Za późno. Nowela

Michał Bałucki

Smutna opowieść o świecie, który już dawno przeminął i o ludziach, którzy z pozoru tak różniący się od nas, w rzeczywistości byli tacy sami Opowieść chwyta za serce, opowieść wzrusza a oto jej fragment: U państwa Alfredów zapowiedziany był wielki wieczór. Okolica, pełna szlacheckich dworów, półpańskich pretensjonalnych pałacyków, obiecywała liczny zjazd; we dworze więc państwa Alfredów był ruch niemały, który jednak odbywał się z taktem i porządkiem, co przemawiało bardzo za zamożnością domu i dobrym jego zarządem. Wieczór się zbliżał, oświecono rzęsiście salony i długie strugi złotego światła padły drżące w ciemny ogród na murawę i jaśminy. Pani Alfredowa kończyła toaletę. Bogaty, ale mimo to skromny ubiór podnosił wdzięk posągowych jej kształtów, a ciężkie, ciemne ubranie na głowie, spięte łyskającymi brylantami, cudnie kłóciło się ze splotami jej jasnych włosów. Pani Alfredowa należała do tych kobiet, które nie tylko lubią, ale i umieją się ubrać; a była w chwili, kiedy ją poznajemy, w zenicie swej piękności, jak róże przed okwitem; miała lat 38. Kończąc toaletę, zmrużyła wielkie, szafirowe oczy i przez długie, czarne rzęsy przedarło się ciekawe spojrzenie do zwierciadła; zwierciadło musiało jej powiedzieć że piękna, bo lekki uśmiech zadowolenia przeleciał po dumnym, białym czole. Wstała i zadzwoniła. Wszedł lokaj

Wielka księga nalewek. 602 receptury nalewek, likierów, win, piw, miodów

Andrzej Sarwa

W książce zgromadzono ponad 600 receptur łatwych do wykonania domowym sposobem nalewek, likierów, win, piw i miodów, którymi można się nie tylko leczyć, ale również sprawiać przyjemność podniebieniu. Jest to pełne wydanie formie ebooka książki wydanej wcześniej jako papierowa i od lat cieszącej się niesłabnącym zainteresowaniem czytelników - mającej kilka wydań polskich i wydanie czeskie

Kronika polska w przekładzie Zygmunta Komarnickiego

Anonim zwany Gall

Nie wiadomo, kto był twórcą pierwszej polskiej kroniki, nieznane jest nawet jego imię. Nie zachowały się z wieków średnich żadne o nim wiadomości. Anonimowość była z jego strony zamierzona, co zaznaczył w przedmowie do księgi trzeciej. Anonim nie pochodził z Polski, a sam siebie określił wygnańcem i pielgrzymem (łac. exul et peregrinus)[3]. Niegdyś większość badaczy uważała go za mnicha, bo zamierzał po ukończeniu pracy w Polsce powrócić do miejsca, w którym złożył śluby, czyli do nieznanego z nazwy locus professionis. Jak niedawno zwrócono uwagę, Gall niekoniecznie żył według reguły św. Benedykta, gdyż były też inne znaczenia słowa professio, niezwiązane ze stanem mniszym. Mógł być równie dobrze duchownym diecezjalnym lub kanonikiem. Kronikę pisał na zamówienie, z nadzieją na materialną nagrodę. O tę nagrodę dopominał się we wstępach do ksiąg pierwszej i drugiej, a hojność Bolesławów Chrobrego i Szczodrego z wyraźnym naciskiem stawiał za wzór Krzywoustemu [za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kronika_Galla_Anonima]

Prawy rycerz

Szymon Starowolski

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. REPRINT. Autor zwraca się do szlachetnego rycerstwa wszystkich prowincji koronnych: Żadne królestwo, cni synowie koronni, i żadna rzeczpospolita nie może być bez stanu rycerskiego, dlatego na teraźniejsze szlacheckiej godności spojrzawszy zaniedbanie, zdało mi się nie od rzeczy tym, krótkim opisaniem prawego rycerza wzbudzić ospałych, aby zważywszy w sobie, jako przodkowie nasi prawymi rycerzami będąc, wszystkich pogranicznych sąsiadów rozsądkiem górując – sami znowu rzucili się do starych obyczajów, do starej religii katolickiej, do pism starożytnych, cnoty, i do ochoty rycerskiego rzemiosła. A między cnotami wszystkimi najpierwsza jest bogobojność albo świątobliwość, przez którą; pomnożenia chwały Pana Boga naszego szukamy, a potem dzielność rycerska, którą; kościoła ś. i ojczyzny bronimy, na niebo sobie i na sławę dobrą zarabiając. Dlatego cni rycerze koronni mieć mi za złe nie będziecie, iż was tym skryptem moim do staropolskich praw, obyczajów, religii i mnóstwa albo dzielności rycerskiej napominam; bom też sam tego płotu kół, i brat wasz na usługę wszelką; gotowy, który życzy, aby stan nasz rycerski i ozdoby jego były w rozkwicie.

