Na ścieżkach nauki. Bestie, które żyły przed nami. Nowa historia pochodzenia i ewolucji ssaków

Elsa Panciroli

Zwykło się uważać, że historia ewolucji ssaków rozpoczęła się dopiero po katastrofie, w której wyginęły dinozaury. Tymczasem naukowcy odkrywają wciąż nowe skamieniałości i badając je z wykorzystaniem nowych metod, obalają ten mit. W książce "Bestie, które żyły przed nami" paleontolog Elsa Panciroli wyjaśnia, że drogi gadów i ssaków rozeszły się ponad 300 milionów lat temu, zatem przodkowie dzisiejszych ssaków istnieli na długo przed tym, zanim dinozaury zaczęły stąpać po Ziemi. Zwierzęta te powstały w permie, a potem rozwijały się w triasie. Początkowo były duże i włochate, z czasem jednak ich metabolizm przyspieszał, a ewolucja zaczęła eksperymentować z miniaturyzacją. Ta książka to zupełnie nowa opowieść o przodkach dzisiejszych ssaków. Obala mit o potężnych dinozaurach, które zdominowały malutkie ssaki. Przekonuje, że pierwsze ssaki nie tylko dały początek czemuś nowemu, ale przede wszystkim same były czymś nowym. Elsa Panciroli jest szkockim paleontologiem. W swoich badaniach skupia się na anatomii i ewolucji wymarłych zwierząt, w szczególności ssaków. Obecnie pracuje w Muzeum Historii Naturalnej Uniwersytetu Oksfordzkiego i w Narodowym Muzeum Szkocji. Pisze teksty popularnonaukowe dla "The Guardian". Można ją także znaleźć na Instagramie (@elsa_panciroli).

Księga Drogi Dobra

Ursula K. LeGuin

Zachwycająca interpretacja jednej z najważniejszych ksiąg w dziejach ludzkości w mistrzowskim przekładzie Justyny Bargielskiej i Jerzego Jarniewicza. "Księga Drogi i Dobra" powstała prawdopodobnie dwadzieścia pięć stuleci temu. Napisał ją ktoś, kto być może nazywał się Lao Tzu, a żył mniej więcej w tym samym czasie co Konfucjusz. Nic pewnego o tej "Księdze" powiedzieć nie sposób, poza tym, że to dzieło chińskie, bardzo stare, i że przemawia do czytelników na całym świecie, jakby je napisano zaledwie wczoraj. Miałam wielkie szczęście, że odkryłam go w tak młodym wieku i mogłam żyć z jego księgą przez całe swoje życie. Autorzy naukowych przekładów "Księgi Drogi i Dobra" jako podręcznika dla władców używają słownictwa, które podkreśla wyjątkowość taoistycznego "mędrca", jego męskość, władzę. Ja zaś chciałam stworzyć wersję "Księgi" taką, która byłaby przystępna czytelnikom współczesnym, niewyrafinowanym, niesprawującym władzy, i być może też nie-męskim. Takim, którzy nie szukają ezoterycznych tajemnic, ale nasłuchują głosu przemawiającego wprost do duszy. Chciałabym, żeby zrozumieli, dlaczego tak bardzo kochano tę "Księgę" przez dwadzieścia pięć wieków. (ze wstępu Ursuli K. Le Guin) "Księga Drogi i Dobra" to wyjątkowa, niezwykle inspirująca poetycka interpretacja starożytnego tekstu stworzonego dwa i pół tysiąca lat temu przez twórcę taoizmu. Według jej mądrości żadna z naszych cech nie różni się od cech doskonałego władcy, genialnego myśliciela czy wielkodusznego filantropa. W tej przełomowej współczesnej interpretacji starożytnego klasyka Ursula Le Guin przedstawia uświęconą i zadziwiająco potężną filozofię chińskiego myśliciela. Książka zawiera obszerne osobiste komentarze autorki, podkreślające wartość tekstu - zwłaszcza w naszych trudnych, niespokojnych czasach. Przekładu tej mistrzowskiej interpretacji dokonali Justyna Bargielska i Jerzy Jarniewicz, a notę o autorce przetłumaczyła Kaja Gucio. Spośród wielu tłumaczeń "Księgi Drogi i Dobra" wersja Ursuli K. Le Guin jest szczególnym skarbem. Prawdziwą rozkoszą. Chianglian Al Huang, twórca fundacji Living Tao Ursula K. Le Guin (1929-2018) - powieściopisarka amerykańska. Córka znanego antropologa Alfreda L. Kroebera (śladem panieńskiego nazwiska jest litera K po imieniu) i wywodzącej się z polskiej rodziny Krakowów badaczki indiańskiego folkloru i pisarki Theodore Kroeber. Wyniesiona z domu znajomość rytuałów, obrzędów i szamańskich praktyk, a także zainteresowanie i szacunek dla kulturowej odmienności i różnorodności wywarły duży wpływ na pisarstwo Le Guin, której utrzymana w konwencjach literatury science fiction i fantasy twórczość jest wysoko ceniona również poza kręgiem miłośników fantastyki. Jej powieściowy debiut, "Świat Rocannona" (1964, "Rocannon's World"), otwiera fantastycznonaukowy tzw. "cykl haiński" - należące doń powieści i opowiadania dzieją się w świecie przyszłości, w którym planety zasiedlone przez humanoidalnych przedstawicieli pradawnych cywilizacji Hain po tysiącleciach izolacji nawiązują wzajemne kontakty, tworząc galaktyczną Wspólnotę. Wybitnym osiągnięciem artystycznym Le Guin jest tetralogia fantasy o świecie "Ziemiomorza", na którą składają się "Czarnoksiężnik z Archipelagu" (1968, "A Wizard of Earthsea"), "Grobowce Atuanu" (1972, "The Tombs of Atuan"), "Najdalszy brzeg" (1972, "The Farthest Shore") oraz "Tehanu. Ostatnia księga Ziemiomorza", (1990, "Tehanu. The Last Book of Earthsea"). Prócz niezwykle sugestywnej wizji rzeczywistości, w której miejsce i funkcje zarezerwowane u nas dla nauki zajmuje magia, powieści te przynoszą interesujące portrety psychologiczne głównych bohaterów, a zwłaszcza bohaterek (pisarstwu Le Guin nieobce są umiarkowane tendencje feministyczne), a także niebanalne myślowe przesłania. Przez całą twórczość Le Guin przewija się wątek równoważących się przeciwieństw (światła i ciemności, dobra i zła, życia i śmierci); mądrość i dojrzałość w tworzonych przez nią światach opierają się na świadomości, że dopiero taka równowaga stanowi ideał pełni i warunek harmonijnego istnienia. Niewątpliwie w jej pisarstwie można odleźć wpływy Wschodu, szczególnie taoizmu, a także m.in. idee psychologii głębi Junga. Le Guin nie unikała problematyki społecznej, politycznej, o czym świadczą dwie jej książki, mające charakter literackich utopii: "Wydziedziczeni" i "Wracać wciąż do domu" (1985, "Always Coming Home") - powieść będącą wszechstronną panoramą życia i kultury stworzonej przez pisarkę ludzkiej nacji, zamieszkującej w odległej przyszłości dzisiejszą Kalifornię. Przeważająca część jej twórczości została przełożona na polski dzięki staraniom m.in. takich tłumaczy, jak St. Barańczak, P. Braiter, P.W. Cholewa, M. Dutkiewicz, L. Jęczmyk, A. Sylwanowicz, Z. Uhrynowska-Hanasz. Była wielokrotnie nagradzana, zdobyła po kilka nagród Hugo i Nebula, zaś jej książki są chętnie ekranizowane.

