Poza nawiasem

Marzena Hryniszak

Między jawą a snem. O sile kłamstwa i grze pozorów. I o drugiej szansie Jak to jest, gdy nikt cię nie zauważa? Nie szuka? Nie martwi się? Poruszająca opowieść o kobiecie wykluczonej Żaneta Ravigne, bezdomna alkoholiczka, żyje z dnia na dzień. Jeśli czegokolwiek pragnie, to tylko stać się niewidzialną i nie pamiętać o tym, co było. Stroni od ludzi, a jej jedynym przyjacielem zostaje bezpański kundel. Podczas jednej z wiosennych nocy Żaneta mimowolnie staje się świadkiem dziwnego wydarzenia, choć już na drugi dzień nie jest pewna, czy nie był to senny majak. Jednak obraz mężczyzny wrzucającego ciężki wór do rzeki co rusz do niej wraca i nie daje spokoju. W trudnym momencie pomocną rękę wyciąga do niej Kornelia, również do niedawna bezdomna. Żaneta, by stawić czoło rzeczywistości, musi zmierzyć się ze swoją przeszłością. Świat, od którego uciekła, istnieje nadal. Tylko dlaczego wtedy uciekła? I jak ma zawalczyć o siebie teraz? Poza nawiasem to najnowsza powieść Marzeny Hryniszak, autorki świetnie przyjętej przez czytelników książki Nie twój interes.

Przypadki Księdza Grosera (Tom 3.). Cudze pole. Przypadki księdza Grosera

Jan Grzegorczyk

Czy kapłaństwo jest pracą na cudzym polu, a jeśli tak, to czy może ona dać człowiekowi miłość, poczucie sensu? Czy ksiądz Wacław stanie pośród księży, dla których sutanna staje się pancerzem nie do udźwignięcia, a celibat niczemu nie służącym anachronizmam?

Królestwo nadziei

Dorota Pasek

Chaos poplącze utarte ścieżki i zawiedzie Sinkę w miejsce między dwoma światami. Khaben zapomni o ostrożności i przyjdzie mu za to zapłacić wygórowaną cenę. Agneis, odcięte od świata szczelnym kordonem kharskich wartowni, musi się zmierzyć z wojenną rzeczywistością. Zdrada zamienia spokojną posiadłość w arenę walk na śmierć i życie. Khabenowi i wiernej mu gwardii decydują się pomóc Sinka i Przewodniczki. Kharska krew poleje się na posadzki draińskiego domu, a dym z pogrzebowych stosów zasnuje niebo po horyzont. Kiedy ucichnie wojenna wrzawa, Przewodniczki kolejny raz postawią najeźdźcom pytanie, kim są i czego szukają. Do posiadłości zawita największy wróg Khabena Garloth i zażąda iberyjskich latyfundiów. Khaben, przyparty do muru, wbrew sobie i swoim zasadom, zgodzi się je spełnić. Jednak nie weźmie pod uwagę Przewodniczek i ich miłości do ziemi przodków. Wkrótce przyjdzie mu się boleśnie przekonać, że walka z nimi może go wiele kosztować Królestwo nadziei to drugi tom cyklu Królowe Kharu. Tom pierwszy pt. Alabastrowe panny ukazał się w 2019 roku. Dorota Pasek jest także autorką powieści Czas gniazdowania (2018) i Dziewczyna od trawnika (2019).

Czas egzorcystów

Konrad T Lewandowski

Komisarz Krzysztof Louvain jest człowiekiem pękniętym wewnętrznie były oficer SB, tropiciel solidarnościowej opozycji, przeżył nagłe i niespodziewane nawrócenie, z którym pomimo upływu lat nie może sobie poradzić. Ukrywa przemianę duchową pod jawnym cynizmem, a ostentacyjne praktyki religijne i znajomości w kręgach kościelnych pomagają mu skutecznie unikać policyjnej emerytury. Nikt nie wie, w co naprawdę wierzy, nawet on sam stara się nad tym nie zastanawiać. I oto nagle zaczynają ginąć pomocnicy znanego warszawskiego egzorcysty, a władze kościelne chcą za wszelką cenę uniknąć skandalu. Komisarz Louvain znajduje się w sytuacji, która wytrąca go z duchowej i profesjonalnej rutyny, prowadząc do dramatycznego kryzysu sumienia. O AUTORZE Konrad T. Lewandowski  - ur. 1966, pisarz i filozof, autor ponad 30 książek. Mieszka w Warszawie, na Woli, gdzie zwykł umieszczać akcję swoich powieści i opowiadań, m.in. Anioły muszą odejść. Jest autorem brawurowych opowiadań SF z podgatunku fantastyki socjologicznej (Pacykarz, Noteka 2015). Duże uznanie czytelników zyskał jego cykl kryminałów retro o nadkomisarzu Jerzym Drwęckim, działającym w latach 20. ubiegłego wieku, rozpoczęty przez Magnetyzera (2007). Tym razem w Czasie egzorcystów Lewandowski mierzy się z konwencją kryminału współczesnego, łącząc dawne doświadczenia literackie ze świeżą pasją wnikliwego badacza mody na egzorcyzmy, która opanowała Polskę w ostatnich latach. Mimochodem roztacza przed nami porażającą wizję społeczną, która może się ziścić w każdej chwili...

