Wieczne strapienie. O kłamstwie, historii i Kościele

Jacek Leociak

Notuję tutaj to, co mnie zadziwia, irytuje i oburza w życiu publicznym, a co ma źródło w kłamstwie, zakłamaniu, hipokryzji. Nie wolno kłamać, ale przecież wciąż kłamiemy, życie składa się z wielkich kłamstw i drobnych kłamstewek. Człowiek zakłamany jest nieszczęśliwy i godny litości, ale też groźny dla innych i dla samego siebie. Szczególnie boli, kiedy kłamią ci, którzy powinni mówić prawdę dla dobra ogółu, dla pożytku społecznego, z szacunku dla drugiego człowieka i z bojaźni Bożej. Po politykach trudno dziś oczekiwać szczególnego przywiązania do prawdomówności. Wciąż oczekujemy go po Kościele. Tam hipokryzja jest jeszcze bardziej dewastująca niż w polityce. Musimy spojrzeć jej w oczy, wytknąć ją surowo i jasno, by umieć się bronić, by dać wyraz strapieniu, oburzeniu i niezgodzie. Jacek Leociak

Empatia, gościnność, solidarność w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku

Mateusz Skucha, Dorota Wojda

Empatia, gościnność i solidarność oraz ich przeciwieństwa pozostają w ścisłym związku z kwestią stosunku do inności i do tego, co własne, są więc zasadnicze dla rozważań nad odrzucanymi, a mimo to wciąż panującymi dyskursami zaborczej władzy. Zebrane w tej książce studia, dotyczące tekstów od wieku XIX do współczesności, podejmują refleksję nad tym, co łączy i różnicuje tytułowe pojęcia. Koncentrują się one wokół zagadnień, które okazały się dla autorów najważniejsze: empatii, gościnności i solidarności wobec przesiedleńców, kobiet, pozaludzkiego, a także na Kresach oraz na obrzeżach literatury i w poezji. Z perspektywy badań postzależnościowych empatia, gościnność i solidarność mają różne odmiany, mogą stawać się kategoriami politycznymi i nierzadko przechodzą w swoje zaprzeczenia: wrogość czy wyobcowanie. Poświadczane formami narracyjnymi przekładają się na działania pisarskie i czytelnicze, reprezentację, poetykę i retorykę tekstu. W tym ujęciu literatura nie tylko odzwierciedla relacje międzyludzkie oraz postawy wobec wszelkich czujących istot i bytów nieożywionych, ale również zmienia świat, ma funkcję performatywną jako ważna praktyka etyczna.

Ekonomiczna wartość przestrzeni publicznych. Kapitał, wycena, zarządzanie

Jagoda Adamus, Zbigniew Przygodzki

Ekonomiczna wartość przestrzeni publicznych. Kapitał, wycena, zarządzanie to pozycja wpisująca się w szeroki nurt badań nad przestrzenią miejską. Autorzy wychodzą jednak poza prowadzone dotychczas badania na gruncie architektury i socjologii. W książce przedstawiona została bowiem perspektywa ekonomiczna w badaniach przestrzeni publicznych, które potraktowane zostały jako dobro ekonomiczne. W publikacji zidentyfikowano podstawowe kapitały zawarte w przestrzeniach publicznych, które determinują ich wartość ekonomiczną. Logiczną konsekwencją rozważań jest druga część książki, poświęcona metodom ekonomicznej wyceny wartości przestrzeni publicznych. Świadomość ekonomicznej wartości przestrzeni publicznych jest podstawowym warunkiem skutecznego zarządzania. Stąd w trzeciej części czytelnik znajdzie szczegółowo zaprezentowane i potwierdzone przykładami biznesowe modele efektywnego zarządzania przestrzeniami publicznymi. Monografia przeznaczona jest dla szerokiego grona odbiorców: akademików, studentów takich kierunków, jak: ekonomia, zarządzanie, socjologia, gospodarka przestrzenna, geografia, architektura, a przede wszystkim dla praktyków zajmujących się przestrzeniami miejskimi i decydentów w zakresie polityki miejskiej. * Autorzy koncentrują się na rozważaniach dotyczących szeroko rozumianej przestrzeni publicznej. Odchodzą jednak od standardowego postrzegania przestrzeni publicznej przez pryzmat chodnika, placu lub trawnika. Odwołują się natomiast do jej wartości, w tym tej mającej charakter ekonomiczny, co należy uznać za jeden z ciekawszych wątków publikacji. Z recenzji dr hab. Magdaleny Kalisiak-Mędelskiej, prof. UP we Wrocławiu Przestrzeń publiczna nabiera współcześnie nowego i coraz większego znaczenia. Jej rola jest dostrzegana na wielu płaszczyznach funkcjonowania jednostek terytorialnych, np. w aspekcie warunków życia mieszkańców, atrakcyjności inwestycyjnej, walorów rekreacyjnych, a nawet turystycznych, budowania więzi społecznych, kształtowania warunków mikroklimatycznych. Coraz częściej zwraca się też uwagę na jej znaczenie w tworzeniu warunków do rozwoju gospodarczego, istotnych dla poprawy konkurencyjności sektorów wytwórczych, a także jednostek terytorialnych. W takim ujęciu przestrzeń publiczna powinna być rozważana jako kategoria ekonomiczna. Z recenzji dr hab. Edyty Szafranek, prof. UO

