Szara godzina

Zofia Kucówna

I znów zachciało mi się napisać kolejną książkę. Ale tak naprawdę - ona pisała się sama. Dyktowała ją egoistyczna konieczność pożegnania się z moją publicznością. Jest w jakimś sensie zamknięciem za sobą drzwi. Ale zanim przekręcę klucz, dziękuję Państwu za to, że byliście w moim życiu wartością najważniejszą i najcenniejszą. Dlatego z ufnością oddaję się w Wasze ręce.                                                                                                                                                   Zofia Kucówna Zofia Kucówna - wybitna polska aktorka, niezwykła osobowość, która talentem i pracą podbiła sceny najlepszych teatrów, opowiada o życiu w teatrze i o teatrze swojego życia. Szara godzina jest jej opowieścią o dzieciństwie spędzonym w Komorowie, pracy na uczelni ze studentami, wieloletniej działalności w ZASP-ie na rzecz Domu Aktora w Skolimowie. Artystka wszystko przeplata anegdotami, opisami zdarzeń z życia prywatnego i zawodowego. Nie jest łatwo słowami oddać piękno ludzi, ich znaczenie dla nas, wagę czasu, który przeżyliśmy - a jeszcze trudniej dzięki nim trafić do innych ludzi, w sposób, który ich poruszy. Trzeba mieć zdolność zaczarowywania słów, by żyły nie papierowym, ale prawdziwym życiem, a do tego jeszcze otwarte serce i umysł na ludzi i świat. Zofia Kucówna w Szarej godzinie potrafiła nadać minionym dniom blask autentyczności, choć wokół zmierzcha, a nawet zapadł już zmrok. Twarze zszarzały jak na czarno-białej fotografii, a jednak dzięki słowom Autorki ożywają w nas. Dziś przywykliśmy do krzykliwych i kolorowych zdjęć, nie zdając sobie sprawy, że paradoksalnie, wbrew tym barwom i zgiełkowi, są one martwe. I nieprawdziwe. I męczące. Dlatego z taką radością sięgamy po Szarą godzinę. Po spokój i piękno spojrzenia. Z dystansem i miłością. Po jędrność i wyrazistość słów, harmonijnie złączonych z mądrym pogodzeniem się z otaczającym nas światem. Głębia wyobraźni i pozytywna energia spowodują, że Szara godzina porwie serca czytelników i na pewno nie będą żałowali czasu spędzonego z tą książką.                                                                                                                                                   Tadeusz Zysk

Bez wyjścia

Charles Dickens, Wilkie Collins

Bez wyjścia to dziełko dwóch pisarzy i przyjaciół: Charlesa Dickensa oraz Wilkie Collinsa. Jest to opowieść o przyjaźni, miłości, lojalności, ale też o zdradzie, chciwości i podłości. Historia rozpoczyna się 30 listopada 1835 roku. Młoda kobieta usiłuje wyciągnąć od pracownicy przytułku dla dzieci informacje o pewnym oddanym tam chłopcu. Udaje jej się to i po kilku latach korzysta ze zdobytej wiedzy. Wydaje się, że nic nie zakłóci już szczęścia połączonych na nowo matki i syna. Los jednak jest przewrotny... Pomóc może tylko oddany przyjaciel i ukochana kobieta.

Kim jesteś, kiedy nikt nie patrzy

Michał Brzegowy

Jak nie zagubić siebie w świecie pełnym presji, lęku i bodźców? Ta książka to zaproszenie do głębszej relacji ze sobą, budowania emocjonalnej równowagi i autentycznych więzi z innymi. To idealny towarzysz w chwilach refleksji, zmianie i cichym powrocie do siebie Michał Brzegowy Sięgnij po książkę, która pomoże ci odnaleźć wewnętrzną harmonię oraz zmieni sposób, w jaki radzisz sobie z emocjami i tworzysz relacje. Michał Brzegowy, psycholog i psychoterapeuta, dzieli się w niej swoją wiedzą, osobistymi obserwacjami i sprawdzonymi narzędziami terapii poznawczo-behawioralnej, by ułatwić ci samopoznanie i głęboką przemianę. W książce znajdziesz: praktyczne sposoby radzenia sobie z emocjami i stresem, metody pozwalające zaakceptować niechciane części siebie, ćwiczenia pomagające tworzyć zdrowe, bezpieczne więzi ze sobą i z innymi, wsparcie w wychodzeniu z lęku, wstydu i fałszywych przekonań, pomoc w przezwyciężaniu strachu przed samotnością i zranieniem, techniki rozwiązywania konfliktów bez agresji i ucieczki. To książka do przeżywania nie tylko do przeczytania. Może towarzyszyć ci w chwilach namysłu, samotności, w codziennym biegu albo wtedy, kiedy naprawdę potrzebujesz się zatrzymać. Nie prowadzi na skróty, ale pomaga iść w głąb i odnaleźć prawdziwego siebie tę osobę, którą jesteś, kiedy nikt nie patrzy.

