O tłumaczeniu źle i dobrze

Urszula Dąmbska-Prokop

Książka ta dzieli się na dwie części: ogólną i analityczną. Część pierwsza zawiera kilka pytań dotyczących tłumaczenia oraz krytyki przekładu, przypomniane są niektóre stwierdzenia wyrażone już w Nowej Encyklopedii Przekładoznawstwa. W części drugiej znajdują się analizy 10 różnych tekstów i ich przekładów. Pytanie jak można (było) czy jak należy tłumaczyć oraz po co to robić leży u podstaw ciągnących się przez wieki badań i refleksji, ale nadal nie jest łatwo na nie odpowiedzieć. Trwają spory zarówno o rolę tłumaczenia, jak i o sposoby podejścia do niego, chociaż dziś już nie ma chyba wątpliwości, że tłumacza obowiązuje przede wszystkim podejście etyczne tj. przekazanie tego co w tekście jest istotne. Poddaje się krytyce przekłady, zwracając uwagę zwłaszcza na błędy popełniane przez tłumaczy, choć te są nie do uniknięcia a ich analiza nie zawsze prowadzi do istotnych wniosków. Wyraża się dość ogólnikowe opinie wskazujące na najlepsze rozwiązania. Mnożą się też cenne inicjatywy encyklopedyczne, nie przynoszą one jednak odpowiedzi na pytania, które dręczą tłumaczy w ich codzienne praktyce. Tłumacze pracują, obywając się zwykle bez wskazówek, które uważają być może za mało pożyteczne. A efekty ich tłumaczenia bywają niejednokrotnie znakomite: ich udany trud służy skutecznie wielu celom, m.in. budowaniu mostów międzykulturowych i obalaniu szkodliwych stereotypów.

Ego vs Ja. Zmieniając siebie, zmienisz przyszłość

Dawid Piątkowski

Gdy myślę o przyszłości, wyobrażam sobie siebie u schyłku życia zadającego pytanie: Jak chciałbym zostać zapamiętany? Potem działam. — D. Piątkowski Wierzę, że osiąganie wybitnych rzeczy to kwestia wyboru. Odkąd podjąłem tę decyzję, osiągnąłem w ciągu dwóch lat więcej niż większość ludzi przez całe życie. Każdego dnia musiałem mierzyć się z samym sobą, pokonywać autodestrukcyjne myśli, emocje i nawyki – napędzane przez ego. Zwyciężając wewnętrzną wojnę zrozumiałem, że to, kim jestem, jakie mam umiejętności i co osiągnę zależy tylko i wyłącznie ode mnie. Zmieniając siebie, zmienisz przyszłość. Dziś wiem, że każdy ma w sobie moc, by wieść nadzwyczajne życie. Wiem, bo sam osiągnąłem wiele sukcesów. Wiem, bo zrealizowałem je świadomie i z premedytacją. Wierzę, że książka ta pomoże i Tobie to zrozumieć, a przede wszystkim pozwoli Ci uwierzyć w siebie. Mam ogromną przyjemność i zaszczyt podzielić się w tej książce wskazówkami oraz moją drogą do sukcesu osobistego, duchowego i finansowego. Jeżeli gdzieś głęboko wierzysz, że musi być coś więcej niż zwykłe życie i stać Cię na więcej – ta książka jest dla Ciebie.  

Nienasycenie. Tom 1. Życie

Natalia Bukowska

Poukładane życie Agaty runęło w dniu kiedy rozpadł się jej związek. Młoda kobieta postanawia znaleźć nową miłość i szczęście, a wpada w sidła uzależnienia od alkoholu i przygód seksualnych. Chwilowa ulga jaką dawały jej oddawanie się tym przyjemnościom zaczęły zmieniać się w nałóg który przejął nad nią kontrolę. Agata prowadzi podwójne życie, te o którym wiedzą jej najbliżsi i to drugie do którego ich nie dopuszcza.     Fragment: Niedawno próbowałam sobie przypomnieć, jak minął mi czwarty rok studiów, i stwierdziłam, że na uzależnieniu. Pamiętam pewne okresy, nie pamiętam dni. Momenty, w których wpadałam w ciąg, a po nich te, w których dochodziłam do siebie. Te pierwsze za każdym razem wydłużały się, te drugie skracały. Pamiętam tylko początki każdego ciągu. Dni, w których wiedziałam, że to już. Już pozbierałam się po ostatnim piciu i mogę zacząć od nowa. Podreperowałam kondycję, biegając lub uprawiając inny sport. Bardziej niż normalnie dbałam o siebie, jakby codzienna wizyta u kosmetyczki mogła pomóc. Czytałam i uczyłam się na zapas, co znaczyło, że czytałam kolejne rozdziały z podręczników, a w ćwiczeniach językowych odrabiałam kolejne zadania. Więcej czasu spędzałam też z rodzicami i dziadkiem, żeby po chwili znów zrobić kolejny krok i chcieć więcej. Byłam nienasycona.

