Seria o komisarzu Williamie Wistingu (Tom 12.). Ukryty pokój

Jorn Lier Horst

Komisarz William Wisting wkracza w świat wielkiej polityki! Gdy szanowany działacz Partii Pracy, Bernhard Clausen, umiera na zawał serca, William Wisting zostaje pilnie wezwany na rozmowę przez prokuratora krajowego. W domku letniskowym Clausena dokonano odkrycia, które nie zgadza się z jego wizerunkiem jako zdolnego i rzutkiego polityka o nieskazitelnym charakterze. Interes państwa może być zagrożony i dlatego sprawa musi zostać zbadana z zachowaniem pełnej dyskrecji, tak aby ani prasa, ani opinia publiczna o niczym się nie dowiedziały. Wisting powołuje tajny zespół dochodzeniowo-śledczy. Oprócz kilku starannie wybranych policjantów angażuje do pomocy również swoją córkę Line. Ślady wielu nierozwiązanych spraw kryminalnych prowadzą do przeszłości zmarłego polityka. Jedną z takich niewyjaśnionych spraw jest zaginięcie w 2003 roku młodego mężczyzny, który łowił ryby w jeziorze Gjersjen w gminie Oppegrd. Wkrótce potem prokurator generalny otrzymuje krótką anonimową wiadomość: W sprawę z Gjersjen jest zamieszany minister zdrowia, Bernhard Clausena. Sprawdź go. Jednak informacja została zbagatelizowana i nigdy nie podążono jej tropem. Nieoczekiwanym zrządzeniem losu Adrian Stiller pracujący w norweskiej sekcji cold cases w Kripos otrzymał zadanie rozwiązania zagadki zaginięcia młodego wędkarza, a Wisting uświadamia sobie, choć niechętnie, że potrzebuje pomocy Stillera, by odkryć najskrytsze tajemnice Bernharda Clausena. Wiarygodne i ekscytujące zagadki kryminalne marki Horst. Mari Grydeland, Aftenposten Jrn Lier Horst jest coraz lepszy. A już wcześniej był cholernie dobry. Tarald Aano, Stavanger Aftenblad "Merytoryczna dokładność i wiarygodność w powieściach kryminalnych Jrna Liera Horsta wynosi je wysoko ponad przeciętną." Torbjrn Ekelund, Dagbladet "Klasyczny kryminał w najlepszym stylu." Eva Myklebust, Fdrelandsvennen

Saga rodziny Neshov (Tom 5). Kochankowie

Anne B. Ragde

Siedzieli wtedy przy stole jedząc obiad. Jedna z krów właśnie się ocieliła, ojciec rozharatał sobie kciuk gdy zwierzę wstało zbyt szybko i musiał błyskawicznie oddzielić je od cielaka, siedział teraz na swoim miejscu z zakrwawioną, brudną chustką owiniętą wokół, jedząc smażonego śledzia z gotowanymi kartoflami i masłem, krew przesiąkła przez materiał, ciemna czerwień na tle brudnej bieli, a kawałki śledzia były jasnożółte i stygły na patelni, którą matka postawiła na stole na kilku łapkach do garnków. Nie odpowiedział na jego pytanie. Jadł. Nie słyszysz, co do ciebie mówię? Ktoś cię widział w ysand razem z Niemcami. Odpowiedz mi, chłopcze! Tormod Neshov nie jest w stanie bronić się przed wspomnieniami, które wracają do niego nocą, mimo że teraz jest już bezpieczny w domu opieki. Za nic na świecie nie chce odwiedzić Neshov, gdzie Torunn zdążyła już niemal doprowadzić podupadająca gospodarstwo do porządku, angażując się jednocześnie coraz bardziej w pracę w biurze pogrzebowym Margida. Erlend bierze bezpłatny urlop, by doglądać remontu willi w Klampenborg i życie byłoby cudowne, gdyby nie drakońska dieta, którą narzucił sobie Krumme. Kochankowie to piąty tom w serii, którą rozpoczęła bestsellrowa Ziemia kłamstw. Anne B. Ragde stworzyła kolejną wciągającą i pełną pozytywnej energii opowieść o ludziach, których zdążyliśmy pokochać i o śmierci, która spada na nas brutalnie i nieoczekiwanie oraz życiu, które musi toczyć się dalej. "Mocna, wzbudzająca prawdziwe emocje saga rodzinna. Ragde napisała powieść zachwycającą, niesamowitą, a zarazem pouczającą i pełną współczucia". - Andresseavisen Powieść Anne B. Ragde zdobyła nie tylko rzesze czytelników, ale też uznanie krytyki i jurorów prestiżowych nagród. Ragde napisała wspaniałą wielowątkową powieść o postępującym rozpadzie dysfunkcjonalnej rodziny i nieudolnych próbach walki z chorymi emocjami. Dowiodła, że popularna saga norweska wcale nie musi być określeniem pejoratywnym. - Grzegorz Wysocki, Tygodnik Powszechny

