Dwunasty gość

Władysław Łoziński

Po raz kolejny wydawnictwo Armoryka odkrywa na nowo i prezentuje czytelnikom fenomenalne pozycje ze skarbca literatury polskiej. Tym razem nakładem Armoryki ukazało się opowiadanie powieściopisarza i historyka Władysława Łozińskiego (1843 1913) Dwunasty gość pochodzące z cyklu Opowiadania imć pana Wita Narwoja rotmistrza Konnej Gwardii Koronnej. Napisana barwnym językiem historia przenosi czytelnika w czasy osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej. Wit Narwoj jest wyśmienitym gawędziarzem a opowieść sędziwego szlachcica o czasach jego awanturniczej młodości czyta znany doskonale miłośnikom książki słuchanej Bogumił Ostryński. Młodziutki szlachcic Wit Narwoj udaje się w podróż do zamożnej kuzynki. Nie dociera jednak do celu, gdyż po drodze napotyka werbowników do pruskiej armii. Naiwny młodzieniec podstępem wcielony do wojska, kilka lat służy królowi Fryderykowi, zanim niezwykły zbieg okoliczności postawi na jego drodze szlachetnego polskiego żołnierza. Wtedy wszystko się zmienia...

Manicheizm. Religia światłości

Andrzej Sarwa

Kolejna publikacja Andrzeja Sarwy, w sposób przystępny i interesujący prezentująca religię, która wykształciła się w III wieku n.e. na Bliskim i Środkowym Wschodzie, na obszarze imperium sasanidzkiego, a konkretnie na terenie Mezopotamii oraz Iranu. W najogólniejszym zarysie manicheizm można scharakteryzować jako starożytną perską naukę o odwiecznej walce między siłami Światłości i Ciemności, między kosmicznymi początkami dobra i zła. Manicheizm to jednak nie tylko dualistyczna, ale również i synkretyczna religia. W odróżnieniu od większości współczesnych mu kultów był jedną z niewielu religii całkowicie stworzonych przez jednego człowieka i to religią stworzoną świadomie, do czego wykorzystał on wiele współczesnych mu wierzeń. Chociaż oczywiście nie wolno zapominać, że impulsem do jej stworzenia było objawienie jakiego doznał Mani. Bez owego objawienia zapewne nigdy by do tego nie doszło. Manicheizm stał się rzeczywistą, w pełni rozwiniętą religią, która miała bardzo wielu wyznawców i entuzjastów, nawet wśród wybitnych osobistości, a która istniała przynajmniej przez tysiąc lat.

Reinkarnacja dusz ludzkich według starożytnych pisarzy chrześcijańskich. Odrzucenie reinkarnacji w myśli chrześcijańskiej

Ks. Alojzy Bukowski SJ

Ks. Alojzy Bukowski SJ - Reinkarnacja dusz ludzkich według starożytnych pisarzy chrześcijańskich. Z komentarzem redakcyjnym: Odrzucenie reinkarnacji w myśli chrześcijańskiej. Czy nauka o wędrówce dusz rzeczywiście miała swoje miejsce w wierze pierwszych chrześcijan? Czy można mówić o reinkarnacji jako części dziedzictwa Kościoła? Ta książka to klarowna, oparta na źródłach odpowiedź na pytania, które od lat wzbudzają kontrowersje w kręgach religijnych i ezoterycznych. Ks. Alojzy Bukowski SJ, wnikliwy badacz tradycji wczesnochrześcijańskiej, obala popularne twierdzenia o rzekomym istnieniu idei reinkarnacji w pismach Ojców Kościoła. W swojej pracy opiera się na solidnej analizie tekstów źródłowych i ustaleniach patrologii, ukazując, że przypisywanie tej koncepcji chrześcijaństwu pierwszych wieków to nadużycie współczesnych interpretatorów. Uzupełniona o obszerny komentarz redakcyjny, publikacja ta stanowi kompendium wiedzy dla tych, którzy chcą oddzielić legendy od faktów. To obowiązkowa lektura nie tylko dla teologów i historyków, ale również dla wszystkich, którzy szukają rzetelnego ujęcia tematu życia po śmierci w nauczaniu chrześcijańskim. Ta książka nie tylko porządkuje pojęcia - ona przywraca głos tym, którzy kształtowali chrześcijańską myśl u samych jej początków.

