Wykreślanki labirynty kodowanki

Katarzyna Michalec

Książka zawiera zbiór zadań dla dzieci, których tematem są labirynty, tabele z wyrazami do odszukania oraz tabele z zakodowanymi wyrazami, które należy odkodować i ułożyć z nich zdanie. W labiryntach z kolei, zadaniem dziecka jest dotarcie do wyrazu, a następnie przestawienie w nim liter tak, aby powstało zupełnie nowe słowo. To doskonałe ćwiczenia na koordynację, spostrzegawczość i kreatywne myślenie. Poprzez zabawę dzieci uczą się budować zdania, a poprawnie wykonanie zadania z pewnością przyniosą im wiele radości. Na końcu książki znajdują się wszystkie odpowiedzi.

101 fantastycznych kodowanek ortograficznych

Katarzyna Michalec

W książce znajduje się 101 tabel z zakodowanymi wyrazami. Zadaniem dziecka jest odkodowanie ich i wpisanie w kratkach poniżej. Każde hasło składa się z dwóch lub więcej wyrazów, które zawierają głoski ż, rz, u, ó, h, ch. Dzięki temu można utrwalać ich pisownię. Taka forma zabawy to nie tylko trening ortograficzny, ale przede wszystkim doskonałe ćwiczenia na koncentrację i spostrzegawczość. Każdej tabeli przypisany jest numer, więc jeśli ktoś nie będzie pewny hasła, może sprawdzić je na końcu książki.

Jak to jest z naszymi nastrojami?

Dorota Sawicka

Książka "Jak to jest z naszymi nastrojami" to publikacja, która zagłębia się w tematykę emocji i nastrojów, ich wpływu na nasze życie oraz relacje. Analizuje różnorodne aspekty naszych emocji, podkreślając znaczenie ich zrozumienia i akceptacji. W publikacji przedstawiam jak nastroje kształtują nasze postrzeganie świata, nasze decyzje oraz interakcje z innymi. Książka zawiera praktyczne porady, techniki na radzenie sobie z trudnymi emocjami oraz wskazówki dotyczące pracy nad poprawą samopoczucia. Proponuję również ćwiczenia i refleksje, które mogą pomóc czytelnikom w lepszym zrozumieniu swoich emocji, a tym samym w zarządzaniu nimi. To wartościowa lektura dla osób pragnących zyskać większą świadomość emocjonalną i nauczyć się, jak skuteczniej radzić sobie z różnorodnymi nastrojami.

Testament literacki

Armando Palacio Valdés

Wszystko stało się przez przypadek. Pewnego dnia w roku 2021 (na początku pandemii) kupiłem w antykwariacie w Gliwicach "Obras completas", czyli "Dzieła wszystkie" Armando Palacio Valdesa wydane w Madrycie w roku 1948. Urok używanych książek polega na tym, że często znajdują się tam podkreślenia, różnego rodzaju uwagi, w tym wypadku jakiegoś dobrze obznajomionego z twórczością pisarza nieznanego Hiszpana. Przy tytułach w spisie treści robił kreski - jedną "me gusta" - podoba się, dwie kreski "me gusta mucho" - podoba się bardzo oraz trzy kreski "me gusta muchissimo" - podoba się najbardziej. Zacząłem czytanie od pozycji z trzema kreskami, to jest powieści "Origen del pensamiento" - w wolnym tłumaczeniu "Jak powstaje myśl" z roku 1893. Książka bardzo mi się spodobała. Jak tylko dowiedziałem się, że pisarz w Polsce jest zupełnie nieznany, wykorzystując równocześnie specyficzny czas pandemii postanowiłem ją przetłumaczyć. Zastanawiającą rzeczą jest, dlaczego Armando Palacio Valdes kiedyś, na przełomie wieków XIX i XX najbardziej znany w Hiszpanii i na świecie, obok Galdosa i Ibaneza pisarz hiszpański, obecnie jest całkowicie zapomniany. Będąc dwa lata temu na Teneryfie, pytałem w największej księgarni w stolicy Santa Cruz de Tenerife o książki Valdesa. Na półkach nie było niczego, pracownicy pierwszy raz słyszeli jego nazwisko, znaleziono jakieś dwa tytuły, które można było zamówić. Odrzucenie i zapomnienie mogło być spowodowane niechęcią, po zakończeniu w 1970 roku rządów Franco, dla idei konserwatywnych, które zawsze były jego domeną. Znaczenie mogła mieć również opinia krytyków i historyków. W wydanej przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe w 1972 roku "Historii Literatury Hiszpańskiej" - Angela del Rio (tłumaczenie Kaliny Wojciechowskiej) napisano: "Nie był Valdes istotnie wielkim myślicielem, lecz artystą z poczuciem umiaru i proporcji, w którym sentyment górował nad namiętnością i ideą. Znakomity obserwator, bystry psycholog, który nigdy jednak nie zagłębiał się w labirynty ludzkich dusz, pisarz o klarownym stylu, pełen sympatii dla ludzi, nic więc dziwnego, że w czasach przewagi literatury trudnej zarówno w formie jak i treści, należał do autorów najbardziej lubianych przez szeroką publiczność". W przetłumaczonych przeze mnie książkach zwróciłem uwagę na jego szczere, bezkompromisowe, niezgodne z obowiązującymi, głoszonymi przez krytyków i intelektualistów opinie na temat współczesnej sztuki, muzyki, literatury. Maciej Bielski - tłumacz

