Wywieranie wpływu na ludzi. Psychologia perswazji

Robert B. Cialdini

Nowa, zaktualizowana i rozszerzona wersja światowego bestsellera! Co oddziałuje na nasze decyzje? Co sprawia, że przystajemy na czyjąś propozycję? Jak przekonać kogoś do swoich racji? Dlaczego prośba wyrażona w jeden sposób zostaje odrzucona, a sformułowana nieco inaczej okazuje się skuteczna? Jak się obronić przed nieetycznymi próbami wywierania wpływu? W najnowszym wydaniu Wywierania wpływu na ludzi, zaktualizowanym i wzbogaconym o wiele nowych treści, Robert B. Cialdini tłumaczy to w błyskotliwy, kompleksowy i niezwykle obrazowy sposób. Kultowy bestseller został poszerzony o mnóstwo nowych badań, spostrzeżeń i przykładów. Wybitny ekspert w dziedzinie wywierania wpływu i perswazji wyjaśnia, kiedy i dlaczego ludzie mówią tak. Pokazuje także, jak korzystać z tej wiedzy w sytuacjach zarówno biznesowych, jak i codziennych w uczciwy, etyczny sposób. Przedstawia pozornie zawiłe mechanizmy w niezwykle jasnej i angażującej czytelnika formie. To prawdziwy majstersztyk dla wszystkich, którzy chcą zwiększyć swoją skuteczność w biznesie oraz w relacjach. W książce opisano siedem reguł wpływu społecznego. Wszyscy w jakimś stopniu stosujemy te reguły oraz podlegamy ich oddziaływaniu w codziennych interakcjach nie zawsze o tym wiedząc. Zmienne i wciąż przyspieszające tempo współczesnego życia nierzadko uniemożliwia nam staranną analizę i podejmowanie przemyślanych decyzji. Niesamowity postęp technologiczny pociągnął za sobą także przyrost informacji, wiedzy i możliwości wyboru. Coraz częściej zdajemy się na automatyczne działanie i drogę na skróty. Dlatego tak ważne są zrozumienie mechanizmów wywierania wpływu oraz opanowanie umiejętności korzystania z nich i reagowania na różnego rodzaju nieuczciwe praktyki. W książce coś dla siebie znajdą zarówno ci, którzy chcą wpływać na innych, jak i ci, którzy pragną zrozumieć, jak inni wpływają na nich.

Moment lingwistyczny. O wczesnym pisarstwie Ryszarda Krynickiego i Stanisława Barańczaka

Tomasz Cieślak-Sokołowski

Książka ta jest próbą zbudowania takiej interpretacji wczesnego pisarstwa Ryszarda Krynickiego i Stanisława Barańczaka, która byłaby w stanie jednocześnie zdać relację z pewnego momentu historycznego oraz wyznaczyć istotną linię przemian polskiej poezji współczesnej. Stanowi ona także próbę (wstępnego) wypracowania koncepcji późnego modernizmu jako poręcznego konceptu historycznoliterackiego. Wreszcie – stara się przetestować pewien język interpretacji modernistycznej poezji, którego punktów inicjalnych szukać by można w (paradoksalnym) uścisku amerykańskiej dekonstrukcji i rosyjskiego formalizmu. Moment lingwistyczny jest jednak – niezależnie od mniej lub bardziej doraźnych celów mu towarzyszących – nade wszystko relacją z pewnego „rodzinnego romansu”. Drogi wiodące od tekstu do tekstu, ścieżki – z czasem mocno już zarośnięte i słabo czytelne – prowadzące od wiersza do wiersza stanowią dla mnie w tej książce podstawową przestrzeń interpretacyjnego (zarazem) trudu i przyjemności. (ze Wstępu)

