Poznać prawdę

Marta Grzebuła

Drogi Czytelniku, oddaję w Twoje ręce następną powieść. Poznasz tu losy przyjaciół, poznasz ich wzajemne relacje. I dowiesz się, czy  w chwili, kiedy los wystawi ich przyjaźń na ciężką próbę, wyjdą z niej zwycięsko. Znane jest stare porzekadło: „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”… Żyjąc już na tym świecie jakiś czas, czasem mam wrażenie, że zadeklarowani przyjaciele okazują się często najsłabszym ogniwem naszego życia, a ci, o których ma się lub miało niezbyt dobre zdanie, stają się w trudnych chwilach prawdziwą opoką wobec dramatów, smutków czy problemów… Tak więc w mojej powieści stawiam pytanie: jak moi bohaterowie odnajdą się wobec problemów dotykających główne postacie? Opowiem tu o intrydze, zdradzie, upokorzeniu i o miłości. Czy moi bohaterowie stawią czoła problemom? Czy to, co się wydarzy w ich życiu, umocni ich przyjaźń, czy wręcz przeciwnie? Co wygra, miłość czy nienawiść? W tej powieści poznacie też i małych bohaterów, dzieci, i zobaczycie, jak one odnajdują się w tym dość mocno skomplikowanym i zawiłym świecie ludzi dorosłych. Zacznijcie czytać, a sami się o tym przekonacie. Bo nie wszystko jest zawsze oczywiste… Ani w życiu, ani w książkach. Marta Grzebuła z d. Łukomska Pseudonim Jarzębina ur. 22 listopada 1960 roku we Wrocławiu. Tu ukończyła Szkołę Podstawową i Studium Medyczne. Pozostaje pod wpływem poezji J. Słowackiego, A. Mickiewicza czy  A. Asnyka. Pisze od 13 roku życia, w jej zbiorach jest  400 wierszy. Debiutowała w 2010 r. tomikiem poezji: „W cieniu Jarzębiny” (Black Unicorn). Następny to: „Owoce Jarzębiny” (Radwan). Wydane powieści to: „Pomarańczowe ogrody”, „To, co mogło się zdarzyć” (Radwan), „Epizod na dwa serca”, „Kobieta  z okna”, „Dzień, który nie miał jutra” (Warszawska Firma Wydawnicza sc J. Majedcki i J. Wernik) oraz „Zapomnę imię twoje” i „Dotykając Nieba” (Wydawnictwo „ASTRUM”). Autorka tekstu do piosenki zespołu „Wilczyca” (połączone dwa wiersze „Wilk wilkowi” i „W galopie”), do której muzykę skomponował Tomasz Derach. Autorka w swoich powieściach i wierszach przeprowadza Czytelnika po świecie zmagań, wyrzeczeń, prawd, miłości, zdrad, śmierci w taki sposób, by ten, zagłębiając się w kolejne strony, odczuwał nie tylko wzruszenie, sympatię do bohaterów, ale lektura budziła w nim jeden, z największych z darów, jaki posiada człowiek, empatię. Marta Grzebuła sama mówi: „Sercem do serc, piszę”. I to jest chyba najlepsze podsumowanie jej twórczości.

