La Santa Muerte. Anioł Śmierci

Mateusz La Santa Muerte Poland

La Santa Muerte, Najświętsza Śmierć, Anioł Śmierci, Koścista Dama, Archanioł Światłości, Święta Śmierć, la Flaquita, La Niña Blanca, Nasza Święta Pani, Najpiękniejsza Dziewczynka, Matka Śmierć, Biała Różyczka. Wiele osób może z łatwością dostrzec wzrastającą popularność La Santa Muerte. Liczba Jej wizerunków jest ogromna - szkielet ubrany w kobiece szaty trzymający kosę w jednej ręce oraz glob ziemski w drugiej, pokryta białym makijażem twarz pięknej kobiety w kapturze lub czaszka okryta welonem pojawiają się na koszulkach, tatuażach, graffiti, filmach, figurkach, naklejkach, biżuterii, napojach a nawet słodyczach. Wraz ze wzrostem Jej popularności w popkulturze, postać Świętej Śmierci jest coraz lepiej rozpoznawana na całym świecie. W Polsce brakuje materiałów na temat Najświętszej Śmierci. Książka zawiera podstawowe informacje o La Santa Muerte, mogące służyć pomocą osobom chcącym Ją poznać. Przedstawiam to, kim jest La Santa Muerte oraz kult Anioła Śmierci zgodnie z tradycją katolicką, tak jak mnie nauczono i tak jak po raz pierwszy spotkałem się z uwielbieniem Nuestra Señora poprzez moich meksykańskich przyjaciół i współpracowników w hiszpańskiej Tarragonie. Książka jest wstępem na ścieżce oddania La Santa Muerte, podstawą do pracy z Naszą Panią, zawiera wiadomości, które każdy może rozwijać aby umocnić swą więź z la Niña Hermosa, Najpiękniejszą Dziewczynką.

Ci z wieżowców

Anna Nazabi

Niekonwencjonalny romans, będący tłem dystopijnej opowieści o pragnieniu wolności i możliwości decydowania o własnym losie. To, jak żyją ci z wieżowców, stanowi pilnie strzeżoną tajemnicę. Klasa średnia, do której należy Adrian, snuje domysły na ich temat. Wszystko zmienia się, gdy w zakładzie pracy Adriana prezesem zostaje mieszkaniec wieżowca, wprowadzający zamęt w jego uporządkowany świat. Adrian uświadamia sobie, że trwał w kłamstwie. Coraz bardziej odczuwa zaciskający się na szyi sznur uciemiężenia. Czy z tej sytuacji jest jakieś wyjście? Czy ten, kogo pokocha, będzie w stanie zmienić jego los? Anna Nazabi Odkąd pamiętam, moje zainteresowania krążyły wokół baśni, dziwnych historii, tajemniczych istot, wszechświata i aniołów. Przez to byłam dzieckiem, które bało się ciemności. Obawiałam się tego, że spod łóżka może wyskoczyć chimera, a w szafie czai się potwór. Byłam typowym dzieckiem lat 80., włóczącym się po hałdach z ustami pełnymi słonecznika i niewypowiedzianych słów. Zawsze snułam opowieści - na głos, strasząc rówieśników zjawami na wakacyjnym obozie, czy we własnej głowie, z lizakiem ze skarmelizowanego cukru w ustach. Potem pokochałam Orwella, Davida Bowie i groteskę. Lubię rzeczy niekonwencjonalne. Uwielbiam satyrę, chociaż nie rozumiem większości żartów. Gdy dorosłam, wiedziałam już, że aby zostać autorem książek, niezbędne jest posiadanie życiowego doświadczenia. Jeżeli chcę pisać o emocjach, muszę je najpierw przeżyć. Przeżywałam więc, starając się jednocześnie nie zapominać o swoich marzeniach z dzieciństwa. W międzyczasie świat się zmienił. Z rzeczywistości lat 80. niewiele pozostało, a ja nadal kocham stare kamienice, hałdy i pokopalniany krajobraz. Jestem dzieckiem Śląska, które przeżyło już na tyle dużo, by móc się tym wreszcie podzielić.

