Zgrzeszyłem

K. Wolny-Zmorzyński

Powieść o trudach i przeciwnościach losu, które można pokonać, o szczęściu, jakże ulotnym, desperacji i poszukiwaniach właściwej drogi. Bohater, naukowiec, w wypadku traci najbliższych, nie może się z tym pogodzić i rzuca w wir życia, szukając choćby złudnego ukojenia. Autorem powieści jest znany literaturoznawca, wykładowca i naukowiec, autor licznych książek naukowych oraz także powieści, prof. zw. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński.

Kuchnia śląska

Barbara Jakimowicz-Klein

E-book "Kuchnia śląska". Karbinadle, krupniok, becok na sypko czy kluski śląskie... Któż z nas nie zasiadłby chętnie do tak zastawionego stołu. Niestety, coraz rzadziej śląskie dania pojawiają się w naszych domach. Najwyższy czas to zmienić. Z Kuchnią śląską Barbary Jakimowicz-Klein nie będzie to trudne. W swojej książce daje ona reprezentatywny przegląd potraw charakterystycznych dla regionu Śląska, opisuje zwyczaje i praktyki kulinarne oraz co wyjątkowe i chyba najważniejsze dokładnie i z dużą znajomością przedmiotu przedstawia zioła przyprawowe stosowane w kuchni śląskiej. To niewątpliwy atut tej publikacji. Ponadto autorka zapoznaje Czytelników z pojęciem Diety Funkcjonalnej Lecha Tkaczyka. Dieta ta opiera się na dodawaniu do potraw, szczególnie tych ciężkich i tłustych, przyprawowych ziół leczniczych, zarówno pojedynczych, jak i w postaci mieszanek (np. ziołowa mieszanka przyprawowa Śląska). Barbara Jakimowicz-Klein podpowiada, że zaliczana do ciężkostrawnych tradycyjna kuchnia śląska niekoniecznie musi być szkodliwa. Właśnie przez umiejętne dodawanie ziół możemy podnieść zdrowotność potraw śląskich, nie ujmując niczego z ich smaku i urody. Zioła te poprawiają przemianę materii, regulują procesy trawienia, leczą wiele schorzeń w obrębie układu pokarmowego. Można je stosować dowolnie, w zależności od własnych preferencji smakowych i stanu zdrowia. Bez względu jednak na to, jak je wykorzystamy, z pewnością pozytywnie wpłynie to na nasze zdrowie i samopoczucie. Słowem, będzie i smacznie, i zdrowo!

Rozbitek@brzeg.pl

Krystyna Januszewska

W 1962 roku młody i zdolny Antoni należał do ambitnej grupy brzeskich zapaleńców, którzy usiłowali stworzyć w swoim mieście centrum kultury zaangażowanej. Zapowiadali się wspaniale, byli piękni, zdolni, rozsadzała ich energia, apetyt na życie i wiara, że przed nimi wielkie wyzwania. Rok 2002, dla porównania ta sama pora roku, wiosna. Ten sam bohater po czterdziestu latach. Stojący nad grobem, przedwcześnie postarzały, ze zrujnowanym życiem osobistym, zawodowym. Wrak, meliniarz. Konfrontuje marzenia, ambicje, które kiedyś przyświecały mu w życiu i to, co z nimi zrobił. Próbuje dociec, jak to się stało i co było przyczyną upadku i ucieczki w nałóg. Jest zdegradowanym przez alkoholizm typem. Pod wpływem odtrucia organizmu, leczenia chemią, wewnętrznej walki z samym sobą, zaczyna się zmieniać. Wykorzystuje wiedzę, tlące się jeszcze zdolności, w pewnym sensie odradza intelektualnie i, ku własnemu zaskoczeniu, rozwija wewnętrznie. W ostatnich miesiącach życia postanawia namalować obrazy, które uwiecznią przynajmniej cząstkę tego, co przeżył. Chce - jak wielcy artyści - zaznaczyć swoja obecność. Otwierają się przed nim tajemnice wykasowane poprzednio z chorej świadomości. Pragnie jednego zrozumieć, czy jego zmarnowane życie jest i było komukolwiek potrzebne. Czy żył po coś, czy po nic na tym świecie. Czy Bóg, w którego jednak nie za bardzo wierzy, miał wobec niego jakiekolwiek zamiary, czy zrobił sobie tylko żart powołując go przypadkiem do życia. Postanawia zmierzyć się z własnymi demonami, i za pomocą dobrze znanych książek, które czytał w swoim życiu wielokrotnie, docieka jak blisko mu do wielkich ludzi, którzy byli mu w życiu mistrzami, czy kiedykolwiek miał szansę stać się naprawdę wielkim. W malignie, pod wpływem stosowanych cały czas jako środków przeciwbólowych narkotyków, wymyka się w świat iluzji i dopatruje się w nim podobieństw do własnego losu. Krystyna Januszewska w poprzednich książkach pokazała, że warto ją czytać. Tym razem opowiada historię człowieka od A do Zet. Opowiada ją w pierwszej męskiej osobie, chodzi bowiem o malarza, który dokonuje rachunku sumienia, a może porachunków z własnym życiem. Kobieca wrażliwość Januszewskiej, miękkość obrazu świata zderza się z męskim charakterem bohatera obracającego się w kobiecym świecie, doświadczającego "babskich klimatów". Postaci kobiet świetnie piórem Krystyny Januszewskiej namalowane tworzą świat według malarza. Wątki splatają się ciekawie, pojawia się dawno nie widziana córka dość przypadkowej żony, wielbicielka Renoira, nawiązuje się bliski kontakt dający radość, ale też i między wierszami smutek straconego podzieleniem się czasu. Bez dydaktyki pojawia się refleksja, co warto, a czego nie warto... Krystyna Kofta, autorka m.in.: Z monografii grzechów. Z dziennika 1978-1989  

