Skłam, że mnie kochasz

Piotr Borlik

Czy jedno niewinne kłamstwo może popchnąć do zbrodni? Gdańska policja otrzymuje zgłoszenie o mężczyźnie zamordowanym w podmiejskim motelu i o ciemnowłosej kobiecie, która wyszła z jego pokoju cała we krwi. Śledczy, którzy przyjeżdżają na miejsce, odkrywają, że ciało zniknęło. Wysłany do motelu aspirant Marcel Majewski jest idealnym kandydatem na kozła ofiarnego - to na niego spada kara za zaginięcie zwłok. W odróżnieniu od organów ścigania, Jakub Ramon - niegdyś policjant, teraz wolny strzelec trzymany na krótkiej smyczy przez trójmiejską mafię - zna personalia zabitego mężczyzny. To on w ostatniej chwili usunął zwłoki, żeby oddalić zainteresowanie policji od swojego mocodawcy. Szybko jednak ginie kolejna osoba powiązana z organizacją przestępczą, co zmusza Ramona do przedsięwzięcia ryzykownych kroków. Nie może przy tym pozbyć się wrażenia, że skazany na pożarcie przez media Marcel Majewski jest jego młodszą wersją, która lada chwila powtórzy jego błędy. W jaki sposób splotą się losy dwóch byłych policjantów i kobiety, która chce usłyszeć "Kocham cię"? Piotr Borlik, rocznik 1986, inżynier po Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym. Mistrz Holandii, a także laureat trzeciego miejsca w otwartych mistrzostwach Czech w grach logicznych. Otrzymał stypendium prezydenta Bydgoszczy dla osób zajmujących się twórczością artystyczną oraz upowszechnianiem kultury. Autor kryminałów "Boska proporcja", "Materiał ludzki", "Białe kłamstwa", "Zapłacz dla mnie" i "Wymazani z pamięci".

Chorzy ze stresu. Problemy psychosomatyczne

Ewa Kempisty-Jeznach

Umysł i ciało pozostają w absolutnej symbiozie. Upraszczając - jeśli masz zdrowy umysł, to i twoje ciało ma się dobrze. I odwrotnie - kiedy ciało zdrowe, to i umysł jest w dobrej kondycji. Jednak są ludzie, u których opisana zależność nie występuje. Każdy z nas tylko do pewnego momentu zachowuje kontrolę nad swoim ciałem i psychiką, a stres, którego doświadcza człowiek współczesny, sprawia, że granica między kontrolą a jej utratą jest cieńsza niż kiedykolwiek. Jej przekroczenie może objawić się chorobami psychosomatycznymi i autoimmunologicznymi. Do tej pory chorobami cywilizacyjnymi nazywaliśmy nadciśnienie, otyłość i cukrzycę. Teraz dołączyły do nich nowe, które autorka nazywa: "chorobami wyzwań". Z chorobami cywilizacyjnymi mają jednak wspólny mianownik: są związane ze zmianą stylu życia. Z tym, że staliśmy się pokoleniem trzech krzeseł: biurowego, samochodowego i fotela przed telewizorem, a nasza dieta bazuje na produktach pełnych konserwantów, hormonów, wypełniaczy, które zmieniają mikroflorę jelitową. Ewa Kempisty-Jeznach pokazuje, jak reaguje ciało człowieka na działania otaczającego nas świata. Stres, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym, zanieczyszczenie środowiska naturalnego, zaczynając od powietrza i wody pitnej, a skończywszy na spożywanym jedzeniu, zmieniły nasze zdrowie. Autorka opisuje na przykładach swoich pacjentów codzienną pracę współczesnego lekarza skonfrontowanego z nowym rodzajem chorób, zwanych psychosomatycznymi. Uchyla nam drzwi swojego gabinetu, ukazując, jak za różnymi objawami ciała pacjentów nie skrywa się choroba organiczna, tylko głośny krzyk duszy człowieka. Tę książkę powinien przeczytać każdy, kto chce zrozumieć, jak działa jego ciało wobec współczesnych wyzwań, i nie chce przeoczyć pierwszych sygnałów psychosomatyki. Konsekwencją niedostrzeżenia tych zmian mogą być bowiem przedłużające się objawy bólowe, zespół wypalenia, a nawet depresja. Lata pracy przed kamerą na ciągłych skokach adrenaliny uświadomiły mi, że źródłem wielu chorób jest nieoczyszczona z nadmiaru bodźców głowa. Jeśli wschodnie przekazy dotyczące potrzeby balansu umysłu i ciała nie zachęcają Państwa do przyjrzenia się bliżej temu zagadnieniu, książka dr Ewy Kempisty-Jeznach w porywający, zachodni i naukowy sposób pokazuje, że warto zadbać o ciało, trochę bardziej kontrolując umysł. Bo wszystko zaczyna się w głowie. Tomasz Kammel, dziennikarz TV, gospodarz "The Voice of Poland" Gorąco polecam książkę Ewy Kempisty-Jeznach, gdyż jest to pierwsza książka na polskim rynku sięgająca po całkiem nowy i niezwykle aktualny temat w medycynie, jakim są choroby psychosomatyczne. Autorka pokazuje, że mózg człowieka daje sobie radę z wyzwaniami współczesnych czasów, ale ciało protestuje pod postacią chorób psychosomatycznych. To bardzo ważna książka dla współczesnego człowieka. Z zaciekawieniem czytałam, jak dr Ewa tłumaczy w przystępny sposób szereg niezrozumiałych dla pacjentów objawów, poszerzając naszą wiedzę o sposoby zapobiegania i walki z tymi dolegliwościami. Agata Młynarska, dziennikarka, producentka, konferansjerka, prezenterka telewizyjna, aktorka i polonistka. Zła dieta, zabieganie, fatalne powietrze, a do tego wszechobecny stres. Strach o przyszłość bliskich, o zaplecze finansowe, o zdrowie własne i rodziny w czasach szalejącej pandemii. W końcu organizm nie wytrzymuje, presja staje się zbyt duża. Dr Ewa Kempisty-Jeznach w sposób jasny i przejrzysty tłumaczy, dlaczego coraz częściej nasz umęczony organizm zwraca się przeciwko samemu sobie, co staje się podłożem wielu chorób psychosomatycznych. Niezwykle potrzebna książka, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. Katarzyna Bosacka, dziennikarka prasowa i telewizyjna, autorka publikacji na temat zdrowia, nauki i medycyny. Dr nauk medycznych Ewa Kempisty-Jeznach ukończyła wrocławską Akademię Medyczną, przez 5 lat pracowała w Klinice Endokrynologicznej macierzystej uczelni. W 1981 roku wyjechała do Niemiec, gdzie założyła swoją prywatną klinikę, w której przepracowała 32 lata, zdobywając kolejne stopnie specjalizacji. Jest internistą, specjalistą chorób ogólnych, jedynym w Polsce certyfikowanym lekarzem medycyny męskiej. Autorka książek "Testosteron. Klucz do męskości" i "Książka tylko dla mężczyzn", przetłumaczonych na języki obce. Jest częstym gościem programów telewizyjnych i radiowych jako ekspert w wielu dziedzinach medycyny holistycznej, a szczególnie w medycynie męskiej. Pisuje do gazet i magazynów. Obecnie pracuje jako kierownik medyczny Kliniki Wellness w prywatnym szpitalu Medicover w Warszawie, gdzie udziela konsultacji pacjentom z Polski i zagranicy.

