Medytacja dla zabieganych. Jak odnaleźć wewnętrzną ciszę w zgiełku codzienności

Osho

Osho rozumiał nas i czasy, w których żyjemy. Doskonale zdawał sobie sprawę, że nie wszyscy umiemy skorzystać ze starych technik medytacyjnych, bo nie jest nam łatwo zatrzymać się w biegu, usiąść i odprężyć się na zawołanie. Tysiące lat temu życie wyglądało przecież zupełnie inaczej. Medytacja dla zabieganych to książka wskazująca nam sposoby na osiągnięcie spokoju i odprężenia, które można włączyć w codzienny rozkład zajęć bez konieczności zastygania w pozycji lotosu. Możesz wykorzystać czas codziennego dojazdu do pracy, a nawet hałas uliczny wiele sytuacji i bodźców, które doprowadzą cię do centrum twojej istoty, które pozwolą ci odzyskać wewnętrzną ciszę. Książka zawiera wybrane medytacje dynamiczne Osho, ale także i medytacje tradycyjne. Celem ich wszystkich jest wskazanie czytelnikom drogi prowadzącej do wewnętrznej oazy spokoju w zgiełku codzienności.

Antek i przyjaciele

Tomasz Jastrun

Cześć. To znowu ja, Antoś! Jestem trochę starszy niż ostatnio, więc możecie mówić mi Antek. Pamiętacie te zwariowane przygody, o których ostatnio Wam opowiadałem? Gwarantuję, że teraz będzie jeszcze większy ubaw! Zdradzę Wam sekret Niedługo spełni się moje wielkie marzenie. Już nie mogę się doczekać, aż dowiecie się jakie. W środku jest też wiele innych niespodzianek, chcecie wiedzieć jakich? Przeczytajcie i dowiedzcie się sami! Szykujcie się na odlotową lekturę! Tomasz Jastrun to nie tylko autor książek dla dzieci ale też poeta, krytyk literacki i eseista. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego książka Antoś i jeszcze ktoś, wydana w 2013 roku, odniosła sukces i zyskała zainteresowanie wielu młodych odkrywców literatury.

Medytacja to nie to, co myślisz. Dlaczego uważność jest tak istotna

Jon Kabat-Zinn

Mindfulness to pierwszy krok do bycia sobą Jeden z najwspanialszych nauczycieli mindfulnessu, jakiego kiedykolwiek spotkasz. Jack Kornfield Jon Kabat-Zinn to jeden z pionierów światowego ruchu mindfulness, powszechnie znany popularyzator medytacji i płynących z niej korzyści. Miliony ludzi na całym świecie podejmują dziś formalną praktykę medytacji uważności. Czym jednak jest medytacja? Dlaczego warto jej spróbować i w jaki sposób doskonalić tę umiejętność? W dzisiejszym świecie medytacja to zajęcie, które wymaga prawdziwej odwagi, a zanurzenie się w świadomości jest tak naprawdę przejawem troski. Medytacja to nie to, co myślisz jest odpowiedzią na wszystkie dręczące Cię pytania i dowód na to, jak istotna jest praktyka uważności. Dr Jon Kabat-Zinn jest emerytowanym profesorem medycyny, inicjatorem programu redukcji stresu opartego na uważności (MBSR) oraz założycielem Centrum Badań nad Zastosowaniem Uważności w Medycynie, Opiece Zdrowotnej i Społeczeństwie na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Massachusetts. Jest autorem licznych bestsellerów, takich jak Życie, piękna katastrofa, Gdziekolwiek jesteś, bądź, Uważność dla początkujących. Wraz z żoną Mylą napisał poradnik Dary codzienności. Podręcznik świadomego rodzicielstwa.

Opiłki i okruszki

Tomasz Jastrun

Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Ta książka to luźny katalog wspomnień, każdy rozdział jest odwołaniem do wydarzeń z kolejnych lat. Główny bohater wspomina swoje dzieciństwo, romanse, życie w czasach komunizmu , stan wojenny, blaski i cienie wolności, a w końcu zmagania się ze starością. Opowieść snuje się poprzez lata, od roku 1953, a kończy się w roku 2041, gdy bohater opowieści umiera. To okruchy życia, osobne, a jednak układają się w całość. Przeszłość to magazyn pamięci, jest w nim dzieciństwo i dojrzewanie, pomyłki, błędy, miłości mniejsze i większe, małżeństwo, zdrady, dzieci, wnuki, nadzieje i rozczarowania. W końcu kraina starości. Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne. Fascynująca, wciągająca historia życia, w której czas unicestwia wszystko, zataczając krąg. Aż do chwili, w której początek i koniec podają sobie ręce.

