Szary mag. Sahi

Jarosław Prusiński

Niebo szarzało z każdą minutą. Pole bitwy rozświetlała już tylko lekka, czerwona poświata słońca, które już zaszło za wzgórzami. Czarne chmury wydawały się ciężkie, jakby były odlane z ołowiu. Śpiący zaczęli się budzić, tak jak każdej nocy i brani na smycz przez zaklęcia Sahi, ustawiali się karnie w szeregu. Jeden za drugim, rząd za rzędem. Topory i tarcze albo długie dzidy dzierżyli w swoich martwych dłoniach, czekając na rozkaz swoich panów. Jakie łatwe będzie to zwycięstwo! [...] Śpiew. Wysoki, przenikliwy śpiew wydobył się najpierw z kilku, potem setek, wreszcie tysięcy i setek tysięcy gardeł. Pieśń przywołująca demony rozlała się po łąkach Świętej Ziemi! Wojska ruszyły. Z wolna, ociężale, szereg po szeregu ruszał w stronę najeżonej pikami ściany wojsk Zakonu. Z każdą chwilą ludzie i Śpiący poruszali się coraz szybciej. Ciemne moce wstępowały w wojowników żywych i martwych. Po chwili nabrali energii sztormowej fali i jak gigantyczna ludzka fala popłynęli na wojowników Zakonu. Jarosław Prusiński Jarosław Prusiński, absolwent Politechnii i zarządzania. Miłośnik literatury, poezji śpiewanej i fotografii. "szary Mag" jest debiutancką powieścią autora, która znalazła uznanie nie tylko wśród miłośników gatunku. Świat bohaterów powieści nie jest powieleniem utartych ścieżek, został stworzony od nowa, czytelnik sam musi go odkryć i zrozumieć. Nietypowa narracja pokazuje ten świat z różnych punktów widzenia, opowieść wciąga, daje do myślenia. Wkrótce w ręce czytelników zostaną oddane dwa kolejne tomy (już pełnowymiarowe): "Szary Mag-Sahi" oraz "Szary Mag-Wielka Księga". Na wydanie czeka również tom opowiadań Science Fiction, pod tytułem: "Vortex". absolwent Politechnii i zarządzania. Miłośnik literatury, poezji śpiewanej i fotografii. "Szary Mag" jest debiutancką powieścią autora, która znalazła uznanie nie tylko wśród miłośników gatunku. Świat bohaterów powieści nie jest powieleniem utartych ścieżek, został stworzony od nowa, czytelnik sam musi go odkryć i zrozumieć. Nietypowa narracja pokazuje ten świat z różnych punktów widzenia, opowieść wciąga, daje do myślenia. Wkrótce w ręce czytelników zostaną oddane dwa kolejne tomy (już pełnowymiarowe): "Szary Mag-Sahi" oraz "Szary Mag-Wielka Księga". Na wydanie czeka również tom opowiadań Science Fiction, pod tytułem: "Vortex".

Fraszki, niefraszki i piosenki z dodatkiem prozy

Michał Malawski

Michał Malawski - rocznik 1960, warszawiak od urodzenia, autor zbioru opowiadań "Widok z góry" (Goneta 2013) i zbioru wierszy "Analiza" (Goneta 2014). Niniejsza publikacja zawiera jego satyryczne drobne utwory, które - choć napisane nierzadko kilka dobrych lat temu - całkiem nieźle opisują dzisiejszą rzeczywistość. Czytelnik znajdzie pośród nich także trochę tekstów lirycznych, osobistych, refleksyjnych. Słowa do melodii znanych zagranicznych piosenek nie są przekładami. Wszystkie utwory z tego zbioru wydawnictwa E-bookowo składają się na kolejny portret ich autora.

Projekt Chelsea

Anna Macek

Amara po wypiciu eliksiru  jest zdezorientowana. Kim teraz jest? Okazuje się, że eliksir z Jaskini Zmiennokształnych przemienił ją w zwykłego człowieka. Jak na złość pojawia się jej dawna przyjaciółka- Maija Esbjorn. Nie pałają do siebie sympatią. Amara odnajduje tajemniczy list, którego nie oddaje go właścicielce. W poszukiwaniu mocy zwraca się do Maiji. Przyznaje się także do mordserstwa przed sądem i zostaje skazana na śmierć. Co tym razem dla Amary przygotowały siły magii?   Kontynuacja Akademii Smoków. Anna Macek Mimo, że Anna M. Macek ma dopiero 15 lat już wchodzi na polski rynek. Jej wcześniejsze opowiadania nieraz zadziwiały nauczycieli. Dziewczyna odkryła swój talent pomiędzy II a III klasą podstawówki. Prawdopodobnie przyczyniły się do tego podwórkowe plany stworzenia filmu i świadomość, że ktoś musi napisać scenariusz. Anna M. Macek pisze ogólnie fantastykę, ale w zamiarach na także książki dla Waszych pociech.

Czarodziejska drabinka

Justyna Ruebenbauer

Wierszowana opowieść o siedmioletniej Sabince, jej problemach w domu i szkole oraz sposobach ich rozwiązania.

Jak napisać skuteczne zaproszenie na warsztaty i webinary

Krystyna Bezubik

Organizowanie warsztatów, webinarów, szkoleń ma sens wtedy, gdy ludzie się zapisują - to już wiesz. Tylko jak napisać zaproszenie, które ludzie przeczytają? Jakich słów, sformułowań użyć, by zdecydowali się przyjść na warsztaty/webinar? Co zrobić, by zainteresować potencjalnych uczestników? Ile informacji zawrzeć w samym tekście zaproszenia?   Chcesz poznać odpowiedzi na te pytania? Kurs online "Jak pisać skuteczne zaproszenia na warsztaty" to 7 prostych kroków, dzięki którym z lekkością stworzysz tekst zaproszenia. To wiedza, z której będziesz korzystać przez całe swoje marketingowe życie. Dzięki kursowi dowiesz się: - co jest podstawą skutecznego zaproszenia; - co zrobić, by zaproszenie zostało w ogóle przeczytane; - jak ubrać tekst w formę.   A to wszystko krok po kroku: Krok pierwszy - poznasz swojego czytelnika. Krok drugi - zaczniesz posługiwać się językiem korzyści. Krok trzeci - nauczysz się tworzyć przyciągające uwagę tytuły. Krok czwarty - stworzysz profesjonalną notkę o mnie. Krok piąty - poznasz praktyczne struktury tekstu zaproszeń. Krok szósty - zwrócisz uwagę na "wygląd" treści na stronie. Krok siódmy - wzmocnisz skuteczność swojego zaproszenia, stosując język zmysłów. Kurs to wiedza merytoryczna, przykłady gotowych tekstów i ćwiczenia, dzięki którym teoria stania się praktyką. Kurs ma formę e-booka  + nagranie wideo fragmentu szkolenia: "Jak pisać teksty marketingowe".

