Kraina ślepców

Herbert George Wells

„Kraina ślepców” to opowiadanie autorstwa Herberta George’a Wellsa, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   Opowiadanie opisuje losy próbującego się wspiąć się na niezdobytą górę, alpinista imieniem Nuñez.  Podczas wyprawy, bohater znalazł dolinę, odciętą od reszty świata, otoczoną ze wszystkich stron stromymi przepaściami. Był to legendarny „Kraj Ślepców”. Dolina była rajem dla osadników uciekających przed tyranią hiszpańskich władców, dopóki trzęsienie ziemi nie zmieniło kształtu otaczających ją gór, odcinając ją na zawsze od pozostałych terenów. Izolowana społeczność rozwijała się przez lata, pomimo choroby, która dotknęła ich, powodując ślepotę wszystkich noworodków. W miarę jak ślepota powoli rozprzestrzeniała się na wiele pokoleń, pozostałe zmysły ludzi wyostrzyły się i zanim zmarł ostatni widzący wieśniak, społeczność w pełni przystosowała się do życia bez wzroku.  

Świat w letargu

Arthur Conan Doyle

“Świat w letargu” to powieść Arthura Conana Doyle’a, znanego na całym świecie jako twórca serii powieści i opowiadań o Sherlocku Holmesie.   Jest to powieść science fiction autorstwa brytyjskiego pisarza Arthura Conan Doyle'a, druga książka o profesorze Challengerze. Wysyła on telegramy z prośbą do swoich trzech towarzyszy ze “Świata zaginionego”, aby dołączyli do niego w jego domu pod Londynem i nakazuje każdemu z nich „przynieść tlen”. Tak rozpoczyna sie ich kolejna, tajemnicza przygoda.  

Bajki i przypowieści

Ignacy Krasicki

“Bajki i przypowieści” to zbiór utworów Ignacego Krasickiego, jednego z głównych przedstawicieli polskiego oświecenia. Nazywany „księciem poetów polskich”.   Bajki i przypowieści to zbiór ponad 180 utworów autorstwa Ignacego Krasickiego. W śród tego zbioru znajdują sie tekie perły literatury jak Kulawy i ślepy, Szczur i kot, Doktor, Owieczka i pasterz lub Pan i kotka.  

Martwe dusze

Nikołaj Gogol

“Martwe dusze” to niedokończona powieść Nikołaja Gogola, rosyjskiego pisarza, poety, dramaturga. Jednego z najbardziej znanych klasyków literatury rosyjskiej.   Bohaterem powieści jest Paweł Iwanowicz Cziczikow, który zajeżdża do miasta gubernialnego N., gdzieś na rosyjskiej prowincji. Cziczikowa poznajemy powoli. Wydaje się on człowiekiem porządnym, zadbanym i grzecznym. Przyjeżdża do miasta N. w konkretnym celu: zakupu martwych dusz rewizyjnych, tj. chłopów pańszczyźnianych, którzy umarli od czasu ostatniego spisu rewizyjnego, a za których właściciele ziemscy muszą wciąż płacić podatki.   

Na marne

Henryk Sienkiewicz

  “Na marne" to powieść Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Powieść ukazała się w odcinkach, w czasopiśmie “Wieniec” w 1872 r. Prace nad powieścią “Na marne” Sienkiewicz rozpoczął przypuszczalnie jeszcze w Warszawie w 1868, a kontynuował w Bielicach pod Sochaczewem, gdzie przebywał jako guwerner u książąt Woronieckich.  Powieść opowiada o relacjach młodych ludzi i ich próbach odnalezienia się w nowym otoczeniu. Józef i Gustaw, rozpoczynają studia w Kijowie, gdzie zawierają przyjaźnie i przeżywają nowe doświadczenia.

Międzymorze

Stefan Żeromski

“Międzymorze” to książka autorstwa Stefana Żeromskiego, polskiego prozaika, publicysty i dramaturga. Żeromski był czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Międzymorze” to poemat prozą opiewający niezwykłość nadmorskiej przyrody i życia codziennego. Każda chwila uchwycona z precyzją uważnego obserwatora i oddana w bogactwie metafor i porównań.  

Notes from Underground

Fyodor Dostoyevsky

Notes from Underground - a novel by Fyodor Dostoyevsky, a Russian novelist, philosopher and short story writer. Many literary critics rate him as one of the greatest psychological novelists in world literature.    Notes from Underground is considered by many to be one of the first existentialist novels. It presents itself as an excerpt from the rambling memoirs of a bitter, isolated, unnamed narrator (generally referred to by critics as the Underground Man), who is a retired civil servant living in St. Petersburg.  

Burza

Władysław Reymont

„Burza„ to nowela Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   „— Przynieść śniadanie?  — Zejdę do jadalni! — szepnął niechętnie, srogo na nią spoglądając.  — Wie pan, panie z wieży jutro wyjeżdżają! — powiedziała, stając przy drzwiach.  — Jutro odjeżdżają?… — Usiadł na łóżku ze zdumienia.  — Była w nocy depesza, i panienka mówiła patronowi, że jutro…  — Jutro… nie, to niemożebne! — wykrzyknął do siebie.  — Tak mówiła, żądała rachunku!…  Nic się już nie odezwał, ale skoro Bretonka wyszła, zaklął mocno i zapalił papierosa, nie smakował mu jednak, i tak mu ręce drżały, że rzucił go przez okno i utonął oczami w słonecznej pożodze, skrzącej się w koliskach fal, wzdymających się leniwie pod wiotką przysłoną mgieł, przeżuwał tę wieść niespodziewaną i bolesną.”   Fragment książki „Burza”