Don Juan diaboliczny kochanek

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, Prosper Mérimée

Opowiadanie pierwsze: Czyśćcowe dusze, czyli wstrząsająca opowieść o życiu i śmierci Don Juan de Marana. Bohater jest oczekiwanym synem księcia, Don Carlosa de Marana, który chce zeń uczynić dzielnego rycerza, podczas gdy jego matka pragnie, by syn został człowiekiem pobożnym. Chłopiec wychowuje się w zbytku i luksusie. W latach młodzieńczych zwraca uwagę na obraz Moralesa przedstawiający męki dusz czyśćcowych, znajdujący się w oratorium jego matki. W wieku osiemnastu lat Don Juan, wykształcony religijnie i w posługiwaniu się bronią, zostaje wysłany na uniwersytet w Salamance. Zawiera tam znajomość ze studentem, który nazywa siebie Don Garcją i podaje się za syna przyjaciela jego ojca. Don Garcja bierze młodzieńca pod swoje skrzydła. Obydwaj mężczyźni postanawiają wspólnie zalecać się do sióstr doi Fausty i doi Teresy de Ojeda. Dnie spędzają na biesiadach, pijatykach i grze, a noce pod balkonami swych wybranek. Pewnego wieczoru zalotników atakuje ich konkurent, don Crisotval (za Wikipedią). Co było dalej można się dowiedzieć po wysłuchaniu całego audiobooka. Opowiadanie drugie: Don Juan. Z dziennika podróżującego entuzjasty. W interpretacji Hoffmanna Don Juan to osobowość demoniczna, nadczłowiek powstający przeciw światu małych ludzi. Wyposażony we wszelkie przymioty ludzkiej natury, zamiast dążyć do wyższych wartości, walcząc z namiętnościami, próbuje dojść do szczęścia poprzez niebiańską rozkosz połączenia się z kobietą. Nieustannie doznający rozczarowania i stale spodziewając się, że wreszcie dosięgnie ideału szczęścia, zaczyna w końcu odczuwać coraz głębsze znużenie i pogardę dla ludzi. Jego kolejne podboje nie są już poszukiwaniem rozkoszy, ale rodzajem obelgi i wyzwania dla ludzi wiodących płaskie, mieszczańskie życie, o tyle niższe od jego horyzontów. Łamiąc szczęście kochanków odnosił tryumf nad naturą i jej Stwórcą. Pragnie przekroczyć wszelkie granice i runąć w przepaść. (za Wikipedią).

Compendium Ferkulorum, albo Zebranie Potraw, czyli Zbiór Przepisów Kulinarnych

Stanisław Czerniecki

Stanisław Czerniecki - Compendium ferculorum, czyli zebranie potraw Pierwsza polska książka kucharska - teraz ponownie dostępna w starannie opracowanym wydaniu! To bezcenny zabytek staropolskiej kultury kulinarnej i zarazem kulinarne arcydzieło XVII wieku. Spisana w 1682 roku przez nadwornego kucharza wojewody krakowskiego Aleksandra Michała Lubomirskiego, publikacja ta zawiera setki przepisów na potrawy z epoki sarmackiej: od wykwintnych dań mięsnych, przez ryby i warzywa, po zaskakujące kompozycje smakowe godne królewskiego stołu. Autor nie tylko dzieli się recepturami, ale również odsłania tajniki organizacji staropolskich uczt: jak planować menu, jak dostosować liczbę potraw do liczby gości, a przede wszystkim - jak gotować z rozmachem, ale bez marnotrawstwa. To książka dla miłośników historii, smakoszy i wszystkich, którzy chcą poczuć klimat dawnych pałaców i dworów szlacheckich. Compendium ferculorum to więcej niż książka kucharska - to fascynujące świadectwo epoki, w której kuchnia była sztuką, a stół - miejscem ceremonii. Nowe wydanie przygotowane przez Wydawnictwo Armoryka - Sandomierz, 2025.

