Ku ludziom. Wspomnienia

Jerzy Mikułowski Pomorski

Do rąk czytelników oddajemy drugi tom wspomnień profesora związanego z socjologią i nauką o mediach, wykładowcy Uniwersytetu Śląskiego, byłego rektora Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Tom pierwszy zatytułowany Reperować płot czy wymierzać sprawiedliwość pisany był w dialogu z ciekawą jego życia przyjazną osobą. Pozwalał poznać autora jako samotnego chłopczyka z lat wojny, który poszukuje swoich przyjaciół. Ukazywał go w procesie kształtowania się charakteru i w związkach z najbliższymi mu osobami. Tutaj, na co wskazuje sam tytuł tomu - Ku ludziom - przedstawiono jego związki towarzyskie i zawodowe. Mamy obraz środowiska studenckiego Krakowa, kręgów inteligenckich miasta, stowarzyszeń społecznych i ważnych w życiu miasta osób. Rozległe kontakty zawodowe i towarzyskie otwarły także autora na rozliczne środowiska międzynarodowe. Trzy rozdziały prezentują podstawowe pola jego życia osobistego: wiary, kuchni i finansów. Autor powraca do ważnych w jego życiu problemów naukowych, a także okresu w reformowaniu i zarządzaniu wyższą uczelnią. Niektóre wątki z historii ostatnich siedemdziesięciu lat stanowią uzupełnienie w opisie miejsc i wydarzeń z nimi związanych, których brak sygnalizowali życzliwi czytelnicy pierwszego tomu.

Republika kobiet. Wizerunek modnej łodzianki na łamach dzienników. 1929-1939

Adam Drozdowski, Irmina Gadowska

"Każda łodzianka" mierzy 165 cm wzrostu, waży 55 kg (lub utrzymuje, że tyle waży), ma śliczne nóżki na wysokich obcasach. Posiada ona śliczne utlenione włoski, zawinięte wieczną ondulacją w kokieteryjne loczki. Czasem, ale to bardzo rzadko, zdarzy się spotkać coraz to bardziej zanikający gatunek: łodziankę-brunetkę. "Każda łodzianka" ma wymanikurowane rączki o mocno czerwonych paznokciach, karminowe (dzięki Ritzowi) usteczka, cerę zrobioną na brzoskwiniowo i główkę, w której tkwi jedno tylko, ale za to prawdziwie hamletowskie pytanie: "Co jest teraz modne?". Magda Fink, Każda łodzianka, "Głos Poranny" 1936, nr 11

Instytucje prawa finansowego a wartości konstytucyjne. Księga dedykowana Profesor Teresie Dębowskiej-Romanowskiej

Monika Bogucka-Felczak, Tomasz Nowak, Jarosław Olesiak

W monografii podjęto zagadnienia z zakresu szeroko rozumianego prawa finansowego. Przedmiotem zainteresowania autorów jest przede wszystkim identyfikacja cech niezbędnych instytucji prawa finansowego, zaś zasadniczym punktem odniesienia w prowadzonych rozważaniach uczyniono normy i wartości wynikające z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Publikacja to jednocześnie zbiór opracowań przygotowanych na podstawie referatów wygłoszonych podczas konferencji naukowej "Finanse publiczne a Konstytucja" zorganizowanej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego przez Katedrę Prawa Finansowego. Patronat honorowy nad tą konferencją objął Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego. Była ona wydarzeniem towarzyszącym uroczystości odnowienia doktoratu prof. dr hab. Teresy Dębowskiej-Romanowskiej. Uroczystość ta stanowi wyraz uhonorowania przez najwybitniejszych przedstawicieli nauki Uniwersytetu Łódzkiego. Promotorem odnowienia doktoratu był prof. dr hab. Witold Kulesza. Tom otwierają wystąpienia poświęcone działalności naukowej i służbie sędziowskiej prof. dr hab. Teresy Dębowskiej-Romanowskiej w Naczelnym Sądzie Administracyjnym i Trybunale Konstytucyjnym. Teksty tworzące zasadniczą części monografii zostały usystematyzowane w czterech blokach tematycznych poświęconych zagadnieniom ogólnym prawa finansowego w świetle norm konstytucyjnych, wydatkom publicznym i stabilności finansowej jako wartości konstytucyjnej, teorii i praktyce danin publicznych oraz instytucjom prawa budżetowego.