Walcz, protestuj, zmieniaj świat!. Psychologia aktywizmu

Tomasz Besta, Katarzyna Jaśko, Joanna Grzymała-Moszczyńska, Paulina Górska

Aktywizm społeczny lub polityczny to sposób działania mający na celu doprowadzenie do określonych zmian. Samo słowo aktywizm zawiera w sobie działalność lub działanie jako formę wyrażania swojego sprzeciwu. Aktywizm jest zatem podejmowaniem bezpośredniego działania. W książce Walcz, protestuj, zmieniaj świat zjawisko aktywizmu analizują młodzi polscy naukowcy, którzy temu zagadnieniu poświęcili również część swoich badań. W rezultacie otrzymujemy przystępnie napisany przewodnik poruszający ważne tematy związane z aktywizmem. Ta książka ma przybliżyć wam świat działań wspólnotowych. To przewodnik po działaniach zmieniających rzeczywistość, który napisaliśmy na podstawie wniosków z badań naukowych oraz doświadczeń aktywistów i aktywistek. Jeśli chcecie działać razem z innymi, dokonywać zmiany społecznej w swojej klasie, dzielnicy, kraju ta książka jest dla was. Jeśli chcecie budować grupy, kierować zespołem, kontrolować tych, którzy wami kierują, zerknijcie do niej. Jeśli chcecie zrozumieć, dlaczego ludzie nie podążają za waszymi pomysłami i nie przychodzą na protesty przeczytajcie to, co mamy wam do powiedzenia. Czytajcie, jeśli działacie w ruchu walczącym o to, aby na świecie było choć trochę lepiej. (fragment Wprowadzenia) "Książka Walcz, protestuj, zmieniaj świat jest niezbędnym dla współczesnego aktywisty kompendium wiedzy o protestowaniu, demonstrowaniu, budowaniu ruchu społecznego i radzeniu sobie z przeciwnościami, jakie towarzyszą takiej działalności. A wszystko to połączone z porządnym wykładem psychologii działania zbiorowego jednego z najdynamiczniej rozwijających się obszarów badań psychologii społecznej. Omawiając przykłady z całego świata od baskijskich bębniarzy maszerujących w czasie festiwalu Tamborrada, przez holenderskich związkowców, działaczy Solidarności Walczącej, aż po terrorystów z ISIS, Czarnych Panter czy Tamilskich Tygrysów autorzy książki przekazują czytelnikowi podstawową wiedzę o głównych motywacjach działania zbiorowego, o ich radykalizacji, o poczuciu skuteczności uczestników takich działań, o roli przywództwa, a w końcu o wypaleniu i kryzysach dotykających te ruchy. Analizują też działania zbiorowe na rzecz innych grup, czyli osób hetero działających na rzecz LGBT czy mieszkańców bogatej Północy walczących o poprawę sytuacji bytowej w dawnych koloniach. Ponadto analizują problematyczne kwestie związane z działaniami za pośrednictwem Internetu, gdzie aktywizm nieraz może się przerodzić w slaktywizm, czyli działania pozorne w rzeczywistości wirtualnej. Z recenzji Michała Bilewicza To książka jakiej jeszcze nie było! Jako działaczka od zawsze szukałam odpowiedzi na pytania: jak mam działać? Jak angażować innych? Jak nie zatracić siebie w tym działaniu? Boleśnie przeżywałam porażki i własne wypalenie. I w końcu ktoś przełożył setki badań naukowych na ludzki język i dzięki temu mogę skorzystać z tej wiedzy. Polecam! Anna Strzałkowska, współprzewodnicząca Gdańskiej Rady ds. Równego Traktowania i przedstawicielka Tolerado

