Chapters from My Autobiography

Mark Twain

Mark Twain bequeathed to publish his autobiography without cuts only a hundred years after his death, and she first saw the light in 2010. Now, finally, many readers can meet this amazingly witty book. Twains autobiography is very unusual: amusing episodes alternate with sad ones, sparkling jokes give way to serious reasoning and the large-scale personality of the writer, who has presented the world with many masterpieces, appears before us in all its versatility.

Wojownicy (tom 7). Północ, Wojownicy, Tom VII

Erin Hunter

Pojawiła się nowa przepowiednia! Los zmieni wszystko, co zapowiadały gwiazdy Klany dzikich kotów od wielu księżyców żyły w pokoju jednak przodkowie mają dla nich przerażające wieści. Nadchodzi nowa przepowiednia i nieznane wcześniej zagrożenie. Młody wojownik, Jeżynowy Pazur, nieoczekiwanie dla siebie, zostaje wskazany jako ten, od którego zależy przyszłość lasu. Zbiera drużynę i wyrusza w podróż, która zmieni losy wszystkich klanów. Wielki powrót Wojowników! Po raz kolejny nad lasem zbierają się mroczne chmury, pojawia się nowa przepowiednia, która zapowiada kolejne kłopoty. Czy waleczne klany będą w stanie połączyć siły, by uratować siebie i las? Wszystko się może wyjaśnić jedynie, jeśli północ przemówi. Więc nie czekaj - dowiedz się, co ma do powiedzenia!. Weronika Leśniewska, onlybooks-jdb.blogspot.com

Piwnica

Magdalena Zimniak

W budynku spółdzielni mieszkaniowej na 3 Maja straszy. Dlaczego duch daje znać o swojej obecności po prawie czterdziestu latach spokoju? Dlaczego pojawia się tylko wtedy, gdy dyżur ma ochroniarz Rafał? Rafał i Aneta angażują się w prywatne śledztwo, które prowadzi do lat czterdziestych ubiegłego wieku. Wtedy w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła młoda kobieta. Bohaterowie podejrzewają, że jej ciało zostało zamurowane w piwnicy spółdzielni. Zagadka z przeszłości przeplata się z problemami współczesnych bohaterów, rodzinne tajemnice mieszają z wielką historią. Magdalena Zimniak tworzy powieść psychologiczną na tle wydarzeń historycznych. Tajemnica, elementy kryminału i horroru sprawiają, że książki nie sposób odłożyć, dopóki nie pozna się zakończenia.

Prometheus w pełnej gotowości. Jak monitorować pracę infrastruktury i wydajność działania aplikacji. Wydanie II

Julien Pivotto, Brian Brazil

Monitorowanie wydajności systemu jest ważnym zadaniem i nie polega tylko na obserwacji pracy procesora. Trzeba się orientować, pod jakim obciążeniem pracuje baza danych, czy przepustowość urządzeń sieciowych jest wystarczająca i jaki jest koszt niepełnego użycia bufora. Warto też wiedzieć, czy stopień wykorzystania droższych elementów uzasadnia ich utrzymywanie. W tej książce znajdziesz bezcenne wskazówki dotyczące wdrażania serwera Prometheus i jego używania w rzeczywistych rozwiązaniach. Julius Volz, współtwórca oprogramowania Prometheus To drugie, zaktualizowane wydanie przewodnika po systemie Prometheus. Znajdziesz w nim wyczerpujące wprowadzenie do tego oprogramowania, a także wskazówki dotyczące monitorowania aplikacji i infrastruktury, tworzenia wykresów, przekazywania ostrzeżeń, bezpośredniej instrumentacji kodu i pobierania wskaźników pochodzących z systemów zewnętrznych. Zrozumiesz zasady konfiguracji systemu Prometheus, komponentu Node Exporter i menedżera ostrzeżeń Alertmanager. Zapoznasz się też z nowymi funkcjonalnościami języka PromQL, dostawców mechanizmu odkrywania usług i odbiorców menedżera ostrzeżeń Alertmanager. Dokładnie zaprezentowano tu również zagadnienia bezpieczeństwa po stronie serwera, w tym mechanizm TLS i uwierzytelniania podstawowego. W książce między innymi: czym jest Prometheus i jak wygląda jego architektura monitorowanie infrastruktury za pomocą komponentów takich jak Node Exporter instrumentacja w kodzie aplikacji tworzenie paneli sterowania za pomocą Grafany współpraca oprogramowania Prometheus i Kubernetes Dzięki najlepszym praktykom i wskazówkom dotyczącym instrumentacji w kodzie ta książka pomoże Ci w niezawodnym monitorowaniu usług! TJ Hoplock, starszy inżynier monitorowania, NS1