Dwór kalifów. Powstanie i upadek najpotężniejszej dynastii świata muzułmańskiego

Kennedy Hugh

Książka Dwór kalifów. Powstanie i upadek najpotężniejszej dynastii świata muzułmańskiego to przedstawiona w formie barwnej, dynamicznej opowieści, przetykana anegdotami, oparta na arabskich średniowiecznych kronikach, historia kalifów abbasydzkich i ich dworu w ciągu dwóch stuleci, które zostały uznane za złoty wiek dynastii abbasydzkiej. Ich usytuowana nad Tygrysem, założona w 762 roku stolica Bagdad była w tym okresie kwitnącym ośrodkiem muzułmańskiego życia. Na bagdadzkim dworze kalifa skupiało się życie polityczne, kulturalne, intelektualne i artystyczne rozległego imperium. Hugh Kennedy, znany brytyjski orientalista, przedstawia strukturę rządów kalifatu urzędy, wezyrów, armię, oraz strukturę dworu władcy harem, eunuchów, niewolnice-śpiewaczki i dworskie intrygi. Jednocześnie pokazuje, jak pod patronatem kalifa i możnych wpływowych osobistości: wodzów i urzędników, w atmosferze luksusu, zmysłowości i uczt, na których obficie lało się wino, kwitła wspaniała poezja i bogate życie intelektualne promieniujące na całe imperium od Półwyspu Iberyjskiego po Azję Środkową i Indie.

Przesłanie Boskiej Iliady. Tom 1

Walter Russell

Przesłanie Boskiej Iliady zajmuje we wszechświecie Waltera Russella specjalne, najważniejsze miejsce. To pozycja rzutująca na całą jego późniejszą twórczość, która następnie będzie przez niego wielokrotnie przywoływana w innych publikacjach. Wydana w 1950 roku zawiera treść i interpretację objawień, których Autor doświadczał regularnie od najwcześniejszych lat, w szczególności zaś treść najdłuższego z nich, mającego miejsce w maju 1921 roku. To niezwykłe uniesienie trwało nieprzerwanie przez 39 dni i wpłynęło na całe późniejsze życie tego niezwykłego artysty. W jego wyniku zaznał, jak sam twierdził, pełni „Kosmicznej Świadomości”, stanu nadświadomości i wszechwiedzy znakomicie opisanego przez Richarda Maurice’a Bucke’a (1903), w którym zgłębił tajemnice odwiecznego uniwersalnego prawa natury, budowy wszechświata, roli człowieka we wszechświecie, zagadnień fizycznych, astronomicznych i metafizycznych, których spisaniu wedle kryteriów i aparatu pojęciowego współczesnej nauki poświęcił większość późniejszego życia twórczego i naukowego. Jego wizja na łamach New York Times’a została określona mianem Dwukierunkowego Wszechświata Waltera Russella i stała się źródłem polemiki i dyskusji z powszechnymi przekonaniami i naukowymi paradygmatami, gdyż opisywane przez Russella właściwości materii okazywały się inne niż te na które wskazywała akademicka nauka i chociażby Tablica Mendelejewa. Jest to druga książka spośród bogatego i różnorodnego dorobku Waltera Russella, którą mamy zaszczyt przedstawić polskim Czytelnikom jako pierwsi w Polsce. Dorobek Waltera Russella był w Stanach Zjednoczonych przedmiotem zróżnicowanego odbioru, zarówno krytyki oraz akceptacji. Za dokonania naukowe, w szczególności dotyczące budowy materii i izotopów wodoru, otrzymał on tytuł doktora Amerykańskiej Akademii Nauk. Jego koncepcje filozoficzne i humanistyczne łączą się z wiedzą, którą przedstawiał w wysoce kunsztownej formie, za pomocą pięknych diagramów oraz bardzo precyzyjnych pojęć, balansując na granicy pięknego, poetyckiego języka oraz ścisłych pojęć naukowej terminologii. Niniejsza pozycja jest już dojrzałym owocem ekspresji artystycznej i filozoficznej Autora, która stanowi fundament założonego przez niego wraz z małżonką Lao Russell (wcześniej znanej jako Daisy Stebbing) University of Science and Philosophy, będącego międzynarodowym centrum kulturalnym i artystycznym, miejscem wykładów, spotkań i przestrzenią twórczą, pełniącą również funkcje ekspozycyjne dla dorobku Waltera Russella. Bogactwo spuścizny postaci tak wszechstronnej, przedsiębiorczej i twórczej a jednocześnie silnie podkreślającej potrzebę moralnej przemiany Stanów Zjednoczonych i świata, jest tak ogromne, że wydaje sie niezrozumiałym dlaczego aż dotąd zupełnie umknęło polskim wydawcom i polskim historykom nauki i sztuki. Nic to dziwnego jeśli tylko zdamy sobie sprawę z tego, że pierwsza rzetelna biografia Russella powstała dopiero po ponad pięćdziesięciu latach od jego śmierci. Z tym większą radością przedstawiamy Państwu kolejną w dorobku Waltera Russella pozycję, która mimo upływu czasu wciąż intryguje, niezmiennie stawiając Czytelnika w owym przyjemnym intelektualnym zakłopotaniu, które być może pozwoli mu na spojrzenie na kwestie najważniejsze z zupełnie innej, nowej, a być może nawet i lepszej perspektywy. Niewątpliwie takie są intencje Waltera Russella. Intencją wydawcy jest natomiast zainteresowanie Czytelników w Polsce postacią inspirującą, charyzmatyczną i niezwykłą, której dorobek stanowi ważny filar jakości na której zbudowano moralną i przemysłową wielkość Stanów Zjednoczonych XX. wieku oraz zachęcenie ich do dalszych samodzielnych poszukiwań. W kontraście z kolonialistyczną naturą tego kraju, ludzi budujących Amerykę cechowały także postawy pełne humanistycznych ideałów, twórczego wysiłku, pracy nad samodoskonaleniem i wiary w osiągnięcie postawionych sobie, ambitnych i szlachetnych celów. Postawy, które stanowią źródło idei amerykańskiego dobrobytu i które, z niezrozumiałych przyczyn, są wciąż skryte w cieniu wszędobylskiej popkultury, z którą nierzadko głównie kojarzymy dziś Amerykę, a która tak często pozbawiona jest cnót. Jednak, jak to zwykle bywa, do źródeł droga wiedzie pod prąd. A czy warto płynąć akurat tą rzeką? Odpowiedź na to pytanie pozostawiamy naszym drogim Czytelnikom.