Seria o komisarzu Williamie Wistingu. Szumowiny

Jorn Lier Horst

Stavern w samym środku lata: fale wyrzucają na brzeg odciętą lewą stopę w bucie do biegania. Potem następną. I jeszcze jedną.  Łącznie cztery lewe stopy w ciągu jednego letniego tygodnia. Cztery odrąbane stopy stanowią jądro tej zdumiewającej zagadki, w której ważną rolę odgrywają również skazani mordercy, ludzie ginący bez wieści, tajna organizacja stay-behind oraz ogromne ilości niezarejestrowanej broni. Rozpoczynając nowe dochodzenie, inspektor William Wisting zawsze zastanawia się, dokąd zaprowadzi go kolejne śledztwo. Nie domyśla się jednak, że ta sprawa zmusi go do zakwestionowania najbardziej fundamentalnych zasad pracy policjanta. Doskonały kryminał rzucony na głęboką wodę. Morten Abrahamsen, VG Kolejny celny strzał Horsta. Terje Stemland, Aftenposten Podobnie jak stale rosnąca rzesza wiernych czytelników już nie mogę się doczekać kolejnej powieści. Svend E. Hansen, stlandets Blad bardzo pomysłowy i ekscytujący kryminał, a rozwiązanie zagadki znajduje się o wiele dalej niż można by sądzić. Kurt Hanssen, Dagbladet Historia toczy się wartko i porywa czytelnika z jednej kartki na drugą. Helge Ottesen, Varden Jrn Lier Horst (ur. 27.02.1970) to norweski pisarz i dramaturg; do września 2013 pracował jako szef wydziału śledczego norweskiej policji, obecnie jest pełnoetatowym pisarzem. Studiował kryminologię, filozofię i psychologię. Jest autorem przedstawień dla Teater Ibsen; od dwóch lat ukazują się również jego powieści kryminalne w tzw. serii CLUE, przeznaczone dla młodszych czytelników. Horst zadebiutował w 2004 powieścią Nkkelvitnet (Świadek koronny). Stworzył w ten sposób cykl powieści kryminalnych, w których głównym bohaterem jest William Wisting, policjant pracujący w Larviku. W Polsce wyszły następujące tomy z serii o Williamie Wistingu: "Jaskiniowiec" (2104), "Psy gończe" (2015) i "Poza sezonem" (2015); Ślepy trop (2016).  