Interferencja - błąd - akcent. Wybrane zagadnienia fonodydaktyczne w perspektywie badań empirycznych

Michalina Biernacka

Jest to pierwsza publikacja tak dogłębnie analizująca wybrane zagadnienia fonodydaktyczne z perspektywy naukowej i aplikacyjnej. Nie tylko wypełnia lukę w obszarze opracowań poświęconych nauczaniu fonetyki, ale przede wszystkim zawiera innowacyjne rozwiązania o charakterze metodologicznym, pokazując jak można skutecznie badać i porządkować terminologię oraz związane z nią zjawiska w wielu obszarach dyscypliny. [...] to wartościowe naukowo opracowanie, które będzie miało znaczący wkład w konstytuowanie się glottodydaktyki polonistycznej jako nauki. Jego Autorka - badaczka świadomie i w sposób zdyscyplinowany posługująca się warsztatem współczesnej dydaktyki języków obcych i sięgająca w sposób zrównoważony do dyscyplin pokrewnych - pokazuje jak mądrze podejść do zagadnień teoretycznych, jak zgłębiać i porządkować terminologiczne obszary glottodydaktyki polonistycznej, dyscypliny jeszcze stosunkowo młodej i dlatego wymagającej intensywnych działań badawczych o charakterze teoriotwórczym. Zaprezentowany w monografii autorski projekt badawczy to przykład doskonale zaprojektowanego studium empirycznego, które umożliwiło uzyskanie konkretnych wyników i doprowadziło do merytorycznych ustaleń naukowych. Z recenzji dr hab. Iwony Janowskiej, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego Takich badań dotąd nie prowadzono. Praca jest nowatorska i bardzo potrzebna. Posłuży zweryfikowaniu podejścia glottodydaktyków do kwestii postrzegania celów nauczania i metod ich osiągania. [...] Nienagannie zbudowane rozważania o glottodydaktyce, w tym polonistycznej, o fonodydaktyce, błędzie i jego relacji z normą. Autorka pisze naukowym językiem pełnej obiektywności, nie dyskredytuje żadnych koncepcji, nawet gdy uważa je za mniej istotne. [...] To książka, którą powinni przeczytać glottodydaktycy praktycy i teoretycy, ale też dydaktycy języka polskiego jako rodzimego, logopedzi, studenci polonistyk. Z recenzji prof. dr hab. Jolanty Tambor, Uniwersytet Śląski

Polityka rachunkowości w instytucjach kultury 2024

Katarzyna Trzpioła

Sprawdź, jak właściwie księgować granty, środki trwałe, nagrody dla uczestników konkursów. Sporządź właściwie plan finansowy na kolejny rok. Rozliczaj faktury wystawione w euro. Sprawdź, kiedy w instytucji kultury trzeba sporządzać instrukcję kancelaryjną. Dowiedz się, jak zawierać umowy o dzieło. Przeczytaj odpowiedzi na pytania dotyczące pracy dyrektora instytucji kultury. Rozliczaj właściwie wynagrodzenia. Szczegóły znajdziesz w książce Polityka rachunkowości w instytucjach kultury 2024.