Shitownik paryski

Paweł Zapendowski

"Shitownik paryski. Chic!owny przewodnik po powieści i Paryżu" to efekt współpracy Pawła Zapendowskiego oraz internautów z serwisu Nakanapie. Przez ponad trzy miesiące powstawała fantastyczna opowieść o Paryżu i jej mieszkańcach. A brali w niej udział między innymi: Chopin i George Sand, Jim Morrison, Roman Polański, Joanna d?Arc, wampiry, bohaterowie "Gry w klasy" Cortazara, aniołowie i demony. W kolejnych odsłonach napływały na konkurs coraz bardziej niezwykłe teksty, które potem zostały zebrane w publikację, będącą swoistym przewodnikiem po powieści "Shitownik paryski". To, co powstało wspólnym wysiłkiem Internautów i Pawła Zapendowskiego zyskało teraz nowy wymiar, podkreślony pobudzającymi wyobraźnię grafikami, zdjęciami, scenami z życia paryskiej stolicy.O czym opowiada "Shitownik paryski"? To dosyć zwariowana historia kilkorga bohaterów, którzy powstali w innym wymiarze, jako twory innych twórców, a także postaci historyczne. Jednym z głównych bohaterów jest Holy Ploter, który wyrusza w poszukiwanie swojego przeznaczenia. Mamy tu słynne mieszkanie "Lokatora" Romana Polańskiego, są znane paryskie miejsca: katedra Notre-Dame, cmentarz Pere Lachaise, ale także kanały i slumsy. To zadziwiająca opowieść o Paryżu, przepełniona fantastycznymi stworami, wampirami, walczącymi ze sobą aniołami i demonami. A nad całością czuwa starożytna klątwa, czy przepowiednia:Do Paryża w nieodległej przyszłości i w różnym czasie przyjedzie pięć osób - prawych, żądnych wiedzy i zaszczytów oraz zaopatrzonych w nieprzeciętne talenty. Osoby te pod opieką duchów dobrych i złych stworzą dzieła swego życia, w jakich zawrą przygody serca i rozumu. Oto imiona tych osób.1 ...2 ...3 ...4 ...5 ... Całość można czytać niczym "Grę w klasy" - skacząc po wątkach, skojarzeniach, motywach, z bogatej fantazji twórców czerpiąc coś dla siebie. Nowego i inspirującego.   Powieść fantasy "Shitownik paryski" powstawała wspólnie z internautami. W jej pisaniu wzięło udział 50 użytkowników portalu nakanapie.pl, jednego z największych serwisów czytelniczych w Polsce. W ciągu trzech miesięcy na początku 2011 na stronie serwisu pojawiło się 100 fragmentów literackich napisanych przez internautów. Większość z nich trafiła do publikacji na ebooku pt. "Shitownik paryski. Chic!owny przewodnik po powieści i Paryżu". Jest to zbiór krótkich opowiadań i zarazem barwny suplement do powieści. Publikacja zawiera sylwetki głównych bohaterów, streszczenie fabuły na tle konkretnych miejsc w Paryżu oraz wybór różnych rozwiązań fabularnych, jakie wymyślili uczestnicy zabawy. "Chic!owny przewodnik" jest ilustrowany zdjęciami z Paryża i przybliża liczne atrakcje magicznej metropolii. Najlepsze teksty internautów trafiły do powieści "Shitownik paryski".    