Ostatnia owca

Ulrich Hub

Jak mogło wyglądać Boże Narodzenie z punktu widzenia... owiec? Pełna przewrotnego humoru opowieść wigilijna autora O ósmej na arce Tej nocy owce na pewno nie zasną na swoim pastwisku. Jest jasno jak w dzień niebo rozświetla dziwna nowa gwiazda. Na dodatek okazuje się, że pasterze zniknęli! Czyżby porwało ich UFO? A może ma to coś wspólnego z dziewczynką, która podobno urodziła się w pobliskiej stajence? Trzeba to sprawdzić! Podekscytowane owce wyruszają na pełną przygód nocną wędrówkę. Ulrich Hub, autor przezabawnego i wielokrotnie nagradzanego O ósmej na arce, tym razem opowiada na nowo historię niezwykłej betlejemskiej nocy. Komicznym perypetiom owiec towarzyszą pełne humoru ilustracje Jörga Mühlego. Ostatnia owca była również wystawiana jako sztuka teatralna, a w 2020 roku na jej podstawie powstał film animowany w reżyserii Matthiasa Bruhna.

Kombinatoryka i rachunek prawdopodobieństwa. Nowa matura rozszerzona z matematyki

Grażyna Czenskowska

„Nowa matura rozszerzona z matematyki” – jest to cykl opracowań stanowiący skuteczną pomoc w przygotowaniu się do matury rozszerzonej z matematyki. Kolekcja NOWA MATURA ROZSZERZONA Z MATEMATYKI składa się z następujących części: 1. Kombinatoryka i rachunek prawdopodobieństwa 2. Ciągi 3. Trygonometria 4. Funkcje 5. Rachunek różniczkowy 6. Geometria analityczna 7. Planimetria 8. Stereometria W każdej części teoria przedstawiona jest w łatwy przystępny sposób i poparta dokładnie wyjaśnionymi przykładami. Rozwiązując serię zadań zawartych w publikacji można skutecznie doskonalić warsztat a potem sprawdzić swoją wiedzę rozwiązując próbną maturę z danego działu zawartą w każdej części. Do wszystkich zadań są zamieszczone odpowiedzi z wyjaśnieniami, a do próbnej matury rozwiązania wszystkich zadań. Po lekturze części 1 kombinatoryka i rachunek prawdopodobieństwa wydadzą się łatwe i zrozumiałe a zadania maturalne z tego działu nie sprawią żadnego problemu. Treści zawarte w każdej części odpowiadają podstawie programowej do nowej matury rozszerzonej z matematyki.

English Vocabulary Master for Intermediate Learners - Listen & Learn (Proficiency Level B1-B2)

Dorota Guzik

Expand your vocabulary at intermediate level and start to speak with ease in private and professional situations. The course contains: 15 topic-based lessons which introduce and consolidate diverse vocabulary 150 carefully prepared exercises which teach correct pronunciation and show how expressions are used in context 2600 words, collocations, idioms and sentences to repeat 550 examples which check how well the vocabulary has been mastered words and expressions are recorded with explanations and example answers in speaking exercises over 9 hours of professional recordings PDF file with the full text of the whole course Why is it worth choosing English. Vocabulary Master for Intermediate Learners? If you want to remember new words and phrases, just repeating them is not enough. It is also important to learn words in context, learn whole phrases that show which expressions these words go with (collocations), and practise these newly learned expressions by using them yourself. Effective vocabulary learning on our course is divided into these stages: You hear all words and idioms twice first with an explanation of the meaning, then with a pause for you to repeat them. You repeat full sentences to consolidate new words and phrases in context. Additional collocations show you examples of how these expressions are used. You check how well you have mastered the vocabulary during specially prepared speaking exercises. This is effective learning, easy and accessible to everyone! If you want to develop your language skills further at intermediate level, choose other courses from the series English Vocabulary Master, English Grammar Master and English Speaking Master.

Lekcje pływania

Lili Reinhart

Poetycki debiut aktorki Lili Reinhart, którą fani na całym świecie podziwiają za otwartość i odwagę, z którą mówi o swoich osobistych doświadczeniach. Euforyczne początki nowej miłości, walka z lękiem i depresją w obliczu sławy, cierpienie i namiętność wiersze Lili Reinhart, w połączeniu z wyjątkowymi ilustracjami, są odzwierciedleniem jej niezwykłej osobowości i światopoglądu. Jej poezja prowokuje i pociesza, jest ekspresyjna, a jednocześnie bardzo osobista, przejrzysta, a zarazem głęboka. A przede wszystkim ukazuje głębię kobiecych doświadczeń i uczuć.