Wezwijcie moje dzieci

Marta Krajewska

Czy miłość wystarczy, aby powstrzymać mroczną przepowiednię? Od kilkunastu lat Wilcza Dolina przygotowuje się na powrót wilkarów. Venda, zmęczona ciężarem odpowiedzialności i nieustannym strachem, czuje, jak siły powoli ją opuszczają. Jej ukochany DaWern wiedzie podwójne życie, a ona wciąż nie wie, po czyjej stronie stanie, gdy nadejdzie decydujący moment. Dziecko krwi Elleniale dorosło i jest gotowe poznać Pana Lasu. Alasa coraz bardziej interesuje się zamkniętym w sobie i tajemniczym Irkem. Dawno temu przepowiedziała, że kiedyś pomoże mężczyźnie odnaleźć spokój, a potem wrócą wilkarzy. Z każdym dniem, kiedy ich uczucie rozkwita, przeznaczenie Wilczej Doliny zaczyna się wypełniać. Czas oczekiwania dobiega końca, nadchodzi moment, który zmieni wszystko!

Konkubina cesarza

Waldemar Bednaruk, Alex Vastatrix

Konkubina cesarza Alex Vastatrix, Waldemar Bednaruk Trzecia część z cyklu Harem. Jan Sobiepan Zamoyski w drodze z Japonii do Polski trafia do Chin i zostaje wciągnięty w wir wojny pomiędzy władającą połową państwa dynastią Ming a bezwzględnymi najeźdźcami z Mandżurii. Spotyka piękną Sianmei, która wkrótce ma trafić do haremu cesarza. Rodzi się między nimi gorące uczucie. Dziewczyna staje się również elementem gry politycznej pomiędzy różnymi obozami na dworze cesarza. Siedem lat później Marysieńka Zamoyska oczekuje narodzin dziecka. W obawie o swoje zdrowie przyjmuje zaproszenie królowej, by na jej dworze i pod opieką jej lekarzy przygotować się do rozwiązania. Rozczarowana postawą męża, zaniedbującego ją w tych trudnych chwilach, nawiązuje ponownie kontakt z przystojnym sąsiadem Janem Sobieskim.

Efekt pandy

Marta Kisiel

Darowanemu spa podobno nie zagląda się w jacuzzi... Po przejściach z sąsiadem Tereska Trawna, jedyna w swoim rodzaju kombinacja kobiety i czołgu, jest gotowa na wiele, byle zaznać w końcu odrobiny świętego spokoju oraz błogich widoczków. Nawet na to, by wybrać się na babski wypad do spa w towarzystwie rodzonej córki, przysposobionej teściowej oraz - o zgrozo - niezmiernie osobistej mamusi. No i Pindzi, rzecz jasna! Niestety, skrupulatnie zaplanowane wellness i tour de bar szybko biorą w łeb, kiedy tuż za ścianą dochodzi do zbrodni, a mamusia haniebnie przegrywa starcie z Kleopatrą. W tych okolicznościach Tereska, Mira i Zoja muszą raz jeszcze zewrzeć szyki, żeby przydybać zbrodzienia. Lecz jak to zrobić, kiedy zbrodzień jest, za to nigdzie nie ma zwłok?

Harem. Prawdziwa historia dziewczat z jedynego polskiego haremu

alex Vastatrix, Waldemar Bednaruk

Książka w znacznej części napisana jest w postaci pamiętnika młodej dziewczyny sprzedanej przez matkę do tytułowego haremu. Cała historia jest niezwykła i w dużej mierze oparta na faktach. Nauce polskiej znany jest fakt istnienia w polskiej historii instytucji haremu. Wiemy o co najmniej trzech tego typu prywatnych przybytkach, z których jeden stworzył Jan "Sobiepan" Zamoyski - wnuk wielkiego Jana Zamoyskiego przedstawiony tak zabawnie przez Sienkiewicza w "Potopie". I to w jego haremie toczy się akcja powieści. Opowieść zaczyna się w latach czterdziestych siedemnastego wieku. Opowieść czternastoletniej Józi jak sama mówi głupiutkiej wtedy wiejskiej dziewuchy z Brzezin - córki ubogiego chłopa pańszczyźnianego. Gdy ojciec niespodziewanie zaniemógł i nie dał rady pracować, rodzina (szóstka dzieci, bieda aż piszczy) znalazła się w trudnej sytuacji, matka sprzedała dziewczynę. Ta trafiła do haremu mości Zamoyskiego.

Uczestniczę we wspólnocie Kościoła. Materiały homiletyczne na rok liturgiczny 2023/2024 Uroczystość Trójcy przenajświętszej - XXI niedziela zwykła Cykl B część 3

red. Ks. Michał Dąbrówka

Nie będzie odnowy życia i misji wspólnoty Kościoła i nie będzie rozwoju jego synodalności i bez czynnego zaangażowania wszystkich: pasterzy, osób konsekrowanych i wiernych świeckich. Przewodnie hasło: "Uczestniczę we wspólnocie Kościoła" wzywa każdego do uznania i zgłębienia prawdy, że przynależność do wspólnoty Kościoła oznacza dar udziału w Boskim życiu i obdarowaniu - z czego wyrasta równa godność i podmiotowość wszystkich członków - a równocześnie rodzi i oznacza odpowiedzialność za rozwój wspólnoty i powinność aktywnego uczestnictwa w jej życiu i misji.