Dom tajemniczy

Xavier de Montépin

Xavier de Montepin - Dom tajemniczy. Mroczna intryga, złowieszcza atmosfera i dramatyczne zwroty akcji - Dom tajemniczy to wielotomowa powieść sensacyjna z czasów Belle Epoque, która nie pozwala oderwać się od lektury. Napisana z rozmachem, pełna tajemnic i nieoczekiwanych wydarzeń, opowieść przenosi czytelnika w świat pełen napięcia, psychologicznej gry i niepokojącej dominacji. W centrum tej historii znajduje się enigmatyczna kobieta - postać budząca fascynację i grozę zarazem - która z pozorną łatwością podporządkowuje sobie ludzi, splatając ich losy w sieć pełną lęku i namiętności. To klasyczny dramat z elementami thrillera, który zachwyci miłośników wiktoriańskich opowieści, psychologicznych dramatów i dusznej atmosfery paryskich tajemnic. Jeśli lubisz powieści o zbrodni, tajemnicy i złożonych relacjach międzyludzkich, Dom tajemniczy to książka, której nie możesz pominąć.

Tajemnice Orientu. Baśnie i legendy zaczarowanych krain Wschodu

Charles John Tibbitts

Tajemnice Orientu. Baśnie i legendy zaczarowanych krain Wschodu - Charles John Tibbitts. Zbiór opowieści, które przenoszą czytelnika do świata dawnych cywilizacji Azji. W książce znajdziesz baśnie i legendy pochodzące z Persji, Indii, Arabii oraz tradycji ludów Kałmuckich i Tatarskich. To historie przekazywane ustnie przez pokolenia - o mądrych władcach, sprytnych kupcach, duchach, bogach i niezwykłych zdarzeniach, które miały uczyć, przestrzegać lub po prostu bawić. Charles John Tibbitts zebrał te opowieści w formie przystępnej dla współczesnego czytelnika, zachowując ich autentyczny charakter i rytm. To klasyka literatury orientalnej w zachodnim opracowaniu - świetna propozycja dla miłośników legend, folkloru i dawnych kultur. Doskonała lektura dla dorosłych i młodzieży.

Porwanie mistrza Twardowskiego

Andrzej Juliusz Sarwa

Opowiadanie oparte na miejscowej sandomierskiej tradycji, wedle której sławny mistrz Twardowski został porwany przez diabła, z którym wcześniej zawarł pakt z karczmy Rzym, która znajdowała się nieopodal Sandomierza. Jako ciekawostkę można dodać informację, że w Sandomierzu właśnie znajduje się (a przynajmniej znajdowało się jeszcze przed kilkunastu laty) jedno z dwóch luster, które miały stanowić własność tego mistrza czarnej magii.