Jesteśmy inni

Małgorzata Koch

Ona - młoda architekt obdarzona nietuzinkową urodą, ambitna, lecz srogo poharatana przez los. Córka prokuratorki i oficera policji. Samotnie wychowuje rocznego synka, walczy z depresją oraz lękiem przed mężczyznami. On - szalenie przystojny elektroautomatyk montujący skomplikowane systemy alarmowe, nocami łamie kody najsilniejszych zabezpieczeń na zlecenie pomorskiego gangstera. Ścieżki tych dwojga przetną się w miejscu, w którym oboje znaleźli się przez przypadek. Czy wspólnie spędzony wieczór i zrodzone przypadkowo kłamstwo pozwolą im wyprostować skomplikowaną układankę, jaką stała się ich relacja? Gdzie jest granica między piękną historią miłosną dwojga młodych ludzi a ich przekleństwem? Niesamowita książka o świetnej konstrukcji, która pozwala w ciekawy sposób przenosić się w różne momenty interakcji społecznych i emocjonalnych: od złości, frustracji, nienawiści, napięcia, lęku - do pożądania, euforii, miłości i egzaltacji. - Marta Sarbiewska, lekarz specjalista psychiatrii Małgorzata Koch - urodzona w Gdańsku, całe dotychczasowe życie związana z Trójmiastem. Obecnie mieszka w Rumi, małym mieście nieopodal Gdyni. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Jest mężatką oraz dumną mamą dorosłego już syna Kuby. Posiadaczka dwóch kotów, od których towarzystwa jest uzależniona. Podobnie jak od podróżowania i swojego ogrodu. Po siedemnastu latach pracy porzuciła pewny etat (urzędnika samorządowego), żeby na poważnie zająć się pisaniem. Zawsze marzyła, by zostać pisarką, a literatura piękna to jej pasja, której teraz poświęca cały swój czas. Jest dowodem na to, że bez względu na to, ile masz lat, bądź jaki kurs przybrało twoje życie, nigdy nie jest za późno, by zakotwiczyć w nowym miejscu. Kiedy nie pisze ani nie czyta, rozmyśla nad kolejną fabułą, najlepiej spacerując po orłowskim molo, bo kocha Bałtyk i nie wyobraża sobie, by mogła zamieszkać daleko od niego.

