Halucynacje

Oliver Sacks

Halucynacje zawsze odgrywały ważną rolę w naszym życiu umysłowym i w naszej kulturze. Można się nawet zdziwić tym, jak wielką rolę doświadczenie halucynacji odegrało w naszej sztuce, folklorze, nawet religii Czy geometryczne wzorce towarzyszące migrenie i innym dolegliwościom legły u podstaw motywów, które występują w sztuce Aborygenów? Czy to z halucynacji z udziałem liliputów (wcale nie tak rzadkich) zrodziły się elfy, chochliki i krasnale? Czy to nie z przepojonych lękiem nocnych halucynacji, kiedy jakaś obca, wroga istota szarpie nami i nas dusi, zrodziły się wizje demonów, czarownic, złowrogich przybłędów? Czy ekstatyczne ataki, w rodzaju tych, których doświadczał Dostojewski, odegrały jakąś rolę w naszym poczuciu boskości? Czy doświadczenia oderwania od ciała stały się inspiracją do przypuszczeń, że można istnieć także i bez niego? Czy niesubstancjalność halucynacji podsyca wiarę w zjawy i duchy? Dlaczego we wszystkich znanych nam kulturach szukano i znajdowano halucynogenne substancje, które przede wszystkim wykorzystywano do celów sakralnych? Na te i wiele innych pytań z tym związanych próbuje odpowiedzieć Oliver Sacks w swojej najnowszej bestsellerowej książce Halucynacje. Z jednej strony jest ona swego rodzaju antologią halucynacji, w której opisuje on na podstawie konkretnych przypadków doświadczenia i siłę ich wpływu na tych, którzy ich doznają, co pozwala nam uzmysłowić sobie, jak szeroki jest zakres i jak bogate zróżnicowanie doświadczeń halucynacyjnych, stanowiących istotną składową kondycji ludzkiej. Z drugiej natomiast jest próbą odpowiedzi na podstawowe pytanie o źródła i znaczenie halucynacji dla psychiki człowieka, halucynacja bowiem co udowadnia doktor Sacks - to zupełnie swoista kategoria życia świadomości i umysłu.

Kobiety

Stanisława Kuszelewska-Rayska

W książce Kobiety Kuszelewskiej prosta kobiecina prowincjonalna, "mamuleczka", udziela reprymendy nie dosyć ostrożnemu wysokiemu dygnitarzowi konspiracji. "Podziemny oficer odruchowo sprężył się na baczność". I my tak robimy, zamykając przeczytaną książkę. Melchior Wańkowicz, Książka o kobietach w Polsce ("Wiadomości", 6 X 1946) Dziwy życia Stanisławy Kuszelewskiej, to książka napisana przez autorkę o dużych umiejętnościach. Zawarte w niej realia są najświeższej daty, dotyczą bowiem w znacznej części stosunków w Kraju już po przybyciu Rosjan. Książka Kuszelewskiej stanowi próbę uczciwą, podjętą przez pisarkę sumienną i odważną. Pośrednio jest dokumentem wojennym, bezpośrednio - dokumentem udręczonego pokolenia, walczącego o własny wyraz artystyczny. Mieczysław Giergielewicz, Opowiadania Kuszelewskiej ("Wiadomości", 13 VI 1948)

Przyrodnia siostra

Jennifer Donnelly

Nie rób jedynie rys na baśni. Rozbij ją w drobny mak! Isabelle z pozoru powinna być bezgranicznie szczęśliwa przecież już niebawem poślubi przystojnego królewiczaTyle że nie jest tą piękną dziewczyną, która zgubiła na balu szklany pantofelek i podbiła serce młodzieńca. Jest jej nieatrakcyjną przyrodnią siostrą, która już od dawna krok po kroku traciła cząstkę siebie, żeby sprostać oczekiwaniom despotycznej matki, a teraz za wszelką cenę starała się wcisnąć stopę w pantofelek Kopciuszka. Kiedyś wesoła, odważna i dobra, stała się z czasem podła, zazdrosna i pusta wewnętrznie Niestety, królewicz odkrywa oszustwo, jakiego się dopuściła, żeby udawać Kopciuszka, i odrzuca zawstydzoną dziewczynę. I właśnie dzięki temu Isabelle otrzymuje szansę, by na nowo odnaleźć siebie, zmienić swe przeznaczenie i dowieść tego, co brzydkie przyrodnie siostry wiedzą od zawsze: złamane serce to za mało, by złamać dziewczynę Bestsellerowa pisarka Jennifer Donnelly z typową dla niej błyskotliwą pomysłowością i mądrością przywołuje oryginalną wersję baśni o Kopciuszku, wysyłając pomijaną dotąd w klasycznej opowieści postać w drogę ku pewności siebie, przebaczeniu winy. oraz ku nowej definicji piękna.

Nocna strona natury albo duchy, widma i zjawy

Catherine Crowe

Niezwykła antologia o zjawiskach nadprzyrodzonych i mistycznej stronie naszego świata Duchy wszelkiego rodzaju, tajemnicze sny przepowiadające przyszłość, upiory, sobowtóry i nawiedzone domy książka Catherine Crowe jest pełna fascynujących i mrożących krew w żyłach historii. Wydana w 1848 roku Nocna strona natury stała się najsłynniejszą książką tej zafascynowanej mistyką brytyjskiej autorki. Łączy w sobie kunszt literacki z niemal naukową dokładnością w opisach niezwykłych przypadków. Nocna strona natury to prawdziwa gratka dla miłośników literatury grozy i ważna lektura dla każdego, kto interesuje się zjawiskami paranormalnymi.

