Droga do samozależności

Jorge Bucay

Inspirujące historie i wskazówki, dzięki którym odzyskasz kontrolę nad swoim życiem Droga do samozależności to podróż, która pomoże nam zrozumieć, że należy wziąć odpowiedzialność za własne życie. Każdy, kto chce żyć pełną piersią i uwolnić się od ograniczających go zależności, powinien przejść tę drogę na własnych zasadach i we własnym tempie. Znany pisarz i psychoterapeuta Jorge Bucay, niczym przewodnik, podpowie, jak nie zgubić się w tej podróży. Autor, we właściwy sobie lekki i przystępny sposób wyjaśnia procesy, które zachodzą w naszej psychice. Prowadzi swoistą rozmowę z czytelnikiem, przytaczając ciekawe przypowieści i anegdoty. Jego książka prowokuje do myślenia, każe zastanowić się nad ważnymi pytaniami i ostatecznie pomaga lepiej zrozumieć siebie i zbudować relacje z innymi cechujące się miłością i odpowiedzialnością.

Pieśń Lodu i Ognia. Tom 3. Nawałnica mieczy. Stal i śnieg

George R.R. Martin

Siedem królestw rozdarła krwawa wojna, a zima zbliża się niczym rozwścieczona bestia. Ludzie z Nocnej Straży przygotowują się na spotkanie z wielkim chłodem i żywymi trupami, które mu towarzyszą. Do inwazji na północ, której świeżo wykutą koronę nosi Robb Stark, szykuje się jednak horda głodnych, dzikich ludzi władających magią nawiedzanego pustkowia. Siostry Robba zaginęły, nie żyją albo w każdej chwili mogą zginąć na rozkaz króla Joffreya z rodu Lannisterów. A za morzem ostatnia z Targaryenów wychowuje smoki, które wykluły się na pogrzebowym stosie jej męża, gotowa pomścić śmierć ojca, ostatniego ze smoczych królów zasiadających na Żelaznym Tronie.

Ołowiany dobosz

Tadeusz Kubiak

Ołowiany dobosz, mimo że najmniejszy z dziesięciu, nie ma kompleksów. Każdy z jego kompanów jest dobry w swojej dziedzinie jeden świetnie gotuje, inny jeździ konno, jeszcze inny potrafi wspaniale pływać. Ołowiany dobosz poznał już sekret, który dzisiaj ci zdradzi. Nieważne jak wyglądasz - czy jesteś wysoki i chudy jak tyczka czy niski, czy masz perkaty czy zadarty nos każdy jest wyjątkowy i ma swoje pasje, które czynią go ciekawym.

Różdżka z Fershey

Marcin Hybel

Początek powieści przenosi nas do XI wieku, kiedy to na świecie żyły magiczne stworzenia, a magia była na porządku dziennym. Niestety rzucanie czarów wiązało się ze sporym ryzykiem, albowiem każde zaklęcie niosło za sobą pewne konsekwencje i tak na przykład, gdy ktoś rzucił na siebie chwilowy czar siły, to musiał liczyć się z tym, że jeszcze tego samego dnia popadnie w całkowite osłabienie. W obliczu tak uciążliwej natury magii wielu śmiałków próbowało stworzyć magiczną różdżkę, dzięki której można byłoby rzucać zaklęcia bez jakichkolwiek konsekwencji. Udało się tego dokonać siedemnastoletniemu Magnusowi, który mieszkał w Fershey, w jednej z podlondyńskich mieścin. Magnus był pilnym uczniem szkoły magicznej, ale nader często wpadał w kłopoty i nie inaczej było w dzień wielkiego odkrycia, kiedy to musiał uciekać przed miejscową szajką przestępców. Gdy chciał skorzystać z różdżki by cofnąć czas o kilka godzin, przez pomyłkę przeniósł się do obecnych czasów. W chwilę potem stracił przytomność, a różdżką wyglądającą jak zwykły patyk zainteresował się wilczur należący do Megan i Patricka rodzeństwa państwa McGawinów. Powieść charakteryzuje się pewną dozą komediowych omyłek, pomimo których Megan, Patrick i czarodziej Magnus próbują naprawić wszystkie szkody wyrządzone przez różdżkę i doprowadzić do szczęśliwego finału.

Kruki

Monika Maciewicz

Kontynuacja przygód wiedźmy Biwii, znanej z powieści Wiedma Gdy ma się moc, łatwo ulec złu Nad przemyskim grodem krąży chmara kruków. Nikogo by nie zaniepokoił ten widok, gdyby nie fakt, że ptaki te zazwyczaj latają w niewielkich stadach. Kruki są spragnione padliny i przeczuwają, że wkrótce będzie jej pod dostatkiem. Czyżby śmierć wyruszyła zbierać swe żniwo? Żerca, sprawujący opiekę nad świątynią Swaroga, odczytuje złowróżbne znaki. Nie potrafi ich jednak jednoznacznie zinterpretować. Obawia się, że mieszkańcom pobliskiego grodu zagraża niebezpieczeństwo. I to niejedno. Zaniepokojony szuka pomocy u Wiedmy. Mimo że cieszy się ona coraz większym poważaniem wśród ludzi, przeszkody, które się przed nią piętrzą, są potężniejsze.