Isztar

Jarosław Prusiński

Powieść Isztar jest ciekawym połączeniem SF i książki historycznej. Są to dwie opowieści zbiegające się w jednym punkcie. Każda jest inna, każda pisana w innym stylu i innej narracji. Historia przedstawiona jest z punktu widzenia współczesnego mężczyzny i kobiety urodzonej kilka tysięcy lat p.n.e. To powieść momentami zabawna, momentami refleksyjna, pokazująca wiele ciekawostek ze starożytnego, wymarłego świata. Z pewnością nietuzinkowa i oryginalna. Długo można o niej pisać, ale można też krótko – to jest po prostu świetna książka.

Jak zrobić DVD ze zdjęć. Podstawy montażu filmowego

Zbigniew Lech

Wydawnictwo przeznaczone jest dla tych wszystkich, którym zależy, by wykonane własnoręcznie zdjęcia można było zaprezentować najatrakcyjniej, jak to tylko możliwe. Najciekawszą formą prezentacji jest niewątpliwie film, zwłaszcza - ten w formacie i jakości DVD.Właśnie tej problematyce - tworzeniu filmu ze zdjęć z równoczesnym poznawaniem podstaw montażu poświęcona jest niniejsza publikacja.W oparciu o materiał fotograficzny pokazano, na czym polega montaż filmowy i jak ze zwykłych zdjęć zrobić można ciekawy i interesujący film rodzinny, jak napisać scenariusz, dobrać tytuł i podkład muzyczny, kiedy i gdzie zastosować komentarz? A także - w jaki sposób sterować ruchem obrazów wykorzystując pewne tricki zwiększające atrakcyjności dzieła.Wyjaśniono, co to są przejścia, kadry i przebitki, przedstawiono - przy okazji omawiania roli czasu w filmie - sposób obliczania czasu jego trwania.W części praktycznej, krok po kroku, zaprezentowano proces montażu. Od importu zdjęć do odpowiedniego programu komputerowego zaczynając, poprzez obróbkę obrazów, tworzenie historii filmowej i wyposażenie filmu w elementy pomocnicze (muzyka, komentarz, przejścia), na generowaniu gotowego pliku filmowego i jego konwertowaniu na format DVD kończąc.Odpowiedź na pytanie, dlaczego skomplikowane zagadnienia montażu omówiliśmy na przykładzie zdjęć (a nie np. klipów z kamery?), jest oczywista. Obraz (zdjęcie) to przecież główne tworzywo każdego filmu. Ten, kto pozna podstawowe zasady w oparciu o wykorzystanie zdjęć, bez problemu poradzi sobie także z klipami (ciągiem zdjęć w postaci klatek klipu z kamery) zwłaszcza, że w profesjonalnych programach do edycji i montażu video bardzo często korzysta się także z pojedynczych zdjęć (lub ich grupy) wprowadzanych na oś czasu, a omawianie niektórych reguł w oparciu o ten właśnie element stwarza lepsze możliwości zrozumienia samej idei.W dziale "Dodatki i uzupełnienia" pokazano, skąd ściągnąć potrzebne programy (wszystkie - typu freeware), omówiono jak przekształcić zgrane z płyt audio utwory na potrzebny w filmie format mp3, z kolei dla tych spośród Czytelników, którzy pragnęliby tworzone przez siebie filmy prezentować także szerszej publiczności (np. przez publikację w internecie) przytoczono garść potrzebnych informacji prawnych związanych z prawem autorskim zwracając szczególną uwagę na czyhające w tym względzie niebezpieczeństwa.. Wydawnictwo ma charakter poradnikowy. Cechuje sie zwięzłością oraz przejrzystością, także prostym i zrozumiałym językiem. Zawiera liczne przykłady. W części "wykonawczej" dosłownie "prowadzi Czytelnika za rękę" zwieńczając wspólną pracę gotowym plikiem filmowym.Po opanowaniu zaprezentowanych w publikacji podstaw montażu oraz uwzględnieniu przekazanych w niej porad film o czasie trwania 5 - 10 minut stworzyć można w ciągu zaledwie jednej do dwóch godzin.Wymagania systemowe dla omawianych w publikacji programów: Windows XP, 2003, Vista, programy pracują prawidłowo także w Win 7.

Życie to nie karnwawał. Opowiadania i felietony

Anna Strzelec, Tomasz Ryczaj-Głogowski

Anna Strzelec, pisarka, poetka - powieści: Tylko nie życz mi spełnienia marzeń, Druga pora życia... Wiza do Nowego Jorku, Okno z widokiem na Prowansję, tomiki wierszy: Miłość niejedno ma imię, Cóż wiemy o miłości...  prezentuje  swoje pierwsze kryminalne opowiadanie "Bal maskowy" i trzy felietony, bo... Życie to nie karnawał. W zbiorze znalazło się także opowiadanie debiutanta - Tomasza Ryczaja-Głogowskiego: Młoda rodzina, jak wiele innych zwyczajnych rodzin, żyje w swoim wymarzonym zakątku świata. Ich dom wypełnia miłość, radość i szczęśliwe dzieci. Nie wszystko jednak trwa wiecznie. Niespodziewana wizyta i tajemnica, która ożywa na naszych oczach, stają się początkiem zmian doprowadzających do tragicznego finału. Debiutanckie opowiadanie „Pogorzelisko” sugestywnie ukazuje, jak jedno wydarzenie w życiu człowieka może wywrócić jego dalsze losy. Sądzę, że pomimo iż opowiadanie może wywoływać skrajne emocje, przypadnie wam ono do gustu.