Wirus

Chuck Hogan, Guillermo delToro

ZAWSZE TU BYŁY. WAMPIRY. CZEKAŁY W UKRYCIU, ALE TERAZ NADSZEDŁ ICH CZAS. DRAPIEŻNY INSKTYNT POPCHNIE JE DO NAJBARDZIEJ OKRUTNYCH CZYNÓW. W MIESIĄC UNICESTWIĄ AMERYKĘ. A POTEM CAŁY ŚWIAT. W Nowym Jorku ląduje samolot z Berlina. Kontrolerzy lotu nie są w stanie nawiązać łączności z pilotami. Drzwi pozostają zamknięte, a ze środka maszyny nikt nie wysiada. Wezwana na miejsce lądowania ekipa z Centrum Zwalczania i Prewencji Chorób, z Ephraimem Goodweatherem na czele, znajduje na pokładzie tylko śmierć. Spośród ponad dwustu pasażerów żyje tylko czworo z nich. W samolocie nie znaleziono żadnych trujących substancji, a ofiary wyglądają jakby spały. Co mogło spowodować śmierć tylu osób? Ponadto śledczych i patologów już wkrótce zaniepokoją zmiany zachodzące w ciałach. Tajemnic jest coraz więcej, a towarzyszy im rozprzestrzeniająca sie epidemia wampirzego wirusa. Wizjonerski twórca nagrodzonego trzema Oscarami Labiryntu Fauna i zdobywca nagrody im. Dashiella Hammetta puszczają w ruch diabelską maszynę, która pędzi z oszałamiającą prędkością. Przed Nami pierwsza część trylogii o krwiopijcach. Niebawem zrobi się głośno o serialowej adaptacji, którą wyreżyseruje Guillermo del Toro!

Psy Egiptu

Bogusław Chrabota

Powieść z akcją osadzoną w pieczołowicie zrekonstruowanej rzeczywistości starożytnego Egiptu Egipt faraonów, tysiąc czterysta lat przed Chrystusem. Małoletnia księżniczka z azjatyckiego królestwa Mitanni wędruje na dwór faraona. Ma zostać jego kolejną żoną. W kananejskiej twierdzy Megiddo, od której wiele lat później bierze nazwę biblijny Armagedon, czeka na nią egipski poseł Mane. Do spotkania jednak nie dochodzi, ponieważ Mane zostaje zamordowany, a księżniczka porwana. Do Megiddo przybywa jednak eskortujący ją mitannijski możnowładca Haramaszi. To on przy udziale egipskiego żołnierza o imieniu Tut (Żywy) próbuje wyjaśnić tajemnice morderstwa i porwania. Nie jest to jednak łatwe, ponieważ każdy jest podejrzany, a okrutna intryga zbiera kolejne krwawe żniwo.

Zasady. Życie i praca

Ray Dalio

Ray Dalio, legendarny inwestor i przedsiębiorca, nazywany Steveem Jobsem inwestowania, dzieli się zasadami, które pomogły mu osiągnąć sukces w życiu i biznesie. Zasady to książka, która sprzedała się w milionach egzemplarzy na całym świecie. Zawarte w niej porady są uniwersalne i przydadzą się prezesom dużych korporacji i początkującym przedsiębiorcom, sprawdzą się w zarządzaniu wielkimi organizacjami i małymi firmami. Dalio dzieli się z nami tym, czego nauczył się w trakcie swojej niezwykłej kariery. Książka zawiera setki praktycznych porad, które pomogą dobrze zarządzać sobą i własnym zespołem, nauczą inwestować i pokażą, jak zbudować nowoczesną firmę. Oferuje zarówno innowacyjne narzędzia, które mogą posłużyć w rozwoju każdego przedsiębiorstwa, jak i proste oraz skuteczne techniki, które ułatwią podejmowanie właściwych decyzji biznesowych. Dalio dostarczył mi bezcennych wskazówek i spostrzeżeń. Cieszę się, że teraz dostępne są również dla was, w książce Zasady. Bill Gates

Dom

Zofia Starowieyska-Morstinowa

Zofia Starowieyska-Morstinowa (eseistka, dziennikarka oraz krytyk literacki) urodziła się w 1891 r. w Bratkówce koło Krosna w rodzinie ziemiańskiej. Wychowana w tradycji ziemiańskiej, na wsi, gdzie rytm życia wyznaczały wschody i zachody słońca, codzienne obowiązki i obrzędy, żyła tą tradycją. W okresie kłamstw i oszczerstw o dworach i o ziemiaństwie przedstawiła w swojej autobiograficznej opowieści Dom życie polskiego dworu, ludzi zwyczajnych, życzliwych dla innych, także dla służby i chłopów. Mówiła o życiu trudnym, ale pełnym harmonii, o głębokim szacunku dla człowieka pracy, ale też i o uczuciach patriotycznych oraz o zaangażowaniu w życie społeczno-religijne. Pełna konsekwencji, przy tym mocno wrośnięta w konkret, mocno osadzona w otaczającej ją rzeczywistości, wszystko, co myślała (), było w jakiś sposób dla jej epoki, dla ówczesnych pojęć i obyczajów typowe. Każdym swym postępkiem była doskonałą wyrazicielką swych czasów. Zawsze nieomylnie wiedziała, co jest potrzebą chwili, co jej nakazem i koniecznością. Dzięki Zofii Starowieyskiej-Morstinowej poznajemy nie tylko fakty, ale i to, co się za nimi kryje, a co nie zawsze jest zapisane na kartach historii. Zofia Starowieyska-Morstinowa zmarła w 1966 r. w Krakowie.