La prose néofantastique d'expression française aux XXe et XXIe siecles

Katarzyna Gadomska

Autorka monografii przedstawia próbę opisu poetyki prozy neofantastycznej (XX i XXI wieku) wybranych krajów obszaru francuskojęzycznego (Francja, Belgia, Quebec). W analizach materiału posługuje się takimi metodami badawczymi, jak: ujęcie semiotyczne postaci (schemat aktancjalny A. Greimasa), model semiologiczny Ph. Hamona, metoda semiopragmatyczna U. Eco i V. Jouve’a. W kolejnych rozdziałach omawia m.in. podstawowe elementy świata przedstawionego utworów literackich: czas, przestrzeń, ich „chronotop” (M. Bachtin) oraz postać; manifestacje „zjawiska fantastycznego”, przybierającego formy figur anksjogennych: duch, wampir, psychopata (również w kinie „gore”), sobowtór, kobieta, przedmioty wywołujące strach; formę analizowanych utworów z zakresu „nowej fantastyki”: wybrane elementy paratekstu w rozumieniu G. Genette’a (incipit, excipit, przedmowa), formy i strukturę narracji, a także tradycyjne i nowe techniki pisarskie charakterystyczne tylko dla gatunku fantastyki. Konkluzja zawiera propozycję odpowiedzi na pytanie, w jakim zakresie fantastyka współczesna modyfikuje definicje fantastyki tradycyjnej oraz w jakim stopniu kontynuuje fantastykę kanoniczną czy też z nią zrywa.

Zarządzanie kapitałem ludzkim w organizacjach zróżnicowanych kulturowo

Łukasz Haromszeki

Rozważania zawarte w monografii potwierdzają, jak trudne i wymagające, ale zarazem pełne możliwości i inspirujące jest zarządzanie kapitałem ludzkim w organizacjach zróżnicowanych kulturowo. Choć termin ten nie pojawia się expressis verbis w tytułach, to odwołania do niego stanowią istotę każdego omawianego aspektu we wszystkich rozdziałach. Czym jest bowiem na przełomie drugiej i trzeciej dekady XXI wieku zrównoważone zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie wiedzą w organizacjach międzynarodowych, postawy menedżerów w zespołach zróżnicowanych kulturowo i ich świadomość różnorodności, społeczna odpowiedzialność biznesu i psychologiczna mobilność pracowników, jak nie inwestycją w ludzi – pracowników różnych obszarów organizacji i menedżerów różnych szczebli.

Niedrukowane dramaty Gabrieli Zapolskiej. T. 1: "Nerwowa awantura" oraz "Pariasy". T. 2: "Carewicz" i "Asystent"

red. Jan Jakóbczyk, współudz. Krystyna Kralkowska-Gątkowska, Krystyna Kłosińska, Magdalena Piekara, ...

T. 1: 298 s. T. 2: 360 s. Do rąk Czytelnika trafia dwutomowe wydanie niepublikowanych nigdy wcześniej w całości czterech dramatów autorki Moralności pani Dulskiej: na tom 1 składają się: Nerwowa awantura i Pariasy, na tom 2 składają się Carewicz i Asystent. Utwory te Zapolska napisała w końcowej fazie swej twórczości. Dają one świadectwo różnorodnych i intensywnych poszukiwań tematycznych Zapolskiej: egzotyki hazardu uprawianego w Monte Carlo i rodzimej nędzy pariasów, cynizmu polityki na dworze cesarskim i romansowych obyczajów w lecznicach promujących (mimo że karykaturalnie) tzw. zdrowy tryb życia. Za podstawę wydania krytycznego przyjęto skrypty pochodzące z teatru lwowskiego (dziś zdeponowane w dziale specjalnym Biblioteki Śląskiej), gdyż te maszynopisy (jak można mniemać) pozostawały pod kontrolą autorki, która współreżyserowała  niektóre spektakle. Warto jednak zaznaczyć, że posiłkowano się również rękopisami przechowywanymi obecnie w Bibliotece Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie. Recenzja książki ukazała się w czasopiśmie „Nowe Książki” nr 6/2012, s. 17.

Synergistic Application of Metaphorical and Humorous Elements in Polish and English Advertising Discourse

Anna Stwora

Seria: Interdisciplinary Humour Research (2), ISSN 2719-8235   Celem monografii jest analiza metafory i humoru współwystępujących w multimodalnej reklamie prasowej – w języku polskim i angielskim. Punktem wyjścia refleksji jest zwrócenie uwagi na podobieństwa konceptualne w sposobach konstruowania i rozumienia zarówno humoru jak i metafory, które autorka wiąże z teorią integracji pojęciowej. Analiza zebranego materiału reklamowego pozwala przyjrzeć się synergicznemu działaniu obu zjawisk. Co więcej, badaniu poddane zostają odczucia respondentów dotyczące atrakcyjności wybranych reklam oraz stopnia ich zabawności. Uzyskane rezultaty pomagają odpowiedzieć na pytanie, jak uczestnicy badania rozumieją mechanizmy humoru i metafory w reklamie, co pozwala na zidentyfikowanie podobieństw i różnic między przykładami z każdej grupy językowej.