Narodowe kultury biznesowe i korporacyjne Polski i Ukrainy. Czynniki doskonalenia i integracja międzynarodowa

Beata Glinkowska-Krauze, Iegor Chebotarov, Viacheslav Chebotarov, Bogusław Kaczmarek

Znaczna część monografii została opracowana w kontekście realizacji przez autorów złożonego projektu badawczego o temacie: "Narodowe kultury biznesowe Polski i Ukrainy: doskonalenie naukowych i praktycznych podstaw współpracy na rynkach europejskich i światowych"; w ramach projektu Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej NAWA oraz Ministerstwa Oświaty i Nauki Ukrainy jako wspólnego polsko-ukraińskiego projektu w latach 2020-2021. Poszczególne części monografii zostały opracowane w kontekście realizacji współpracy obu krajów na polu naukowym, edukacyjnym i innowacyjnym. Podrozdział 4.5. tej monografii wpisuje się w realizację tematu "Teoria i praktyka analizy porównawczej profili przedsiębiorców (na przykładzie Polski i Ukrainy)", w ramach projektu Konkurs na stypendium dla Ukrainy IDUB "Inicjatywa Doskonałości - Uczelnia Badawcza ", realizowanym na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego. Podrozdział 3.3. został opracowany jako element tematu "Kultura korporacyjna w czasach kryzysu: treść przemian transformacyjnych jako podstawa modyfikacji zarządzania" w ramach projektu Narodowego Centrum Nauki dla Ukrainy na kontynuowanie badań w Polsce po 24.02.2022 r. Książka ta powstała jako rezultat wielostronnych działań Centrum Współpracy Naukowo-Badawczej: Polska-Ukraina, utworzonego przez autorów w 2016 roku na bazie Katedry Zarządzania Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego i Katedry Ekonomiki, Marketingu i Przedsiębiorczości Narodowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki (monografia ta jest w pewnym stopniu logiczną kontynuacją monografii B. Glinkowska-Krauze, B. Kaczmarek, V. Chebotarov, Współczesne problemy zarządzania. Teoria i praktyka, Łódź 2020).

Władysław Bieńkowski - krytyk

Bartłomiej Kapica

Zapalczywy, ugnieciony jakby z siarki i saletry, duch wiecznej Negacji w ciele satyra (był ogromnie brzydki, ale tą typową brzydotą, o której się mówi, że jest "fascynująca"). Wolność była dla niego bogiem. Najulubieńszym fragmentem Żeromskiego był dla niego monolog Czarowica "Puśćcie mnie kraty..." [...]. Bieńkowskiego mi szczerze żal, bo wiem, jaki jest zdolny, wiem, jaki żywy, godny Odrodzenia, umysł się zmarnował. J. Kowalewski, Gdy ministrowie byli wywrotowcami [cz. II], "Kultura" 1949, nr 9/26, s. 132 Obecnie Władysława Bieńkowskiego, poza historykami zajmującymi się PRL, nikt nie kojarzy. Najczęściej w opisie jego działalności podaje się, że był ministrem oświaty oraz współpracownikiem Władysława Gomułki. W pełnym paradoksów życiu Bieńkowskiego zawiera się jednak przede wszystkim opowieść o dwudziestowiecznej historii Polski. Z jakich powodów wspierał nauczanie religii w PRL-owskich szkołach? Czy jako komunista mógł być krytykiem komunizmu w Polsce? Dlaczego wreszcie były współpracownik Gomułki wspierał opozycję demokratyczną? Bartłomiej Kapica - doktor nauk humanistycznych, historyk, adiunkt w Ośrodku Badań nad Totalitaryzmami w Instytucie Pileckiego w Warszawie. Interesuje się historią PRL oraz dziejami ruchu komunistycznego w Polsce.