Gorbaczow. Pieriestrojka i rozpad imperium

Alicja Stępień-Kuczyńska

Siedem lat rządów (1985-1991) Michaiła Gorbaczowa to czas niezwykły - próby reformowania systemu komunistycznego zamykają historię państwa, w którym bezwzględna władza dominowała przez dziesięciolecia nad społeczeństwami znacznej części świata, a jednostki pozbawiała wolności i podstawowych praw. Pieriestrojka była impulsem do otwarcia na zmiany w ZSRR i krajach satelickich. Historia życia Michaiła Gorbaczowa jest historią pokolenia, które nie miało dzieciństwa, wchodziło w dorosłość gwałtownie, przyjmując odpowiedzialność za tych, których bezpowrotnie pochłonęła wojna. - Jakim politykiem był Gorbaczow? - W jaki sposób stał się przywódcą największego terytorialnie państwa naszego globu? - Dlaczego musiał odejść i jaką spuściznę po sobie pozostawił? Na te wszystkie pytania odpowiada autorka publikacji, kreśląc porywającą opowieść o jednej z najciekawszych postaci najnowszej historii.

Mroźny nurt

Kamilla Oresvärd

W wodzie nieopodal ruin starej papierni w Vargön znalezione zostają poćwiartowane zwłoki mężczyzny, ale policja nie jest w stanie zidentyfikować ofiary. Pewien szczegół naprowadza jednak Monę Schiller na trop. Jeżeli kobieta się nie myli, najwyraźniej wszyscy z jej otoczenia są w niebezpieczeństwie. Lecz informując o wszystkim policję, musiałaby też zdradzić swoją tajemnicę… „Mroźny nurt” to trzecia część serii o dawnej osadzie robotniczej Vargön, której mieszkańcy skrywają ogrom tajemnic. Mona Schiller – była sędzina, a przy tym nieustraszona i silna kobieta, która wróciła do rodzinnej miejscowości po wielu latach spędzonych za granicą – stara się odkryć te sekrety, a przy tym walczy z własnymi demonami.

Biała Skała

Dorota Pasek

Dwa państwa, które czterysta lat wcześniej rozdzieliła nienawiść. Niezwykłe zdolności, które napawają Kharów lękiem. Dawni wrogowie dziś muszą stanąć ramię w ramię. Po wielu miesiącach Kharowie opuszcząją Aberię. Nadchodzi czas liczenia zysków i strat. Khaben odjeżdża z klejnotem koronnym w dłoni, ale zrozpaczony i bardziej samotny niż kiedykolwiek. Wojna z Garlothem o tron jest nieunikniona. Stawką będzie nie tylko korona Kharu, ale i wolność Aberii. Waleczna Mawin jako jeniec wojenny i przyszła żona Askharida z rodu Wygnanych zostaje odesłana do jego rodowych włości w Kharze. Jedzie w nieznane, do innego świata. Zmierza tam także Leonia z Mchowego Lasu, łuczniczka, pragnąc zostawić wojenne zło za sobą, zapomnieć o doznanych krzywdach i zbudować na obcej ziemi nowy dom. Inny cel ma Arida, nieokiełznana i pełna sprzeczności przyrodnia siostra Askharida, która wie, że tylko tam może znaleźć odpowiedzi na dręczące ją pytania. Biała Skała to trzeci tom cyklu Królowe Kharu, po Alabastrowych pannach (2019) i Królestwie nadziei (2020). Dorota Pasek jest także autorką powieści Czas gniazdowania (2018) i Dziewczyna od trawnika (2019).

O Piłsudskim, Dmowskim i zamachu majowym. Dyplomacja sowiecka wobec Polski w okresie kryzysu politycznego 1925-1926

Mariusz Wołos

Zamach majowy w świetle odtajnionych materiałów sowieckich! Sytuacja w Warszawie jest napięta. W ciągu roku władzę przejmuje siedem kolejnych rządów, dochodzi do kilku kryzysów gabinetowych, kraj boryka się z coraz większymi problemami gospodarczymi, rośnie polityczna aktywność Piłsudskiego. Wszystkiemu bacznie przygląda się Kreml  Osiemdziesiąt siedem lat po przejęciu władzy przez Józefa Piłsudskiego Mariusz Wołos ujawnia prawdę, którą do niedawna skrywały teczki sowieckiego archiwum. Skąd Moskwa czerpała potrzebne informacje? Jakie były plany Kremla w związku z nasilającym się kryzysem politycznym w Polsce? Jaką rolę odegrała dyplomacja sowiecka?   O Piłsudskim, Dmowskim i zamachu majowymto publikacja rzucająca nowe światło na wydarzenia historyczne, za którymi kryje się wiele dotychczas nieznanych faktów.Wołos, jako pierwszy, spojrzał na historię II RP oczami Sowietów, utrzymując swą opowieść w żywym, reportażowym stylu. Książka szczególnie polecana wszystkim zainteresowanym tematyką polityczno-socjologiczną oraz historyczną. Mariusz Wołos (ur. 1968) historyk, znawca tematyki sowieckiej. W latach 2007-2011 dyrektor Stacji Naukowej Polskiej Akademii Nauk w Moskwie oraz stały przedstawiciel Polskiej Akademii Nauk przy Rosyjskiej Akademii Nauk. Profesor Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie i Instytutu Historii PAN w Warszawie. Autor ponad 100 publikacji (książek, zbiorów dokumentów, artykułów, recenzji, biogramów) ogłoszonych w językach polskim, rosyjskim, francuskim i angielskim.

