Opowieści dawnej Japonii

Algernon Bertram Mitford

Prezentujemy brawurowe tlumaczenie Adama Marcinkowskiego z języka angielskiego kultuwych już opowieści dawnej Japonii, które w znacznym stopniu ukształtowały japońską kulturę i sposób postrzegania świata. Mity, przypowieści, historie, które stały się kanwą wielu filmów, dzieł sztuki i książek. Warto zatem sięgnąć do źródeł - pierwszego tłumaczenia z języka japońskiego na język angielski Algernona Bertrama Mitforda z drugiej połowy XIX wieku.   Wydało mi się, że nie można przedsięwziąć lepszych środków w celu udokumentowania niezwykłej i szybko zanikającej cywilizacji, niż przetłumaczenie kilku najbardziej interesujących narodowych legend i historii, wraz z innymi przykładami literatury odnoszącej się do tego samego tematu. W ten sposób Japończycy mogą sami opowiedzieć swoją historię, a tłumacz tylko dołącza tu i ówdzie kilka słów wprowadzenia bądź notatki do rozdziału, gdzie objaśnienie lub rozszerzenie może się wydawać konieczne. (...) Pan i człowiek z jego świty, żołnierz i duchowny, pokorny rzemieślnik i wzgardzony eta, czyli parias, każdy kolejno stanie się pierwszoplanową postacią w moim zbiorze opowieści. I to ustami tych postaci mam nadzieję przedstawić możliwie kompletny obraz japońskiego społeczeństwa.” Ze wstępu do opowieści o Czterdziestu Siedmiu Roninach.  

Łączymy sylaby. Labirynty dla dzieci

Katarzyna Michalec

W książce znajduje się zbiór labiryntów dla dzieci zaczynających naukę czytania. Zabawa polega na przejściu labiryntu i ułożeniu wyrazu z rozsypanych sylab. Następnie powstały wyraz należy wpisać w kratkach, które są podzielone na sylaby kolorami.

Alicja i Supełek

Małgorzata Maj

Jeśli myślisz, że mały miś nic nie czuje, to się mylisz. Poznaj losy dzielnego Supełka. Czy przetrwa sam w wielkim świecie? Czy odnajdzie swoją Alicję?  A może to Alicja odnajdzie jego? Książka przeznaczona dla dzieci w wieku od 8 do 12 lat.

Czupryniec. Potwór, który kocha kotki

Florentyna Piórko

Potwór, który kocha kotki, to niezwykłe stworzenie o wielkich, kudłatych łapach i ostrych zębach. Mieszka w ciemnym lesie, z dala od ludzi, bo wszyscy się go boją. Jednak w głębi duszy potwór jest łagodny i ma ogromne serce pełne miłości - szczególnie do małych, puszystych stworzeń. Czy chciałbyś poznać Czypryńca? Zapraszam Cię do wspólnej przygody. Książka niesie ze sobą ważne przesłanie o akceptacji i nieocenianiu innych po wyglądzie. Pokazuje, że nawet ktoś, kto na pierwszy rzut oka wydaje się straszny, może mieć w sobie wiele dobroci i miłości. I sprawdzić się w chwili grozy jako prawdziwy przyjaciel.

Odessa 2 maja 2014 Krwawy ślad "rosyjskiej wiosny"

Borys Tynka

Co naprawdę wydarzyło się w Odessie 2 maja 2014 roku? Czy dziesięć lat temu mieszkańcy Odessy zapobiegli wdrożeniu w życie donieckiego i ługańskiego scenariusza, który zakończył się wojną na wschodzie Ukrainy? Czy niewinne rzekomo osoby, które ukryły się w budynku Związków Zawodowych na Kulikowym Polu zostały spalone żywcem przez rozwścieczony tłum? Czy należy traktować te osoby jako zdrajców Ukrainy, separatystów i kolaborantów? Jak interpretować działania tych, którzy z dachu budynku Związków Zawodowych rzucali butelki z substancją zapalającą w kierunku proukraińskich aktywistów? Czy 2 maja 2014 roku na ulicach Odessy toczyła się wojna? Kto wydał rozkaz, aby 3 maja wysprzątać Plac Grecki, a tym samym usunąć wszelkie dowody, które mogłyby pomóc w toczącym się śledztwie? Dlaczego do budynku Związków Zawodowych mogły wchodzić postronne osoby przez kolejne tygodnie po pożarze? Z jakiego powodu w centrum miasta pojawił się samochód, za kierownicą którego siedział Witalij Budko przezwisko Bosman, który z broni palnej oddał kilkanaście strzałów w kierunku proukraińskich aktywistów? Ilu jeszcze strzelców znajdowało się w centrum miasta? Dlaczego w budynku Związków Zawodowych nie było wody? Dlaczego pierwszy wóz strażacki przyjechał na Kulikowe Pole po upływie kilkudziesięciu minut od pierwszego wezwania? Dlaczego postępowanie milicji tego dnia wzbudza tak ogromne wątpliwości? Książka ta z pewnością nie jest w stanie odpowiedzieć na wszystkie zadane pytania. Wiele pytań bez odpowiedzi i tak pozostanie. 2 maja 2014 roku w Odessie zginęło 46 osób, dwie kolejne zmarły w szpitalu kilka dni później. Doszło do tragedii, która udaremniła wszelkie próby pokojowego rozwiązania konfliktu sprowokowanego przez Federację Rosyjską. Wojna, która toczy się obecnie jest ostatnią wojną o wolność, niepodległość i suwerenność Ukrainy.

