Nieudacznicy, rozpustnicy, szaleńcy. Przemilczane fakty o wielkich Polakach

Andrzej Zieliński

Wszyscy nasi narodowi bohaterowie, a już szczególnie ci, którzy trafiają na karty podręczników historii, muszą być zawsze idealni, a ich czyny i intencje kryształowo czyste. Nikt nie powinien doszukać się najmniejszej skazy na ich wizerunkach! Wady i niedoskonałości należy przemilczeć albo umiejętnie wyretuszować. Bohater ma przecież zawsze świecić przykładem, być wzorem do naśladowania. Nie ma prawa być skażony ludzką słabością. Jak dobrze znamy to podejście - zarówno z lat Peerelu, jak i naszej współczesności! Książka Andrzeja Zielińskiego to próba zerwania kilku zasłon ukrywających niewygodne prawdy o historycznych postaciach, którym stawia się pomniki i nazywa ich imionami ulice i place, i pokazania, jak w imię politycznych interesów tworzy się czarno-biały obraz historii, w której występują tylko ludzie źli do szpiku kości albo święci z obrazka. Autor konfrontuje historyczne mity z faktami i cierpliwie usuwa pomnikową pozłotę z wizerunków wielkich Polaków, ukazując, że byli podobnymi do nas wszystkich, zwyczajnymi ludźmi. Andrzej Zieliński - dziennikarz i historyk, autor licznych książek poświęconych zagadkowym i kontrowersyjnym epizodom historii Polski, w tym bestsellerów: "Skandaliści w koronach", "Sarmaci, katolicy, zwycięzcy" oraz "Żony, kochanki, damy, intrygantki".

Świat na wyciągnięcie myśli

Grzegorz W. Kołodko

Ekonomia powinna być tak prosta, jak to możliwe, ale nie prostsza. Wierny tej zasadzie autor Wędrującego świata, książki, która odniosła wielki sukces, napisał następną jak mówi postscriptum do tamtej. Niech nas to jednak nie zmyli, bo Świat na wyciągnięcie myśli jest książką, którą można czytać, nie znając jej głośnej poprzedniczki. W tamtej było więcej świata, mniej Polski, w tej jest odwrotnie Polskę widzimy na pierwszym planie, a świat służy jako tło, choć wiele się o nim możemy tutaj dowiedzieć. Niespokojny o losy kraju, profesor Kołodko stawia diagnozę i proponuje środki zaradcze. Oceny, w Wędrującym świecie przedstawione dość oględnie, tu nabierają ostrości. Autor z pasją wytyka zakłamanie, niewiedzę, interesowność, koniunkturalizm. Łaje, piętnuje środowiska, partie, rządy, polityków najmocniej za uleganie neoliberalizmowi i populizm. Pokazuje zaprzepaszczone okazje, wylicza stracone, bo nieuzyskane, procenty wzrostu gospodarczego. Nie przepuszcza analitykom, dziennikarzom, naukowcom. Czyni to wszystko w sposób niekonwencjonalny, posługując się obok zwykłej narracji formą rozmowy z innym naukowcem, obszernymi, odnoszącymi się do aktualnych wydarzeń wyimkami z blogu, odpowiedziami na pytania internautów. Książkę napisaną ze swadą, barwnym, dosadnym językiem, zamykają refleksje tłumaczy Wędrującego świata na angielski, chiński, perski, rosyjski, turecki, węgierski, wietnamski i dwa niezwykłe listy od praprawnuczek, zamieszczone w blogu autora przez anonimowe internautki.