Seria o komisarzu Williamie Wistingu (Tom 2). Felicia zaginęła

Jorn Lier Horst

Drugi tom bestsellerowej serii o komisarzu Williamie Wistingu, cyklu kryminałów mistrzowsko przedstawiających śledztwa norweskiego policjanta z Larviku.  Obecnie w Norwegii jest ponad tysiąc zaginionych osób. Za każdym zniknięciem kryje się swoiste misterium, zagadka. Książka Felicia zaginęła opowiada jedną z takich historii. Gdy komisarz William Wisting otwiera nową sprawę o zaginięcie, w tym samym czasie podczas prac budowlanych zostaje znalezione ciało kobiety. Dochodzenie odkrywa sieć kłamstw i brzemiennych w skutkach wydarzeń, i pomimo że sprawa jest stara, jej dramatyczne następstwa wciąż są odczuwalne. Wisting walczy z czasem i ze zbliżającym się przedawnieniem sprawy, ale przede wszystkim z ukrytym mordercą, który myślał, że uda mu się uniknąć kary Wstrząsające napięcie od pierwszej do ostatniej strony Wyrażamy podziw i uznanie po raz kolejny. - Knut Holt, Fdrelandsvennen poruszająco dobry kryminał czapki z głów. niezwykle dobrze rozwinięta, a także wyrafinowana fabuła. - Terje Stemland, Aftenposten

Trening poznawczy. Czy umysł można trenować, tak jak trenuje się mięśnie?

Edward Nęcka

Czy umysł można trenować, tak jak trenuje się mięśnie? Jak trzeba zorganizować trening mentalny, aby miał sens? Czy efekty takiego treningu są wydatne? Czy są długotrwałe? Czy efekty treningu generalizują się, obejmując nie tylko ćwiczoną funkcję lub sprawność, ale również sprawności ogólne, w tym inteligencję? Czy ma znaczenie, kto trenuje jaką ma wyjściową sprawność umysłową lub poziom inteligencji? Ludzie zawsze marzyli o ulepszeniu samych siebie. Filozofia, szczególnie etyka filozoficzna, była uprawiana jako refleksja nad moralnością, ale też jako możliwa droga moralnego doskonalenia człowieka. Systemów religijnych właściwie nie sposób sobie wyobrazić bez takiego czy innego programu moralnego samodoskonalenia. Czy te wysiłki coś dały, to osobna kwestia. Wraz z rozwojem nowożytnej nauki, marzenia o ulepszeniu człowieka objęły inne, poza moralnością, obszary i dziedziny życia. Rozwój biologii i medycyny poprawił stan naszego zdrowia, wydłużył czas życia i poprawił jego jakość. Rozwój fizyki i chemii zmienił otoczenie człowieka i zwielokrotnił jego możliwości. O rewolucji informacyjnej można powiedzieć, że zmieniła nasze życie gwałtownie i radykalnie. Czy poprawiła, to się dopiero okaże. Na tym tle ostatnio szczególnie wyróżniają się treningi poznawcze. W przeciwieństwie do psychoterapii, ich praktykowanie nie wymaga żadnego certyfikatu. A ponieważ daje się zauważyć silna i szeroko rozpowszechniona wiara w ich skuteczność, coraz więcej osób i firm funduje sobie lub swoim pracownikom tego rodzaju usługi. Trening poznawczy dzisiaj to nie tylko dziedzina badań, ale również coraz bardziej rosnący biznes. Na rynku działają liczne firmy sprzedające zestawy ćwiczeń poznawczych, zwykle w postaci gier komputerowych. Produkty te są na ogół reklamowane jako ćwiczenia rozwijające mózg, a konkretny zestaw ćwiczeń poznawczych zazwyczaj nosi nazwę zawiązującą do euronauka, np. neurobik (ang. Neurobics), w analogii do aerobiku . Nie znaczy to oczywiście, że mamy tu do czynienia z oddziaływaniem bezpośrednio ulepszającym mózg, dane empiryczne dotyczące skuteczności neurotreningów nakazują daleko posunięty sceptycyzm. W związku z możliwymi nadużyciami, a także ze względu na naturalną potrzebę poznawczą, trzeba postawić pytanie o skuteczność treningu poznawczego. Temu służy ta książka. Jej głównym celem jest przedstawienie czytelnikowi ogólnej panoramy tego obszaru badawczego i aplikacyjnego współczesnej psychologii, który dotyczy różnych form treningu poznawczego. Opisując treningi, będziemy wielokrotnie stawiać pytanie, czy są one skutecznym narzędziem usprawniania różnych funkcji umysłu ludzkiego. A badając skuteczność, trzeba poddać się rygorom intelektualnym wymaganym od metodologicznie poprawnego badania naukowego.