Weronika zmienia zdanie

Małgorzata Maj

Pełna humoru, zazdrości, przedziwnych smaków i odrobinki czarów książka przeznaczona raczej dla kobiet. Przeczytanie jej nie przyniesie jednak ujmy mężczyznom. Przeciwnie, pomoże zrozumieć to, co niezrozumiałe: kobiety. Weronika to bohaterka, która mówi językiem polskich singielek. Marzących jak ona o wielkiej miłości i barwnym, pełnym przygód życiu. Złoszczących się na nadopiekuńczą matkę i wypijających hektolitry czerwonego wina z przyjaciółką. Powieść Małgorzaty Maj przeczytałam w dwa deszczowe listopadowe wieczory. To idealne czytadło na poprawę nastroju. Lekkie, smaczne i dowcipne. Polecam! Magda Kuydowicz, dziennikarka TVN Style Długo czekałyśmy na polską Bridget Jones. Jeśli lubiłyście angielską singielkę z Londynu z dziennikiem pod pachą, pokochacie też Weronikę z Kołobrzegu, która waży przynajmniej tyle samo co Jones, ale jest jeszcze beznadziejniej niż ona zakochana, ma gorszego szefa-tyrana i bardziej zwariowaną przyjaciółkę wróżącą z fusów oraz wścibską matkę próbującą sterować jej życiem za pomocą tarota... Wciągająca historia miłosna, smakowita intryga i dramat, a wszystko podszyte pokaźną dawką subtelnej erotyki. Gabriela Rapiej, redaktor prowadząca ofeminin.pl Weronika, dziennikarka lokalnej gazety, ma skłonności do tycia, puchatych kapci w kształcie kotów i związków ze zdrajcami bez serca i honoru. Liżąc rany po wyjątkowym draniu, podejmuje decyzję, by raz na zawsze skończyć z facetami. W tym samym dniu spotyka na ulicy niebieskookiego mężczyznę. Jej serce i wola zostaną wystawione na ciężką próbę. Żorż, Feliks, Ewa oraz Marta grupa wsparcia, złożona z najbliższych członków rodziny i przyjaciół, sekunduje Weronice. Jednak stawianie tarota, odczytywanie aury, dobre rady i jedzenie gołąbków to za mało, kiedy trzeba stanąć oko w oko z chorobą. Siedziała z podkulonymi nogami w kącie kanapy i jadła surowe ciasto w nadziei, że wraz z zaklejonymi ustami sklei złamane serce. W parę minut opróżniła miskę. Oblizała palce i sięgnęła po telefon. Córuś? To już koniec chlipnęła. Pozwól, że ja to ocenię opanowanym tonem sapera nad niewypałem odpowiedziała matka. No jak mówię, że koniec, to koniec. Byliśmy w Błędnej Owcy. Błąd, cholera, mogliście do Królika, ładnie ci w niebieskim, chociaż w Owcy jest dobre światło. () To bez sensu, on mnie nie chce i już krótko zrelacjonowała spotkanie. Kiedy doszła do sceny pożegnania, rozbeczała się w głos. To, że nie wsunął ci języka do ucha na pierwszej randce, o niczym nie świadczy. Mamuś, to nie była randka, tylko jakieś pieprzone służbowe spotkanie! Jak ma na imię, co robi, jak się nazywa? Ewa Sasińska była w swoim żywiole. Niczego mi nie wsuwał i nie wsunie nigdy w nic! Mamuś szlochała. Imię, nazwisko, zawód. Inspektor Ewa na tropie. Jeerzyyy jest ortopedą, od kolan najbardziej, i jest cudowny. () Weronika właśnie przeglądała pudełka ze świątecznymi ozdobami i odgryzła głowę cukrowemu barankowi. Smakował kurzem. Wychowałam rozwielitkę. A teraz dokładnie, po kolei i z podziałem na role. (fragment powieści)