101 Sposobów, Aby Zaskoczyć Kobietę

Grzegorz Gomółka

„101 Sposobów, Aby Zaskoczyć Kobietę” to ogromny zbiór unikatowych i sprawdzonych przez setki mężczyzn pomysłów, dzięki którym będziesz w stanie: - oczarowywać kobietę wyjątkowymi gestami, dzięki czemu ona będzie myślała o Tobie i tylko o Tobie przez całą dobę - sprawić jej radość nawet, gdy będzie daleko od Ciebie, za co pokocha Cię jeszcze bardziej - zamienić zwykłą randkę w jedną z tych niezapomnianych, dzięki czemu nie będziesz w jej oczach kolejnym nudnym gościem bez wyobraźni - dostarczyć kobiecie ogromną ilość silnych emocji, których na co dzień pragnie i pożąda - stworzyć sytuacje, o których myśli, marzy i śni każda kobieta, w wyniku czego będzie myślała, że potrafisz czytać w jej myślach - uniknąć nudy i rutyny, które są zabójcami numer jeden Twojego związku i relacji z kobietą Uwaga! Używaj tych sposobów, tylko z dziewczyną na której Ci zależy ponieważ, dzięki nim możesz uzależnisz ją emocjonalnie od swojej osoby...Na zawsze!   Oprócz tego, dzięki wykorzystywaniu pomysłów zawartych w publikacji, będziesz w jej oczach o wiele bardziej atrakcyjnym i wyjątkowym mężczyzną, ponieważ będziesz w stanie dostarczyć jej tych przeżyć, na które ona czeka. Sam sprawdź! Grzegorz Gomółka Pasjonat rozwoju osobistego i wdrażania w życie dziwnych projektów. Z wykształcenia Inżynier Budowy. W mojej bardzo krótkiej karierze zdążyłem cztery razy rzucić pracę, o której większość ludzi marzy, rezygnując ze służbowego mieszkania, samochodu i wielu przywilejów, które wpisane są w moją branżę. Wszystko po to by realizować i wdrażać w życie swoje wizje i pomysły. Kiedyś stres związany z odpowiedzialną pracą wyrywał mnie rano z łóżka, a wieczorem nie pozwalał zasnąć. Dlatego postanowiłem to zmienić. Teraz to nowe pomysły, domagające się natychmiastowej realizacji nie pozwalają mi się wyspać. Choć tematyką rozwoju osobistego i relacji interesuję się od dawna, to pierwszą moją publikację wydałem dopiero w 2013 roku tuż przed Walentynkami. Była to „Sztuka Obdarowywania Kobiet”. Okazała się ona hitem i w ciągu tygodnia sprzedałem ponad 300 egzemplarzy. Natomiast w tym roku przyszedł czas na kolejną publikację w tej tematyce, czyli „Sztukę Obdarowywania Mężczyzn” - coś dla Pań. W między czasie realizuję jeszcze kilka innych projektów związanych z szeroko pojętym rozwojem osobistym, związkami, komunikacją i relacjami damsko-męskimi. Pracuję i tworzę wszędzie tam, gdzie jest dostęp do Internetu, co pozwala mi na swobodę, mobilność i niezależność, o której zawsze marzyłem. Zapraszam do mojego świata :)

Pozdrowienia z Gdańska

Charles Berg

Charles Berg kolejny raz zaprasza nas na wycieczkę do Wolnego Miasta Gdańska. Podobnie jak w przypadku „Śmierci w Oliwie” naszym przewodnikiem jest prywatny detektyw Gregor Steppe, wraz z którym przemierzamy ulicę i zaułki przedwojennego Gdańska i Sopotu. Dwa opowiadania, podobna tematyka, jednak inne czasy, miejsca i bohaterowie. W „Pocztówce” przenosimy się do lipca 1936 roku. Zaniepokojeni rodzice zlecają detektywowi zadanie odnalezienia ich nastoletniej córki - Kamile, która wraz z koleżanką pojechała na wycieczkę do Sopotu. Letnia sielanka, spacery, zabawa, w dniu powrotu do rodziców trafia jednak telegram z Gdańska. Pobyt miał przedłużyć się jeszcze o jeden dzień, ale czy na pewno? Kolejna sprawa, kolejne zaginięcie. Wiosna 1938 roku. Tym razem zamiast gimnazjalistki z Kołobrzegu, Gregor ma za zadanie odszukać pracownika Deutsche Bank Karla Rettera. Wszystko zdaje się, a właściwie zdawałoby się wskazywać na zwyczajny, wcześniej przygotowany wyjazd, gdyby tylko wiedziała o nim narzeczona. Detektyw podejmuje się śledztwa zupełnie nieświadomy dokąd zaprowadzi go sprawa, którą rozpoczął zalany tuszem „list”.

