Oczy

Karolina Kasprzak-Dietrich

W tomiku Oczy Karolina Kasprzak-Dietrich ubrała swoje myśli i refleksje w poezję. Pisze o sprawach, o których większości poetów milczy. Każdy wiersz zawiera  przesłanie na temat narodzin, życia, skomplikowanych relacji, trudnych spraw, czynów, chęci, pokus, a nawet upokorzenia, czy myśli samobójczych. Pisze o przemijalności, oddaje hołd życiu na wsi, wspomina nieszczęśliwą miłość, ale też wyraża wdzięczność i zrozumienie dla każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji, którą napotkała w życiu. W ostatnich wierszach w tomiku żegna się z poezją, uważając, że jest niezrozumiała, podkreśla, że już do niej nie wróci i niepewnie wita się z prozą.   Wiersze, które poruszyły ziemią tak, że pękło niebo, są jednakowo przesłaniem, jak i ostrzeżeniem przed złym czasem.

Le cauchemar des années vingt

Radosław Budkiewicz

– Je le savais ! exclama-t-il. – Que savais-tu ? – Qu'il y ait quelque chose comme ça. Il y a probablement de la drogue à l'intérieur. Opium ! – Gamin, tu peux acheter de l'opium et de la cocaïne sans problème... Le coca-cola contient de la cocaïne après tout, ce n'est rien de mauvais, argumentait Adrien, qui préférait certes le café, mais ne s'opposait pas à une bouteille de cette boisson gazeuse. Steve fit un signe de tête et Connor murmura quelque chose en réponse. Wright, étant le plus âgé de tous et possédant les plus grandes ressources de bon sens, s'approcha de sa semi-remorque. Il y passait un moment, et à son retour, il tenait un pied-de-biche à la main. – C'est la boîte surdimensionnée, non ? demanda-t-il, mais n'attendait pas de réponse. Il fit un signe de croix et poussa brutalement le pied de biche entre les planches, frappa le bout plat avec sa paume ouverte, puis poussa avec tout son poids jusqu'à ce que le bois lâche d'un coup. Les quatre petits délinquants arrivèrent à la caisse ouverte comme des vautours, regardant avidement à l'intérieur. Là, parmi les journaux froissés et la paille, il n'y avait absolument rien. Telle était du moins la première impression. Le jeune maudit et il étendit une main tremblante entre la paille et le papier froissés, fouillant quelques bons moments. Puis il revint de la caisse comme un homme échaudé avec un cri sur son visage jeune et pâle. Connor fit également un pas en arrière, incertain de ce qui se passait. Steve, cependant, s'approcha et glissa soigneusement sa main dans la caisse. Un instant plus tard, il maudit et fit le signe de croix avec la terreur dans les yeux.

Paradise Lost Ikona

Tomasz Jeleniewski

Paradise Lost to grupa, która w ciągu swojej trzydziestoletniej kariery wiele razy zmieniała kierunek muzycznych poszukiwań. Tomasz Jeleniewski śledzi te przemiany, opisując szeroko historię i albumy zespołu z najlepszego okresu jego działalności (1988-2010). Autor sięga do wielu trudno dostępnych źródeł, przytaczając niezliczone ilości ciekawych wypowiedzi samych muzyków, a całość uzupełnia dokładna analiza każdego wydawnictwa Paradise Lost do 2010 roku. Książka Jeleniewskiego była pierwszą na świecie książkową publikacją na temat Paradise Lost.

Zacznij wróżyć

Aleksandra Molenda

Zacznij Wró Żyć to książka skierowana zarówno do osób planujących rozpoczęcie przygody z komercyjnym wróżeniem jak i tych które chcą zacząć wykorzystywać karty do pracy nad swoim rozwojem osobistym. W kursie zawarte są wskazówki dotyczące tego jak rozpoznać w sobie potencjał do bycia wróżką, pracować z klientami, dbać o swoje granice zarówno w życiu zawodowym jak i prywatnym. Nie zabraknie oczywiście opisu metod przepowiadania przyszłości za pomocą kart, opartych na snach i chiromancji. W swojej praktyce stawiam na intuicję, dlatego pominięte zostaje znaczenie poszczególnych kart oraz symboli, zamieszczam jedynie źródła, z których zdarza mi się korzystać podczas wykonywania wróżb. Dla osób chcących dowiedzieć się więcej szczegółów z pracy wróżki zamieszczone zostały historie spisane prosto zza wróżbiarskiego stołu. Niniejszy kurs/poradnik/nowela filozoficzna może stanowić pasjonującą lekturę zarówno dla osób z zamiłowaniem do magii jak i tych które lubią poszerzać swoje horyzonty i poznawać różne perspektywy na świat.

