Samotni.pl

Barbara Kosmowska

Joanny trudno nie zauważyć burza rudych włosów, fioletowy szalik i wojskowe spodnie robią swoje. Kto by przypuszczał, że obok kolekcji rockowych płyt dziewczyna skrywa pudełko z nigdy niewysłanymi listami do mamy? Znak rozpoznawczy Wiktora to znoszony angielski sweter, jedyna pamiątka po matce, która wyjechała za granicę w poszukiwaniu szczęścia. Co może wyniknąć z przypadkowego spotkania tych dwojga młodych ludzi, których łączy tylko lub aż tęsknota za najbliższymi? Czy Wiktor odważy się kraść, żeby zdobyć pieniądze dla chorej babci, z którą mieszka? I czy samotność to choroba, którą da się leczyć? Barbara Kosmowska pisze o sprawach smutnych i trudnych z wielką pogodą ducha i optymizmem.

Zawodowcy

Paweł Beręsewicz

Dorośli to mają fajnie! Nie muszą chodzić do szkoły, nie muszą odrabiać lekcji. Robią tylko to, co najbardziej lubią albo w czym są najlepsi i jeszcze dostają za to pieniądze. Po prostu zawodowcy! Założę się, że i wy marzycie o przejściu na zawodowstwo. Zanim jednak podejmiecie pochopną decyzję, przeczytajcie lepiej, co się przydarzyło Piekarzowi Piotrkowi, Strongmanowi Stefanowi, Aktorce Agacie, Informatyczce Irence i jeszcze kilku innym zawodowcom. Podejrzewam, że każde z nich chętnie by się z wami zamieniło miejscami!

Listy w butelce. opowieść o Irenie Sendlerowej

Anna Czerwińska-Rydel

Pewnego dnia 1941 roku siostra Jolanta zrozumiała, że to, co robi dla zamkniętych w getcie przyjaciół, nie wystarczy, aby ich ocalić. Będę pomagać inaczej, postanawia, i narażając życie swoje i ogromnej siatki ludzi, którzy myślą jak ona, codziennie ratuje kilkoro dzieci. Ich lista, umieszczona w zwykłej butelce po mleku, którą Jolanta zakopuje pewnego dnia pod jabłonką, liczy dwa i pół tysiąca dzieci! Ja tylko próbowałam żyć po ludzku To przecież nic takiego. Każdy by tak zrobił. Trzeba podać rękę tonącemu. Nawet, jeśli nie umie się pływać, zawsze jakoś można pomóc. Nauczył mnie tego mój tatuś Poznajcie historię życia Ireny Sendlerowej.

Denim blue

Katarzyna Ryrych

Dorastanie w czasach PRL-u nie jest łatwe. Trzeba uważać na to, co się robi i mówi, bo ściany mają uszy, a pytań przecież nie ubywa. Dlaczego nie można trzymać na balkonie koguta? Dlaczego sekretarz jest traktowany lepiej od zwykłego obywatela? I dlaczego tak trudno zdobyć zachodnie dżinsy? Choć Zyga stara się, jak może, los ciągle płata mu figle. Jak nie apel, na którym dyrektor po raz kolejny ruga Zygę, to koleżanka roztrzaskująca jego ukochaną gitarę o bruk z zazdrości. Oby ta karma, o której mówił hipis, naprawdę istniała

Kapelusz za sto tysięcy

Adam Bahdaj

Oficjalnie jestem Krystyna Cuchowska, lecz koledzy nazywają mnie Dziewiątka. Morowo, co? Byłam bowiem szefem gangu () i ośmiu starszych ode mnie szczeniaków słuchało mnie jak własnej matki. Z książką, która ma taką bohaterkę, nie sposób się nudzić. Za sprawą przypadku odważna, zaradna i skora do natychmiastowego działania 12-latka przeżywa niesamowitą wakacyjną przygodę. Wciela się w rolę detektywa i wprowadza w życie śmiałe pomysły, próbując wyjaśnić tajemnicę kapelusza wartego 100 tysięc

Pepa w raju. Najkrótsza opowieść o miłości

Katarzyna Ryrych

O tym, że Pepa była niezwykła, wiedzieli w miasteczku wszyscy. Nie tylko Michał, zakochany w niej po uszy. Kiedy zabrakło tej dziwnej, wolnej jak ptak dziewczyny w martensach w kwiaty, świat zamarł. Poszarzał, skurczył się i zziąbł. Michał postanowił, że nie pozwoli Pepie tak po prostu odejść do raju. W tej książce opowiada swoją krótką love story.

