Homo rhetoricus w telewizyjnym dziennikarstwie politycznym (programy z lat 2005-2007)

Krzysztof Grzegorzewski

 Książka Krzysztofa Grzegorzewskiego „Homo rhetoricus” w telewizyjnym dziennikarstwie politycznym (programy z lat 2005-2007) jest poświęcona retoryce polityków i dziennikarzy w czasach czwartej Rzeczpospolitej - demaskuje sztuczki i chwyty słowne, jakimi posługuje się władza i opozycja w celu manipulowania społeczeństwem. Autor wprowadza czytelnika w świat telewizyjnego dziennikarstwa politycznego, który rządzi się swoimi prawami: wykorzystuje błyskotliwość dziennikarzy, spryt polityków, zapierającą dech w piersiach sensacyjną narrację, operuje erystycznymi pojedynkami i epatuje atrakcyjnością przekazu. Skupia uwagę na najlepszych w kraju publicystach telewizyjnych i najpopularniejszych politykach w latach 2005-2007 oraz najgłośniejszych aferach w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Czytelnik znajdzie odpowiedź na pytania: w jaki sposób wpłynąć na decyzje wyborcze widzów, jak odnieść sukces komercyjny, jak wygrać wybory i skutecznie pognębić politycznego przeciwnika.

W pułapce myśli. Jak skutecznie poradzić sobie z depresją, stresem i lękiem

Steven Hayes, Spencer Smith

Polskie wydanie światowego bestsellera literatury psychologicznej! Jedna z najlepszych książek samopomocowych ostatnich lat nareszcie ukazuje się w Polsce. Co czyni ją tak wyjątkową? Stanowi ona doskonałe połączenie wyników najnowszych badań z niezwykle skutecznymi i praktycznymi poradami do wykorzystania od zaraz. Pełen wiedzy i humoru tekst został napisany niezwykle przystępnym językiem, pozbawionym sztampowego żargonu psychologicznego, dzięki czemu czyta się go jednym tchem. Dzięki temu W pułapce myśli to nie tylko fascynujący przewodnik po ludzkim umyśle, ale przede wszystkim rewolucyjne narzędzie służące zmianie własnego życia. Zgodnie z główną tezą książki cierpienie psychiczne jest nieodłączną częścią życia. Nie da się uniknąć przykrych doświadczeń, trudnych emocji, rozczarowań, stresu czy negatywnych myśli. Możemy jednak nauczyć się funkcjonować mimo bolesnych przeżyć. Autorzy proponują zupełnie nowe podejście do starych problemów natury psychicznej: depresji, lęku, stresu czy chronicznego bólu. Terapia ACT (terapia akceptacji i zaangażowania), na której założeniach opiera się książka, uczy, jak zamiast koncentrować się na bolesnych przeżyciach i toksycznych emocjach, być bardziej uważnym na bieżącą chwilę i skupić się na tym, co jest naprawdę ważne. To właśnie za sprawą uważności i akceptacji możemy podążać w wybranym kierunku i dokonywać odpowiednich wyborów. Dzięki książce "W pułapce myśli" czytelnicy: przezwyciężą depresję i lęk, przestaną negatywnie myśleć o sobie, uporają się z bólem emocjonalnym, nauczą się akceptować siebie i swoje uczucia.