Opowieści czyśćcowe, czyli opowieści prawdziwe o objawianiu się dusz czyśćcowych

Andrzej Juliusz Sarwa

Według nauki Kościoła katolickiego, ziemskie życie człowieka jest tylko etapem na drodze ku wieczności. Nie należy zatem okazywać większego niż to oczywiście konieczne, zainteresowania dobrami materialnymi. Książka w prosty i przystępny sposób wyjaśnia czytelnikowi czym jest czyściec, jakie dusze się tam znajdują i w jaki sposób, my śmiertelnicy, możemy im jeszcze pomóc. Książka podpiera się nie tylko cytatami z Pisma Świętego, ale także przykładami z życia świętych i Doktorów Kościoła. Oto dusza jedna, w samym największym ogniu gorejąca, nagle zawołała: O jakież to szczęście mnie spotkało! A gdy ją zapytano o powód tej radości, odrzekła: Oto aniołowie mi objawili, że w tej minucie dziecko się narodziło, które zostanie kapłanem i podczas pierwszej mszy, jaką odprawi, mnie od mąk czyśćcowych wyzwoli. (fragment). Spis treści: Śmierć nie jest końcem istnienia. Sąd szczegółowy pokażą duszy jej czyny, zważą i osądzą. A kiedy umrzesz, odbierzesz swoją zapłatę. Czyściec. Czy umarli mogą objawiać się żywym? Opowieści czyśćcowe: Dbałość o duszę. Pamięć dusz o nas. Cuda miłosierdzia Bożego za przyczyną dusz czyśćcowych. Jałmużna za umarłych nie zostanie bez nagrody. O żołnierzach po śmierci o wspomożenie proszących. O zakonniku, który za niedbalstwo w modlitwie do czyśćca trafił. Wartość Najświętszej Ofiary dla dusz czyśćcowych. O mękach, jakie w czyśćcu cierpią niegodni mnisi. Godzina w czyśćcu zdaje się wiecznością. O ciężkości mąk czyśćcowych. Czyściec według św. Franciszki Rzymianki. Czyściec w opisie S. Joanny a Jesu Maria. Jako błogosławiona Siostra Joanna a Jesu Maria duszom czyśćcowym pomagała. Czyściec w objawieniach św. Brygidy Szwedzkiej. Widzenie czyśćca w objawieniach św. Brygidy. O straszliwych mękach pewnej duszy, które widziała św. Brygida. Święta S. Faustyna Kowalska widzi duszę męki cierpiącą. Prawdziwa historia o dziwnym ukazaniu się umarłego. Jak św. Krystyna pokutowała, aby ulżyć doli dusz czyśćcowych. O ciężkiej męce mnicha pewnego, który nie będąc tego godnym zapragnął zostać diakonem. Dusze zmarłych z radością przyjmują do swego grona tych, którzy ich za życia wspomagali. O pewnym żołnierzu, któremu dusze czyśćcowe życie uratowały. Dusze zmarłych modlącemu się kapłanowi Amen odpowiedziały. Jako św. Odylon wielu wiernych z rąk czartowskich uwolnił. O tym, jako łzy wylewane po umarłych szkody im przysparzają. O nieuczciwym siostrzeńcu. O karze, jaką poniósł kapłan pewien, gdy przywłaszczył sobie cudzy płaszcz. Jako jedna ofiara Mszy Świętej od piętnastu lat męki uwolniła umarłego. O dziwnym rozkazaniu św. Pachomiusza. Nie godzi się umarłych obmawiać. Jako dusze zmarłych wspomogły księcia Euzebiusza. Nepotyzm przyczyną mąk czyśćcowych. Szczery żal za grzechy nawet zbrodniarza ratuje przed piekłem. Lata cierpień w ciele, niczym są wobec jednej chwili w czyśćcu. Czyściec jako rzeka wrzącej smoły. O duszy, która się uradowała z narodzin dziecka. W myślistwie się kochający nadmiernie, ciężką mękę cierpiał. Widzenie św. Brygidy. Objawienie w Zamora. Widzenie o. Hipolita Scealvo. O zjawieniu się Anny Potockiej. Pokutujący Benedyktyn. Objawienie się hr. Łosiowej. Objawienie się Teresy Giotti. Zjawienie się Antoniego Korso. Pokutująca Francuska. Wizja św. Gertrudy. Objawienie bł. Weroniki. Zjawienie się br. Konstantyna. O niezwykłym przeżyciu księcia Lubomirskiego.

Fatalne życzenie

Catulle Mendes

Po raz kolejny wydawnictwo Armoryka przypomina klasykę literatury europejskiej. Zbiór sześciu opowiadań francuskiego pisarza, poety i krytyka drugiej połowy XIX wieku w tłumaczeniu Z. Niedźwiedzkiego. Catulle Mendes sięga po motywy znane już w literaturze światowej. Opowieści te przypominają więc klimatem utwory E.T.A. Hoffmana czy braci Grimm a zarazem nieodparcie kojarzą się z historiami E.A. Poe. Na niniejszy zbiór składają się baśniowe Złote pocałunki i Fatalne życzenie, jak też utwory, które można określić mianem studium zgubnych namiętności Baronowa de Trefle, Tchórz, Zwierciadło. Jest też zagadka, której rozwiązać się nie da - Cudzoziemki. Całość może zaspokoić gusta najbardziej wybrednych czytelników.

Gulistan, to jest ogród różany

Sadi z Szirazu

Perska literatura średniowieczna. Gulistan jest zbiorem pojedynczych wierszy i opowiadań, które tak jak poszczególne róże w ogrodzie stanowią zbiór róż. Gulistan jest szeroko cytowany jako źródło mądrości. Znane aforyzmy nadal często są powtarzane w świecie zachodnim. Mówią one np. o byciu smutnym, bo się nie ma butów, aż spotyka człowieka, który nie ma nóg, a wówczas dziękuje się Opatrzności za jego hojność do siebie. Króciutkie utwory składające się na Gulistan napisane są pięknym precyzyjnym językiem i posiadając głębię psychologiczną, tworząc "poezję myśli" porównywaną do zwięzłości wzorów matematycznych. Księga dotyczy praktycznie każdej najważniejszej kwestii spośród tych napotykanych przez ludzi, pełna jest zarówno optymizmu, jak i subtelnej satyry. Mieści w sobie wiele porad dla władców. Jest popularne powiedzenie w języku perskim, "Każde słowo Sa'diego ma siedemdziesiąt dwa znaczenia", a opowieści, wraz z ich wartościami zarówno służącymi rozrywce jak i ich moralny praktyczny wymiar, często koncentrują się na prowadzeniu derwiszów i powiada się, że zawierają nauki sufi. Książka wznowiona przez Wydawnictwo Armoryka po raz pierwszy po blisko 140 latach.