Eli, Eli

Wojciech Tochman

Zapadająca w pamięć opowieść o biedzie, wykluczeniu i nadziei. A także o tym, gdzie leży granica między pełnym empatii patrzeniem a egoistycznym voyeuryzmem. Czy taka granica istnieje? Onyx to ulica slumsów w Manili, stolicy Filipin; to miejsce niebezpieczne, brudne, głośne i przeludnione. Ludzie żyją tu z dnia na dzień, bo niczego nie mogą być pewni ani tego, czy jutro będą mieli co jeść, ani tego, czy jutro będą żyć. Nędza jednakowo przygniata tu wszystkich, kobiety i mężczyzn, starców i dzieci, ale Eli, Eli nie poprzestaje na kreśleniu obrazów filipińskiego ubóstwa i portretów tonących w nim ludzi. To także opowieść o mieszkańcach Zachodu białych turystach odwiedzających slumsy, reporterach dokumentujących biedę, odbiorcach ich książek. O nas. Byłem na Filipinach. Spojrzenie Tochmana na ludzką nędzę jest pełne empatii. Zachwyciłem się tą książką. Zachęcam do przeczytania. Wiktor Osiatyński Bezwzględna próba rozprawy z zawodem reportera, z bezmyślnością turystów uprawiających poorystykę (bieda-wycieczki, zorganizowane wyprawy do slumsów, w programie m.in. fotografowanie ubóstwa i bliskie, choć nieprzesadnie bliskie, spoglądanie nędzy w oczy, przez szybkę, przez szkło iPada) i wszystkich zachwyconych lub przerażonych widokami cudzego cierpienia. Grzegorz Wysocki, Culture.pl

Człowiek jako słowo i ciało. W poszukiwaniu nowej koncepcji podmiotu

Katarzyna Gurczyńska-Sady

Książka wyrasta z niezwykle ambitnego zamierzenia, Autorka chce bowiem zrekonstruować współczesną wizję podmiotu, niezależnie od różnic zachodzących między poszczególnymi autorami i szkołami filozoficznymi. (...) Wprawdzie przedstawiciele poszczególnych szkół filozoficznych akcentują raczej różnice niż podobieństwa między swoimi doktrynami, to jednak podzielają również wspólne przekonania, nawet jeśli nie są tego świadomi. Założenie to, samo w sobie racjonalne i uzasadnione, pozwoliło Katarzynie Gurczyńskiej-Sady oryginalnie i twórczo spojrzeć na jeden z najważniejszych sporów filozoficznych nowożytności, dotyczący natury podmiotu oraz jego relacji do świata. Autorka próbuje zrekonstruować wizję podmiotu (czy raczej – destrukcji podmiotu), charakterystyczną dla wieku XX (...).  Z dużym znawstwem kreśli najpierw destrukcję podmiotu rozumianego jako substancjalna dusza, potem także destrukcję podmiotu utożsamianego z ciałem, rozpływającego się w rozmaitych językowych grach, stylach życia czy społecznych funkcjach. Znakomite analizy zarówno podmiotu kartezjańskiego, jak też jego współczesnych krytyk, zdradzają z jednej strony nieprzeciętną erudycję Autorki, z drugiej – bardzo rzadką umiejętność swobodnego poruszania się po tekstach tak różnych filozofów, jak Wittgenstein, Scheler, Heidegger, Sartre, Foucault, Nietzsche, Gadamer, Deleuze, Kant, Husserl, Fleck, Merleau-Ponty czy Arendt. W moim odczuciu trafną diagnozą jest przekonanie Autorki, iż destrukcja podmiotu wiąże się z jednej strony z roztopieniem go w języku (...), z drugiej – z jego transcendencją, polegającą jednak nie na przekraczaniu siebie (jak przyjmowała tradycyjna filozofia metafizyczna), lecz z zaangażowaniem w społeczny wymiar istnienia. Podmiot przestaje być bowiem substancjalnym indywiduum, stając się niesamodzielnym elementem wielu różnych, nadrzędnych względem niego, struktur, grup czy całości (przyjmujących każdorazowo enigmatyczną formę nieokreślonego „my”). Zjawisko to powoduje nie tylko desubstancjalizację podmiotu, lecz wprost jego całkowite rozproszenie w płynnych strukturach względem niego zewnętrznych.   Z recenzji wydawniczej prof. Ireneusza Ziemińskiego   Katarzyna Gurczyńska-Sady jest kierownikiem Katedry Filozofii Kultury w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Opublikowała m.in. książki Metafizyczne tezy Traktatu logiczno-filozoficznego Ludwiga Wittgensteina (2000), Podmiot jako byt otwarty : problematyka podmiotowości w późnych pismach Wittgensteina (2007) oraz wspólnie z Wojciechem Sady Wielcy filozofowie współczesności (2012). Obecnie pochłaniają ją dociekania nad etycznymi konsekwencjami nowego obrazu podmiotu, jaki wyłania się z prac najwybitniejszych filozofów XX wieku.  