Plutopia. Atomowe miasta i nieznane katastrofy nuklearne

Kate Brown

To opowieść o dwóch miastach, w których produkowano pluton. Oziorsk i Richland leżały po dwóch stronach żelaznej kurtyny. Powinno je dzielić wszystko, ale jednak miały wiele wspólnego. W Richland nie było prywatnej własności, wolnego rynku ani władzy samorządowej. Oziorsk oficjalnie nie istniał, próżno go szukać na mapach. W obu miastach obowiązywały restrykcje dotyczące poruszania się i pobytu. Ale mieszkańcom to nie przeszkadzało. Wyborcy w Richland dwukrotnie odrzucili propozycję nadania ich miejscowości praw miejskich, samorządu i wolnego rynku. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych w Oziorsku dziewięćdziesiąt pięć procent wyborców opowiedziało się za utrzymaniem systemu przepustek, bramek i strażników. Osiedlano tam całe rodziny, którym zapewniano tanie mieszkania i znakomite szkoły. Mieszkańcy wspominali, że nie musieli zamykać drzwi domów, dzieci były bezpieczne, sąsiedzi przyjaźni, bezrobocie, bieda i przestępczość nie występowały. O inwigilacji, tajnych informatorach czy podsłuchach nikt nie wspomina. Tak jak o gigantycznym skażeniu środowiska. Tak wyglądała plutopia. Jedyne w swoim rodzaju, odizolowane od świata miejscowości, które zaspokajały potrzeby powojennych społeczeństw Ameryki i Związku Radzieckiego. Choć każdy słyszał o Czarnobylu, o Richland i Oziorsku tylko nieliczni. To nie dziwi, bo miejsca te ukrywano niczym tajne laboratoria z Archiwum X. Rosyjskie Ministerstwo Energii Atomowej nie udzieliło Kate Brown zgody na wjazd do Oziorska. Oba miejsca do dziś objęte są zmową milczenia. Wiele spotkań z tymi, którzy zgodzili się mówić, odbyło się w okolicznościach godnych powieści sensacyjnej. Informacje przekazywano nerwowym szeptem i zaszyfrowanym językiem, a informatorzy odmawiali zgody, by ich cytować. Ci, którzy próbowali ujawnić prawdę o wypadkach i zagrożeniach dla zdrowia ludzi, byli inwigilowani, nękani, śledzeni i zastraszani zarówno w USA, jak i w Rosji, nawet po zakończeniu zimnej wojny. Książka zdobyła wiele nagród: Nagrodę Amerykańskich Historyków im. Ellisa W. Hawleya, Nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Historycznego im. Alberta J. Baveridgea , Nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Historii Przyrodniczej im. Georgea Perkinsa Marsha, Nagrodę Stowarzyszenia Nauk Słowiańskich, Wschodnioeuropejskich i Euroazjatyckich im. Waynea S. Vucinicha, Nagrodę Heldt w kategorii Najlepsza Książka Nauk Słowiańskich/Wschodnioeuropejskich/Euroazjatyckich Stowarzyszenia Kobiet w Naukach Słowiańskich oraz Nagrodę im. Roberta G. Athearna.

Pradawna łódź

Zhang Wei

Pradawna łódź (Guchuan) to pierwsza pełnowymiarowa powieść Zhang Weia. Trzy pokolenia rodzin Sui, Zhao oraz Li, których losy nierozerwalnie się ze sobą splatają – czasem z tragicznymi skutkami – doświadczają kolejno skutków reformy rolnej, Wielkiego Skoku, klęski głodu w latach 1959–1961, kampanii przeciw prawicowcom oraz rewolucji kulturalnej (1966–1976), podczas której zginęło według szacunków od dwudziestu do pięćdziesięciu milionów mieszkańców Chin. Tytuł powieści pochodzi od znalezionego na brzegu rzeki kadłuba starożytnej drewnianej łodzi – jest to metafora dziejów Chin, których odzwierciedlenie stanowią zmienne losy mieszkańców miasteczka. Powieść Zhang Weia to w chińskiej literaturze dzieło przełomowe, które przemawia do czytelników na całym świecie. Od dawna zajmuje miejsce na liście bestsellerów w Chinach i na Tajwanie (ukazało się już w ponad dwudziestu wydaniach, wiele z nich nadal jest w druku) i została uhonorowana kilkoma krajowymi nagrodami literackimi. ze Wstępu Howarda Goldblatta