Sytuacja demograficzna i zatrudnienie na obszarach wiejskich województwa dolnośląskiego

Alicja Dolińska, Romuald Jończy, Przemysław Śleszyński

W monografii podjęto temat nierejestrowanej migracji dokonującej się na obszarach wiejskich województwa dolnośląskiego oraz form zatrudnienia ludności faktycznie zamieszkującej badane miejscowości. Podstawą przeprowadzonych analiz były, oprócz danych statystyki publicznej i materiałów autorów, badania mikrospisowe obejmujące ludność z 15 miejscowości województwa dolnośląskiego. Badania te wykazały występowanie znacznych rozbieżności między rejestrowaną liczbą mieszkańców wynikającą z danych meldunkowych a ich liczbą ustaloną w trakcie mikrospisu. W większości wsi odnotowano znaczne niedobory ludności w stosunku do danych meldunkowych z wyjątkiem miejscowości położonej najbliżej Wrocławia, w której zidentyfikowano istotną nadwyżkę osób zamieszkałych w stosunku do zameldowanych.

Grzesznik nawrócony /Bridgertonowie

Julia Quinn

Każdemu w życiu trafia się punkt zwrotny, nawet jeśli jest niepoprawnym uwodzicielem Dla Michaela Stirlinga, najbardziej osławionego londyńskiego hulaki, tym punktem była chwila, kiedy pierwszy raz jego oczy ujrzały Francescę Bridgerton. Po wieloletnim uganianiu się za kobietami i sprytnych uśmieszkach, jakim reagował na kobiety uganiające się za nim, po tym, jak pozwalał się złapać, ale nigdy nie angażował serca w związki, Michael rzucił jedno spojrzenie na Francescę Bridgerton i zakochał się tak gwałtownie i głęboko, że tylko cudem zachował równowagę. Jednak na jego nieszczęście Francesca miała być panną Bridgerton jeszcze tylko przez trzydzieści sześć godzin, gdyż poznali się na kolacji dla uczczenia jej ślubu z jego kuzynem, który miał wkrótce nastąpić. Jednak to przeszłość. . . Teraz Michael jest księciem, a Francesca jest wolna, tyle że wciąż uważa go jedynie za drogiego przyjaciela i powiernika. Michael nie śmie wyznać jej miłości, aż do pewnej niebezpiecznej nocy, kiedy Francesca niewinnie pada mu w ramiona, a namiętność okazuje się silniejsza, niż najgorszy możliwy sekret. . . Jeśli nigdy nie czytaliście romansów, zacznijcie od tego. Washington Post

Życie zewnętrzne

Annie Ernaux

Życie zewnętrzne nie jest reportażem ani rozprawą z socjologii miasta, lecz próbą uchwycenia poprzez zbiór migawek ze zbiorowej codzienności realiów pewnej epoki. Co można dostrzec w podparyskiej kolejce czy przy kasie w nowoczesnym supermarkecie? O czym rozmawiają wracające z pracy kobiety? W tych drobnych szczegółach, kawałkach z oka i ucha, Ernaux dostrzega znaki przemian społecznych, podziałów klasowych i drobnomieszczańskich aspiracji. Udowadnia przy tym, że dzięki czujnej obserwacji anonimowi ludzie, spotkani w metrze czy w poczekalni, budząc w nas zainteresowanie, gniew lub wstyd, ożywiają naszą pamięć i pozwalają odkryć prawdę o nas samych. Dlaczego to opowiadam, opisuję tę scenę i inne, które pojawiają się na tych stronach? Czego ze wszystkich sił szukam w rzeczywistości? Znaczenia? Owszem, często, choć nie zawsze, z (wyuczonego) intelektualnego nawyku, by nie poddawać się po prostu wrażeniom, by wznieść je na wyższy poziom. Może notując działania, postawy i słowa ludzi, których spotykam, ulegam złudzeniu, że się do nich zbliżam. Nie rozmawiam z nimi, po prostu na nich patrzę, po prostu ich słucham. Jednak emocje, jakie we mnie budzą, są prawdziwe. A może szukam w nich jakiejś wiedzy o sobie samej w tym, jak się zachowują, jak rozmawiają. (Powracające pytanie: Dlaczego nie jestem tą kobietą?, która siedzi naprzeciw mnie w metrze) Fragment książki Na tom składają się: Dziennik zewnętrzny (Journal du dehors), Życie nieosobiste (La vie extérieure), Spójrz na te światła, kochanie (Regarde les lumieres mon amour).

Dlaczego szczęśliwy człowiek nie żeni się z kobietą

Marcin Halski

Książka ta nie powstała ani ku przestrodze, ani jako poradnik pod tytułem Boże, pokochałem babę i co teraz? Nie może służyć też za kompendium wiedzy o tej specyficznej kulturze/subkulturze, jaką tworzą kobiety i jak sobie z nią radzić. Autor Dlaczego szczęśliwy człowiek nie żeni się z kobietą w pełen humoru sposób rozprawia się ze stereotypami dotyczącymi płci i związków, karykaturalnie przedstawiając problemy, z którymi borykają się ludzie postanawiający zaangażować się w bliższe relacje. Książka ta jest gwarancją dobrze spędzonych chwil, wybuchów śmiechu (lub co najmniej unoszenia kącików ust w rozbawieniu) oraz wywracania oczami i sprawdzania przez przedstawicielki płci pięknej granic swojego dystansu do siebie. Dlaczego więc powstała ta książka? Otóż wszystko zaczęło się od zakochania autora w pewnej kobiecie