Jaszczur. La Peau de chagrin

Honoré de Balzac

Honoriusz Balzac (Honoré de Balzac): Jaszczur. La Peau de chagrin. Opowieść fantastyczno-magiczna z nutą humoru i wątkiem miłosnym. Znajdziemy w niej tajemniczy wschodni talizman, wiele ciekawych przygód, momentami zapierających dech w piersiach. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Fragmenty: Pod koniec października r. 1829, młody człowiek wszedł do Palais-Royal w chwili, gdy otwierano domy gry, zgodnie z prawem popierającem namiętność tak dogodną do opodatkowania. Nie namyślając się zbytnio, wszedł na schody wiodące do szulerni nr. 36. Panie, panie, kapelusz? krzyknął za nim suchy i zrzędny głos małego, wyblakłego staruszka, przycupniętego w cieniu, za barierą, który wstał nagle, ukazując plugawą fizjognomię. Skoroś przekroczył próg domu gry, prawo obiera cię najpierw z kapelusza. Jest-li to ewangeliczna i opatrznościowa przenośnia? Czy to nie jest raczej sposób zawarcia z tobą piekielnej umowy, mocą wziętego od ciebie jakiegokolwiek zastawu? Czy to ma wymóc na tobie pełną szacunku postawę wobec tych, którzy zabiorą ci pieniądze? Czy to policja, przyczajona we wszystkich ściekach społecznych, pragnie znać nazwisko tego kapelusznika albo twoje, o ile je wypisałeś na swym nakryciu głowy? Czy to może wreszcie po to, aby zdjąć pomiar twojej czaszki, dla celów pouczającej statystyki co do pojemności mózgów graczy? Na tym punkcie zarząd zachowuje zupełne milczenie. Ale, wiedz to dobrze, ledwie uczyniłeś krok w stronę zielonego stolika, już twój kapelusz nie należy do ciebie, tak samo jak ty sam nie należysz do siebie: należysz do gry, ty, twój majątek, twoje nakrycie głowy, twoja laska i twój paltot. Przy wyjściu, GRA okaże ci, jakby dla zadrwienia z ciebie, że jeszcze zostawiła ci coś, oddając ci twoje rzeczy. Bądź co bądź, o ile miałeś kapelusz nowy, dowiesz się, po szkodzie, że gracz powinien mieć specjalny kostium. Zdziwienie młodego człowieka, kiedy otrzymał drewienko z numerem w zamian za swój kapelusz, którego brzegi, na szczęście, były lekko wytarte, dość wyraźnie świadczył o duszy jeszcze niewinnej; toteż starzec, który z pewnością od młodu gnił w gorączkowych rozkoszach życia graczy, objął go martwym i wystygłem spojrzeniem, w którym filozof wyczytałby nędze szpitala, tułaczkę bankructwa, protokóły samobójstw, dożywotnie galery, wysiedlenia do Guazacoalco. Człowiek ten, którego długa biała twarz była tak chuda jak zupka w garkuchni, przedstawiał blady obraz namiętności sprowadzonej do swej najprostszej wymowy. W zmarszczkach jego czaiły się ślady dawnych tortur; z pewnością człowiek ten niósł molochowi gry swoją nędzną płacę tuż po jej otrzymaniu. Podobny szkapie, na którą bat już nie działa, nie wzruszał się niczym; głuche jęki zrujnowanych graczy, ich nieme błagania, ich tępe spojrzenia znajdowały go stale obojętnym. Była to wcielona Gra. Gdyby młody człowiek przyjrzał się temu smutnemu cerberowi, może byłby sobie powiedział: W tym sercu jest już tylko talia kart! Nieznajomy nie usłuchał tej żywej przestrogi, pomieszczonej tu be zwątpienia przez Opatrzność, tak jak pomieściła ona wstręt u progu wszystkich miejsc rozpusty. Wszedł pewnym krokiem do sali, gdzie dźwięk złota działał upajająco na rozgrzane pożądliwością zmysły. Młodzieńca tego pchało tam zapewne najlogiczniejsze ze wszystkich wymownych zdań Jana Jakuba Rousseau, którego smutna myśl jest, jak sądzę, ta: Tak, rozumiem, że człowiek idzie grać, ale wtedy, gdy, między sobą a śmiercią, widzi jedynie