Wiza do Nowego Jorku

Anna Strzelec

W ręce czytelników oddaję moją trzecią książkę, którą już w trakcie pisania - pokochałam. Zawiera historie związków i miłości: tych prawdziwych i pseudo - miłości, toksycznych, bo internetowych. Opowiada o podróżach moich bohaterów, rozstaniach i przesłaniach z zaświatów... namiętności, przestępstwach zdradzie i niewyczerpanej nadziei. A że bohaterka książki jest też pisarką jak ja? No cóż, tak się złożyło. Prawdziwe wydarzenia splata literacka fikcja, moja poezja i szczypta metafizyki. Jak powiedział czeski pisarz Michal Viewegh - Tylko pisarz jest w stanie powiedzieć ile prawdy jest w jego pisaniu, a ja - moim bardzo realnym i wirtualnym przyjaciołom Wizę do NY dedykuję.   Fragment: Ktoś wybrał dla niej to imię. Kim był, nie może się już dowiedzieć i nie ma kogo zapytać, bo wszyscy, którzy przy tym obecni być mogli, już odeszli Pozostały zdjęcia w kolorze sepii. Leonia. W latach dzieciństwa imię przypominało jej kwiat lewkonii, cały ogród pachnących kwiatów Imię, jak biała sukienka przybrana falbankami z koronek. Jak taniec na łące, z ukochanym w świetle księżyca Leonia, jak srebrna, bezkresna plaża obmywana seledynową wodą. Wszystko, co dotychczas napisała tylko częściowo odpowiadało wspomnieniom. Dawno temu jej sukienka była co prawda biała, ale w niebieskie kwiatuszki i poplamiona krwią, bo kręciła główką na prawo i lewo gdy usuwano jej migdały. Steffi miała różową i dużo łatwiej od Leonii znosiła każdy ból. Wspomnienia o ogrodzie były prawdziwe, a taniec z Wiktorem na krótko przed jego wyjazdem zapisał się trwale w jej i jego pamięci. Tak pisał. Czasem myślała, że z dotykiem ust jest jak z odciskiem palców nie ma dwóch takich samych, a cała reszta w wyobraźni Leonii jest przecież możliwa. Bywało, że myślała o siostrze bardzo intensywnie, próbowała rozmawiać z nią, czasem prosić o radę i smuciła się, gdyż odpowiedzi nie było i już być nie mogło Leonia ma tyle lat, co jej pies. Nie przelicza głośno ich wieku z psiego na kobiecy lub odwrotnie, ona wie. Kiedyś trzeba będzie się rozstać i wolałaby, żeby to ona, Leonia była pierwsza. Próbowała nawet napisać o tym wiersz, taki trochę na później. Zaczynał się od słów: Co ma ze mnie mój pies? Już nie pobiegnę szybko, jak dawniej nie popłynę, patykiem w dal nie rzucę ale jeśli chcesz Aportować będę nasze dni minione a ty uśmiechniesz się zamyślona wszystko rozumiejąc spojrzysz i pozwolisz mi. Odejdę pierwsza bo, uwierz mi nie mogę, nie chcę być przy twoim zasypianiu   Kiedyś tak się stanie. Banalne stwierdzenia Odsuwać, odsuwać te myśli jak najdalej.   Spis treści: Leonia    7Wiktor    11Narodziny motyla    16Patrycja    24Z Hiszpanii do Ciebie    48Promocja    63Oderwę się od ziemi i zgubię duszę pośród chmur...    71Wiktor    73Jane    83New York City    86Morton i Tiffany    98Zabiegi    108Jeremi    114Jednak Guggenheim    129Steffi    135Thatch Meadow Farm    143Weekend na farmie    156List do kraju    165Przeprowadzka i Charlie    168Spotkanie    174Anioł z Antibes    181Urodzinowe kulinaria    195List z kraju    200Przygotowania do urodzin i łosoś w papilotach    205Happy Birthday Agata!    212Iwona    227Remscheid    232List z zaświatów?    242Jesień w Port Jefferson    264   Recenzje: Pisarstwo Anny Strzelec wyróżnia przede wszystkim niezmiernie duży ładunek emocji, dlatego Jej książki nie pozostawiają nas obojętnym.  