Moje prawa, ważna sprawa!

Renata Piątkowska, Anna Czerwińska-Rydel

16 opowiadań.Dwie pisarki, docenione przez krytyków literackich, szanowane przez rodziców, kochane przez dzieci.I temat jeden z najważniejszych we współczesnym świecie temat praw dziecka.Ta książka uzmysławia dzieciom, jakie są ich prawa, obowiązki i przywileje. O niektórych zapewne wiedzą, niektóre dopiero poznają dzięki tej książce. Ważne, aby zrozumiały. Dlatego pisarki Anna Czerwińska-Rydel i Renata Piątkowska stawiają na sytuacyjne przedstawienie kolejnych reguł znanych z Konwencji o Prawach Dziecka. Tłumaczą je cierpliwie ustami bohaterów rodziców, dziadków, znajomych pań z ławeczki w parku.  Wiele z opisanych historii nie wymaga pointy ta nasuwa się małemu czytelnikowi sama. I to ogromny atut tej książki.Jest tu miejsce na powagę, chwilę refleksji, ale i na uśmiech. Przecież mówiąc o poważnych sprawach, nie trzeba zachowywać śmiertelnej powagi.Konwencja o Prawach Dziecka mówi o wielu trudnych sprawach, o pracy zarobkowej dzieci, o złym dotyku, biciu. Sztuką jest nie przestraszyć tymi tematami, lecz przekonać najmłodszych i ich opiekunów do otwartej rozmowy. Autorkom tego zbiorku się to udało.

Noskawery

Paweł Beręsewicz

Zuzia marzy o noskawerze. Oryginalnym, pachnącym, takim, jaki ma Jackson Beever. I połowa (ta fajniejsza połowa) dziewczyn z klasy. Kiedy dostaje go pod choinkę od babci jest w siódmym niebie! Fajniejsza połowa wreszcie ją dostrzega! W międzyczasie Zuzia też coś dostrzega, coś zupełnie zaskakującego! I robi jej się bardzo wesoło, nawet kiedy okazuje się, że TERAZ najmodniejsze są lightmany, a swojego noskawera może spokojnie oddać babci.Zabawna historia o modzie i jej uleganiu. W książki niektórych znanych autorów wskakujemy jak w stare, wygodne kapcie, albo się w nich układamy, jak w znajomym, miękkim fotelu. I za to ich lubimy. Ale Beręsewicz - to mistrz niespodzianki literackiej. Nigdy nie wiadomo, jakiego figla spłata tym razem czytelnikowi, jakiego orła wywinie na kartach swego nowego utworu. "Noskawery" też jest taką lekturą - psikusem. Ale właśnie dlatego uwielbiam go czytać. Już tyle razy mnie nabrał... Joanna Papuzińska Reklama jest narzędziem skutecznie ogłupiającym: dzięki niej można sprzedawać rzeczy, które są nikomu niepotrzebne, wywoływać na nie modę, a nawet powodować, że posiadanie zbędnych przedmiotów staje się miarą pozycji towarzyskiej W zabawnej humoresce Paweł Beręsewicz wnikliwie obserwuje społeczeństwo, pozwala czytelnikowi znaleźć i własny portret pośród portretów powieściowych postaci. Opromieniona łagodnym humorem diagnoza kilku współczesnego społeczeństwa skłania do refleksji i weryfikacji własnej postawy życiowej. Grzegorz Leszczyński Trzecia nagroda w III Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży, zorganizowanym przez Fundację ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom pod honorowym patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ambasady Szwecji i patronatem literackim Polskiej Sekcji IBBY, przy finansowym wsparciu Fundacji PZU. Jury Konkursu, nawiązując do najwyższych standardów literatury dla dzieci wyznaczonych przez jego Patronkę, wybrało spośród 413 nadesłanych prac i nagrodziło teksty o wysokim poziomie literackim i etycznym, które z pełnym przekonaniem można polecać do czytania dzieciom i młodzieży.