ostatniego talara. Vers la fin du mois doctobre dernier, un jeune homme entra dans le Palais-Royal au moment o les maisons de jeu souvraient, conformément la loi qui protge une passion essentiellement imposable. Sans trop hésiter, il monta lescalier du tripot désigné sous le nom de numéro 36. Monsieur, votre chapeau, sil vous plaît ? lui cria dune voix sche et grondeuse un petit vieillard blme accroupi dans lombre, protégé par une barricade, et qui se leva soudain en montrant une figure moulée sur un type ignoble. Quand vous entrez dans une maison de jeu, la loi commence par vous dépouiller de votre chapeau. Est-ce une parabole évangélique et providentielle ? Nest-ce pas plutôt une manire de conclure un contrat infernal vous en exigeant je ne sais quel gage ? Serait-ce pour vous obliger garder un maintien respectueux devant ceux qui vont gagner votre argent ? Est-ce la police tapie dans tous les égouts sociaux qui tient savoir le nom de votre chapelier ou le vôtre, si vous lavez inscrit sur la coiffe ? Est-ce enfin pour prendre la mesure de votre crâne et dresser une statistique instructive sur la capacité cérébrale des joueurs ? Sur ce point ladministration garde un silence complet. Mais, sachez-le bien, peine avez-vous fait un pas vers le tapis vert, déj votre chapeau ne vous appartient pas plus que vous ne vous appartenez vous-mme : vous tes au jeu, vous, votre fortune, votre coiffe, votre canne et votre manteau. votre sortie, le Jeu vous démontrera, par une atroce épigramme en action, quil vous laisse encore quelque chose en vous rendant votre bagage. Si toutefois vous avez une coiffure neuve, vous apprendrez vos dépens quil faut se faire un costume de joueur. Létonnement manifesté par létranger quand il reçut une fiche numérotée en échange de son chapeau, dont heureusement les bords étaient légrement pelés, indiquait assez une âme encore innocente. Le petit vieillard, qui sans doute avait croupi ds son jeune âge dans les bouillants plaisirs de la vie des joueurs, lui jeta un coup dil terne et sans chaleur, dans lequel un philosophe aurait vu les misres de lhôpital, les vagabondages des gens ruinés, les procs-verbaux dune foule dasphyxies, les travaux forcés perpétuité, les expatriations au Guazacoalco. Cet homme, dont la longue face blanche nétait plus nourrie que par les soupes gélatineuses de dArcet, présentait la pâle image de la passion réduite son terme le plus simple. Dans ses rides il y avait trace de vieilles tortures, il devait jouer ses maigres appointements le jour mme o il les recevait ; semblable aux rosses sur qui les coups de fouet nont plus de prise, rien ne le faisait tressaillir ; les sourds gémissements des joueurs qui sortaient ruinés, leurs muettes imprécations, leurs regards hébétés, le trouvaient toujours insensible. Cétait le Jeu incarné. Si le jeune homme avait contemplé ce triste Cerbre, peut-tre se serait-il dit : Il ny a plus quun jeu de cartes dans ce cur-l ! Linconnu nécouta pas ce conseil vivant, placé l sans doute par la Providence, comme elle a mis le dégot la porte de tous les mauvais lieux ; il entra résolument dans la salle o le son de lor exerçait une éblouissante fascination sur les sens en pleine convoitise. Ce jeune homme était probablement poussé l par la plus logique de toutes les éloquentes phrases de J.-J. Rousseau, et dont voici, je crois, la triste pensée : Oui, je conçois quun homme aille au Jeu ; mais cest lorsque entre lui et la mort il ne voit plus que son dernier écu.

