Geneza społeczeństwa polskiego na podstawie kroniki Galla i dyplomatów XII wieku

Michał Bobrzyński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Ciekawą niewątpliwie jest rzeczą dowiedzieć się o tych panujących, którzy państwo i naród polski zbudowali, kto oni byli, według jakiego działali planu, jakich chwytali się sposobów i środków i do jakich doprowadzili wyników. Trudno jednak odpowiedzieć na te wszystkie pytania, jeżeli się nie wie, z jakim materiałem mieli do czynienia ci pierwsi budowniczowie, jaka była ich ludność, którą do złożenia państwa i narodu użyli, jakie były tej ludności społeczne stosunki w ostatnich chwilach przed i w pierwszych chwilach po powstaniu naszego państwa. Analizy stosowne i próby odpowiedzi na te pytania zawarł autor w niniejszej książce jest to publikacja ważna i bez wątpienia ciekawa.

Słowiańskie rzeki w Europie. Przyczynek do starożytności słowiańskich

Teofil Tomicki

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. 1. Praca niniejsza jest owocem nowej metody, którą lingwistyczno-semazjologiczną pozwolę sobie nazwać, zastosowaną po raz pierwszy przy badaniu starożytności słowiańskich. Zawiera ona poniższą treść: Pojęcie toponimiki i jej podział. Wielkie jej znaczenie dla etnografii, historii politycznej i lingwistyki. Literaturę toponomastyczną. 2. Znaczenie toponomastyki dla badań nad starożytnościami słowiańskimi. Pojęcie starożytności. Starożytności słowiańskie i ich zagadnienia. Dotychczasowe wyniki badań nad starożytnościami słowiańskimi. 3. Metoda badania imion topograficznych w ogóle. Zasady główne i zasady ogólne co do każdego rodzaju imiennictwa. Środki badania główne: lingwistyka i wiedza przyrodnicza. Środki pomocnicze: psychologia ludu na łonie przyrody i oględziny naoczne. 4. Nazwy rzeczne słowiańskie. Rzeki słowiańskie pod względem postaci zewnętrznej. Trzy gromady nazw rzecznych słowiańskich rodzimych: nazwy pełne, nazwy uproszczone i nazwy skażone. Gromada czwarta: nazwy rzeczne słowiańskie w przeróbce obcej. 5. Nazwy rzek słowiańskich pod względem wewnętrznego znaczenia. Podział na trzy gromady w ogóle. Każda z trzech gromad i poszczególne działy. Nazwy rzeczne ogólne (rodzajowe): wzięte z otoczenia rzeki, od roślin, ze świata zwierzęcego, od kopalin, innych rzek, zjawisk przyrody. 6 Nazwy rzeczne nadane ze względu na samo tło (ziemię): od ludzkich urządzeń i osad ludzkich. 7. Nazwy rzeczne nadane od właściwości wody lub rzeki: od barwy wody, od przejrzystości wody, pienistości wody, smaku wody, zapachu wody, ciepłoty wody, żyzności wody, ze względu na postać łożyska rzecznego, od rozmiarów rzeki, ze względu na gromadzenie i tracenie wody przez rzekę, od dźwięku rzeki, wyrażające ruchliwość rzeki, określające działanie rzek na okolice, nazwy rzek zamienne i przenośne (metaforyczne) jako osobnych istot. 8. Spis nazw rzek.

Miłość a kłamstwo. Samobójstwo

Stanisław Antoni Wotowski

Miłość a kłamstwo. Samobójstwo: W obliczu moralnych dylematów. Czym jest kłamstwo i kiedy staje się ono usprawiedliwione? Czy w obliczu miłości i ochrony bliskich kłamstwo może być akceptowalne? A co z samobójstwem - czy zawsze jest ono tchórzostwem i grzechem? W swojej książce "Miłość a kłamstwo. Samobójstwo" Stanisław Antoni Wotowski stawia przed nami trudne pytania i zmusza do refleksji nad moralnymi dylematami, z którymi borykają się ludzie od wieków. Autor przytacza różne poglądy na kłamstwo i samobójstwo. Od surowych moralistów, którzy uważają je za grzech i występek, po tych, którzy dopuszczają pewne wyjątki w imię dobra ogółu lub ochrony bliskich. Wotowski sięga do przykładów z historii i literatury, pokazując, jak różne kultury i epoki postrzegały te zjawiska. Podkreśla, że nie ma prostych odpowiedzi na te pytania, a każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie. Książka "Miłość a kłamstwo. Samobójstwo" to wciągająca opowieść o ludzkich słabościach, sile miłości i granicach moralności. Jeśli szukasz książki, która skłoni Cię do refleksji nad ważnymi dylematami moralnymi, sięgnij po "Miłość a kłamstwo. Samobójstwo" autorstwa Stanisława Antoniego Wotowskiego.

Macocha. Z podań XVIII. wieku

Józef Ignacy Kraszewski

Macocha jest powieścią historyczno-obyczajową, posiadająca również elementy powieści kryminalnej, jak również powieści z gatunku płaszcza i szpady. Wartka akcja, piękna dziewczyna, stare zamczysko i tajemnicze lochy, delikatna i wrażliwa córka, kochający ojciec i zła, wreszcie mściwa i przewrotna i bezwzględna macocha. Książkę czyta się jednym tchem, chociaż język już dość archaiczny. Lektura, którą z czystym sumieniem można polecić każdemu, kto lubi tego rodzaju literaturę.