Smilla w labiryntach śniegu

Peter Heg

Smilla to specjalistka od lodu - jego kształtu, od unikalnych konstrukcji, które tworzy. Nie zna się na niczym innym. Jest też obcą w obcym kraju - Grenlandką, która przeprowadziła się do Danii. Wyalienowana w niechętnym jej społeczeństwie, coraz bardziej zamyka się w sobie. Do dnia, w którym poznaje Esajasa - współplemieńca, który staje się jej namiastką ojczyzny. Bliska więź tych dwojga zostaje brutalnie zerwana w dniu, w którym młody Grenlandczyk traci życie, spadając z dachu. Smilla, która się nim opiekowała, odmawia prawdy oficjalnej wersji śmierci chłopca - nie wierzy, że był to zwykły wypadek. Wie bowiem, że Esajas cierpiał na lęk wysokości i sam nie udałby się na dach. Podejrzewa morderstwo i podejmuje własne śledztwo. Szybko dochodzi do wniosku, że jest na właściwym tropie, a jej niezwykłe zdolności czytania śniegu okażą się kluczowe w śledztwie. Smilla w labiryntach śniegu to niezwykły kryminał, dla którego morderstwo i następujące po niej śledztwo stanowi pretekst dla zdecydowanie istotniejszej kwestii alienacji i asymilacji we współczesnym zachodnim świecie ludzi pochodzących z innych, tradycyjnych kultur. To powieść równie skomplikowana i piękna w konstrukcji, co płatek śniegu.

Gdybym była aniołem. Historie prawdziwe, dziwne, śmieszne

Urszula Sipińska

[...] Gdybym była Bogiem, powiedziałabym do siebie: "Boże! Coś ty narobił!". I zaczęłabym wszystko od początku; od raju z Adamem i Ewą. A potem się zobaczy... (Fragment książki) Gdybym była aniołem... historie prawdziwe, dziwne, śmieszne - to druga zaskakująca książka Autorki, po jej znakomitej autobiografii Hodowcy lalek. Wszystkie opowiadania zostały oparte na motywach prawdziwych wydarzeń! Jak mówi Urszula Sipińska - w autobiografii udało się skompletować najciekawsze fragmenty jej życia z okresu totalitaryzmu. Hodowcy lalek to jednak książka z przesłaniem politycznym! Dlatego wiele intrygujących zdarzeń spoza polityki musiało poczekać. Znajdą się w tej książce. Nie tylko one. Są też wątki z obecnej rzeczywistości w Polsce; miejscami wesołe, miejscami jak z filmów sensacji czy thrillerów psychologicznych. Niesamowite opowieści o dziwnych, ludzkich losach. Będzie nawet coś o Niemenie, Rodowicz i o cudownych rodzicach. Lubię takie kobiety. Niezależne, z charakterem, bezkompromisowe. Po lekturze autobiografii Uli Hodowcy lalek wypatrywałam jej następnej książki. Doczekałam się. Rozdział "O NIEMENIE" wprawił mnie w zadumę, bo jeszcze nikt, kto nie znał go tak dobrze jak ja, nie opisał Czesława tak trafnie, mądrze, serdecznie, jak Ula. Małgorzata Niemen

Kwintesencja wszystkiego. Dwanaście eksperymentów, które zmieniły nasz świat

Suzie Sheehy

Magiczna podróż po wielkich eksperymentach definiujących najbardziej niesamowite stulecie w historii fizyki Od tysiącleci ludzie zadają pytania dotyczące natury materii. W XX wieku ciekawość ta doprowadziła do bezprecedensowego wybuchu odkryć naukowych, które zmieniły bieg historii. W książce Kwintesencja wszystkiego Suzie Sheehy przedstawia sylwetki ludzi, którzy dzięki połączeniu geniuszu, wytrwałości i szczęścia przeprowadzili te przełomowe eksperymenty: od fizyków, którzy szybowali balonami na ogrzane powietrze w poszukiwaniu nowych cząstek, po nieoczekiwane odkrycie promieni rentgenowskich w niemieckim laboratorium. Autorka pokazuje równocześnie, w jaki sposób te eksperymenty wpłynęły na niezliczone aspekty naszego dzisiejszego życia. Radio, telewizja, chipy w naszych smartfonach, skanery MRI, sprzęt radarowy i kuchenki mikrofalowe, żeby wymienić tylko kilka: wszystko to było możliwe dzięki naszej determinacji, aby zrozumieć i kontrolować to, co widoczne dopiero pod mikroskopem. Po lekturze tej książki na nowo zakochałem się w fizyce. Dbałość Sheehy o szczegóły widać na każdej stronie, a jednak w sposobie, w jaki podkreśla pasję, zapał, pomysłowość i ostatecznie czysty triumf nauki w odkrywaniu tajemnic natury, widać niezwykłą lekkość. Jim Al-Khalili, autor Radości nauki