Neron

Aleksander Dumas (ojciec)

Romans historyczny pióra mistrza powieściopisarstwa francuskiego Dumasa, opowiadający o życiu o dziełach rzymskiego cesarza Nerona który nie najlepiej zachował się w pamięci potomnych zbrodniarza i szaleńca. To właśnie Neron wsławił się rozkazem spalenia Rzymu i niewyobrażalnymi wprost rzeziami, jakich jego siepacze dopuszczali się na chrześcijanach.

Kościół pw. świętego Bartłomieja i kaplica Tęczyńskich w Staszowie

Agata Łucja Bazak

Prezentowana publikacja ma w zamyśle przedstawić kościół parafialny oraz kaplicę Tęczyńskich, jak i ich otoczenie, ale również fragmenty historii parafii w sposób popularny, dla jak najszerszej grupy osób. Opisuje więc poszczególne zagadnienia w układzie chronologiczno-problemowym. Najpierw omawia parafię pw. Świętego Bartłomieja i jej przynależność, a następnie przedstawia sylwetki proboszczów i porusza sprawę służby kościelnej w parafii. Dalej omawia zarys dziejów kościoła parafialnego, jego konserwacje i remonty oraz wygląd obecny. Następnie podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, jak przedstawiała się fundacja kaplicy Tęczyńskich i jakie były jej funkcje na przestrzeni wieków. Ukazuje problematykę związaną z działalnością księży Mansjonarzy i Bractwa Różańcowego oraz przybliża kwestię związaną z nabożeństwami sprawowanymi w kaplicy. Zajmuje się również sprawą wykonania projektu kaplicy i jego realizacją. Ponadto omawia koncepcję architektoniczną, wygląd zewnętrzny i wewnętrzny oraz wystrój kaplicy. Dociera do symboli zawartych w ołtarzach i obrazach. W publikacji znalazły się także dzieje plebani z 1825 r., dzwonnicy, cmentarza przykościelnego oraz krzyży i figur znajdujących się przy kościele parafialnym.

Baśnie japońskie. Japanese Fairy Tales

Yei Theodora Ozaki

Yei Theodora Ozaki - Baśnie japońskie. Japanese Fairy Tales. Zanurz się w magiczny świat japońskich legend i opowieści, które przeniosą Cię do dawnej Japonii. Baśnie japońskie to zbiór dwudziestu dwóch tradycyjnych japońskich bajek, zebranych i opracowanych przez Yei Theodorę Ozaki w 1908 roku. Wydanie w dwóch językach - polskim i angielskim - sprawia, że książka jest doskonałą propozycją zarówno dla miłośników kultury Japonii, jak i osób uczących się języków. Wśród opowieści znajdziesz takie klasyki, jak: Mój pan worek ryżu, Wróbel z przeciętym językiem, Historia Urashimy Taro, chłopaka rybaka, Rolnik i borsuk, Przygody Kintaro, złotego chłopca, Historia człowieka, który nie chciał umrzeć. Każda z baśni oferuje wgląd w fascynujące wierzenia, wartości i tradycje dawnej Japonii. To idealna lektura dla każdego, kto pragnie zgłębić świat japońskiego folkloru i zanurzyć się w urzekające opowieści o bohaterach, przygodach i magii.

Han z Islandii

Wiktor Hugo

Akcja utworu rozgrywa się w Norwegii na przełomie XVII i XVIII w. wokół intryg dworskich na dworze duńskim. Główne wątki utworu to miłość młodego szlachcica Ordenera do córki popadłego w niełaskę kanclerza Ethel, konflikt społeczny między górnikami a duńską szlachtą oraz działalność Hana z Islandii, tajemniczego mordercy, pijącego krew swoich ofiar z ich wydrążonych czaszek i przychylnie odnoszącego się jedynie do udomowionego niedźwiedzia. Zarówno krytyka dziewiętnastowieczna, jak i późniejsza przyjęła z dużym zdumieniem nagromadzenie przerażających postaci i motywów w utworze. Sam Charles Nodier, recenzując powieść Hugo w ‘La Quotidienne’, konstatował, iż ‘Han z Islandii’ jest dalece bardziej okrutny, niż wcześniejsze powstające we Francji powieści frenetyczne. Chwalił jednak dzieło za żywość stylu, zręczność konstrukcji oraz piękno opisów i utrzymywanie dramatycznego napięcia. (za Wikipedią).