Sądownictwo konstytucyjne w państwach Grupy Wyszehradzkiej. Perspektywa politologiczno-prawna

Anna Czyż

Praca omawia zagadnienia związane z funkcjonowaniem Sądów Konstytucyjnych w czterech państwach Europy Środkowej, które tworzą Grupę Wyszehradzką, czyli w Czechach, Polsce, Słowacji i na Węgrzech. Autorzy w siedmiu rozdziałach zaprezentowali wyniki swoich badań odnoszące się do pozycji ustrojowej sądów konstytucyjnych, ich organizacji, organów uprawnionych do wnoszenia spraw, charakteru orzeczeń i skutków tychże orzeczeń. Książka jest kolejną wspólną pracą tego samego zespołu autorów następującą po publikacji pt. „Parlament w państwach Grupy Wyszehradzkiej. Problemy metodologiczno-teoretyczne.” oraz „Władza wykonawcza w teorii i praktyce politycznej okresu transformacji. Doświadczenia państw Grupy Wyszehradzkiej”. Książka adresowana jest do studentów, wykładowców kierunku politologia, ale także do szerszego grona odbiorców zainteresowanych poruszaną tematyką, w pracy czytelnik odnajdzie bowiem podstawowe informacje dotyczące kompetencji i działania Sądów Konstytucyjnych w omawianych państwach.