Rozproszone mroki

Zbigniew Bressa

„Położyła swoją drobną, dziewczęcą dłoń na  głowie Gerensa i pogłaskała go po włosach. Walczyła ze sobą, nie mając pojęcia, co się z nią dzieje. Jak dotychczas uważała się za silną, niezłomną i wierną swoim ideałom. Jednak teraz nie mogła się opanować. Ujęła głowę ukochanego w dłonie, podniosła ją do góry i spontanicznie pocałowała go w usta. Jej drżące wargi po raz pierwszy przylgnęły do ust mężczyzny. Przez chwilę spijała słodycz, by w końcu nadludzkim wysiłkiem odepchnąć wybranka swego serca od siebie”. Bohaterami powieści są ludzie bez tożsamości, samotnicy, porzucone dzieci, osoby z mrocznymi sekretami i nikczemnicy. Najgorszym z nich jest arcybiskup naznaczony znamieniem w postaci krzyża. Jest on bowiem wysłannikiem piekieł o anielskiej twarzy.

Zwierciadło duszy

Iwona Sobolewska

„Zwierciadło duszy” to zbiór myśli pisanych pod wpływem chwili. Jest wiele spraw, które nas nurtują, wiele chwil, z którymi nie potrafimy sobie poradzić.  Dobrze jest przelać myśli na papier, ale lepiej tak by mimo wszystko pozostały one tajemnicą. Książka inna niż do tej pory, zawiera urywki z życia nastolatki zapisane hasłowo. Możesz spróbować odkryć jej wnętrze. Iwona Sobolewska Potrafię już marzyć i śnić, ale codzienność wciąż uczy mnie żyć. Każdy dzień powtarza się w kółko i w kółko i znowu, bo taka kolej rzeczy, dzięki której znajduję czas na poznawanie samej siebie. Wiem na pewno, że żadna ze mnie artystka, tylko zwykła prosta licealistka, która pnie się do góry po szczeblach literatury. Pisanie to moja pasja, a wyobraźnia często wiedzę przerasta, ale lubię tworzyć własne historie, a że pamięć jest ulotna, piszę wszystko, zapisuję i notuję. Zaczęło się to pod koniec gimnazjum, kiedy rozpoczęłam pisać pierwszą poważną książkę "Czarną Owcę". Natchnęły mnie Włochy, kraj, który uwielbiam i który chciałam w jakiś sposób wyróżnić w moim życiu. W obecnym roku rozpoczęłam naukę w Liceum Ogólnokształcącym na profilu filologicznym ze względu na rozszerzone języki, a zwłaszcza język polski, który najbardziej przypadł mi do gustu. Lubię obserwować wszystko, co dzieje się wokół mnie. Każda chwila może zadziałać inspirująco. W każdej opowieści uwzględniam osoby, które częściowo mają lub miały swoje pięć minut w moim życiu i, o których nie chcę zapomnieć. Cecha, którą głównie cenię to cierpliwość, ponieważ wiąże się z wieloma innymi i wiem, że to właśnie dzięki niej kiedyś spełnię kolejne marzenia.

Religia krwi

Adam Peterson

Ciągle jeszcze istnieje wiele tajemnic do dziś niepoznanych. W wielu miejscowościach krążą opowieści o ukrytych skarbach, o niezwykłych wydarzeniach, o tajemniczych organizacjach, których antyludzkie plany trzeba pokrzyżować. Do tych wątków nawiązuje powieść „Religia krwi” dwóch autorów używających jednego nazwiska Adam Peterson. Jest to powieść akcji, więc spodziewać się można mnóstwa brutalnych epizodów, suspensu, lecz jednocześnie pojawiają się strony ukazujące czystą, rodzącą się dopiero miłość i  wspaniałą, męską przyjaźń. Główny bohater - Robert Borowski z okazji urodzin dostaje od kolegów oryginalny prezent: opłacone zlecenie dla detektywa na znalezienie rodziców, których nie zna, bowiem  wychował się w  domu dziecka. W trakcie odkrywania tożsamości Robert przeżywa wiele przygód: ściera się z tajną organizacją niemiecką jeszcze z czasów II wojny światowej oraz służbami specjalnymi (ABW, MOSAD, FSB), poznaje również swoją wielką miłość. W tle wiele faktów z niedawnej historii, chociaż przefiltrowanej przez zaskakującą wyobraźnię autorów, którym nie brakuje dosadności sformułowań i ciętego dowcipu. Powieść napisana żywym i bogatym językiem, który wciąga do lektury od pierwszego zdania. Powieść zaczyna się w latach siedemdziesiątych – wówczas właśnie ojciec bohatera powieści, wysoki oficer UB, zabija swoją żonę i próbuje zamordować dziecko. Poszukiwanie przyczyn tego desperackiego czynu stanowi kanwę opowieści. Akcja przenosi się w czasy współczesne i krąży po Polsce, Niemczech a chwilami rozgrywa się w Szwajcarii a nawet na wzgórzach Golan. Robert jest młodym lekarzem pisującym wiersze. Jego rozrywki to wspólne wypady z przybranymi braćmi do miejscowych lokali. Mało atrakcyjne życie zamienia się w pasmo intrygujących starć z wywiadami świata, gdy koledzy postanawiają pomóc mu odkryć przeszłość i  opłacają detektywa, by odszukał jego rodziców. Poszukiwania pozwalają niemieckiej organizacji wpaść na trop poszukiwanego od dawna „mesjasz”, z którym wiążą dalekosiężne plany. On właśnie ma pomóc przywrócić wymarzony przez faszystów „ordnung” w Europie, która oskarżają o wszelkie zło i upadek moralny, prowadzący do powszechnej zagłady. Poszukują świętej Włóczni, która ma pozwolić na panowanie nad światem, a która została utracona w ostatnich dniach wojny przez nazistów. Do akcji włączają się wywiady polskie, rosyjskie i żydowskie – uważając, że prawdziwą przyczyną intrygi są skarby zrabowane w czasie wojny, a wciąż jeszcze rzekomo ukrywane w różnych miejsca świata. Trop prowadzi w Góry Sowie. Tam właśnie następuje rozstrzygnięcie – giną główni sprawcy niebezpiecznych przygód Roberta i jego przyjaciół oraz tajemnicza postać ukryta w sarkofagu. Robert uchodzi z życiem i przyjaciółką, która zostaje jego żoną.