Lekarz obłąkanych

Xavier-Henry Aymon de Montépin

W domu dla obłąkanych w Auteuil pod Paryżem w niezwykły sposób splatają się losy rodziny amerykańskiego bankiera z Nowego Jorku, lekarza z małego miasteczka, kilku paryskich lekkoduchów, ubogiej sieroty i chwackiego marynarza. Wszyscy zostają wciągnięci w niebezpieczną intrygę. I tu pytamy: czy uda im się rozwiązać tajemnicę zagadkowej zbrodni i zwyciężyć w walce o życie, miłość i bogactwo?

Wykład nauki chrześcijańskiej ułożony z rozkazu Klemensa VIII Papieża

Robert Bellarmin

Wykład nauki chrześcijańskiej ułożony z rozkazu Klemensa VIII Papieża przez kardynała Roberta Bellarmina. Na język polski przełożył ks. Aleksander Jełowickina język polski przełożył ks. Aleksander Jełowicki. Robert Bellarmin, właściwie po włosku Roberto Francesco Bellarmino (1542-1621) włoski jezuita, kardynał, inkwizytor. Święty Kościoła katolickiego i doktor Kościoła. Pisarz kościelny, autor licznych rozpraw teologicznych, z których słynne katechizmy pozostawały w użyciu aż do soboru watykańskiego I. Proces beatyfikacyjny Bellarmina rozpoczął w 1623 Urban VIII, jednak został on przerwany z powodów politycznych. Papież Pius XI 13 maja 1923 ogłosił Bellarmina błogosławionym, zaś 29 czerwca 1930 go kanonizował. 17 września 1931 nadał mu tytuł Doktora Kościoła. Jego wspomnienie liturgiczne jest obchodzone 13 maja. Jako święty, Robert Bellarmin jest patronem katechetów. (wg: https://pl.wikipedia.org/wiki/Robert_Bellarmin)

W matni

Wacław Sieroszewski

Zbiór opowiadań wybitnego chociaż dziś skazywanego na zapomnienie polskiego pisarza, tworzącego na pograniczu czterech epok: pozytywizmu, Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności, zesłańca na Syberię, podróżnika, badacza, etnografa Syberii i działacza niepodległościowego. Zbiór zawiera utwory, w których autor opisuje ludzi i miejsca nadzwyczaj odległe od Polski. Są to opowieści noszące tytuły: Jesienią. Obrazek z życia północno-wschodnich krańców Syberii, Skradziony chłopak, Chajłach, W ofierze bogom, W matni. A oto fragment Jesieni: Deszcze i słoty, trwające bez przerwy od dni kilku, trzymały w chacie mieszkańców jurty Tałaki, skazując ich na bezczynność. Wychodzili często z izby i długo a żałośnie spoglądali na zapłakane niebo, bo siano gniło, porzucone na łąkach. Niestety, szara siatka dżdżu spoczywała na okolicy, nad nią nisko kłębiły się ciężkie czarne chmury, wśród których spragnione oko na próżno szukało najmniejszej szparki błękitu. Na domiar złego ulewa nie zadowoliła się zostawionymi jej z lat przeszłych dziurami w dachu i zrobiła sobie wiele innych; lało się więc w izbie zewsząd na głowy i ramiona, a pod nogami na glinianej podłodze utworzyła się dość głęboka i wciąż wzrastająca kałuża wody. Różne nieczystości, pozostałości jadła, resztki ryb i zwierzyny, nawóz trzymanych w kącie cieląt, wdeptane w ziemię i wysuszone podczas lata, odmokły i napełniły wnętrze jurty nieznośną wonią. Było więc w niej duszno, wilgotno i zimno. Ogień na kominku palił się jakoś leniwie, zdławiony kłębami sinej pary, krążącej po izbie. A izba była maluczka: wzięła ona z otaczającej ją pustyni nie więcej nad cztery kwadratowe sążnie przestrzeni; ukośne ściany, ułożone z postawionych prostopadle, a z kory oczyszczonych pni modrzewiowych zmniejszały jeszcze jej objętość, zwężając u góry. Płaski, zbudowany z takichże belek dach zawisł nisko nad głowami mieszkańców...