Poprzednie dwie powieści*/ (w dużej mierze autobiograficzne), przeniknięte były na wskroś trudnymi emocjami. Traktowały bowiem o ciężkich czasach, o bolesnych doświadczeniach,  przeżywaliśmy razem z Autorką samotność, tęsknotę za krajem, brak akceptacji, złość, bezradność, często smutek, a także irytację niepowodzeniem, brakiem pracy, chorobą, rozczarowaniami z powodu nieodwzajemnionych miłości. (ale i chwile szczęścia pomiędzy nimi). Z niejaką zatem obawą  sięgałam po trzecią powieść Pani Anny i jakie miłe rozczarowanie! Emocje też są tu ogromne, ale z przewagą tych dobrych! Mamy więc powieść o wielkiej i niespodziewanej miłości, o wzajemnym zauroczeniu i pożądaniu dwojga osób z bagażem nieudanych związków. A które emocje, jak nie te związane z miłością są najsilniejsze? Pani Anna gra nimi bezbłędnie! Czytelnika porusza do kości subtelnością i poetyckim sposobem opisu scen miłosnych nie ukrywających swych namiętności dojrzałych kochanków. To przepiękna miłość, rzadko goszcząca we współczesnych książkach gloryfikujących zakochanie młodych. Dla ścisłości należy dodać, że miłość ta poprzedzona jest złym, toksycznym związkiem z nic nie wartym facetem. Całe szczęście, że trwał on krótko i zajął ledwie kilka pierwszych rozdziałów.  Historia ta napawa optymizmem, bo obecna bohaterka Pani Anny, o przepięknym imieniu Leonia jest bardziej dojrzała od swej poprzedniczki i szybko podjęła radykalną decyzję o wyrzuceniu z serca tego co złe. Czy nowa, wielka, nieplanowana miłość jest zatem nagrodą za wszystkie doznane krzywdy i rozczarowania? Czy przetrwa?  Opowieść o niej nie ma tu zakończenia, bo zakończenie jest wstępem do nowej historii, którą Autorka zapowiada na swoim blogu. (Wiza do Prowansjijuż w pisaniu!). O moim zachwycie obecną powieścią Pani Anny świadczy nie tylko wspomniana miłosna fabuła, książka jest przecież wielowątkowa. Mamy tu bowiem także element poznawczy: akcja dzieje się tym razem za Oceanem, Autorka z ogromną pieczołowitością opisuje nam  uroki i zakamarki Nowego Jorku oraz niedalekiej wyspy Long Island widziane okiem jej bohaterki. Książka zawiera liczne fotografie wykonane osobiście przez Autorkę, co sprawia, że mamy w pakiecie miłą wycieczkę do niezwykle ciekawych miejsc, rzadko goszczących w oficjalnych przewodnikach. Odrębnym wątkiem jest poruszona kwestia doświadczania przez niektórych ludzi osobistej opieki osób, najczęściej bliskich, którzy już odeszli. Nieżyjąca siostra naszej bohaterki, kilkakrotnie daje znak opiekuńczego zainteresowania sprawami Leonii i jej rodziny. Temat ten pozostawia sporo do myślenia, bowiem niejeden z nas doświadcza podobnie. Rodzina, więzi matka-dzieci  to kolejny wątek kreślony w powieści; jest tu dorosła córka stojąca u progu rozwodu ze swoim niedojrzałym mężem przemytnikiem,  są wspomnienia matki i jej nierównego traktowania córek, (z których nasza Leonia to ta zawsze gorsza) no i znów grać muszą emocje! Upokorzenie, poczucie winy, smutek, żal, a w związku z tym nasze współczucie, chęć jeszcze silniejszego jej pokochania. Podkreślić na koniec muszę bardzo dobry warsztat pisarski Autorki - wielowątkowość powieści zawarta jest zarówno w licznych monologach głównych bohaterów jak i w opisach zdarzeń widzianych przez nich jakby z boku,  relacja w 3 osobie.  Dużą wartością powieści są niespotykane wcześniej na taką skalę - częste i wartkie dialogi, które znacząco dynamizują proces czytania. Mamy tu także do czynienia ze znanymi z poprzednich powieści  innymi ozdobnikami jak przepisy kulinarne dyskretnie wymieniane między bohaterkami opowieści, (przepis na powidła!), a także niezwykle poruszającymi wierszami. Mam wrażenie, że Autorce gdy  brakuje już słów, by wyrazić swe emocje prozą zastępuje je wierszem(na przykład w  co ma ze mnie mój pies?albo  mam dla ciebie cały Ocean czułości.). Reasumując czytanie  kolejnej książki Anny Strzelec to przyjemność, to duża dawka optymizmu  i nadziei dla  wszystkich dojrzałych i nie tylko! Gorąco polecam i niecierpliwie oczekuję dalszego ciągu Wizy. Ewa Klejewska Leszno, 02.10.2011   */ Tylko nie życz mi spełnienia marzeń 2009 Druga pora życia czyli jak zabija się miłość 2010      