Trylogia Ojczyzny (Tom 1). Dusza granicy

Matteo Righetto

Nevada. To nie amerykańska pustynia, ale miejsce położone nad doliną rzeki Brenty w północnej części regionu Wenecji Euganejskiej. Tam mieszka rodzina De Boerów. To ziemia otoczona surowym lasem, gdzie nawet domy stawiane są na stromych zboczach. Są ostatnie lata dziewiętnastego wieku, a De Boerowie, utrzymujący się z uprawy Nostrano del Brenta, bardzo cenionego gatunku tytoniu, żyją ze świadomością, że jedynie milczący i pełen szacunku sojusz między ludźmi a dziką naturą pozwala im przetrwać. Głową rodziny jest Augusto, człowiek małomówny, niestrudzony pracownik, zdolny usłyszeć głos lasu i rozumieć świst wiatru. Taką samą dziką naturę ma Jole, jego najstarsza córka, bezgranicznie kochająca konie. Dochody z uprawy tytoniu nie wystarczają, aby rodzina mogła godnie żyć. Dlatego Augusto postanawia przedostać się przez nieodległą granicę, aby przemycić nadwyżkę zbiorów do Austrii. Droga prowadzi niedostępnymi ścieżkami, przez pozornie niemożliwe do pokonania przeszkody, w nieustannym zagrożeniu atakiem dzikich zwierząt, napaścią rozbójników i aresztowaniem lub postrzeleniem przez straż graniczną. Jole ma piętnaście lat, gdy ojciec postanawia, że czas zabrać ją ze sobą: w rodzinie ktoś jeszcze musi znać tę trasę. Nie minie wiele czasu, kiedy okaże się, że dziewczyna będzie musiała wyruszyć w tę samą drogę jeszcze raz, ale samotnie. Jole wkroczy ponownie w ten surowy świat, by dostarczyć na drugą stronę granicy swój cenny ładunek i odkryć, jaki los spotkał jej ojca, który trzy lata wcześniej nie powrócił z przemytniczego szlaku. Fragment książki Widzisz? To są szczyty wznoszące się na północ od miasta Feltre. Jole podążyła wzrokiem za ojcowskim spojrzeniem, aż jej oczy spoczęły na górskich wierzchołkach. Po kilku chwilach znów zaczął mówić. Jole, ta podróż ma tylko jedną zasadę: nie wracaj taka, jaka wyszłaś. Wróć do domu inna! A jak to się robi? Zawód przemytnika przypomina wiatr. Nikt nie może nas zobaczyć, nikt nie może nas złapać i zawsze musimy być gotowi, by zmienić kierunek. Matteo Righetto jest narratorem o nadzwyczajnym talencie. Pisze książki, od których nie można się oderwać. To literatura autentyczna i pełna rozmachu. - Adam Freudenheim, Pushkin Press (Wielka Brytania) Dusza granicy to rewelacyjna książka: pozwala nam zanurzyć się w nieznanym świecie przemytników tytoniu na północy Włoch pod koniec XIX wieku i poczuć go tak, jakbyśmy byli mu współcześni. - Michael Heyward, Text Publishing (Australia) Marzeniem każdego wydawcy jest odnalezienie drogocennych kamieni, w których wszystko, co składa się na literaturę godną tej nazwy, spotyka się w jednym tekście. To właśnie jest przypadek Duszy granicy. - Nelleke Geel, Atlas Contact (Holandia) Matteo Righetto (1972) mieszka i pracuje w Padwie, na granicy dzikich terenów północno-wschodnich Włoch. Wiele jego dzieł rozgrywa się w pięknych górskich krajobrazach, które doskonale zna z wędrówek z ojcem i z plecakiem. Dusza granicy stała się literackim sukcesem i została sprzedana w kilku krajach jeszcze przed jej publikacją we Włoszech. Drugi tytuł z trylogii zostanie wydany przez Smak Słowa w październiku 2019.