Piękna Eleanor. Fair Elenor

William Blake

Piękna Eleanor. Fair Elenor - to książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition, którą na język polski przełożył Jan Kasprowicz Utwór przyciąga uwagę tak zwykłego czytelnika, miłośnika poezji, jak i krytyka czy badacza literatury, ponieważ jest jednym z niewielu wierszy w twórczości Blake'a napisanych w określonym gatunku; w tym przypadku jest to gatunek gotycki, a wiersz niezwykle sztywno trzyma się konwencji tegoż gatunku. Nastrój i klimat tego utworu poetyckiego budzą też lekki dreszczyk emocji, strachu i powodują szybsze bicie serca. Nastrój ów odnajdujemy już w pierwszych strofkach poematu: Wybiła północ; zadrży cicha wieża, / Z mogił powstają umarli; ku bramie / Spieszy zamkowej piękna Eleanor, / Zajrzy do wnętrza: głuchy jęk wśród sklepień. / Z straszliwym krzykiem upadłszy na ziemię, / Do głazów tuli pobladłe policzki. / Niby z grobowca płynie zaduch śmierci; / Naokół cisza, tylko jęk śród sklepień...

Hrabia Monte Christo. Le Comte de Monte-Cristo. The Count of Monte Cristo

Aleksander Dumas

Hrabia Monte Christo powieść Aleksandra Dumasa ojca z 1844 roku, uważana za najwybitniejsze dzieło w jego ogromnym dorobku. Akcja toczy się pomiędzy 24 lutego 1815 a 5 października 1838, z przerwą na okres wrzesień 1829 wiosna 1838. Miejscem akcji są wyspa Monte Christo (Montecristo), Marsylia, Paryż, Rzym oraz inne miejscowości we Francji i Włoszech. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Hrabia_Monte_Christo). Le Comte de Monte-Cristo est un roman dAlexandre Dumas, écrit avec la collaboration dAuguste Maquet et achevé en 1844. Il est partiellement inspiré de faits réels, trs lointainement empruntés la vie de Pierre Picaud. Ce roman est, avec Les Trois mousquetaires, lune des uvres les plus connues de lécrivain tant en France qu létranger. (https://fr.wikipedia.org/wiki/Le_Comte_de_Monte-Cristo). The Count of Monte Cristo is an adventure novel by French author Alexandre Dumas (pre) completed in 1844. It is one of the author's most popular works, along with The Three Musketeers. Like many of his novels, it is expanded from plot outlines suggested by his collaborating ghostwriter Auguste Maquet. The book is considered a literary classic today. According to Luc Sante, The Count of Monte Cristo has become a fixture of Western civilization's literature, as inescapable and immediately identifiable as Mickey Mouse, Noah's flood, and the story of Little Red Riding Hood. (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Count_of_Monte_Cristo).

Święta i Boska Liturgia Świętego Apostoła Jakuba, brata Pańskiego i pierwszego biskupa Jerozolimy. Wersja syryjska

Św. Jakub Apostoł

Liturgia ta, tradycyjnie związana z imieniem św. Jakuba brata Pańskiego, uważanego za pierwszego biskupa Kościoła jerozolimskiego, jak możemy wnosić z lektury katechez mystagogicznych św. Cyryla Jerozolimskiego, jest oparta na tradycjach rytualnych pierwotnego Kościoła jerozolimskiego. Jej datowanie jest trudne do ustalenia: niektórzy uważają, iż powstała bardzo wcześnie, bo już około roku 60 n.e., wszakże zdecydowana większość badaczy przesuwa te datę aż na IV wiek. Liturgia owa jest wciąż sprawowana przez niektóre Kościoły orientalne, m.in. indyjski (gdzie sprawuje się ją w językach malayalam, kannada, tamilskim, telugu, hindi i angielskim) czy syriacki (gdzie jest sprawowana po syryjsku).

Dorożkarz nr. 13

Michał Bałucki

Przezabawna opowieść o dorożkarzu, któremu magistrat przydzielił nr 13, co sprawiło, że potencjalni klienci przeważnie go omijali, a z jego usług korzystali tylko wtedy, gdy już nie mieli innego wyjścia. Ale przyszedł dzień, że to się zmieniło i dorożka nr 13 stała się najbardziej rozchwytywaną w mieście a jak do tego doszło, dowiesz się, miły czytelniku, po przeczytaniu tej książki. Lecz nie wszystko potem wyglądało już tak wspaniale, jak z pierwszych zdań można by wnioskować. Losy zarówno dorożkarza, jak i innych bohaterów opowieści były bardziej skomplikowane i mniej usłane różami niż byśmy im życzyli.