Życie podziemne mężczyzny 2. Rewanż

Michał W. Pistolet

„Życie podziemne mężczyzny”, zarówno część pierwsza jak i druga, to wstrząsająca lektura. Michał W. Pistolet pisze trzewiami. Czytając o poceniu się, wydzielinach i fizyczności aktu płciowego doświadczamy tych emocji, widoków, a nawet zapachów wraz z autorem. I nie ma w tym cienia fałszu. Trudno znaleźć we współczesnej polskiej literaturze drugiego przykładu tak bezwzględnej i ogłuszającej szczerości. Pomimo całej naszej otwartości, my, Polacy, nie czujemy się komfortowo z bezceremonialnością jaką na kartach książki prezentuje autor. Z drugiej jednak strony cielesność jest pretekstem, by przypomnieć nam prawdę o nas samych: lawirujących, oszukujących i często w żywe oczy kłamiących indywidualistów skupionych na sobie i swoich potrzebach. „Życie podziemne mężczyzny 2 rewanż” jest manifestem radosnej i absolutnie niczym nieskrępowanej ludzkiej seksualności, która jednak często prowadzi nas na manowce. I jeszcze jedno - ta książka po prostu otwiera oczy. Wielu mężczyzn wręcza ją swoim damskim przyjaciółkom z przesłaniem: „Przeczytaj to. Właśnie tacy jesteśmy”. Pierwsza część doczekała się wydań niemieckiego i angielskiego. Lektura obowiązkowa!

Zwariowane kręgi

Marian Jan Kustra

Marian Jan Kustra: poeta, prozaik, eseista.Wydał osiem książek. Organizator życia literackiego na kujawach.Założyciel pisma artystyczno-literackiego Awers. Wydał osiem książek. Organizator życia literackiego na kujawach. Założyciel pisma artystyczno-literackiego Awers.Członek Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów Polskich.Poemat Zwariowane kręgi został wydany w 2010 roku. To wydanie jest wznowieniem.Marianie, poeto, są miejsca w życiu, które zostają w naszych duszach, sercach na zawsze, są sytuacje w miłości, nie mając nic, a mają wszystko. Ty masz poetycki język i masz Twoje kręgi życia, które zostaną, Masz Nadzieję krzyczącą o sprawiedliwość. Ja nie mam nic. Dziękuję ci za to, co napisałeś.Skłócony z życiemJan Stankiewicz

The Vengeance of Women

Marcin Brzostowski

‘The vengeance of women’ is an absurd criminal story in which the main character, a brilliant inspector Franco Fog, a hedonist addicted to whiskey and women, albeit in heart always faithful to his only love – Veronica Blanca, has to investigate a mysterious disappearance of a few men. He wanders around ‘the most dangerous nooks and corners of the town’, gets help from fallen women, deals with pimps and gun-traders and disarms a group of Warsaw Nazis before he finally comes across ‘the vengeance of women’ – the vengeance of our times… A perfect read for people with taste for surrealism and humour.   Marcin Brzostowski (1969) – a contemporary Polish writer, who comments on current issues and affairs by absurd and grotesque.