Mózg jelita układ odpornościowy. Wpływ codziennych nawyków na zdrowie, nastrój i planetę

Dr Emeran Mayer

Oto kolejna niezwykła książka lekarza, uczonego i światowego eksperta, który od kilkudziesięciu lat wnikliwie bada zależności łączące mózg i jelita. Lektura obowiązkowa dla tych, którzy szukają drogi do poprawy własnego zdrowia i jednocześnie chcą się zatroszczyć o losy środowiska, w którym żyjemy. Dr Emeran Mayer, który już wcześniej dowiódł naukowo, że drobnoustroje jelitowe, modulując pracę i strukturę naszego mózgu, wpływają na nasz nastrój i podejmowane decyzje, pokazuje tu, że mózg i przewód pokarmowy są ściśle powiązane z układem odpornościowym i że procesy zachodzące we wszystkich elementach tej triady nieuchronnie wpływają na siebie nawzajem. Oprócz przystępnie przedstawionej wiedzy na temat funkcjonowania trzech najważniejszych układów organizmu znajdziesz w tej książce jednak także całą masę praktycznych wskazówek, jak poprawić stan swojego zdrowia poprzez dbanie o mikrobiotę (w tym zbiór przepisów na poszczególne posiłki w ciągu dnia!). Dzięki nim usprawnisz działanie swojego mózgu oraz zmaksymalizujesz szanse na uniknięcie zarówno infekcji zakaźnych, jak i przewlekłych chorób cywilizacyjnych. A przestrzegając zasad sformułowanych przez autora, przyczynisz się także do odwrócenia procesów, które niszczą naszą planetę. Nie można cofnąć wskazówek zegara ani usunąć dokonań nowoczesności, można jednak zmodyfikować swoją dietę. Zmiana sposobu żywienia i unikanie niekoniecznych antybiotyków wraz z pewnymi modyfikacjami stylu życia, takimi jak ograniczenie przewlekłego stresu i wzmożenie aktywności fizycznej, stanowią potężne i skuteczne metody zapanowania nad przytłaczającym nas kryzysem chorób przewlekłych. (fragment książki)

Nowoczesna Teoria Monetarna i możliwości jej wykorzystania w warunkach polskich

Iwo Augustyński

W monografii przedstawiono w sposób syntetyczny Nowoczesną Teorię Monetarną, jej tło i relacje z pozostałymi szkołami ekonomicznymi, zbierając także w jednym miejscu głosy krytyczne. Podjęto również próbę weryfikacji MMT, starając się wyjaśnić za jej pomocą funkcjonowanie polityki monetarnej i budżetowej w Polsce oraz symulując wdrożenie programu gwarancji zatrudnienia. W ten sposób opracowanie przyczynia się do rozwoju tej stosunkowo nowej szkoły ekonomii i stanowi dobry punkt wyjścia do dalszych badań na ten temat w Polsce.

Hiszpański na wesoło. Kawały, dowcipy, humor

Ilya Frank

Opis książki/treści: Hiszpański na wesoło - to zestaw śmiesznych anegdot, kawałów i dowcipów, którymi się posługują native speakerzy. Czy nie chciałbyś zaskoczyć swojego rozmówcę kawałem z Jego stron? Opis Metody: Metoda Ilyi Franka pozwala uczyć się języka przy okazji czytania ciekawych książek w języku oryginalnym z wplecionym dosłownym tłumaczeniem. Całą zawartość książki podzieliliśmy na akapity i dodaliśmy 100% tłumaczenia, dlatego nie będziesz miał problemów ze zrozumieniem treści. Najpierw czytasz akapit z tłumaczeniem, następnie czytasz ten sam akapit bez tłumaczenia, czyli "płyniesz bez asekuracji". Właśnie wtedy Twój mózg łączy angielskie i polskie znaczenia w jedną całość, a Ty przyswajasz język. Z serii mogą korzystać zarówno osoby początkujące i średniozaawansowane (czytając najpierw część z tłumaczeniem, a potem bez tłumaczenia). I też osoby zaawansowane (czytając w odwrotnej kolejności albo tylko oryginalną część).