Zakon łowców Tom I. Przyśnienie

Kaina Bref

Olga wraz z przyjaciółką wiodą spokojne i według niektórych – z pozoru nudne życie. Nic nie wskazuje, że niespodziewana wygrana w konkursie radiowym zmieni je całkowicie. Nagroda, którą jest pobyt w zamku samego Draculi, okaże się ich przekleństwem. Pełna tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji gra o życie właśnie się rozpoczęła, wygrają tylko najsilniejsi… lub najsprytniejsi.

Ekundayo albo Droga

Anna Szpakowska-Kujawska

Ekundayo w języku Joruba to imię, a znaczy "Po smutku przychodzi radość". Tak Anna Szpakowska- Kujawska nazwała także jeden z pierwszych kalabaszy. Słowo „Ekundayo” pojawia się nie tylko w książce. Zostało również użyte jako tytuł obrazu olejnego z 1979 r., przedstawiającego uśmiechniętego, radośnie rozbrykanego stworka na jaskrawoszmaragdowym tle. Ekundayo jest udziałem każdego człowieka. Twórczości autorki niezmiennie towarzyszy droga do wewnątrz – penetracja własnych doznań. Jak sama mówi, siedem lat zajęło jej dojrzewanie do pisania o Afryce. Dało wspaniałą wewnętrzną przestrzeń, pełną myśli, kolorów, wspomnień, wzmacniających twórcze siły i nadających życiu blask. W artystycznym świecie Anny Szpakowskiej-Kujawskiej nie ma chaosu. Jest za to wspaniała różnorodność form, kolorów, technik i olśniewających asocjacji, które nadają jej twórczości poetycką aurę.     Kiedyś w Polsce nadawano serial telewizyjny o słonicy, która wciąż wpadała w tarapaty, bo za dużo chciała. Garnęła się też do rzeczy i spraw nieodpowiednich dla siebie. Była właśnie słoniem w składzie porcelany, wchodząc ze swą ciekawską trąbą tam, gdzie nie trzeba; śmieszna, galopująca wszędzie, gdzie coś się działo, z niczego nie chciała zrezygnować, łapczywa na wszystko, co było życiem. Przy tym była tak bardzo płcią piękną, a więc i tonęła we łzach, gdy było jej smutno, kochała koraliki i wszelkie ozdóbki. Chichotałam, oglądając; tak, to jasne, taka była i ta, i tamta... Mój Boże, taka byłam i ja... Gorzej, ja lubiłam siebie w tej słonicy. Bywałam nią, gdy mi pozwalano na to, gdy byłam (byłam?) sobą. Sobą prawdziwą. A gdy nie mogłam być szczera? Pewnie bywałam okropna; nudna i znudzona. Sobą i innymi. To przez chłód ludzkich oczu, którym byłam obca. Stranger? Ja. Mną. Nic beze mnie. Chcę, chciałabym, tak mocno chcę. Po prostu chcę. Tak było zawsze. Nie mieli racji ci, którzy myśleli o mnie źle tylko dlatego, że chciałam. Z tym chceniem zapala się światełko we mnie, a gdy gaśnie, gasnę ja. Gdy zgaśnie całkiem, to przecież i mnie nie będzie... Moje światełko jest też w tym, co robię. W moich pracach to wszystko tam jest: i te pragnienia, i gaśnięcia, i rozbłyski. Huśtawki od scalania do rozpadu. I dalejże! Z kawałków znów w całość! Scalam się! Uwaga! Chcecie mnie całą? Taką ze wszystkim? Jak każdy człowiek? Proszę bardzo! Ja wiem, czego chcę. Oczka? Już są. Trochę ich dużo? Potrzebne. Ja muszę dużo widzieć, dużo więcej niż wy. Rączki? Rączki są. Jest ich dużo. Te do machania, te do pracy, tamte do tłumaczeń... Uszy. Kiepsko z moim słuchem, więc może ilość pomoże. To mój kontakt ze światem w tej pustelnej czasem ciszy, choć przyznam się, że nie najlepszy. Ale gorliwy. Łowię dźwięki, staram się zrozumieć. Zabrakło ciała? Otóż to; co z ciałem? Scalam się, scalam, turlam się w swoich częściach jak kula w śniegu. Trochę to wszystko nie na miejscu? Nóżki też są. Wiele ich, tyle chcę przecież chodzić, tu iść, tam lecieć, gdzieś dążyć, kierować się, oddalać, płynąć, sunąć; wszystkiemu muszą sprostać. Kto wie najlepiej, co ma u mnie być na jakim miejscu? Jestem Narcyzem. Wypatruję więc siebie w każdej kałuży. Poszukuję siebie wszędzie. Coraz gwałtowniej. W kałużach zaczyna mnie nie być... Jest mnie coraz mniej. Ta glątewka, co spogląda na mnie z wodnego lusterka, ma coraz bardziej zamazane oblicze. Za nią tłumy; też chcą się wpatrzyć w siebie. Każdy. Każda. Pchają się. Rozpychają. Przywalają ją sobą. Znika. Ale istnieje! Ejże! Nie zasłaniać mnie! Tak. Zaczynało mnie być coraz mniej. Słonica, ta ciekawska, ta wścibska, ta nosy, ta, która chciała wszystkiego dotknąć, zobaczyć, przestawała istnieć. Cywilizowałam się. Niestety. Już nie było sensacji, przestałam być fun, nie drażniłam wymachem swojej trąby. Przysiadłam i słuchałam. Stawałam się taka, jaką chcieli mnie mieć inni. Stwarzali mnie sobie. Kształtowali. Stałam się elastycznością: wszystko mogłam, wszystko rozumiałam. 259 W rysunkach wracałam do siebie. Gorączkowo szukałam też w nich własnego kształtu. Tu mogłam być szczera. Z chwilą założenia jej wędzidła, z chwilą prowadzenia tej słonicy we mnie na pasku – gaśnie ogień, święty ogień pragnienia wszystkiego. Staję się słonicą z zoo. Właśnie. Very civilised woman...?