Jeszcze kilka słów o Odessie

Borys Tynka

Na zawartość książki złożyły się notatki spisywane codziennie przez jej autora, które łączy miłość do Ukrainy. Dotyczą one przeszłości, teraźniejszości, ale co ważne, dotyczą również przyszłości Ukrainy. Opowiadają o ciekawostkach z historii Odessy, Kijowa i Charkowa. Każda historia powinna zostać udokumentowana choćby po to, aby cieszyć w przyszłości i prowokować do dyskusji. To właśnie po to powstały te notatki i to właśnie dzięki nim powstały książki stanowiące ich obszerny zbiór.

Jasnowidz

Łukasz Gapiński

Daniel Łagodzki zajmuje się wróżeniem, które jest jego sposobem na życie. Prowadzi przy tym podwójne życie, bowiem nocami staje się prawdziwym Casanową, choć sam uważa się za zwykłego wielbiciela kobiet. Jego życie ulega poważnej zmianie, kiedy zaczyna odkrywać w sobie pewne zdolności. W jego głowie pojawiają się wizje, których długi czas nie potrafi zrozumieć. Jego zdziwienie nabiera niewyobrażalnych rozmiarów, kiedy okazuje się, że wizje przedstawiają kobiety, które w niedalekiej przeszłości zaginęły. Rozpoczyna rozpaczliwą walkę o uratowanie zaginionych. Niestety w niewytłumaczalny sposób porywacz i morderca w jednym, również namierza Łagodzkiego, rozpoczynając z nim swoją psychologiczną rozgrywkę. Kroki policji próbuje przekierować na jasnowidza, aby samemu uniknąć ujęcia i szybko zbliża się do niego na niebezpiecznie bliską odległość. Żeby z nim wygrać Łagodzki będzie musiał udać się w podróż do swojej mrocznej przeszłości, od której wydawałoby się na dobre odgrodził się wysokim murem.

Ponury dzień

Piotr Tiszczenko

Nieco pesymizmu i nieco nostalgii, szczypta metafizyki i brak poczucia humoru - tak można by pokrótce skwitować to dziełko. Z ducha gnostyckie! - kolejny celny strzał. Z całą pewnością próbuje zakwestionować realność rzeczywistości. Każdej rzeczywistości. Książeczka ta powstała jako owoc kilkuletnich filozoficznych wędrówek wgłąb siebie. Teksty w niej zamieszczone w większości pochodzą z bloga Ponury dzień. Zostały jednak poprawione i uzupełnione, tak by sprawiały wrażenie pewnej mniej lub bardziej zamkniętej całości. Autor życzyłby sobie odnaleźć czytelnika, który zwykł nie dowierzać światu i samemu sobie - nieufnego, a przede wszystkim lubiącego dziwić się. Zawarte tu myśli mogą wydawać się pesymistyczne, a nawet ponure, jednak w miejscu za mgłą, do którego zdążają otwiera się surowa przestrzeń, gdzie powietrze jest czyste i rześkie, a oddech lekki.