Atlas nalewek

praca zbiorowa

 Domowe nalewki atrakcyjnie smakują, korzystnie wpływają na zdrowie, są dumą domowej piwniczki i uatrakcyjnieniem spotkań z rodziną i przyjaciółmi. To także sposób na utrwalenie aromatów i smaków kojarzących się z wiosną, latem, działką, ogrodem czy wakacjami … Jeżeli jeszcze nie spróbowali Państwo samodzielnego przygotowania trunków, naprawdę warto zacząć! Atlas nalewek to zbiór przepisów, porad i wskazówek, których udzielają zarówno doświadczeni i nagradzani mistrzowie jak i Ci, dla których przyrządzanie nalewek jest ciekawym hobby. Całość uzupełniają oryginalne receptury zaczerpnięte z XIX i XX wiecznych książek kucharskich, które stanowią podwalinę współczesnej gastronomii. Nie brakuje praktycznych instrukcji dotyczących czasu zbioru nalewkowych surowców, weryfikowania ich jakości, a także odpowiedniego przygotowania. Każdy z ponad 130 przepisów zawiera listę niezbędnych produktów, informacje dotyczące sezonu najkorzystniejszego do pozyskania danego surowca oraz proste, przejrzyste instrukcje postępowania. W Atlasie nalewek znajdą Państwo: Ponad 130 sprawdzonych przepisów Praktyczne porady i wskazówki praktyków Informacje o najkorzystniejszym czasie zbioru surowców i przygotowywania trunków Nalewki degustacyjne Nalewki zdrowotne Indeks schorzeń i dolegliwości, na które nalewki mogą pomóc Indeks sezonowości, czyli kiedy przypada najlepszy termin do przygotowania nalewki

Czardasz z mangalicą

Krzysztof Varga

Polacy kochają Węgrów, choć właściwie nie bardzo wiedzą dlaczego. Krzysztof Varga, w którego żyłach płynie półwęgierska, półpolska krew, doskonale więc nadaje się do tego, by ów fenomen zgłębić. "Czardasz z mangalicą" to ballada o podróży sentymentalnej, która dla czytelnika ma wartość antropologicznych badań terenowych. To także znakomita zachęta do poznania specyficznej mieszanki narodowo-kulinarnej, do zajrzenia w bogracze, w których bulgoczą halászlé czy gulyásleves przyprawione nostalgią i tęsknotą za utraconą wielkością. Nad kociołkami z zupą wspomina się pierwszą wojnę światową i przepijając palinką, rozpacza nad trianońską klęską. Dla Węgrów nie ma znaczenia, że od tamtych wydarzeń minęło już z górą dziewięćdziesiąt lat. Jak pisze Varga, "tylko serbskie umiłowanie klęski jest większe niż węgierskie, a węgierskie większe niż polskie, a polskie jest ogromne". Spokojna nuda monotonnego krajobrazu, ogromne przestrzenie małego kraju, ozłocone kukurydzą, słonecznikami i rzepakiem. A w tle stukot raciczek mangalicy - endemicznej świni, doskonałej na paprykowaną słoninę. "Varga pożera świat - nie jeden świat, dwa od razu, bo jednego mu mało. Pożera Węgrów i Polaków za jednym zamachem, jak wariat się rzuca, jedzie setki kilometrów, żeby się dorwać do węgierskiej słoniny, żeby wina się nachłeptać, żeby popatrzeć, jak zupę stadnie gotują na rynku, i - zdarzy się czasem - rozwali się po drodze. Ale nienażarty jest i jedzie dalej. W uniesieniu grzebie się w przeszłościach, w melancholiach, w nostalgiach i fantasmagoriach. O Węgrach u niego czytam, ale im dużej się tym Węgrom przyglądam, tym mocniejsze żywię przekonanie, że śmieję się z nas samych. Bierzcie i jedzcie, oto jest wam dane: Varga najlepszym wydaniu. Gulasz z jedynego takiego zwierza." Wojciech Nowicki.

Wszyscy tak jeżdżą

Bartosz Józefiak

Samochód to wolność. Za pomocą samochodu pokazujemy, na co nas stać. Polacy od lat przodują w liczbie samochodów na jednego mieszkańca, zajmując także wysokie miejsce w niechlubnych rankingach śmiertelności na drogach. Autor wyrusza więc w Polskę, aby zrozumieć, co się dzieje na polskich szosach. Opisuje wojnę między kierowcami a rowerzystami, organizację nielegalnych wyścigów, bezkarną jazdę po pijaku oraz najgłośniejsze wypadki, po których służby drogowe miały ostatecznie rozprawić się z piratami. Może to nieudolny system prawny odpowiada za społeczne przyzwolenie na szybką i ryzykowną jazdę? Józefiak wnika także w środowisko firm odszkodowawczych, dosłownie utrzymujących się ze śmierci pod kołami. Sprawdza, jak się żyje tym, którzy dzięki samochodom zarabiają na chleb kierowcom tirów, kurierom, dostawcom jedzenia. Dociera do wykluczonych z dostępu do komunikacji miejskiej i tych, którzy z pasją gromadzą kolejne najnowsze modele na podwórku. Wszyscy tak jeżdżą to wielowymiarowy, rasowy, gęsty reportaż o stanie umysłowym polskich kierowców.