Tajemnice Paryża

Eugene Sue

Rudolf de Gerolstein, książę krwi, angażuje się w pomoc paryskiej biedocie, przebierając się za robotnika i udając się do najgorszych zakątków wyspy Cité. Pomoc taka jest możliwa dzięki opanowaniu przez niego argotu i metod walki wręcz. Książę jest bohaterem idealnym, całkowicie oddanym ludowi, gotowym do wszelkich poświęceń, by odkupić winy popełnione w młodości. Przy okazji poszukuje w Paryżu swojej córki, zaginionej Marii. W końcu ją rozpoznaje ją w ulicznicy Gualezie (za Wikipedią). A co było dalej dowiedzieć się będzie można po przeczytaniu całej książki. Zachęcamy do lektury!

Traktat o piekle

Andrzej Sarwa

Piekło jest stanem i miejscem wiecznej kary szatanów i dusz tych ludzi, którzy umierają w grzechu ciężkim. Pismo święte nazywa piekło również miejscem ciemności zewnętrznym, a to dlatego, że znajduje się ono poza niebem - miejscem wiekuistej światłości, wesela i życia. A zatem, piekło jest przede wszystkim stanem. Stanem wiecznej kary, rozpaczy i smutku. Ale... przecież definicja teologiczna mówi też o nim jako o miejscu. Być może, iż piekło jest jakimś konkretnym miejscem w materialnej rzeczywistości niewyobrażalnie wprost rozległego Kosmosu, a być może istnieje w innym niż postrzegany naszymi niedoskonałymi zmysłami wymiarze tutaj gdzie i my się znajdujemy? Ponieważ nie sposób rozstrzygnąć - zadowalająco i ostatecznie - tę kwestię, zostawmy ją na boku. Reasumując: jest piekło, lecz gdzie jest, tego niestety nie wiadomo. Wiadomo tylko czym jest: stanem nieustającej nigdy rozpaczy. Z niniejszego opracowania czytelnik dowie się jak nauczają o piekle różne religie. 1. Piekło katolickie [co to jest piekło?, piekło - miejsce wieczystych katuszy, idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny..., piekło - miejsce i stan, wieczność piekielna, ogień piekielny, opowieści o piekle niektórych świętych, wizjonerów i kapłanów katolickich, kazanie o piekle o. Pawła Segneri SI, św. Teresa od Jezusa, wizja piekła w objawieniach bł. Katarzyny Emmerich, sw. Alfons Maria de Liguori o wieczności piekła, dzieci z Fatimy, do piekła i z powrotem - wizje piekła św. Jana Bosko, sługa boża Józefa Menendez, św. Faustyna Kowalska, wyznania duszy potępionej, list zza świata]; 2. Piekło prawosławne [piekło - śmierć druga, kary piekielne, czy piekło jest wieczne?, Wędrówka Bogarodzicy po miejscach męki, stopnie kar]. 3. piekło koptyjskie [ostateczny stan człowieka, Biblia mówi o piecu ognistym, Biblia mówi o ognistym jeziorze, Biblia mówi o więzieniu, będą różne stopnie kary, kara będzie wieczna]. 4. Piekło palmariańskie [planeta Lucyfera]. 5. Piekło Swedenborga. 6. Piekło w islamie [Piekło Dżahannam]. 7. Piekło zaratusztriańskie [Dušaxw (Duúzak, Dozakh) Piekło, Księga Arda Wiraz namag i jej autor. 8. Piekło dr. Moody'ego