Trylobity. Opowiadania zebrane

Breece D'J Pancake

Pokryta węglowym pyłem Wirginia Zachodnia w opowiadaniach Pancakea to kraina bogów porażki. Ubodzy górnicy, sfrustrowani farmerzy, prawdziwi i niedoszli mordercy, marzyciele i szaleńcy. Gospodarstwa, kopalnie, sale barowe i podrzędne hotele. A wokół oposy, lisy, węże i łanie uważnie przyglądająca się człowiekowi przyroda. To miejsce, gdzie prowincjonalny krajobraz łączy się z równie prowincjonalnym myśleniem; gdzie łatwiej sobie odgryźć język, niż wyjawić skrywane uczucia. Przy tych bohaterach, ludziach pełnych gniewu i szukających wybawienia, autor trwa bez względu na to, jak nisko upadają. Pierwsza i ostatnia książka jednego z najwybitniejszych amerykańskich prozaików wypełniona jest okruchami strzaskanego życia, którego nic nie jest w stanie posklejać. W brutalnej prozie Pancakea podążamy śladami postaci nieumiejących porzucić strachu, że na końcu i tak wszystkich zmiecie gorący wiatr.   Breece DJ Pancake przemawia wyjątkowym głosem: charakternym, zjadliwym, plastycznie oddającym strukturę dotykanego świata, gwałtownym i niedającym czytelnikowi spokoju. Margaret Atwood Słowo honoru, to najlepszy, najszczerszy pisarz, jakiego czytałem. Przypuszczam, że bycie tak dobrym bolało za bardzo, ani trochę nie było fajne. Ty i ja nigdy się o tym nie przekonamy. Kurt Vonnegut w liście do Johna Caseya

Francuski teatr kontestacji społecznej na przełomie XIX i XX wieku. Bunt kobiet (Louise Michel, Véra Starkoff, Nelly Roussel)

Tomasz Kaczmarek

Francuski teatr kobiet z przełomu XIX i XX wieku można by określić jako feministyczny, choć nie stworzył on jakiejś jednej i koherentnej poetyki, co nie powinno zresztą dziwić, ponieważ przedstawiane w tym tomie pisarki sprzyjały ideałom anarchistycznym, a te odrzucały wszelakiej maści dogmaty, jednotorowość myśli; broniły natomiast wielogłosu w dyskusji na ważkie tematy. W tym kontekście każda z dramatopisarek reprezentowała swój oryginalny i rozpoznawalny styl, którego wspólnym celem była troska o polepszenie sytuacji kobiet w systemie społecznym zdominowanym przez tzw. silną płeć. Nie pragnęły bynajmniej jakiejś uprzywilejowanej pozycji dla siebie, sprzeciwiały się po prostu wszelkim przejawom nierówności społecznej, nie faworyzując jednej grupy względem innej. Wiedziały bowiem, iż prawdziwie demokratyczne społeczeństwo może składać się jedynie z wolnych jednostek. Vera Starkoff domaga się w swoich tekstach równości kobiet i mężczyzn, pokazując na przykładzie swych bohaterek, że są one pełnowartościowymi obywatelkami, które mają prawo decydować o sobie, nie bacząc na tyleż przestarzałe, co opresyjne nakazy często o wątpliwie moralnej proweniencji. Nelly Roussel jest o wiele bardziej nieprzejednana od swojej poprzedniczki w krytyce kapitalistycznego ustroju państwowego. Nie przebiera w słowach, zarzucając zniewolenie kobiet Kościołowi katolickiemu, którego religijne podstawy doktrynalne przyczyniły się do stworzenia i utrwalenia przez tysiąclecia niesprawiedliwego społeczeństwa podzielonego na uprzywilejowanych mężczyzn i wyrzucone na margines społeczny niewiasty. Podobnie jak Starkoff i Roussel, także Louise Michel pragnęła ukazać w teatrze patriarchalny paradygmat, który poprzez edukację (fallokratyczną tresurę) produkuje spolegliwych obrońców systemu, gotowych do wychowywania kolejnych pokoleń niewolników. Tomasz Kaczmarek