Prawie siostry

Maria Ulatowska

Nowa powieść autorki bestselleru Sosnowe dziedzictwo.Po ukończeniu liceum Leksi, Teo i Luśka, czyli Aleksandra, Teodora i Jolanta, trzy przyjaciółki z tej samej klasy, postanowiły, że bez względu na to, jak potoczą się ich losy, będą się spotykały co pięć lat w umówionym miejscu, zawsze tego samego dnia. Każda opowie wtedy, co się wydarzyło przez ten czas w jej życiu. A dzieje się wiele, jak to w życiu. Pojawia się pewien mężczyzna, jest więc miłość, odrzucenie, tęsknota, ból po stracie najbliższej osoby, zdrada, wybaczenie Ale czyż z tym wszystkim nie poradzi sobie prawdziwa przyjaźń? Ta największa, trwająca przez lata To ma być tylko nasz dzień. Wrzesień, bo po wszystkich wakacjach i urlopach, a piąty, bo no bo piąty i już!  - Tak jest, szefowo. Jolanta stanęła na baczność. Piąty i już. Zapamiętamy, bo przecież co pięć lat. A może powinnyśmy się spotykać piątego maja? zapytała i zaraz sama odpowiedziała: Nie, wrzesień lepszy, masz rację, po urlopach rozmarzyła się bo my już będziemy kobietami pracującymi.Osadzona w trzech planach czasowych opowieść o wielkiej próbie lojalności, wierności i pamięci; o wartościach, dla których czas jest najtrudniejszym sprawdzianem. W tle Bydgoszcz i Gdynia oraz pewne schronisko dla zwierząt i kilka futrzastych czworonogów.Maria Ulatowska  autorka poczytnych książek obyczajowych (Sosnowe dziedzictwo, Pensjonat Sosnówka, Przypadki pani Eustaszyny, Domek nad morzem, Całkiem nowe życie), urodzona i mieszkająca w Warszawie, najbardziej chciałaby, żeby można było się rozdwoić. Albo w ogóle powielać nieskończoną ilość razy. Wtedy, poza Warszawą, mieszkałaby także w Trójmieście, Bydgoszczy, na Mazurach oraz w Karkonoszach. To są jej miejsca ulubione.

Więcej niż siostry

Mariola Zaczyńska

Dziennikarka Benita Batory (zwana Bibi) po latach pracy w telewizji wraca do rodzinnego miasta i zaczyna wszystko od nowa. Jest ambitną, energiczną, otwartą dziewczyną, wieczną optymistką. Ma lekki stosunek do mężczyzn i miłości. Niespodziewanie pojawia się też jej dawna przyjaciółka Roma - owiana legendą ratowniczka, pracująca z psem tropiącym. Zamknięta w sobie, harda i nieufna. Są prawie jak siostry. I jak ogień i woda. Benita - odważna i pyskata, Roma - ma misję pomagania innym i... skomplikowany charakter. Obie wychowane bez ojców, łakną męskiej aprobaty i uczucia. Każda radzi sobie z tym pragnieniem inaczej. Niestety, czasem chcą tego samego... A to ciężka próba dla przyjaźni. Czy siostrzana więź przetrwa? Czy da się pogodzić ogień z wodą? Syndrom nieobecnego ojca. Ile kobiet zmaga się w z nim dorosłym wieku? Wiele. A będzie ich coraz więcej. Bo takie czasy... Ta książka jest dla nas, córeczek tatusia, którego zabrakło. Bo mimo że napisana lekko, osadzona w sensacyjnym entourageu z dreszczykiem thrillera poruszy w niejednej kobiecie czułą strunę. Niestety, kochane, nie znajdziecie tu odpowiedzi na pytanie, jak sobie radzić. Ja jej nie znam. Radzę sobie, jak umiem. I ciągle tęsknię za moim Ojcem. Mariola Zaczyńska Mariola Zaczyńska - dociekliwa i stojąca zawsze w obronie słabszych dziennikarka. Walcząca o prawa zwierząt właścicielka gromady przygarniętych psów. Temperamentna i lojalna na zabój przyjaciółka. Autorka pięciu powieści.