Czempion Semaela. II tom trylogii Mitrys. Kroniki Dwuświata

Paweł Kopijer

Powieść "Czempion Semaela" to drugi tom trylogii Mitrys, cyklu KRONIKI DWUŚWIATA. Młody, skażony Mrokiem zabójca Noran i utalentowana szamanka Winea, zostają ostatecznie wciągnięci w strumień swojego przeznaczenia. Ich losy w nieunikniony sposób prowadzą ich ku sobie, ale także ku fundamentalnym wyborom na całe życie. Na obu kontynentach trwa walka, a strony konfliktów szykują się do globalnej konfrontacji. W tle rysują się pierwsze przejawy ingerencji nieśmiertelnych, a knowania maga Mroku stają się coraz ryzykowniejsze. Przechodząc przez Mitrys, Winea trafia na stary kontynent Amadal. Jednak to, co tam odkrywa, zmienia całkowicie sens misji powierzonej jej przez arcymistrza. Czy młoda szamanka zdecyduje się na dołączenie do rebelii zniewolonej ludzkiej rasy? Jak przyjmą jej poświęcenie Ghallowie, Myriadzi i Orogonowie? Dramatyczne zdarzenia i trudne decyzje ukażą kolejne fragmenty układanki jej przeznaczenia. Zabójstwo zlecone Noranowi przestaje być zwykłym wyrokiem i nieoczekiwanie urasta do rangi zadania na wagę losów całego Dwuświata. Co czeka Syna Nocy na końcu żmudnej batalii z przeciwnościami losu? Kim naprawdę jest ten, którego demoniczna odmienność wyrzuciła na margines społeczeństwa? Ku czemu skłoni się jego gniewne serce, gdy stanie przed wyborem Światłości lub Mroku? Moc i przerażająca potęga czy wierność buntowniczej naturze i jedynemu przyjacielowi? Najwięksi na Elise zadrżą wobec prawdy o zbliżającym się, nieuniknionym konflikcie, w którym stronami nie będą już tylko istoty z krwi i ciała. Jednak to mroczna władczyni Śnieżnego Azylu dyskretnym posunięciem popsuje szyki okrutnemu, żądnemu zemsty Semaelowi. Nic nie jest tym, na co wygląda. Wszystko ma wpływ. Wszystko się zmienia. Zanurz się w historię, w której skomplikowane losy wyjątkowych istot wydają się błahe wobec znacznie bardziej zawiłego wzoru dziejów. UPORCZYWE ZAPRZECZANIE ISTNIENIU MAGII NIE ROZPROSZY JEJ. SPRAWI JEDYNIE, ŻE BĘDZIE BARDZIEJ NIEPRZEWIDYWALNA I NIEBEZPIECZNA.

Dobranocki ortograficzne z zadaniami

Katarzyna Michalec

Ortografia na dobranoc? Dlaczego nie? Książeczka zawiera kilka krótkich tekstów naszpikowanych głoskami ż, rz, u, ó, h, ch. Każda z nich, to duża dawka humoru. Czytane przed snem, z pewnością rozbawią dzieci, utrwalą ortografię i pomogą zasnąć z uśmiechem na twarzy. A następnego dnia można wykonać zadania dołączone do każdej historyjki.

Kryminał Tango

K. S. Rutkowski

„Jeszcze przed sprawą wzięli mnie do wariatkowa. Ta cała szopka z badaniem mego zdrowia psychicznego trwała prawie dwa miesiące. Przez pierwsze dwa tygodnie, jak tylko mogłem najlepiej, paliłem głupa, opowiadając tym wszystkim lekarzom, że słyszę rozmaite diabelskie głosy i że to właśnie one zmusiły mnie do zabicia tej rodziny. Starałem się jak mogłem rżnąć kretyna, ale oni chyba nie bardzo mi wierzyli. To byli zawodowcy, grzebali już w głowie nie jednemu przestępcy. Te głodne kawałki, które im sprzedawałem, jakoś nie za bardzo trafiały im do przekonania. W końcu sam przestałem już wierzyć, że uda mi się ich oszukać i że uznają mnie za świra. Zresztą przez ten czas dokładnie przeanalizowałem swoją sytuację. Za ten mord, nawet z żółtymi papierami, siedziałbym w zamknięciu do końca życia. W tym lub innym głupiejowie. Wśród tych wszystkich czubków udających psy, gęsi, kuropatwy i papieży. Wolałem więzienie. Tu przynajmniej jestem wśród swoich. Wiem czego po kim się spodziewać. Zresztą, jak sam wiesz, nieźle się tu ustawiłem. Nawet stare zgredy boją się mnie jak diabeł święconej wody." (fragment