Saga rodziny Neshov (tom 4). Zawsze jest przebaczenie

Anne B. Ragde

Powrót po latach, czwarty tom sagi o rodzinie Neshov Zawsze jest przebaczenie w zaskakujący sposób zaprasza nas do śledzenia losów bohaterów poprzednich tomów: Ziemi kłamstw, Raków pustelników i Na pastwiska zielone.  Minęły trzy lata od kiedy Torunn opuściła Neshov, by szukać schronienia u Christera w lesie poza Oslo. Erlend i Krumme zostali zabieganymi ojcami z nowymi, znakomitymi widokami na przyszłość w Kopenhadze. Jednak znając życie nie ma nic za darmo. Margido pojednał się ze swoim Bogiem, ale musi jednocześnie ponieść konsekwencje tego, że nowe czasy nastały także w branży pogrzebowej. Torunn skończyła czterdzieści lat i zaczęła dostrzegać, że nie ma dla niej przyszłości u notorycznie niewiernego kierowcy psich zaprzęgów. Ale jak potoczy się jej dalsze życie? Czy może liczyć na przebaczenie za zdradę rodziny Neshov? Zawsze jest przebaczenie jest czwartą książką w serii, której wcześniejsze tomy to: Ziemia kłamstw, Raki pustelniki i Na pastwiska zielone. W tej uczcie czytelniczej Anne B. Ragde w końcu powraca do Neshov. Anne B. Ragde jest nieszablonową pisarką, która na nowo podejmuje historię o ludziach z Neshov. Wszystkie postacie są niezwykle sugestywne w odbiorze i zostają wciągnięte w całkiem nową sieć opowieści na wiele kolejnych lat. To dopiero uczta czytelnicza Wielką siłą Anne B. Ragde jest jej reasearch, szczegóły i opis środowiska.  zabawnie się czyta. - Guri Hjeltnes, VG Daj nam więcej powieści o Neshov, Anne B. Ragde! Czytelnicy nie mogą się doczekać. - Catherine Krger, Dagbladet Ragde ma cały arsenał wyjątkowych, dobrych bohaterów: tak dobrych, że to jest niemal dziwne, że czekała tak długo Anne B. Ragde ponownie trafia w najczulsze punkty norweskich czytelników. - Janneken verland, Klassekampen Ta powieść to solidny wkład w serię o rodzinie Neshov. - Maria rolilja R, Adresseavisen Czwarta część serii o Neshov autorstwa Anne B. Ragde jest dokładnie taka, jak oczekiwano Miłość Anne B. Ragde do Margido, Erlenda, Krummea i Torunn promienieje z każdego fragmentu Zawsze jest przebaczenie. Ona zna tych ludzi Czytelnicy, którzy pokochali trylogię Neshov a jest ich wielu z pewnością pokochają również czwartą część. Ragde pisze niezwykle obrazowo i dobrze, a prosta forma, pozbawiona zbędnej sztuczności, trafia do każdego odbiorcy. Od dialogów do opisów przechodzi z dużą lekkością i niezwykłą płynnością. Ponadto, daje każdemu bohaterowi trochę własnego głosu, choć nie jest to dla czytelnika zbyt oczywiste. Być może jest najlepsza w kraju właśnie w takim pisaniu. - Gerd Elin Stava Sandve, Dagsavisen To przede wszystkim zróżnicowanie środowiska i bohaterów czynią powieść Ragde tak pięknym ponownym spotkaniem. Wiele niewyjaśnionych wątków wskazuje na to, że Ragde ma jeszcze sporo Neshov w zanadrzu. - Eva Hilde Murvold, Trnder-Avisa