodu oraz warstwy szlacheckiej. Cały cykl napisany w formie gawędy szlacheckiej. Poszczególne utwory posiadają jednak dodatkowo cechy romansu przygodowego, powieści historycznej, a nawet powieści gotyckiej. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Ostatni_z_Nieczujów)

O pobudkach nabożeństwa ku Najświętszej Pannie

Jakub Górka

Fundamentem, korzeniem, podstawą prawdziwej czci musi być miłość szczera dla osoby. A więc nabożeństwo i cześć ku Maryi w tym tkwi, aby gotowym, ochoczym sercem czynić to, co do Jej służby należy. Przeto np. posty w środy, w soboty, modlitwy ku czci Maryi, pielgrzymki do Jej cudownych obrazów nie stanowią istoty nabożeństwa, lecz są albo wynikiem czyli skutkiem zewnętrznym tego nabożeństwa, albo też środkami do jego nabycia. Mówi doświadczenie, że są obłudnicy, którzy poszczą, modlą się, chodzą do kościoła, a przecież nabożnymi nie są. To samo doświadczenie wykazuje, że wiele osób należy do bractw ku czci Maryi, a przecież nie mają prawdziwego ku Niej nabożeństwa. O tych obłudnikach można z prorokiem Ezechielem powtórzyć: ˝Srebro ich precz wyrzucać będą, a złoto ich gnojem będzie. Srebro ich i złoto nie będzie ich mogło wybawić w dzień zapalczywości Pańskiej˝ (Ezech. VII, 19). Prawdziwie nabożny ku Maryi ten, kto się brzydzi wszystkim, co się Maryi Pannie nie podoba, a czyni ochoczo, co Jej miłe i przyjemne. A wiemy, że Maryja strasznie nienawidzi grzechu, a miłuje cnotę. Jeżeli chcemy mieć rzetelne nabożeństwo do Niepokalanie Poczętej, unikajmy grzechu i służby u złego ducha, podobnie jak i Maryja depce głowę tego węża piekielnego, a odziewajmy się płaszczem cnót, jak i Pani, Królowa nasza, odziana słońcem sprawiedliwości. Blichtrem Maryi nie oszukamy, maska nabożeństwa wstrętem napełnia Serce Matki miłosierdzia, bo Ona w Bogu wszystko widzi jasno i serc naszych tajniki dla Niej otwarte i czyta w nich, jak w księdze. Istota Boga, w którą z zachwytem spogląda w królestwie chwały, jest dla Niej cudownym zwierciadłem, w którym odbija się najdokładniej nasza istota i wszystkie kryjówki serca naszego. Niepokalana Dziewica widzi tam w górnych krainach, jak ty szeptasz modlitwy ku Jej czci, pościsz, do Jej kongregacji należysz, a żywisz w duszy myśli nieczyste, potajemnie oddajesz się swawoli, jesteś leniwy, nieposłuszny, mściwy.