Perska kobiecość

Laila Shukri

Czy miłość to uczucie, które ocala czy gubi? Znana z "Perskiej zmysłowości" Joanna, po nagłym wyjeździe z Bali, gdzie spotkała miłość swojego życia, nie przestaje myśleć o ukochanym Richardzie. Chociaż nie ma z nim żadnego kontaktu, nie potrafi go wymazać ze swojego serca. Czyż można bowiem zapomnieć o prawdziwej miłości? Za namową przyjaciółki, Angeliki, leci razem z nią i ze swoją córką, Sarą, do Szanghaju. Nieoczekiwana rozmowa z najdroższym mężczyzną skłania ją do podróży na Bali i ponownego z nim spotkania. Czy tym razem kochankowie połączą się już na zawsze? Towarzysząca jej na rajskiej wyspie Sara, niepomna wcześniejszych dramatycznych przeżyć, zaczyna pałać gorącym uczuciem do przystojnego i czarującego Balijczyka, Wayana. Czy w jego ramionach wyleczy swoje rany i odnajdzie prawdziwe szczęście? I czy w miłości można się zatracić? Laila Shukri ponownie zabiera czytelnika w pełen wzruszeń świat płomiennych miłości i namiętności. Laila Shukri - ukrywająca się pod pseudonimem pisarka jest znawczynią Bliskiego Wschodu, Polką mieszkającą w krajach arabskich i podróżującą po całym świecie. Obecnie przebywa w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, ale już planuje kolejną podróż. Niezależnie od tego, czy zatrzyma się na dłużej w pustynnej oazie czy w ociekającym luksusem hotelu, udaje jej się dotrzeć do najgłębszych sekretów świata arabskiego. Po całym dniu uwielbia zasiąść na tarasie i napić się campari. Debiutowała w 2014 roku, od tego czasu każda z jej ksiażek podbija listy bestsellerów. Czy miłość to uczucie, które ocala czy gubi? Znana z "Perskiej zmysłowości" Joanna, po nagłym wyjeździe z Bali, gdzie spotkała miłość swojego życia, nie przestaje myśleć o ukochanym Richardzie. Chociaż nie ma z nim żadnego kontaktu, nie potrafi go wymazać ze swojego serca. Czyż można bowiem zapomnieć o prawdziwej miłości? Za namową przyjaciółki, Angeliki, leci razem z nią i ze swoją córką, Sarą, do Szanghaju. Nieoczekiwana rozmowa z najdroższym mężczyzną skłania ją do podróży na Bali i ponownego z nim spotkania. Czy tym razem kochankowie połączą się już na zawsze? Towarzysząca jej na rajskiej wyspie Sara, niepomna wcześniejszych dramatycznych przeżyć, zaczyna pałać gorącym uczuciem do przystojnego i czarującego Balijczyka, Wayana. Czy w jego ramionach wyleczy swoje rany i odnajdzie prawdziwe szczęście? I czy w miłości można się zatracić? Laila Shukri ponownie zabiera czytelnika w pełen wzruszeń świat płomiennych miłości i namiętności. Laila Shukri - ukrywająca się pod pseudonimem pisarka jest znawczynią Bliskiego Wschodu, Polką mieszkającą w krajach arabskich i podróżującą po całym świecie. Obecnie przebywa w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, ale już planuje kolejną podróż. Niezależnie od tego, czy zatrzyma się na dłużej w pustynnej oazie czy w ociekającym luksusem hotelu, udaje jej się dotrzeć do najgłębszych sekretów świata arabskiego. Po całym dniu uwielbia zasiąść na tarasie i napić się campari. Debiutowała w 2014 roku, od tego czasu każda z jej ksiażek podbija listy bestsellerów.

Sakrament niedoskonały

Anna Karpińska

Każda rodzina ma swoje sekrety. Kiedy Blanka wychodzi za Donata, wydaje się, że w jej pełnym tragicznych zdarzeń życiu nastąpi wreszcie stabilizacja. Teraz ma być już tylko lepiej. Jednak świeżo poślubiony małżonek nie budzi się po nocy poślubnej, a wszystko wskazuje na to, że został otruty Rozpoczyna się skomplikowane śledztwo. Na światło dzienne wywlekane są trudne relacje rodzinne, traumy i tajemnice z przeszłości. Ekstremalna sytuacja sprawia, że na jaw wychodzą emocje bohaterów, ich wzajemne powiązania i prawdziwe uczucia.  Opowieść o życiu, w którym każdy będzie musiał znaleźć swoje miejsce na nowo, rozliczając się ze starych grzechów. Tylko czy naprawdę warto, nawet w imię więzów krwi? Anna Karpińska (ur. 1959) ukończyła politologię na Uniwersytecie Wrocławskim, uczyła studentów, była dziennikarką, wydawała książki, prowadziła firmę zajmującą się szkoleniami i wdrażaniem systemów jakości. Ma męża, trójkę dorosłych dzieci, synową, zięcia i od niedawna wnuka. Mieszka w Toruniu, weekendy spędza na wsi, przynajmniej raz w roku podróżuje gdzieś dalej, by naładować akumulatory. Książki pisuje przy kuchennym stole. Jak sama mówi: Nie żałuję niczego (). Bez zdarzeń, ludzi, zajęć, wrażeń nie byłoby ani mnie, ani moich bohaterów.