Archiwa Akaszy

Michał Napora

Marcus ginie potrącony przez samochód. Po śmierci trafia do ponurego świata, w którym lądują ci, którzy umarli czując żal i rozpacz. Okazuje się, że po śmierci nikt nie interesuje się człowiekiem i każdy musi sam zdecydować co chce robić w życiu po śmierci. Zasady panujące w zaświatach wyjaśniają Marcusowi spotkane przez niego barwne postacie: właścicielka gospody Lena, żebrak Arne i rycerz Berengar. Wkrótce nasz bohater dowiaduje się o Labiryncie – najeżonym pułapkami i pełnym potworów miejscu, na końcu którego podobno znajduje się przejście do innego świata. Marcus postanawia przebyć  Labirynt i wydostać się z tego ponurego miejsca. Po wielu nieudanych próbach i utracie nadziei, Marcus w końcu spotyka w Labiryncie tajemniczą Łowczynię demonów. Marcus ginie potrącony przez samochód. Po śmierci trafia do ponurego świata, w którym lądują ci, którzy umarli czując żal i rozpacz. Okazuje się, że po śmierci nikt nie interesuje się człowiekiem i każdy musi sam zdecydować co chce robić w życiu po śmierci. Zasady panujące w zaświatach wyjaśniają Marcusowi spotkane przez niego barwne postacie: właścicielka gospody Lena, żebrak Arne i rycerz Berengar. Wkrótce nasz bohater dowiaduje się o Labiryncie – najeżonym pułapkami i pełnym potworów miejscu, na końcu którego podobno znajduje się przejście do innego świata. Marcus postanawia przebyć  Labirynt i wydostać się z tego ponurego miejsca. Po wielu nieudanych próbach i utracie nadziei, Marcus w końcu spotyka w Labiryncie tajemniczą Łowczynię demonów.

Dzieci w Biblii

Bogumiła Wróblewska

W książce zawarte jest sześć opowiadań dotyczących postaci dzieci zarówno ze Starego jak i z Nowego Testamentu. Narracja obejmuje relację z Pisma Świętego, jak i interpretację wydarzeń dokonaną przez autorkę. W przykładach biblijnych dzieci mogą rozpoznać samych siebie i spotkać się z Bogiem. Wybrano postacie dzieci i młodzieży, aby ich rówieśnicy – wiele, wiele wieków później mogli się z nimi utożsamić, postawić w ich sytuacji, a także zastanowić się, co wtedy i dziś jest wspólnego i jak budować przyjaźń z Bogiem. Tamte dzieci też miały swoje plany, marzenia, problemy, trudności, rodzinę i  rówieśników. Pewnego dnia spotkały Boga. Jak to odmieniło ich życie? W jakich okolicznościach doszło do spotkania? Co się z nimi działo? Ktoś im towarzyszył, czy byli sami? Jaką można dać odpowiedź na obecność Boga w życiu? Książka jest doskonałą pomocą w pracy z dziećmi. Historie są wzbogacone o część przeznaczoną zarówno dla dzieci i rodziców – znajdują się tam przykładowe pytania, zadania i  odniesienia do Pisma Świętego – tzw. Listy do rodzica. Oprócz pracy w domu może być wykorzystana na lekcjach religii bądź spotkaniach dla dzieci organizowanych przez  wiele wspólnot działających w Kościele. Opowiadania mogą być doskonałą pomocą w wychowywaniu dziecka w świecie wartości chrześcijańskich. Pokazują w jaki sposób Biblia może być zrozumiała dla współczesnego dziecka. „Dzieci w Biblii” zainteresuje czytelników między 6 a 12 rokiem życia i ich rodziców.

Tylko nie śpij 2

Jacek Y. Łuczak

W typowym małym amerykańskim miasteczku dochodzi do serii zabawnych, brutalnych morderstw. Jak zwykle w takich okolicznościach, lokalny szeryf i jego zespół nie dają sobie rady z wyjaśnieniem sprawy. Ale miejscowi nastolatkowie podejrzewają, co się dzieje. No i tradycyjnie wpadają w kłopoty, które kończą się po drugiej stronie powiek. Dosłownie i w przenośni. A w pewnym sensie także po drugiej stronie życia. Ale wówczas z pomocą przychodzi im Ktoś Niezwykle Istotny Z Innego Punktu Widzenia. Książka jest komedią filozoficzną w konwencji horroru science-fiction; kontynuacją nieistniejącej pierwszej części, być może o tym samym tytule. Jacek Y. Łuczak Niezależny dziennikarz w stanie spoczynku, aktor i tekściarz kabaretowy także w stanie spoczynku. Autor przewodników turystycznych. Podróżnik chwilowo w stanie spoczynku.