Syria. Przewodnik po kraju, którego nie ma

Paweł Średziński

Bliski Wschód jest dla wielu z nas interesujący tylko wówczas, gdy staje się miejscem nie do życia. Jakby nie było nic atrakcyjniejszego w krajobrazie niż kilka trupów i zgliszcza. Tymczasem Paweł Średziński napisał o Syrii takiej, jaką była kilkanaście lat temu. Choć pod rządami klanu Assadów, urodzonych satrapów i dzierżymordów, nigdy nie był to kraj nadzwyczaj przyjazny, oaza dobrobytu i spokoju, to prawdziwe piekło przyniosła mu ostatnia wojna. Czyta się książkę Średzińskiego jak wspomnienie z czasów przed ostateczną apokalipsą. Ale też - choć wszystko w niej to prawda, cała prawda i tylko prawda - jak historię alternatywną. Bo Syria mogłaby być inna. Nie jest, bo co kogo taka Syria obchodzi. PAWEŁ SMOLEŃSKI, reporter, autor m.in. Oczu zasypanych piaskiem "Już nigdy nie pojadę do Syrii" - deklaruje Średziński, a czytelnik zastanawia się, skąd ta pewność. Ale potem zanurza się w tę bardzo osobistą relację z całej dekady podróży nad Eufrat i już wie, że wcale nie chodzi o kraj, tylko ludzi, którzy stali się dla autora drugą rodziną. O dom, który - jak w wierszu Adonisa - opuściło już słońce, a teraz burzą go wiatr i huragany. Ale ta książka to również świadectwo tej straszliwie kulawej europejskiej perspektywy na historię. A przecież trzeba poznać syryjski czas przeszły, żeby mówić o Syrii w czasie teraźniejszym i przyszłym. ADAM ROBIŃSKI, dziennikarz, autor m.in. Kiczery. Podróż przez Bieszczady Syria. Przewodnik po kraju, którego nie ma to reportaż opowiadający o podróżach, które zajęły Pawłowi Średzińskiemu dziesięć lat życia. Do Syrii pojechał po raz pierwszy w 1999 roku, by wracać tam wielokrotnie. To reportaż szczególny, bo - siłą rzeczy - dokumentujący rozpad i znikanie. Piekło, jakie rozpętało się w tym kraju w 2011 roku, bo słowo "wojna" w tym przypadku to za mało, spowodowało, że z dnia na dzień zniknęły praktycznie z powierzchni ziemi miejsca tak bogate kulturowo i tak ważne dla cywilizacji jak Apamea czy Aleppo. Co pozostało? Syryjczycy wielu różnych wyznań i tradycji... Ludzie... I to o nich jest ta przejmująca opowieść... O tych, którzy w XXI wieku, w świecie pełnym bogactwa i pychy, zostali nędzarzami, ot tak, z dnia na dzień, bez własnej przecież winy... I opowieść to także o ich kraju, o świątyniach, bazarach, uliczkach i zaułkach, do których już nie wrócą, bo ich po prostu nie ma... Nie pozostał z nich kamień na kamieniu, pozostała pamięć... Syrię. Przewodnik po kraju, którego nie ma czyta się jednym tchem, jak wstrząsającą opowieść o tragedii i zagładzie, jaka dotknęła odległą w czasie cywilizację Inków. A przecież ta zagłada dzieje się tu i teraz, na naszych oczach... "Syria jest najważniejszym miejscem na mapie mojego życia. Położona w centrum ważkich cywilizacyjnych wydarzeń, przechowywała w sobie niezwykłe skarby przeszłości. Była też domem wielu różnych mniejszości, chrześcijan, należących do najstarszych Kościołów chrześcijańskich, alawitów, jazydów. Bardzo trudnym do utrzymania. Wystarczył jeden podmuch. Jedna iskra. Ten dom, który był również moim domem, rozpadł się na moich oczach, jak domek z kart. O tym jego rozpadzie napisano już bardzo dużo. Jednak po polsku niewiele jest o Syrii, jaką była przed wojną. A to wiele nam wyjaśnia, jeżeli chcemy zrozumieć genezę syryjskiego konfliktu. Zapraszam Was w podróż po miejscach, których już może nie ma. Do ludzi, których już w Syrii nie spotkacie. Spisując moje syryjskie wspomnienia czułem się jak kronikarz zagłady pewnego unikalnego świata, którego piękno polegało na różnorodności. Jego urok łatwo było zeszpecić nienawiścią i pielęgnowaną od wieków dyskryminacją. Syria nie będzie już tym, czym była. Napisałem o tym, czym była dla mnie i będzie. Nawet jeśli jest już wyłącznie wspomnieniem. Syria była też moim schronieniem. Uciekałem tam przed niepogodą codzienności i po jeszcze większych życiowych sztormach. Niestety. Już nigdy nie pojadę do Syrii. Zawsze będą za nią tęsknił. Za ludźmi i momentami, które razem sprawiły, że do Syrii wracałem, począwszy od mojej pierwszej wizyty w 1999 roku, do czasu, kiedy ten kraj wciąż trwał w pokoju. Kolejny wyjazd planowałem na rok, kiedy wybuchły niepokoje, torujące drogę straszliwej wojnie. Do Syrii już nie pojechałem i nie pojadę. Ostatni raz widziałem Syrię ze Wzgórz Golan, z terytorium kontrolowanego przez Izrael. Teraz moja Syria jest w Melbourne, gdzie mieszkają Fahad i Iljas. W Poznaniu, gdzie żyje Michojel. Wszędzie tam, dokąd uciekli moi przyjaciele. I wśród tych, którzy zostali na Bliskim Wschodzie". PAWEŁ ŚREDZIŃSKI O AUTORZE Paweł Średziński (ur. 1978 r.), doktor nauk humanistycznych, z wykształcenia historyk, dziennikarz i politolog. Od lat zajmuje się tematyką afrykańską i bliskowschodnią oraz ekologiczną. Laureat Stołka Roku "Gazety Wyborczej". Autor licznych publikacji poświęconych Afryce. Stały współpracownik "Nowej Konfederacji" i redaktor Afryka.org. Publikował również na łamach kwartalnika "Więź", "Gazety Wyborczej" i OKO.PRESS.