Za jakie grzechy

Anna Karpińska

Historia kobiety, która na życiowym zakręcie musi poradzić sobie z przeciwnościami losu i stawić czoło przeszłości i teraźniejszości. By zawalczyć o siebie i swoje życie. Dwudziestodziewięcioletnia Alina razem z przyjaciółką Moniką prowadzi gabinet psychoterapeutyczny. Od pięciu lat, kiedy jej narzeczony Miłosz uciekł sprzed ołtarza i zostawił pannę młodą dla jej siostry Aldony, bohaterka nie potrafi ułożyć sobie relacji z mężczyznami. Kiedy tylko dochodzi do rozmów o ślubie, zrywa z kolejnymi chłopakami. Właśnie rozstała się z Szymonem. Umiera bliski jej sercu wuj, który zostawia w testamencie pokaźny majątek: drukarnię, dom, pieniądze. Alina musi podzielić się spadkiem z Tomaszem, mężczyzną spowinowaconym z ciotką. W międzyczasie w gabinecie psychoterapeutycznym pojawia się pacjent Piotr, który ma problem podobny do problemu Aliny ucieka sprzed ołtarza Żaden z mężczyzn nie jest jej obojętny. Czy starania Tomasza nie są ukierunkowane na przejęcie majątku? Czy Piotr ze swoim problemem pojawił się w gabinecie przypadkowo? A może Alina zdecyduje się na inny życiowy scenariusz, w którym nie znajdzie się miejsce na żadnego z nich? Anna Karpińska (ur. 1959) studiowała politologię na Uniwersytecie Wrocławskim, potem przez dziesięć lat była asystentką na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po urlopie (19881992) była dziennikarką w bydgoskim oddziale Gazety Wyborczej, a następnie ponownie pracowała na UMK. Pływa po Mazurach i lubi wypoczynek na południu Europy, głównie na Bałkanach. Ma troje dorosłych dzieci. Do tej pory opublikowała trzy powieści: Chorwacką przystań, Pozwól się uwieść i To wszystko przez ciebie.

Jedną nogą w niebie

Izabella Frączyk

Dotychczas Magda dała z siebie bardzo wiele. Teraz już chyba nikt się nie zdziwi, że ta młoda i dzielna kobieta powie w końcu DOSYĆ! Ile można naginać karku? Jak długo można oszukiwać samego siebie i tłumaczyć, że kiedyś wszystko będzie dobrze? Jak długo można zaklinać rzeczywistość i udawać, że sukces stoi tuż za rogiem? Nie stoi. Nic w tej historii nie dzieje się samo. Magda, podobnie jak większość z nas, ma chwile zwątpienia, ale teraz nawet i jej zabraknie sił. Czy podoła? Co jeszcze wydarzy się w Stajni w Pieńkach? Czy trafi ona w obce ręce? I jak ułoży się życie Magdy? Izabella Frączyk porwała tysiące czytelniczek swoją wciągającą sagą. Długo wyczekiwany tom, który jeszcze nas zaskoczy! Powrót do Stajni w Pieńkach może stać się dla Was niezapomnianą przygodą. Historia Magdy, która raz po raz trafia na swej życiowej drodze na jakąś przeszkodę, może być tak naprawdę historią każdej kobiety. Ludzkie historie, tak prawdziwe, tak swojskie, są receptą na opowieść, od której nie sposób się oderwać. Czy Magda i Adam mają szansę na nowe wspólne szczęście? A może w życiu dziewczyny pojawi się ktoś inny? Musicie koniecznie przeczytać, gwarantuję, w III tomie to dopiero będzie się działo! Polecam! Agnieszka Lingas-Łoniewska Izabella Frączyk - absolwentka Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych w Warszawie. Pisarstwem zajmuje się od 2009 roku. Dotychczas wydała kilkanaście bestsellerowych powieści obyczajowych, między innymi trylogię "Stajnia w Pieńkach", serie "Śnieżna Grań" i "Kobiety z odzysku" oraz dwutomowy cykl "Wszystko nie tak". Wszystkie utwory spotkały się z gorącym przyjęciem czytelników.