Polisy komunikacyjne dla początkujących

Zbigniew Wolski

Czasy, w których podstawowym kryterium w ocenie atrakcyjności polisy komunikacyjnej była jedynie cena, bezpowrotnie odeszły. Sprawa jest obecnie bardziej złożona, ale za to klient zyskuje lepszą obsługę. Przede wszystkim nie jesteśmy już pozostawieni sami sobie, gdy zachodzi konieczność kontaktu z towarzystwem ubezpieczeniowym sprawcy kolizji, w której ucierpiał nasz samochód. Ubezpieczalnie mogą rywalizować na rynku, nie poprzestając tylko na etapie sprzedaży. Gdy mówimy o ubezpieczeniu komunikacyjnym, mamy na myśli najczęściej ubezpieczenie OC, ale jest przecież również AUTO CASCO. Możemy także niezależnie ubezpieczyć w naszym samochodzie szyby, opony, wreszcie nas samych, dzięki ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków. Trzeba pamiętać, że dzisiaj już w sumie nie wypada wybierać się w podróż bez odpowiedniego dla nas pakietu assistance. Polisa OC jest obowiązkowa dla wszystkich posiadaczy pojazdów samochodowych. Bardzo ważne jest, aby znać swoje prawa i obowiązki, jeśli sprzedajemy lub kupujemy samochód. Nasze zaniedbanie w tym zakresie może być dla nas bardzo kosztowne, a przecież tak niewiele potrzeba, aby zadbać o nasze interesy.

Oczami Laury

Agnieszka Białomazur

Bohaterka jest wnikliwą obserwatorką życia. Potrafi dostrzec głębszy sens w różnych zdarzeniach. W ciekawy sposób zostały tutaj przedstawione ważne kwestie: umiejętność dzielenia się, radzenie sobie w trudnych sytuacjach, dokonywanie właściwych wyborów, rozwój posiadanych talentów.