Francuski teatr kontestacji społecznej na przełomie XIX i XX wieku. Bunt kobiet (Louise Michel, Véra Starkoff, Nelly Roussel)

Tomasz Kaczmarek

Francuski teatr kobiet z przełomu XIX i XX wieku można by określić jako feministyczny, choć nie stworzył on jakiejś jednej i koherentnej poetyki, co nie powinno zresztą dziwić, ponieważ przedstawiane w tym tomie pisarki sprzyjały ideałom anarchistycznym, a te odrzucały wszelakiej maści dogmaty, jednotorowość myśli; broniły natomiast wielogłosu w dyskusji na ważkie tematy. W tym kontekście każda z dramatopisarek reprezentowała swój oryginalny i rozpoznawalny styl, którego wspólnym celem była troska o polepszenie sytuacji kobiet w systemie społecznym zdominowanym przez tzw. silną płeć. Nie pragnęły bynajmniej jakiejś uprzywilejowanej pozycji dla siebie, sprzeciwiały się po prostu wszelkim przejawom nierówności społecznej, nie faworyzując jednej grupy względem innej. Wiedziały bowiem, iż prawdziwie demokratyczne społeczeństwo może składać się jedynie z wolnych jednostek. Véra Starkoff domaga się w swoich tekstach równości kobiet i mężczyzn, pokazując na przykładzie swych bohaterek, że są one pełnowartościowymi obywatelkami, które mają prawo decydować o sobie, nie bacząc na tyleż przestarzałe, co opresyjne nakazy często o wątpliwie moralnej proweniencji. Nelly Roussel jest o wiele bardziej nieprzejednana od swojej poprzedniczki w krytyce kapitalistycznego ustroju państwowego. Nie przebiera w słowach, zarzucając zniewolenie kobiet Kościołowi katolickiemu, którego religijne podstawy doktrynalne przyczyniły się do stworzenia i utrwalenia przez tysiąclecia niesprawiedliwego społeczeństwa podzielonego na uprzywilejowanych mężczyzn i wyrzucone na margines społeczny niewiasty. Podobnie jak Starkoff i Roussel, także Louise Michel pragnęła ukazać w teatrze patriarchalny paradygmat, który poprzez edukację (fallokratyczną tresurę) produkuje spolegliwych obrońców systemu, gotowych do wychowywania kolejnych pokoleń niewolników. Tomasz Kaczmarek

Cztery kobiety Boga. Ladacznica, czarownica, święta, głupia gęś - stosunek Kościoła do kobiet

Guy Bechtel

Przez dwadzieścia stuleci stosunek Kościoła Katolickiego do kobiety był sprzeczny. Podziwiano jej łagodność, dziewictwo, uczucia macierzyńskie, lecz podejrzewano, że w głębi duszy każda niewiasta jest rozpustnicą, czarownicą lub głupia gęsią. Kościół nie był przychylny również swoim świętym, gdyż uwłaczając skromności przypisanej ich płci, wychodziły z cienia i przestawały być anonimowe. Przez wieki Kościół wymagał od kobiety jedynie podporządkowania. Sprzeciwiał się jej wyzwoleniu, kształceniu, a także dostępowi do kultury i pracy. Dzisiaj nie dopuszcza kobiet do święceń. Niniejsza książka próbuje odpowiedzieć na pytanie, gdzie tkwi źródło przekonania o niższości kobiety, obecnego prawie we wszystkich religiach, również w judaizmie i islamie. Historia chrześcijańskiego antyfeminizmu rzuca światło na prowadzoną dzisiaj walkę Kościoła z antykoncepcją, aborcją, używaniem prezerwatyw itd.