Do końca czasu. Umysł, materia i nasze poszukiwanie sensu w zmieniającym się Wszechświecie

Brian Greene

To książka o Wszechświecie; od jego początków, aż do końca - takiego, jakim go sobie obecnie wyobrażamy. A także o zdumiewającym zjawisku, które określamy jako świadomość, i o procesach myślowych, umożliwiających nam poznawanie Wszechświata. Najnowsza książka Briana Geenea to wielkie podsumowanie naszej wiedzy o rzeczywistości i wielka medytacja nad pięknem praw fizyki, istotą życia, świadomości, a także przemijalnością wszystkiego. "Do końca czasu" to wspaniałe dzieło jednego z najbardziej wpływowych współczesnych fizyków, które być może zostanie kiedyś uznane za jego najważniejszą i jednocześnie najbardziej niezwykłą książkę. Brian Greene jest profesorem fizyki i matematyki oraz dyrektorem Centrum Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Columbia; słynie z publikacji w dziedzinie teorii superstrun. Jest autorem książek "Piękno Wszechświata", "Struktura kosmosu" oraz "Ukryta rzeczywistość", które sześćdziesiąt pięć tygodni gościły na liście bestsellerów "New York Timesa" i sprzedały się w ponad dwóch milionach egzemplarzy na całym świecie.

Tak wiele jest strachów

Seweryna Szmaglewska

Po raz pierwszy zebrane w jednym tomie wszystkie opowiadania autorki 'Dymów nad Birkenau". Słyszałam płacz. Wszędzie go było słychać. Później dowiedziałam się, że słyszano go nawet w obozie męskim. Później też powiedziały mi kobiety, że jedna z pielęgniarek regularnie podawała maleństwom zdobyte gdzieś mleko na pół z wodą. Gdy zabrakło mleka, dawała im wodę, po kilka łyżeczek najbardziej płaczącym. Trzeciej nocy wywieziono maleństwa. Obóz odetchnął z ulgą. Tak, było to westchnienie ulgi pełne okrucieństwa. Wojna uczy podobnych westchnień. Ale nie można ich później zapomnieć. Ta wojna nie skończyła się w roku 1945. Kapitulacja Niemiec, ucichły wystrzały - to nie zmieniło wiele, kiedy w pamięci bohaterów wciąż tli się niepokój. Chociaż dookoła nastaje pozorny porządek, to trudno jest żyć w uporządkowanym świecie, gdy wciąż jest tak wiele strachów. Autorka "Dymów nad Birkenau" jak nikt inny oddała to, co czuli ludzie, którym udało się przetrwać wojnę i obozy: grozę minionych wydarzeń, zagubienie w nowej rzeczywistości, lęk przed tym, co ma dopiero nadejść, ale i resztki nadziei, że miłość ocala. Wszystko to, co w pisarstwie Seweryny Szmaglewskiej najlepsze. Wydanie zostało wzbogacone o recenzje prasowe pierwszych wydań książek, które złożyły się na ten tom. Szmaglewska zmusza do emocjonalnego buntu, prowokuje do intelektualnego protestu. W tym tkwi pełnia humanistycznej negacji zbrodni jej opowiadań. Dlatego, chociaż mówią one o przeszłości, są ciągle przez swój protest aktualne, są zaangażowane w naszą współczesność. "Nowa Kultura" Seweryna Szmaglewska (19161992) pisarka, jedyna Polka zaproszona do złożenia zeznań w procesie norymberskim. Przyszła na świat w Przygłowie, niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego. Studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Łódzkim. Po wybuchu wojny wróciła do Piotrkowa, gdzie pracowała jako ratowniczka w szpitalu i uczyła na tajnych kompletach. Osiemnastego lipca 1942 roku została aresztowana przez gestapo i przewieziona do obozu Auschwitz-Birkenau. Osiemnastego stycznia 1945 roku udało jej się uciec z marszu śmierci. Debiutowała w 1945 roku książką "Dymy nad Birkenau", w której opisała swoje obozowe przeżycia. W lutym 1946 książka została włączona jako materiał dowodowy przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Seweryna Szmaglewska przez lata była wiceprezeską Rady Naczelnej ZBoWiD. Opublikowała między innymi: "Zapowiada się piękny dzień" (1960), "Czarne stopy" (1960), "Niewinni w Norymberdze" (1972), "Dwoje smutnych ludzi" (1986). Odznaczona została Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.