Creative writing tekstów dziennikarskich

Piotr Lewandowski

Pytanie, jak pisać w sposób kreatywny, czyli oryginalny i ciekawy, zadają sobie nie tylko adepci studiów dziennikarskich, ale każdy dziennikarz, nawet z kilkuletnią praktyką. Pojawia się ono głównie wówczas, gdy zaistnieje problem z tym jak ułożyć kilka zdań na oklepany już temat, by był on chętnie czytany. Poszukiwanie newsa nie zawsze prowadzi do historii istotnych, niektóre z nich są wręcz błahe, mizerne i niewielu czytelników tak naprawdę interesuje się wydarzeniami, które są powszechne w życiu codziennym, a nawet tymi sensacyjnymi, do których przyzwyczaiły nas już media. Dlatego temat, by był zniosły dla czytelnika, musi być zaprezentowany w sposób wzniosły. Praca ta jest wynikiem kilku przemyśleń i analiz związanych ze sztuką pisania. Ponieważ nie ma złotego środka, typu idealnego, czy innej formy złotego cielca, której moglibyśmy hołdować, po to, by stać się idealnymi pisarzami, czy publicystami, dlatego publikację tę należy potraktować jako wykaz kilku, może kilkunastu istotnych wskazówek, które pomogą w tworzeniu oryginalnie brzmiących tekstów, a co za tym idzie wpłyną na kształtowanie tak oczekiwanej na współczesnym rynku kreatywności. Zapewne nigdy nie zastanawialiśmy się nad tym, że tworząc, pisząc kolejne zdania, słowo za słowem, kreujemy przekaz, który będzie rozkodowywany w umyśle danego czytelnika. I to stanowi istotny błąd. Jest to, można przewrotnie stwierdzić, grzech pierworodny wszystkich osób, które zadają sobie pytanie jak pisać w ciekawy sposób. Najprostszą odpowiedzią jest to, by pisać tak, jak samemu chciałoby się czytać. Nie istnieje żadne uniwersum, które przemówi do wszystkich czytelników i wszystkich w jednakowy sposób chwyci za serce. Sukces w ciekawym pisaniu odniesie się wówczas, gdy choć jeden czytelnik stwierdzi, że dany tekst był godny uwagi. Miara sukcesu w profesji dziennikarskiej nie zawsze jest wymierna. Jednak wracając do pierwotnego założenia, trzeba mieć na uwadze do kogo tekst, który tworzymy, jest kierowany. Autorowi, przynajmniej w dniu dzisiejszym, przyświeca myśl o Tobie, czyli adepcie dziennikarstwa, który szukasz sposobu na to by odnaleźć swój styl, bądź w jakiś sposób go udoskonalić skoro już wiesz, jakim jesteś „pisarzem”. Dlatego też postaram się przedstawić Ci podstawowe informacyjne gatunki dziennikarskie w swych ramach teoretycznych, jak również wymienić kilka sposobów na to, by stały się one w przyszłości dla Ciebie wyjątkowo przystępne, a dla czytelnika ciekawe. W związku z powyższym celem niniejszej pracy jest kompleksowa prezentacja i analiza zarówno elementów tekstu dziennikarskiego, takich jak tytuł, lid, korpus jak również metod i środków, które kształtują odbiór tych elementów w sposób absorbujący czytelnika, a także prezentacja rodzaju informacyjnego gatunków dziennikarskich. Na potrzeby tychże rozważań autor podaje założenia w celu weryfikacji, o następującym brzmieniu:     Budowa tekstów dziennikarskich jest podyktowana realizowaną przez nie funkcją pragmatyczną.     Funkcję pragmatyczną w praktyce dziennikarskiej uzyskuje się poprzez środki stylistyczne zarówno językowe jak i pozajęzykowe.     Środki stosowane w praktyce dziennikarskiej służą do utrzymania absorpcji czytelnika.     Rodzaj informacyjny gatunków dziennikarskich zależy od poziomu dominanty informacyjnej w danym tekście. Powyższe założenia zostaną zweryfikowane na przestrzeni niniejszej pracy. Jednocześnie czytelnik, który będzie sięgał po tę publikacje otrzyma określony i subiektywnie wybrany zakres wiedzy z dziedziny creative writing. Monografia będzie utrzymana w duchu podręcznika do nauki sztuki dziennikarskiej, co w zamyśle autora ma nadać jej oryginalny charakter i formę praktyczną. Monografia prezentuje podejście interdyscyplinarne, dzięki czemu możliwe jest zrozumienie procesów, które rządzą obecną prasą i treścią tekstów dziennikarskich. Ujmuje problem kreatywnego prezentowania wypowiedzi słownych, a także dokonuje analizy gatunków informacyjnych. Dzięki tak ograniczonemu polu możliwe jest ujęcie postawionych zagadnień, co umożliwia pełne wykorzystanie metod badawczych.

Krasnale

Marek Stączek

"Proszę się nie bać. Tytułowe krasnale to nie jest zapowiedź infantylnej bajki dla dorosłych. To poważny opis procesu kreatywnego myślenia; zasad, w oparciu o które pracują twórcze zespoły; wskazówek, jak dokonywać zmian w organizacji i jak reaguje na nie człowiek. Tyle że opis ujęty w bardzo atrakcyjnej formie - po to właśnie, by uprzyjemnić lekturę, pojawiły się krasnale. Efekt "kooperacji" Marka Stączka z krasnalami okazał się znakomity. Tę książkę czyta się z wielką przyjemnością. Gorąco polecam." Marcin Rotkiewicz  "Polityka"   "Historia Krasnali to lapidarne i lekkie ujęcie kluczowych zagadnień współczesnego  biznesu - ?kreatywności i zmiany". Marek Stączek w prosty sposób pokazuje funkcjonowanie jednostki i organizacji w procesie zmian, oraz przedstawia zasady innowacyjnego myślenia. Z mojej perspektywy, człowieka który zajmuje się zarządzaniem od 17 lat, to oryginalny podręcznik podpowiadający - jak można uczyć skutecznego myślenia i działania?" Andrzej Szeworski, Prezes Pekao Financial Services   "Zaakceptować zmianę jest rzeczą trudną, a być przy tym kreatywnym wydaje się niemożliwe. Wielką sztuką jest napisać tak prosto i przystępnie o rzeczy, która jest skomplikowana i trudna do przyjęcia. Polecam." Tomasz Kryński, Field Force Trainer, Bayer Sp. z o.o.   EdisonTeam.pl renomowana firma zrzeszająca trenerów-praktyków, osoby z wieloletnim doświadczeniem zawodowym. Oferowane szkolenia i projekty doradcze koncentrują się na realizacji dwóch zasad: "Blisko rzeczywistości - daleko od fikcji". Ideą szkoleń jest jak najbliższe odtworzenie sytuacji z życia zawodowego. Materiały poddawane analizie podczas zajęć to przypadki, z którymi możemy spotkać się na co dzień. "Praktyczne umiejętności". W proponowanych warsztatach rozwijane są takie umiejętności, jak: innowacyjne myślenie, sztuka prezentacji i przekonującego argumentowania, negocjacji, motywacji, zarządzania, skutecznej sprzedaży, kontaktów z mediami.  