Próchno

Wacław Berent

Wacław Berent Próchno ISBN 978-83-288-5692-9 Część pierwsza Niemoc serdeczna jest stokroć gorsza od niemocy fizycznej. Przeto zleczcie myśl waszą. Frycz Modrzewski, O naprawie Rzeczpolitej, 1554 Płaski i nagi kawał ugoru, otoczony niskim, krwawo-czerwonym murem, spiętym ciężkimi fortecznymi wrotami. Ponad suchymi garbami ziemi sterczały długie i równe szeregi żelaznych krzyży, wyszłych jakby spod jednego odlewu. Pomiędzy nimi wypukłe, ostrym, szeleszczącym ... Wacław Berent Ur. 28 września 1873 w Warszawie Zm. między 19 a 22 listopada 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Próchno, Ozimina, Żywe kamienie, Diogenes w kontuszu, Zmierzch wodzów Powieściopisarz, eseista i tłumacz okresu modernizmu. Z wykształcenia przyrodnik (obronił doktorat w zakresie ichtiologii na uniwersytecie w Zurychu). Pierwsze opowiadania publikował pod pseudonimem Władysław Rawicz, ukazując zgodnie z duchem czasu pesymistyczną wizję świata i bohaterów targanych wewnętrznymi sprzecznościami, skłóconych ze społeczeństwem. Był równie zafascynowany, jak krytyczny w stosunku do filozofii Nietzschego, ożywiającej umysły inteligencji na przełomie wieków; przetłumaczył Tako rzecze Zaratustra oraz poświęcił niemieckiemu myślicielowi rozprawę Źródła i ujścia nietzscheanizmu. Podobnie ambiwalentne stanowisko zajmował Berent wobec spuścizny polskiego romantyzmu, którego społeczne i polityczne źródła, uwarunkowania i konsekwencje (m.in. w postaci powstań narodowych) rozważał w tzw. ,,opowieściach" historycznych: Diogenesie w kontuszu (1937) oraz Zmierzchu wodzów (1939). Do najistotniejszych zalicza się realistyczne powieści Berenta poruszające tematykę współczesną pisarzowi; są to: Fachowiec (1895), Próchno (1903) i Ozimina (1911). W ostatniej z nich zajął się problematyką rewolucji (silną inspiracją były wydarzenia rewolucji 1905 roku) i analizą kondycji duchowej społeczeństwa polskiego w przededniu nadchodzących, już wyczuwalnych wstrząsów dziejowych. Obawiając się, że sama walka rewolucyjna może unicestwić historyczny dorobek intelektualny oraz kultywując ideologię moralno-narodową, Berent uznawał jednak ożywczą siłę ruchów lewicowych i postulował ideowy sojusz z socjalizmem (studium Idea w ruchu rewolucyjnym z 1906 r.). W dwudziestoleciu międzywojennym uczestniczył aktywnie w życiu literackim, był współredaktorem ,,Nowego Przeglądu Literatury i Sztuki" (1920-1921) oraz redaktorem ,,Pamiętnika Warszawskiego" wraz z Janem Lechoniem (w 1929 r.). Uhonorowany nagrodami literackimi i państwowymi (nagroda literacka miasta Warszawy 1929, państwowa nagroda literacka za biograficzne opowiadania z tomu Nurt: Wywłaszczenie Muz, Szabla i Duch oraz Wódz 1933, odznaczenie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski 1933), został członkiem Polskiej Akademii Literatury (1933) i Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy. Tłumaczył gł. z fr. i niem., m.in. prozę Friedricha Nietzschego, Knuta Hamsuna, Henrika Ibsena, Guy Maupassanta i Romain Rollanda. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Szkocki Klan

Katarzyna Muszyńska

Daj się oczarować wiedźmom, poznaj tajemnice elfów, wkrocz do raju aniołów, zasmakuj nocnego życia z demonami. Szkocki klan to jedna z jedenastu niesamowitych historii zaklętych w zbiorze opowiadań Szczypta magii. Książka wydana nakładem wydawnictwa Nie powiem, Hm... zajmuje się dystrybucją.

Oskar i reszta

Ewa Pałczyńska-Winek

"Oskar i reszta" to niesamowicie śmieszne historyjki, często zakończone jeszcze zabawniejszymi pointami, które wciągają bez granic. Nawet nie zauważysz jak szybko przeczytasz całość. A gdy tylko to się stanie, koniecznie napisz do naszego wydawnictwa swoją opinię. Autorka czeka z niecierpliwością na pierwsze reakcje i jest gotowa opracować dużo więcej opowiadań!

Domek w Niebiosach

Paulina Kozłowska

W tej historii pomiędzy nie lubię a kocham jest bardzo cienka granica Zuzanna i Filip są asystentami znanej pary aktorskiej Patrycji i Rafała. Obydwoje za sobą nie przepadają. Kiedy celebryci postanawiają się rozstać Zuza i Filip zostają zmuszeni, by uczestniczyć w studzeniu emocji przy podziale majątku. Najbardziej problematyczna okazuje się kwestia domku nad morzem w miejscowości Niebiosa. Kiedy cała czwórka spotyka się na miejscu atmosfera zarówno pomiędzy aktorami, jak i ich asystentami jest mocno napięta. Pikanterii tej sytuacji dodaje fakt, że pomiędzy Zuzą i Filipem zaczyna iskrzyć, nie tylko podczas nerwowych kłótni