Cykl Endera. (#9). Cień olbrzyma

Orson Scott-Card

Czwarta część kultowej Sagi Cienia. Przeszłość Groszka to walka o przetrwanie. Po raz pierwszy pojawił się na ulicach Rotterdamu maleńki dzieciak o umyśle daleko przewyższającym wszystkich pozostałych. Potem odkryli go werbownicy Szkoły Bojowej. Ziemia prowadziła straszliwą wojnę z obcym najeźdźcą. Groszek był najmniejszym uczniem w Szkole Bojowej, został jednak prawą ręką Endera Wiggina. Służył Hegemonowi jako strateg i dowódca w wojnach, które wybuchły po zwycięstwie Endera nad wrogim imperium atakującym Ziemię. Teraz on i jego żona, Petra, szukają bezpiecznego miejsca, gdzie mogliby stworzyć rodzinę. Na Ziemi nie ma jednak kraju, gdzie nie byłoby jego wrogów. Petra i Groszek muszą raz jeszcze podążyć śladem Endera. Orson Scott Card (ur. 1951) jeden z najbardziej popularnych autorów science fiction. Zadebiutował w wieku 26 lat opowiadaniem Gra Endera; zostało ono później rozbudowane do rozmiarów powieści, która zapoczątkowała jeden z najpopularniejszych cykli powieściowych autora Sagę o Enderze. Równie popularną i powiązaną z nią fabularnie serią jest Saga Cienia. Cień olbrzyma to jej czwarta część, kolejne ukażą się wkrótce nakładem Prószyński i S-ka.