Co nam leży na wątrobie

Samuel Didier

Wątroba jest narządem, o którym wiemy niewiele. Jej dolegliwości przez długi czas były uznawane za wstydliwe z powodu ich rzekomych związków z alkoholizmem. Czas najwyższy rozprawić się z tymi stereotypami. Wątroba ma kluczowe znaczenie dla naszego zdrowia jako stacja oczyszczająca przetwarza substancje przechodzące przez ludzkie ciała. Bez niej leki, które przyjmujemy, byłyby całkowicie nieskuteczne. To wątroba odkaża nasze ciało i dokonuje syntezy białek, a rola jej położenia między sercem a jelitami jest nie do przecenienia! Dlatego tak ważne jest, by dbać o nią każdego dnia. Prof. Didier Samuel, jeden z najwybitniejszych francuskich hepatologów, pisze w swojej książce o: - prawdziwych przyczynach marskości wątroby, dementując szkodliwe mity; - straszliwej i wciąż zbyt mało znanej epidemii niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NASH); - fascynującym mechanizmie regeneracji wątroby; - działaniu rozmaitych diet na organizm; - naukowej ocenie skandalu wokół szczepionki przeciwko żółtaczce typu C. Co nam leży na wątrobie to inspirowana troską o zdrowie pozycja, która dzięki przystępnemu językowi oraz solidnej dawce wiedzy trafi do każdego.

Droga ku Przebudzeniu. Bodhicaryvatra

Śantidewa

Śantidewa, autor Drogi ku Przebudzeniu, był mnichem i studentem słynnego uniwersytetu-klasztoru Nalanda, założonego w V wieku w północnoindyjskim stanie Bihar. Droga ku Przebudzeniu (Bodhicaryvatra) to jeden z fundamentalnych tekstów tradycji mahajany, czyli buddyzmu wielkiego wozu. Przyjmuje się, że powstał on na początku VIII w. n.e. Dzieło to zawiera bardzo osobiste wyłożenie drogi, którą winien podążać ten, komu bliski jest ideał bodhisattwy istoty, która doznała Przebudzenia i która uwolniwszy się od daremności oraz boleści kołowrotu wcieleń, z poświęceniem oddaje się pracy na rzecz wyzwolenia wszystkich istot. Droga ku Przebudzeniu to wnikliwy opis kolejnych etapów prowadzących do owego celu.

Życie jest realne tylko wtedy, gdy Ja jestem

G. I. Gurdżijew

Moja ostatnia książka, za pośrednictwem której chcę się podzielić z podobnymi do mnie stworzeniami naszego wspólnego ojca prawie wszystkimi ukrytymi do tej pory i nieoczekiwanie poznanymi przeze mnie tajemnicami wewnętrznego świata człowieka. Gurdżijew napisał te słowa 6 listopada 1934 roku. Przez kilka następnych miesięcy całkowicie poświęcił się przygotowywaniu materiału do trzeciego cyklu swoich pism pod tytułem Życie jest realne tylko wtedy, gdy Ja jestem. Potem nagle, 2 kwietnia 1935, bezpowrotnie przestał pisać. Tekst zawarty w niniejszej książce to fragmentaryczny i wstępny szkic tego, co Gurdżijew zamierzał w niej przedstawić, a co miało sprzyjać pojawieniu się w myśleniu i uczuciach czytelnika prawdziwego niefantazyjnego wyobrażenia o świecie realnym. Gurdżijew zwraca się do człowieka epoki współczesnej, do człowieka w głębi niespełnionego, odczuwającego brak sensu w swoim życiu. Wskazuje mu drogę, która nie izoluje od życia, lecz przez nie biegnie; drogę, która uwzględnia wszystkie sprzeczności, wszystkie przeciwstawne siły. Georgij Iwanowicz Gurdżijew, uważany za jednego z największych mistyków XX wieku, urodził się w Armenii około 1870 roku i zmarł w Paryżu w 1949. W latach 18941912 podróżował po Azji i Bliskim Wschodzie, zgłębiając tajniki prastarych tradycji i poszukując prawdy o człowieku. W 1913 roku przeniósł się do Moskwy, a po wybuchu rewolucji bolszewickiej wyjechał na Kaukaz, potem do Konstantynopola i w końcu osiadł we Francji, gdzie w 1922 roku założył organizowany od lat Instytut Harmonijnego Rozwoju Człowieka. W 1924 roku, po ciężkim wypadku samochodowym, Gurdżijew skupił się na pracy pisarskiej, która miała objąć trzy cykle pism. Pierwszy cykl pod tytułem Opowieści Belzebuba dla wnuka ukazał się zaraz po jego śmierci. Drugi, zatytułowany Spotkania z wybitnymi ludźmi, został opublikowany dopiero kilka lat później, a trzeciego nigdy nie skończył.

Sztuka życia i umierania

Osho

Dlaczego obawiamy się śmierci? Jak powinniśmy mówić innym, że umierają? Czy reinkarnacja jest prawdą? Z poczucia głębi, jasności, współczucia, a nawet z humorem, Osho odpowiada na najtrudniejsze pytania, jakie nurtują nas wszystkich, proponując zarazem praktyczne wskazówki dotyczące wsparcia i medytacji. Osho ukazuje, że nasz strach przed śmiercią oparty jest na pewnym nieporozumieniu, a umieranie to możliwość wewnętrznego wzrostu. Kiedy nasze życie jest świadome i kompletne, śmierć nie jest katastrofą, lecz jego radosnym zwieńczeniem.