Selenografia

Krzysztof Prus

seria Piąty wymiar W myśl teorii powszechnego ciążenia Izaaka Newtona wszystkie ciała wzajemnie się przyciągają, tak więc nic nie pozostaje bez wpływu na otoczenie: wszystko ze wszystkim się łączy. Czy ta sama zasada odnosi się do wydarzeń z naszego życia i życia innych? Wypadków z naszej przeszłości i przyszłości? Czy dotyczy naszych ukrytych myśli, naszych marzeń i snów? Jaki związek istnieje pomiędzy wizytą młodego astronoma, zatwardziałego ateisty i ambitnego bawidamka Edmunda Halleya w domu bogobojnego Jana Heweliusza w Gdańsku, a spaleniem w kilka miesięcy później największego obserwatorium ówczesnej Europy? Jaki wpływ na Newtona piszącego osiem lat po tych wypadkach najważniejsze dzieło naukowe nowożytności –Matematyczne podstawy filozofii przyrody – ma konflikt Halleya z ojcem, którego zmasakrowane zwłoki wyłowiono z wody trzy lata wcześniej? Co łączy Wielką Zarazę, która nawiedziła Londyn, z ciągiem niewyjaśnionych śmierci czterech kolejnych współpracowników Heweliusza? Jak mają się do siebie dziewictwo Newtona i niespożyty temperament erotyczny Halleya? Czy to, że pod wpływem gdańskiej wódki Halley niewłaściwie ocenił rzeczywistość i przespał się z niewłaściwą kobietą, wpłynie na odkrycie właściwej zasady rządzącej ruchem Wszechświata? Czy nowa orbita ruchu planet dopomoże Halleyowi odnaleźć Boga i pogodzić się z samym sobą? W myśl teorii powszechnego ciążenia wszystko ze wszystkim się łączy... Selenografia jest debiutem dramaturgicznym Krzysztofa Prusa. Praca zajęła III miejsce w konkursie „Nauka a duchowość”, zorganizowanym przez Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych oraz Tygodnik Powszechny, rozstrzygniętym przez jury w składzie: ks. prof. Michał Heller, ks. Adam Boniecki. 

Kochaj albo rzuć

Andrzej Mularczyk

Kazimierz Pawlak i Władysław Kargul, wraz z wnuczką Anią, wyruszają do Stanów Zjednoczonych. Udają się na wizytę do Johna, brata Kazimierza, który przed laty zdecydował się na emigrację. Uciążliwa dla starszych mężczyzn podróż jest dopiero początkiem wydarzeń, trudnych wcześniej nawet do wyobrażenia. Ta zabawna, choć miejscami niepozbawiona tragizmu i goryczy historia, jest ostatnią częścią kultowej trylogii Sylwestra Chęcińskiego, która została uznana za ponadczasową w dziejach kinematografii polskiej.

JestĘ magistrĘ

Magda Bielicka

Zuchwała kradzież konia, kłótnia sąsiadów, bunt kilku parafian małe miasteczko i okoliczne wsie to nieskończone źródło inspiracji dla dziennikarki Alicji Rokickiej. Tok być może przewidywalnych, ale jakże istotnych dla poczciwych mieszkańców Szarpanic zdarzeń zostanie przerwany. I to całkiem niepozornie, bo zasłabnięcie Tośka Figla, staromodnego właściciela sex-shopu, to w końcu żadna sensacja, nawet na miarę małej miejscowości. Kiedy jednak na podobne dolegliwości poskarżą się kolejne osoby, w tym mało rozgarnięty zięć wójta, sprawą zainteresuje się lokalna gazeta w osobie wszędobylskiej reporterki. jestĘ magistrĘ" to plejada barwnych postaci, które mają swój wyjątkowy wpływ na małomiasteczkowy koloryt i które połączy afera o zasięgu niemal krajowym!

Kuratela. Linterdiction

Honoré de Balzac

Do Popinota, sędziego pierwszej instancji przy trybunale paryskim, przychodzi markiza dEspard z następującym problemem: arystokratka pragnie ubezwłasnowolnić swojego męża, z którym żyje w separacji, i ustanowić nad nim kuratelę. Powodem tej decyzji ma być fakt, że markiz utrudnia swojej żonie kontakty z dziećmi, a swój majątek z nieznanych powodów wydaje na utrzymanie całkowicie obcej rodziny Jeanrenaud. Kobieta twierdzi, że jej mąż zachorował psychicznie. Nieufny wobec tłumaczeń arystokratki Popinot przeprowadza prywatne śledztwo, z którego wynika, że markiz bynajmniej nie zwariował (za Wikipedią). Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej Version bilingue: polonaise et française.

Blind Love

Wilkie Collins, Walter Besant

The loving heart of the protagonist of the novel, Iris, remains faithful to the master of her destiny. The conflict with the father does not prevent the lovers from connecting, but how does this story end?