Bogactwo z wyboru

Agnieszka Białomazur

„Bogactwo z wyboru” to opowieść o losach Marcina Podolskiego, o pragnieniu bogactwa, poszukiwaniu właściwych rozwiązań, a także o zmaganiu się z konsekwencjami błędnych decyzji. W książce zarysowany został sposób myślenia i postępowania ludzi biednych, nowobogackich oraz milionerów, zawdzięczających zgromadzony majątek własnym wysiłkom. A informacje dotyczące metod tworzenia bogactwa, wplecione w fabułę, mają na celu ułatwić czytelnikom osiągnięcie niezależności finansowej.

Ziemia obiecana - wybór wierszy

Aleksander Szaul Rozenfeld

Kiedy wyjechałem do Izraela nie do końca wiedziałem co mnie tam spotka. Nie wiedziałem, że wstąpię do Izraelskich Sił Zbrojnych, że zakocham się bez wzajemności w pięknej Sivan. Nie wiedziałem, że zostanę tam aż pięć lat. Wiersze w tomiku "Ziemia Obiecana- Wybór Wierszy" to nie wielki ale bardzo ważny dla mnie zbiór tekstów o Izraelskiej rzeczywistości, zupełnie innej niż Polska. Zapraszam! Niech zamilknie nawet Kadish   przykazania leżą w rynsztoku topią się między gównami wszystkich narodów   pan nie zważając na rasę wszystkich sądzi tak samo tylko my między sobą tworzymy politykę nienawiści i rasujemy coraz to lepszych liderów   dajmy spokój tym sześciu milionom zamilknijmy zanim będzie za późno niech umilknie nawet kadisz niech w końcu odejdą do światłości nie przywołujmy ich wciąż na nowo bo na pewno są już bardzo zmęczeni      

Baśnie opowiedziane przez Księżyc

Karolina Ciernicka

Codziennie, ciemną nocą, gdy gwiazdy na niebie migocą, Księżyc zapala swą fajkę i … opowiada baśniową bajkę... I oczom zdumionym ukazuje, jak na Ziemi pokutuje: Gwiazda, w jaskini zamknięta, pani świata – Leda, w lodzie zaklęta, Królewna Tęcza ze swymi siostrami – wszystkie one zamienione złymi czarami; wszystkie one zaginione dla ludzi, każdą daremnie nadzieja łudzi, że oto  przybędzie na swym rumaku piękny książę w weselnym orszaku. A jednak po latach wielu królewny są już u oczekiwań celu: dzielni młodzianie przybywają z pomocą. Czy nie spóźnią się? Czy zwycięstwo odniosą?... ILUSTRACJE ELWIRA KOLBER Księżniczka Leda i jej dwór Gwiazda O królewnie Tęczy i jej siedmiu siostrach