Uśmiechnij się do anioła tom 2 Metoda

J.K. Kukuła

Młodą, sławną brytyjską aktorkę Wendy Emmerson, którą czytelnicy pierwszego tomu zatytułowanego Oczy anioła już poznali, zastajemy w Londynie w sali projekcyjnej na przedpremierowym pokazie filmu z jej udziałem, gdzie, pod koniec seansu, rozpamiętuje ona swój zeszłoroczny pobyt w Polsce na plenerowych zdjęciach do tego filmu, rozpoczęty ucieczką z hotelu, która stała się początkiem kilkugodzinnej przygody. Przygody z pozoru błahej, a jednak, jak to teraz zrozumiała, niezwykle dla niej ważnej. Przygody, o której po powrocie do hotelu chciała jak najprędzej zapomnieć, a o której przez cały rok zapomnieć nie potrafiła. I wspomina pracę nad filmem, odkrywając że dzięki tej przygodzie okazała się ona czymś dalece innym, niż to, czym być miała. Ale nie tylko tym zaprząta tam sobie uwagę. Siedząc w wygodnym fotelu, Wendy zastanawia się nad miłością, która tak nagle i niespodziewanie pojawiła się wtedy w jej sercu – początkowo sądziła, że jeszcze tamtej pierwszej nocy zniknie ona bez śladu, a tutaj uświadomiła sobie, że w rzeczywistości nie przestawała o niej myśleć przez wszystkie dni minionych dwunastu miesięcy. A gdy seans się kończy…   W pierwszym tomie towarzyszyliśmy Wendy przez jeden dzień, w tym przeżyjemy z nią kilka tygodni, obserwując jej zmagania z emocjami władającymi nią od tamtego dnia oraz wysiłki mające przywrócić w niej utracony wtedy spokój ducha. Razem z bohaterką powspominamy jej pobyty w Szkocji, w Australii i w alpejskim kurorcie, potem wpadniemy na dzień do Warszawy oraz na trochę dłużej do Cannes, a w końcu spędzimy z nią parę gorących dni na tropikalnej wyspie. Przyjrzymy się jej rozterkom, obawom i nadziejom, oraz decyzjom, jakie w każdym z tych miejsc podejmowała. Poznamy też bliżej osoby dla niej ważne, a także przyczyny i przebieg zdarzeń, bez których nie stałoby się to, co się stało. Lecz przede wszystkim będziemy razem z nią badać, jak miłość do Toma potrafiła oddziaływać na jej życie i na nią samą. Oraz dowiemy się, czym dla Wendy miała być, a czym w rzeczywistości okazała się jej METODA.  

Zanim będę offline

Piotr Jakub Karcz

Wrażliwa, skromna, ale pewna siebie. Pędzi, choć czasem też zatrzymuje się i ociera łzę. Jest psychologiem wirtualnych osobowości w wielkiej korporacji. Spotyka na swej drodze wizjonerów, geniuszy i szaleńców, pomagających doprowadzić jej kontrowersyjne dzieło do końca. „Zanim będę offline” jest obrazem kluczowego momentu społeczeństwa jutra, uzależnionego od wirtualnego świata. Sztuczna inteligencja uzyskuje świadomość, a jej tworzenie nie jest już zwykłym programowaniem. To zabawa w Boga. Godzina zero nadchodzi! Tylko cud może zatrzymać wojnę z buntownikami, którzy są gotowi na wszystko, aby uchronić ludzkość od cyberapokalipsy. W ich szeregach znajdują się mroczne postacie o wyjątkowych zdolnościach, zwane hackerami umysłów. Kto ma rację? Po czyjej stronie staniesz? Pamiętaj, jutro jest już dziś!