Matnia

Przemysław Piotrowski

Przemysław Piotrowski, autor bestsellerowego cyklu o komisarzu Igorze Brudnym i poruszającej Krwi z krwi, powraca z mrocznym thrillerem psychologicznym. Zuza nigdy nie miała w życiu zbyt wielkiego szczęścia, ale przez wiele lat po prostu dawała sobie radę. Do czasu. Gdy jej były okazuje się seryjnym naciągaczem, dziewczyna musi spojrzeć prawdzie w oczy. Ma trzydzieści cztery lata, straciła pracę i oszczędności. A za niecałe pół roku urodzi bliźniaczki. To dlatego jej związek z Markiem wydaje się zbyt piękny, by mógł być prawdziwy. Po wszystkim, co ją spotkało, w jej życiu w końcu pojawił się idealny mężczyzna. I choć z początku podchodzi do tego pomysłu nieufnie, zgadza się, by przeprowadzić się na wieś do jego rodzinnego domu. W mieście nie czeka jej już nic dobrego. Bardzo szybko okazuje się jednak, że wiejska sielanka musi poczekać. Marek dostaje pilne zlecenie, a Zuza zostaje sama w oddalonych od świata Toporzycach. I wcale nie pomaga jej świadomość, że w pobliskim jeziorze topiono kiedyś czarownice

Przez profesjonalizację do międzynarodowej ekumeny historyków

Krzysztof Zamorski

Międzynarodowe kongresy naukowe pojawiły się na stałe w wieku XIX i początkowo dotyczyły przede wszystkim medycyny i nauk przyrodniczych. Kongresy nauk historycznych zaczęły się relatywnie późno - pierwszy z nich odbył się w Hadze w 1898 r. Najbliższy - już XXIII - gościł będzie w Poznaniu w roku 2021. To dobra okazja do przybliżenia historii udziału w nich uczonych polskich. Książka przedstawia rozwój kongresów historycznych od początku do ostatniego przed wybuchem II wojny. Szczególną uwagę poświęcono udziałowi w nich historyków polskich. Jak dotąd kongres tylko raz gościł w Polsce. Z sukcesem odbył się w Warszawie i po części w Krakowie w lecie 1933 r. Historycy polscy jednakże brali udział w międzynarodowych spotkaniach od początku. Do roku 1918 nie mogli stanowić reprezentacji narodowej, przyjeżdżali prywatnie albo w delegacjach instytucji naukowych działających w państwach zaborczych. Sytuacja zmieniła się z chwilą uzyskania niepodległości w 1918 roku. W historiografii polskiej od niepamiętnych czasów brakuje prac dotyczących miejsca rodzimego dziejopisarstwa w szeroko rozumianej historiografii powszechnej. To dziedzina szczególnie zaniedbana. [...] Studium krakowskiego badacza - Krzysztofa Zamorskiego próbuje wypełnić tę lukę. Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Rafała Stobieckiego Zamorski okazuje się być znakomitym przewodnikiem po dziejach historiografii w pierwszej połowie XX stulecia, umiejętnie zestawiając ze sobą trendy, szkoły historyczne, dzieła i wielkie postaci świata akademickiego. Dorobek polski jest tu stale konfrontowany z nauką historyczną europejską i zaznaczającą się coraz mocniej obecnością historiografii amerykańskiej. Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jana Pomorskiego Krzysztof Zamorski - profesor w Instytucie Historii UJ. Zajmuje się teorią historii, historią historiografii oraz historią społeczno-gospodarczą i demografią historyczną czasów nowożytnych i nowoczesnych. Autor kilku książek oraz 150 artykułów i rozpraw, m.in.: Transformacja demograficzna w Galicji na tle przemian ludnościowych Europy Środkowej w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku (1991), Dziwna rzeczywistość: wprowadzenie do ontologii historii (2008), Polish-Lithuanian Commonwealth. History, Legacy, Memory (Routledge, 2020; współredakcja z Andrzejem Chwalbą). Współredaktor i redaktor "Historyki", jednego z najpoważniejszych czasopism polskich poświęconych teorii historii i historii historiografii.

Analiza oszczędności sektorów instytucjonalnych na podstawie macierzy rachunkowości społecznej

Joanna Trębska

Monografia stanowi podsumowanie wieloletnich badań autorki nad funkcjonowaniem systemów gospodarczych. Zawarte w niej analizy teoretyczne i empiryczne dotyczą określenia roli oszczędności w gospodarce oraz wskazania czynników determinujących ich tworzenie. Badania empiryczne zostały przeprowadzone przy użyciu input-output, a w szczególności macierzy rachunkowości społecznej. Powstanie tej metodologii w latach trzydziestych XX wieku i dalszy jej rozwój, m.in. w obrębie rachunkowości społecznej, zawdzięczamy noblistom - W. W. Leontiefowi i R. Stone'owi. W ostatnim czasie obserwowany jest rozwój tej metodologii w kierunku modeli przepływów finansowych oraz dynamicznych modeli input-output. Mimo że metody te mają szerokie zastosowanie na świecie, głównie w ośrodkach naukowych w Stanach Zjednoczonych, polscy ekonomiści stosunkowo rzadko je wykorzystują. Wśród ośrodków prowadzących badania w zakresie metod input-output należy wymienić przede wszystkim Katedrę Teorii i Analiz Systemów Ekonomicznych Uniwersytetu Łódzkiego, a także Samodzielną Pracownię Zastosowań Matematyki w Ekonomii w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Publikacja ma charakter dydaktyczno-naukowy, może służyć jako pomoc naukowa dla studentów kierunków ekonomicznych oraz osób zainteresowanych opisem gospodarki przy użyciu deterministycznych makromodeli bazujących na danych zawartych w systemie rachunków narodowych.