Jezus poszukiwany

Paweł Zelwan

Książka Jezus poszukiwany jest osobistym wezwaniem do weryfikacji potocznych wyobrażeń odnoszących się do sylwetki oraz tożsamości Sprawcy chrześcijańskiej wiary. Wezwanie adresowane jest w pierwszej mierze do wierzących, ale jedynie z tej racji, dla której Mistrz z Nazaretu pierwszeństwo dostępu do dobrodziejstw Ewangelii przyznał niegdyś wybrańcom swego Ojca. Zaproszenie do zmierzenia się z zawartą w niej myślą i wiarą kieruję więc także do Czytelników luźno bądź wręcz antagonistycznie związanych z chrześcijańską tradycją, mając nadzieję sprzyjać im w odkryciu, że niechęć do dwoistych dystynkcji powszechnej w naszym kraju, nieledwie państwowej religii ma swoje uzasadnienie nie w prawdzie o Zbawicielu świata, lecz w namiętnych kłamstwach o jego domniemanych predylekcjach. Życzę im, aby byli zdolni wyciągnąć z tego faktu rozsądne, życiowe wnioski. Paweł Zelwan Wersja papierowa do nabycia na stronie: www.e-bookowo.pl

Filozoficzne koncepcje negacji

Tomasz Pawlik

Choć problem negacji jest obecny w myśli filozoficznej od początku jej istnienia, nie jest tak szeroko omawiany jak koncepcje prawdy czy kwestie związane z etyką czy teorią poznania. W literaturze filozoficznej nie wiele jest prac poświęconych filozoficznym koncepcjom negacji.  Praca Tomasz Pawlika jest próbą całościowego ujęcia problematyki negacji, od czasów antycznych. Autor używając licznych przykładów w przystępny sposób odkrywa przed czytelnikiem różne rozumienia negacji przez wybitnych filozofów. Rozdział pierwszy podejmuje kwestię związane z rozumieniem terminów sąd oraz negacji, które pełnią istotną rolę w rozważaniach nad problematyką negacji.W rozdziałach drugim oraz trzecim autor opisuje dwa typy negacji, negację autonomiczną oraz nie autonomiczną, opierając się na analizie wybranych tekstów filozofów, w których rozważaniach pojawiają się kwestie związane z negacją.Czwarty rozdział został poświęcony niemieckiemu filozofowi Gottlobowi Frege i jego rozumieniu negacji. Autor poprzez wcześniejszy wywód próbuje odpowiedzieć na pytanie, postawione na wstępie pracy, czy zaproponowane przez Fregego rozumienie negacji można ulokować w jednym z dwóch jej typów, omawianych we wcześniejszych rozdziałach.  

Przygody Jakuba Zabużańskiego

Marek Dryjer

Wielkie zwycięstwo polskiej husarii w bitwie pod Kłuszynem, zdobycie Moskwy i panowanie na Kremlu. To nie żart, tylko historyczna prawda. Odważni towarzysze hetmana Żółkiewskiego, którzy o świcie z marszu przystąpili do krwawej batalii z liczniejszą armią wroga. Ich najlepsze konie, długie i ostre kopie, pióra przymocowane do siodeł. Las szabel i pałaszy ponad głowami kawalerzystów, kiedy husarskie konie w pościgu galopowały za uciekającym z pola walki rozbitym przeciwnikiem. Skrzydlate rumaki, które z lekkością mknęły pod wiatr. Pegazy najprawdziwsze, a nie konie, jak pisali kronikarze. Ta książka to zapis tamtej bitwy, widzianej oczami Jakuba Zabużańskiego, walczącego u boku dzielnej husarii. To opis niezwykłych przygód młodzieńca, któremu los spłatał figla i wystawił na wielką próbę. Czy młodzik podoła zadaniu? Czym się wsławi podczas krwawej potyczki, czy ocali komuś życie, czy wreszcie przy boku Firleja zaatakuje kolano w kolano wrogich pikinierów ukrywających się za kobylicami, albo pomoże piechocie wyciągnąć falkonety z błota? I co z tym wszystkim wspólnego ma pewien tajemniczy dębowy płot? Jakim człowiekiem okaże się być niejaki Machowski, żartowniś i obżarciuch w jednym, oraz zacnych gabarytów zawadiaka, który z werwą rwie się do bitki i jadła, a i poswawolić, kiedy trzeba umie. Wartka akcja i żywe dialogi, to niewątpliwe zalety tej awanturniczej powieści, pełnej mistrzowskich szarż, krwawych potyczek i ciekawych polemik, zaś opisy husarskiego przyodziewku i uzbrojenia, staropolskiej kuchni, oraz taktyki walki towarzystwa z hetmańskich rot z międzynarodowym wrogiem, przypomną nam odległe i pełne chluby czasy. „Wtem wypadła od strony wojsk cudzoziemskich i zaatakowała odsłonięte skrzydło zdezorientowanego wojska moskiewskiego rozpędzona husaria polska, rozpoczynając rzeź. Rzędy szabli cięły rozbitego wroga, poranione ciała osuwały się na ziemię, martwi jeźdźcy pospadali z koni. Pałasze skąpane we krwi, ciała pokłute strzałami, połamane tarcze, pęknięte czaszki, odcięte członki i łby. Głowy zatknięte na szable. Przekłute tułowia, podziurawione kulami ciała, fragmenty kolorowego odzienia, połamane kopie. Martwe konie i te dogorywające, rzężące niemiłosiernie. Ryk trąb i nieustające w grze werble. Krzyk umierających ludzi. Łuny ognia, dym i ciała pokryte krwią wymieszaną z kurzem. Słabnące wystrzały. Strzępy żupanów i kontuszy. Porwane delie. Burki i opończe zabrudzone. Potargane pasy. Fragmenty zbroi. Obrazy żywcem wyjęte z samego piekła. Zapach spalonej ludzkiej skóry.”        Marek Dryjer ur. 27.05.1976 we Wrocławiu. Miłośnik egzystencjalizmu w literaturze. Publikacje i nagrody: Powieść Droga ślepców, Wydawnictwo Radwan, 2010. Debiut książkowy, który został nominowany do Nagrody Angelusa w 2011 r., dla książek wydanych w 2010 roku. Opowiadanie Trzynasty schron zostało nagrodzone ex aequo główną nagrodą w konkursie literackim POLSKIE POSTAPO 2011 i trafi do druku, stając się częścią pierwszego polskiego postapokaliptycznego uniwersum. Opowiadanie Miasto umarłych ludzi zostało nagrodzone w ogólnopolskim konkursie literackim SECRETUM CALIGO 2012 w kategorii horror i będzie opublikowane w formie e-booka. Opowiadanie Bezprawie zostało wyróżnione w konkursie literackim OPOWIEŚCI NIESAMOWITE 2012 i opublikowane w wydaniu specjalnym czasopisma Opowieści niesamowite.