Żółta sukienka

Beata Gołembiowska

Anna, aby uwolnić się od traumy z dzieciństwa, porzuca pracę dziennikarki i emigruje do Kanady. Nie potrafi jednak zapomnieć bólu i cierpienia. Dopiero miłość kalekiego Paula wyzwala w niej siłę do walki z tragicznym wspomnieniem. Po 20 latach zmagania się z przeszłością, pod wpływem zapoczątkowanej przemiany, postanawia pojechać do Polski. Czy Annie uda się uwolnić od nękających ją koszmarów, a żółta sukienka, symbol zła, stanie się dla niej ponownie tym, czym była kiedyś – darem miłości?   „Żółta sukienka” to powieść o emigracji, niespełnieniu zawodowym, przeżyciach z dzieciństwa, które ciążą na nas przez całe życie, o próbie poradzenia sobie z nimi, o ucieczce od miłości, która jest jednocześnie jedyną nadzieją na psychiczne uzdrowienie Anny. Pamiętnik pisany w formie opowiadań jest jej powiernikiem. To z nich zakochany w Annie Paul dowiaduje się o jej rodzicach, dzieciństwie i młodości. Wyjazd do Polski staje się dla Anny początkiem nowego życia. Po powrocie jest w stanie wyznać Paulowi swoją największą tajemnicę.   fragmenty recenzji   „Są takie książki, po których przeczytaniu wokół nas rozchodzi się jedynie dudniąca i przejmująca cisza. Są książki, które budzą tak silne emocje, że żadne słowa nie są w stanie ich wyrazić. Jakaż szkoda, że tak często są to pozycje jeszcze nieodkryte!   Przede mną leży prawdziwa perełka. Niepozorny wolumin, którego okładka, choć intrygująca, nie zapowiada pokładów bólu, przez który będziemy musieli się przedrzeć, nim dobrniemy do końca. Mimo jedynie 159 stronic, lektury tej nie można nazwać łatwą. Czyta się ją z wieloma przerwami, by dać sobie czas na odpoczynek, na odetchnięcie i uporządkowanie myśli. Nie sposób wyobrazić sobie, że tę historię z pewnością ktoś przeżył i nie miał możliwości odcięcia się od swojego cierpienia.” Anna Szczurek   „Zapraszam Cię do czytania, do zapoznania się z wyjątkową powieścią pisaną bardzo przystępnym językiem i aż dziwi fakt, że to debiut. Pozazdrościć warsztatu Autorce – ale nie tylko, przede wszystkim niebywałej zdolności przekazywania słowem, obrazów i emocji. Zapraszam Cię do świata, gdzie moim zdaniem, fikcja literacka miesza się z prawdą życia.” Marta Grzebuła   „Beata Gołembiowska zadebiutowała w bardzo dobrym stylu, pokazując, że ludzkie tragedie, nawet po parunastu latach, w dalszym ciągu są otwartymi ranami. „Żółta sukienka” to dramatyczna lektura, jednakże zarazem bardzo, wręcz boleśnie, prawdziwa.” Kamila Graczyk   „Takie małe, a takie duże – nachodzi mnie myśl po skończeniu tej książki. Zamykam ją i patrzę w ścianę. Patrzę i nie myślę więcej, nie mam w sobie chęci do sięgnięcia po kolejną książkę, a przede mną jeszcze półtorej godziny wolnego czasu.   Książka wywarła na mnie szokujące wrażenie. Muszę jednak powiedzieć, że jest ona dla osób, które wiedzą, że świat nie jest idealny. Jeśli nie żyjesz w wyidealizowanym świecie, książka, pokaże Ci, że żadne miejsce na świecie nie stanie się dla Ciebie bezpiecznym jeśli, nie zostawisz przeszłości za sobą.” Róża Stasiełuk   „Lektura jest jak magnes. Nie mogła się oderwać i spędziłam z tą powieścią jedno popołudnie, ale refleksje i myśli nachodziły o wiele dłużej niż czytanie. To książka mądra, z przesłaniem i olbrzymią dozą nadziei. Uroniłam łzę, wzruszyłam się, przeżyłam niesamowite chwile. Autorce gratuluję debiutu. Stylu, języka, pomysłu na fabułę. I oczywiście tego, że jest niczym wirtuoz - bo porusza w mojej duszy te struny wrażliwości.” Bernardeta Łagodzic-Mielnik   „Nie ładnie pani Beato. Tak mnie zaskoczyć i rozłożyć na łopatki w sobotę, w leniwe przedpołudnie… Jak tu teraz zabrać się do garów, kiedy w głowie kłębi się tyle myśli? To się nazywa prawdziwa niespodzianka. Mała, zielona książeczka z dziewczynką na okładce – tak niepozorna, a tyle empatii w niej skryte. Książka o gronie raniących się wzajem ludzi. Napisana z sercem i dla serca.” Joanna Szczurek   „Bardzo utalentowana pisarka. Na pewno nie omieszkam w niedalekiej przyszłości zapoznać się z jej następnymi książkami.” Aga C.M.