Arabska córka

Tanya Valko

Kontynuacja bestsellerowej powieści Arabska żona. Tanya Valko ponownie wprowadza czytelnika w świat wschodnich tradycji, przyjaźni i miłości. Główna bohaterka, pół Polka, pół Libijka, po przymusowej rozłące z matką, mając zaledwie kilka lat, rozpoczyna tułaczkę po odległych zakątkach świata. Najpierw udaje się z libijską rodziną do Ghany, następnie powraca z babcią do Trypolisu, by po paru latach, uciekając przed despotycznym ojcem, wylądować w Jemenie. Tam, już jako nastolatka, znajduje szczęście, przyjaźń i miłość... Niestety, styka się również z terrorem i zwolennikami ortodoksyjnego islamu. Jej mąż za wszelką cenę chce oczyścić imię swojej rodziny z piętna terroryzmu. Życie głównej bohaterki i jej rodziny jest zagrożone. Czy młoda kobieta zazna w końcu spokoju i szczęścia? Czy uda jej się odnaleźć matkę? Tanya Valko pseudonim absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Była nauczycielką w Szkole Polskiej w Libii, następnie długoletnią asystentką Ambasadorów RP. Obecnie mieszka w Arabii Saudyjskiej. Autorka książek o Libii: Libia od kuchni, Życie codzienne w Trypolisie oraz Sahara ocean ciszy. Jej zainteresowanie zdrowym stylem życia zaowocowało książkami: Dość odchudzania czas na dietę i Nowoczesna książka kucharska. W 2010 r. ukazał się jej debiut powieściowy Arabska żona, który stał się bestsellerem.

Chorwackie powroty

Anna Karpińska

"Chorwackie powroty" to druga część debiutanckiej powieści Anny Karpińskiej "Chorwacka przystań". Po dziesięciu latach autorka wróciła do swojej bohaterki Any, polskiej dziennikarki, która w czasie wojny bałkańskiej pokochała chorwackiego reportera Blaża. Ich drogi się rozeszły, ale po latach zbiegły się losy córki Any - Weroniki, i syna Blaża - Zorana. Ana żyła z mężem, z którym wychowywała trójkę dzieci, Blaż pozostał sam. I pewnie poprzestaliby na okazjonalnych listach, gdyby nie miłość ich dzieci, która zaowocowała ślubem i rodzicielstwem. Weronika podjęła decyzję o zamieszkaniu w Dubrowniku, Ana i Blaż, przyszli dziadkowie, czekali na wnuka. Los jednak rządzi się swoimi prawami. Nieoczekiwane wydarzenia w życiu Any i doświadczenia Weroniki na obczyźnie powodują określone konsekwencje. Przyszłość obu bohaterek staje pod znakiem zapytania. Jak poradzą sobie na życiowych zakrętach? Czy miłość pokona przeszkody? Autorka zadbała o to, by rozwiązać ten problem dopiero w ostatnim rozdziale. Anna Karpińska - autorka poczytnych książek obyczajowych, które cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem czytelników. Ukończyła politologię na Uniwersytecie Wrocławskim, uczyła studentów, była dziennikarką, wydawała książki, prowadziła firmę. Dziesięć lat temu porzuciła dotychczasowe życie zawodowe, całkowicie oddając się pisaniu powieści. Ma męża, trójkę dorosłych dzieci i troje wnucząt. Mieszka w Toruniu, weekendy spędza na wsi, przynajmniej raz w roku podróżuje gdzieś dalej, by naładować akumulatory. Nie wyobrażam sobie życia bez moich bohaterów, ale tworzę dla czytelników. To ich zainteresowanie stanowi dla mnie źródło satysfakcji i motywuje do pracy.

Zima Naszej Goryczy

John Steinbeck

Ostatnia powieść jednego z ukochanych pisarzy Ameryki: historia degeneracji, korupcji i duchowego kryzysu. Życie w New Baytown w stanie Nowy Jork nie jest proste. Wielu mieszkańców miasteczka nosi w sercach gorycz i rozczarowanie. Ethan Hawley, kiedyś jeden z najbogatszych ludzi w mieście, a teraz sprzedawca w sklepie kiedyś należącym do jego rodziny, stara się zapomnieć o dawnych czasach. Najbliżsi nie pochwalają jego kodeksu moralnego, wciąż mając nadzieję na poprawę statusu, nawet kosztem oszustw i machlojek. Pewnego dnia Hawley postanawia, że ma już tego wszystkiego dosyć i postanawia wziąć wolne od bycia dobrym człowiekiem. Korzystając z rad rodziny i przyjaciół, zaczyna ryzykowną grę o pieniądze i wysokie miejsce w lokalnej hierarchii. Czy zdecyduje się wrócić na drogę prawa, zanim będzie za późno? John Steinbeck(19021968) amerykański powieściopisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1962 r. za realistyczny i poetycki dar, połączony z subtelnym humorem i ostrym widzeniem spraw społecznych. Jego najbardziej znane powieści to Grona gniewu, Myszy i ludzie i Na wschód od Edenu.