Wsłuchaj się w siebie

Konrad Staszewski

TYLKO PREMIEROWE WIERSZE. Nie znajdziecie ich w necie!Niniejszy tomik jest wynikiem mojej drogi życiowej, przebytej podróży - rozczarowań i chwil szczęścia. Każdy z nas przeżywa w życiu takie chwile, każdy inaczej ale... Nie każdy odnajduje w tej podróży siebie na nowo. Czy ja odnalazłem, sami się przekonajcie.Dwa pierwsze wiersze powstały po niedawnej śmierci naszego drugiego dziecka. A ostatni wiersz jest napisany specjalnie dla pierwszego.W imieniu swoim i mojej żony zapraszam Cię, drogi czytelniku do podróży. Odkryj studium mojego ja, a może sam siebie też jakoś odnajdziesz.Konrad Staszewski,Edyta Maculewicz - Staszewska.     Pamiętasz?   Połączył nas Baczyński. Pamiętasz? - spytałam. - Czy ja wiem... Bo tak w zasadzie to już sam czat tematyczny jest o poezji, a o Baczyńskim zaczęłaś mówić troszkę później - odpowiedziałeś.   Nasza historia zaczęła się, jak to ostatnio we współczesnym świecie bywa, od komputera. Ponieważ mamy wspólne zainteresowania poszło gładko, sprawnie i szybko. Do spotkania doszło już dwa tygodnie później. To, ja tak szybko postanowiłam poznać mężczyznę o najsłodszym i najdelikatniejszym głosie jaki słyszałam. I stało się to, o czym marzyłam - pół roku później zaręczyliśmy się, na początku nieoficjalnie. A mój wymarzony i wybrany pierścionek, topaz z błękitnym oczkiem pojawił się podczas sylwestrowej kolacji przy świecach. Odległość między Lublinem a Sosnowcem, która na początku nas przerażała zmalała diametralnie. Do tego stopnia że zaczęliśmy do siebie jeździć co dwa, trzy miesiące, głównie na weekendy. I właśnie po takim weekendzie, niczym anioł objawienia pojawiła się nasza córeczka. Przyśpieszyliśmy nieco nasze plany i po ośmiu miesiącach od zaręczyn wzięliśmy ślub. Jakby nie patrzeć tak w półtora roku wyrobiliśmy się ze wszystkim. Mamy siebie i naszą ukochaną, wymarzoną córeczkę. Niestety życie niesie ze sobą nie tylko blaski ale i cienie. Zaszłam znowu w ciążę - dziecina zmarła w mym łonie. Szukamy odpowiedzi dlaczego i cisza.   - Pamiętasz? - pytasz. - Pamiętam - odpowiadam. A wydaje się jakby to było dopiero wczoraj...      

Aleja Dziwacznych posągów

Dejan Vukićević

Aleja dziwacznych posągów Dejana Vukićevicia to zbiór dwunastu opowiadań podzielonych po cztery w trzy cykle: Obsesje, Mitopeje i Le beau est toujors bizarre. W cyklu pierwszym bohaterowie opowiadań to ludzie owładnięci tytułowymi obsesjami (jak bohaterowie opowiadań: Zimny i Martwa dusza), fobiami (np. bohater utworu Tractatus Mosquitus), rozmaitymi skrzywieniami psychicznymi, czy też zwyczajnie uwikłani w niezwykłe, lecz tragiczne w skutkach okoliczności życiowe (bohaterka opowiadania Circulus vitae). Cykl Mitopeje zawiera utwory nawiązujące do popularnych wątków mitologicznych, a nawet biblijnych, niekiedy dość luźno, (jak w opowiadaniu Argo z Ogigiji), zdarza się też przeniesienie postaci mitologicznej do świata współczesnego (opowiadanie Centaur), a także trawestowany wątek biblijny w drugiej płaszczyźnie narracyjnej (w opowiadaniu Kołysanka dla Abla). Opowiadania ostatniego cyklu, Le beau est toujours bizarre, ilustrują daremność odwiecznej gonitwy człowieka za pięknem, co prawda różnie pojmowanym, jednakże jego niedosyt wywołuje tragiczne poczucie pustki, a świadomość, iż jest ono niedosiężne prowadzi bohaterów do samounicestwienia (jak w opowiadaniach: Aleja spleenu oraz Gnój) lub do groteskowych sytuacji, w których o ich losach decydują ludzie wyznający tępo pewne absurdalne zasady (np. opowiadania: Dwa palce pod sercem i Listy z ziemi).   Po zbiorze opowiadań Żałoby, poprzez który Dejan Vukićević objawił się jako pisarz posiadający swoisty głos literacki, w nowym kręgu opowieści, rozkłada on szeroki wachlarz perypetii, przybliżających nam świat jego prozy i umożliwiających przekroczenie granicy zrozumienia dla daremności naszych zmagań z tak pojmowanym, życiem. Aleja dziwacznych posągów jednakże zaskakuje wiernych czytelników prozy Vukićevicia, przywodząc im na myśl raczej Kronikę pewnego miasta Momčila Nastasijevicia czy Bożych ludzi Borisava Stankovicia. Podstawową różnicą jest tu jednak punkt widzenia; perspektywa ta umożliwia zupełnie inny zasięg obserwacji, skierowanych na najodleglejsze i najbardziej ukryte obszary duszy. Wymaga to nieco innego "ustawienia ucha" na te tętno, które bije szerząc odwieczne błędy ludzkości... Radovan Beli Marković