Syn Cienistej Strony

Andrzej Sarwa

Część cwarta cyklu powieściowego (kwadrologii) o rodzie Białeckich. Patrząc na współczesny świat, niejeden z nas się zastanawia: Czy to już? Czy zbliża się kres wszystkiego? Czy za naszego życia Ziemię strawi ogień, żywioły od żaru stopnieją, a niebiosa się zwiną jak płonąca księga? Wokół tyle zła, nieprawości, niesprawiedliwości i serc z kamienia. Lecz przecie koniec ten nie nadejdzie, zanim się najpierw nie objawi człowiek grzechu i syn zatracenia, który zasiądzie w Świątyni Bożej, podając się za Boga... antychryst, który musi pochodzić z plemienia Dan, a przecież to plemię od wieków nie istnieje! Więc? Jak jego duchowy ojciec Szatan poradzi sobie z tą trudnością? Bo przecież wszystko, co przed tysiącleciami zostało zapowiedziane, musi się wypełnić... Antychryst będzie synem biskupa i hebrajskiej zakonnicy, fałszywej dziewicy, jak głosi objawienie z La Salette... Z tym już nie powinno być większego problemu, bo czyż to jeden biskup w dziejach kościoła miał dziecko z zakonnicą?... Może i z Żydówką nawet?... Wszystko to kanwa najnowszej powieści z gatunku theological thriller Andrzeja Juliusza Sarwy, w której poznajemy dalsze dzieje rodu Białeckich, któremu ustawicznie towarzyszy zły duch, mający jakiś plan wobec tej rodziny, rodziny, z którą spotkaliśmy się już książkach Wieszczba Krwawej Głowy, Cmentarz Świętego Medarda i Tumanie krwawej mgły. Teraz dowiemy się wreszcie jaki to był plan i poznamy zakończenie historii ciągnącej się przez wieki...

Żywy bóg. A Living God

Lafcadio Hearn

Jedna z japońskich opowieści opartych na miejscowej tradycji mającej źródło w autentycznych wydarzeniach. Jest to piekne i wzruszające opowiadanie o Hamaguchi Gohei, postaci historycznej, żyjącej w XIX wieku, o człowieku, który poświęcił wszystko, co miał, aby uratować innych ludzi. I to stało się powodem, iż stał się dla nich żywym bogiem. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Old Shatterhand. Powieść z dzikiego zachodu

Karol May

Old Shatterhand (Grzmocąca Ręka) przybywa jako młody, niedoświadczony człowiek (greenhorn) na Dziki Zachód. Na początku ima się różnych zajęć, aby zarobić na chleb. W końcu przybywa do St. Louis, aby uczyć dzieci pewnego zamożnego mieszkańca miasta. Dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności (pomaga mu w tym rusznikarz Henry - przyjaciel pana domu, w którym nauczał), porzuca pracę i udaje się na prawdziwy Dziki Zachód - na tereny zamieszkane przez Indian: Apaczów, Kiowów, Komanczów, by pomagać przy budowie kolei przebiegającej przez tamtejsze tereny. Poznaje Winnetou, syna wodza Apaczów - plemienia, które nie zgadzało się na budowę ścieżek dla ognistego konia. Z początku Winnetou wraz z ojcem pragną go zabić, lecz dzięki brawurowym czynom - uwolnieniu Winnetou z niewoli Kiowów, a później darowaniu życia Inczu-czunie (ojcu Winnetou) po zwycięskim pojedynku, udaje mu się uniknąć śmierci. Po tych zdarzeniach zaprzyjaźnia się z Indianami i jest traktowany przez Apaczów jak brat, a nawet wódz. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Old_Shatterhand)

Legendy Chrystusowe

Selma Lagerlöf

O czym jest ta książka? Autorka tak ją zaczyna: W piątym roku mego życia miałam wielkie zmartwienie. Nie wiem nawet, czy od tego czasu doznałam, kiedyś większego. Było to, kiedy moja babcia umarła. Dotąd siadywała co dzień w kącie sofy w swoim pokoju i opowiadała bajki. Nie pamiętam jej inaczej jak siedzącej tak i opowiadającej, od rana do wieczora, a my dzieci siedzieliśmy wokoło niej i słuchali. Cudne to było życie. Nie było dzieci, którym by się tak dobrze działo, jak nam. Wiem, że babcia miała piękne, kredowo białe włosy, że chodziła bardzo pochylona i że zawsze robiła pończochę. Przypominam sobie także, że, kiedy skończyła jaką bajkę, miała zwyczaj kłaść rękę na mojej głowie i mawiać wtedy: A to wszystko tak jest prawdą, jak to, że ja ciebie widzę, a ty mnie. Pamiętam także, że umiała śpiewać piękne pieśni, ale nie śpiewała co dzień. Jedna z tych pieśni była o rycerzu i wodnicy a zwrotki jej kończyły się słowami: Wicher tak zimny, wicher tak zimny, od morza dmie z oddali. I na stronach swej książki autorka dzieli się z nami przepięknymi opowieściami, które być może zapamiętała z czasów dzieciństwa, a może zasłyszała je gdzie indziej i kiedy indziej? A może troszkę podpowiedziała je jej wyobraźnia?