Wojna i praca

Bolesław Prus

  „Wojna i Praca” to opowiadanie autorstwa Bolesława Prusa, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury pozytywizmu i współtwórcy realizmu. Opowiadanie składa się z 3 części. Opowiada o wyspie na oceanie Spokojnym i mieszkającymi na niej Majungami i Androwanami. Anomalia pogodowa doprowadza do pierwszej zimy na tym obszarze. Głód i zimno prowadzą to do wybuchu okrutnej wojny domowej.

Mnich

Juliusz Słowacki

„Mnich” to poemat autorstwa Juliusza Słowackiego, obok Adama Mickiewicza uznawanego powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Jest to zapis przedśmiertnej spowiedzi Araba, chrześcijańskiego zakonnika, który pod wpływem piękna napotkanego klasztoru i uwiedziony jego obrządkiem porzucił religię swoich ojców. Za tę decyzję został wyklęty przez swoją rodzinę. Gdy powracając z polowania, napotkał Araba, którego – spragniony – poprosił o łyk wody, tamten zaczął mu złorzeczyć. W walce, która się wywiązała, zamordował rywala, jak się okazało – rodzonego brata. 

Exegi monumentum

Stanisław Przybyszewski

“Exegi monumentum” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.   “ Jeżeli kto mógł o sobie powiedzieć, że stworzył dzieło „aere perennius“, to Stanisław Wyspiański.  Jakieś niepomiernie bogate, książęce chłopię z królewskiego rodu.  Pogrobowiec — ostatni z Piastowiczów — jakaś zbłąkana dusza ostatniego z Piastów, nigdy jeszcze dotąd niewcielona, obrała za swoją siedzibę wątłe i delikatne ciało, spłodzone przez rodziców Wyspiańskiego. Oni to dali jedynie tylko ten biedny przytułek, w który miał wkroczyć dostojny gość królewskiego rodu, by w tej nędznej lepiance objawić cuda minionych wieków, przed oczyma biednej teraźniejszości wyczarować czary i dziwy rzeczy dawno zapomnianych, rozślnić je oślepiającym blaskiem niesłychanego bogactwa i piękności.”   Fragment.  

Bachantki

Eurypides

Bachantki to dramat Eurypidesa, największego obok Ajschylosa i Sofoklesa tragika starożytnej Grecji.   Utwór jest adaptacją mitu o początkach kultu Dionizosa oraz opozycji i kontrowersjach, jakie wśród co bardziej konserwatywnych mieszkańców, wywoływały żywiołowe praktyki jego zwolenników. Utwór przedstawia dramatyczne dzieje króla Teb Penteusza, który swój sprzeciw wobec nowych, burzących stary porządek praktyk przypłacił życiem.  Bachantki przez niektórych badaczy literatury klasycznej uznawane są za jeden z najlepszych utwór w całej, zachowanej do naszych czasów, twórczości Eurypidesa.  

Czarny Mustang

Karol May

„Czarny Mustang” to powieść przygodowa o tematyce Dzikiego Zachodu autorstwa Karola Maya. Tytułowy Czarny Mustang to podstępny wódz Komanczów, który zamierza zaatakować osadę robotników kolejowych. Na drodze realizacji jego planów stają Winnetou i Old Shatterhand. Na szczęście mogą oni liczyć na pomoc swoich przyjaciół, w walce o życie wielu niewinnych ludzi.

Poezje TOM VI

Maria Konopnicka

„Poezje TOM VI” to zbiór wierszy Marii Konopnickiej, poetki i nowelistki okresu realizmu. Jest ona uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich pisarek. "Poezje TOM VI" to zbiór ponad 140 utworów autorstwa Marii Konopnickiej. W skład tego zbioru wchodzą takie wiersze jak „Nowe lato”; „W miasteczku”; „Uderzam w ciebie; „Ta ziemia”. 

Psałterz Dawidów

Jan Kochanowski

„Psałterz Dawidów” to dzieło Jana Kochanowskiego, polskiego poety, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie. Przyczynił się on w wielkim stopniu do rozwoju polskiego języka literackiego. „Psałterz Dawidów” to poetycka parafraza biblijnej Księgi Psalmów, dostosowana do polskiej obyczajowości. Dzieło Kochanowskiego charakteryzuje renesansowy humanizm. Bóg w utworze nie jest postrzegany jako surowy sędzia, lecz jako przyjaciela człowieka. Jest wiele opinii, iż napisanie „Psałterz Dawidów” było największym wyzwaniem twórczości autora, gdyż mierzył on na rozpoznanie w skali światowej.

Karain: wspomnienie

Joseph Conrad

"Karain: wspomnienie" to nowela Josepha Conrada, wybitnego angielskiego pisarza polskiego pochodzenia.   “Z pokładu naszego szkunera, zakotwiczonego w środku zatoki, Karain wyciągał ramię ku poszarpanym zarysom wzgórz, obejmując teatralnym ruchem całą przestrzeń swej dziedziny. Ten szeroki ruch zdawał się odsuwać wstecz granice jego władztwa, powiększając je naraz do olbrzymich i nieokreślonych rozmiarów; zdawało się nam przez chwilę, że tylko niebo stanowi jego granice.”   Fragmenty z książki: Joseph Conrad. „KARAIN: WSPOMNIENIE”