Książęta boru

Helena Mniszek

Zbiór opowiadań klasyka literatury popularnej, Heleny Mniszek, zawierający te oto utwory: Za późno, Książęta boru, Fedotka, Krzyże. Miesiące: Styczeń. Luty. Marzec. Kwiecień. Maj. Czerwiec. Lipiec. Sierpień. Wrzesień. Październik. Listopad. Grudzień.

Półksiężyc i gwiazda czerwona

Leon Kozłowski

Półksiężyc i gwiazda czerwona to rzecz o planach i celach komunizmu w tym przypadku w wydaniu bolszewickim. Mimo, iż opublikowana kilkadziesiąt lat temu, nie straciła na aktualności, także w odniesieniu do innych, obecnie propagowanych form komunizmu, podobnie jak bolszewizm wyrosłych z marksizmu. Ze wstępu autora: Jak w wiekach ubiegłych muzułmański półksiężyc, tak dziś czerwona gwiazda sowiecka jest godłem potęgi niosącej zagładę cywilizacji i kulturze świata chrześcijańskiego. I jak wówczas, tak też dziś narody i państwa Europy nie dorosły do zrozumienia naglącej konieczności solidarnej postawy i solidarnego działania przed obliczem groźnego niebezpieczeństwa; zamiast tego krótkowzroczny egoizm, który albo obojętnie patrzy na nieszczęście sąsiada, w nadziei, że może coś na tym zarobić, albo nawet wchodzi w układy z wrogiem, głupio się łudząc, że dość jest chcieć pokoju z nim, aby ten pokój mieć. A plany i cele wroga tego, w porównaniu z charakterem i wyłącznie zdobywczymi celami najazdów tatarskich i tureckich, sięgają nierównie dalej! Nic podobnego historia dotychczas nie zapisała. Chodzi tu bowiem o wskrzeszenie czegoś, co bezpowrotnie, jak się zdawało, odeszło w dal przeszłości, to jest pańszczyzny o przeistoczenie świata w jeden wielki dom niewoli, w jakiś kołchoz, mówiąc żargonem sowieckim, w którym człowiek stałby się automatem bez myśli i bez woli, albowiem myśleć i mieć wolę jest przywilejem tylko partii, przywilejem bezpieki, będącej jej widocznym wyrazem. Aby jednak znaleźć upodobanie w roli automatu bez myśli, bez woli, trzeba wprzódy przestać być człowiekiem, trzeba przejąć się przeświadczeniem, że człowiek, jak naucza bolszewicki profesor Tretjakow, jest niczym innym, jak maszyną, potrzebującą dziennie wchłonąć w siebie tyle, a tyle pokarmu, aby być puszczoną w ruch. Dlatego pierwszym zadaniem i celem komunizmu, od urzeczywistnienia którego zależą wszystkie inne zadania i cele, jest zniszczenie religii, zabicie idei Boga i tym samym idei człowieka, jako istoty, co myślą i duszą sięga ponad materię.

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 3

Józef Ignacy Kraszewski

Powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Tom 3 to kolejna część niezwykłego dorobku jednego z najważniejszych polskich pisarzy XIX wieku. Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887) był autorem imponującej liczby powieści, a także publicystą, historykiem i działaczem społecznym. Jego twórczość, często inspirowana historią i współczesnymi mu wydarzeniami, cechowała się głębokim realizmem i dbałością o szczegóły życia społecznego, zwłaszcza warstw wiejskich i mieszczańskich. Tom III obejmuje pięć dzieł, które ukazują różnorodność stylu i tematów Kraszewskiego: Choroby wieku. Studjum pathologiczne - powieść analizująca moralne i społeczne kryzysy XIX wieku. Ciche wody. Powieść współczesna - historia pełna tajemnic i cichych dramatów życia codziennego. Czarna godzina. Powieść - mroczna opowieść o ludziach i ich zmaganiach z przeciwnościami losu. Czarna Perełka. Powieść - emocjonująca historia skomplikowanych relacji i namiętności. Czercza mogiła. Powieść - opowieść pełna tajemnic i ludowych wierzeń. Dzięki bogatej warstwie fabularnej i psychologicznej, Kraszewski wprowadza czytelnika w świat pełen wyzwań, emocji i nieoczekiwanych zwrotów akcji, co czyni jego powieści fascynującą lekturą do dziś.

Żywot błogosławionego Wincentego Kadłubka

Piotr Pękalski

Analiza hagiograficzna postaci błogosławionego i jej dokonań. Mistrz Wincenty, zwany Kadłubkiem (ur. po 1150 lub ok. 1160 według tradycji we wsi Karwów koło Opatowa na Sandomierszczyźnie, zm. 8 marca 1223 w Jędrzejowie) prepozyt sandomierskiej kolegiaty Najświętszej Maryi Panny, potem biskup krakowski, związany z kancelarią księcia Kazimierza Sprawiedliwego. Autor Kroniki polskiej, drugiego tego typu utworu w dziejach polskiej historiografii. Od 1764 błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego, patron diecezji sandomierskiej (http://pl.wikipedia.org/wiki/Wincenty_Kadłubek), a także miasta Sandomierza.