Winne

Jarosław Czechowicz

„Winne” to mroczna i bezkompromisowa opowieść o kobietach, które niosą w sobie poczucie winy za coś, za co nie są odpowiedzialne. Ale także przewrotna historia tego, że możemy nie być świadomi swojego poczucia winy. Że za winą idą zawsze wstyd i rozczarowanie. I tego w życiu bohaterek jest aż nazbyt wiele. „Winne” to nakładające się na siebie dwie perspektywy czasowe, dwa siostrzane cierpienia odróżniające, ale i zbliżające kobiety w bezradności i smutku. To powieść o tym, że częścią naszej mrocznej spuścizny są fatalne zbiegi okoliczności, ale to, kim jesteśmy po nich, zależy już tylko od nas.   „Duszna atmosfera. Traumy dzieciństwa. Kobiety, które muszą sobie z nimi radzić. Przeraźliwie smutne, przeraźliwie mocne.” Jarosław Kamiński, pisarz   „Ta pokusa jest wspólna wielu osobom: wyjechać tak daleko, żeby nic wokół nie przypominało przeszłości. Jedna z bohaterek tej powieści podejmuje taką podróż. Wokół jest sterylnie, a ona nawykła do rytuałów i porządku. Jednak rany rodzinne nie zostaną uleczone, a wszystko zmierza do punktu, który mógłby być początkiem fińskiego kryminału. Powieść powstała z fascynacji krajobrazem i trudnymi sprawami”. Inga Iwasiów   „To nie jest książka o rodzinnych więzach, to powieść o rodzinie jako więzieniu. Dożywotnim. Mroczna, poruszająca literatura.” Piotr Bratkowski, „Newsweek

Kielecka rapsodia

Jolanta Szymanek

Tematyka powieści "Kielecka rapsodia" nawiązuje do wydarzeń historycznych w czasach zaboru rosyjskiego w latach 1863-1920. Tło i fakty historyczne opisałam opierając się na szerokiej bibliografii. Na przykładzie losów pewnej rodziny starałam się ukazać postawę polskich patriotów wobec znienawidzonego wroga (udział w decydujących bitwach, wszelkie formy organizacji tajnego nauczania na ziemi kieleckiej, odzyskanie wolności itd.) Zdecydowany opór wobec okrutnego ciemiężyciela mimo terroru, masowych mordów i groźby zesłania na daleką Syberię, ukazuje niezłomnego ducha polskości. Zjednoczenie narodu w walce z rusyfikacją pozwoliło stworzyć system świetnie zorganizowanego tajnego nauczania, który wykształcił rzesze polskich patriotów. To oni w czasie wojny ze zbrodniarzami Hitlera kontynuowali podziemną sieć edukacji, narażając się na śmierć. To ich uczniowie rzucili swoje życie na barykady powstańcze. Bohaterowie powieści z nienawiścią do wroga w sercu żyją, działają, kochają się i cierpią, marząc o wolności. To drugie przesłanie powieści: przestroga, zwłaszcza w obliczu aktualnej sytuacji politycznej. Wolność państwowa bowiem nie jest wieczna, łatwo można ją stracić, a wojna za naszą granicą jest tego dowodem. Toteż mimo odmiennych poglądów i zapatrywań, należy bronić jej za wszelką cenę. Dlatego powieść "Kielecka rapsodia", przypominając historię ziemi kieleckiej i jej bohaterów, powinna uświadomić Polakom, jak wielką wartością jest wolność kraju, w którym żyjemy. Tytuł powieści: "Kielecka rapsodia" Tom I "Sen o Polsce" Tom II " Cena wolności" mgr Jolanta Szymanek

Świat bez psychologii. Czy można poznać samego siebie?

Dorota Sawicka

"Świat bez psychologii" to książka ukazująca świat bez psychologii. Staram się w niej pokazać potencjalne nadużycia i problemy związane z tą dyscypliną nauki.
 Książka może okazać się być interesująca dla osób, które chcą spojrzeć na psychologię z innej perspektywy i są zainteresowane dyskusją na temat jej roli we współczesnym świecie. Dodatkowo, może zachęcić do refleksji nad tym, jak wiedza psychologiczna jest stosowana w praktyce oraz jaki ma wpływ na społeczeństwo.

Szklanka z koszyczkiem

Emilia Becker

Ośmioletnia Antoninka, zwana Inką, wraz z mamą wyprowadza się z nowego, kolorowego osiedla do starego, szarego bloku, pamiętającego czasy PRL. Kilka tygodni wcześniej tata Inki zniknął i dotąd się nie pojawił. Mama tłumaczy Ince, że nie będzie już z nimi mieszkał. Inka, która uważa tatę za superbohatera, nie wierzy słowom mamy. W tajemnicy wciąż na niego czeka. Mieszkanie w szarym bloku zupełnie jej się nie podoba. Tęskni też za przyjaciółmi i dawnym osiedlem. W pierwszym dniu po przeprowadzce Inka znajduje w kuchennej szafce dwie szklanki z koszyczkiem. Jeszcze nie wie, że mają one moc przenoszenia w czasie. Pewnego dnia Inka z mamą piją lemoniadę z tych magicznych szklanek. W jednej sekundzie przenoszą się do roku 1987, a mama zamienia się w ośmioletnią dziewczynkę. Okazuje się, że jest to podróż w tę i z powrotem. Wystarczy znów wypić ze szklanek z koszyczkiem, o które w latach 80. nietrudno, by przenieść się do współczesności. Odtąd mama z Inką używają szklanek z koszyczkiem zawsze wtedy, gdy chcą przeżyć przygodę lub uciec od trosk. Podróże w czasie pozwalają im zrozumieć (a nawet zmienić) przeszłość oraz docenić to, co mają.