Ostatnie lato Wandalów

Jakub Urbańczyk

Pasjonująca opowieść o wielkich ludach i wielkich namiętnościach Rok 556. W na wpół opuszczonym kraju między Wisłą a Odrą potomkowie dawnych mieszkańców próbują przetrwać pod przewodem starego kraka. Jego synowie ostrzą sobie zęby na tron, jego córka, Wanda, nie chcąc wyrzec się miłości do ukochanego, decyduje się na radykalny krok, pod królewskim wzgórzem lęgną się ciemne siły. Możni spiskują, obcy i swoi grożą wojną, a okrutni bogowie łakną zemsty. Potwory jak ludzie i ludzie jak potwory. Stary świat chyli się ku upadkowi Kto by tam chciał babę, co zamiast prząść i gotować jeździ konno i strzela z łuku? - pyta jeden z bohaterów, gdy opowieść się ledwie zaczyna i dopiero poznajemy krainę nad Vistlą. Ostatnie lato Wandalów to historia wielu mężczyzn i kilku charakternych kobiet. W tym tej jednej, słynnej Wandy, co Niemca nie chciała. Tyle że w świetnej powieści Jakuba Urbańczyka wszystko jest inaczej niż w legendzie. Dałam się porwać w wartki, gęsty od zdarzeń i znaczeń nurt Ostatniego lata Wandalów. Zafrapował mnie świat Wandalów i Sklawinów, bo choć stworzony przez Urbańczyka ze strzępów przekazów i kronik, wydaje się namacalny i rzeczywisty. Atutem opowieści są bohaterowie - wyraziści i zdecydowani, choć niejednoznaczni. Zostali ze mną na długo. Wypełnili pustkę na wzgórzu nad Vistlą. Elżbieta Cherezińska

Niemcewicz od przodu i od tyłu

Karol Zbyszewski

Karol Zbyszewski (1904-1990) prozaik, publicysta i satyryk. Ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim. Publikował m.in. w wileńskim Słowie, Prosto z mostu, Czasie. Walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Po wojnie pozostał w Anglii, przez czterdzieści lat pracował w londyńskim Dzienniku Polskim. Zasłynął kontrowersyjną książką Niemcewicz od przodu i tyłu, która była jego niedoszłą pracą doktorską, nieprzyjętą przez Uniwersytet Warszawski (wyd. 1939). Jest ona dobrze udokumentowaną dziennikarską satyrą, pamfletem na XVIII-wieczną Polskę w przededniu jej upadku. Autor nie oszczędza nikogo ze znanych osobistości epoki: wyśmiewa z równą werwą polityków ze zwalczających się obozów, duchowieństwo, wojsko, nie oszczędzając też króla ani głównego bohatera, autora Powrotu posła. Wykpiwa pijaństwo, lenistwo, lekkomyślność, zamiłowanie do pustego frazesu i gestu, dewocję, pieniactwo polityczne i inne przywary, całe społeczeństwo czyniąc w jakimś sensie odpowiedzialnym za klęskę rozbiorów. Autor Niemcewicza tworzy obraz jakiegoś makabrycznego świata błaznów, którymi główny bohater król, dyryguje. Polacy sięgali do przeszłości z powagą, aby czerpać stamtąd natchnienie, pocieszenie lub naukę. Zbyszewski przeciwstawiał się takiemu nastawieniu, spojrzał na historię Polski dla zabawy, dziennikarskiej satyry i powierzchownej karykatury.                                   Andrzej Zahorski,                                   Spór o Stanisława Augusta, Warszawa 1990

Krótko po męsku

Adam Szulc

Krótko po męsku to trzecia część trylogii Adama Szulca o fryzjerstwie męskim. Pierwsza z nich odnosi się do szyldu nad zakładem fryzjerskim. Fryzjer Męski, bo o nim mowa otwiera nam drzwi do kosmosu fryzjerskiego świata. Druga to Następny Proszę!- klient po wejściu rozsiada się wygodnie w poczekalni i jest takimi słowami proszony przez barbera na fotel. Trzecia Krótko po Męsku to już konkret- samo strzyżenie- najczęstsza prośba klienta siedzącego na fotelu. Tak słyszymy od nich proszę dziś krótko po męsku. Krótko Po Męsku to część trzecia i ostatnia, która niejako ma zamykać rozpoczęte wątki zarazem prowadząc czytelnika przez barwny świat tradycyjnego fryzjerstwa męskiego. Oprócz tego zwrot krótko po męsku może być zwartym sygnałem, że treść znajdująca się w książce jest napisana w sposób konkretny i po męsku. Tak jest w istocie. Ale oprócz zawodowych porad jak ciąć, i jaką fryzurę wybrać najlepiej wydobywała naszą osobowość, w książce znajdziemy opowieści autora o jego ulubionych miastach, muzyce, bo Adam Szulc jest nie tylko znakomitym barberem, ale także muzykiem, pasjonatem historii i turystyki. Rozdział Historia brytyjskich barber shopów to również nawigacja w stronę historii z poprzedniego tomu o amerykańskich zakładach. Ten rozdział brytyjski jest bardzo dokładny, bardzo nowatorski i osadzony w dziesiątkach angielskich źródeł, rozmów i spotkań. Jest w nim specjalny dział o wpływie subkultur na rozwój fryzjerstwa męskiego w UK z opisem zespołów i zdarzeń związanych na linii muzyka- fryzury. Ten temat nigdy nie był analizowany w takiej skali. Ponadto w książce bardzo atrakcyjny rozdział Ciekawostki - to dziesiątki zabawnych albo strasznych albo interesujących ciekawostek i anegdot związanych z włosami i zakładami fryzjerskimi dla mężczyzn.