Zabójcza wycieczka

Ewa Waligóra

Energiczna przewodniczka po Warszawie, Magda Łaszyńska, otrzymuje zlecenie opieki nad ekscentryczną grupą polonusów z Wielkiej Brytanii. Kiedy rutynowa impreza zamienia się w pełną niespodzianek i zamętu kryminalną aferę, do akcji wkracza policja w osobie przystojnego komisarza Izydora Kościeszy. Wkrótce okazuje się, że korzenie całej historii sięgają dwudziestolecia międzywojennego i okupacji. Magda miota się, próbując realizować program mimo obecności irytującego komisarza i realnego zagrożenia ze strony mordercy. Akcja rozwija się w zawrotnym tempie. Jest tu humor, groza, miłość, namiętność, smutek i tajemnica. Romantyczny kryminał w scenerii współczesnej i dawnej Warszawy. Ewa Waligóra, rodowita warszawianka, ukończyła Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. Od szesnastu lat jest przewodnikiem miejskim po Warszawie i Zamku Królewskim. Zajmuje się również projektowaniem i wykonywaniem autorskiej biżuterii, barwnych dzianin i pledów. Jej pasją jest historia. Kocha kryminały, podróże, zwiedzanie zabytków i jedzenie w lokalnych restauracjach, a także psy, a szczególnie jednego małego, czarnego adopciaczka. Czasem ucieka od gwarnych ulic miasta na Mazury, gdzie w ciszy oddaje się medytacji i jodze. Doświadczenie w pracy przewodnika, zainteresowanie historią, biżuterią i kryminałami zaowocowały pomysłem na książkę, która łączy wszystkie te pasje.

Nareszcie w Dudapeszcie

Krzysztof Daukszewicz, Aleksander Daukszewicz

Najnowsza książka Krzysztofa Daukszewicza - znanego i cenionego satyryka, który od wielu lat obserwuje naszą rzeczywistość - to satyryczny rozrachunek z polską sceną polityczną ostatnich miesięcy, gdzie niepodzielnie obok pandemii rządzi pewien mieszkaniec Żoliborza. Ale tak naprawdę tę książkę napisali wszyscy, którzy wraz z obecnym rządem wstali z kolan. I Pan, i Pani, i chamska hołota, i nasi wybrańcy z ulicy Wiejskiej. Tym razem jednak do współpracy Krzysztof Daukszewicz zaprosił swojego syna, by był "młody gniewny" i "stary wkurwiony". Krzysztof Daukszewicz (ur. 1947) - satyryk, felietonista, poeta, piosenkarz, gitarzysta i kompozytor. Działalność estradową rozpoczął w Szczytnie. Po przeprowadzce do Warszawy bardzo szybo zdobył popularność. Z Januszem Gajosem współtworzył "Kabaret Hotel Nitz", od 1986 do 1990 roku występował w kabarecie "Pod Egidą". Przez wiele lat realizował swoje programy satyryczne w telewizji. Od 2005 roku stały gość programu publicystyczno-satyrycznego "Szkło kontaktowe" w TVN 24. Aleksander Daukszewicz - autor rzeczy różnych: od artykułów i opowiadań, przez reklamy i gry planszowe, aż po scenariusze sesji rpg i LARPy. Z wykształcenia humanista, z zamiłowania zresztą też. Lubi niepytany wypowiadać się na tematy polityczne i społeczne. Nigdy wcześniej nie napisał książki, ale przynajmniej pomógł w tym trochę swojemu ojcu.

Pięć wdów

Agnieszka Olszanowska

"Pięć wdów" to zabawna historia o miłosnych perypetiach nestora rodziny Nowaków, który, ku rozpaczy swoich bliskich, nie bacząc na wiek, postanawia ponownie się ożenić. W tym celu wykorzystuje znane mu z młodości metody znajdowania potencjalnych kandydatek na żonę. Tworzy listę wdów z najbliższej okolicy i pośród nich cierpliwie poszukuje tej jedynej. Niestety, bez powodzenia. W końcu odwiedza dom pod lasem, gdzie pięć sióstr wspólnie spędza lato. Każda z nich zdążyła już owdowieć i każdej Franciszek składa propozycję matrymonialną. Początkowo wszystkie są mu niechętne, gdyż wciąż mają w pamięci dawne niemiłe wydarzenia z jego udziałem, ale z czasem, z braku innych kandydatów, nabierają ochoty na małżeństwo z dziarskim staruszkiem. Niestety, jest ich pięć, a Franciszek tylko jeden Jadwiga, Krystyna, Melania, Lucyna, Helena Każda z tych kobiet jest inna, różnie pokierowały swoim życiem, inaczej przeżywały miłość do mężów i mają odmienny stosunek do dzieci, wnuków i prawnuków. Łączy je stan wdowieństwa i wspólny rodzinny dom. Pojawienie się Franciszka Nowaka wywoła nie tylko burzę wspomnień z młodych lat, ale też na nowo obudzi w siostrach potrzebę miłości. Agnieszka Olszanowska - bibliotekarka z wykształcenia i powołania, absolwentka Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych, a także scenariuszy oraz felietonów publikowanych na łamach czasopism "Gospodyni" i "Biblioteka w szkole". Jej pasją jest domowa inkubacja ptaków i kwiaciarstwo. Mama dwóch córek i syna. Autorka powieści "Tajemnica dziesiątej wsi", "Listy z dziesiątej wsi" i "Miłość na dziesiątej wsi", a także czterotomowego cyklu "Wianek z dmuchawców", "Wianek z lauru", "Wianek z róż", "Wianek z pawich piór".