Kolacja z papieżem i inne historie

Jaś Gawroński

Od Malcolma X i Fidela Castro do Jana Pawła II zbiór wywiadów i reportaży znakomitego dziennikarza Jasia Gawrońskiego. Tak zmieniał się XX wiek Kolacja u papieża i inne historie to konglomerat nieoczywistych opowieści o charyzmatycznych postaciach, które niejednokrotnie odmieniały bieg zdarzeń. Rozmowy oraz reportaże bez dziennikarskiej przesady i fasadowości. Najważniejszymi z perspektywy polskich czytelników są dwa wywiady przeprowadzone przez Gawrońskiego z Janem Pawłem II co istotne, są to wywiady polityczne, po raz pierwszy wydane razem. Nie mniej ciekawa może okazać się rozmowa z Wojciechem Jaruzelskim. O zainteresowaniach dziennikarza świadczą także inni rozmówcy: kubański dyktator Fidel Castro, zamordowany w 1965 r. charyzmatyczny przywódca czarnych muzułmanów Malcolm X, Żelazna Dama Margaret Thatcher i ludzie znaczący dla rozwoju kultury i ekonomii, np. György Lukács węgierski filozof marksistowski oraz Giovanni Agnelli włoski przemysłowiec z rodziny właścicieli imperium Fiata. Jaś Gawroński dociera do krajów totalitarnych, często do miejsc leżących po przeciwnej stronie globu. Podróżuje do Kirgistanu, Buthanu, Kazachstanu, na Laos. Jako podróżnik świadek unaocznia czytelnikowi, w jaki sposób polityka wpływa na historię świata, przede wszystkim zaś na życie jednostek. Jego opinie są dalekie od utartych i powierzchownych schematów. Kolacja u papieża to zapis spotkań z tymi, którzy byli podziwiani, ale i z ludźmi najbardziej kontrowersyjnymi Literatura faktu i sztuka dziennikarska na najwyższym poziomie.

Testament

Witold Gombrowicz

Nieczęsto w literaturze zdarzają się tego rodzaju wspaniałe podsumowania własnej drogi życiowej i artystycznej. Ostatnia książka Witolda Gombrowicza stwarza możliwość poznania - z klarownie skonstruowanych rozmów francuskiego dziennikarza z naszym prozaikiem i dramaturgiem - prostego, przejrzystego i przystępnego wizerunku twórcy. Ukazuje konsekwentną jednorodność tego bogatego i wielowątkowego pisarstwa. Kolejny tom dzieł Witolda Gombrowicza w serii kolekcjonerskiej

Praktyczne zasady rozliczania WNT i importu usług w 2019 roku

Tomasz Krywan

Wielu przedsiębiorców kupuje towary w krajach Unii. Jest to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Takie zakupy trzeba prawidłowo rozliczyć. Wówczas podatkowo staje się neutralne. Jednak błędne zadeklaraowanie VAT od takich czynności jest kosztowne. Sprawdź, jak zrobić to prawidłowo.

Ta historia wciąż trwa. Wspomnienia Jana Olszewskiego

Justyna Błażejowska

Jan Olszewski (1930-2019) chciał zostać kolejarzem, ale historia zdecydowała inaczej. W czasie okupacji służył w Szarych Szeregach. Pod rządami komunistów był jednym z niewielu obrońców w procesach politycznych. W 1991 r. objął tekę premiera pierwszego po wojnie polskiego rządu powołanego przez sejm pochodzący z wolnych wyborów. Podsumowując swoje długie i ciekawe życie, postanowił utrwalić ważne wydarzenia i towarzyszące im emocje. Dlatego w latach 2011-2019 opowiadał dr Justynie Błażejowskiej o tym, czego był czynnym uczestnikiem lub uważnym obserwatorem. Złożona z 29 obszernych wspomnień książka Dzień dobry, Panie Premierze to fascynująca opowieść o najdramatyczniejszych momentach z ostatnich 120 lat dziejów Polski. To także ciekawa saga rodzinna a przede wszystkim świadectwo życia jednego z najwybitniejszych polskich polityków XX wieku. Książka ukazuje nieprzeciętną osobowość, intelekt i poczucie humoru bohatera, jego mocne przywiązanie do swych racji i umiejętność podejmowania decyzji również w skrajnie niekorzystnych sytuacjach. To barwny portret mężczyzny silnego, mądrego i bezkompromisowego wobec zła. Jednego z tych, którzy dotrzymali zobowiązania, by zawsze służyć Bogu i Ojczyźnie, nawet w najcięższych dla Polski czasach z pełną determinacją działając z myślą o Niepodległości. Do końca nie okazywał słabości, powtarzając przed śmiercią: Ja nie mam w obowiązku poddać się.