Wielka islandzka

Janusz Płoński, Maciej Rybiński

Ta książka to zaginiony i cudem odnaleziony maszynopis z czasów PRL. Została napisana przez dwóch autorów kultowego dziś dzieła „Alternatywy 4” o tamtej, okropnej i pięknej zarazem epoce.   Oprócz scenariuszy dziennikarze Janusz Płoński i Maciej Rybiński napisali w latach 70-tych kilka zgrabnych i bardzo zabawnych powieści. Pierwsza z nich „Góralskie tango” ukazała się i rozeszła w gigantycznym 300-tysięcznym, następne „Balladyna Superstar” i „Brakujące ogniwo” miały już nakłady dużo niższe, bo cenzorzy połapali się, że pod pozorem absurdalnych żartów autorzy z zabójczą precyzją opisują otaczającą ich rzeczywistość.   Kryminał „Wielka islandzka” jest powieścią, która dopiero teraz może ujrzeć światło dzienne. Kto żywo wspomina świat PRL, bo wtedy dorastał, w trakcie lektury będzie się wił z rozkoszy: wszystko jest oddane z okrutnym pietyzmem a kryminalna intryga jest przednia. A jeśli na dodatek ktoś, jak ja, pamięta rolę i działanie ówczesnych mediów, poczuje szczęście jak dzik na kupie żołędzi. Było dokładnie tak, jak Drodzy Koledzy to opisali!   Książka to „udawany” kryminał. Oczywiście jest trup, jest poszukiwanie i wykrycie mordercy, ale naszą ambicją było pokazanie środowiska dziennikarskiego w PRL, kuchni tworzenia propagandy i zasad obowiązujących w prasie na przykładzie warszawskichWiadomości Porannych. Książka jest żartobliwa, co nie pozbawia jej porażającej powagi.   Janusz Płoński, w latach 1970-1980 pracował w tygodnikuitd.W 1980 wyjechał do Niemiec, gdzie jako autor i producent współpracował z telewizjami ZDF, Bayerischer Rundfunk i Hessischer Rundfunk. Dorobek: ok. 20 filmów dokumentalnych i reportaży. Wraz z Maciejem Rybińskim autor książek Góralskie tango, Balladyna Superstar – git czytanka z momentami, Brakujące ogniwo.Wielka Islandzka. Autor książki Elvis. Dlaczego ja, Panie oraz Janusz Płoński – Kandydat na prezydenta. Autor tekstu do albumu fotograficznego Andrzeja Polca Kreuzwege in Polen (wyd. Uwe Bär, Zürich, 1988). Wraz Z Maciejem Rybińskim i Stanisławem Bareją autor serialuAlternatywy 4. W 2017 autor książki Alternatywy 4 – przewodnik po serialu i rzeczywistości, wydawnictwo Edipress. DziennikarzSuperstacji, autor ponad 200 reportaży cotygodniowo emitowanych w ramach cyklu „Jednym okiem”.   Maciej Rybiński, dziennikarz, publicysta, felietonista, komentator polityczny, ekonomiczny i społeczny, satyryk, scenarzysta, pisarz.w zawodzie debiutował jako dziennikarz sportowy (tygodnikSportowiec)). Później został felietonistą tygodnika studenckiegoitd. Był jednym z trzech scenarzystów serialuAlternatywy 4, a także współautorem wielu kryminałów. Od 1982 przebywał w Niemczech i w Wielkiej Brytanii[6].Współpracował z niemiecką Katolicką Agencją Prasową KNA oraz z BBC World Service. Pisał dla wielu pism emigracyjnych, m.in. paryskiejKultury”,Kontaktu,Dziennika Polskiegoi innych. W 1989 rozpoczął współpracę zRzeczpospolitą. Do Polski wrócił w 1998. Pisał felietony do tygodnikaWprost,Faktu,Dziennika Polskiego,Rzeczpospolitej” orazGazety Polskiej. Zmarł 22.10.2009 w Warszawie.

Podróże - Polska Sandomierz miasto królewskie zwane Małym Rzymem

Wojciech Biedroń

W Sandomierzu urzekło mnie przede wszystkim jego położenie. Kiedy zobaczyłem nurt Wisły a nad nią piękne budowle wznoszące się na wzgórzu, morze zieleni otaczające miasto, od razu przypomniały mi się obrazy z dzieciństwa o siedmiu lasach i siedmiu górach. Po odwiedzinach malowniczej Starówki, gdzie mamy kilka wyjątkowych budowli architektonicznych i oczywiście piwnic, można wyruszyć w Góry Pieprzowe, albo nad Bulwary Wiślane. Do Małego Rzymu można dotrzeć na kilka sposobów: samochodem, pociągiem a także rowerem traktując Sandomierz jako np. odcinek trasy Green Velo. Wydaje mi się, że Sandomierz ciągle ma swój klimat i choć byłem tutaj tylko dwa razy, to moim zdaniem to wciąż dobre miejsce na spotkanie z rodziną, która może dotrzeć z różnych stron jeśli jest rozsiana np. po Polsce, na to, aby zabrać przyjaciół i w spokoju i ciszy (jeśli oczywiście jesteśmy poza sezonem) chcemy na chwilę zatrzymać się, podumać a nawet na moment wyłączyć z pędzącego na "załamanie karku" życia, często przecież nie z naszej winy. Kiedy tu przyjechałem za pierwszym razem nie miałem skojarzeń, choć byłem przecież już w Rzymie - Wiecznym Mieście, ale za drugim, widząc stojących "pretorian" przed ratuszem, schodząc do "katakumb" i wreszcie wędrując poza miasto i dostrzegając oczyma wyobraźni łunę pożarów, kiedy na "nasz Rzym" napadli Tatarzy, Litwini a potem Szwedzi (pamiętamy z historii, że cesarz Neron podpalił Rzym a król Alaryk zdobył go w 410 r n.e., aby 45 lat później to miasto zostało złupione przez Wandalów) analogie był już jak najbardziej na miejscu.