Uwodzenie w dzień

Frywolny

E-book "Uwodzenie w dzień" to bestseller, który zmienił myślenie setek facetów na temat kobiet i tego jak funkcjonuje ich myślenie. Wydawało Ci się, że nie można podejść do dziewczyny na ulicy lub w autobusie i zabrać ją na kawie ? Jak pisze autor: "Byłeś w błędzie". W środku znajdziesz całą masę praktycznych przykładów jak uwodzić kobiety w dzień. Autor tłumaczy na wielu przykładach dlaczego  tak naprawdę kobiety ulegają facetom, którzy są bardzo bezpośredni i brutalnie szczerzy. Według autora podchodzenie do kobiet w dzień to najskuteczniejszy i najlepszy sposób na poznanie pięknej dziewczyny. Już w pierwszych dniach promocji e-book sprzedał się w rekordowym nakładzie ! Wewnątrz e-booka znajdziesz : -jak rozpocząć rozmowę z kobietą na ulicy/autobusie, -w jaki sposób uwodzić kobiety, które przebywają w większej grupie, -co robić gdy kobieta nie jest Tobą zainteresowana a Ty nie wiesz co dalej mówić, -czy seks z nowo poznaną kobietą w dzień jest możliwy, -w jaki sposób doprowadzić do seksu z nowo poznaną kobietą w ciągu dnia, -historia uwodziciela, który miał ponad 3000 kobiet w łóżku, i wiele wiele innych.

Świniaki

M. Grossman

Ten tomik to najprawdziwsza biżuteria. Perełki satyry napisane błyskotliwie i zabawnie. Prześmiewcze historyjki ocierają się o purnonsens, niestety mają jednak korzenie w rzeczywistości. Udowadniają, że świat od wieków jest rządzony przez trzy namiętności KASĘ, WŁADZĘ I SEKS. Autor zastosował tu ironiczny cudzysłów, czasem przesadne (zgodnie z prawem satyry) przerysowanie. Czytając, doznajesz uczuć określanych przez naszych sąsiadów jako „i śmieszno, i straszno”! Dobrze, że „śmieszno”, bo tylko takie traktowanie zdarzeń i sytuacji może złagodzić kontury tego co straszne. Śmiech zaś, jak wiadomo, jest dobry na wszystko, z wyjątkiem… rozwolnienia. Obyta z zabawnym słowem wychowanka rozlicznych kabaretów, Lidia Stanisławska, piosenkarka, felietonistka, aktorka i pisarka W wersji audio głównym lektorem jest: Jarosław Milewczyk Gościnnie opowiadania czytają: Lidia Stanisławska (Przychodnia) oraz Mariusz Gzyl (Król).

Naucz się w 7 godzin: Jak tworzyć mapy myśli

Irena Sidor-Rangełow, Slavcho Rangelov, Anna Gergana Rangełow

Mapy myśli to najbardziej doskonały sposób na robienie notatek. Dzięki temu wynalazkowi Tonny'ego Buzana, każda informacja może być zapisana w sposób bardzo bliski do tego, w jaki porządkuje ją nasz mózg. Mapy myśli są potężnym instrumentem, który ułatwia zrozumienie i zapamiętanie informacji i stymuluje rozwój myśli twórczej.Ta książka jest przeznaczona dla każdego, kto na co dzień zajmuje się własną edukacją, działalnością naukową, planowaniem, rozwijaniem idei i projektów, produkcją, usługami i handlem; dla małych i dużych uczniów, nauczycieli, studentów, pisarzy, ludzi zajmujących się biznesem i pracujących w różnych branżach, rodziców, gospodyń: jest ona dla każdego, niezależnie od wieku, zainteresowań i obowiązków jakie posiada. Jeśli miewasz zadania związane z porządkowaniem informacji, zapamiętywaniem ważnych rzeczy i planowaniem różnych działań, albo pomagasz swoim dzieciom w ich nauce - ta książka da ci możliwość wykonywania tego łatwiej, szybciej i efektywniej niż dotychczas. Z mapami myśli twoje notatki staną się interesujące i zabawne.Książka "Naucz się w 7 godzin: Jak tworzyć mapy myśli" dostarcza wyczerpującej, praktycznej informacji o tym, dlaczego i jak robić mapy myśli. W ciągu siedmiu godzin możesz zmienić nie do poznania sposób, w jaki zapisujesz informację. Znajdziesz tu ciekawe przykłady - pomogą ci one szybko i z łatwością opanować umiejętność sporządzania map myśli, a ćwiczenia dadzą ci możliwość doskonalenia nowych umiejętności na każdym etapie. Książka zawiera 28 kolorowych ilustracji, które obrazują każdy krok opisany w tekście. Wszystko to ma na celu, by ta lektura była przyjemna w czytaniu, jej materiał dostępny, a umiejętność sporządzania map myśli przychodziła z lekkością.Godzina ITony Buzan i mapy myśli.Trzy kroki ku tworzeniu mapy myśli.Godzina IISposoby, którymi odbywa się proces myślenia.Jak wykonać rozwinięte mapy myśli.Godzina IIIMyślenie jako nieprzerwany łańcuch skojarzeń.Mapy myśli, jako odzwierciedlenie myślenia.Określanie słów kluczowych i słów kreatywnych.Godzina IVRóżne funkcje lewej i prawej półkuli mózgowej.Jak zaangażować cały mózg podczas nauki.Godzina VEwentualne trudności podczas tworzenia map myśli i jak sobie z nimi radzić."Gimnastyka sportowa dla mózgu".Godzina VIZastosowania map myśli.Godzina VIIPewne prawa, którym podporządkowana jest nasza pamięć.System powtórek materiału.