Dla ciebie nawet

Krystian Stolarz

Dla ciebie nawet zjadłbym robaka Dla ciebie nawet posprzątałbym swój pokój Dla ciebie nawet ukradłbym gwiazdkę z nieba Dla ciebie nawet zabiłbym   Naczelnik wydziału kryminalnego policji zostaje zamordowany w brutalny sposób. Jego podopieczni rzucają się w wir śledztwa, aby znaleźć sprawcę. Szczególnie zależy na tym Markowi Barczyńskiemu, który za wszelką cenę pragnie odkryć prawdę. Na co dzień zmaga się z chorobą córki i wiecznym brakiem pieniędzy na jej leczenie. Pomoc oferuje tajemniczy Alfa, ale cena za nią na zawsze odmieni los policjanta. Rozpoczyna się rozgrywka, w której policjant przekracza granice prawa, a etos i empatia ustępują przed bezwzględnością i brutalnością. Mięsisty, przepojony autentyzmem kryminał stworzony przez policjanta wydziału kryminalnego, który wie, jak jest naprawdę.

Niewinni w Norymberdze

Seweryna Szmaglewska

Literackie świadectwo z procesu największych zbrodniarzy Trzeciej Rzeszy "Jak mówić? Jak przekazać fetor umierania, smród nędzy, obrzydliwość durchfallu płynącego po nogach? Jak opowiedzieć, iloma odmianami śmierci osiągnięto niewiarygodną liczbę zamordowanych w jednym obozie? Co to znaczy tłum więźniów? To nierealne." W trakcie procesu norymberskiego Seweryna Szmaglewska, autorka książki "Dymy nad Birkenau", zostaje wezwana by złożyć zeznanie przed Międzynarodowym Trybunałem. Z Polski było tylko dwoje świadków. Ona jedna miała przedstawić prawdę o Auschwitz-Birkenau. Opowiedzieć to, co nieopowiadalne do dziś. Po to, by oskarżyć zbrodniarzy, którzy za wszelką cenę próbowali udowodnić swoją niewinność, i walczyć o sprawiedliwość w miejscu, które nie chciało już rozliczać przeszłości. Wydanie zawiera fragmenty najważniejszych recenzji o książce oraz pełen tekst zeznania autorki złożony w procesie w Norymberdze. Nie ja kształtowałam te książki, tylko życie. "Dymy nad Birkenau" i "Niewinni w Norymberdze" to obrazy życia, które ja jedynie w pośpiechu spisałam i zaniosłam do wydawnictwa. Seweryna Szmaglewska Obrachunek, jaki Szmaglewska przeprowadza z Norymbergą, jest tym ciekawszy, że dokonał go jedyny polski świadek na procesie, świadek, któremu chyba w najśmielszych marzeniach, w najczarniejszej nocy w Brzezince, nie mogło się śnić, że kiedyś stanie oko w oko z tymi, którzy zza wygodnego biurka podpisywali najbardziej okrutne, ludobójcze rozkazy. Ta konfrontacja jest chyba najbardziej wstrząsającym elementem powieści, chociaż napisanej w sposób kameralny, czasami wręcz intymny. Świadczy to o artyzmie pisarki, która potrafi jedną klamrę spiąć wszystko, co nią wtedy wstrząsnęło: pogardę, litość, miłość i ulgę. Marian Podkowiński Seweryna Szmaglewska (19161992) - pisarka, jedyna Polka zeznająca w procesie norymberskim. Przyszła na świat w Przygłowie, niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego. Studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i Uniwersytecie Łódzkim. Po wybuchu wojny wróciła do Piotrkowa, gdzie pracowała jako ratowniczka w szpitalu i uczyła na tajnych kompletach. Osiemnastego lipca 1942 roku została aresztowana przez gestapo i przewieziona do obozu Auschwitz-Birkenau. 18 stycznia 1945 roku udało jej się uciec z marszu śmierci. Debiutowała w 1945 roku książką "Dymy nad Birkenau", w której opisała swoje obozowe przeżycia. W lutym 1946 roku książka została włączona jako materiał dowodowy przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Seweryna Szmaglewska przez lata była wiceprezesem Rady Naczelnej ZBoWiD. Opublikowała między innymi: "Zapowiada się piękny dzień" (1960), "Czarne stopy" (1960), "Niewinni w Norymberdze" (1972), "Dwoje smutnych ludzi" (1986). Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.